jffl
Een dag niet gelacht, is
>en dag niet geleefd"
j
Gouden bruidspaar
Herens in Venray
Jaren gaan erg snel voorbij"
Zondag-
ochtenconcert
Snuffelmarkt
Ysselsteyn
ALCnST
7
)SSV-
V:
Honderdvierentwintigste jaargang - week 38 - donderdag 18 september 2003
Üf
EEL EN MAAS
i en Mia Jacobs 50 jaar gelukkig samen
v.
Fij hebben slechte tijden
end. maar door hard te
ken en goed met elkaar te
ten, zijn we er altijd weer
bovenop gekomen",
la. het geheim achter vijftig
huwelijk is bekend. Mia
hlmans en Theo Jacobs
rden elkaar voor het eerst
onen op de kermis in
ard, eind jaren veertig. Het
aren geleden, maar Theo
zich dat moment nog erg
dvoor de geest halen. "Mia
gewoon een knappe meid,
was echt liefde op het eer
gezicht", zegt hij met een
Ie grijns op zijn gezicht,
zondag 21 september vie-
Theo (75) en Mia (73) hun
iden bruilofstdag. Een
lieo en Mia komen beiden uit
eenvoudig boerengezin. Hij
fl nog dertien broers en zus
zij elf. Het is dan ook geen
mder dat de twee altijd hard
ben moeten werken. Er moest
ïers brood op de plank
len. "Zoals iedereen in die tijd,
ben ook wij door het uitbre-
van de oorlog in 1940 bijna
n jeugd gehad", vertelt Mia.
elen was er nooit bij. dat kan
jeugd van tegenwoordig zich
a niet meer voorstellen."
Het gouden bruidspaar Mia en Theo Jacobs
De moeder van Mia stierf al op
jonge leeftijd, waardoor zij al op
tienjarige leeftijd het huishouden
in huize Dahlmans in Hillensberg
moest runnen en al op erg jonge
leeftijd volwassen werd. En haar
verantwoordelijkheden leerde
kennen. "Ik ben altijd een zorg
zaam type geweest en ook altijd
gebleven", glimlacht Mia beschei
den.
Theo, die geboren en getogen
is in Siebengewald, verrichtte na
de oorlog diverse werkzaamhe
den, maar verdiende zijn brood
vooral als stukadoor. "Dat vak heb
ik 22 jaar uitgeoefend. Maar ik
moest helaas stoppen als stuka
door omdat ik cementeczeem
kreeg. Toen zijn we ook naar
Oirlo verhuisd."
Het echtpaar kocht in het kerk
dorp van de gemeente Venray een
boerderij. "De eerste jaren heb
ben we 'geboerd', maar later heb
ben we er een kindervakantie
boerderij van gemaakt. Met een
stomerij erbij. Een aantal jaren
later is dit camping de Walnoot
geworden", zegt Theo. De grote
drukte deed echter een aanslag
op zijn gezondheid en hij beland
de in het ziekenhuis, voor een
hartoperatie. "Dat is voor ons de
reden geweest om te stoppen met
de camping, die we zelf met hart
en ziel hadden opgebouwd. Ja,
dat heeft ons best wel pijn
gedaan."
VENRAY
Vijftien jaar geleden besloten ze
naar Venray te verhuizen. Vanaf
2001 wonen Mia en Theo in een
prachtig appartement in St. Josef.
"We hebben het hier prima naar
onze zin, hebben een prachtig,
ruim appartement en kunnen het
goed vinden met onze medebe
woners. Ja, dat moest ik even zeg
gen", laat Theo met een knipoog
weten.
Het huwelijk van Mia en Theo
bracht zes kinderen voort, die
inmiddels al voor zestien kleinkin
deren zorgden. "Helaas is onze
zoon Leo op veel te jonge leeftijd
overleden", zucht Mia. "Ja, we
hebben heel wat hoogtepunten,
maar natuurlijk ook heel wat diep
tepunten in ons leven gekend."
Maar het motto van Theo is dui
delijk: "Een dag niet gelachen, is
een dag niet geleefd. Het is dan
ook geen wonder dat hij te boek
staat als een levenslustig type dat
wel van een grapje houdt.
In Oirlo werd hij in 1981 uitge
roepen tot prins Carnaval.
Tegenwoordig heeft hij zijn
hobby in het verzorgen van zijn
planten en bloemen op het ruime
balkon van hun appartement.
Ook kaarten ze regelmatig en
kookt Theo graag én lekker. En
als het even kan kruipt de man
des huizes een uurtje achter de
computer om een spelletje te
doen.
Vorig jaar begonnen ze zelfs
nog aan een computercursus
Internet en tekstverwerken. "In
Venlo, bij instituut Scheidegger
zijn we geslaagd voor die cursus",
vertelt Mia, "We waren duidelijk
de oudste deelnemers.
Binnenkort willen we ook leren
hoe we moeten emailen. Ja, ook
die cursus willen we weer samen
gaan doen."
Want samen hebben ze altijd
alles gedaan. Samen werken op de
camping, samen zorgen voor de
opvoeding van de kinderen en de
huishouding, samen problemen
bespreken. Onder het motto
'twee kunnen immers meer dan
één'. "We kunnen het gewoon
goed vinden met elkaar. Ik ben na
al die jaren nog altijd even ver
liefd op Mia", besluit Theo.
Het gouden bruiloftsfeest gaan
Mia en Theo samen met hun kin
deren en kleinkinderen in beslo
ten kring vieren, in zaal 't Anker
in Merselo.
Frans en Paula staan altijd klaar voor hun medemens
HBARBAW 8JD VOOR ONS
H0ARTINU5 BID VOOR UNS
4
S-
Frans en Paula Herens zijn
al jaren in de weer voor de
zw akkeren in de samenleving.
Het is dan ook geen wonder
dat ze dinsdag, Prinsjesdag,
voor de buis zaten om van
koningin Beatrix te horen wat
de plannen van het kabinet
Balkenende H zijn voor het
nieuwe jaar. Vooral de aange
kondigde bezuiningsmaatre-
gelen in de sociale zekerheid
maken Frans razend.
"Daarvoor hebben wij dertig
jaar hard gevochten. Het is
triest dat het huidige kabinet
zijn a-sociale beleid doorzet en
alle verworven rechten zo
snel worden weggeveegd.
Want de zwakkeren in de
samenleving hebben het al zo
moeilijk en worden nu nog
harder in hun portemonnee
gepakt!"
Het is duidelijk: Frans (72) en
Paula (70) hebben geen hoge pet
op van de politici die nu aan het
roer staan in ons land. Als een van
de oprichters van de politieke
partij Samenleving Venrav is de in
Heerlen geboren en getogen
Herens gewend om op te komen
voor de belangen van de minder
draagkrachtigen in de maatschap-
Frans en Paula Herens poseren trots voor de door Frans gemaakte
beelden in de St. Martinuskapel aan de Overloonseweg.
pij. De bijstandsmoeder, de
alleenstaande man of vrouwr met
kinderen, de werklozen in de
samenleving. Dat was al zo toen
hij samen met Paula Barendsen,
die hij tijdens een dansles ont
moette, in Heerlen woonde. Frans
Herens zat jarenlang in de
gemeenteraad van Heerlen, als lid
van de lokale partij Katholieke
Belangengroep. "Wij zijn altijd
sociaal bewogen geweest", zegt
Paula. "Frans en ik vinden het fijn
als we mensen kunnen helpen
met hun problemen."
Het echtpaar woont al 35 jaar
in Venray. Toen de mijnen in
Zuid-Limburg sloten, moest ook
Frans op zoek naar een ander
baantje. Maar dat deed hij niet
voordat hij vele mijnwerkers
ergens in het land aan een nieuwe
baan had geholpen. "Bijna vergat
hij om zelf een baan te zoeken",
vertelt Paula. "Ik zei dan tegen
hem: 'Frans denk ook aan jezelf.
Zodadelijk hebben we zelf niets'."
Venray: veel mensen in Heerlen
verklaarden Paula en Frans voor
gek toen ze besloten naar Noord-
Limburg te verkassen. Hij kreeg
'iel en Truus Tacken al vijftig jaar gelukkig samen
I
Hel Tacken uit Oostrum zag
lus Janssen uit Venray voor
eerst op de dansvloer van
Siebengewaldsetent voor
In den Engel in Venray.
twas in de zomer van 1947
kermis in Rooy. Voor de
|}d uit de regio het uitje van
jaar. Zo ook voor Truus en
iel, die een avondje eerder
gmet een zus van Truus aan
scharrel was geweest,
aar ik had toen al een oogje
Truus, want dat was
woon een erg knappe meid
He zien", zegt Wiel met een
ede lach op zijn gezicht. Hij
zusje Nel gewoon in de
u staan en ging die avond
alijk met Truus de dansvloer
De eerste kus volgde al
el en na zes jaar van vrijerij
sloot het stel in september
53 in het huwelijk te treden.
vrijdag 26 september vie-
a Wiel en Truus hun gouden
uiloft. Hoog tijd voor een
irview.
'iel Tacken (79) is geboren en
jen in Oostrum. Hij komt uit
gezin van zeven kinderen.
:r Antoon had een klein aan
drijf en al op jonge leef-
ook Wiel in het bedrijf
de slag. Als timmerman werk-
zo'n twintig jaar in het fami-
Irijf. later verdiende hij in
'nst zijn brood ook nog bij
'mers in Duitsland en Venlo.
udi ^heb tot de vut altijd met veel
^er als timmerman in de bouw
f'rikt", zegt Wiel.
truus zag het levenslicht in
WJY- Haar vader Chris yvas
erbrouwer bij de Gouden
euw en haar meisjesdroom was
i verpleegster te worden. Maar
1 als zoveel andere jonge vrou-
I
wen uit die tijd kreeg ook Truus
van pa en ma te horen dat ze
beter in het huishouden kon gaan
werken. Als dienstmeid van 14
jaar ging ze bij twee gezinnen aan
de slag. "Ik verdiende in die eerste
jaren 5 gulden in de maand. Ruim
zes jaar ben ik bij die gezinnen
met veel plezier blijven werken in
het huishouden. Eerst als kinder
oppas. later echt als dienstmeid."
Omdat het in die tijd erg moei
lijk was om aan een huis te
komen, besloot het jeugdige stel
lang te wachten met trouwen. Pas
in 1953 konden ze bij een tante
van Wiel, een weduwe, intrekken
in haar woning aan de
Geijsterseweg.
"In dat huis zijn ook onze drie
kinderen, twee meisjes en een
jongen, geboren", vertelt Truus.
Aan de Geijsterseweg woonden
ze ruim zes jaar, waarna het echt
paar samen met de kinderen naar
de Oosterthiènweg in Oostrum
verhuisde. Inmiddels zijn ze al
jaren niet alleen pa en ma maar
ook opa en oma. Van zes kleinkin
deren, tussen de elf en twintig
jaar oud.
HARDWERKEN
Wiel verdiende zijn hele werk
zame leven de kost als timmer
man en Truus zorgde voor het
huishouden. "We zijn allebei
gewend om hard te werken. In
die tijd vlak na de oorlog had nie
mand het breed", weet Wiel nog
goed. In Oostrum wonen ze nu al
44 jaar samen, met erg veel ple
zier. Wiel is een voetballiefhebber
in hart en nieren, zo blijkt. Hij
voetbalde zelf enkele jaren bij de
plaatselijke trots, maar moest van
wege een blessure al op jonge
leeftijd stoppen met zijn hobby.
Wekelijks gaat hij echter nog
altijd naar het voetbalveld, om de
verrichtingen van het eerste elftal
te bekijken.
"Ik ben 23 jaar bestuurslid
geweest en zo'n twintig jaar leider
van het eerste elftal. In totaal ben
ik vijftig jaar lid van SV Oostrum."
Verder gaat de voetbalfreak ook al
jaren en jaren trouw naar alle
thuiswedstrijden van VW in
Venlo. Hij had al een seizoenkaart
toen VW nog op de Kraal voet
balde. Truus begint te lachen.
Voetbal: het is duidelijk niet haar
spelletje. Als manlief weer voor
de tv zit om naar een wedstrijd te
kijken, gaat zij naar boven. "Daar
hebben we een tweede tv. Of ik
ga wat anders doen."
Want vervelen doet de vrouw-
des huizen zich nooit. Ze houdt
van kaarten, rummikubben, puz
zelen en lezen en is heel wat uur
tjes in de week te vinden in de
bloementuin achter hun huis.
Wiel was ook nog jarenlang lid
van de dorpsraad en heeft anno
2003 nog altijd de 'leiding' over
een dertien senioren die het ter
rein rond de Oostrumse kerk en
Trans Cedron, de begraafplaats
van Oostnun, onderhouden.
Regelmatig neemt hij de schoffel
ter hand, ook in zijn eigen groent
etuin. Al gaat die hobby hem
steeds minder goed af, want de
sleet komt met de jaren. Ook bij
hem, merkt hij. "Ik heb steeds
minder adem, merk dat de jaren
gaan tellen. Ja. je kunt toch mer
ken dat je ouder wordt." Samen
gaan ze regelmatig naar bijeen
komsten van de plaatselijke KBO
en ook wandelen en fietsen Wiel
en Truus veel en graag. Als ze
terugkijken op hun leven tot nu
toe, zijn ze het allebei over een
ding eens. "Het leven gaat erg snel
voorbij", vindt Wiel. "We zijn blij
dat we op onze leeftijd nog altijd
samen kunnen zijn, in ons eigen
huis, met onze kinderen en klein
kinderen in de buurt."
Op vrijdag 26 september vieren
Wiel en Truus Tacken-Janssen
hun gouden bruiloft. Om 15-00
uur is er een H. Mis in de plaatse
lijke parochiekerk en van 18.30
tot 19.30 uur houdt het paar
receptie in café-zaal Back in Time
in Oostrum.
Wiel en Truus Tacken-Janssen:
gouden bruidspaar in Oostrum
namelijk een baan als restaurant-
beheerder op St. Anna, de psy
chiatrische instelling voor vrou
wen, aangeboden en na enig
overleg besloot het echtpaar de
gok te wagen. Een hele stap, ver
telt Paula nu. "Want we verbran
den alle schepen achter ons, lie
ten ons hele sociale leven achter
en verhuisden van een stad naar
een dorp. Ja, in het begin hebben
we echt wel moeten wennen in
Venray. Daarbij komt ook nog dat
veel mensen alleen maar kenden
van 'Enkeltje Venray'. Ja, ze ver
klaarden ons echt voor gek."
SOCIAAL BEWOGEN
Net als in Heerlen gingen Frans
en Paula, die drie kinderen en
inmiddels al acht kleinkinderen
hebben, na een moeizame start
als snel op in het Venrayse maat
schappelijke leven. Frans had het
goed naar zijn zin op St. Anna,
werd later lid van Samenwerking
Venray. was jarenlang voorzitter
van scouting district Horst-
Venray, voorzitter van de landelij
ke vakbond voor overheidsperso
neel KABO en voorzitter van
vogelvereniging De Huisvriend.
En dan zullen we nog wel een of
meer vrijwilligersfuncties verge
ten. Ook had hij een flinke vinger
in de pap bij de realisatie van
wijkcentrum op het Nipperke in
de St. Odastraat.
Maar ook Paula zat in al die
jaren niet stil. Zij was bijvoor
beeld jarenlang voorzitter van
Scouting Venray. meer dan 20 jaar
van ouderenvereniging Ons
Genoegen en is al jaren één dag in
de week actief als vrijwilligster op
Schuttersveld.
Een grote hobby van Frans was
jarenlang ook het boetseren van
beelden. Zo was hij zondag samen
met zijn vrouw van de partij bij de
feestelijke inzegening van twee
heiligenbeelden in de Grote Kerk.
De twee beelden van St. Barbara
en St. Martinus, die door Frans
herens in 1982 in keramiek zijn
uitgevoerd, werden later op de
middag teruggeplaatst in de geres
taureerde Martinuskapel aan de
Overloonseweg. De afgelopen
weken zijn ze in het atelier van de
Stichting Kruisen en Kapellen
voorzien van fraaie passende kleu
ren. "St. Barbara is de bescherm
heilige van de mijnwerkers", legt
Paula uit. "Wij zijn er ontzettend
trots op dat de beelden in de
kapel staan. Want St. Barbara is
toch een beetje onze heilige."
Oeps, het redactionele stuk in
Peel en Maas mocht niet te lang
worden, had Paula de verslagge
ver nadrukkelijk gezegd. Tijd om
het verhaal over het gouden
bruidspaar af te ronden. Op
woensdag 24 september vieren
Frans en Paula Herens hun gou
den bruiloft. Om 14.00 uur is er
een H. Mis in de Grote Kerk in
Venray en van 17.00 tot 18.30 uur
kan iedereen het echtpaar komen
feliciteren tijdens een receptie in
dans-& party centrum Janssen aan
de Raadhuisstraat.
Blaaskapel Die Frölichen
Rübensammler uit Leunen geeft
aanstaande zondag van 11.30-
13.00 uur een zondagochtendcon
cert in de schouwburg van
Venray.
Die Frölichen Rübensammler
brengen voor het merendeel
Egerliinder en Tsjechische
muziek, aangevuld met enkele
feestnummers. Die Frölichen
Rübensammler verleenden dit jaar
ook medewerking aan Venray
Muzikaal Totaal. De entree is vrij.
Gemengd koor Vivace uit
Ysselsteyn houdt aanstaande zon
dag van 10.30-16.00 uur haar jaar
lijkse snuffelmarkt in gemeen
schapshuis Smelehof aan de
Puttenweg 2. Om 11.30 begint de
veiling van de mooiere en waarde
volle spullen. Het aanbod is weer
groot, van kleinere of groter meu
bels, elektrische apparaten, snuis
terijen tot gewone gebruiksvoor
werpen. Alles staat uitgestald op
tafels en is ruim overzichtelijk. De
entree is een euro. Voor meer
informatie kunt u contact opne
men met tel. 0478-541563.
Jenniskens^
installatie
verwarming elektro
ventilatie sanitair
airconditioning
Oude Kerkstraat 3 5861 BM Wanssum
Tel. 0478-532441fax 0478-532645
Email: Jenniskensinstallatie@Jewa.nl
Svi
Ramen Deuren Serres
€10
y/ltl' °V
het
jtiw»*
