/Maatjesproject1: Heeft dat iets met vis te maken? 3 "Vietnamezen zijn schatten van mensen" <0*#; Harold Bf LENSSEN Lopen voor het goede doel In memoriam: Wiet van der Hoff Collecte Rode Kruis —J #r jgas- Te hard Subsidie voor fanfare Blindenproject in De Wandeling (0478)539020 Stayerhofweg 2b Wanssum Willy Schols overleden ■gi. igir, PEEL EN MAAS Donderdag 14 augustus 2003 - Pagina 7 (Vriendendienst voor mensen met psychiatrisch verleden Dit artikel verschijnt in het kader van een landelijk project Verhalen van vriendendiensten. Er zijn in Nederland ongeveer 60 vriendendien sten. Vriendendiensten koppelen vrijwilligers aan iemand met psychi sche problemen. De koppels ondernemen allerdaagse sociale activitei ten zoals koffie drinken, wandelen of andere uitjes. Het contact is vriendschappelijk van aard. Om het werk van de vriendendiensten in de schijnwerpers te plaatsen en om vrijwilligers te werven, is het pro ject Verhalen van vriendendiensten bedacht. Tien journalisten zijn een jaar lang vrijwilliger en hebben tweewekelijks contact met hun maatje'. De journalisten schrijven hierover in regionale kranten. Aan het eind van het project verschijnt er een boekje met ervaringsverha len van de tien vrijwilligers. Hiermee wil het Trimbos-instituut bijdra gen aan een goede beeldvorming over mensen met langdurige psychi sche problemen en laten zien hoe waardevol vriendendiensten zijn, voor vrijwilliger en voor zijn of haar 'maatje'. Dit is het eerste verhaal |n een serie van zes in Peel en Maas. Wilt u zich aanmelden als vrijwilliger dan kunt u contact opnemen met Mieke Michels, coördinator maatjesproject Venrav, tel. 0478- 527280. Voor meer informatie over het project Verhalen van vriendendien sten. kunt u contact opnemen met Sonja van Rooijén, werkzaam bij het Trimbos-instituut, tel. 030-2971121 of per e-mail: srooijen@trim- bos.nl. Nee, het heeft niks met vis te maken. Maar één ton maatjes haring was in het verleden wel de aanleiding tot de start van het 'Maatjesproject'. De opbrengst van die eerste 'Hol landse Nieuwe' in 1999 werd namelijk besteed aan het Maatjesproject, één van de ini tiatieven ter bevordering van de reïntegratie van mensen met een psychiatrisch verle den. Het Maatjesproject in Venray werd een feit en bovendien werd er een lande lijke project -'Verhalen van vriendendiensten' - opgestart door het Trimbos-instituut. Uitleg in een notedop: (Ex) cliënt wil maatje, maatje wil (ex) cliënt. En omdat het pro ject (landelijke) aandacht moest krijgen werd een plan netje bedacht. Als journalisten nou eens een jaar lang mee draaien in het project? Daad werkelijk 'maatje' worden. De daaruit voortvloeiende erva ringen en de ontstane verha len zouden meerdere doelen kunnen dienen Een goed plan, met een duidelijke opdracht. Ook voor mij. Na het doorlo pen van de aanmeldingspro cedure en het kennismakings gesprek zijn Ron en ik nu 'maatjes'. (Door Geert van den Munck- hof) DOELSTELLING Zo gemakkelijk gaat dat? Nee dus. De praktijk laat zien dat het aantal aanvragen voor een maatje beduidend boven het aantal beschikbare vrijwilligers ligt. Van daar de actie van het Trimbos instituut: 'Verhalen van Vrienden diensten'. Het Trimbos-instituut is een landelijk kennisinstituut voor geestelijke gezondheidszorg, ver slavingszorg en maatschappelijke zorg. De doelstelling van het pro ject wordt door het instituut als volgt omschreven: 'Ondersteu ning bij de werving van vrijwilli gers voor de vriendendiensten: verbeteren van de beeldvorming omtrent mensen met een blijven de psychiatrische stoornis; inzicht verwerven in de kwalitatieve betekenis van vriendendiensten voor de vrijwilliger en de cliënt'. Een hele mond vol. Het spreekt me wel aan dat deze theoretische benadering van het project 'Ver halen van Vriendendiensten' nu een hele practische invulling krijgt. Op het gebied van de 'kwa litatieve betekenis van vrienden diensten voor de vrijwilliger en de cliënt' bijvoorbeeld. Ron en ik moeten er allebei iets aan hebben, in gewone mensentaal. Maar wat is voor de 'vrijwilliger' en de 'cliënt' die 'kwalitatieve beteke nis'? ERVARING Gisteren heb ik met Ron over het internet voor de tweede keer backgammon gespeeld. En voor de achtste keer verloren. Over kwaliteit gesproken... Ron en ik zien elkaar één keer in de twee weken op donderdag. Tijdens die eerste ontmoetingen kom je ach ter eikaars hobby's en interesses. Daar hoorden we van elkaar dat we allebei graag bezig zijn op de computer. Denkspellen, schaken of backgammon, was ook een raakvlak. Een en een is dan gauw opgeteld, en we besloten om op de tussenliggende donderdag via internet een spelletje backgam mon tegen elkaar te spelen. Giste ren was dat de tweede keer. Ondanks het (achtvoudige!) ver lies was dat leuk. Eén voorbeeld van een activiteit, zoals er eigen lijk honderdduizend zijn. ROLLEN Ron en ik moeten nog groeien in onze rol. Volgens de definitie is hij 'cliënt' en ben ik de 'vrijwilli ger'. Met die afstandelijke termen zijn we. weliswaar op vrijwillige basis, 'tot elkaar veroordeeld'. Een basisgegeven dat bij elk nieuw te starten 'koppel' waarschijnlijk gelijksoortige gevoelens oproept. Wat voor gevoel? Wat gaat er door je heen als je elkaar voor het eerst ontmoet? Bovendien in het bijzijn van de plaatselijke coördinator van het project. Ik kan niet voor anderen spreken dus moet puur afgaan op wat ik ervaarde. Eerste indruk? Ron geeft een hele prettige, stevi ge hand! Tweede indruk, na een kop koffie en wat over en weer gesproken te hebben: wat een onwerkelijke situatie is dit eigen lijk... En dan vooral omdat de situ atie dat vervreemdende effect op mij heeft. Best een goed gevoel hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar het zet aan tot nadenken. Wat maakt dat deze situatie 'vreemd' aandoet? Aan tafel zitten met een kop koffie. Veel gewoner kun je het niet bedenken. En toch. Doe datzelfde in het kader van het 'Maatjesproject' en je zult zien. Het voelt heel anders. Verve lend? Nee. Anders? Ja. ANTWOORD Aan het denken gezet door die eerste ervaringen ga je dan ook meteen op zoek naar verklarin gen. Temeer daar je juist daarvan verslag wil doen. Ron trouwens ook. Dat hebben we afgesproken. Ook hij zal zijn ervaringen aan het papier toevertrouwen. We probe ren ons verhaal samen te vertel len. Dat voornemen zorgt, tijdens onze eerste ontmoeting, voor een goed gevoel bij het afscheid. Over twee weken zullen we elkaar weer zien. Maar dat het leven soms ondoorgrondelijk is, wordt eens te meer op pijnlijke wijze duidelijk. Ron's vader overlijdt, heel onverwacht. Ik hoor dat van de coördinator, in de week dat ik Boerendochter uit Ysselsteyn tevreden expat in Vietnam rijf; pnj (door Guus Geurts vanuit Ko Pha Ngan, Thailand) Sinds twee jaar woont Kitty Jenniskens (36) met haar man en drie kinderen in Ho Chi Minh City, het vroegere Sai gon, in Zuid-Vietnam. Ze wil den wel eens wat anders dan gewoon Nederland, dus toen haar man werk kon vinden in Vietnam, was de keuze om te vertrekken snel gemaakt. Bei den verdienen hun brood bij bedrijven die werkzaam zijn in de voedingsmiddelenindus trie. Kitty werd geboren als dochter van een pluimveehou der in Ysselsteyn en studeerde levensmiddelentechonologie aan de HAS in Den Bosch, waar ze ook haar man leerde kennen. Ze werkten daarna eerst een aantal jaren in Nederland. De overgang naar dit ontwikke lingsland is haar goed bevallen, zelfs beter dan verwacht. "Vietna mezen zijn schatten van mensen, en heel oprecht. Ook is het (zon)licht hier veel mooier en schijnt de zon vaker dan in Neder land, waar je veel meer donkere dagen hebt. De zon maakt mij, maar ook de kinderen meer vro lijk." Bovendien stellen de kinderen zich zeer flexibel op onder alle De collecte voor het Nederland se Rode Kruis heeft in de gemeen te Venray een bedrag van 7099 euro opgeleverd. De specificatie is als volgt: Venray Kom 4.316,85; Veulen 131,15; Vredepeel 106,51; Leunen 574,05; Oirlo 431,30; Heide 219,09; Oostrum 394,98; Castenray 209,94; Yssel steyn 647,28; Smakt 78,- euro. extra aandacht die ze krijgen van de Vietnamezen. "Ze worden voortdurend aangeraakt, en toen ik in de dierentuin liep met mijn kinderwagen was ik de attractie, in plaats van de dieren." Hun woonsituatie is comforta bel te noemen, de werkgever van haar man betaalt de huur, inclu sief bewaking. Ze hebben de beschikking over een zwembad, en door de airconditioning is het binnenshuis ook niet te warm. "Zolang hij maar niet uitvalt door stroomstoringen", zegt Kitty. Ook hebben ze een hulp die haar bijs taat in het huishouden, wat ook wel goed uitkomt door haar part time werk. VEEL CONTACT Ze hebben nog vrij veel contact met Nederland, ook al omdat ze twee keer per jaar een kort bezoek brengen aan hun ouders. Ook zijn haar ouders op bezoek geweest in Vietnam. In het verle den probeerden ze hun bezoek aan Nederland nog wel eens te combineren met carnaval. "Ook toen we al een tijdje buiten Yssel steyn woonden in Moordrecht, deden we nog steeds mee met de carnavalsoptocht met de 'oude' buurt. Dat waren gezellige tijden." De laatste keer dat ze Neder land opzochten was toen hun derde kind geboren werd. Dat vonden ze door de gebrekkige medische voorzieningen in Viet nam toch veiliger in eigen land. "De4aatste tijd verandert er echter veel; er is een nieuwe kliniek geo pend en er verschijnen steeds meer winkelcentra waardoor ondertussen alles hier ook te krij gen is." Ze heeft vrij veel contacten met andere buitenlanders, onder ande re via International Ladies Viet nam Organisation en via de inter nationale school waar de twee oudste kinderen op zitten. Ook bezoeken ze de feesten die regel- naar Ron toe zal gaan. Door de omstandigheden gaat dat logi scherwijs niet door. Als je het hebt over vreemde ervaringen... Ik moet onwillekeurig denken aan het overlijden van mijn eigen vader. Dingen die je maar één keer meemaakt, maar die diepe groe ven nalaten in je bestaan. Datzelf de maakt Ron nu ook mee. Ik praat er met hem over, over de telefoon. En het is onderwerp van gesprek tijdens onze eerstvolgen de ontmoeting. Wat hij mee maakt, maakte ik ook mee. HERKENNING Die gezamenlijke herkenning van ervaringen, en het onderling uitwisselen ervan, voelt goed. Ik merk dat ik daardoor ook terugga in mijn beleving. En weer dingen ervaar, die waarschijnlijk in mij al een plekje hadden, waar ik niet meer zo vaak kwam. Opnieuw ervaar ik de aan wezigheid van mijn vader. Kijk ik anders aan tegen de aanwezigheid van mijn kinderen. Relativeer bij momenten en geniet net intenser. Ik voel dat daar ergens het ant woord moet liggen op de aan mij zelf gestelde vraag over vervreem- ding. Wat nieuw is, is logischerwijs nog vreemd. Wanneer herken ning en samen delen aan de orde komt, wordt een relatie meer eigen, minder vreemd. Vooral meer eigen. En dat is goed. Het klinkt misschien een beetje pathe tisch als ik mijn gevoel nu omschrijf als een 'goed gesprekje met mijn vader'. Want die is er niet meer. Ron's vader ook niet. En toch hebben die vaders me aan het denken gezet. En hoewel dat misschien nog steeds vreemd klinkt, het voelt wel goed. Want het gaat verder. Samen met elkaar. Donderdag ga ik weer naar Ron. In het politiedistrict Venray zijn de afgelopen week 2050 automo bilisten gecontroleerd op hun snelheid. Hiervan hebben 251 weggebruikers een proces-verbaal gekregen. De controles vonden plaats in Ysselsteyn. De hoogste snelheid die met de laserauto werd gemeten, was op dinsdag 5 augustus op de Puttenweg: 92 km/uur waar 50 km/uur de limiet De fanfare OL Vrouwe Gilde Holthees-Smakt heeft van het Prins Berhard Cultuurfonds een bijdrage van 5355 euro ontvangen in de aanschaf van instrumenten en uniformen. Het blindenproject van Venray- naar Paul Kronenberg en zijn vriendin Sabriye Tenberken staat volgende week centraal in het tv- programma De Wandeling. Het project werd eerder al belicht in dit KRO-programma. maar zal vol gende week nog twee keer wor den herhaald. De Wandeling is te zien op vrijdag 22 augustus om 16.30 uur en zondag 24 augustus om 09-30 uur. I.V.M. VAKANTIE GESLOTEN VAN 11 T/M 17 AUGUSTUS Showroombezoek uitsluitend op afspraak KEUKENINRICHTING advies aan huis, ook 's avonds Medewerker Hans Teeuwen van Wonen Noord-Limburg heeft onlangs 1600 euro voor 'Venray Stichting Hospice Zenit' opge haald. Hij liep voor de eerste keer mee met de vierdaagse in Nijmegen en wilde dat graag voor bovenge noemd goed doel doen. Hij heeft daarom zijn collega's en werkge ver gevraagd hem te sponsoren. Deze reageerden erg enthousiast op het initiatief. De Stichting Hos pice Zenit is in september 2002 opgericht. Het doel van de hospi ce is het verlenen van palliatieve terminale zorg aan mensen die in de laatste maanden van hun leven zijn en waarbij medisch gezien geen genezing meer te verwach ten is. Zij kunnen niet meer thuis verblijven en kiezen ervoor om naar het hospice te komen alwaar de gewenste zorg geboden kan worden. In het hospice wordt de zorg gegeven door familie, vrien den en vrijwilligers, aangevuld met beroepskrachten. Hans Teeu wen overhandigde woensdag 30 juli de cheque ter waarde van 1600 euro aan Wilma Manders, voorzitter van het bestuur van de stichting. matig door de verschillende ambassades of zakenclubs gege ven worden. Zo zagen ze het huwelijk van Willem-Alexander en Maxima live in de Nederlandse ambassade. Ook is er altijd een feest op koninginnedag. Elke ambassade of zakenclub geeft zo wel eens een feest, ter gelegen heid van hun nationale feest- en herdenkingsdagen. Maar het expatleven is vaak toch maar voor een beperkte tijd. Zo vertrok pas haar beste vriendin naar Pakistan, hetgeen Kitty toch wel betreurde. Zelf willen ze nog een aantal jaren in Vietnam of in een ander land blijven, dit is afhankelijk van de beschikbare banen. Maar als hun oudste kind 7 of 8 jaar oud is, willen ze weer terug naar Nederland. "Op die leeftijd is het belangrijk, dat ze in een stabiele omgeving opgroeien en vrienden kunnen maken", aldus Kitty. Wat dan blijft is een schitterende ervaring. Op 31 juli is in Nijmegen overleden de oud-Venraynaar WiBy Schols in de gezegende leeftijd van 96 jaar. Ofschoon Willy zoveel jaar gewoond heelt in Nijmegen in een mooi appartement met een boei end uitzicht op de Ooipolder, heeft zijn taalkundig hart al die lange jaren in Venray gewoond. Een werkgroep in het Venrayse had énkele decennia lang het Venrayse dialect geïnventariseerd, bit veelomvat tende materiaal werd in eerste instantie in handen gelegd van Willy Schols. Er werd een systeem ontwikkeld voor de spelling van het Ven- rays. Daarnaast heeft Willy een grammatica van het Venrays geschre ven, waarin te zien is, hoe rijk, met name aan klanken, de Venrayse taal is. In 1991 verscheen de eerste druk van het Venrays Woorden boek: monnikenwerk van Willy, dié hierbij vakkundig geassisteerd werd door Frits Lïnssen. Met groot enthousiasme werd dit boek gepre senteerd en binnen korte tijd uitverkocht. Een herdruk volgde na drie maanden. "D'n tied van wüle is nie vurbeej"; na die belangrijke eerste en twee de druk hebben Willy en Frits niet stilgezeten: steeds weer vonden ze nieuwe "parels" in de Venrayse taal die nog geen piek gevonden had den in het woordenboek. Vol geestdrift hebben de beide auteurs toegewerkt haar een nieuwe uitgaaf van het Venrays woordenboek. In 1998 werd dit uitgebreide woordenboek gepresenteerd bij het 25-jarig jubileum van Veldeke Venray. "D'n tied van wüle is vurbeej", dachten wij na die enorme presta tie...het werk is nu echt gedaan. Maar als je dan in Nijmegen op bezoek kwam, zag je honderden snippertjes papier met daarop in uiterst verfijnde kleine lettertjes...alweer "nieuwe" oude woorden, afleidingen, erfwoorden, correcties op het bestaande woordenboek etc. Zo is Willy tot zijn overlijden toe altijd maar bezig geweest met de Venrayse taal, waarin niet alleen zijn wetenschappelijke talenten tot uitdrukking kwamen maar ook zijn grote liefde voor het Venrays. Vut Willy is now d'n tied van wüle vurbeej. Met grote dankbaarheid zien we terug op de taalkundige erfenis die Willy aan Venray nalaat via zijn spellingssystematiek, zijn grammatica en zijn woordenboek. Moge hij zijn welverdiende rust vinden. Het bestuur van Veldeke Venray Wirn Baken, voorzitter Met het op veel te jonge leeftijd (58) heengaan van Wiet van der Hoff verliest Ysselsteyn een zeer karakteristiek persoon. Wiet stond vooral bekend om zijn enthousiasme en uitstraling. Hij verwierf zijn grote bekendheid als dirigent van De Smeleblaozers. Eén van de hoogtepunten was ongetwijfeld het optreden van het Y'SO (het Ysselsteyns Simpel Orkest) tijdens Circus Mók. Met deze creatie werden vele zalen in Noord-Limburg plat gespeeld. Niet alleen in de omtrek maar zelfs in Bonbruck in Beieren bleef zijn enthousiasme niet onopge merkt. Samen met pastoor Jans sen was hij in de beginjaren de smeder van de vriendschapsbe trekkingen met dit Beierische dorp. Tijdens de revue ter ere van het 75-jarig bestaan van Y'ssel- steyn heeft Wiet nog een ballade geschreven en gezongen als ode aan deze pastoor. Wellicht zullen ze binnenkort samen napraten over het verleden. Het Gloria in de kerstmis zal menige parochiaan nog doen genieten van zijn volumineuze diepe stem. Zijn werk bij de poli tie en zijn hobby's pasten naad loos bij elkaar. Hieraan heeft hij ook zijn bijnaam De zingende She riff uut de Piël te danken. Hij nam vrij om muziek te schrijven of om Een voederopslagplaats, gevuld met maïs, bij een boerderij aan de Haag in Merselo is vorige week maandag in vlammen opgegaan. De tientallen autobanden, die als gewicht tegen het wegwaaien van het afdekfolie werden gebruikt, veroorzaakten een rookwolk die tot op zeer grote afstand in de omgeving zichtbaar was. Omdat er in een nabijgelegen stal nog vee stond, werd ook het brand weerkorps van Meerlo-Wanssum gealarmeerd. Het vee in de stal werd echter door de boer zelf al in veiligheid gebracht, de stal liep overigens geen schade op. De brandweer kon al gauw het sein 'brand-meester' geven, maar had nog geruime tijd nodig om de brandende autobanden te doven. De oorzaak van de brand is onbe kend.. bij begrafenissen als organist het koor te begeleiden. Hij was ook meer dan 30 jaar de vaste organist in de Vredepeel op zondagmor gen. Ook bij fanfare De Peelklank was hij een alleskunner. Naast paukenist was hij ondervoorzitter en onderdirigent. Ook zijn 'hiep hiep bij serenades zal nooit meer klinken als voorheen. Wiet had nog zoveel plannen, als hij een maal met de VUT was. Met name om de jeugd enthousiast te maken voor muziek. Met het Disney Fes tival vorig jaar was er een goede weg ingezet. Ook de Night of Pop and Classics bij het 50-jarig bestaan was een gigantisch suc ces. Niet alleen heeft hij vele arrangementen ge- en herschre ven ook vocaal liet hij zich gel den. Een bescheiden en verlegen man. die eenmaal op het podium veranderde in een topartiest. Hij was iemand die achter de schermen bergen werk verzette waar veel mensen geen weet van hebben. Het grootste voorbeeld hierin zijn de ontelbare carnaval schlagers die hij heeft uitgeschre ven voor diverse artiesten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ons Y'sselsteynse volkslied ós dörpke van zijn hand kwam. Als dirigent van De Smeleblaozers en als vaste liedjesschrijver was hij dus van onschatbare waarde voor W De Piëlreus. Clichématig kan gezegd wor den: Ieder mens is vervangbaar maar de uitzondering bevestigt de regel. Vandaar dus dat de Y'ssel steynse gemeenschap er alles aan gelegen is om zijn zijn naam niet verloren te laten gaan. Daarom is besloten om de Wiet van der Hoff Wisseltrofee in het leven te roe pen. Deze trofee zal jaarlijks uitge reikt worden aan de winnaar van het liedjesconcours. Dit kunst werk geeft op karakteristieke wijze Wiet zijn enthousiasme en uitstraling weer. De echte trofee heeft hij helaas niet meer in handen gehad. De uitvoering in was gelukkig nog wel. De bronzen uitvoering wordt zoals het was. Als ös dörpke zul len wij dit verlies gaan dragen. Wiet hebbe wej af motte géve, mar ziene naam halde wej iën leve. Namens de Ysselsteynse Gemeen schap.

Peel en Maas | 2003 | | pagina 7