Ik verbeeld mijn emoties in nijn werk )e Glorie van de Sint Petrus' tandenkerk van Venray (3) Kunst brengt boer en stad bij elkaar Unicef bridgedrive levert 900 euro op Britt wint regionale voorleeswedstrijd Jubileumfestival Opanka nicnsT v,\ 0 Lezing Jean Le Gac Honderdvierentwintigste jaargang - week 13 - donderdag 27 maart 2003 EEL EN MAAS jzondere installatie van kunstenares Ans Houben argeloze voorbijganger sinds vorige week don- |ag onwillekeurig even a voor kunsthandel Amba de Patersstraat in Venray. wel heel bijzondere instal- ivan de Venrayse kunste ts Ans Houben is tot en Pasen de blikvanger in de ge van de lijstenmakerij. kleurrijk tafereel met pop- 5,schalen met foetussen, een foto's en een groot laken op bezoekers van de grote fivse kunstmanifestatie De neen naam hebben gegeven bun onvervulde verlangen of indere boodschap hebben schreven. cma is 'kinderloos blijven'. Houben blijft waarschijnlijk jnderloos, een gegeven waar eertigjarige Venrayse kunste- shet heel moeilijk mee heeft, xmijn emoties te verbeelden jnwerk als kunstenaar kan ik ich afstand van nemen." Het ste van haar werk staat dan voor een groot deel in het van de relatie tussen moe kind. idere thema's in haar werk joder andere de groei en het i] in het leven. Zij kiest iwerpen steeds vanuit een persoonlijke betrokken- Ik bedenk mijn schilderijen stallaties niet. Voor mij is het oon een kwestie van laten aan", zegt Ans Houben. Zij rich verder beïnvloeden door kleur en dramatiek. Vaak zij op basis van foto's die startpunt voor een schilderij (allatie betekenen, liet uiteindelijke werk is daar rnog alleen de essentie van elen. Houben hanteert geen sproken techniek of materi- 'Je kunt rustig stellen dat ik gemengde technieken gebruik", zegt de kunstenares, "Ik werk met onder andere krijt, inkt, acryl en waterverf." Ze vindt het wel ont zettend belangrijk dat een werk 'moet vloeien'. Houben gebruikt dan ook veel water. "Juist dat ongrijpbare, dat vloeiende in een werk ervaar ik als zeer prettig. Ik geef de elemen ten dan ook zo veel mogelijk vrij spel. Onbewust stuur ik het pro ces uiteraard toch. Je komt steeds weer verschillende lagen in het werk tegen." Ans Houben is een gevoels mens. Ze probeert haar emoties in haar werk te verbeelden. Het werk krijgt daardoor een intiem karakter en een grote geladen heid. Van haar doeken straalt een soort spanning af die je moeilijk kunt plaatsen. "Op een onver wachte manier raakt het niet alleen mezelf, maar ook de toe schouwer." Kinderloos Het tere leven willen koeste rendat er bij iedereen een ver langen is ow scheppend bezig te zijn, soms boven de meer alle daagse vormen van creativiteit uit. Het zal niet altijd kunnen lei den tot de geboorte van nieuw leven. Zachte konijntjes, jonge poesjes, jonge hondjes, lamme tjes en baby's. Allemaal dingen die bij de mooie maar soms ook boze Moeder Aarde boren. Gaia bedeelt niet iedereen met dezelfde babage, soms teveel van het een, dan minder van het andere. Toch is (mag) dat voor men sen nooit de reden zijn om men senverlangens te negeren, of dood te zwijgen. Ans Houben verband met de terugkeer het beeld van Petrus Paus, p zaterdag 5 april op fees wij ze in zijn nieuwe npracht aan de yse bevolking zal wor- resenteerd, zal Peel en een viertal artikelen wij de Sint Petrus'Banden haar beeldenschat in het een en aan het grote van Petrus Paus in het der. Deel 1 en 2 zijn op 20 maart verschenen beeldenschat telt momen kleine 90 beelden en voorwerpen waarvan er de Middeleeuwen stam pt unieke van deze verzame- isdat deze beelden praktisch voor zover is na te gaan, in ncht voor deze kerk zijn nkt en vooral dat ze nog in deze kerk fungeren als werp van devotie en ter wering van het Huis van de rhoogste. m vindt ontelbare, misschien Kte. heiligenbeelden en herpen voor devotie of litur- h gebruik in rijke musea als fotharijneconvent te Utrecht, tyksmuseum te Amsterdam of Religieus Museum te Uden, daar staan ze figuurlijk en "ijls letterlijk onthand, losge- hun oorspronkelijke l^ing en dus uit hun verband ■h. Het zijn daar zielloze voor in, ontdaan van hun oor- gelijke wijding, alleen fnul ter bezichtiging "om aan- "tyt te worden door ongelovi- ter bestudering voor de ™schap, zonder dat ze daarbij 'flens van devotie opwekken. ®an daar, om het heel ordi- tezeggen: als katten in een ®d pakhuis"! ce' veel beelden in de musea m de tijd dat kunstkenners de [en afstroopten (vooral in de ecuw), ook ontdaan van hun jpronkelijke polychromie, ®nien toen vond dat bij afge- beelden de beeldsnijkunst *tot zijn recht kwam, wat op 'ook waar is. Maar daarmee- zo n beeld in wezen wel '8 verminkt. In de «leeuwen was een beeld het van twee disciplines: 'osnijkunst én schilderkunst. Hier staan onze heiligen nog waar ze thuis horen en in hun oorspronkelijke vorm en functie: ter verering, ter inspiratie van de gelovigen, als hemelse bescher mers en voorsprekers en ter opluistering van het Hemels Jeruzalem. En ze staan daarnaast ook nog mooi te zijn voor een ieder die alleen de schoonheid van de kunst zoekt, wat aardig meegeno men is. Er zijn kerken in Nederland die momenteel over veel meer beel den beschikken, ik hoef in dit ver band alleen maar de naam te noe men van de St. Jan van Den Bosch, waar zo n 130 heiligen staan. Maar dat zijn 'slechts" neogotische producten, die, qua originaliteit en expressieve schoonheid in de verste verte niet te vergelijken zijn met die uit onze kerk. Vergelijkt u maar eens de gelaatsuitdrukking van het beeld van de H. Lucia, van de hand van meester Arnt (ca 1475) met dat van de H. Anna in het St. Anna altaar, uit het atelier van Stoltzenberg (1906). Beide beel den staan in onze kerk naast elkaar. Dan zult u zien dat de oude beelden schoonheid, verhe venheid, originaliteit uitstralen. Het zijn stuk voor stuk unicaten en producten van kunstenaars die hun diepe vroomheid en devotie hebben uitgedrukt in deze beel den. De beelden echter, afkom stig-uit neogotische ateliers als die van Stoltzenberg of van Gelder, hoe knap soms ook technisch, zijn heel vaak massaproducten. Hoe komen wij aan zoveel beel den? Ook op deze vraag kunnen we antwoord geven door te wij zen op de middeleeuwse vroom heid van onze voorouders. Het zat bij wijze van spreken in de lucht, de tijd was rijp, zo zou men het ook kunnen zeggen. De bouw en meubilering van de St. Petrus' Banden vond plaats in de tijd van de Gouden Eeuw van het hertogdom Gelre, waar Venray en omgeving toen deel van uit maakte. Het was de tijd ook van de Bourgondische herto gen, toen deze streken bezaaid werden met prachtige kerken en rijke kloosters. Denk alleen maar aan de kerken van Xanten en Kalkar en de kloosters Jerusalem en Bethlehem. Ook mag de St. Lambertuskerk van Horst in dit verband genoemd worden. In de Middeleeuwen werd er slechts één keer in de week, op zondag, een H. Mis gevierd. Meer vonden de pastoors toen niet nodig. Zij hadden het veel te druk met andere bezigheden. De gewo ne dorpspriesters oefenden immers meestal nog een zelfstan dig beroep uit. Deze priesters waren ook niet de vroomsten van het dorp. We hebben gezien dat Pastoor van der Gaet, de eigenlij ke pastoor, heel druk bezet moet zijn geweest met zijn "preben den". Hij had hier in Venray een eenvoudig opgeleide priester als zijn plaatsvervanger, een soort zetbaasje, aangesteld tegen een karig hongerloontje. Welnu de gelovigen wensten vaker naar de mis te gaan en daarom sloten allerlei belangengroepen zich aan een in broederschappen of gilden om hun belangen te verdedigen tegen kwade dingen zoals armoe de, ziekten, concurrentie en andere gevaren. Hun geloof speel de daarbij de hoofdrol en daarom streefde elke broederschap en gilde naar een eigen plek in de kerk: een altaar, dat werd toege wijd aan hun specifieke beschermheilige. Ze verbonden daar vaste inkomsten aan door er de opbrengsten van een stuk land of van een boerderij aan te verbin den. waar ze een eenvoudige priester van konden betalen, die dan door de week, speciaal voor de groep, een H. Mis moest lezen en/of een stichtelijk woord moest zeggen. Venrayse voorbeelden waren de bijenhouders, de veehouders, de smeden, de schutterijen maar ook groepen die een broeder schap vormden om zich samen extra te "verzekeren" van een zali ge dood en niet te vergeten de broederschap van die op bede vaart waren geweest of nog wil den gaan naar St. Jacques de Compostella of naar Rome of naar Jeruzalem. Soms stichtten meerdere groe pen samen een altaar en zo kwa men er dan meerder beelden op één altaar te staan. In totaal zijn hier 16 altaren geweest, waar in de loop der eeuwen, afhankelijk van de tijdsgeest, regelmatig ver anderingen in werden aange bracht zowel in aantal als in bestemming. Door een wonderbare loop van de geschiedenis zijn Xanten, Kalkar, Venray en Horst aan de verwoestingen van de beruchte Beeldenstorm van 1566 ontsnapt. De Franse Revolutie heeft in Venray vreselijk huisgehouden: de kloosters Jerusalem, Bethlehem en het ondertussen gestichte klooster van de Franciscanen zijn toen opgehe ven. En in onze kerk is de Adelaar verminkt en het 16 m hoge goti sche sacramentshuisje afgebro ken De grootste "beeldenstorm" heeft echter gewoed in de 19e eeuw. Toen zijn twee grote unie ke vleugelaltaren verkwanseld: dat van St. Petrus in 1834 door pastoor van Elsberg (het bevindt zich nu in Aken) en dat van O.L.Vrouw in 1844 door pastoor Verheggen (dit staat nu in Tongeren). En dé grote opruimer is Dr. PJH Cuypers geweest. Hij heeft de laatste vijf (ondertussen barok aangeklede) altaren afgebroken. In de tachtiger jaren van de vorige eeuw is door toevallige omstan digheden een heel fraai altaarluik teruggevonden in het Rijksmuseum dat aan een van deze altaren zal hebben toebe hoord en dat zich nu als bruikleen van de kerk in het Freulekeshuus bevindt. De beelden heeft hij gelukkig niet weggegooid. Die heeft hij aan de wanden en tegen de pilaren geplaatst, waar ze nu nog steeds staan: de mannelijke heiligen tegen de "warme" zuidwand, de vrouwelijke heiligen tegen de "koude" noordwand. Ook het mooie barokke hoofd altaar, waar in de top het kolossa le beeld van Petrus Paus troonde, heeft toen helaas plaats moeten maken voor het neogotische pro duct van Cuypers. Maar daarover in de volgende aflevering meer. Ramen Deuren Serres Horsterweg 10A - Leunen - Tel. 0478-531144 - info@alcast.nl Jenniskens installatie verwarming elektra ventilatie sanitair airconditioning Ouda Kerkstraat 3 5861 BM Wonssum a» 0478-532645 installatie@Jcwa.nl De gemeente Venray heeft een uitgestrekt platteland. Het cen trum zelf heeft stadse allures. Venray is een plaats van boeren en stadsen. De stichting Innovatief Platteland Venray en omstreken wil die tegenstelling doorbreken. Hoe? Met kunst bijvoorbeeld. Agrarische ondernemers die een hoekje beschikbaar stellen voor een kunstwerk, kunnen zich mel den. En ze krijgen nog een ver goeding ook. Een agrarisch onder nemer die samen met enkele recreanten rond een kunstwerk op het platteland staan te discus siëren. Dat wil Mooiland bereiken met het Kunstrouteproject. De stichting Innovatief Platteland Venrav en omstreken wil met het initiatief Mooiland het imago van het platteland opkrikken. Venray is een kunstminnende gemeente. Een drukbezocht Odapark en de succesvolle kunstmanifestatie De Waan bewijzen genoeg. Het pro ject Mooiland wil daarop in spe len door kunst en platteland bij elkaar te brengen. Er moet een eind komen aan het wij-zij denken tussen stad en platteland. De bedoeling is dat de kunstroute aansluit bij de bestaande fietsrou tes in Noord-Limburg. Het project richt zich daarom in beginsel op agrarische ondernemers die langs deze zogenoemde knooppunten route wonen. Het streven is dertig kunstwerken in het buitengebied te plaatsen. Mooiland wil op die plekken een expositieruimte bie den voor kunstenaars. Eind 2003 zullen de eerste werken worden geplaatst. Agrarische onderne mers worden nauwe bij het pro ject betrokken. Een kunstwerk wordt zo dicht mogelijk bij het erf geplaatst. De ondernemer die een ruimte beschikbaar stelt, krijgt niet alleen een vergoeding, maar ook inspraak in het kunstwerk. Het project krijgt aanvankelijk een looptijd van zes jaar. Agrarische ondernemers in de gemeenten Venray of Meerlo- Wanssum die bereid zijn zo'n 25 vierkante meter beschikbaar te stellen voor een kunstwerk kun nen zich aanmelden via tel. 0478-578189 of e-mail: secretariaat@innovatiefplattelaiid- venrav.nl In partycentrum De Witte Hoeve in Venray werd afgelopen zondag voor de eerste keer de Unicef Halfvasten Bridgedrive gehouden. De bridgedrive leverde 900 euro op voor het goede doel: de Venrayse afdeling van Unicef. De zalen waren door de vrijwilli gers van het Regionaal Unicef Comité op een sfeervolle manier aangekleed met vlaggen, posters en ander Unicef materiaal. Er waren 78 personen die een kaart je kwamen leggen. Personen die in een niet-rokers ruimte wilden bridgen hadden dit vooraf aan de leiding kenbaar kunnen maken. Er werd op een gezellige wijze gebridged en de wedstrijdleider kon volstaan met het verwerken van de scores. Naast het bridgen werd er door de organisatie gezorgd voor een hapje en een drankje. "Het was een voortreffe lijke middag waar de werkgroep trots op mag terug zien. Als de komende jaren de opkomst gaat groeien kan de werkgroep nog meer geld overmaken naar Unieer, kijkt Ann Peetjens van Unicef Venray tevreden terug op de eerste Unicef Bridgedrive. "Met dank aan alle sponsors en vrijwillige medewerkers. Venray heeft er een activiteit bij waar het trots op mag zijn", aldus Peetjens. Vooraf was met de bridgers afgesproken dat de prijzen niet alleen naar de beste spelers zou den gaan, maar dat de verdeling werd beslist door het scoreper centage van: 60%, 52%. 45% en 40%. De eerste drie paren in de verschillende groepen warén: In geel, heren den Rrok-Teuns 64.17%, EP. Crooymans 60.83% en dames Blok-Philipsen 56.25%. In groen, EP. Keizers 65.97%, EP Verheven 62.15% en dames Gorree-Tacken 60.76% In rood, mevr. v. Tiel en dhr. Corzilius 64.58%, dames Gielen- Lommen 57.08% en EP. Gielen 55.00%. De internationale damvereni ging Opanka uit Venray viert dit jaar haar 25 jarig jubileum. Na een reuze gezellige reünie en een suc cesvolle instuif organiseert Opanka tot slot een kleurrijk dansfestival op zaterdag 21 juni 2003 in de schouwburg van Venray. Het programma is werve lend en zeer gevarieerd. Er zijn diverse dansgroepen uitgenodigd, die dansen laten zien uit: Polen - dansgroep Sarna uit Utrecht, Zuid-Amerika - dans groep De Marije uit Boxmeer, Israël - dansgroep Marije uit Deurne. Nederland - dansgroep De Hakkespits uit Venray, Bulgarije - dansgroep Opanka uit Venray en verder nog enkele dansgroepen van Opanka. Aanvang: 20.00 uur. Entree tien euro en in de voorverkoop 7,50 euro t/m 14 jimi. Voorverkoopadressen: Jolanda Jaspers, Walstro 21 (Landweert), Venray, tel. 0478-510995 e-mail: info@opanka.nl (zie ook de web site van Opanka: www.opanka.nl) of bij Reisbureau TUI (voor heen Holland International) Grotestraat 10, Venray. Tuincentrum Leurs De beste graszoden voor de allerlaagste prijs!! tel. 077-32160 Straelseweg 370, Venlo - Het Odapark in Venray verzorgt een lezing over het werk van Jean Le Gac. Zijn werk zal in het kader van De wereld volgens Frankrijk deel III vanaf 30 maart in het Theehuis tentoongesteld worden. Jean Le Gac (Parijs, 1936) wordt wel 'de schilder zonder schilderij en genoemd'. Zijn kunstwerken bestaan vooral uit collages en foto's. Hij stelt zichzelf voortdu rend de vraag: 'Hoe gaat dat. de dood van de kunst?'. Het persona ge» dat hij creëert, de schilder, voert hem vervolgens mee naar een wereld van fictie en werke lijkheid. In aanloop tot de exposi tie van het werk van Le Gac zal Daan van Speybroek een lezing geven over deze franse kunste naar. De lezing vindt plaats op 3 april in het Theehuis en begint om 20.00 uur. Telefonisch reser veren via 0478-513690. Britt Houwen en Simone Hermans gaan door naar de provinciale voononde op 8 april in Roermond Britt Houwen van basisschool uit Horst kwamen tijdens de voor- ronde op 8 april in De Oranjerie De Bongerd is winnaar geworden ronde in Sevenum als beste uit de in Roermond. Britt en Simone van de regionale voorronde van bus. Mariëlle van Tilburg van De gaan dan strijden om een finale- de Nationale Voorleeswedstrijd. Kruudwis wist zich niet te kwalifi- plaats op 14 mei tijdens de Britt Houwen en Simone Hermans ceren voor de provinciale voor- Nationale Voorleesdag in Utrecht,

Peel en Maas | 2003 | | pagina 17