'Venray' blikt terug en vooruit
'Goed imago in de
egio belangrijk"
"Mijn leven is ingrijpend veranderd"
2002 stond bol van de
hoogtepunten
'Verdubbel het vertrouwen'
2003
Stille tochten, protesten,
pet is niet genoeg'
Dinsdag 24 december 2002 - Pagina 17
)e redactie van nieuwsblad Peel en Maas blikt terug op 2002 en kijkt voor-
lit naar 2003.2002 gaat de geschiedenisboeken in als een bewogen jaar,
raarin bijvoorbeeld het trouwfeest van prins Willem-Alexander en Maxima,
moord op Pim Fortuyn, het CDA als grote winnaar van de landelijke ver-
iezingen, de dood van prins Claus en Brazilië als winnaar van het WK
betbal voor altijd in ons geheugen gegrift zullen blijven staan. Maar ook in
fenray gebeurde het één en ander, zoals u wekelijks in uw nieuwsblad
eeft kunnen lezen.
fet Indycarcircuit, OJC Dingus, de ontwikkeling van het Gouden Leeuw-
errein, Fractie van de Vorle en Samenwerking Venray als winnaar van de
iemeenteraadsverkiezingen en het miljoenentekort van de gemeente Ven-
ay hielden de gemoederen in het afgelopen jaar bijvoorbeeld danig bezig,
i deze uitgave van Peel en Maas laten enkele mensen uit het politieke,
edrijfs- of verenigingsleven hun licht schijnen over hét afgelopen jaar en
tikken ze vooruit naar het komende jaar 2003. Ook volgende week komen
liverse personen in de nieuwjaarsuitgave aan het woord.
3e redactie wenst u veel leesplezier en prettige feestdagen!
oionel Rikken, Groep Geleide Wapens
ien )ecember, een maand om
n o| qs stil te staan bij de gebeur-
Ibli lissen van het afgelopen
op
staal Het jaar 2002 was een pro
nlo ctief jaar voor de Groep
uit 1 leide Wapens. We kunnen
ten|reken van succesvol verlo-
oefeningen in onder meer
liën anje, Kreta en Nederland,
staa
liet herder zijn interne veranderin-
den n zoals reorganisaties en voor-
idp reidingen van de komst van de
ininklijke Landmacht naar
II
Luchtmachtbasis De Peel voor
spoedig voorlopen.
Ook op communicatief gebied
is vooruitgang geboekt. Zo werd
in augustus de kabelkrant op ons
onderdeel geïntroduceerd waar
mee een stap vooruit in de infor
matievoorziening werd gezet. Tij
dens de oefening op Kreta
bereikten we eveneens een mijl
paal, de lancering van de laatste
HAWK-raket. De komende tijd
zullen we afscheid gaan nemen
van dit wapensysteem en ons nog
volledig richten op het Patriot
wapensysteem.
Komend jaar zal in het teken
staan van het onderhouden van
goede relaties met onze buren.
Een goed imago in de regio is
daarbij van belang. Een imago dat
zich kenmerkt door de unieke ele
menten van de Groep Geleide
Wapens: teamwork, grensverleg
gend (fysiek, mentaal, internatio
naal), hulpverlenend, werkgever
met veelsoortige banen, goede
werkgever en hoogwaardige
luchtverdediging.
Voordat we aan een nieuw jaar
beginnen, biedt deze maand voor
de meesten van ons 'een tijd van
bezinning en rust. Rond de feest
dagen denken we met name aan
mensen die ons ontvallen zijn en
hun nabestaanden. Daarnaast gaat
onze aandacht uit naar collegae
die geplaagd worden door langdu
rige ziektes en onze mensen op
uitzending in het buitenland. Zij
kunnen de feestdagen niet in alle
gevallen met familie en vrienden
in hun vertrouwde omgeving
doorbrengen.
Tevreden terugblikkend op het
jaar 2002, met een goed gevoel
voor het komende jaar en wat
extra aandacht voor elkaar sluit ik
af met u allen hele fijne feestda
gen te wensen en een voorspoe
dig en gezond 2003.
De Commandant Groep
Geleide Wapens
T.C.M. Rikken Kolonel
eken Coenen ongerust over afnemende betrokkenheid
Omkijken naar wat geweest
en vooruit kijken, plannen
aken, hoort een beetje bij
ze tijd van het jaar. Nog
en en we schijven 2003. "De
d gaat snel", verzuchten we,
s realiserend dat dit ook te
aken heeft met het tempo
irin we leven.
Me valt op hoe snel we gewend
naan nieuw dingen. Herinnert
ich nog de onrust rond de jaar-
sseling 1999-2000? Van alles
n mis gaan, wellicht zaten we
Nieuwjaarsnacht zelfs zonder
[ktriciteit Het lijkt lang gele-
En hebben we de euro wer-
ijk pas bijna een jaar We mer-
alleen aan ons banktegoed
het ontbreken daarvan!) dat
|ere getallen niet automatisch
:re prijzen betekenen.
'aar we hopelijk nooit aan
innen is het toenemend
eld, ver weg maar ook dicht
Geweld tegen mensen die
Iers zijn dan wij, die een ande
taai, een andere godsdienst,
andere cultuur hebben. Dat is
erpelijk Juist christenen -
ju lauw ze ook christen zijn -
•eten zich steeds voor ogen
[uden dat Jezus zich laat ont-
•eten in allen die op een of
dere wijze aan de kant staan.
,r z( larom komen we voor hen op.
tn arom vragen we ook onze over-
id om menselijk met hen om te
an. Je kunt geen buitenlanders
cnl 6, 7 jaar opvang bieden, om
n i; n daarna wel een hoger rechte-
vonnis te laten afwachten,
u|ar dat letterlijk op straat. "Wat
niet wilt dat u geschiedt
Wat me verontrust is de afne-
■nde betrokkenheid die ons
O, en kenmerkt. We hebben het
zo druk, dat we ons niet meer
kunnen of willen inzetten als vrij
williger. Verenigingsbesturen, (al
dan niet kerkelijke) werkgroepen
hunkeren naar menskracht maar
vinden dat maar nauwelijks. Een
oudere dame wordt door twee
onaangepasten onheus bejegend,
een ander jongere zegt er wat van
en wordt dood geslagen....
Een stille tocht, kaarsen, protest
volgt maar binnen de week
gebeurt praktisch hetzelfde, zij
het met minder ernstig gevolg,
gelukkig.
Stille tochten, protesten, het is
niet genoeg. Het enige dat echt
help is de wil, betrokken te zijn
naar medemensen toe. Iets voor
Deken Coenen: "Wat me ver
ontrust is de afnemende betrok
kenheid die ons allen kenmerkt.
een ander willen doen. Niet
alleen als me dat uitkomt, maar als
steeds terugkomende innerlijke
verplichting. Onze samenleving
zal er enorm op vooruit gaan als
we echte interesse kunnen
opbrengen voor ieder ander, en
als we ook bereid zijn dit te verta
len in daden.
Doet u mee met deze "revolutie
van concrete liefde?" De mens
is het waard, u bent het waard
Zalig Nieuwjaar.
J. Coenen, pastoor-deken
Mathieu Emonts heeft het naar zijn zin als wethouder
Na dinsdag 14 mei 2002 is
mijn leven ingrijpend veran
derd. En dat van Fransien,
mijn vrouw, ook. Tegen mij en
familie en vrienden zegt ze,
dat ik een ander mens ben
geworden, gelukkiger en ope
ner. Het klopt. Ik heb het naar
mijn zin, als wethouder van de
gemeente Venray. Het is vaak
zwaarder dan ik had ver
wacht, maar ook veel boeien
der. De verantwoordelijkheid
vind ik groot. Maar het besef
dat ik dit mag doen weegt daar
absoluut tegen op. Het is nog
altijd zo dat je zonder inspan
ning weinig goeds bereikt.
De discussies in de raad en de
commissie zijn vaak lastig. Hoe
kun je vanuit een sober perspec
tief toch de goede keuzes maken.
De financiële polsstok is kort. De
gemeenteraad worstelt daarmee.
Natuurlijk gun je iedere burger
het beste. En de meest kwetsba
ren verdienen de meeste zorg.
Maar je moet ook zorgen voor
adequate voorzieningen, voor
dorpen en wijken, voor verenigin
gen en voor kinderen een goede
school. Juist die voorzieningen en
dat verenigingsleven zijn het fun
dament van de gemeenschap.
Daar ligt de basis voor de leefbaar
heid in Venray.
De komende jaren gaan we in
het kader van de leefbaarheid
werken aan de gebiedsgerichte
aanpak. In 2003 zal een beschei
den pilot richting geven aan die
ontwikkeling. Door de gemeente
zullen vanuit één aanspreekpunt
zoveel mogelijk zaken die op één
gebied betrekking hebben aan
elkaar worden gekoppeld. We
beginnen met een wijk en een
dorp. De visie is helder en de
ervaringen in de praktijk sturen
de uitvoering. In overleg met het
dorp of de wijk worden alle zaken
op elkaar afgestemd aangepakt.
De verantwoordelijkheid komt
meer bij de burger te liggen en
dus ook de bevoegdheden. Meer
zelfsturing met gebruikmaking
van de dorps- en wijkraden. Zij
kunnen nadrukkelijker binnen de
budgetten zelf keuzes maken. Ik
heb hoge verwachtingen van
deze gebiedsgerichte aanpak.
Maar ook hier geldt dat zonder
inspanning geen resultaat wordt
gehaald. De eigen verantwoorde
lijkheid van burgers hebben we
als college hoog in het vaandel.
Niet om er vanaf te zijn maar juist
om het samen te doen, als part
ners. Voor een goede toekomst
van Venray.
Mathieu Emonts
Wethouder Maatschappelijke
Diensten
Jan Giesen van Bowling Vereniging Venray blikt tevreden terug
De belangrijkste gebeurtenis
van dit jaar voor onze vereni
ging was het behalen van het
Nederlands Kampioenschap
door het Venrayse jeugdteam,
dat bestond uit Martij n Mager-
mans, Nicky Claessens, Lars
Lenssen, Bart van Rens en
Raymond Klaassens.
Een tweede grootse gebeurte
nis was het Nederlands Kam
pioenschap voor senioren in de
categorie 58 t/m 64 jaar door Hay
Joosten in Hilvarenbeek.
Inge Lenssen neemt als lid van
Jong Oranje deel aan de wereld
kampioenschappen in Denemar
ken en Martijn Magermans is
opgenomen in de selectie voor de
Europese Kampioenschappen
voor junioren in Schiedam.
De kampioenstitels in de Huis
leagues gingen naar Trefil Bouw-
staal in de le klasse, La Mousse in
de 2e klasse, Proshop RB Venray
in de Trioleague en Sigma's/R.B.V.
in de Dubbelleague.
Tijdens de Venrayse Kampioen
schappen werd Inge Lenssen
kampioen bij de dames A, Mien
van Seccelen bij de dames B,
Peter Cleven bij de Heren A, Henk
Janssen bij de heren B en Heino
Derks bij de heren C. De titel bij
de dubbels was voor het duo Ben
van Rens/Jaap Jongejan. Bij de
Jeugd werd Raymond Klaassens
kampioen bij de Junioren, Nicky
Claessens bij de aspiranten en
Eric Minten bij de pupillen.
Het 21e Oranjetoernooi werd
gewonnen door Pieter Janssen uit
Venlo met Ria Latimer als beste
Venrayse op de vierde plaats. Het
2e Brand 50+ Toernooi werd een
volledig succes voor onze bow-
lingvereniging, want Fien Jennis-
kens won bij de dames met Ria
Latimer op de derde plaats en Jeu
Caasenbrood won bij de heren
met Hay Joosten als tweede.
Het Venrayse Stedenteam won
voor de 5e maal in successie de
voorronde in Heerlen en mag,
evenals de junioren, aspiranten en
pupillen, deelnemen aan de Lan
delijke Finale in Januari 2003.
Wat zal 2003 ons brengen?
Hopelijk weer spannende compe
tities en goede persoonlijke pres
taties, zowel binnen als buiten
onze vereniging.
Jan Giesen
Lex Boot, Predikant Protestantse Kerk Venray
Twee jaar geleden stak ik met
mijn gezin vanuit het Veluwse
Harderwijk de Maas over om in
het aardige Venray te komen
wonen en werken. We hebben
het echt naar ons zin!
Ik werk hier als dominee van de
Protestantse Kerk. Een geloofsge
meenschap van 634 leden, klein
maar betrokken.
Terugblikkend op 2002 zie ik
nieuwe projecten, inspirerende
vieringen en boeiende studie
avonden. Door de jaren heen zijn
we -ik maak mijn reclamepraatje
even af- echt deel van de Venray
se samenleving geworden en in
2003 gaan we vrolijk verder. Wie
eens wil kijken is welkom, elke
zondag om 10.00 uur in 'het Zon
nelied'. Op de laatste pagina van
deze krant staat wekelijks info en
vanaf eind januari kunt u kijken
op www.zonnelied.nl
Wat houdt jullie aan de gang? -
vroeg iemand. Nostalgie, hang
naar daar en toen?
Onzin, religieuze vormen ver
stenen als zij geen levende
geloofservaring in gang houden.
Nee, in de liturgie die we vieren,
en in de bijbel waarin we spitten
komt een geheim op ons af: iets
dat ons ooit heeft aangesproken.
Dragende kracht onder het
bestaan, richtinggevend vuur,
hoopgevend. Iets? Sterker:
Iemand....noem het gewoon
'God'.
Ik weet het: voor velen een
gestold woord. Maar je zou het
kunnen oprapen, er op kloppen
als op luiken, tot het opengaat. Ik
weet het: dat woord wordt op de
gruwelijkste dingen geplakt. Maar
je zou het van onder dat puin van
daan kunnen trekken en redden
om het opnieuw te laten stralen
als lichtende parel.
Kan uit dat drieletterige woord
je in 2003 vertrouwen ontsprin
gen in een trieste wereld? Als ik
dat woord gebruik klinkt het
tegen de achtergrond van de bij
bel, bundel joodse en vroegchris
telijke geschriften, destijds in de
reformatie weer voor het volk
ontsloten en voor protestantse
kerken richtinggevend. Premier
Balkenende wees kerken onlangs
op de uitdaging aanjager te kun
nen zijn voor een gesprek met de
Islam en een publiek debat over
waarden en normen. Dat is nogal
veel gevraagd. Maar vanuit het
oudtestamentisch getuigenis als
vertrekpunt van monotheïstische
religies (jodendom, christendom,
islam) is wel een gezamelijke
oriëntatie te ontlenen die mis
bruik van dat woord -in gesprek
en daad- de pas afsnijdt. God is
schepper van leven, bewaarder,
liefde en barmhartigheid, gerech
tigheid en verzoening. De Naam
mag niet vallen ter legitimatie van
geweld en onzin.
Hoop ik nog meer met dat
woordje voor 2003? Ja, dat
geloofsgemeenschappen als
schatbewaarsters van joods-chris
telijke bronnen zo in die schriften
weten te spitten dat daar spiritu
aliteit uit voortkomt met draag
kracht voor mensen vandaag.
Vonken onder puin verloren kun
nen oplaaien, niet 'zoals vroeger'
maar in nieuw vuur. Als theoloog
hoop ik daar in Venray mijn steen
tje aan bij te dragen. Niet zonder
hoop neem ik u met woorden van
Marsman mee over de drempel
naar een gloednieuw jaar:
Vlam in mij laai weer op
hart in mij, heb geduld
verdubbel het vertrouwen
vogel in mij, laat zich opnieuw
ontvouwen
de vleugelen, de nu nog moede
en grauwe
o, wiek nu op uit de verbrande
takken
het nest is goed, maar het heel
al is ruimer
De Protestantse Kerk wenst alle
inwoners van Venray een inspi
rerend 2003
Ds. L. Boot
Predikant Protestantse Kerk
Venray en omgeving.