"Surinaams avontuur zit er bijna op" Tussen twee werelden Inalfa verwacht Roof Systems sterke groei Zachte lenzen Geen Peel en Maas Annakapel op nieuwe plek 'T VENROJS LAEVE GETAEKEND CWNTACTLEIMZEM 1 ^£-1 Thuiszorg definitief in Vredeskerk ina PEEL EN MAAS Donderdag 25 juli 2002 - Pagina 5 HOOG DRAAGCOMFORT EN SNEL WENNEN IC U R S I J E N S "^Thebben RUIME ICONTA' VENRAY NOORDERHOF 20 - TEL. 0478 - 550630 Traditioneel zal Peel en Maas in de week van de Venray- se kermis niet verschijnen. In de kermisweek is onze boekhandel op maandag en dinsdag de hele dag gesloten. De drukkerij is in de ochtenduren van 9.00 tot 12.00 uur geopend voor spoedeisend drukwerk zoas geboortekaart jes e.d. (ingang Schoolstraat). De redactie van Peel en Maas en Kabelkrant Venray is in de kermisweek tijdens de midduren te bereiken. /'V"" Jolanda van den Heuvel stagiaire in kindertehuis Metaaldivisie Inalfa Industries krijgt nieuwe structuur Tibetproject Venraynaar Paul Kronenberg (4) Jolanda van den Heuvel uit Venray verblijft voor een sta geperiode van vijf maanden in Paramaribo (Suriname). De 22-jarige Venrayse, studente Pedagogiek aan de Fontys Hogescholen in Tilburg, loopt daar stage bij de Stichting voor het Kind, een instelling die zich richt op kinderen die sek sueel misbruikt zijn. Tijdens haar stageperiode levert Jolanda bijdragen voor Peel en Maas over haar activiteiten in het weeshuis en haar ervarin gen in Suriname. "Vorige week realiseerde ik me weer eens dat hier in Suriname alles mogelijk is. Ik was naar een reisbureau gegaan om informatie op te vragen over eventuele excursies. Toen stapte er twee Amerikanen op mij af om te vra gen of ik met hun mee ging om een uurtje te gaan vliegen boven de jungle. Ik stond perplex! Ik vroeg of ze het al helemaal had den geregeld, maar ze hadden eigenlijk nog niets geregeld. Omdat ik die dag toch niets beters had te doen had ik besloten het maar gewoon te doen en maar te zien hoe het allemaal zou gaan lopen. En zo zat ik een klein uurtje later in een nog kleiner en nog enger vliegtuigje dan de vorige keer boven de jungle. Het was echt een ontzettend leuke erva ring. We hadden de piloot gevraagd om zo laag mogelijk boven de boomtoppen te vliegen, zodat we alles zo goed mogelijk zouden kunnen zien. Ook heeft hij heel laag boven het Brokopon- domeer, dit is het grootste meer van Suriname, gevlogen. Dat was echt fantastisch! Het uurtje vliegen is letterlijk voorbij gevlogen. Maandag 1 juli was het hier in Suriname Keti Koti. Dit is een feest ter herdenking van de afschaffing van de slavernij. Over al in de stad staan kraampjes met speelgoed, eten, kleding, noem maar op. Ook spelen er op veel plekken bandjes en is er in heel de stad keiharde muziek te horen. Op een dag als deze lijkt het alsof alle Surinamers naar de stad trek ken om feest te vieren met elkaar. En het leukste van deze dag vond ik dat de kinderen van de stichting ook naar de stad moch ten om Keti Koti te vieren. Dat vond ik zo leuk voor ze! Alle kin deren waren heel mooi aange kleed in traditionele Surinaamse kleding. En zo gingen we gezellig een dagje naar de stad om ook feest te vieren, net als alle andere kinderen in Suriname. We hebben eerst langs alle kraampjes geslen terd en toen met z'n allen lekker een ijsje gegeten. Voor hen was het dus ook echt feest. Toen de kinderen terug waren in de stich ting was iedereen heel vrolijk en zaten alle kinderen vol met verha len over wat ze allemaal gezien hadden in de stad. Ik merk dat het kinderen heel erg goed doet als ze zo'n dagje weg zijn geweest. Ze vergeten even alle ellende die ze met zich mee dragen binnen de stichting. Verder vliegt de tijd heel erg nu. Over een paar weken ga ik alweer terug naar Nederland en zit mijn Suriname avontuur er alweer op! Er dat terwijl er hier nog zoveel dingen zijn om te doen en dingen om mee te I maken. Ik ben nu dus ook als een gek bezig met het plannen van uitstapjes naar het binnenland om toch nog zoveel mogelijk te kun nen zien in een paar weken. En natuurlijk om mijn stage hier goed af te ronden. Want daar gaat ook nog de nodige tijd in zitten. Het afscheid nemen van de kinderen en de leidsters zal me zwaar gaan vallen verwacht ik, maar daar denk ik nu nog maar even niet aan. Dat komt volgende week wel. Ook ben ik op dit moment andere instellingen aan het bezoe ken in Paramaribo. Zo heb ik een paar kindertehuizen bezocht en ben ik bij SOS kinderdorpen geweest. Na die toestand van Fos ter Parents kan ik nu in elk geval zeggen dat het bij SOS-kinderdor- pen in elk geval wel goed terecht komt. De kinderen wonen en leven daar echt heerlijk. Er staan mooie huizen, alles wordt prima onderhouden. De kinderen krij gen heel goed onderwijs, zijn lid van sportclubs, worden heel goed verzorgt door lieve moeders' en ze krijgen de liefde en aandacht die de ouders van de kinderen hen niet konden geven en die ze zo hard nodig hebben. Ik ben blij dat ik nu met eigen ogen heb gezien dat het ook heel goed kan gaan met dit soort projecten." wordt gevormd door de metaalbe drijven in Slowakije, te weten Pal- Inalfa in Vrable en BAZ-Inalfa in Bratislava. West wordt gevormd door Inalfa Metal Products en Inal fa Mastertools in Venray en Inalfa Metal Hamont in België. Deze bedrijven komen onder een geza menlijke organisatie te staan waar mee een integratie een feit wordt. "Door de sterk gewijzigde markt, en onze positie daarin, waarin een flexibele en concur- rende organisatie wordt gevraagd, bleek de organisatie niet de meest efficiënte. Daarnaast bleek het onderbrengen van Pal-Inalfa in een centrale organisatie niet goed te functioneren. Vandaar dat we in de nieuwe opzet hebben geko zen voor een splitsing tussen West- en Centraal- Europa, om zo twee krachtige divisies te creëren. Uiteraard blijven we op diverse gebieden intensief samenwerken tussen West en Central om alle mogelijke synergie-voordelen te benutten." De gevolgen van de acties zul len voor de meeste medewerkers van Venray en Hamont zonder gevolgen blijven, verwacht direc teur Welschen. "De productieaf delingen blijven nagenoeg onge wijzigd. Op het niveau van directie-, management- en staf functies zullen wel wijzigingen plaatsvinden, aangezien door de integratie overcapaciteit zal ont staan. Hier zal uiteraard met grote zorgvuldigheid en op verantwoor de wijze mee omgegaan worden. In dit traject hebben we reeds intensief overlegd met de betrok ken managementteams en met de Ondernemingsraden van zowel Venray als Hamont." Begin september moet de nieu we organisatiestructuur een feit zijn en functioneren. Venraynaar Paul Kronen- berg en zijn blinde vriendin r i -Sabriye Terberken hebben in Ihet verre Tibet, geheel op eigen kracht, een blindeninsti tuut gesticht, dat inmiddels onderdak en scholing biedt 581 aan enkele tientallen blinde kinderen. Een voor Tibet uniek project dat kon slagen door het enorme doorzettings- vermogen van deze twee jonge mensen. In de komende weken sfeerimpressies van I hun verblijf en hun werk in het laatste half jaar, opgete- ;"r kend door Paul Kronenberg. In deel 4: Tussen twee werelden. "In april dit jaar vertrokken we S voor een lang geplande 'China fundraising en awareness tour'. W We wilden met behulp van deze x toer de toekomst van het project g weer een stuk veiliger stellen. 5 Sabriye en ik willen niet de rest V van ons leven in Tibet blijven. We 6 hebben vertrouwen in onze medewerkers en counterpart dat ze nadat alle programma's zijn °Pgestart deze ook zelfstandig verder zullen leiden en ontwikke len. Wij geloven ook dat de kos- ten van het project in de toe komst gedragen kunnen worden door bronnen in China zelf. Op maandag 1 april reden we 's morgens door een zandstorm naar 'Gonga -airport'. We vlogen van Lhasa naar Chengdu en van daar- I uit verder naar HongKong. De tv- zenders ATV en CNN hadden ons uitgenodigd naar deze stad te I komen om daar enkele interviews en presentaties te geven. Omdat de vluchten vertraging hadden, landden we pas in het donker op het nieuwe ultramoderne vlieg veld van HongKong. We beleef den een ware cultuurschok! Uit I het 'antieke' Lhasa komend, had den we het gevoel in een dag vijf tig jaar in de toekomst te zijn gereisd. Een kamerbreed schoon zacht tapijt bedekte de aankomst hal. Dc tickets voor de snel- trein n^iar Kowloon werden door een "1 blitse automaat, zelfs voorzien van brailletoetsen. uitgespuugd. En dan de trein die ons naar Kow loon bracht, persoonlijke videos- creens in elke stoel waarop 'wel kom filmpjes' werden getoond. Bij elk station werd in drie talen uitgelegd om welk station het zich handelde en aan welke zijde de deuren zich zouden openen. Het centraal station in Kowloon leek meer op een lobby van een duur hotel dan van een treinsta tion. Schone gladde marmeren vloeren, overal taktiele lijnen voor blinden die naar roltrappen of lif ten leidden, op het zachte zoe men van de 'hogesnelheidsrol- trappen' die ons van de ene naar de andere paleisachtige hal trans porteerden na, was er amper een geluid te horen. Er klonk geen muziek en wat erg opmerkelijk zestig centimeter in de metro opgeplakt waren. Voor elke over treding van de opgestelde regels werden boetes tot zo'n duizend HongKong Dollar opgelegd! Wat ons, ook al eerder beschre ven, opviel was dat er in de gehe le stad aanpassingen voor blinden zichtbaar waren. Braille-informa- tie in publieke gebouwen en op automaten, taktiele leidlijnen, speciale piepende verkeerslichten etc. Maar tijdens ons verblijf in HongKong hebben we in de gehe le stad geen één blinde gezien. Bij een bezoek aan de 'HongKong Society for the Blind' bleek dat er voor de blinden in deze stad een uitzonderlijke goede zorg bestaat. Voor elke blinde die de blinden- school bezoekt wordt een 'loop baanplan' opgesteld. De blinde kan kiezen uit vier verschillende beroepen en wordt daarbij volle dig begeleid. Een fabriek, waar blinden een van de vier beroepen uit kunnen oefenen, stelt zelfs een gebouw ter beschikking (direct naast de fabriek) waar ze kunnen wonen. Een barrière vrij leven noemt men dat hier. Wij zouden het een leven 'binnen bar rières' willen noemen. We wer den ons nogmaals bewust hoe anders wij over 'carrièreplanning' voor blinden denken. Wij willen blinde mensen technieken bij brengen en zelfvertrouwen geven waarmee ze zelf bepalen wat ze ermee gaan doen. Wij willen ze vooral niet in een carrièreplan dwingen, maar het gereedschap geven waarmee ze hun eigen toe komst in welke wijze dan ook kunnen bouwen! Na HongKong waren we nog in Peking en in Shanghai. In Peking waren we uitgenodigd door leden van de Nederlandse gemeenschap die voor ons een perfecte presen tatiereeks hadden georganiseerd! We hebben verschillende presen taties en interviews gegeven aan scholen, de Amerikaanse kamer van koophandel, de Nederlandse gemeenschap, de buitenlandse correspondentenclub, een Austra lische en een amerikaanse radio zender en op de laatste dag waren we te gast in een Engelstalige 45 minuten durende nationale talk show genaamd 'outlook'. Na twee weken reizen, interviews en pre sentaties waren we blij weer terug te kunnen gaan naar Lhasa!" Met het binnenhalen van opdrachten van grote opdrachtgevers als BMW, Mer cedes en Peugeot zal Inalfa Roof Systems te Venray de komende vier jaar een sterke groei doormaken. Ook intro duceert de schuifdakdivisie van Inalfa Industries in opdracht van Peugeot een nieuw daksysteem, dat veel weg heeft van een cabrio. "Deze positieve ontwikkelin gen komen tot uiting in een uitbreiding van het gebouwen complex en het personeelsbe stand in Venray", zegt direc teur Fred Welschen. "We verwachten bij Roof Systems bovenop de huidige 250 werk nemers de komende jaren nog eens honderd man extra nodig te hebben." Inalfa Industries is in een verge vorderd stadium om een finan cieel investeerder aan te trekken, die een minderheidsbelang zal verkrijgen in Inalfa Roof Systems, de schuifdakendivisie. in ruil waarvoor hij een kapitaalinjectie zal doen. "Dat kapitaal is nodig om de sterke groei van de komende jaren te financieren. De omzet in deze divisie zal de komende vier jaar naar verwachting van 250 mil- joen euro naar 450 miljoen euro gaan stijgen. Dit vergt natuurlijk ook investeringen in de organisa tie en denk aan ontwikkelings- en projectkosten." Een belangrijk deel van het geld van de financieel investeerder gaat echter ook naar Inalfa Metal Products Division. Dus met de komst van deze financieel inves teerder krijgt Inalfa Roof Systems een nieuwe aandeelhouder, maar krijgt Inalfa Metal Products tevens ook een kapitaalinjectie. Hierdoor zullen voor beide divi sies de financiën geherstructu reerd kunnen worden en neemt tevens het eigen vermogen belangrijk toe. "Daardoor zullen ook de businessplannen voor de komende jaren van beide divisies uitgevoerd kunnen worden en dat is goed nieuws. Beide bedrijven hebben een gezonde toekomst en gaan ieder hun eigen weg maar blijven wel goede 'zusters'", aldus Welschen. Welschen ziet de toekomst van met name Inalfa Roof Systems zonnig in, getuige de te venvach ten personeelsuitbreiding met honderd medewerkers. INALFA METAL De directeur ziet de toekomst van Inalfa Metal positief in. "Natuurlijk is er in de industrietak metaal veel concurrentie, de hele tak staat duidelijk onder druk. De omzet van het plaatwerkgedeelte van Inalfa Metal is de laatste jaren wat teruggelopen door een zwak ke automobielmarkt." Daarom wordt bij de Inalfa Metal Products-divisie een reorga nisatie doorgevoerd. De divisie wordt opgesplitst in twee subdivi sies: IMP Centraal Europa en IMP West-Europa die weliswaar onder één holding met één directie komen te staan. Centraal Europa was, er waren geen rochel- en spuuggeluiden, waar China zo bekend om staat, te horen. Waren we eigenlijk nog wel in China? Ik was al in HongKong in 1997 net nadat de-stad door de Engelsen was teruggegeven aan het moe derland China. Toen ik naar China terug wilde, eigenlijk was ik er toch al. bleek dat ik daarvoor een visum nodig had. Ik dacht dat er een vergissing was gemaakt want we hadden toch zojuist de 'hand over' van HongKong gevierd waardoor deze stad weer tot China behoorde? Daarom haalde ik verhaal in het 'foreign affairs - kantoor. Nee. ik had het verkeerd begrepen. HongKong behoorde nu weliswaar tot China maar er bleven twee systemen bestaan. Aan die verklaring moesten wij vaak denken, het verschil tussen China en Hongkong is onvoorstel baar groot. Je hebt inderdaad het gevoel in een compleet ander land te zijn. Wat als eerste opviel toen we in Kowloon uit de stads bus stapten, was dat de smog ont brak. En dat terwijl de straat vol met v erkeer stond. Geen storende stank, en vooral amper stof De autos, in de meeste gevallen dure Europese en Amerikaanse mer ken, zagen eruit alsof ze zojuist met zijn allen door de automati sche wasstraat waren gereden. Omdat we pas een dag later met ATV hadden afgesproken gingen we op zoek naar onderdak dat onze geldbuidel niet direct zou legen. Dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan omdat Hong Kong een erg dure stad is. De sjie- ke en kostbare auto's, de glazen wolkenkrabbers en ook de modem geklede mensen toonden ons nogmaals aan dat we in Lhasa toch in een compleet andere wereld leven, die ook al is het in hetzelfde land. niets met Hong- Kong gemeen heeft. Nadat we een betaalbare over nachtingsplaats hadden gevon den. liepen we een verkennings ronde door de stad. In de haven vonden we een plaats waar het rustig was en waar we een fantas tisch uitzicht over Hong Kong Island hadden. Het was inmiddels al laat in de avond en voor ons lag een woud van wolkenkrabbers, belicht door fel oplichtende neon reclames. We genoten van de nu wat koelere zeewind. Een dag later werden we door ATV in een erg sjiek hotel onder gebracht dat de volgende vier nachten ons 'thuis' zou zijn. Met de metro reden we door de stad, snel, betaalbaar, comfortabel en alles superschoon. Al snel herken den we de oorzaak van de 'gelikt- heid', iedere vijf minuten schalde door de luidsprekers een stem die in drie talen vriendelijk verzocht de metro schoon te houden, niet te eten en niet te drinken. Maar hoe kan het bestaan dat miljoenen mensen zich daaraan houden? De verklaring daarvoor vonden we in de vorm van stickers, die elke Komende zaterdag, 27 juli, is het feest bij de Annakapel in de Venrayse wijk Brukske. Ongeveer twee maanden gele den is het eeuwenoude heili- genhuisje van zijn plek gelicht en enkele tientallen meters richting centrum neergezet op een open en hoge plaats bij het kruispunt Henri Dunant- straat- Servatiusweg. Dat was nodig, omdat het kapelletje in de loop van de jaren als het ware een stuk in de grond was gezakt door de ophoging van de wegen er omheen. Optrek kend vocht werd een ernstig pro bleem en het rijksmonument verl oor zijn allure. Dat is nu allemaal anders. Na de verplaatsing is het bedehuisje gerestaureerd door de Stichting Kruisen en Kapellen en ligt het te pronken op zijn nieuwe plek, alsof het nooit ergens anders heeft gestaan. Komende zaterdag, daags na het feest van Sint Anna. grootmoe der van Christus, wordt het beeld van haar, met Maria en het kind Jesus, uitgestald in de Paterskerk. In de mis van 18.00 uur wordt aandacht geschonken aan deze bijzondere heilige en wordt het beeld, uitgevoerd in keramiek door Koos Swinkels, gezegend. Een kwartier na afloop van de viering verzamelen kerkgangers, buurtgenoten en andere belang stellenden zich bij het kapelletje. Tijdens een korte plechtigheid wordt het heiligenhuisje geze gend, het beeld in de nis geplaatst en de sleutel door de oude eige naar Claessens overgedragen aan wethouder Emonts, vertegen woordiger van de nieuwe eige naar, de gemeente Venray.

Peel en Maas | 2002 | | pagina 5