"Surinaams avontuur
zit er bijna op"
Tussen twee werelden
Inalfa
verwacht
Roof Systems
sterke groei
Zachte lenzen
Geen Peel en Maas
Annakapel op
nieuwe plek
'T VENROJS LAEVE GETAEKEND
CWNTACTLEIMZEM 1 ^£-1
Thuiszorg definitief in Vredeskerk
ina PEEL EN MAAS
Donderdag 25 juli 2002 - Pagina 5
HOOG DRAAGCOMFORT EN SNEL WENNEN
IC U R S I J E N S "^Thebben RUIME
ICONTA'
VENRAY NOORDERHOF 20 - TEL. 0478 - 550630
Traditioneel zal Peel en Maas in de week van de Venray-
se kermis niet verschijnen. In de kermisweek is onze
boekhandel op maandag en dinsdag de hele dag gesloten.
De drukkerij is in de ochtenduren van 9.00 tot 12.00 uur
geopend voor spoedeisend drukwerk zoas geboortekaart
jes e.d. (ingang Schoolstraat).
De redactie van Peel en Maas en Kabelkrant Venray is in
de kermisweek tijdens de midduren te bereiken.
/'V""
Jolanda van den Heuvel stagiaire in kindertehuis
Metaaldivisie Inalfa Industries krijgt nieuwe structuur
Tibetproject Venraynaar Paul Kronenberg (4)
Jolanda van den Heuvel uit
Venray verblijft voor een sta
geperiode van vijf maanden in
Paramaribo (Suriname). De
22-jarige Venrayse, studente
Pedagogiek aan de Fontys
Hogescholen in Tilburg, loopt
daar stage bij de Stichting voor
het Kind, een instelling die
zich richt op kinderen die sek
sueel misbruikt zijn. Tijdens
haar stageperiode levert
Jolanda bijdragen voor Peel en
Maas over haar activiteiten in
het weeshuis en haar ervarin
gen in Suriname.
"Vorige week realiseerde ik me
weer eens dat hier in Suriname
alles mogelijk is. Ik was naar een
reisbureau gegaan om informatie
op te vragen over eventuele
excursies. Toen stapte er twee
Amerikanen op mij af om te vra
gen of ik met hun mee ging om
een uurtje te gaan vliegen boven
de jungle. Ik stond perplex! Ik
vroeg of ze het al helemaal had
den geregeld, maar ze hadden
eigenlijk nog niets geregeld.
Omdat ik die dag toch niets beters
had te doen had ik besloten het
maar gewoon te doen en maar te
zien hoe het allemaal zou gaan
lopen.
En zo zat ik een klein uurtje
later in een nog kleiner en nog
enger vliegtuigje dan de vorige
keer boven de jungle. Het was
echt een ontzettend leuke erva
ring. We hadden de piloot
gevraagd om zo laag mogelijk
boven de boomtoppen te vliegen,
zodat we alles zo goed mogelijk
zouden kunnen zien. Ook heeft
hij heel laag boven het Brokopon-
domeer, dit is het grootste meer
van Suriname, gevlogen. Dat was
echt fantastisch!
Het uurtje vliegen is letterlijk
voorbij gevlogen.
Maandag 1 juli was het hier in
Suriname Keti Koti. Dit is een
feest ter herdenking van de
afschaffing van de slavernij. Over
al in de stad staan kraampjes met
speelgoed, eten, kleding, noem
maar op. Ook spelen er op veel
plekken bandjes en is er in heel
de stad keiharde muziek te horen.
Op een dag als deze lijkt het alsof
alle Surinamers naar de stad trek
ken om feest te vieren met elkaar.
En het leukste van deze dag
vond ik dat de kinderen van de
stichting ook naar de stad moch
ten om Keti Koti te vieren. Dat
vond ik zo leuk voor ze! Alle kin
deren waren heel mooi aange
kleed in traditionele Surinaamse
kleding. En zo gingen we gezellig
een dagje naar de stad om ook
feest te vieren, net als alle andere
kinderen in Suriname. We hebben
eerst langs alle kraampjes geslen
terd en toen met z'n allen lekker
een ijsje gegeten. Voor hen was
het dus ook echt feest. Toen de
kinderen terug waren in de stich
ting was iedereen heel vrolijk en
zaten alle kinderen vol met verha
len over wat ze allemaal gezien
hadden in de stad. Ik merk dat het
kinderen heel erg goed doet als ze
zo'n dagje weg zijn geweest. Ze
vergeten even alle ellende die ze
met zich mee dragen binnen de
stichting.
Verder vliegt de tijd heel erg
nu. Over een paar weken ga ik
alweer terug naar Nederland en
zit mijn Suriname avontuur er
alweer op! Er dat terwijl er hier
nog zoveel dingen zijn om te
doen en dingen om mee te I
maken. Ik ben nu dus ook als een
gek bezig met het plannen van
uitstapjes naar het binnenland om
toch nog zoveel mogelijk te kun
nen zien in een paar weken. En
natuurlijk om mijn stage hier goed
af te ronden. Want daar gaat ook
nog de nodige tijd in zitten. Het
afscheid nemen van de kinderen
en de leidsters zal me zwaar gaan
vallen verwacht ik, maar daar
denk ik nu nog maar even niet
aan. Dat komt volgende week
wel.
Ook ben ik op dit moment
andere instellingen aan het bezoe
ken in Paramaribo. Zo heb ik een
paar kindertehuizen bezocht en
ben ik bij SOS kinderdorpen
geweest. Na die toestand van Fos
ter Parents kan ik nu in elk geval
zeggen dat het bij SOS-kinderdor-
pen in elk geval wel goed terecht
komt. De kinderen wonen en
leven daar echt heerlijk. Er staan
mooie huizen, alles wordt prima
onderhouden. De kinderen krij
gen heel goed onderwijs, zijn lid
van sportclubs, worden heel goed
verzorgt door lieve moeders' en
ze krijgen de liefde en aandacht
die de ouders van de kinderen
hen niet konden geven en die ze
zo hard nodig hebben. Ik ben blij
dat ik nu met eigen ogen heb
gezien dat het ook heel goed kan
gaan met dit soort projecten."
wordt gevormd door de metaalbe
drijven in Slowakije, te weten Pal-
Inalfa in Vrable en BAZ-Inalfa in
Bratislava. West wordt gevormd
door Inalfa Metal Products en Inal
fa Mastertools in Venray en Inalfa
Metal Hamont in België. Deze
bedrijven komen onder een geza
menlijke organisatie te staan waar
mee een integratie een feit wordt.
"Door de sterk gewijzigde
markt, en onze positie daarin,
waarin een flexibele en concur-
rende organisatie wordt gevraagd,
bleek de organisatie niet de meest
efficiënte. Daarnaast bleek het
onderbrengen van Pal-Inalfa in
een centrale organisatie niet goed
te functioneren. Vandaar dat we
in de nieuwe opzet hebben geko
zen voor een splitsing tussen
West- en Centraal- Europa, om zo
twee krachtige divisies te creëren.
Uiteraard blijven we op diverse
gebieden intensief samenwerken
tussen West en Central om alle
mogelijke synergie-voordelen te
benutten."
De gevolgen van de acties zul
len voor de meeste medewerkers
van Venray en Hamont zonder
gevolgen blijven, verwacht direc
teur Welschen. "De productieaf
delingen blijven nagenoeg onge
wijzigd. Op het niveau van
directie-, management- en staf
functies zullen wel wijzigingen
plaatsvinden, aangezien door de
integratie overcapaciteit zal ont
staan. Hier zal uiteraard met grote
zorgvuldigheid en op verantwoor
de wijze mee omgegaan worden.
In dit traject hebben we reeds
intensief overlegd met de betrok
ken managementteams en met de
Ondernemingsraden van zowel
Venray als Hamont."
Begin september moet de nieu
we organisatiestructuur een feit
zijn en functioneren.
Venraynaar Paul Kronen-
berg en zijn blinde vriendin
r i -Sabriye Terberken hebben in
Ihet verre Tibet, geheel op
eigen kracht, een blindeninsti
tuut gesticht, dat inmiddels
onderdak en scholing biedt
581 aan enkele tientallen blinde
kinderen. Een voor Tibet
uniek project dat kon slagen
door het enorme doorzettings-
vermogen van deze twee jonge
mensen. In de komende
weken sfeerimpressies van
I hun verblijf en hun werk in
het laatste half jaar, opgete-
;"r kend door Paul Kronenberg.
In deel 4: Tussen twee
werelden.
"In april dit jaar vertrokken we
S voor een lang geplande 'China
fundraising en awareness tour'.
W We wilden met behulp van deze
x toer de toekomst van het project
g weer een stuk veiliger stellen.
5 Sabriye en ik willen niet de rest
V van ons leven in Tibet blijven. We
6 hebben vertrouwen in onze
medewerkers en counterpart dat
ze nadat alle programma's zijn
°Pgestart deze ook zelfstandig
verder zullen leiden en ontwikke
len. Wij geloven ook dat de kos-
ten van het project in de toe
komst gedragen kunnen worden
door bronnen in China zelf.
Op maandag 1 april reden we 's
morgens door een zandstorm naar
'Gonga -airport'. We vlogen van
Lhasa naar Chengdu en van daar-
I uit verder naar HongKong. De tv-
zenders ATV en CNN hadden ons
uitgenodigd naar deze stad te
I komen om daar enkele interviews
en presentaties te geven. Omdat
de vluchten vertraging hadden,
landden we pas in het donker op
het nieuwe ultramoderne vlieg
veld van HongKong. We beleef
den een ware cultuurschok! Uit
I het 'antieke' Lhasa komend, had
den we het gevoel in een dag vijf
tig jaar in de toekomst te zijn
gereisd. Een kamerbreed schoon
zacht tapijt bedekte de aankomst
hal. Dc tickets voor de snel- trein
n^iar Kowloon werden door een
"1 blitse automaat, zelfs voorzien
van brailletoetsen. uitgespuugd.
En dan de trein die ons naar Kow
loon bracht, persoonlijke videos-
creens in elke stoel waarop 'wel
kom filmpjes' werden getoond.
Bij elk station werd in drie talen
uitgelegd om welk station het
zich handelde en aan welke zijde
de deuren zich zouden openen.
Het centraal station in Kowloon
leek meer op een lobby van een
duur hotel dan van een treinsta
tion. Schone gladde marmeren
vloeren, overal taktiele lijnen voor
blinden die naar roltrappen of lif
ten leidden, op het zachte zoe
men van de 'hogesnelheidsrol-
trappen' die ons van de ene naar
de andere paleisachtige hal trans
porteerden na, was er amper een
geluid te horen. Er klonk geen
muziek en wat erg opmerkelijk
zestig centimeter in de metro
opgeplakt waren. Voor elke over
treding van de opgestelde regels
werden boetes tot zo'n duizend
HongKong Dollar opgelegd!
Wat ons, ook al eerder beschre
ven, opviel was dat er in de gehe
le stad aanpassingen voor blinden
zichtbaar waren. Braille-informa-
tie in publieke gebouwen en op
automaten, taktiele leidlijnen,
speciale piepende verkeerslichten
etc. Maar tijdens ons verblijf in
HongKong hebben we in de gehe
le stad geen één blinde gezien. Bij
een bezoek aan de 'HongKong
Society for the Blind' bleek dat er
voor de blinden in deze stad een
uitzonderlijke goede zorg bestaat.
Voor elke blinde die de blinden-
school bezoekt wordt een 'loop
baanplan' opgesteld. De blinde
kan kiezen uit vier verschillende
beroepen en wordt daarbij volle
dig begeleid. Een fabriek, waar
blinden een van de vier beroepen
uit kunnen oefenen, stelt zelfs
een gebouw ter beschikking
(direct naast de fabriek) waar ze
kunnen wonen. Een barrière vrij
leven noemt men dat hier. Wij
zouden het een leven 'binnen bar
rières' willen noemen. We wer
den ons nogmaals bewust hoe
anders wij over 'carrièreplanning'
voor blinden denken. Wij willen
blinde mensen technieken bij
brengen en zelfvertrouwen geven
waarmee ze zelf bepalen wat ze
ermee gaan doen. Wij willen ze
vooral niet in een carrièreplan
dwingen, maar het gereedschap
geven waarmee ze hun eigen toe
komst in welke wijze dan ook
kunnen bouwen!
Na HongKong waren we nog in
Peking en in Shanghai. In Peking
waren we uitgenodigd door leden
van de Nederlandse gemeenschap
die voor ons een perfecte presen
tatiereeks hadden georganiseerd!
We hebben verschillende presen
taties en interviews gegeven aan
scholen, de Amerikaanse kamer
van koophandel, de Nederlandse
gemeenschap, de buitenlandse
correspondentenclub, een Austra
lische en een amerikaanse radio
zender en op de laatste dag waren
we te gast in een Engelstalige 45
minuten durende nationale talk
show genaamd 'outlook'. Na twee
weken reizen, interviews en pre
sentaties waren we blij weer
terug te kunnen gaan naar Lhasa!"
Met het binnenhalen van
opdrachten van grote
opdrachtgevers als BMW, Mer
cedes en Peugeot zal Inalfa
Roof Systems te Venray de
komende vier jaar een sterke
groei doormaken. Ook intro
duceert de schuifdakdivisie
van Inalfa Industries in
opdracht van Peugeot een
nieuw daksysteem, dat veel
weg heeft van een cabrio.
"Deze positieve ontwikkelin
gen komen tot uiting in een
uitbreiding van het gebouwen
complex en het personeelsbe
stand in Venray", zegt direc
teur Fred Welschen. "We
verwachten bij Roof Systems
bovenop de huidige 250 werk
nemers de komende jaren nog
eens honderd man extra
nodig te hebben."
Inalfa Industries is in een verge
vorderd stadium om een finan
cieel investeerder aan te trekken,
die een minderheidsbelang zal
verkrijgen in Inalfa Roof Systems,
de schuifdakendivisie. in ruil
waarvoor hij een kapitaalinjectie
zal doen.
"Dat kapitaal is nodig om de
sterke groei van de komende
jaren te financieren. De omzet in
deze divisie zal de komende vier
jaar naar verwachting van 250 mil-
joen euro naar 450 miljoen euro
gaan stijgen. Dit vergt natuurlijk
ook investeringen in de organisa
tie en denk aan ontwikkelings- en
projectkosten."
Een belangrijk deel van het geld
van de financieel investeerder
gaat echter ook naar Inalfa Metal
Products Division. Dus met de
komst van deze financieel inves
teerder krijgt Inalfa Roof Systems
een nieuwe aandeelhouder, maar
krijgt Inalfa Metal Products tevens
ook een kapitaalinjectie.
Hierdoor zullen voor beide divi
sies de financiën geherstructu
reerd kunnen worden en neemt
tevens het eigen vermogen
belangrijk toe. "Daardoor zullen
ook de businessplannen voor de
komende jaren van beide divisies
uitgevoerd kunnen worden en dat
is goed nieuws. Beide bedrijven
hebben een gezonde toekomst en
gaan ieder hun eigen weg maar
blijven wel goede 'zusters'", aldus
Welschen.
Welschen ziet de toekomst van
met name Inalfa Roof Systems
zonnig in, getuige de te venvach
ten personeelsuitbreiding met
honderd medewerkers.
INALFA METAL
De directeur ziet de toekomst
van Inalfa Metal positief in.
"Natuurlijk is er in de industrietak
metaal veel concurrentie, de hele
tak staat duidelijk onder druk. De
omzet van het plaatwerkgedeelte
van Inalfa Metal is de laatste jaren
wat teruggelopen door een zwak
ke automobielmarkt."
Daarom wordt bij de Inalfa
Metal Products-divisie een reorga
nisatie doorgevoerd. De divisie
wordt opgesplitst in twee subdivi
sies: IMP Centraal Europa en IMP
West-Europa die weliswaar onder
één holding met één directie
komen te staan. Centraal Europa
was, er waren geen rochel- en
spuuggeluiden, waar China zo
bekend om staat, te horen. Waren
we eigenlijk nog wel in China? Ik
was al in HongKong in 1997 net
nadat de-stad door de Engelsen
was teruggegeven aan het moe
derland China. Toen ik naar China
terug wilde, eigenlijk was ik er
toch al. bleek dat ik daarvoor een
visum nodig had. Ik dacht dat er
een vergissing was gemaakt want
we hadden toch zojuist de 'hand
over' van HongKong gevierd
waardoor deze stad weer tot
China behoorde? Daarom haalde
ik verhaal in het 'foreign affairs -
kantoor. Nee. ik had het verkeerd
begrepen. HongKong behoorde
nu weliswaar tot China maar er
bleven twee systemen bestaan.
Aan die verklaring moesten wij
vaak denken, het verschil tussen
China en Hongkong is onvoorstel
baar groot. Je hebt inderdaad het
gevoel in een compleet ander
land te zijn. Wat als eerste opviel
toen we in Kowloon uit de stads
bus stapten, was dat de smog ont
brak. En dat terwijl de straat vol
met v erkeer stond. Geen storende
stank, en vooral amper stof De
autos, in de meeste gevallen dure
Europese en Amerikaanse mer
ken, zagen eruit alsof ze zojuist
met zijn allen door de automati
sche wasstraat waren gereden.
Omdat we pas een dag later met
ATV hadden afgesproken gingen
we op zoek naar onderdak dat
onze geldbuidel niet direct zou
legen. Dat was gemakkelijker
gezegd dan gedaan omdat Hong
Kong een erg dure stad is. De sjie-
ke en kostbare auto's, de glazen
wolkenkrabbers en ook de
modem geklede mensen toonden
ons nogmaals aan dat we in Lhasa
toch in een compleet andere
wereld leven, die ook al is het in
hetzelfde land. niets met Hong-
Kong gemeen heeft.
Nadat we een betaalbare over
nachtingsplaats hadden gevon
den. liepen we een verkennings
ronde door de stad. In de haven
vonden we een plaats waar het
rustig was en waar we een fantas
tisch uitzicht over Hong Kong
Island hadden. Het was inmiddels
al laat in de avond en voor ons lag
een woud van wolkenkrabbers,
belicht door fel oplichtende neon
reclames. We genoten van de nu
wat koelere zeewind.
Een dag later werden we door
ATV in een erg sjiek hotel onder
gebracht dat de volgende vier
nachten ons 'thuis' zou zijn. Met
de metro reden we door de stad,
snel, betaalbaar, comfortabel en
alles superschoon. Al snel herken
den we de oorzaak van de 'gelikt-
heid', iedere vijf minuten schalde
door de luidsprekers een stem die
in drie talen vriendelijk verzocht
de metro schoon te houden, niet
te eten en niet te drinken. Maar
hoe kan het bestaan dat miljoenen
mensen zich daaraan houden? De
verklaring daarvoor vonden we in
de vorm van stickers, die elke
Komende zaterdag, 27 juli,
is het feest bij de Annakapel in
de Venrayse wijk Brukske.
Ongeveer twee maanden gele
den is het eeuwenoude heili-
genhuisje van zijn plek gelicht
en enkele tientallen meters
richting centrum neergezet op
een open en hoge plaats bij
het kruispunt Henri Dunant-
straat- Servatiusweg.
Dat was nodig, omdat het
kapelletje in de loop van de jaren
als het ware een stuk in de grond
was gezakt door de ophoging van
de wegen er omheen. Optrek
kend vocht werd een ernstig pro
bleem en het rijksmonument verl
oor zijn allure. Dat is nu allemaal
anders. Na de verplaatsing is het
bedehuisje gerestaureerd door de
Stichting Kruisen en Kapellen en
ligt het te pronken op zijn nieuwe
plek, alsof het nooit ergens anders
heeft gestaan.
Komende zaterdag, daags na
het feest van Sint Anna. grootmoe
der van Christus, wordt het beeld
van haar, met Maria en het kind
Jesus, uitgestald in de Paterskerk.
In de mis van 18.00 uur wordt
aandacht geschonken aan deze
bijzondere heilige en wordt het
beeld, uitgevoerd in keramiek
door Koos Swinkels, gezegend.
Een kwartier na afloop van de
viering verzamelen kerkgangers,
buurtgenoten en andere belang
stellenden zich bij het kapelletje.
Tijdens een korte plechtigheid
wordt het heiligenhuisje geze
gend, het beeld in de nis geplaatst
en de sleutel door de oude eige
naar Claessens overgedragen aan
wethouder Emonts, vertegen
woordiger van de nieuwe eige
naar, de gemeente Venray.