Patiënten positief over experiment Hartfalenpoli "Boer is trots en vraagt niet snel om hulp" Ingezonden Bijdrage voor appartementen Jerusalem Omroep Venray viert feest PEEL EN MAAS BEZORGEN? Vakantie wijkinfopunten PEEL EN MAAS Donderdag 18 juli 2002 - Pagina 7 In februari van dit jaar start te het driejarig experiment 1 Hartfalenpoli in Noord-Lim burg. Daar kunnen mensen met hartfalen terecht voor behandeling door een multi disciplinair team, dat bestaat uit hartfalenverpleegkundi- gen, cardiologen, fysiothera peuten, revalidatieartsen, dië tisten en huisartsen. Voorlopig wordt twee dagen per week spreekuur gehouden in Venray en Venlo. Het belangrijk ste doel van de Hartfalenpoli is volgens cardioloog en projectlei der Joan Meeder het verbeteren van de kwaliteit van het leven van de patiënten. Momenteel worden zestig patiënten intensief begeleid. Zij reageren zeer positief op deze nieuwe aanpak, vooral ook omdat er meer tijd en aandacht voor hen is. Naar verwachting kunnen per jaar 150 tot 200 patiënten via de hartfalenpoli worden begeleid. Hartfalen is een combinatie van verschijnselen die direct of indi rect het gevolg zijn van een ver minderde pompwerking van het hart. zoals vermoeidheid, kortade migheid. opgezette benen en enkels. Hoe ouder men wordt, hoe gro ter de kans op hartfalen. Het is de meest voorkomende oorzaak van ziekenhuisopnames bij oudere patiënten. Door de patiënten met hartfa len te concentreren op een gespe cialiseerde poli en ze door een gespecialiseerd multidisciplinair team te laten behandelen en con troleren. kan de kwaliteit van de behandeling worden verbeterd. En daarmee ook de kwaliteit van het leven van de patiënt. Het aantal patiënten met hartfa len neemt toe. De behandeling wordt lastiger door de verminde ring van het aantal bedden en de lange wachttijden bij de polikli niek Cardiologie. Ook voor voor lichting is vaak te weinig tijd, waardoor de patiënten geen goed inzicht hebben in hun ziekte en de leefregels. Het gevolg is dat de voorgestelde behandeling onvol doende wordt nageleefd en de kans op heropname groter is. Bij dit experiment worden de patiën ten actief bij de behandeling betrokken. En ook is er meer tijd om de patiënt inzicht te geven in zijn of haar problematiek en om de werking van medicijnen uit te leggen. De patiënten weten nu waarom het nodig is de voorge schreven medicijnen in te nemen. Ook kunnen zij de signalen die wijzen op hartfalen beter herken nen. Dat maakt dat patiënten zich niet langer machteloos en angstig voelen. BELANGRIJKE ROL Binnen dit experiment is voor de hartfalenverpleegkundige een belangrijke rol weggelegd. Zij is het aanspreekpunt voor de patiënten. Ver.der bewaakt zij de voortgang en verwijst indien nodig door naar bijvoorbeeld de Patiënt F. Klaassen en hartfa lenverpleegkundige Gerda Jans sen op poli (foto Hans van der Beele, Sevenum). fysiotherapeut, de diëtiste, de thuiszorg of het maatschappelijk werk als bepaalde problemen te groot worden. Na drie jaar zal moeten blijken hoeveel effect de Hartfalenpoli heeft gehad en of er structureel plaats voor is. Meeder: "De eerste resultaten zijn goed. Er hebben relatief weinig heropnames van patiënten plaatsgevonden, terwijl we toch een categorie patiënten hebben geselecteerd waarbij die kans zeer groot is." In de rubriek Ingezonden krijgt L' als lezer de kans om uw mening te ventileren over actuele nieuwszaken. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te weigeren of in te korten. De lengte van de brie ven wordt beperkt tot maximaal 200 woorden. Brieven zonder naam en adres worden niet geplaatst. 'Geknakte kruisen' verdienen een betere plaats Heerlijk. In Venray wordt mas saal naar kunst gekeken. En er over gepraat. En verdomd, die Joop Wismans (en uiteraard ook Marijke Cieraad) heeft het weer gedaan. Hulde. Maar toch krijgt hij deze keer van mij geen gelijk. Omdat hij het nu eens niet heeft. Wel met de Waan. Geen misver- stand. Alle lof. Maar niet met en over de geknakte kruisen" waar zoveel over te doen is. Althans over de plek. Joop kan er nog zoveel over uitleggen en godver en', met die plek zit hij abuis. Doodeenvoudig omdat die krui sen gewoon een betere plaats ver dienen dan een rotonde. Daar raast Jan en alleman er omheen. Maar je moet juist door dat woud van kruisen kunnen lopen, pal er j langs en de plaatjes met doods- oorzaken kunnen lezen. En de nummers in plaats van namen. Dat alles in je opnemen. Zoals je dat ook doet op (stille) begraaf plaatsen, hier en in het buiten land. Pas dan gaat het verleden van de Venrayse psychiatrie leven. Niet als de voortrazende automobilist de zoveelste rotonde met het zoveelste (al of niet begrijpelijke) kunstwerk in ons land neemt. De schepping van Reinier Kurpershoek verdient een beter lot en daarmee een betere plek Een plaats waar de nieuws gierige passant eens gaat kijken wat ze in dat gekke Venray nou weer paraat hebben gemaakt. Dus 'niet weggemoffeld op een achter- af-plekje. Nee, in alle openheid een plek waar je door de kruisen •kunt lopen, ze aanraken, de bete- Kenis ervan voelen. Pal naast de Noordsingel, bij de ingang van het Anna-terrein lijkt me een ideale plek. Niet op de huidige plaats voor het hoofdpaviljoen. Wel de heuvel (komt de rotonde-opzet toch van pas) naast de ingang. Op die plek komt het kunstwerk tot zijn recht en doet het ook recht aan de historie van de Venrayse psychiatrie. Zeker met een info bord erbij dat de passant informa tie verschaft over dit kunstwerk en die op de Venrayse rotondes. Mooi startpunt voor een rondje Venray. Een ijzersterk argument waar zelfs Joop niet omheen kan. Daarmee zadelen we hem en onszelf, Venray dus, wel met een probleem op. Een rotonde zonder (Waan)kunst en dat kan niet. Een mooie kans voor de Waan-kunste- naars om collectief of individueel met een even spraakmakende oplossing te komen. Liefst niet met opnieuw een restant van te slopen paviljoens. De (voorbije) wereld van de psychiatrie in het middelpunt van de belangstelling plaatsen is prima maar zeven keer een overblijfsel van Anna en Ser- vaas vind ik wat gemakkelijk. Een aantal ontwerpen zoals dakcon structie en raampartijen is prima, één (trap)gevel ook maar vier (stukken) gevels is iets te veel van hetzelfde. Ik hoop dat de kunste naars daarover nog eens brainstor men. In elk geval om het werk van hun collega Kurpershoek een waardige plaats te geven. Niet op welke rotonde dan ook. Daar draait het om. Paul Reiniers, Venray. Is Venray rijp voor een woonboule vard? Deze vraag is reeds in 1998 gesteld, toen iemand van de gemeente op het geniale idee kwam Venray omhoog te duwen in de vaart der volkeren. Natuur lijk is de wens van detailhandel op een industrieterrein aanwezig, maar een meubelboulevard De Venrayse ondernemers stonden vanaf het begin van de plannen niet bepaald te trappelen om aan het plan mee te doen, omdat het de meeste ondernemers econo misch een onhaalbare kaart leek. Geen probleem dacht de gemeente Venray, dan halen we gewoon bedrijven van buiten Venray, want zorg voor reeds bestaande bedrijven van Venray is toch zeker geen taak van de gemeente. Om de ook al omstre den plannen voor het Gouden Leeuwterrein te kunnen uitvoe ren moest men Leenbakker en Praxis daar weg hebben en dit gegeven werd gebruikt om een woonboulevard te rechtvaardi gen. Maar hoe krijg je een derge lijk plan aangenomen? Eerst via overleg met plaatselijke onderne mers? Natuurlijk niet, de gemeen te weet wel een beter plan en neemt eerst het onderzoekbureau BRO uit Vught in de arm, die na het schrijven van een fikse reke ning een rapport over de haal baarheid maakt. Helaas, dit bureau is te voorzichtig en het rapport verdwijnt in de la. Men kan met dit rapport kennelijk niet iedereen in de politiek voor zich winnen. Geen probleem: Kolpron Consultants doet het wel over. Ongetwijfeld met opnieuw een gepeperde rekening wordt pre cies op papier gezet wat nodig is om lastige vragen te omzeilen en lastige en ter zake onwetende gemeenteraadsleden op een zij spoor te zetten. Wat weet immers het gemiddelde gemeenteraadslid van zakendoen? Beide bureaus concluderen natuurlijk een haal baarheid, maar op welke gronden deze haalbaarheid wordt vastge steld is niet duidelijk. Voor een woningboulevard moet men toch voldoen aan een aantal belangrij ke criteria en wel op zijn minst een of meer winkels met een grote aantrekkingskracht. Daar naast plaatselijke ondernemers die mee willen doen en natuurlijk een voldoende potentieel aan klanten. Op meubelboulevards in plaatsen met een groot aantal inwoners zoals Venlo-Nijmegen- Uden en Eindhoven is het gelukt op boulevard-trekkers binnen te halen, maar succesvol zijn de meubelboulevards zelfs daardoor bepaald niet. Momenteel zie je overal leegstand en de toekomst ziet er ook niet bepaald rooskleu rig uit. In Venray zal het niet mee vallen een echte trekker binnen te halen. Bedrijven staan niet in de rij om ruimte te huren of te kopen en een woningboulevard met als trekpleister Leenbakker of Praxis is niet bepaald makkelijk in te vul len. Het potentieel aan klanten is ook verre van optimaal want Ven ray ligt in een gebied met weinig inwoners en met een achterland dat zeker niet in de eerste plaats op Venray gericht is. Toen de gemeenteraad het plan voor de Hulst 2 aannam hebben de heren misschien gedacht toch de plaat selijke meubelzaken over te kun nen halen naar de Hulst te ver trekken. Een goede gedachte, maar wat moet er dan in de pan den van deze bedrijven komen Misschien bij Thomassen een horecabedrijf met terras bij Tudor Slaapconfort een uitzendburo en bij Berden een reisburo??? Wel een erg aanlokkelijke gedachte, daar krik je namelijk het niveau van Winkelcentrum Venray behoorlijk mee omhoogDe gemeente zal nog wel even moe ten wachten op haar geld als het tenminste doorgaat en het rente verlies zal nog wel oplopen en...het zal hun waarschijn lijk een zorg zijn want de tekorten worden toch aangevuld uit de zak van de gewone burger en de oplossing is al weer gevonden: Verhoging van de OZB! Frans van de Kamp. Haringtest oj&fje IZWxrrutiömj, mriKMBUirtjct vieuujAAP.üee- tmuMAi oi£ jMeateeu T/te ve&i&ttE vieermraM' y\ MWeeg ie ta-f Ieder jaar verheug ik mij op de komst van de 'Hollandse Nieu we'.Ik ben een groot liefhebber van het 'zilveren goud'. Als ze gearriveerd zijn, houd ik de dok ter uit huis door wekelijks 2 a 3 'blommigen'te nuttigen. In iedere plaats die ik bezoek ga ik naar de visboer en probeer te genieten. Dit jaar was dat o.a.op Vlieland en Ameland; in Harlingen, Makkum, Gouda, Eindhoven, Boxmeer en uiteraard ook in Venray bij 'Vis- specialiteiten Peter Thielen. Tot op vandaag heb geen betere geproefd.En dat is al jaren het geval. Ik kan dan ook niet goed begrijpen dat in de laatste test deze vakman, die altijd bij dezelf de groothandel zijn maatjes inkoopt en zeer bekwaam perso neel heeft,die de haring uitste kend schoon maakt,slechts met een twee werd 'gewaardeerd'. Bij eerdere tests scoorde hij immers altijd 8 of ook wel 10. Toch sprake van een vergissing? Hans Wiezer. Alimentatieplicht? Met grote verbazing vernam ik via dit medium dat de familie tus sen het schouwburgbestuur en de directeur uit is. Ondanks dat de samenwerking op cultureel gebied in orde scheen, bleek het bestuur over een aantal zaken van mening te verschillen met de heer De Neef. Grondig, want de rech ter moest er aan te pas komen. Huub van Mil bekommert zich om de menselijke kant "Het gaat hier niet meer. Kom toch eens praten." Deze noodkreet hoorde Huub van Mil de afgelopen jaren regel matig aan. "En bijna altijd was het de vrouw van de agrariër die mij belde. Want de man wil het liever verborgen hou den. Het is een sector met trots. Boeren zijn geen praters maar doeners." Als iemand de ellende in de agrarische sector van dichtbij heeft meegemaakt dan is het wel Huub van Mil. De Overloner is al bijna dertig jaar werkzaam als maatschappelijk werker bij wel- zijnsinstelling Synthese in Venray. Sinds de uitbraak van de varkens pest in 1997 zat hij meer op het Landbouwhuis in Roermond en was hij kind aan huis bij de nood lijdende boeren in Limburg. Hij werkt vanaf de start voor het pro ject Seba, de sociaal emotionele begeleiding voor agrariërs. Van Mil somt het hele rijtje op: var kenspest, MKZ-crisis, BSE, dioxi ne. lage prijzen, opkoopregeling, reconstructie en nu weer MPA in het varkensvoer. "Vijf jaar lang kommer en kwel. ellende, onze kerheid en onduidelijkheid", ver telt Van Mil die de meest erge en schrijnende gevallen van dichtbij heeft meegemaakt. "Ik ken zeker tien gevallen van zelfdoding. Ja. ook in deze omgeving. De laatste anderhalf jaar zie ik steeds meer Wil jij of andere bladen zoals E3 JOURNAAL WEEKENDLOOP DE TELEGRAAF Neem dan contact op met Verspreidingsburo "PERIODIEK" Tel. 582877 Noörderhof 6 Venray problemen in de gezinnen en de relationele sfeer. Met vaak echt scheidingen tot gevolg. De eerste drie, vier jaar hebben de boeren alle zeilen moeten bijzetten om het bedrijf overeind te houden. Door al die spanning en stress zijn relaties uit elkaar gegroeid. Agra riërs sloten zich af en gingen geï soleerd hun eigen weg. Ze waren kortaf en geïrriteerd naar de kin deren die daardoor naar de moe der trokken." BOERENTROTS Voor 1997 was Van Mil al aan dachtsfunctionaris voor de agrari sche sector. Maar hij ontving vrij wel nooit een landbouwer. "Een boer gaat niet om hulp vragen. Het is zijn boerentrots. Dat zit niet in zijn karakter. Het zijn harde werkers die hier op de arme zand gronden een bedrijf hebben opge bouwd. Daar willen ze voor wer ken, dag en nacht." Huub van Mil is een boerenzoon. Zijn hart ligt bij de agrarische sector. Twaalf jaar lang zat hij voor het dorp Overloon in de gemeenteraad. Hij werd voorzitter van de Rabobank. Na twee fusies telt de bank Peel- rand nu dertien, veelal agrarische, dorpen in zuid-oost Brabant. "Boeren moesten eerst niets weten van maatschappelijk werk. Dat was voor de drop-outs en het zat in de linkse hoek met geiten wollensokken figuren die toch niets van de sector wisten." Door de varkenspest van 1997 veranderde er veel. Gezinnen en bedrijven kwamen in grote pro blemen. Provincie, LLTB en Syn these sloegen de handen ineen en zo ontstond het project Seba dat bemand werd door Severiene Heijmans en Huub van Mil. Ze bezochten bijeenkomsten en lie ten zich overal zien. Ze werden geprofileerd vanuit de LLTB want dat klonk vertrouwder. Naast de boekhouder en de bedrijfsadvi seur waren Heijmans en Van Mil er voor de menselijke kant. Hun hulp was anoniem en bovendien gratis. Langzaam begon het te lopen. Via de LLTB. accountants kantoren, adviseurs en voerleve- ranciers werden de twee maat schappelijk werkers ingeschakeld. Ze werden zo onderdeel van het agrarisch net werk. "We moesten ons flexibel opstellen. Altijd bereikbaar zijn en de boeren opzoeken wanneer het hen het beste uitkwam. Dus ook 's avonds en in de weekenden. Want boeren willen niet naar een instelling verwezen worden. Ze willen met een persoon van doen hebben." PROBLEMATIEK De hectiek en de ruimingen van bedrijven waren gedurende de varkenspest dagelijks op tv te zien. "Mij ging het om de mensen en het gezin achter dat bedrijf. Ik volgde de ontwikkelingen in de sector en zorgde dat ik kon mee praten. Zowel over de nieuwe tractor, de stallen of het bedrijfs resultaat. Want maatschappelijk werk was eerst een taboe. En wat de boer niet kent, dat eet hij niet. Inmiddels is de hulpverlening veel meer geaccepteerd."' Het Seba-project had vanaf het begin gemiddeld vijftig cliënten in behandeling. Dat aantal is altijd gelijk gebleven. De problematiek is meervoudig, een combinatie van bedrijf en privé. Daarnaast is de drempel verlaagd. Boeren vra gen nu eerder om hulp. Want de problemen gaan veel verder dan het dagelijkse werk of inkomen. Huub van Mil merkt een verschui ving van bedrijfs- naar gezinspro blemen. "In het begin was het vaak: moeten we stoppen of door gaan met het bedrijf. Voor melk veehouders lag het iets gemakke lijker. Ze hadden hun quotum en hun grond wat geld waard was. Terwijl varkenshouders hun oude dag hadden gestopt in de stallen en de rechten die niets meer waard bleken. Maar voor beiden was het afscheid nemen van de veestapel heel moeilijk." Van Mil heeft ook zitting in de klankbordgroep die de recon structie van het platteland uit werkt. Ook daar bemerkt hij een technische benadering. Het gaat om stankcirkels, extensiverings- en landbouwontwikkelingsgebie- den, water, milieu, natuur en landschap en zoneringen. Met geen woord wordt er gerept over de menselijke kant van het ver haal. "En het gaat mij juist om die mensen. Want de reconstructie brengt weer onduidelijkheid en onzekerheid. Want wat staan de bedrijven te wachten die zich in een extensiveringsgebied bevin den", vraagt hij zich af. "Ik heb de laatste jaren nogal wat gezien. Een opeenstapeling van problemen Ziekte, rouwverwerking, vereen zaming, psychische nood. Men sen die vast zijn gelopen." "Maar ik geloof ih de toekomst van de intensieve veehouderij. En zijn ook veel bedrijven die het perfect doen. Er zal een versterk te tak overblijven. Dat zal wel ten koste van veel bedrijven gaan. Het incasseringsvermogen is vooral bij de varkenshouders groot. Die zijn gewend aan de cyclus van goede tijden, slechte tijden. Ondanks alle pieken en dalen hebben ze toch goede jaren gehad. Het is een sterke sector die ook nog eens een slecht imago heeft gekregen. Varkenshouders werden afgeschilderd als vervui lers en criminelen. Er moet daar om een omwenteling komen. De bedrijven moet veel investeren en meer vraaggericht gaan werken in plaats van alleen maar produce ren. En daar hebben toch veel boeren moeite mee. PROBLEMEN Huub van Mil ziet vooral de pro blemen bij de middelgrote bedrij ven. De kleinere bedrijven heb ben vaak nóg een neventak die weinig investering vergt. De grote bedrijven hebben meestal genoeg reserves om forse investeringen aan te kunnen. "Maar middelgrote bedrijven krijgen het moeilijk. Vooral jonge boeren met een hoge financieringslast. Je zult vier jaar geleden maar met een bedrijf begonnen zijn. Er is geen risisco- spreiding en ze hebben er hun handen vol aan. Ze kunnen er echt niets bij doen en kampen bovendien met lage prijzen en dus weinig inkomsten." Stoppen met een bedrijf is inmiddels geen schande meer. De externe factoren zijn duidelijk aanwijsbaar zodat het vakman schap van de boer niet meer zo in het geding is. "Toch blijft het een heel moeilijke beslissing om het bedrijf los te laten. Agrariërs zijn trots. Juist als het slecht gaat kopen ze een nieuwe tractor om de omgeving te laten zien dat het zo slecht nog niet Maar wat de gronden van het schouwburgbestuur in deze zijn, wil hun voorzitter niet kwijt! Mijn vraag is: waarom niet? Terwijl er hier toch sprake is van het aan wenden, zij het, besteden van een aardige som gemeenschapsgeld om een en ander goed te regelen. Het bestuur hult zich hier in stil zwijgen. Waar blijft, enerzijds, de taak om zich in deze te verant woorden naar de Venrayse poli tiek toe, en anderzijds de verant woording ten aanzien van de Venrayse bevolking, die dit bedrag per slot van rekening moet ophoesten. Nu maar hopen voor Venray dat, als de scheiding een feit is, de alimentatie niet te hoog uit valt, en de schouwburg in plaats van verPetert, niet ver pietert. Myce Surminski. Dingus 2 Voor Paul de Mulder en andere luistervinken, Het is een aardige poging, in de Peel en Maas van 11 Juli jl, onder noemer Dingus, om de open brief van het wijkplat- form "als neutraal en construc tief' te betitelen om daarmee op voorhand je toehoorders op het verkeerde been te zetten. Velen trappen daar natuurlijk niet in. Wist je trouwens dat de gebieds- mentor vooraf al had gewaar schuwd voor het opruiende karakter dat daaruit zou kunnen spreken? Lamers trok zich daar evenwel niets van aan en deed er nog een schepje bovenop door er een geheel eigen invulling te geven aan datgene wat het plat form beoogd moet hebben. Ook een aardige poging is, om jezelf "deskundigheid" toe te meten, maar waarvan nu al kan worden vastgesteld dit je die niet hebt of van een bedenkelijk niveau. Ont zettend onprofessioneel/ondes kundig is het vooral om vooruit te lopen op eventuele kritiek (van jeugd of jongeren, notabene) op je schrijven en die kritiek al te be en veroordelen voor je deze über haupt kent. Het is een misver stand ook, te veronderstellen - maar zie hier de gemeente/Syn these propaganda - dat het slechts om een harde kern binnen het OJC zou gaan. Hoe zit dat nu met die "deskundigheid" van jou? Is het van belang of de kern hard of zacht is? Ken je de uitspraken van de Raad van State op deze onder delen? Of weet je gewoon niet hoe het.zit en roep je maar wat, omdat anderen dat immers ook maar wat roepen, zonder zich ervan te vergewissen of het juist is of niet? Zou ik er erg ver naast zitten als ik zou stellen, dat uitge rekend jij ook uit de harde kern komt die het er vooral maar niet van wil laten komen voor de jon geren hier in Venray? En met een bemoeizucht met een ander bestuur van een andere organisa tie, en dat enkel uit loyaliteit met je (voormalige) broodheren. Heb je je voor een karretje laten span nen of zo? Want, er zijn door zowel jou. als door het door jouw geroemde wijkplatform geen argumenten aangedragen die de moeite van het bespreken waard zijn, om de simpele reden dat geen enkele relevant is en/of afkomstig uit de propagandama chine van zowel de gemeente als Synthese. Allemaal met het oog op acceptatie van hun - overigens onhoudbare - argumenten, die dus niet eens relevant zijn, maar dat vertellen ze je niet, en jij dus ook niet. En daar wringt hem nu net de schoen. Want ook jij loopt achter een propaganda apparaat aan zonder dat je het zelf kenne lijk door hebt. Het is de gemeente die ten onrechte meent alles maar af te kunnen dwingen, en schaamt zich er zelfs niet voor zowel de jeugd als de jongeren daarvan te duperen. Het Open Jongeren Centrum Dingus wacht al jaren op uitvoering van een toe gezegde renovering/isolatie van zijn pand en krijgt die maar niet van de gemeente Venray. De actu aliteit heeft je inmiddels inge haald. De rechter heeft duidelijk gemaakt dat het de gemeente is die in gebreke is gebleven. Henk Elegeert. e-mail: redactie® vandenmunckhof.nl PEEL EN MAAS Wegens vakantie van de mede werkers van de wijkinformatie- punten Veltum en 't Brukske, slui ten beide infopunten enige weken hun deuren. Het wijkinfor- matiepunt in 't Brukske is geslo ten van 24 juli tot en met 7 augus tus. In Veltum is het wijkinformatiepunt van 7 tot en met 14 augustus gesloten. Na de vakantie zijn alle wijkbewoners weer van harte welkom op woensdagmorgen van 10.00 uur tot 12.00 uur ('t Brukske) of woensdagmiddag van 14.00 uur tot 16.30 uur (Veltum). Het college van B en W heeft deze week besloten eenmalig een WVG-bijdrage van 3.904 euro toe te kennen aan Wonen Venray voor het bekostigen van de noodzakelijke aanpass ingen aan het appartementen complex Jerusalem. In dit wooncomplex zijn dertig appartementen door de woningcoöperatie aangekocht met als doel deze te verhuren aan senioren. Met het vorderen van de bouw werd reeds in januari 2002 gecon stateerd dat een aantal noodzake lijke aanpassingen om de doel groep senioren duurzaam te laten wonen in de appartementen niet meegenomen waren in het bestek. Wonen Venray heeft de aanpassingen, die nodig waren om de appartementen geschikt te maken voor langdurige bewoning door senioren, bekostigd. De rele vante aanpassingen aan bijvoor beeld vloeren en badkamer zijn nu in één keer gerealiseerd en waren anders door individuele aanvragers ten laste gekomen van het budget WVG (Wet Voorzie ningen Gehandicapten). De gemeente Venray betaalt aan Wonen Venray geen bijdrage voor de realisatie van een elektrische schuifdeur. De hoofdentree behoort volgens burgemeester en wethouders tot de verantwoorde lijkheden van de eigenaar en dient als normaal collectief gebruiks goed aangemerkt te worden. Zaterdag 24 augustus 2002 viert Omroep Venray feest. Het is dan precies 12,5 jaar geleden dat de omroep gestart is met de eerste radio-uitzen ding; de installatie van Prins Gerard 1 (Reijnders) op carna valszaterdag in het gemeente huis van Venray. Hoewel het in die jaren niet altijd even gemakkelijk is geweest om de publieke omroep draaien de te houden, is het beeld van de Venrayse omroep steeds meer in positieve zin bijgesteld. De pro gramma's mogen zich de laatste jaren dan ook verheugen in een grote belangstelling in Venray en wijde omgeving. PROGRAMMA'S De keuze van de programme ring, waaraan vandaag de dag zo n honderd vrijwilligers meewer ken, is gericht op een zo breed mogelijk publiek, waarbij ruim 55 van de zendtijd bestaat uit onderdelen van informatieve, cul turele en educatieve aard, bestemd voor de gemeente Ven ray. Daarbij blijft er uiteraard vol doende ruimte voor muziek. Dat deze programmering bij het luis terpubliek aanslaat blijkt steeds weer uit de vele positieve reacties die de Omroep mag ontvangen. Het 12,5-jarig jubileum zal op gepaste wijze gevierd worden Op het parkeerterrein van de omroep aan de Langeweg zal een feesttent met een podium ver schijnen. waarop diverse artiesten optredens zullen verzorgen die ook live via de radio uitgezonden worden. Bezoekers kunnen deze optredens gratis bijwonen op het als terras ingerichte terrein. De geserveerde drankjes zijn niet gra tis. OPEN DAG Verder is er vanaf 10.00 uur tot 18.00 een open dag. Tijdens de open dag draaien de programma's op zaterdag veelal gewoon door en iedereen is welkom om een kijkje te komen nemen in de keu ken die Lokale Omroep Venray heet. Voor de medewerkers van de Omroep is er 's avonds een (besloten) feest. Aan het jubileum is ook een prijsvraag verbonden met als hoofdprijs een ballon vaart. De deelname is gratis en deelname formulieren worden tij dens de Venrayse kermis uitge deeld. Vanaf die datum zijn de formu lieren ook af te halen bij de studio aan de Langeweg 92.

Peel en Maas | 2002 | | pagina 7