Aanpak voortijdige schoolverlaters Tibetanen onder indruk van Marburger onderwijs" I Harold Sf LENSSEN x Geld voor wegwerken wachtlijsten jeugdzorg Dorpsradenoverleg wil serieuze partner zijn Vredepeel en Castenray willen geld van Rabobank 7000 euro voor Kind en Veiligheid Geen vergoeding oogstschade rozen Vakkanjer naar finale 'Computerrijbewijzen' voor Gilde-leerlingen ff Benoeming E. Ramaekers Niets! PEEL EN MAAS Donderdag 4 juli 2002 - Pagina 7 De gemeente gaat het voor tijdig afbreken van de school loopbaan aanpakken. Vooral jongeren in het eerste jaar van het mbo krijgen vanaf komend schooljaar extra aan dacht. Want uit landelijke cij fers blijkt dat uitval bij deze groep scholieren het hoogste De rijksoverheid heeft de bud getten verhoogd zodat de gemeenten meer armslag krijgen om daadwerkelijk iets te doen aan de voortijdige schoolverlaters. Momenteel wordt pas actie ondernomen op hel moment dat iemand zijn opleiding afbreekt. Het regionaal Meld- en Coördina tiefunctie (RMC) probeert de jon gere tenig te leiden naar een opleiding of te begeleiden bij het zoeken naar een baan. In het nieu we schooljaar start het project loopbaanplanning dat een meer preventieve werking heeft. Omdat het zwaartepunt in het eerste jaar van het mbo ligt, zijn alle 993 leerlingen in het vierde leerjaar van het vmbo (vbo en mavo) inmiddels gescreend. Jon geren die nog geen vervolgoplei ding hebben gekozen, die willen gaan werken of een hoog risico op voortijdige uitval hebben, wor den in de zomervakantie bena derd door het Loopbaanadviesbu reau uit Venlo. De eerstejaars van het mbo worden komend school jaar allemaal gevolgd. Het doel is zicht te krijgen op het aantal uit vallers en de oorzaken daarvan. Daarnaast wordt begeleiding geboden. De gemeente heeft het project voor 59.690 euro geheel uitbe steed aan het Loopbaanadviesbu reau. De gemeente betaalt dit uit het RMC-budget dat iets meer dan 75.000 euro bedraagt. Tibetproject Venraynaar Paul Kronenberg (1) Venraynaar Paul Kronen berg en zijn blinde vriendin Sabriye Terberken hebben in het verre Tibet, geheel op eigen kracht, een blindeninsti tuut gesticht, dat inmiddels onderdak en scholing biedt aan enkele tientallen blinde kinderen. Een voor Tibet uniek project dat kon slagen door het enorme doorzettings vermogen van deze twee jonge mensen. In de komende weken sfeerimpressies van hun verblijf en hun werk in het laatste half jaar, opgete kend door Paul Kronenberg. In deel 1: een training in het rehabilitatie- en trainingscen trum in het Duitse Marburg. "Het is op een koude novem beravond als onze medewerkers na een lange vermoeiende reis door het Tibetaans/Chinese bureaucratische oerwoud einde lijk op het Frankfurter vliegveld landen. De groep, die is uitgeno digd om in het rehabilitatie- en trainingscentrum in Marburg een zesweekse training in mobiliteit, oriëntatie en levenspraktische vaardigheden te volgen, bestaat uit vier personen: Sangpo, een leraar van onze school die drie jaar geleden door een ongeval blind is geworden, lerares Gama Chocdon, Nordun, sinds lange tijd onze vriendin en coördinator van het project en Wangchen Gelek, de vice president van onze coun terpart in Lhasa, de Tibet Disabled Persons Federation. Sabriye en ik hadden twee jaar geleden al plan nen om een keer een uitwisse- lingstraining met het rehabilitatie- en trainingscentrum in Marburg te organiseren. Destijds beseften we ons niet hoeveel hindernissen en moeilijkheden een dergelijk plan oplevert. Het heeft meer dan anderhalf jaar geduurd om alle papieren, paspoorten en tickets te regelen. Twee maanden voor het begin van de training wordt Sangpo. voor ons de belangrijkste trainingskandidaat omdat hij blind is en daardoor in hel project een voorbeeldfunctie heeft, van de deelnemerslijst geschrapt. Als wij de reden willen weten wordt ons alleen verteld dat hij geen pas poort krijgt omdat hij voorheen een aantal jaren in India heeft geleefd. We reageren meteen en zeggen dat als Sangpo niet kan gaan er niemand gaat. Dat schijnt wonderen te bewerkstelligen want binnen enkele weken is er ook een paspoort voor Sangpo geregeld. Tot begin november is er echter nog geen duidelijkheid of alle instanties, twintig in getal, hun magische rode stem pels op de benodigde papieren drukken. Uiteindelijk lukt het toch en kan de training in Mar burg beginnen. Sabriye en ik rij den naar Frankfurt om de vier op te halen. Het eerste dat opvalt is een gigantische koffer waarachter Nordun schuil gaat. Voor de zekerheid hebben ze een voor raad Chinese instant noodles mee genomen. Het oponthoud in Mar burg is een leerzame ervaring, niet alleen voor de deelnemers, maar ook voor ons en de mensen die de training verzorgen. Er wordt een blik geworpen in de wereld van mobiliteits- en oriente- ringstraining, dagelijkse levens- praktische vaardigheden en scho ling van blinde leerlingen. Helaas zijn de docenten die voor de mobiliteits en orienteringstraining verantwoordelijk zijn niet ver trouwd met de infrastructuur in ontwikkelingslanden zodat een aantal technieken min of meer aan het doel en aan de Tibetaanse cursisten voorbijgaan. Tibet is anders dan Duitsland, dat wordt helaas te vaak vergeten. Als de docenten dan ook een video van de straatcondities in Lhasa zien, vallen ze bijna van hun stoel. „Waar is hier de richtlijn?", „Hoe kan men zich in zo'n chaos oriën teren?" „Mobiliteitstraining onder zulke omstandigheden is niet mogelijk!". Het is natuurlijk moei lijk voor trainers die jarenlang in Duitsland werken zich een voor stelling te maken en in te zien dat de rest van de wereld er niet het zelfde uitziet. In de drie jaar waar in Sabriye, Sangpo, Nordun en Gama Choedron met blinden in Tibet te maken hebben gehad, hebben ze door middel van eigen creativiteit verschillende metho des ontwikkeld waardoor het voor de blinde kinderen mogelijk is een weg te vinden door het chaotische Lhasa. Een deel van de technieken die in Marburg wor den onderwezen kunnen met wat aanpassingen wel worden gebruikt in Lhasa. Het hoogtepunt van de reis is een bezoek aan het Karl Strehl Gymnasium, Sabriye's voormalige school. Sabriye hoopt dat dit bezoek de cursisten zal bevallen omdat ze het grondidee voor de opleiding van blinden in Lhasa op deze school heeft geba seerd. De Tibetaanse cursisten zijn erg onder de indruk van het Marburger onderwijs, dat erg ver schilt van de Aziatische methode. De cursisten merken op dat de leerlingen door middel van vraag stellingen tot nadenken en rede neren worden aangezet. In Tibet vindt frontaalonderijs plaats, de leraar schreeuwt een zin, en de leerlingen herhalen deze. „Wij moeten ons in de toekomst op het denkvermogen van de leerlingen concentreren", zegt Sangpo nadat hij een biologieles over het oog heeft bijgewoond. De leerlingen hebben door de vraagstelling van de leraar en een tactiele tekening de werking van het oog praktisch zelf uitgedokterd. Een geografie- les over Dinosaurussen toont de Tibetaanse cursisten hoe belang rijk tactiel onderwijsmateriaal kan zijn. De leerlingen krijgen natuur getrouwe kunststofmodellen van Dinosaurussen in de hand en een model van een mens om de groot te van deze beesten voor te kun nen stellen. De ziende Gama Choedron is ook erg enthiousiast omdat ze tot dan toe alleen maar wat plaatjes van dinosaurussen heeft gezien maar nu. door het betasten van de modellen en,het poppetje als vergelijkingsmateri aal, wordt voor haar veel meer duidelijk. Ook komen psycholo gie, sociologie en andere interes sante vakken aan bod. We bezich tigen de paarden rij hal. de brailleboekproductiewerkplaats, de braillemachinefabriek en ande re instellingen. Zij leveren vele nieuwe ideen voor het centrum in Tibet op. Na afloop van de training wordt Kerstmis temidden van familie en bekenden in Morenhoven (Sabriy- es geboortedorp) gevierd. Sabriye neemt samen met Gama Choedon de trein en ik rijd met de overige drie met de auto naar Morenho ven. Onderweg worden we ver rast door een heftige sneeuw storm waardoor we ruim vijftien uur in de file staan. We hebben gelukkig wat te eten en te drinken meegenomen. Omdat de benzine tank echter bijna leeg is, hebben we het grootste gedeelte van die uren in de kou doorgebracht. Enkele dagen na de kerst brengen we de Tibetanen weer naar het Frankfurter vliegveld. Na ruim zes vermoeiende maar waardevolle weken zijn we blij dat we nu enkele dagen rust kunnen nemen. E. Ramaekers is benoemd tot lid van de Raad van Bestuur van de stichting Ziekenhuizen Noord- Limburg. Ramaekers (44) is onder meer werkzaam geweest als finan cieel directeur bij Hago Neder land BV en Koninklijke Sphinx Hij gaat zich in het bijzonder bezighouden met de begeleiding en bewaking van de interne finan ciële bedrijfsvoering en -proces- Nieuws uit Venray en omgeving leest U in PEEL EN MAAS KEUKENINRICHTING (0478)539020 uitsluitend op afspraak, ook 's avonds Stayerhofweg 2b Wanssum Om de wachtlijsten in de jeugdzorg weg te werken ont vangt Bureau Jeugdzorg Lim burg een eenmalige subsidie van 2.321.230,-. Het Bureau heeft de Provincie laten weten dat alle kinderen en jongeren uiterlijk op 1 januari 2004 worden geholpen binnen de vastgestelde norm voor wacht tijden. Vanaf dat moment behoren de wachtlijsten bij Bureau Jeugdzorg Limburg tot het verleden. Bureu Jeugdzorg heeft, als eerste van de organisaties voor jeugdzorg, hier voor een aanvalsplan opgesteld. Dit plan is een uitwerking van het provinciale programma 'Aanval op de wachtlijsten in de jeugd hulpverlening'. Het uitwerkings plan van Bureau Jeugdzorg beschrijft met name procesver- een-voudiging, toepassing van het zogenoemde goed-genoeg-princi- pe en aandacht voor ambulante jeugdzorg. Het Bureau Jeugdzorg is er in geslaagd voldoende aannemelijk te maken dat voor het wegwer ken van de huidige wachtlijsten tijdelijk extra capaciteit moet worden ingezet. Gedeputeerde Staten stemmen hiermee in, onder voorwaarde dat 1 januari 2004 daadwerkelijk de lijsten tot nul zijn gereduceerd. Uitgegaan wordt van gelijkblijvende instroom met als uitgangspunt de instroomgegevens van 2002. Door Bureau Jeugdzorg is inge stemd met een instroomanalyse door CO Actconsult om te bekij ken of jongeren terecht een beroep doen op het Bureau Jeugd zorg. Deze analyse kan meer inzicht geven in welke mate gemeenten betrokken moeten zijn bij de werkzaamheden van Bureau Jeugdzorg. Per 1 juni 2002 stonder er 453 kinderen en jonge ren op de wachtlijst van Bureau Jeugdzorg Limburg. Hierin zijn niet meegenomen de wachtenden voor het zogenoemde case- management' (597). De provinciale subsidie wordt in vier delen verstrekt. Als de wachtlijsten eerder tot nul zijn teruggebracht hoeft het Bureau Jeugdzorg de extra verstrekte sub sidie niet te verrekenen (bonusre geling). Mochten echter per 1 januari 2004 de wachtlijsten niet voldoende zijn gereduceerd, dan wordt de laatste termijn van de subsidie niet uitbetaald (malusre geling). In dat geval moet Bureau Jeugdzorg eigen middelen inzet ten om de wachtlijsten alsnog tot nul te reduceren. De afspraken tussen Provincie en Bureau Jeugdzorg wrorden in een overeenkomst met elkaar vastgelegd. Onderdeel daarvan maakt uit het verstrekken van een maandelijks actueel overzicht van het aantal kinderen en jongeren dat geen hulp krijgt binnen de algemeen als aanvaardbaar gestel de wachttijden. Ook komt er een maandelijks overzicht van nieuw ingestroomde kinderen. Verder hebben de Provincie en Bureau Jeugdzorg een gezamenlijke inspanningsverplichting afgespro ken om bij de Rijksoverheid te pleiten voor een éénduidige, genormeerde financiering voor alle functies van Bureau Jeugd zorg. Mathieu Emonts is naast wel zijnswethouder ook portefeuille houder 'leefbaarheid'. De leef baarheid in de dorpen en op het plattéland is een actueel thema waarbij het dorpsradenoverleg direct betrokken is. De vraag is welke rol de gezamenlijke dorps raden nu eigenlijk spelen. "Zijn we wel een volwaardige partner? Want we worden vaker met een kluitje in het riet gestuurd", zei Louis Vroemen dorpsraadvoorzit ter van Castenrav. Zijn college Zegers uit Merselo vond alleen een adviesrol te weinig. "We hoe ven geen schaduwkabinet te zijn maar willen duidelijk weten wat onze positie is." Vijf jaar geleden is een regle ment met een zestien-puntenlijst door het dorpsradenoverleg opge steld. "We moeten kijken of dit nog past en mogelijk bijgesteld moet worden", aldus wethouder J I Emonts die zei het dorpsraden- overleg serieus te zullen nemen. Patrick van der Broeck, voorzit ter dorpsraad Oirlo, heeft die indruk niet. "Het voelt vaak of we als een klein kind in de hoek wor den gezet. Toezeggingen worden niet nagekomen en vragen niet beantwoord. Er gebeurt gewoon niets en ik voel me zeker niet seri eus genomen door de gemeente. We moeten ons eens goed bezin nen hoe we met elkaar omgaan." De dorpsraden van Vredepeel en Castenray hebben tevergeefs aangeklopt bij de Rabobank. Beide dorpen reageren teleurge steld want zij vinden dat zij even eens recht hebben op een 'afkoopsom' nu de bankkantoren in Merselo en Oirlo worden geslo ten. De dorpen Merselo en Oirlo krijgen hiervoor een vergoeding van ieder 20.000 euro. "De bank heeft tachtig jaar de naam Oirlo- Castenray gedragen", zegt dorps raadvoorzitter Louis Vroemen. "Toen het bijkantoor in Castenray gesloten is, werd Oirlo het aan spreekpunt voor de Castenravse mensen. Dat is altijd zo geweest. En nu we hebben we niet eens te horen gekregen dat de bank in Oirlo gaat sluiten." De dorpsraad van Castenray heeft de Rabobank- directie uitgenodigd voor de eerst volgende vergadering. Ook Vredepeel heeft gevraagd om in aanmerking te komen voor een geldbedrag. De plaatselijke bank heette immers heel lang Merselo-Vredepeel. "Maar dat bleek toch niet de bedoeling", zegt secretaris Theo Kooter van de dorpsraad. "We moesten maar contact opnemen met Merselo om te proberen het op een accoordje te gooien." Het bankkantoor in Merselo wordt overigens al in september 2002 gesloten. De dorpsraden van Oirlo, Oos trum en Merselo gaan allemaal via de dorpsbladen een enquete hou den onder de inwoners hoe het bedrag van 20.000 euro he beste besteed kan worden. Voorzitter Jan Driessen van de projectgroep Kind en Veiligheid mocht vorige week een cheque van 7000 euro in ontvangst nemen. Hij kreeg dit bedrag uit handen van Toine van Casteren, voorzitter van de Ronde Tafel 160 Venray-Horst. De cheque werd uitgereikt tijdens het jaarlijkse seminar van de serviceclub. In een goedgevulde Schouwburg Venray waren er twee sprekers, oud-minister Gerrit Braks, en retaildeskundige Dave Janssen. De eigenaren van een rozen kwekerij in Meerlo hebben geen recht op een vergoeding van de 'schade die zij geleden hebben als gevolg van de wateroverlast in 1998. Dat heeft de Raad van State in Den Haag onlangs besloten. Uit haar uitspraak blijkt dat het minis terie van Landbouw, Natuurbe heer en Visserij terecht heeft geweigerd om de oogstschade te vergoeden. Het ministerie trof eind 1998 een speciale regeling om gedupeerde land- en tuinbou wers financieel tegemoet te komen. G. Mooren en M. Kel- tjens, de eigenaren van een rozen kwekerij in Meerlo, deden een beroep op de regeling. Maar naar mening van het ministerie, omvat de door hen geleden schade niet meer dan dertig procent van de totale verwachte opbrengst. En beneden dat percentage valt de schade onder het eigen risico van de bedrijfseigenaren. Volgens Mooren en Keltjens heeft het ministerie de oogstschade op hun bedrijf niet goed onderzocht. De door henzelf ingeschakelde taxa teur schat het verlies veel hoger in dan de adviseurs van het minis terie. Daarom vroegen zij aan de Raad van State om de gevraagde schadevergoeding alsnog toe te kennen. Deze wees dat verzoek echter af, net als de rechtbank in Roermond dat eerder deed. Wat gebeurt er als U niet adverteert PEEL EN MAAS Dit jaar heeft in de eerste week van mei de nieuwe editie van de Regionale Beroepenwedstrijden in de Metaal en Elektra plaatsge vonden. Op zes plaatsen in het land streden bijna honderd vak- kanjers, jongeren tot 23 jaar die uitblinken in hun vak, de strijd met elkaar aan. Vakmanschap in uitvoering, met als inzet een toe gangsbewijs voor de Nationale beroepenwedstrijden. In tien verschillende beroepen demonstreerden de Vakkanjers hun kunnen. Het gaat om machi- nebankwerken, constructiebank- werken. plaatwerken, lassen, CNC-frezen en draaien, instru mentmaken, CAD-tekenen, mechatronica en elektrischebe- drijfsinstallatie. De vijf besten per beroep betwisten in oktober vaft dit jaar het Nederlands kampioen schap. En wie daar beslag legt op een gouden plak, reist in juni 2003 af naar de World Skills Com petition in het Zwitserse Sankt Gallen. Het is de eerste proeve van bekwaamheid. Precisie en tijdsdruk, daar gaat het allemaal om bij het maken van een werk stuk. Een mentale weerbaarheid. Want naast uitblinken in hun vak, moeten de Vakkanjers ook tegen mentale druk kunnen. Dat vraagt van de kandidaten een serieuze voorbereiding; véél en intensief trainen. Wat dat betreft zijn het topsporters in hun vak. Het TOC Noord-en Midden Limburg heeft dit jaar een leerling plaatwerken (Tom van de Ven uit Overloon) geselecteerd om deel te nemen aan de regionale wedstrijden. Tom is daarvoor een week naar Hengelo getogen om zijn vakman schap ten uitvoer te brengen Hij is uiteindelijk als derde geëindigd waardoor Tom is gekwalificeerd voor de volgende ronde, de natio nale Beroepenwedstrijd in de eer ste week van oktober in de Utrechtse jaarbeurs. Het TOC Noord-en Midden Limburg zal samen met de vakkanjer Tom van de Ven alle zeilen bijzetten om ook op Nationaal niveau een eer volle plaats te bereiken, zodat voor Tom de Wereldkampioen schappen in zicht komen. Leerlingen van de MBO-oplei- ding ICT aan de Gilde Opleidin gen in Venray hebben uit handen van directeur M. Waulthers het ECDL( European Computer Dri vers Licence) diploma ontvangen. De leerlingen van de Unit Admini stratie en ICT hebben een of meerdere 'computerrijbewijzen' behaald tijdens het basisjaar van hun opleiding. Deze internatio naal erkende diploma's geven aan dat de leerling een bepaald ken nis- en vaardigheidsqivo hebben van de verschillende computer programma's als Word, Excell, Access, Power-point etc. Een van de twee groepen leer lingen die het diploma in ont vangst mochten nemen.

Peel en Maas | 2002 | | pagina 7