(ersten slaat
nieuwe wegen in
Harold
LENSSEN
"CDA moet
in de
oppositie
Recordopbrengst Lionsveiling
Het verhaal van David en Goliath vinden ze prachtig
Geen behoefte aan Jos the Boss, wel aan Jos de bruggenbouwer"
erkeers-
ewonden
Vervolg pag. 1
School Veulen
groeit uit jasje
(0478)539020
Stayerhofweg 2b
Raadslid Michiels bij afscheid
PEEL EN MAAS
pL EN MAAS
Donderdag 21 maart 2002 - Pagina 3
Hij had zich ruim 'n jaar niet
vertoond in de politieke
i. Maar op de allerlaatste
adsvergadering keerde Bert
rsten nog even terug,
let leek of hij nooit was wegge-
|tst. In zijn afscheidsrede blikte
PvdA-er terug op zijn politieke
ipbaan niet al z'n ups en downs
wierp een blik in de toekomst.
bloemlezing in de vorm van
i monoloog.
Venray kent een lange en
ede traditie als liet gaat om con-
jetief samenwerken. In deze
ld heelt altijd de inhoud en het
lang van Venray voorop ge-
Al wil ik niet verhelen dat
met toenemende zorg heb
den dat er de laatste jaren
«Is meer tijd ging zitten in het
pareren en oplossen van zaken
(Venrav geen steek verder hiel-
Tijd om .visie te ontwikkelen
[voor Venray nuttige netwer-
te bouwen schieten er dan
i. Mijn hoop is dat de nieuwe
die traditie van positief
icnwerken en elkaar opzoeken
te versterken. Immers het
«niet om de mannetjesputters
wie er gelijk heeft... het gaat
Venray. En misschien is de
an het politieke vak wel
nop"
het leren winnen zonder gelijk te
hebben."
"Jos (Waals, red.), van jou mag
juist nu verwacht worden dat je
een teamspeler bent en bruggen
bouwt. Je karakter en persoonlij
ke stijl maken het je wel eens
moeilijk om die rol ingetogen te
vervullen. Maar neem van mij aan,
Venray heeft er behoefte aan.
Onze burgers, de gemeenteraad
en het nieuwe college. Ze hebben
geen behoefte aan Jos the Boss,
wel aan Jos de bruggenbouwer."
"Na zo'n lange periode hoop je
op een positief einde na al die
jaren hard en integer werken voor
de gemeente Venray. Helaas is het
anders gelopen. En ik kan u verze
keren dat heeft me verdriet
gedaan. En mij niet alleen maar
ook de mensen in mijn naaste
omgeving. Politiek is soms een
hard vak en vergt veel van je fysie
ke en geestelijke spankracht."
"Men zegt wel eens dat je in tij
den van tegenslag je vrienden
leert kennen. Nu weet ik maar al
te goed hoe waar dat is. Een
woord van dank aan al die men
sen die me briefjes en kaartjes
gestuurd hebben en bij ons bin
nen vielen. Uw reacties hebben
ons goed gedaan. Een bijzonder
woord van dank aan Jan Houba
die bijna wekelijks even kwam
buurten."
"Het voorbije jaar heeft me ook
heel positieve zaken opgeleverd.
Ik heb beter leren relativeren en
ben dichter bij mijn gevoel geko
men. Daardoor ben ik zaken die ik
door de drukte van alledag was
kwijtgeraakt weer meer gaan
waarderen. En ik heb ze in zekere
zin ook terug gewonnen. Ik sta
weer dichter bij sommige men
sen, de natuur en vooral mezelf.
En dat voelt goed en was nodig."
"Het woord wat mij op de lip
pen brandt als ik aan Merselo
denk is 'hypocrisie'. Een school
voorbeeld van nodeloos ingewik
kelde Haagse rcgelneverij. Het is
niet voor niks dat deze wetgeving
nu in de prullenbak verdwijnt.
Zo'n 15 jaar is de wet bijna overal
zo toegepast als hier in Venray.
De provincie wist dat, nee sterker
werkte er actief aan mee en de
inspectie wist dat. Dan is het toch
ongelooflijk hypocriet om er Ven
ray op deze wijze uit te lichten.
'Ik heb nooit onder stoelen of
banken gestoken dat de zaak Mer
selo anders had kunnen, nee moe
ten lopen. Met de familie Van
Dijck hadden we vooraf moéten
overleggen in plaats van achteraf.
Maar één ding staat als een paal
boven water: het omstreden
besluit was er een van het voltalli
ge college! Een onevenredig groot
deel van de kritiek is alleen bij mij
terecht gekomen. Dat deed zeer.
Wat mij steeds gesterkt heeft is
dat het slechts om één ding ging.
Namelijk het helpen van mensen
in de dorpen. Ik heb me daar
nooit schuldig onder gevoeld. En
ook het feit dat de huizen er nu
toch staan stemt tot tevreden
heid."
"Het rapport van de inspectie
zal me niet verrassen. Immers wie
met een vergrootglas exact alle
dossiers nakijkt vindt allicht wat.
iMaar de vraag is of Venray zich
onderscheidt van andere gemeen
ten. Ik weet zeker van niet, inte
gendeel! En wat zijn de voordelen
van een superbureaucratie om
alles 100% op orde te hebben. De
nadelen kan ik u wel noemen:
gigantisch veel kosten en eindelo
ze muggenzifterij ten opzichte
van burgers en bedrijven."
"Goede herinneringen bewaar
ik aan de samenwerking met
velen uit politiek, burgerij,
bedrijfsleven en ambtenarij. In die
20 jaar heb ik er velen zien komen
en gaan. Het was een voorrecht
om zo'n divers gezelschap te
mogen ontmoeten. Aan veruit de
meesten bewaar ik positieve en
waardevolle herinneringen. Van
hen heb ik kunnen Ieren, op hen
kon ik bouwen. Samen behaalden
wc successen en deelden we
tegenslagen. Het was altijd men
senwerk. Gelukkig maar."
"En wat is er nu nog meer uitda
gend dan voor jezelf te beginnen.
En dat doe ik dus ook. Morgen
richt ik bij de notaris mijn eigen
bedrijf op. De beoogde activitei
ten liggen op het terrein van advi
seren, netwerken, strategisch
denken en management."
"Venray, het ga je goed. Het
was een voorrecht om me zo lang
voor je te mogen inzetten."
Reactie burgemeester Waals:
"Het lag niet alleen aan de kwes
ties Merselo en de schouwburg-
Jouw motor was al eerder aan
revisie toe. En dan lijkt Merselo de
aanleiding als je daar vastloopt.
Twaalf jaar besturen op topniveau
vraagt veel van lichaam en geest.
Ik merk nu dat de creativiteit en
strijdlust er nog is. Er liggen weer
nieuwe kansen. En wellicht ook
bij ons omdat we zoveel perso
neel inhuren..."
Grotestraat 41
Tel. 0478 - 568 415
Ij een aanrijding op de Jae-
rhofweg in Venray zijn
landagmiddag een l6-jarige
omfietser uit Ysselstcyn en
23-jarige automobilist uit
icistcyn gewond geraakt.
It automobilist reed over de
gerhofweg en verleende op
kruispunt met de Veulense-
geen..voorrang aan de hrom-
ser. De automobilist is met een
nbreuk overgebracht naar het
icnhuis in Venray. De brom-
scr is met een beenbreuk over-
iracht naar het ziekenhuis in
ilo.
TOMMY
H 1 L F
G E R®
AMERICAN SPORTSWEAR
VAN OORSCHOT MODE
Groloslraat 73, Venray
nd, Breda, Roosendaal, Boxmeer. Oss
De dertiende Lionsveiling,
afgelopen weekend, is een
daverend succes geworden.
De veiling leverde netto ruim
21.000 euro op.
Meer dan 500 bezoekers,
afkomstig uit de gehele regio
Noord-Limburg bezochten het
negen uur durende spektakel
waarvan de opbrengst bestemd is
voor het goede doel, te weten het
aanbieden van een geheel ver
zorgde vakantie van een week
voor acht Limburgse spierdystrof-
iepatiëntjes naar Texel en boven-
De veiling leverde dit jaar bet i
voor de goede doelen
dien het plaatselijke busproject
van Synthese, waarmee beroeps
krachten jongeren van 12 tot 21
jaar in Venray op hun hangplek
ken opzoeken en hen een mobie
le ontmoetings- en recreatieplek
bieden, waar zij informatie en
advies krijgen op diverse leefge
bieden. Van de enorme hoeveel
heid ingebrachte kavels (ruim 434
stuks) veranderde ca. 78% van
eigenaar en een totale opbrengst
(na aftrek van kosten) van ruim
'rag van 21.000 euro op
21.000 euro is gerealiseerd. Dit is
een recordopbrengst in de histo
rie van deze veiling. Tijdens de
veiling werden drie prachtige prij
zen verloot onder de aanwezige
kopers. Veilingmeester Jan Kroes
verraste enkele kopers, die het
door hen zo begeerde artikel aan
hun neus voorbij zagen gaan met
een lekkere attentie. De klapper
van de avond was de verkoop van
een authentieke Engelse telefoon
cel. Er werd waarlijk om gestre
den. De opbrengst was 750 euro.
Het behaalde resultaat biedt de
Lions Club Venray de gelegenheid
om ook dit veilingjaar de spierdys-
trofiepatiëntjes een onvergetelijke
week vakantie aan te bieden.
Voorts biedt de club jongeren de
kans om binnen het netwerk
Jeugdverlening van de gemeente
Venray hun weg te zoeken in de
samenleving van morgen. Zonder
de enorme inbreng van kavels,
zonder al de bezoekers en kopers
van de veilingartikelen en ook
zonder de sponsoren was dit suc
ces onmogelijk geweest.
Maar de gemeente ging bij haar
prognoses van te lage aantallen
uit. In het Integraal Huisvestings
plan (IHP) voor het basisonder
wijs staat tevens dat Veulen over
vier leslokalen beschikt. Terwijl
dat er slechts drie zijn plus een
speellokaal. De school kwam
daardoor niet in aanmerking voor
een noodlokaal, zoals bijvoor
beeld Leunen er onlangs twee
gekregen heeft. "De getallen in
het IHP van de gemeente zijn niet
volgens de werkelijkheid. Hope
lijk wordt dit het nieuwe plan
gewijzigd. Want het ruimtegebrek
wordt steeds nijpender."
Gisteren was er een sollicitatier
onde voor een nieuwe part-time
leerkracht waarop de school vol
gens de formatie recht heeft.
Zodra deze benoemd is dan ver
huizen groep 1 en 2 voor twee
ochtenden naar De Hoefslag. John
Hellegers vindt dat het lokaal
bruikbaar is alhoewel het houten
gebouw aan de Brugpas tot op de
draad versleten is. Veulen is al
heel lang op zoek naar een nieuw
gemeenschapshuis. "Het is pure
noodzaak maar ideaal is het niet.
De kinderen moeten straks de
drukke Veulenseweg oversteken.
Alhoewel de ruimte er voor ons
bruikbaar is. We zullen het lokaal
vooral gebruiken voor kring- en
bewegingsactiviteiten. Er hoeven
daarom alleen maar stoeltjes in te
staan. Want 's middags wordt die
ruimte weer door de bejaarden
gebruikt." Ais alles meezit dan
hoopt de school in 2003 toch
over een noodlokaal te beschik
ken. Rondom de school is daar
voor ruimte genoeg. "We hadden
dat extra lokaal dit schooljaar al
moeten hebben. We moeten
steeds vaker met groepjes leerlin
gen uitwijken. En qua formatie
mogen we de overgang maken
naar vier groepen"
John Hellegers wil de extra
ruimte benutten om de snel groei
ende onderbouw in tweeën te
splitsen. Daarnaast heeft groep 3
geregeld behoefte aan een eigen
ruimte. "Dit is een belangrijke
groep want hierin leren de kinde
ren lezen en schrijven. Die willen
we daarom veel apart nemen." De
schooldirecteur vindt dat het
onderwijs in Veulen nog niet lijdt
onder het ruimtegebrek. Ook
bestaat het risico dat ouders hun
kinderen naar het naburige Yssel
stcyn of Leunen zullen sturen.
"Veulen is heel uitgestrekt. En zijn
een paar kinderen die naar Leu
nen gaan omdat die school voor
hen dichterbij ligt. Het zou inder
daad doodzonde zijn als het
onderwijs in het gedrang zou
komen. Dat willen we per se
voorkomen. We moeten ons nu
even behelpen en improviseren.
Maar ik ga ervan uit dat het nieu
we noodlokaal er volgend jaar
komt."
De gemeente zegt niet op de
hoogte te zijn van de problëma-
tiek op de Sint Antoniusschool.
"De school heeft vier lokalen
inclusief een speellokaal. Er is
geen aanvraag bekend voor een
noodlokaal. Voor zover 'ons
bekend heeft de school geen
ruimtegebrek", laat een woord
voerster weten. De gemeente
heeft inmiddels contact opgeno
men met de directie en een
afspraak gemaakt om binnenkort
de problemen te bespreken.
KEUKENINRICHTING
op afspraak, ook 's avonds
donderdagavond Wanssum
geopend tot 21.00 uur
ff
Zoals té verwachten liet Wiel
Michiels zijn vertrek uit de
gemeenteraad niet stilzwij
gend voorbij gaan. Veel
CDA'ers zullen met gekromde
tenen zijn afscheidspeech
hebben aangehoord. Want
Michiels spaarde zijn partij
geenszins. Hij vindt zelfs dat
het CDA in de oppositie moet.
"Dat is de wens van de kiezer.
Die moet nu gehonoreerd
worden."
Wiel Michiels was een kleurrijk
raadslid die zich niet de mond liet
snoeren. Binnen de CDA-fractie
was hij een buitenbeentje. Lange
tijd wist de 61-jarige Venraynaar
zich te schikken in de partijdis-
pline. Maar de laatste tijd, toen de
eindstreep in zicht kwam, onttrok
hij er zich steeds meer aan.
Michiels signaleert niet alleen mis
standen maar hij brengt ze ook
openlijk naar buiten. En dat is niet
zo gebruikelijk in de Venravse
politiek waar 'horen, zien en zwij
gen' als gemeengoed geldt. Hij
heeft dan ook geen vrienden
gemaakt in het politieke wereldje.
En blijkbaar was zijn partij niet
sterk genoeg om de voormalige
fractieleider binnen boord te hou
den.
Wiel Michiels heeft van-binnen
uit gepoogd de Venravse politiek
te veranderen, zegt hij. Transpa
ranter en inhoudelijker vanuit het
belang van de burgers, zo luidde
zijn missie. En daarop is hij stuk
gelopen. "Al zeer snel werd dui
delijk dat het een uitermate moei
lijk traject zou worden. Ondanks
structurele tegenwerking vanuit
het college en de eigen portefeuil
lehouders (Driessen, Janssen en
later Heidens, red.) werd er moei
zame vooruitgang geboekt",
Begin 2000 volgde Michiels Lei
Heidens op als fractieleider. De
f#
PUliam van Dijck volgde
cdio 2001 pastoor Ewals op.
Venrayse kapelaan ont-
fmt zich sindsdien over de
rochies Leunen, Veulen en
ide. Voor die tijd kon hij
ih uitleven in zijn grote pas-
scholen en jeugd. Het les-
fen op basisscholen dat lag
m wel. "Kinderen begon-
n te juichen als ik de klas
jnenkwam. Want die verha-
uit het Oude Testament
nden ze heerlijk. Zoals het
innende verhaal van David
Goliath. Dat is een vertel-
'8van alle tijden."
'oen pastoor Ewals zijn vertrek
'kondigde bleek al snel dat het
dom geen opvolger voorhan-
had. William van Dijck (32)
P&er een jaar na zijn pries-
Mjding de verantwoordelijk-
|d over drie parochies. Daar-
lsl is de kapelaan ook nog
«inistrator in Castenray. De tij-
11 dat een pastoor een echte
tot'hielierdcr was, zijn voor-
fd voorbij. Zijn voorganger
Sis kon zich helemaal richten
de Leunse gemeenschap. Hij
locht recepties en verenigings-
"idcn, deed huisbezoeken en
aanspreekbaar voor de
pchianen. Door het nijpende
j. «ort aan priesters is dat nu
i ®ogelijk geworden. Kapelaan
Dehow "i Dijck zegt 75% van zijn tijd
v'l' te zijn aan hét organiseren
oesturen. "Ja, ik heb inderdaad
"feitelijk een management-
lctie' Maar daar mag en wil ik
1'tooit in verliezen. Want in
?Ie instantie ben ik priester. Ik
«altijd een warm hart voor de
tsen hebben en voor iedereen
[n staan. Ik moet het beste
'ken van wat ik wel kan. En dat
betekent niet lang kletsen voor de
gezelligheid maar die korte
momenten van een gesprek wel
veel inhoud geven."
Hij accepteert de situatie zoals
die is. "Een echte pastoor zijn dat
kan ik niet meer. Ik moet veel
delegeren aan vrijwilligers. Leken
doen een gezinsviering of een kin
derwoorddienst en vrijwilligers
gaan op ziekenbezoek. Er is bijna
geen tijd meer voor persoonlijk
contact. En dat is inderdaad een
gemis. Ik zie het als een tekort dat
de persoonlijke betrokkenheid
vrijwel niet meer mogelijk is.
Maar als het nodig is dan ben ik er
wel. Het is belangrijk om de rust
te bewaren. En ik denk dat ik dat
wel kan. Je moet maar één ding
tegelijk doen. Als ik ergens op
bezoek ben dat moet ik niet met
mijn hoofd bij de volgende
afspraak zijn. Want dat hebben de
mensen zo in de gaten als ik er
niet helemaal bij ben."
Officieel heet hij nog kapelaan
maar eigenlijk voert Van Dijck de
taken uit, van een pastoor. De
benoeming tot pastoor volgt
meestal zo'n zes jaar na de pries
terwijding. En William van Dijck
werd op 17 juni 2000 tot priester
gewijd. Hij voelt zich thuis in de
drie parochies die hij onder zijn
hoede heeft. "Want hier liggen
mijn wortels. Mijn oma en opa lig
gen begraven in Heide. Vroeger
kwam ik er al veel in de kerk. En
daarna ging ik met mijn neven en
nichtjes voetballen op hel trap
veldje."
Hij is geboren in Melderslo, Zijn
vader komt uit Venray en zijn
moeder uit Heide. Na de middel
bare school in Horst ging hij naar
dc Middelbare Laboratorium
Opleiding (MLO) in Blerick. Zijn
vervolgstudie aan de HLO in
Utrecht heeft hij niet afgemaakt.
"Ik ben de Hogere Laboratorium
Opleiding gaan volgen omdat ik
het werk saai en routinematig
vond. Op het HLO dacht ik meer
met research bezig te zijn. Maar
ook in Utrecht heeft die opleiding
nooit mijn interesse gekregen. Ik
was niet gemotiveerd en was zoe
kende." In het derde jaar brak hij
zijn studie af.
Hij komt uit een gezin dat
trouw de kerk bezoekt. Totdat hij
op kamers in Utrecht ging
bezocht hij ook ieder weekeinde
de kerk in Melderslo. "Maar dat
was meer een plicht dan dat het
echt van mezelf uitging. Ik heb er
ook nooit aan gedacht om pries
ter te worden. Dat moment kwam
pas nadat ik niet meer in de kerk
kwam. Het was eerst ook bij mij
onverschilligheid en desinteres
se."
William van Dijck was zoeken
de en langzaamaan ging hij meer
serieus over het geloof nadenken.
Hij praatte er veel over met z'n
ouders en zus die zich meer ver
diept hadden in het geloof. "Ik
wilde het een eerlijke kans geven.
Het was een bewustwording dat
God een persoon en geen ding is.
Met een persoon kun je een rela
tie hebben. Veel mensen zijn het
vertrouwen kwijtgeraakt maar ik
werd me bewust dat er een God is
die van iedereen houdt."
Hij noemt het een roeping die
hij rond zijn 23e kreeg. In 1993
zette hij de stap om te gaan stude
ren aan het Seminarie in Rolduc.
"God wil dat z'n boodschap
wordt uitgedragen. ïk had het
gevoel dat God me riep. Het ver
langen om priester te worden
werd steeds intenser. Het was een
bewuste keuze om naar Rolduc te
gaan. Die beslissing heb ik vrij
snel en spontaan genomen. M'n
ouders wisten dat het een
oprecht eerlijke beslissing was.
Ze hebben me altijd gesteund.
'Ais dat je weg is dan staan we
achter je', zeiden ze."
DEKEN COENEN
Met acht klasgenoten begon hij
aan de zesjarige priesteropleiding.
Als enige haalde Van Dijck in Rol
duc de eindstreep. "Ik had geen
twijfels en had steeds het gevóél
op de goede weg te zijn. Als stu
dent in Utrecht stond ik middenin
de wereld en had m'n vrijheid. In
Rolduc moest ik me aanpassen. Je
komt in een gemeenschap waarin
de dagindeling grotendeels vast
ligt. Zoals samen eten en samen
naar de gebedsdienst."
De opleiding in Rolduc staat
hoog aangeschreven. Naast de
talen Latijn en Grieks en theologie
was er veel aandacht voor filoso
fie. "Ik maakte er een persoonlij
ke groei en ontwikkeling door in
geloof en kennis. In tegenstelling
dat de laboratoriumopleiding was
ik nu wei gemotiveerd. Ik heb
nooit een onvoldoende gehaald."
Na de diakenwijding in septem
ber 1999 ging hij aan de slag in
het dekenaat Venray. Zijn voor
keur ging er naar uit om met kin
deren en jeugd te werken. En
daarvoor kreeg hij op de Venrayse
basisscholen alle gelegenheid. De
meeste tijd besteedde hij aan het
lesgeven waar hij enorm veel ple
zier aan beleefde. Niet alleen de
voorbereidingen op de Eerste
Communie en het Vormsel maar
ook het voorlezen van bijbelver
halen aan tussenklassen. Tevens
richtte hij een tienergroep op die
iedere twee weken bij elkaar,
komt, voor ontspanning maar ook
om een geloofsthema uit te wer
ken.
"Ik heb het getroffen in Venray.
In deken Coenen heb ik een
goede begeleider. Hij iaat me vrij
en geeft me verantwoordelijk
heid. Daarbij heb ik veel steun
aan het priesterteam. Wekelijks
komen we met zeven priesters bij
elkaar. We kunnen steeds op
elkaar terugvallen. Er is veel werk
te doen. Hier kan ik groeien in het
werken binnen parochies. Ik ben
heel goed opgevangen door alle
drie de kerkbesturen"
Nadat hij naar Leunen verhuis
de moest hij het lesgeven groten
deels opgeven. Maar in Leunen,
Veulen en Heide kan zijn interes
se voor het jeugdwerk op een
andere manier vorm geven. Zo
heeft hij het aantal misdienaars
flink uitgebreid. In Leunen zijn er
nu al 33- Niet twee maar zes mis
dienaarsworden bij de missen
ingezet. "Het moet een vrienden
clubje worden. Komende zondag
organiseren we een voetbaltoer
nooi voor alle misdienaars. Ik wil
zoveel mogelijk kinderen bij de
kerk betrekken. Want zij zijn de
vrijwilligers van de toekomst. En
ik wil ze ook vasthouden nadat ze
naar de brugklas gaan. Ze motive
ren om acoliet te worden. Dat
vergt veel tijd en aandacht maar
het is wel belangrijk voor de kerk
van morgen."
Kapelaan Van Dijckdie eigen
lijk al alle taken van pastoor uit
voert ondanks bet feit dat bij pas
enkele jaren geleden tot priester
is gewijd.
CDA-fractie beloofde toen een
andere en lossere koers te varen.
"En hier ging het mis tussen theo
rie en praktijk. Bij cruciale agen
dapunten ontstond meerdere
malen een fors verschil van
mening tussen de fractie en het
collegedictaat. Niet alleen inhou
delijk maar ook over informatie
die niet volledig of onjuist was en
over de gevolgde procedure om
een voorstel door de raad te lood
sen." De CDA-fractie trok dan aan
het kortste eind omdat het wet
houderspluche heilig was. De
meeste CDA-raadsleden schikten
zich in deze onderdanige rol.
Maar een minderheid, waaronder
Michiels, had er steeds grotere
moeite mee. "Hierdoor was een
verwijdering tussen mij en een
meerderheid van de fractie onver
mijdelijk."
Michiels concludeert dat colle
ge en management de controle
over de eigen ambtelijke organisa
tie niet meer in de hand hebben.
"Klantvriendelijkheid komt niet
verder dan de achterdeur van de
publieksdiensten. Het motto is
niet 'hoe kunnen we de burger
snel en goed helpen' maar hoe
kunnen we initiatieven zo lang
mogelijk tegenhouden De wijze
waarop sommige burgers bij uit
breidingsplannen zijn benaderd is
onacceptabel. Terwijl projectont
wikkelaars wel meer ruimte kre
gen."
Hij zegt dat er in november
2000, in het debat over de bouw-
kwestie in Merselo, een vertrou
wensbreuk is ontstaan. "Daar
deed burgemeester Waals spijker
hard wezenlijk andere uitspraken
dan twee weken daarvoor in een
intern overleg. Ik wenste niet lan
ger dc marionet van het college
en de eigen politiek leider (fan
Driessen, red.) te zijn
"Ook de oppositie had heel
goed door waar de problemen
zaten. Wellicht zou ik me daar de
afgelopen jaren als een vis in het
water hebben gevoeld. Alleen het
effect zou beduidend minder zijn
geweest. De oppositie werd toch
door een te grote meerderheid
platgewalst"
Wiel Michiels zegt meerdere
keren zijn partij gewaarschuwd te
hebben voor een slechte verkie
zingsuitslag. Dit werd in de wind
geslagen want lijsttrekker Dries
sen riep vlak voor de verkiezingen
nog 'wij gaan voor twaalf zetels'.
Alhoewel het CDA landelijk bijna
overal won. leed het in Venray
een historische nederlaag en viel
terug naar acht zetels. "Slechts
1330 stemmen op de lijsttrekker
mag als een duidelijk signaal wor
den opgepikt. Als je zover van de
kiezer en elke realiteit afstaat dan
wordt het de hoogste tijd dat het
CDA de hand in eigen boezem
steekt. Er staan een aantal jonge
en goede kandidaten in de start
blokken. Geef hen de ruimte en
de tijd om zich te ontwikkelen en
het CDA tot nieuwe bloei te bren
gen. Maar laat degenen die regeer
den voor de macht en het pluche
nu rap plaats maken."
Michiels denkt dat het goed zal
zijn voor Venray en het CDA als
de partij in de oppositie ver
dwijnt. De winnaars Samenwer
king en Van de Vorle zouden
samen met de vernieuwde PvdA
het roer moeten overnemen. "Het
is nu het moment om schoon
schip te maken."
Burgemeester Waals reageerde
op de woorden van Michiels. Je
had meer in de spiegel moeten
kijken in plaats van zo om je heen
te slaan. Maar zo zit je niet in
elkaar. Alleen weet ik niet of dit
zo verstandig is."
een abonnement waard
