Truus en Sjeng Crienen
50 jaar getrouwd
"We sjouwden ons
een bult"
Reconstructie krijgt
vorm in buitengebied
"Ons dertiende kleinkind
is het mooiste cadeau"
Venraynaar
maakt amok
Ontvoering
'hei en Martha Wismans gouden bruidspaar
Gouden bruidspaar Harrie en Mien Rutten
Belediging
>eel en maas
Donderdag 14 februari 2002 - Pagina 7
De politie heeft woensdag
avond met grote moeite een
gewonde agressieve man kun
nen aanhouden en overbren
gen naar het bureau in Venlo.
Hij weigerde geneeskundige
hulp van het ambulanceperso
neel, evenals doktershulp bij
zijn insluiting.
De man. een 40-jarige inwoner
van Venray, is later in de nacht
overgebracht naar Venray en
opgenomen in een zorginstelling.
Een 29-jarige inwoner van Venray
meldde omstreeks 19.00 uur een
vechtpartij in de Ouverturestraat.
Daar bleek een uiterst agressieve
man in een woning een 48-jarige
vrouw ernstig te hebben mishan
deld, terwijl ook de 29-jarige bij
de vechtpartij was betrokken.
In de woning troffen de agen
ten een zeer forse man aan die
onder meer aan het hoofd
gewond was. Hij mishandelde een
vrouw, waaraan zij een gebroken
neus overhield. De agenten kon
den met grote moeite de man
overmeesteren en boeien, waarna
hij het ambulancepersoneel dat
hem wilde verzorgen, bedreigde.
Ook wilde de man niet naar het
ziekenhuis voor verzorging. Hij
werd onder hevig verzet overge
bracht naar Venlo en ingesloten.
Ook de arts die bij zijn inslui
ting aanwezig was werd door de
man afgewezen. De man is
woensdagnacht onder begelei
ding van de politie per ambulance
naar Venray overgebracht.
De politie heeft vorige week
woensdag een in Aken wonende
man aangehouden, die ervan
wordt verdacht een 7-jarig jonge
tje tegen de wil van zijn moeder
te hebben meegenomen. Het kind
is inmiddels terug bij zijn moeder
in Venray en de verdachte is inge
sloten in het bureau in Venlo.
Omstreeks 20.15 uur werd mel
ding gemaakt van een ruzie in de
relationele sfeer in een woning
aan de Chopinstraat en de vermis
sing van een kind. Het kind bleek
door de man te zijn meegenomen
in zijn auto, nadat de 34-jarige
man het huis was binnengedron
gen door de ruit van de voordeur
te vernielen. De politie traceerde
de man in zijn auto op de A73 en
kon hem aanhouden, waarna het
kind ongedeerd bij zijn moeder
kon worden teruggebracht.
PEEL EN MAAS
een abonnement waard
de voor het eerst opbloeide. Tij
dens hun huwelijk zijn ze in totaal
acht keer verhuist. "We passen
ons overal gemakkelijk aan", zegt
Sjeng. "Sinds 1995 wonen we
weer in Ysselstevn. Aan de
Immenhof wonen we heerlijk,
lekker rustig en met leeftijdsgeno
ten in de buurt. Wij krijgen onze
vrije uurtjes goed gevuld met
koersballen, biljarten en dansen."
SPECIALE GAST
Het echtpaar viert op dinsdag
19 februari zijn gouden bruiloft.
Om 13-30 uur is er een Heilige
Mis in de St. Oda parochiekerk in
Ysselstevn en van 18.00 tot 19.00
uur kan iedereen Sjeng en Truus
komen feliciteren in zalencen
trum Roelanzia. De avond wordt
voortgezet met een groot feest
voor familie, vrienden en genodig
den.
Tijdens hun vijftigjarig huwe
lijksfeest begroeten Sjeng en
Truus een speciale gaste uit Duits
land. "In de oorlog werd ik door
de Duitsers samen met drie broers
opgepikt om te gaan werken in
Duitsland. Eén van mijn broers
vluchtte en werd beschoten. Van
de Duitsers hoorden we later dat
hij dood zou zijn, maar gelukkig
ontvingen we in Duitsland een
brief dat alles goed met hem was.
In Duitsland heb ik van oktober
1944 tot mei 1945 in een kamp in
Hildesheim gezeten om oorlogs
materiaal te maken, samen met
vijftien andere jongens uit Baarlo.
Een trieste periode. Vijf jongens
hebben het helaas niet overleefd.
Ook een broer van mij was ziek,
maar we hadden het geluk dat we
een christelijk Duitse met een ont
zettend goed hart tegenkwamen:
Maria Eilers. Zij heeft mijn broer
opgevangen en ons te eten gege
ven en beschermd tegen de Duit
sers. Zonder haar hadden we het
niet overleefd, daar ben ik van
overtuigd. Maria is enkele jaren
geleden overleden, maar haar
dochter Monica leeft nog. Zij is
onze eregastc, samen met haai
man. Want aan haar moeder heb
ben we het te danken dat Truus
en ik ons gouden huwelijksfeest
mogen vieren."
Sjeng en Truus Crienen-Voesten vieren op dinsdag 1) februari bun gouden bruiloft
Kermis in Grubbenvorst.
festijn dat Sjeng Crienen
Baarlo samen met zijn
|vriendcn altijd graag bijwoon
de. "Omdat er van die mooie
^rouwen waren om mee te
jansen. Toen ik Truus zag,
ist ik meteen dat ik met haar
|*el een dansje wilde maken.
Het klikte meteen en aan het
Ig'nde van de avond heb ik
netjes naar huis
ebracht, waar ik werd verrast
een lekker stuk vlaai. Tja,
>en was ik natuurlijk hele-
■aal verkocht. Dat meisje uit
nibbenvorst wilde ik wel wat
eter leren kennen."
Truus (76) en Sjeng (81) kuil
en er ruim vijftig jaar later harte-
kom lachen. Stralend zitten ze
men aan tafel in hun woning
ln cle Kienhout 3 in Ysselstevn
I vertellen ze uitvoerig over hun
leven. "Na ons trouwfeest in 1952
zijn we in Veulen gaan wonen.
Dichtbij mijn werk, want ik ben
tien jaar 'pluimveeselecteur' van
de Boerenbond in de gemeente
Venray geweest", vertelt Sjeng.
"Een soort voorlichter in de
pluimvecsector. Uitleg geven
over ziektes, manieren van
bedrijfsvoering etc. Ik kwam bij
alle pluimveehouders in de kerk
dorpen van Venray en in de kerk
dorpen over de vloer. Met een
motor reed in de hele gemeente
door."
EIGEN BEDRIJF
Na die tienjarige periode in
dienst bij een baas vond Sjeng het
welletjes en besloot hij om
samen met zijn vrouw een eigen
pluimveebedrijf op te starten.
"Wc begonnen aan-de Heidsepeel-
weg in Ysselsteyn, met 400 kip
pen in een nieuw pand. In de
loop der jaren groeide ons bedrijf
uit naar 40.000 kippen, met daar
naast wat tuinbouw. Ja. een
mooie tijd. Ruim 26 jaar hebben
we een eigen pluimveebedrijf
gehad."
Toen Sjeng de respectabele
leeftijd van 65 bereikte, besloot
het echtpaar het wat rustiger aan
te gaan doen. Van hun vijf kinde
ren (twee jongens en drie meis
jes) wilde niemand het bedrijf
overnemen. "Nee, echt jammer
vonden we dat niet. De kinderen
zijn allemaal goed terecht geko
men en wonen gelukkig in de
buurt. Inmiddels hebben we al
tien kleinkinderen", zegt Truus
trots.
Truus en Sjeng besloten de
gemeente Venray even de rug toe
te keren en naar Grubbenvorst te
verhuizen, de plaats -waar de lief
Thei Wismans en Martha
^frismans-Geurts vieren dins-
ag 19 februari hun vijftigjarig
ruiloftsfeest. Samen met hun
ier dochters, twee zonen, elf
leinkinderen en broers en
ussen wordt het feest in
esloten kring gevierd in de
eestzaal van zorgcentrum Het
chuttersveld in Venray.
De vonk tussen Thei Wismans
79 jaar) uit Klein Oirlo en Martha
ieurts (ook 79) uit Vierlingsbeek
oeg over tijdens de kermis in St.
jithonis. "Hij vroeg me ten
anslacht Martha, terugden-
end aan de eerste ontmoeting
«net haar man. "Daarna nog een
ansje en aan het einde van dc
rond heeft hij me netjes thuisgc-
racht. Op de fiets ja. dat was een
eel eind. Na anderhalf jaar ver
ering stapten Thei en Martha in
et huwelijksbootje. Zij woonden
en jaar in bij zus An op een groot
grarisch bedrijf in Blitterswijck
flarna verkasten zij naar Velden
raar zij twintig jaar woonden en
rerkten op hun eigen gemengd
edrijf "We hadden kippen, var-
rnsen koeien. Het was heel hard
'erken, maar daar word je niet
echter van." Thei glundert als hij
bugden kt aan die jaren in Vel
den. Hij is een echt natuurmens,
geniet van de vrijheid die het plat
teland hem en zijn vrouw in ai die
jaren heeft gegeven. In Velden
hadden de Wismans' een groot
stuk grond, echter verdeeld over
verschillende lapjes.
"We sjouwden ons een bult",
aldus Thei. Dat was ook de voor
naamste reden om later terug te
keren naar de kop van Noord-Lim
burg. Aan de Eikenhofweg in Veu
len werd van een ome een
gemengd bedrijf overgenomen.
Ook nu weer met koeien en var
kens en een deel akkerbouw.
Hard werken bleef het motto
De vrouw des huizes genoot nel
als haar man van de natuur. Tui
nieren. klussen in en rond het
huis. 'groenten inmaken'. Ze had
volop om handen. Martha: 'We
zijn in al die jaren één keer op
vakantie geweest. Een dag op een
camping in Meyel. We konden
echt niet van huis komen, gaven
ook niks om vakantie."
PAARDEN
Veel tijd om vakantie te vieren
had het echtpaar ook niet. Naast
de werkzaamheden in hun bedrijf
hadden Thei en Martha ook de
zorg over vier dochters en twee
zonen. Desondanks zagen ze nog
kans om tijd vrij te maken voor
hun hobby's. Voor Thei waren
zijn paarden zijn lust en zijn
leven.
Als lid van ruiterclub De Een
dracht nam hij ook deel aan wed
strijden, later hield hij ook paar
den bij het bedrijf in Velden. Zijn
vrouw Martha zette zich in al die
jaren in voor de boerinnen- en
later de bejaardenbond in Veulen.
Twaalf jaar geleden werd het
bedrijf aan de Eikenhofweg over
gedaan aan de beide zonen en
zochten en vonden ze een nieuw
stekkie aan de Hazenweg. Tot
voor drie maanden, want aan het
eind van vorig jaar verhuisden
Thei en Martha naar zorgcentrum
Het Schuttersveld in Venray.
Noodgedwongen en met pijn en
het hart.
Thei Wismans mist het mooiste
waar hij zijn hele leven van heeft
genoten: de tractor, de koeien,
het uitzicht op de weilanden. Zijn
wederhelft heeft zich al meer aan
gepast aan de dagelijkse gang van
zaken in her zorgcentrum. Ze legt
iets gemakkelijker contacten met
de medebewoners. "En 's avonds
leg ik een kaartje, dat heb ik al
vijftig jaar niet gedaan."
De reconstructiegroep Ven
ray /Meerlo-Wanssum praat al
heel lang over de inrichting
van het buitengebied. Concre
te voorstellen zijn telkens op
de lange baan geschoven.
Enerzijds door de MKZ-crisis
maar anderzijds door het
moeizame verloop van de dis
cussies. Zo stapten eind vorig
jaar de landbouwers uit het
overleg omdat ze vinden dat
de agrarische sector te weinig
ontwikkelingskansen krijgt.
Dit jaar zullen er toch knopen
moeten worden doorgehakt. Eind
januari nam de Eerste Kamer
immers de Reconstructiewet aan.
En dat betekent dat er binnen
negen maanden een conceptplan
op tafel moet liggen. De provincie
heeft Noord- en Midden-Limburg
verdeeld in een aantal regio's
waarvan Venray en Meerlo-Wans
sum er een is. CDA-wethouder Lei
Heidens is voorzitter en trekker
van het lokale reconstructieover-
leg. Iedere regio moet een eigen
bouwsteen' aanleveren bij de
provincie. Een lappendeken waar
in allerlei functies en belangen
gedetailleerd in kaart worden
gebracht.
Jos Kniest, die de reconstructie-
groep ambtelijk ondersteunt, gaf
vorige weck in de commissie Ste
delijke Ontwikkeling een toelich
ting. De agrarische sector wordt
grofweg ingedeeld in drie zones:
extensivering, verweving en land
bouwontwikkeling. Bedrijven die
zich in een extensiveringsgebied
bevinden zullen daar moeten ver
dwijnen. Ze liggen in of vlakbij
een dorpskern of natuurgebied.
In een verwevingsgebied, dat
met een vermenging van functies
het lastigste in kaart is te brengen,
maar vooral in een landbouwont-
wikkelingsgebied kan de agrari
sche sector nog groeien en bloei
en. Het doel van de reconstructie
is de bedrijven daar te concentre
ren waar ontwikkeling nog moge
lijk is. En dat zijn de locaties waar
andere belangen (wonen, natuur,
water) niet worden geschaad. Bij
de discussies binnen het recon-
structieoverleg zijn dan ook vele
groeperingen betrokken: gemeen
ten, landbouw, natuur en land
schap, leefbaarheid en recreatie.
Want wat de provincie vooral niet
wil is dat de reconstructie een dic
taat van hogerhand wordt. Het
moet een breed gedragen proces
zijn dat kan rekenen op voldoen
de draagvlak,
Maar de landbouwsector is kri
tisch want het laten verdwijnen
of verplaatsen van bedrijven kost
veel geld. De sector betwijfelt of
de plannen daarom wel haalbaar
zijn. Voor de uitvoering van de
Reconstructiewet is in totaal 1,1
miljard gulden beschikbaar. Daar
naast zien de agrariërs meer
bedreigingen dan kansen. Ze zien
onvoldoende ruimte voor land
bouwontwikkeling en vrezen een
kille sanering. "Maar de maat
schappelijke ontwikkelingen
houd je niet tegen' zegt Jos
Kniest. "De landbouw heeft niet
meer die dominante positie die
het vroeger had in het buitenge
bied. Het is een krimpende sec
tor." Tal van kaarten zijn er al
geproduceerd van Venray en
Meerlo-Wanssum. Het Provinciaal
Omgevingsplan Limburg (POL) en
het bestemmingsplan vormen de
basis. Nu de Ammoniakwet is aan
genomen gelden ook de bufferzo
nes van 250 meter rond natuurge
bieden. Er moet verder rekening
worden gehouden met een var-
kensvrije zone van 1000 meter,
met woningbouw en recreatie,
bos- en natuurgebieden, beekda
len, extensief agrarisch gebied
(grasland), verdroogde- en weide-
vogelgebieden, de Natuurbe
schermingswet en een cirkel van
250 meter rondom alle dorpsker
nen.
In het meest negatieve scenario
zijn al deze belemmeringen voor
de landbouw in kaart gebracht.
Ambtenaar Kniest vertelde in de
commissievergadering dat in dit
geval slechts 101 bedrijven, van
de in totaal ruim 500 in Venray en
Meerlo-Wanssum, overblijven.
Dan zouden er geen andere belan
gen in het geding zijn.
In de gemeente Venray vallen
bijvoorbeeld vier natuurgebieden
onder de Natuurbeschermings
wet: Rouwkuilen, Grauwvcen.
Mariapecl en Deurnesepeel. Rond
deze gebieden geldt een
beschermde zone van 500 meter.
Dit treft 22 bedrijven waarvan er
alleen al achttien binnen de zone
van natuurgebied Rouwkuilen,
tussen Deurneseweg en Yssel-
steynseweg, liggen. Waaronder
verschillende bedrijven van het
varkcnsagglomeraat Houben-
steyn. De varkensvrije zone, met
een band van 1000 meter, treft
slechts een handvol bedrijven.
Deze zone slingert ten westen van
Ysselsteyn, over de provincie
grens, naar het noorden waar het
afbuigt tussen Vredepeel en Mer-
selo in. "Deze varkensvrije zone
hebben we zo kunnen verschui
ven dat het veelal over natuurge
bieden loopt zodat zo min moge
lijk bedrijven erin liggen", vertelt
Jos Kniest.
De cirkel van 250 meter rond
een dorpskern is niet wettelijk
voorgeschreven. "Dit is om stank-
hinder te beperken en woning
bouw te kunnen realiseren. Daar
voor ligt nu dé kans. De bedrijven
zitten hier op slot en ze willen
daarom zelf ook weg.
Over een maand of twee komt
de lokale reconstructiegroep met
het complete plan naar buiten.
Dat een goed evenwicht moet
bieden aan alle gebruikers en
belangen in het buitengebied.
In de zoektocht voor landbouw
ontwikkeling wijkt de reconstruc
tiegroep op onderdelen af van het
POL. Zo liggen er in Venray en
Meerlo-Wanssum véél bedrijven
in een P4-gebied (vitaal landelijk
gebied waarin 251 bedrijven lig
gen) waar te weinig ruimte is
voor ontwikkeling. En ligt het ont
wikkelingsgebied P5 (met 231
bedrijven) vaak te dicht tegen een
natuurgebied of dorpskern aan.
"We volgen het POL niet klakke
loos. We zoeken concentratiege
bieden die zoveel mogelijk aan
sluiten bij bestaande locaties",
vertelt Kniest die de kritiek van
de agrariërs op het bestemmings
plan wel kan begrijpen. "Maar als
gemeente moeten we wel aan de
veilige kant gaan zitten. We kun
nen het ons niet permitteren om
nu veel ontwikkelingsgebieden
aan te wijzen waar we later op
terug moeten komen. De recon
structie is ruimer dan het bestem
mingsplan. Er komt een duidelijke
scheiding tussen groeien en krim
pen. We geven aan waar de land
bouwsector perspectief heeft en
waar een bedrijf moet verdwij
nen."
Voor de uitvoering van de
Reconstructiewet wordt twaalf
jaar uitgetrokken. "Landbouwers
in een extensiveringsgebied moe
ten een keuze maken Of ze stop
pen of verkassen. In beide geval
len is er geld beschikbaar. Maar
we moeten niets forceren want er
is niet heel veel geld. We willen
maatwerk leveren en ruimte zoe
ken. Een bedrijf met mestvarkens
kan bijvoorbeeld gefaseerd ver
plaatst worden. Er wordt reke
ning gehouden met het investe
ringsritme van een bedrijf.
Groot feest zaterdag 23
februari in wijkcentrum 't
Stekske in Landweert. Op die
dag vieren Harrie en Mien Rut-
ten-Verstraaten hun vijftigja
rig huwelijksfeest. Van 18.30
tot 19-30 uur is er een receptie
in het Venrayse wijkcentrum,
aansluitend wordt het feest in
besloten kring voortgezet met
familie en genodigden.
Harrie Rutten (71 jaar) uit
Smakt en Mien Verstraaten (73)
uit Horst troffen zich op de ken
nismakingsplaats bij uitstek in de
jaren vijftig en zestig: dc kermis.
In Broekhuizenvorst moest Harrie
alle zeilen bijzetten want Mien
dreigde door een van zijn kamera
den voor dc neus weggekaapt te
worden. "Bij een damesdans
kwam Mien me halen", lacht Har
rie voluit. "Ik moest hard lopen
voordat er iemand met haar tus
senuit zou gaan." Hij liet niet
meer los. Na bijna twee jaar ver
kering gaven ze elkaar op 19
februari 1952 het jawoord in de
huidige Merthal in Horst, omdat
de kerk door de vernielingen tij
dens de oorlogsjaren nog steeds
niet hersteld was. De vader van
Harrie Rutten kocht in die tijd een
hectare grond aan De Brier. Enige
restrictie was dat een op het stuk
grond gelegen noodwoning ook
mee overgenomen moest wor
den. Na de trouwerij verbleef het
nieuwe paar bijna twee jaar in die
noodwoning. In 1954 namen Har
rie en Mien de voor die tijd grote
stap door op de St. Jozeflaan in
Smakt nieuwbouw te realiseren.
Het paar kreeg zeven dochters
en een zoon. De eindjes moesten
in die jaren dan ook aan elkaar
geknoopt worden. Na een korte
tijd bij Havens Graanbedrijf in
Maashees te hebben gewerkt,
ging Harrie al snel als tuinman aan
de slag bij het 'oude ziekenhuis'.
Zonder diploma, maar wel met
hart voor de zaak en niet te
beroerd om in de wintermaanden
ook andere klusjes aan te pakken.
'In de keuken hielp ik mee met
aardappelen schillen, groenten
schoon maken en de afwas doen."
Ook Mien was niet te beroerd om
de handen uit de mouwen te ste
ken. Asperges steken, appels
plukken, poetshulp in Overloon
en op het Boschveldcollege. Mes
werd aangepakt om iets extra s
binnen te brengen.
"We moesten in die tijd ieder
dubbeltje omdraaien. We hebben
ook altijd keihard gewerkt." Naast
de zorg over hun eigen kinderen,
nam het echtpaar als pleeggezin
ook nog patiëntjes van St. Anna in
huis en bracht hen in de maat
schappij terug.
VRIJWILLIGER
Bij de bouw van het nieuwe zie
kenhuis moest er een gediplo
meerde tuinman komen en moest
Harrie op zoek naar iets anders.
Via een van de zusters vond hij
emplooi in de centrale keuken.
Als manusje-van-alles. Op zijn vijf
tigste werd hij echter geveld door
een hartinfarct en volledig afge
keurd voor wat voor werkzaam
heden dan ook. Vijf by-passes
later stond Harrie weer volop in
het leven. Nu echter als gewaar
deerd vrijwilliger. Zo draaide hij
jarenlang kantinediensten bij de
voetbalvereniging in Smakt. Nadat
het paar in 1986 verhuisde naar
een scniorenwoning aan de Kruis-
distel werd hij 'ingelijfd' door
wijkcentrum 't Stekske. Al vijftien
jaar lang staat hij dag en nacht
klaar voor het ontmoetingscen
trum in Landweert. Een pilsje tap
pen. poetsen, opruimen, niets is
hem teveel. Harrie is voor iedere
wijkbewoner van Landweert dan
ook een \ertrouwd gezicht in 't
Stekske. Zijn vrouw doet nog een
duit in het zakje door er de was te
doen. Ondanks zijn fulltime 'baan'
in 't Stekske, heeft het gouden
bruidspaar volop tijd om samen
van het leven te genieten. Gym,
volksdansen, sjoelen, kaarten en
zingen. Samen zijn ze al 80 jaar lid
van het gemengd zangkoor in
Smakt en trouw bezoeken ze iede
re dinsdag de repetities. Maar ook
de familie neemt een heel belang
rijke plaats in. Iedere zondag is
het volle bak aan de Kruisdistel.
Van de acht kinderen en inmid
dels twaalf kleinkinderen komt
altijd wel een deel die dag een
bakje koffie drinken. "En", zegt
Harrie glunderend, "het dertiende
kleinkind is op komst. Dat is het
mooiste cadeau voor onze gou
den bruiloft."
De politie heeft afgelopen zater
dag op het Schouwburgplein een
20-jarige bromfietser uit Wanssum
aangehouden die zonder helm
reed.
Hij gaf bij zijn aanhouding tot
twee keer toe een valse naam op
en beledigde diverse malen de
politieagenten. Hij werd hierop
meegenomen naar het politiebu
reau voor verder verhoor waar hij
werd ingesloten. De zaak zal wor
den afgehandeld door middel van
snelrecht. Hij w erd in de loop van
zaterdagmiddag in vrijheid
gesteld.