Truus en Sjeng Crienen 50 jaar getrouwd "We sjouwden ons een bult" Reconstructie krijgt vorm in buitengebied "Ons dertiende kleinkind is het mooiste cadeau" Venraynaar maakt amok Ontvoering 'hei en Martha Wismans gouden bruidspaar Gouden bruidspaar Harrie en Mien Rutten Belediging >eel en maas Donderdag 14 februari 2002 - Pagina 7 De politie heeft woensdag avond met grote moeite een gewonde agressieve man kun nen aanhouden en overbren gen naar het bureau in Venlo. Hij weigerde geneeskundige hulp van het ambulanceperso neel, evenals doktershulp bij zijn insluiting. De man. een 40-jarige inwoner van Venray, is later in de nacht overgebracht naar Venray en opgenomen in een zorginstelling. Een 29-jarige inwoner van Venray meldde omstreeks 19.00 uur een vechtpartij in de Ouverturestraat. Daar bleek een uiterst agressieve man in een woning een 48-jarige vrouw ernstig te hebben mishan deld, terwijl ook de 29-jarige bij de vechtpartij was betrokken. In de woning troffen de agen ten een zeer forse man aan die onder meer aan het hoofd gewond was. Hij mishandelde een vrouw, waaraan zij een gebroken neus overhield. De agenten kon den met grote moeite de man overmeesteren en boeien, waarna hij het ambulancepersoneel dat hem wilde verzorgen, bedreigde. Ook wilde de man niet naar het ziekenhuis voor verzorging. Hij werd onder hevig verzet overge bracht naar Venlo en ingesloten. Ook de arts die bij zijn inslui ting aanwezig was werd door de man afgewezen. De man is woensdagnacht onder begelei ding van de politie per ambulance naar Venray overgebracht. De politie heeft vorige week woensdag een in Aken wonende man aangehouden, die ervan wordt verdacht een 7-jarig jonge tje tegen de wil van zijn moeder te hebben meegenomen. Het kind is inmiddels terug bij zijn moeder in Venray en de verdachte is inge sloten in het bureau in Venlo. Omstreeks 20.15 uur werd mel ding gemaakt van een ruzie in de relationele sfeer in een woning aan de Chopinstraat en de vermis sing van een kind. Het kind bleek door de man te zijn meegenomen in zijn auto, nadat de 34-jarige man het huis was binnengedron gen door de ruit van de voordeur te vernielen. De politie traceerde de man in zijn auto op de A73 en kon hem aanhouden, waarna het kind ongedeerd bij zijn moeder kon worden teruggebracht. PEEL EN MAAS een abonnement waard de voor het eerst opbloeide. Tij dens hun huwelijk zijn ze in totaal acht keer verhuist. "We passen ons overal gemakkelijk aan", zegt Sjeng. "Sinds 1995 wonen we weer in Ysselstevn. Aan de Immenhof wonen we heerlijk, lekker rustig en met leeftijdsgeno ten in de buurt. Wij krijgen onze vrije uurtjes goed gevuld met koersballen, biljarten en dansen." SPECIALE GAST Het echtpaar viert op dinsdag 19 februari zijn gouden bruiloft. Om 13-30 uur is er een Heilige Mis in de St. Oda parochiekerk in Ysselstevn en van 18.00 tot 19.00 uur kan iedereen Sjeng en Truus komen feliciteren in zalencen trum Roelanzia. De avond wordt voortgezet met een groot feest voor familie, vrienden en genodig den. Tijdens hun vijftigjarig huwe lijksfeest begroeten Sjeng en Truus een speciale gaste uit Duits land. "In de oorlog werd ik door de Duitsers samen met drie broers opgepikt om te gaan werken in Duitsland. Eén van mijn broers vluchtte en werd beschoten. Van de Duitsers hoorden we later dat hij dood zou zijn, maar gelukkig ontvingen we in Duitsland een brief dat alles goed met hem was. In Duitsland heb ik van oktober 1944 tot mei 1945 in een kamp in Hildesheim gezeten om oorlogs materiaal te maken, samen met vijftien andere jongens uit Baarlo. Een trieste periode. Vijf jongens hebben het helaas niet overleefd. Ook een broer van mij was ziek, maar we hadden het geluk dat we een christelijk Duitse met een ont zettend goed hart tegenkwamen: Maria Eilers. Zij heeft mijn broer opgevangen en ons te eten gege ven en beschermd tegen de Duit sers. Zonder haar hadden we het niet overleefd, daar ben ik van overtuigd. Maria is enkele jaren geleden overleden, maar haar dochter Monica leeft nog. Zij is onze eregastc, samen met haai man. Want aan haar moeder heb ben we het te danken dat Truus en ik ons gouden huwelijksfeest mogen vieren." Sjeng en Truus Crienen-Voesten vieren op dinsdag 1) februari bun gouden bruiloft Kermis in Grubbenvorst. festijn dat Sjeng Crienen Baarlo samen met zijn |vriendcn altijd graag bijwoon de. "Omdat er van die mooie ^rouwen waren om mee te jansen. Toen ik Truus zag, ist ik meteen dat ik met haar |*el een dansje wilde maken. Het klikte meteen en aan het Ig'nde van de avond heb ik netjes naar huis ebracht, waar ik werd verrast een lekker stuk vlaai. Tja, >en was ik natuurlijk hele- ■aal verkocht. Dat meisje uit nibbenvorst wilde ik wel wat eter leren kennen." Truus (76) en Sjeng (81) kuil en er ruim vijftig jaar later harte- kom lachen. Stralend zitten ze men aan tafel in hun woning ln cle Kienhout 3 in Ysselstevn I vertellen ze uitvoerig over hun leven. "Na ons trouwfeest in 1952 zijn we in Veulen gaan wonen. Dichtbij mijn werk, want ik ben tien jaar 'pluimveeselecteur' van de Boerenbond in de gemeente Venray geweest", vertelt Sjeng. "Een soort voorlichter in de pluimvecsector. Uitleg geven over ziektes, manieren van bedrijfsvoering etc. Ik kwam bij alle pluimveehouders in de kerk dorpen van Venray en in de kerk dorpen over de vloer. Met een motor reed in de hele gemeente door." EIGEN BEDRIJF Na die tienjarige periode in dienst bij een baas vond Sjeng het welletjes en besloot hij om samen met zijn vrouw een eigen pluimveebedrijf op te starten. "Wc begonnen aan-de Heidsepeel- weg in Ysselsteyn, met 400 kip pen in een nieuw pand. In de loop der jaren groeide ons bedrijf uit naar 40.000 kippen, met daar naast wat tuinbouw. Ja. een mooie tijd. Ruim 26 jaar hebben we een eigen pluimveebedrijf gehad." Toen Sjeng de respectabele leeftijd van 65 bereikte, besloot het echtpaar het wat rustiger aan te gaan doen. Van hun vijf kinde ren (twee jongens en drie meis jes) wilde niemand het bedrijf overnemen. "Nee, echt jammer vonden we dat niet. De kinderen zijn allemaal goed terecht geko men en wonen gelukkig in de buurt. Inmiddels hebben we al tien kleinkinderen", zegt Truus trots. Truus en Sjeng besloten de gemeente Venray even de rug toe te keren en naar Grubbenvorst te verhuizen, de plaats -waar de lief Thei Wismans en Martha ^frismans-Geurts vieren dins- ag 19 februari hun vijftigjarig ruiloftsfeest. Samen met hun ier dochters, twee zonen, elf leinkinderen en broers en ussen wordt het feest in esloten kring gevierd in de eestzaal van zorgcentrum Het chuttersveld in Venray. De vonk tussen Thei Wismans 79 jaar) uit Klein Oirlo en Martha ieurts (ook 79) uit Vierlingsbeek oeg over tijdens de kermis in St. jithonis. "Hij vroeg me ten anslacht Martha, terugden- end aan de eerste ontmoeting «net haar man. "Daarna nog een ansje en aan het einde van dc rond heeft hij me netjes thuisgc- racht. Op de fiets ja. dat was een eel eind. Na anderhalf jaar ver ering stapten Thei en Martha in et huwelijksbootje. Zij woonden en jaar in bij zus An op een groot grarisch bedrijf in Blitterswijck flarna verkasten zij naar Velden raar zij twintig jaar woonden en rerkten op hun eigen gemengd edrijf "We hadden kippen, var- rnsen koeien. Het was heel hard 'erken, maar daar word je niet echter van." Thei glundert als hij bugden kt aan die jaren in Vel den. Hij is een echt natuurmens, geniet van de vrijheid die het plat teland hem en zijn vrouw in ai die jaren heeft gegeven. In Velden hadden de Wismans' een groot stuk grond, echter verdeeld over verschillende lapjes. "We sjouwden ons een bult", aldus Thei. Dat was ook de voor naamste reden om later terug te keren naar de kop van Noord-Lim burg. Aan de Eikenhofweg in Veu len werd van een ome een gemengd bedrijf overgenomen. Ook nu weer met koeien en var kens en een deel akkerbouw. Hard werken bleef het motto De vrouw des huizes genoot nel als haar man van de natuur. Tui nieren. klussen in en rond het huis. 'groenten inmaken'. Ze had volop om handen. Martha: 'We zijn in al die jaren één keer op vakantie geweest. Een dag op een camping in Meyel. We konden echt niet van huis komen, gaven ook niks om vakantie." PAARDEN Veel tijd om vakantie te vieren had het echtpaar ook niet. Naast de werkzaamheden in hun bedrijf hadden Thei en Martha ook de zorg over vier dochters en twee zonen. Desondanks zagen ze nog kans om tijd vrij te maken voor hun hobby's. Voor Thei waren zijn paarden zijn lust en zijn leven. Als lid van ruiterclub De Een dracht nam hij ook deel aan wed strijden, later hield hij ook paar den bij het bedrijf in Velden. Zijn vrouw Martha zette zich in al die jaren in voor de boerinnen- en later de bejaardenbond in Veulen. Twaalf jaar geleden werd het bedrijf aan de Eikenhofweg over gedaan aan de beide zonen en zochten en vonden ze een nieuw stekkie aan de Hazenweg. Tot voor drie maanden, want aan het eind van vorig jaar verhuisden Thei en Martha naar zorgcentrum Het Schuttersveld in Venray. Noodgedwongen en met pijn en het hart. Thei Wismans mist het mooiste waar hij zijn hele leven van heeft genoten: de tractor, de koeien, het uitzicht op de weilanden. Zijn wederhelft heeft zich al meer aan gepast aan de dagelijkse gang van zaken in her zorgcentrum. Ze legt iets gemakkelijker contacten met de medebewoners. "En 's avonds leg ik een kaartje, dat heb ik al vijftig jaar niet gedaan." De reconstructiegroep Ven ray /Meerlo-Wanssum praat al heel lang over de inrichting van het buitengebied. Concre te voorstellen zijn telkens op de lange baan geschoven. Enerzijds door de MKZ-crisis maar anderzijds door het moeizame verloop van de dis cussies. Zo stapten eind vorig jaar de landbouwers uit het overleg omdat ze vinden dat de agrarische sector te weinig ontwikkelingskansen krijgt. Dit jaar zullen er toch knopen moeten worden doorgehakt. Eind januari nam de Eerste Kamer immers de Reconstructiewet aan. En dat betekent dat er binnen negen maanden een conceptplan op tafel moet liggen. De provincie heeft Noord- en Midden-Limburg verdeeld in een aantal regio's waarvan Venray en Meerlo-Wans sum er een is. CDA-wethouder Lei Heidens is voorzitter en trekker van het lokale reconstructieover- leg. Iedere regio moet een eigen bouwsteen' aanleveren bij de provincie. Een lappendeken waar in allerlei functies en belangen gedetailleerd in kaart worden gebracht. Jos Kniest, die de reconstructie- groep ambtelijk ondersteunt, gaf vorige weck in de commissie Ste delijke Ontwikkeling een toelich ting. De agrarische sector wordt grofweg ingedeeld in drie zones: extensivering, verweving en land bouwontwikkeling. Bedrijven die zich in een extensiveringsgebied bevinden zullen daar moeten ver dwijnen. Ze liggen in of vlakbij een dorpskern of natuurgebied. In een verwevingsgebied, dat met een vermenging van functies het lastigste in kaart is te brengen, maar vooral in een landbouwont- wikkelingsgebied kan de agrari sche sector nog groeien en bloei en. Het doel van de reconstructie is de bedrijven daar te concentre ren waar ontwikkeling nog moge lijk is. En dat zijn de locaties waar andere belangen (wonen, natuur, water) niet worden geschaad. Bij de discussies binnen het recon- structieoverleg zijn dan ook vele groeperingen betrokken: gemeen ten, landbouw, natuur en land schap, leefbaarheid en recreatie. Want wat de provincie vooral niet wil is dat de reconstructie een dic taat van hogerhand wordt. Het moet een breed gedragen proces zijn dat kan rekenen op voldoen de draagvlak, Maar de landbouwsector is kri tisch want het laten verdwijnen of verplaatsen van bedrijven kost veel geld. De sector betwijfelt of de plannen daarom wel haalbaar zijn. Voor de uitvoering van de Reconstructiewet is in totaal 1,1 miljard gulden beschikbaar. Daar naast zien de agrariërs meer bedreigingen dan kansen. Ze zien onvoldoende ruimte voor land bouwontwikkeling en vrezen een kille sanering. "Maar de maat schappelijke ontwikkelingen houd je niet tegen' zegt Jos Kniest. "De landbouw heeft niet meer die dominante positie die het vroeger had in het buitenge bied. Het is een krimpende sec tor." Tal van kaarten zijn er al geproduceerd van Venray en Meerlo-Wanssum. Het Provinciaal Omgevingsplan Limburg (POL) en het bestemmingsplan vormen de basis. Nu de Ammoniakwet is aan genomen gelden ook de bufferzo nes van 250 meter rond natuurge bieden. Er moet verder rekening worden gehouden met een var- kensvrije zone van 1000 meter, met woningbouw en recreatie, bos- en natuurgebieden, beekda len, extensief agrarisch gebied (grasland), verdroogde- en weide- vogelgebieden, de Natuurbe schermingswet en een cirkel van 250 meter rondom alle dorpsker nen. In het meest negatieve scenario zijn al deze belemmeringen voor de landbouw in kaart gebracht. Ambtenaar Kniest vertelde in de commissievergadering dat in dit geval slechts 101 bedrijven, van de in totaal ruim 500 in Venray en Meerlo-Wanssum, overblijven. Dan zouden er geen andere belan gen in het geding zijn. In de gemeente Venray vallen bijvoorbeeld vier natuurgebieden onder de Natuurbeschermings wet: Rouwkuilen, Grauwvcen. Mariapecl en Deurnesepeel. Rond deze gebieden geldt een beschermde zone van 500 meter. Dit treft 22 bedrijven waarvan er alleen al achttien binnen de zone van natuurgebied Rouwkuilen, tussen Deurneseweg en Yssel- steynseweg, liggen. Waaronder verschillende bedrijven van het varkcnsagglomeraat Houben- steyn. De varkensvrije zone, met een band van 1000 meter, treft slechts een handvol bedrijven. Deze zone slingert ten westen van Ysselsteyn, over de provincie grens, naar het noorden waar het afbuigt tussen Vredepeel en Mer- selo in. "Deze varkensvrije zone hebben we zo kunnen verschui ven dat het veelal over natuurge bieden loopt zodat zo min moge lijk bedrijven erin liggen", vertelt Jos Kniest. De cirkel van 250 meter rond een dorpskern is niet wettelijk voorgeschreven. "Dit is om stank- hinder te beperken en woning bouw te kunnen realiseren. Daar voor ligt nu dé kans. De bedrijven zitten hier op slot en ze willen daarom zelf ook weg. Over een maand of twee komt de lokale reconstructiegroep met het complete plan naar buiten. Dat een goed evenwicht moet bieden aan alle gebruikers en belangen in het buitengebied. In de zoektocht voor landbouw ontwikkeling wijkt de reconstruc tiegroep op onderdelen af van het POL. Zo liggen er in Venray en Meerlo-Wanssum véél bedrijven in een P4-gebied (vitaal landelijk gebied waarin 251 bedrijven lig gen) waar te weinig ruimte is voor ontwikkeling. En ligt het ont wikkelingsgebied P5 (met 231 bedrijven) vaak te dicht tegen een natuurgebied of dorpskern aan. "We volgen het POL niet klakke loos. We zoeken concentratiege bieden die zoveel mogelijk aan sluiten bij bestaande locaties", vertelt Kniest die de kritiek van de agrariërs op het bestemmings plan wel kan begrijpen. "Maar als gemeente moeten we wel aan de veilige kant gaan zitten. We kun nen het ons niet permitteren om nu veel ontwikkelingsgebieden aan te wijzen waar we later op terug moeten komen. De recon structie is ruimer dan het bestem mingsplan. Er komt een duidelijke scheiding tussen groeien en krim pen. We geven aan waar de land bouwsector perspectief heeft en waar een bedrijf moet verdwij nen." Voor de uitvoering van de Reconstructiewet wordt twaalf jaar uitgetrokken. "Landbouwers in een extensiveringsgebied moe ten een keuze maken Of ze stop pen of verkassen. In beide geval len is er geld beschikbaar. Maar we moeten niets forceren want er is niet heel veel geld. We willen maatwerk leveren en ruimte zoe ken. Een bedrijf met mestvarkens kan bijvoorbeeld gefaseerd ver plaatst worden. Er wordt reke ning gehouden met het investe ringsritme van een bedrijf. Groot feest zaterdag 23 februari in wijkcentrum 't Stekske in Landweert. Op die dag vieren Harrie en Mien Rut- ten-Verstraaten hun vijftigja rig huwelijksfeest. Van 18.30 tot 19-30 uur is er een receptie in het Venrayse wijkcentrum, aansluitend wordt het feest in besloten kring voortgezet met familie en genodigden. Harrie Rutten (71 jaar) uit Smakt en Mien Verstraaten (73) uit Horst troffen zich op de ken nismakingsplaats bij uitstek in de jaren vijftig en zestig: dc kermis. In Broekhuizenvorst moest Harrie alle zeilen bijzetten want Mien dreigde door een van zijn kamera den voor dc neus weggekaapt te worden. "Bij een damesdans kwam Mien me halen", lacht Har rie voluit. "Ik moest hard lopen voordat er iemand met haar tus senuit zou gaan." Hij liet niet meer los. Na bijna twee jaar ver kering gaven ze elkaar op 19 februari 1952 het jawoord in de huidige Merthal in Horst, omdat de kerk door de vernielingen tij dens de oorlogsjaren nog steeds niet hersteld was. De vader van Harrie Rutten kocht in die tijd een hectare grond aan De Brier. Enige restrictie was dat een op het stuk grond gelegen noodwoning ook mee overgenomen moest wor den. Na de trouwerij verbleef het nieuwe paar bijna twee jaar in die noodwoning. In 1954 namen Har rie en Mien de voor die tijd grote stap door op de St. Jozeflaan in Smakt nieuwbouw te realiseren. Het paar kreeg zeven dochters en een zoon. De eindjes moesten in die jaren dan ook aan elkaar geknoopt worden. Na een korte tijd bij Havens Graanbedrijf in Maashees te hebben gewerkt, ging Harrie al snel als tuinman aan de slag bij het 'oude ziekenhuis'. Zonder diploma, maar wel met hart voor de zaak en niet te beroerd om in de wintermaanden ook andere klusjes aan te pakken. 'In de keuken hielp ik mee met aardappelen schillen, groenten schoon maken en de afwas doen." Ook Mien was niet te beroerd om de handen uit de mouwen te ste ken. Asperges steken, appels plukken, poetshulp in Overloon en op het Boschveldcollege. Mes werd aangepakt om iets extra s binnen te brengen. "We moesten in die tijd ieder dubbeltje omdraaien. We hebben ook altijd keihard gewerkt." Naast de zorg over hun eigen kinderen, nam het echtpaar als pleeggezin ook nog patiëntjes van St. Anna in huis en bracht hen in de maat schappij terug. VRIJWILLIGER Bij de bouw van het nieuwe zie kenhuis moest er een gediplo meerde tuinman komen en moest Harrie op zoek naar iets anders. Via een van de zusters vond hij emplooi in de centrale keuken. Als manusje-van-alles. Op zijn vijf tigste werd hij echter geveld door een hartinfarct en volledig afge keurd voor wat voor werkzaam heden dan ook. Vijf by-passes later stond Harrie weer volop in het leven. Nu echter als gewaar deerd vrijwilliger. Zo draaide hij jarenlang kantinediensten bij de voetbalvereniging in Smakt. Nadat het paar in 1986 verhuisde naar een scniorenwoning aan de Kruis- distel werd hij 'ingelijfd' door wijkcentrum 't Stekske. Al vijftien jaar lang staat hij dag en nacht klaar voor het ontmoetingscen trum in Landweert. Een pilsje tap pen. poetsen, opruimen, niets is hem teveel. Harrie is voor iedere wijkbewoner van Landweert dan ook een \ertrouwd gezicht in 't Stekske. Zijn vrouw doet nog een duit in het zakje door er de was te doen. Ondanks zijn fulltime 'baan' in 't Stekske, heeft het gouden bruidspaar volop tijd om samen van het leven te genieten. Gym, volksdansen, sjoelen, kaarten en zingen. Samen zijn ze al 80 jaar lid van het gemengd zangkoor in Smakt en trouw bezoeken ze iede re dinsdag de repetities. Maar ook de familie neemt een heel belang rijke plaats in. Iedere zondag is het volle bak aan de Kruisdistel. Van de acht kinderen en inmid dels twaalf kleinkinderen komt altijd wel een deel die dag een bakje koffie drinken. "En", zegt Harrie glunderend, "het dertiende kleinkind is op komst. Dat is het mooiste cadeau voor onze gou den bruiloft." De politie heeft afgelopen zater dag op het Schouwburgplein een 20-jarige bromfietser uit Wanssum aangehouden die zonder helm reed. Hij gaf bij zijn aanhouding tot twee keer toe een valse naam op en beledigde diverse malen de politieagenten. Hij werd hierop meegenomen naar het politiebu reau voor verder verhoor waar hij werd ingesloten. De zaak zal wor den afgehandeld door middel van snelrecht. Hij w erd in de loop van zaterdagmiddag in vrijheid gesteld.

Peel en Maas | 2002 | | pagina 7