'Openheid binnen
geslotenheid'
GEBUNDELDE DIENSTEN
GEVEN KRACHT
A&A
GROEP
agina PEEL EN MAAS donderdag 27 januari 2000 - Pagina 7
Minister Korthals van Justitie
heeft woensdagmiddag officieel de
nieuwe tbs-kliniek in Oostrum
geopend. Bij die gelegenheid ont
hulde hij tevens de nieuwe naam
van de instelling: Forensisch
Psychiatrisch Instituut de Rooyse
Wissel. Een kijkje in de keuken
van de Rooyse Wissel.
Dat Venray zich sterk heeft
gemaakt voor de komst van een tbs-
kliniek, is logisch en noodzakelijk.
Logisch omdat Venray al een bijna
honderd jaar lange traditie heeft op
het gebied van geestelijke gezond
heidszorg. Er is veel medische
expertise en ervaring, geschikt
arbeidspotentieel, een prima infrast
ructuur en een sympathiek, tolerant
klimaat voor psychiatrische patiën
ten. Noodzakelijk ook omdat de tbs-
kliniek een waarborg is voor de
werkgelegenheid in de gezond
heidszorg. Bij het Vincent van Gogh
Instituut verdwijnen enkele honder
den arbeidsplaatsen. De tbs-kliniek
heeft nu al 100 mensen in dienst,
een aantal dat aan het einde van
2000 op 250 ligt. Bovendien profite
ren ook de toeleveranciers van de
gezondheidszorg in de regio Venray
van de kliniek. De geestelijke
gezondheidszorg is een belangrijke
economische factor voor Venray.
Het VvGI ziet perspectieven voor
een nauwe samenwerking met de
tbs-kliniek. Bert de Rijk, directeur
patiëntenzorg van het VvGI, beaamt
dit: "We kunnen eikaars kennis en
ervaring verder uitbreiden. En bij
voorbeeld gezamenlijk onderzoek
doen en opleidingen geven. Wij heb
ben ervaring met de verschillende
vormen van behandeling voor foren
sische psychiatrische behandeling.
Die ervaring kunnen wij uitwisselen
met de tbs-kliniek. Ook de tbs-kli
niek heeft ervaring en kennis in
huis. Daar kunnen wij weer van
leren." Het VvGI heeft al jaren erva
ring met tbs-ers die worden voorbe
reid op een terugkeer in de maat
schappij. Het instituut heeft tien
plaatsen voor forensische psychia
trie, een aantal dat wordt uitgebreid
tot 24. De Rijk: "De populatie van
de resocialistie-afdeling van de tbs-
kliniek wordt anders dan die van
onze afdeling forensische psychia
trie. De diagnose verschilt. Bij ons
komen tbs-patiënten van wie wordt
aangenomen dat langdurige psyc
hiatrische behandeling de juiste
oplossing is. De resocialisatieafde
ling van de tbs-kliniek is daarente
gen bedoeld voor mensen die via
andere methoden dan psychiatrische
behandeling worden voorbereid om
terug te keren in de maatschappij.
Dat zijn vooral patiënten met ernsti
ge persoonlijkheidsstoornissen, met
een achterstand in hun sociale en
intellectuele ontwikkeling."
DRIE AFDELINGEN
De Rooyse Wissel beschikt over
drie afdelingen: de extra beveiligde
afdeling (EBA), de beveiligde afde
ling (BA) of de minder beveiligde
afdeling (MBA). De benodigde
intensiteit van zorg, behandeling en
beveiliging bepalen op welke afde
ling de patiënt wordt geplaatst. De
tbs-kliniek in Oostrum heeft twee
EBA's met in totaal twaalf plaatsen.
De patiënten hebben dagelijks recht
op minimaal een uur verblijf in de
buitenpatio en tenminste twee keer
een half uur contact met andere
patiënten. Dat contact vindt plaats in
de huiskamer, de therapieruimte of
de sportuimte op de eigen afdeling.
De aankleding en het leefklimaat
van de EBA is sober. De patiënten
kijken uit op grijze muren en een
grasveldje. Hun leefwereld is heel
klein en niet zo huiselijk in vergelij
king met de beveiligde en minder
beveiligde afdeling. Dat moet de
patiënten stimuleren om zo snel
mogelijk te verhuizen naar het
vriendelijkere leefklimaat van de
andere afdelingen. Op de beveiligde
afdeling (BA) worden regelmatig
activiteiten in grotere of kleinere
groepen ondernomen. Patiënten
hebben minder intensieve zorg,
behandeling en beveiliging nodig.
Ook de huiskamers en kamers zijn
persoonlijker ingericht. De kleuren
warmer, het uitzicht wijder, de sfeer
TBS-kliniek de Rooyse Wissel in Oostrum
vriendelijker. De Rooyse Wissel telt
vijf BA's met in totaal maximaal 50
plaatsen. De minder beveiligde
afdeling (MBA) tenslotte is bedoeld
voor ten hoogste 40 patiënten die de
minste zorg, behandeling en beveili
ging nodig hebben. Het is het laatste
stadium van behandeling in de tbs-
kliniek. Patiënten zijn bijna klaar
om geleidelijk terug te keren in de
samenleving en het leefklimaat van
de MBA roept zoveel mogelijk
associatie op met de buitenwereld.
Op de vloer ligt bijvoorbeeld geen
zeil, maar vloerbedekking. De huis
kamer heeft zoveel mogelijk het
karakter van een normale huiska
mer. Ze hebben ook meer priviliges
dan de patiënten in de EBA en BA.
UITGANGSPUNT
Opnieuw leren samenleven is het
uitgangspunt voor behandeling.
Toen de eerste tbs-klinieken werden
opgesteld, heerste in de psychiatrie
nog sterk de gedachte dat genezing
de voornaamste doelstelling van
behandelen was. ook het forensisch
psychiatrisch werk was sterk gericht
op groei van de persoon en genezing
van de stoornis van mensen die
eentbs-maatregel kregen opgelegd.
Inmiddels denken de klinieken veel
sterker in termen van rehabilitatie.
Veel patiënten zullen blijvend
moeten leren leven met 'handicaps'.
Ze moeten leren leven met tekorten,
dat is een belangrijk doel van
behandeling in de kliniek.
Behandeling in een forensisch psyc
hiatrische kliniek wordt meer gezien
als een schakel in het aanbod van de
totale GGZ-keten. Met de patiënten
moet worden toegewerkt naar een
passende vervolgsituatie. De kliniek
is dus bepaald geen eiland.
Daarnaast neemt de druk om de
behandeling te verkorten, toe. Er
worden door de maatschappij vraag
tekens gezet bij de relatief hoge kos
ten. Beide aspecten zijn dan ook
verweven in de behandelvisie van de
Rooyse Wissel.
Resocialiseren is het kernbegrip
in de behandelvisie van de Rooyse
Wissel. Kenmerkend voor het
merendeel van de patiënten is dat ze
onvoldoende zijn gesocialiseerd. Ze
zijn niet in staat met anderen samen
te leven met een aanvaardbaar reci
dive risico. Daarbij verbleven zij
voorafgaand aan opname langdurig
in een gevangenis of huis van bewa
ring.
Om de kwaliteit van de behande
ling te bewaken, bespreken de soci-
otherapeuten en behandelaars regel
matig de voortgang van de
behandeling van een patiënt en ook
hun bijdrage daaraan. Daarbij wor
den ze in alle fases ondersteund
door wetenschappelijk door weten
schappelijk onderzoek. Het leveren
van optimale kwaliteit vertaalt zich
niet alleen in de duur en het resul
taat van een behandeling, maar ook
in de mate van beveiliging. Het
niveau van beveiliging moet flexibel
aan te passen zijn aan wat de patiënt
aankan. Door de voortschrijdende
stand van techniek kan in een nieu
we kliniek daar zelfs binnen woon-
heden in worden gedifferentieerd.
Het centraal stellen van de resociali
sering van patiënten, betekent dat in
de behandeling het wonen en het
Een kijkje in een van de cellen,
daar hoef je niet voor je lol te zit
ten...
leefmilieu het uitgangspunt is.
Anders gezegd: het sociotherapeu-
tisch milieu, dus het leven op de
afdeling, is net zo belangrijk als de
psychotherapie.
LEER-WERKTRAJECTEN
In de ruimtes van de therapeuti
sche diensten wordt de patiënt van
alles aangeboden op het gebied van
therapieën, activiteiten en leer
werktrajecten. Ze zijn erop gericht
de patiënt beter toe te rusten voor de
maatschappij. Psychotherapie,
maatschappelijk werk en non-verba-
le therapie (bijvoorbeeld muziek- of
bewegingstherapie) richten zich
vooral op het verminderen van de
stoornis en daarmee de kans op her
haling van het delict. Andere activi
teiten helpen de patiënten hun tijd
zinvoller en veiliger in te vullen. Er
kan aangepast onderwijs op ver
schillende niveaus worden geboden:
van taalles tot reguliere opleidingen.
Ook praktische vaardigheden op het
gebied van groen- en dierverzor
ging, hout- en metaalbewerking,
grafische technieken en consumptie
ve technieken kunnen worden aan
geleerd. De beveiligde en extra
beveiligde separeerkamers hebben
tot doel patiënten te isoleren van
hun omgeving en te scheiden van
anderen. Soms om de patiënt tegen
zichzelf te beschermen, soms voor
de veiligheid van andere patiënten
en medewerkers. Alleen in een heel
ernstige situatie wordt de patiënt
naar een separeerkamer gebracht. In
de separeerkamer is slechts een
matras aanwezig. Patiënten mogen
wettelijk hooguit vier opeenvolgen
de weken in een separeerkamer
doorbrengen.
De bezinningsruimte biedt patiën
ten de gelegenheid zich in alle rust
terug te trekken en zich te bezinnen.
De ruimte is bedoeld voor gelovigen
van alle religies. Ook in de biblio
theek kunnen de patiënten zich in
alle rust terugtrekken. Het sport
complex van de Rooyse Wissel
bestaat uit een sporthal, een kunst
gras sportveld en een fitnessruimte.
In de Rooyse Wissel is veel aan
dacht besteed aan groenvoorziening.
Patiënten die graag met planten
werken of zich op hun gemak voe
len in een 'groene' omgeving, kun
nen terecht in de kas of in de grote
tuinruimte.
OPENHEID
Aspecten als openheid, resultaat
gerichtheid, zelfsturing, lerend orga
niseren, netwerken en duaal leider
schap markeren in deze tijd het
functioneren van organisaties. Zij
hebben ook de ontwikkeling van de
organisatie van de Rooyse Wissel
gekenmerkt. Communicatie was
daarbij een belangrijke succesfactor.
Dat is van groot belang gebleken
om het begrip en het draagvlak voor
en de verankering van de kliniek in
de regionale samenleving mogelijk
te maken. "De eerste actie is
geweest om de behandel- en organi
satieontwikkelingsfilosofie te verta
len naar een duidelijke communica
tiefilosofie. Die is verantwoord in
het motto 'openheid binnen geslo
tenheid' en vormgegegeven en uit
gewerkt in een eigen huisstijl", ver
telt Jan Willem Buyser. voorzitter
a.i. van de Raad van Bestuur.
"Daardoor zijn we vanaf het begin
zowel intern als extern herkenbaar
en bereikbaar geweest. We hebben
ook vanaf het begin een proactieve
houding en werkwijze nagestreefd,
dat wil zeggen dat we in alle situ
aties bereidheid en initiatief hebben
getoond om met betrokkenen te
communiceren."
Het beleid van de tbs-kliniek in
Venray is niet op voorhand in detail
beschreven, dat past niet in de cul
tuur van de kliniek. Er is een lijn uit
gestippeld, er zijn kaders gescha
pen. Het is aan de medewerkers, die
de organisatie gaan vormen, om dat
beleid nader in te vullen door met
elkaar in dialoog te gaan. Alleen op
die manier zijn duurzame oplossin
gen mogelijk, die breed worden
gedragen. Het beleid dwingt alle
betrokkenen om telkens in de spie
gel te kijken en zichzelf de vraag te
stellen: 'Waarom die ik het zoals ik
het doe?'
Jan Willem Buyser: "De mede
werkers moeten zichzelf telkens die
basisvraag stellen. In de Rooyse
Wissel werken mensen met ver
schillende achtergronden. Zij heb
ben allemaal een ander gedachte
goed, een ander denkraam, andere
kaders. Daaruit moet een gezamen
lijk en eigen filosofie en werkwijze
ontstaan. Mensen moeten daarom
met elkaar praten over hoe ze een
probleem moeten aanpakken. Een
lerende organisatie op basis van dia
logen. dat dwingt hen om opener te
communiceren en lateraal te den
ken. Bovendien vodt het hun creati
viteit. Daardoor kunnen ze toekom
stige probleemsituaties beter te lijf.
Ik hoop dat die medewerkers ook de
komende jaren creatief zijn en
orthodox en lateraal blijven den
ken."
De Rooyse Wissel heeft gekozen
voor duaal leiderschap, dat wil zeg
gen dat nooit één. maar altijd twee
leidinggevenden gezamenlijk ver
antwoordelijkheid dragen. Dat geldt
op alle niveaus binnen de organisa
tie. Het hoofd Behandeling heeft als
aandachtsgebied de behandeling,
het hoofd Therapeutisch Milieu alle
activiteiten die te maken hebben met
het verblijf van de patiënten op de
afdelingen.
In een open organisatie hoort een
goede dialoog met de omgeving riep
de Rooyse Wissel het
Omwonendencomité in het leven.
Jan Willem Buyser: "Daar hebben
we veel aandacht aan besteed. Het
resultaat is dat we elkaar nu kennen
en gemakkelijk contact leggen bij
vragen of problemen. Het heeft ook
daadwerkelijk gestalte aan de com
municatie met de omgeving van de
kliniek gegeven. Wij kunnen zo per
manent voeling met de omgeving
houden, het comité is als een soort
brug tussen de kliniek en de samen
leving. Het is de bedoeling dat die
band met de omgeving ook na de
opening intact blijft."
HUISVESTING
De Rooyse Wissel is een transpa
rant gebouw, terwijl
het sober van opzet is, oogt het
open en ademt het een prettig leef
klimaat. Tegelijkertijd is het en
beheersbaar en veilig gebouw. Bij
het ontwerp is dan ook voortdurend
gestreefd naar zoveel mogelijk
openheid binnen geslotenheid, zodat
de bewoners die erin leven enige
binding houden met de maatschap
pij.
Als architect moetje weten wat en
tbs-kliniek is, wat er min of meer
Het lijkt wat cynisch, maar ook in de TBS-kliniek zijn er vluchtroutes...
om gaat in de mensen die er worden
behandeld en hoe. de mensen er wer
ken. In het programma van eisen
van het ministerie van Justitie dat de
basis vormde voor de opdrachtgever
lag het primaat vooral bij de veilig
heid. Voor architect Henk de Jong
waren de gesprekken met deskundi
gen uit het tbs-veld de inspiratie
bron voor het eigentijdse ontwerp
van de Venrayse kliniek. Tevens
gebruikte hij zijn kennis opgedaan
bij het ontwerpen van de De
Kijvelanden in Portugaal. Daar leer
de hij dat een tbs-kliniek van de ene
kant potdicht en van de andere kant
open moet zijn, om de bewoners die
erin verblijven een perspectief te
bieden op een toekomst in de maat
schappij. "Dat is het dilemma waar
je steeds tegenaan loopt", vertelt De
Jong. "Maar wanneer je als doel
hebt mensen te resocialiseren, dan
moet de omgeving waarin deze
mensen verblijven zoveel mogelijk
een afspiegeling zijn van de maat
schappij."
Behalve de strenge veiligheids
eisen en de inhoudelijke randvoor
waarden, speelden de kosten even
eens een belangrijke rol bij de
totstandkoning van het ontwerp, dat
heeft na intensief en constructed"
overleg tussen professionals, archi
tect en opdrachtgever ertoe geleid
dat er een ontwerp ontstond, dat De
Jong betitelt als een slakkenhuis. In
de woongebouwen is een differen
tiatie in beveiliging aangebracht.
Naar mate de bewoner het aankan,
worden de afdelingen steeds opener
en huiselijker en komen ze dichter
bij de buitenwereld te liggen. Staan
er minder muren omheen en wordt
het uitzicht vriendelijker. In de situ
ering van de woongebouwen is deze
slakkenhuis gedachte af te lezen.
Ook in het interieur is deze visie
zoveel mogelijk tot uitdrukking
gebracht. Hierover is tot op het
laatst in het bouwproces met de
gebruikers overleg geweest. De
Jong: "Bij de eerste presentatie van
het interieur in het ontwerpstadium
herkenden de gebruikers te weinig
de slakkenhuisgedachte. Kleuren en
materialen waren hier onvoldoende
op afgestemd. In overleg hebben we
toen een koele kleur blauw voor de
extra beveiligde afdelingen geko
zen, een neutrale terra-kleur voor de
beveiligde en warm geel voor de
minder beveiligde afdelingen geko
zen. Ook de houten deuren, vloerbe
dekking en het meubilair in de min
der beveiligde afdelingen zijn een
duidelijke wens van de organisatie
geweest, afgestemd op de behandel
visie."
Hoe
open of gesloten de kliniek en de
verschillende afdelingen binnen de
kliniek moesten zijn, is een steeds
terugkerend punt van discussie
geweest. Als ontwerper heeft De
Jong naar zijn gevoel telkens de kri
tische grens opgezocht. Hierbij spe
len niet alleen fysieke, materiële
zaken als hoge hekken, muren en
compartimentering een belangrijke
rol. Ook immateriële zaken zoals
licht en ruimte zijn zeker zo belang
rijke om een veilige omgeving te
creëren. Een. ruimte met veel dag
licht voorkomt een duistere sfeer.
Brede gangen voorkomen onnodig
lijfelijk contact. En en glasstrook
naast alle deuren geeft ook een
gevoel van veiligheid, omdat voor
bijgangers een oogje in het zeil kun
nen houden. Tevens scheppen dit
soort aspecten een prettig leefkli
maat. dat is belangrijk voor de
bewoners die er soms jaren lang in
verblijven. Maar ook voor de mede
werkers is dat van belang. We heb
ben geprobeerd een gebouw te ont
werpen waarin uitdaging zit
enprikkeling. Zodat bewoners
gemotiveerd worden te resocialise
ren. Pas wanneer de eerste bewoners
in de kliniek verblijven, zal blijken
of we hierin zijn geslaagd."
Bestuur Schouwburg
Venray kiest het
hazepad
Michel van Weers, Bart Derksen
en Ton Ederveen nemen afscheid als
leden van het bestuur van
Schouwburg Venray' (Peel en Maas
13 jan. jl.). Wat schuilt hierachter?
Is de bom die ze onlangs gegooid
hebben op huize Franssen te groot
geweest? Politiek Venray begrijpt
helemaal niets van het ontslag van
manager Franssen van de Artiest. Ik
citeer uit Peel en Maas van 13 jan.
jl.: mw. Kemmelings (P.v.d.A):
'Hoogst merkwaardig'; dhr. Busser
(Samenwerking): 'Ik was verrast';
dhr. Heidens (CDA): 'Een donder
slag bij heldere hemel'; dhr. van
Hooft (VVD): 'Betreurenswaardig
en vooral jammer'; dhr. Theunissen
(D'66): 'Deze kwestie roept bij mij
vraagtekens op. Ik vind het raar dat
hij weg moet omat hij goed functio
neerde'; dhr. Lemmens (fractie v.d.
Vorle): 'De reden van dit vertrek
begrijp ik niet. Franssen heeft goed
voldaan en werd door het personeel
op handen gedragen'.
Volgens mw. Hendriks (mede
werkster van de Artiest) zit er meer
achter dan alleen het zakelijk
meningsverschil. Met name de com
municatie vanuit de directie en het
bestuur is heel slecht. Bestuurslid
mw. Swinkels, die de opdracht had
vanuit het bestuur om de onderlinge
samenwerking tussen de verschil
lende afdelingen binnen het cultu
reel centrum te verbeteren, zou de
rest van het bestuur niet volledig
hebben ingelicht over de gang van
zaken (einde citaat Peel en Maas
van 13 jan. jl.??
Mw. Swinkels zou mijns inziens
er verstandig aan doen het wijze
besluit van haar drie collegae te vol
gen.
Wat gaat deze ongein het
Venrayse volk kosten?
Volgens mij is dhr. Franssen een
groot hazenoor aangenaaid.
Ik ben het volledig eens met de
oproep van dhr. Rutten in de Peel en
Maas van 13 jan. jl.
Mensen van Venray, doe iets
P. Goumans Venray
Schouwburg
De anonieme advertentie in Peel
Maas van donderdag 20 januari
2000 inzake de Schouwburg in rela
tie met een beerput, geeft mij aanlei
ding tot de volgende reactie. Het
beëindigen van het dienstverband
met de horecamanager, berust op
een zakelijk verschil van mening
over de organisatie en beheer binnen
de horeca van de schouwburg. Na
herhaaldelijke discussies bleken de
visies niet verenigbaar. Het bestuur
van de schouwburg is unaniem en
consistent van mening dat de horeca
een, weliswaar financieel geschei
den, maar geïntegreerd onderdeel
moet zijn van de schouwburg. De
scheiding is gewaarborgd door het
onderbrengen van de gehele horeca
in "De Artiest BV".
Directie en bestuur van de
Stichting Cultureel Centrum zijn
geen onoorbare feiten bekend, in
relatie met het functioneren van de
schouwburg. De advertentie sugge
reert anders.
Als mensen over informatie
beschikken, die wel duiden op
zaken die niet door de beugel kun
nen, dan verzoek ik hen dringend,
om deze aan mij te doen toekomen.
Ik zal er dan voor zorgen, dat onze
accountant deze informatie grondig
zal onderzoeken en hierover rappor
teren. Als er de voorkeur aan gege
ven wordt om rechtstreeks met onze
accountant contact op te nemen, dan
bestaat daar mijnerzijds geen enkel
bezwaar legen. Overigens consta
teer ik, dat door grote personele
inzet van zowel de schouwburg als
de horeca, ondanks de problemen,
de gang van zaken zowel bij party's
als rond de uitvoeringen, prima is
geweest. Tot slot merk ik op dat het
bestuur van de schouwburg, alle
besluiten van de laatste weken una
niem heeft genomen.
Ch.J. de Vilder
waarnemend voorzitter.
Grote Kerk (1)
Ik kan niet nalaten te reageren op
de ingezonden brief van dhr. Twan
van Els en het op te nemen voor
onze vrijwilligers. Degenen die de
Grote Kerk versieren doen dit zoda
nig dat het recht doet aan het kerke
lijk jaar: sober en terughoudend in
de vasten en advent, gewoon mooi
gedurende het jaar. uitbundig bij de
feesten bij uitstek: Pasen en
Kerstmis. En dat daar met Kerstmis
wat leuke attributen bijkomen: mag
het asjeblieft? Als je alles uit de
kerk zou moeten verwijderen wat
niet gotisch is, moest er heel wat
moois uit! Ik heb alle bewondering
voor de vrijwilligers die in eigen
vrije tijd onze toch niet kleine kerk
versieren en dit doen pro deo, in
beide betekenissen van het woord.
Trouwens: ze krijgen daarover
terecht complimenten, ook van
mensen die op het gebied van ver
siering deskundig zijn. Daarbij komt
dat ik altijd publiekelijk in de kerk
vraag om vrijwilligers om de
Kerstversiering op de bouwen (en
later weer af te breken). Deze vrij
willigers regelen de versiering
samen. Dus dhr. Twan van Els hoeft
niet die veel voorkomende stuurman
(aan wal) te blijven.
Wat de extra haan. de flambou
wen en nog zo het een ander betreft:
in het verleden zijn heel wat mooie
spullen helaas uit de kerk verdwe
nen. Nu hebben we er, gelukkig!,
weer wat meer oog voor. We kunnen
nu die dingen allemaal op zolder
zetten: komt dat hun kwaliteit ten
goede? Of moeten we het in onze
overvolle schatkamer plaatsen?
Hebben de Venrayers er niet recht
op te zien met welke dingen hun
voorvaders de kerk hebben aange
kleed? Maar ook over een alternatie
ve opstelling van die dingen is te
praten. Dat lijkt me nog altijd een
betere manier dan een ingezonden
brief. Ik hoop alleen iet dat er ten
behoeve van de nieuwe haan een
nieuwe toren gebouwd moet wor
den.
J. Coenen, pastoor-deken
Grote Kerk (2)
Met verwondering heeft onderge
tekende uw ingezonden stuk van
vorige week, betreffende de versie
ring in de Grote Kerk, gelezen. Ik
kreeg de indruk dat dhr. Van Els
meer als een jurylid optrad, dan als
'enne echte Venroadse meens'.
Ondergetekende, geboren en geto
gen in Venray, heeft het lief en leed
(en velen met mij), de geschiedenis
van de Peelkathedraal St. Petrus'
Banden meegemaakt. Het ergste
was nog het bombardement in 1944.
Alles was kapot en vernield, maar
'mit veul' inzet en de schouders er
gezamenlijk eronder zetten is de
Peelkathedraal weer herrezen.
Wat is er de laatste tien jaar net
verbeterd en verfraaid. Daarom
begrijpt ondergetekende niet, dat
dhr. Twan van Els over zo'n kleinig
heid als de kerstversiering etc. een
ingezonden stuk in Peel en Maas
moet plaatsen. Een kerstversiering
is maar tijdelijk en na driekoningen
wordt alles weer opgeruimd. Dan
zou Veldeke de versiering met de
kruudwis in de toekomst ook achter
wege moeten laten. Ook de versie
ringen met eigengemaakte kinderte
keningen met de Eerste Communie,
de plastic bogen versierd met kun
strozen; dat alles zou dan niet meer
mogen, want dat hoort volgens dhr.
Va. Els niet in een middeleeuws
gebouw.
Men moet voorzichtig zin met het
geven van kritiek, want je treft som
mige mensen diep in hun hart: maar
noem dan ook de vele mooie en
goede veranderingen op die de laat
ste jaren tot stand zijn gekomen,
want iedere medaille heeft zijn keer
zijde. Mogelijk dat u geen weet
heeft wat er al de laatste jaren ver
fraaid is, dan wil ondergetekende u
graag een rondleiding geven, maar
neem dan s.v.p. een notitieboekje
mee om al dat vele te noteren.
Mogelijk dat u zich ene volgende
keer tweemaal bezint, voordat u
weer opmerkingen maakt, zoals nu
over een kersttakje met kerstballen
met daarin een barok-engeltje.
H. Gerrats.
Grote Kerk (3)
De kerk is er in haar oorsprong
niet om kunstschatten te bewonde
ren, dat is een bijkomstigheid, ze is
daarvoor niet gebouwd. De beelden
zijn er in hun oorsprong niet als
kunstschatten. Zij stellen Petrus en
de Apostelen voor die de opdracht
van Christus uitvoerden. Laat dat
beetje eer dat hun gebracht wordt,
hoe dat gebeurt, toch uitgemaakt
worden door hen die het werk doen,
denkend aan de Apostelen waarvoor
de beelden staan. Het beeld is mid
del.
Ik weet het niet zeker. Petrus
wordt opgeofferd om de ouderen te
redden. Van de oude toren komt na
vijftig jaar de haan aangefladderd,
de haan voor wiens kraaien zo dik
wijls verbod wordt gevraagd, en zet
zich neer boven het hoofd van de
predikanten. De Haan die het ver
raad van het verraad syniboliseerd.
Deze geroepen Haan kan nergens
beter de wake houden.
Th. Droesen.
Grote kerk (4)
'Over smaak valt niet te twisten'
een mooie openingszin voor een
ingezonden brief. Als de heer van
Els in zijn brief over de versieringen
in de Grote Kerk een andere volks
spreuk: "..het loopt de spuigaten
uit.." bezigt, dan verdient die brief
een weerwoord. Namens de leden
van St.Cecilia. het dames- en heren
koor van de Grote Kerk, en namens
de vrijwilligers die voor de versie
ring van de Grote Kerk zorgen, het
volgende: - Waarom de haan toeval
lig op de preekstoel staat moet
bekend zijn en voorlopig weet nie
mand een betere plek - De flambou
wen aan weerszijde van het priester
koor betekenen voor de deken en
voor vele parochianen een waarde
volle toevoeging aan dat koor. Dat
die er niet thuis zouden horen is een
privé mening van de heer van Els,
waar hij recht op heeft. - De kerst
versiering: waar het in december om
gaat is: "Vrede op Aarde". Een
groep vrijwilligers zet zich geheel
belangeloos en met veel toewijding
in om tijdens die maand van vrede
in de kerk extra sfeer te bewerkstel
ligen. Men doet dit alles ter meerde
re eer en glorie van God; zo goed
mogelijk en zo mooi als het maar
zijn kan. Na de missen op kerst
avond en op kerstmorgen werd alom
gezegd: "Wat is de kerk toch mooi
versierd". Veel kerkgangers kwamen
op die avond en die morgen soms
sinds lange tijd kijken of er iets ver
anderd was.'Vaste klanten' voelden
automatisch dat het goed was. "De
pracht en praal" werden beslist niet
ontsierd. Het woord "kitsch" is niet
betamelijk ten opzichte van de uit
stekende intenties waarmee gewerkt
is. Tot slot nog een spreekwoord:
"Schoenmaker, blijf bij je leest."
Jan Beerens, lid St.Cecilia
ACCOUNTANCY
ADVIEZEN
FISCAAL/JURIDISCHE
ADVIEZEN
BEDRIJFSKUNDIGE
ADVIEZEN
AUTOMATISERINGS
ADVIEZEN
LOONSERVICE en
PZ-CONSULTANCY
ACCOUNTANTS EN
ADVISEURS
REGIOKANTOOR:
Leunseweg 51
5802 CC Venray
tel.: (0478) 582 556
OVERIGE KANTOREN:
HEERLEN. HORST. MAASTRICHT.
PANNINGF.N. ROERMOND.
SHTARD, VALKENBURG.
VENLO en WEERT