'Openheid binnen geslotenheid' GEBUNDELDE DIENSTEN GEVEN KRACHT A&A GROEP agina PEEL EN MAAS donderdag 27 januari 2000 - Pagina 7 Minister Korthals van Justitie heeft woensdagmiddag officieel de nieuwe tbs-kliniek in Oostrum geopend. Bij die gelegenheid ont hulde hij tevens de nieuwe naam van de instelling: Forensisch Psychiatrisch Instituut de Rooyse Wissel. Een kijkje in de keuken van de Rooyse Wissel. Dat Venray zich sterk heeft gemaakt voor de komst van een tbs- kliniek, is logisch en noodzakelijk. Logisch omdat Venray al een bijna honderd jaar lange traditie heeft op het gebied van geestelijke gezond heidszorg. Er is veel medische expertise en ervaring, geschikt arbeidspotentieel, een prima infrast ructuur en een sympathiek, tolerant klimaat voor psychiatrische patiën ten. Noodzakelijk ook omdat de tbs- kliniek een waarborg is voor de werkgelegenheid in de gezond heidszorg. Bij het Vincent van Gogh Instituut verdwijnen enkele honder den arbeidsplaatsen. De tbs-kliniek heeft nu al 100 mensen in dienst, een aantal dat aan het einde van 2000 op 250 ligt. Bovendien profite ren ook de toeleveranciers van de gezondheidszorg in de regio Venray van de kliniek. De geestelijke gezondheidszorg is een belangrijke economische factor voor Venray. Het VvGI ziet perspectieven voor een nauwe samenwerking met de tbs-kliniek. Bert de Rijk, directeur patiëntenzorg van het VvGI, beaamt dit: "We kunnen eikaars kennis en ervaring verder uitbreiden. En bij voorbeeld gezamenlijk onderzoek doen en opleidingen geven. Wij heb ben ervaring met de verschillende vormen van behandeling voor foren sische psychiatrische behandeling. Die ervaring kunnen wij uitwisselen met de tbs-kliniek. Ook de tbs-kli niek heeft ervaring en kennis in huis. Daar kunnen wij weer van leren." Het VvGI heeft al jaren erva ring met tbs-ers die worden voorbe reid op een terugkeer in de maat schappij. Het instituut heeft tien plaatsen voor forensische psychia trie, een aantal dat wordt uitgebreid tot 24. De Rijk: "De populatie van de resocialistie-afdeling van de tbs- kliniek wordt anders dan die van onze afdeling forensische psychia trie. De diagnose verschilt. Bij ons komen tbs-patiënten van wie wordt aangenomen dat langdurige psyc hiatrische behandeling de juiste oplossing is. De resocialisatieafde ling van de tbs-kliniek is daarente gen bedoeld voor mensen die via andere methoden dan psychiatrische behandeling worden voorbereid om terug te keren in de maatschappij. Dat zijn vooral patiënten met ernsti ge persoonlijkheidsstoornissen, met een achterstand in hun sociale en intellectuele ontwikkeling." DRIE AFDELINGEN De Rooyse Wissel beschikt over drie afdelingen: de extra beveiligde afdeling (EBA), de beveiligde afde ling (BA) of de minder beveiligde afdeling (MBA). De benodigde intensiteit van zorg, behandeling en beveiliging bepalen op welke afde ling de patiënt wordt geplaatst. De tbs-kliniek in Oostrum heeft twee EBA's met in totaal twaalf plaatsen. De patiënten hebben dagelijks recht op minimaal een uur verblijf in de buitenpatio en tenminste twee keer een half uur contact met andere patiënten. Dat contact vindt plaats in de huiskamer, de therapieruimte of de sportuimte op de eigen afdeling. De aankleding en het leefklimaat van de EBA is sober. De patiënten kijken uit op grijze muren en een grasveldje. Hun leefwereld is heel klein en niet zo huiselijk in vergelij king met de beveiligde en minder beveiligde afdeling. Dat moet de patiënten stimuleren om zo snel mogelijk te verhuizen naar het vriendelijkere leefklimaat van de andere afdelingen. Op de beveiligde afdeling (BA) worden regelmatig activiteiten in grotere of kleinere groepen ondernomen. Patiënten hebben minder intensieve zorg, behandeling en beveiliging nodig. Ook de huiskamers en kamers zijn persoonlijker ingericht. De kleuren warmer, het uitzicht wijder, de sfeer TBS-kliniek de Rooyse Wissel in Oostrum vriendelijker. De Rooyse Wissel telt vijf BA's met in totaal maximaal 50 plaatsen. De minder beveiligde afdeling (MBA) tenslotte is bedoeld voor ten hoogste 40 patiënten die de minste zorg, behandeling en beveili ging nodig hebben. Het is het laatste stadium van behandeling in de tbs- kliniek. Patiënten zijn bijna klaar om geleidelijk terug te keren in de samenleving en het leefklimaat van de MBA roept zoveel mogelijk associatie op met de buitenwereld. Op de vloer ligt bijvoorbeeld geen zeil, maar vloerbedekking. De huis kamer heeft zoveel mogelijk het karakter van een normale huiska mer. Ze hebben ook meer priviliges dan de patiënten in de EBA en BA. UITGANGSPUNT Opnieuw leren samenleven is het uitgangspunt voor behandeling. Toen de eerste tbs-klinieken werden opgesteld, heerste in de psychiatrie nog sterk de gedachte dat genezing de voornaamste doelstelling van behandelen was. ook het forensisch psychiatrisch werk was sterk gericht op groei van de persoon en genezing van de stoornis van mensen die eentbs-maatregel kregen opgelegd. Inmiddels denken de klinieken veel sterker in termen van rehabilitatie. Veel patiënten zullen blijvend moeten leren leven met 'handicaps'. Ze moeten leren leven met tekorten, dat is een belangrijk doel van behandeling in de kliniek. Behandeling in een forensisch psyc hiatrische kliniek wordt meer gezien als een schakel in het aanbod van de totale GGZ-keten. Met de patiënten moet worden toegewerkt naar een passende vervolgsituatie. De kliniek is dus bepaald geen eiland. Daarnaast neemt de druk om de behandeling te verkorten, toe. Er worden door de maatschappij vraag tekens gezet bij de relatief hoge kos ten. Beide aspecten zijn dan ook verweven in de behandelvisie van de Rooyse Wissel. Resocialiseren is het kernbegrip in de behandelvisie van de Rooyse Wissel. Kenmerkend voor het merendeel van de patiënten is dat ze onvoldoende zijn gesocialiseerd. Ze zijn niet in staat met anderen samen te leven met een aanvaardbaar reci dive risico. Daarbij verbleven zij voorafgaand aan opname langdurig in een gevangenis of huis van bewa ring. Om de kwaliteit van de behande ling te bewaken, bespreken de soci- otherapeuten en behandelaars regel matig de voortgang van de behandeling van een patiënt en ook hun bijdrage daaraan. Daarbij wor den ze in alle fases ondersteund door wetenschappelijk door weten schappelijk onderzoek. Het leveren van optimale kwaliteit vertaalt zich niet alleen in de duur en het resul taat van een behandeling, maar ook in de mate van beveiliging. Het niveau van beveiliging moet flexibel aan te passen zijn aan wat de patiënt aankan. Door de voortschrijdende stand van techniek kan in een nieu we kliniek daar zelfs binnen woon- heden in worden gedifferentieerd. Het centraal stellen van de resociali sering van patiënten, betekent dat in de behandeling het wonen en het Een kijkje in een van de cellen, daar hoef je niet voor je lol te zit ten... leefmilieu het uitgangspunt is. Anders gezegd: het sociotherapeu- tisch milieu, dus het leven op de afdeling, is net zo belangrijk als de psychotherapie. LEER-WERKTRAJECTEN In de ruimtes van de therapeuti sche diensten wordt de patiënt van alles aangeboden op het gebied van therapieën, activiteiten en leer werktrajecten. Ze zijn erop gericht de patiënt beter toe te rusten voor de maatschappij. Psychotherapie, maatschappelijk werk en non-verba- le therapie (bijvoorbeeld muziek- of bewegingstherapie) richten zich vooral op het verminderen van de stoornis en daarmee de kans op her haling van het delict. Andere activi teiten helpen de patiënten hun tijd zinvoller en veiliger in te vullen. Er kan aangepast onderwijs op ver schillende niveaus worden geboden: van taalles tot reguliere opleidingen. Ook praktische vaardigheden op het gebied van groen- en dierverzor ging, hout- en metaalbewerking, grafische technieken en consumptie ve technieken kunnen worden aan geleerd. De beveiligde en extra beveiligde separeerkamers hebben tot doel patiënten te isoleren van hun omgeving en te scheiden van anderen. Soms om de patiënt tegen zichzelf te beschermen, soms voor de veiligheid van andere patiënten en medewerkers. Alleen in een heel ernstige situatie wordt de patiënt naar een separeerkamer gebracht. In de separeerkamer is slechts een matras aanwezig. Patiënten mogen wettelijk hooguit vier opeenvolgen de weken in een separeerkamer doorbrengen. De bezinningsruimte biedt patiën ten de gelegenheid zich in alle rust terug te trekken en zich te bezinnen. De ruimte is bedoeld voor gelovigen van alle religies. Ook in de biblio theek kunnen de patiënten zich in alle rust terugtrekken. Het sport complex van de Rooyse Wissel bestaat uit een sporthal, een kunst gras sportveld en een fitnessruimte. In de Rooyse Wissel is veel aan dacht besteed aan groenvoorziening. Patiënten die graag met planten werken of zich op hun gemak voe len in een 'groene' omgeving, kun nen terecht in de kas of in de grote tuinruimte. OPENHEID Aspecten als openheid, resultaat gerichtheid, zelfsturing, lerend orga niseren, netwerken en duaal leider schap markeren in deze tijd het functioneren van organisaties. Zij hebben ook de ontwikkeling van de organisatie van de Rooyse Wissel gekenmerkt. Communicatie was daarbij een belangrijke succesfactor. Dat is van groot belang gebleken om het begrip en het draagvlak voor en de verankering van de kliniek in de regionale samenleving mogelijk te maken. "De eerste actie is geweest om de behandel- en organi satieontwikkelingsfilosofie te verta len naar een duidelijke communica tiefilosofie. Die is verantwoord in het motto 'openheid binnen geslo tenheid' en vormgegegeven en uit gewerkt in een eigen huisstijl", ver telt Jan Willem Buyser. voorzitter a.i. van de Raad van Bestuur. "Daardoor zijn we vanaf het begin zowel intern als extern herkenbaar en bereikbaar geweest. We hebben ook vanaf het begin een proactieve houding en werkwijze nagestreefd, dat wil zeggen dat we in alle situ aties bereidheid en initiatief hebben getoond om met betrokkenen te communiceren." Het beleid van de tbs-kliniek in Venray is niet op voorhand in detail beschreven, dat past niet in de cul tuur van de kliniek. Er is een lijn uit gestippeld, er zijn kaders gescha pen. Het is aan de medewerkers, die de organisatie gaan vormen, om dat beleid nader in te vullen door met elkaar in dialoog te gaan. Alleen op die manier zijn duurzame oplossin gen mogelijk, die breed worden gedragen. Het beleid dwingt alle betrokkenen om telkens in de spie gel te kijken en zichzelf de vraag te stellen: 'Waarom die ik het zoals ik het doe?' Jan Willem Buyser: "De mede werkers moeten zichzelf telkens die basisvraag stellen. In de Rooyse Wissel werken mensen met ver schillende achtergronden. Zij heb ben allemaal een ander gedachte goed, een ander denkraam, andere kaders. Daaruit moet een gezamen lijk en eigen filosofie en werkwijze ontstaan. Mensen moeten daarom met elkaar praten over hoe ze een probleem moeten aanpakken. Een lerende organisatie op basis van dia logen. dat dwingt hen om opener te communiceren en lateraal te den ken. Bovendien vodt het hun creati viteit. Daardoor kunnen ze toekom stige probleemsituaties beter te lijf. Ik hoop dat die medewerkers ook de komende jaren creatief zijn en orthodox en lateraal blijven den ken." De Rooyse Wissel heeft gekozen voor duaal leiderschap, dat wil zeg gen dat nooit één. maar altijd twee leidinggevenden gezamenlijk ver antwoordelijkheid dragen. Dat geldt op alle niveaus binnen de organisa tie. Het hoofd Behandeling heeft als aandachtsgebied de behandeling, het hoofd Therapeutisch Milieu alle activiteiten die te maken hebben met het verblijf van de patiënten op de afdelingen. In een open organisatie hoort een goede dialoog met de omgeving riep de Rooyse Wissel het Omwonendencomité in het leven. Jan Willem Buyser: "Daar hebben we veel aandacht aan besteed. Het resultaat is dat we elkaar nu kennen en gemakkelijk contact leggen bij vragen of problemen. Het heeft ook daadwerkelijk gestalte aan de com municatie met de omgeving van de kliniek gegeven. Wij kunnen zo per manent voeling met de omgeving houden, het comité is als een soort brug tussen de kliniek en de samen leving. Het is de bedoeling dat die band met de omgeving ook na de opening intact blijft." HUISVESTING De Rooyse Wissel is een transpa rant gebouw, terwijl het sober van opzet is, oogt het open en ademt het een prettig leef klimaat. Tegelijkertijd is het en beheersbaar en veilig gebouw. Bij het ontwerp is dan ook voortdurend gestreefd naar zoveel mogelijk openheid binnen geslotenheid, zodat de bewoners die erin leven enige binding houden met de maatschap pij. Als architect moetje weten wat en tbs-kliniek is, wat er min of meer Het lijkt wat cynisch, maar ook in de TBS-kliniek zijn er vluchtroutes... om gaat in de mensen die er worden behandeld en hoe. de mensen er wer ken. In het programma van eisen van het ministerie van Justitie dat de basis vormde voor de opdrachtgever lag het primaat vooral bij de veilig heid. Voor architect Henk de Jong waren de gesprekken met deskundi gen uit het tbs-veld de inspiratie bron voor het eigentijdse ontwerp van de Venrayse kliniek. Tevens gebruikte hij zijn kennis opgedaan bij het ontwerpen van de De Kijvelanden in Portugaal. Daar leer de hij dat een tbs-kliniek van de ene kant potdicht en van de andere kant open moet zijn, om de bewoners die erin verblijven een perspectief te bieden op een toekomst in de maat schappij. "Dat is het dilemma waar je steeds tegenaan loopt", vertelt De Jong. "Maar wanneer je als doel hebt mensen te resocialiseren, dan moet de omgeving waarin deze mensen verblijven zoveel mogelijk een afspiegeling zijn van de maat schappij." Behalve de strenge veiligheids eisen en de inhoudelijke randvoor waarden, speelden de kosten even eens een belangrijke rol bij de totstandkoning van het ontwerp, dat heeft na intensief en constructed" overleg tussen professionals, archi tect en opdrachtgever ertoe geleid dat er een ontwerp ontstond, dat De Jong betitelt als een slakkenhuis. In de woongebouwen is een differen tiatie in beveiliging aangebracht. Naar mate de bewoner het aankan, worden de afdelingen steeds opener en huiselijker en komen ze dichter bij de buitenwereld te liggen. Staan er minder muren omheen en wordt het uitzicht vriendelijker. In de situ ering van de woongebouwen is deze slakkenhuis gedachte af te lezen. Ook in het interieur is deze visie zoveel mogelijk tot uitdrukking gebracht. Hierover is tot op het laatst in het bouwproces met de gebruikers overleg geweest. De Jong: "Bij de eerste presentatie van het interieur in het ontwerpstadium herkenden de gebruikers te weinig de slakkenhuisgedachte. Kleuren en materialen waren hier onvoldoende op afgestemd. In overleg hebben we toen een koele kleur blauw voor de extra beveiligde afdelingen geko zen, een neutrale terra-kleur voor de beveiligde en warm geel voor de minder beveiligde afdelingen geko zen. Ook de houten deuren, vloerbe dekking en het meubilair in de min der beveiligde afdelingen zijn een duidelijke wens van de organisatie geweest, afgestemd op de behandel visie." Hoe open of gesloten de kliniek en de verschillende afdelingen binnen de kliniek moesten zijn, is een steeds terugkerend punt van discussie geweest. Als ontwerper heeft De Jong naar zijn gevoel telkens de kri tische grens opgezocht. Hierbij spe len niet alleen fysieke, materiële zaken als hoge hekken, muren en compartimentering een belangrijke rol. Ook immateriële zaken zoals licht en ruimte zijn zeker zo belang rijke om een veilige omgeving te creëren. Een. ruimte met veel dag licht voorkomt een duistere sfeer. Brede gangen voorkomen onnodig lijfelijk contact. En en glasstrook naast alle deuren geeft ook een gevoel van veiligheid, omdat voor bijgangers een oogje in het zeil kun nen houden. Tevens scheppen dit soort aspecten een prettig leefkli maat. dat is belangrijk voor de bewoners die er soms jaren lang in verblijven. Maar ook voor de mede werkers is dat van belang. We heb ben geprobeerd een gebouw te ont werpen waarin uitdaging zit enprikkeling. Zodat bewoners gemotiveerd worden te resocialise ren. Pas wanneer de eerste bewoners in de kliniek verblijven, zal blijken of we hierin zijn geslaagd." Bestuur Schouwburg Venray kiest het hazepad Michel van Weers, Bart Derksen en Ton Ederveen nemen afscheid als leden van het bestuur van Schouwburg Venray' (Peel en Maas 13 jan. jl.). Wat schuilt hierachter? Is de bom die ze onlangs gegooid hebben op huize Franssen te groot geweest? Politiek Venray begrijpt helemaal niets van het ontslag van manager Franssen van de Artiest. Ik citeer uit Peel en Maas van 13 jan. jl.: mw. Kemmelings (P.v.d.A): 'Hoogst merkwaardig'; dhr. Busser (Samenwerking): 'Ik was verrast'; dhr. Heidens (CDA): 'Een donder slag bij heldere hemel'; dhr. van Hooft (VVD): 'Betreurenswaardig en vooral jammer'; dhr. Theunissen (D'66): 'Deze kwestie roept bij mij vraagtekens op. Ik vind het raar dat hij weg moet omat hij goed functio neerde'; dhr. Lemmens (fractie v.d. Vorle): 'De reden van dit vertrek begrijp ik niet. Franssen heeft goed voldaan en werd door het personeel op handen gedragen'. Volgens mw. Hendriks (mede werkster van de Artiest) zit er meer achter dan alleen het zakelijk meningsverschil. Met name de com municatie vanuit de directie en het bestuur is heel slecht. Bestuurslid mw. Swinkels, die de opdracht had vanuit het bestuur om de onderlinge samenwerking tussen de verschil lende afdelingen binnen het cultu reel centrum te verbeteren, zou de rest van het bestuur niet volledig hebben ingelicht over de gang van zaken (einde citaat Peel en Maas van 13 jan. jl.?? Mw. Swinkels zou mijns inziens er verstandig aan doen het wijze besluit van haar drie collegae te vol gen. Wat gaat deze ongein het Venrayse volk kosten? Volgens mij is dhr. Franssen een groot hazenoor aangenaaid. Ik ben het volledig eens met de oproep van dhr. Rutten in de Peel en Maas van 13 jan. jl. Mensen van Venray, doe iets P. Goumans Venray Schouwburg De anonieme advertentie in Peel Maas van donderdag 20 januari 2000 inzake de Schouwburg in rela tie met een beerput, geeft mij aanlei ding tot de volgende reactie. Het beëindigen van het dienstverband met de horecamanager, berust op een zakelijk verschil van mening over de organisatie en beheer binnen de horeca van de schouwburg. Na herhaaldelijke discussies bleken de visies niet verenigbaar. Het bestuur van de schouwburg is unaniem en consistent van mening dat de horeca een, weliswaar financieel geschei den, maar geïntegreerd onderdeel moet zijn van de schouwburg. De scheiding is gewaarborgd door het onderbrengen van de gehele horeca in "De Artiest BV". Directie en bestuur van de Stichting Cultureel Centrum zijn geen onoorbare feiten bekend, in relatie met het functioneren van de schouwburg. De advertentie sugge reert anders. Als mensen over informatie beschikken, die wel duiden op zaken die niet door de beugel kun nen, dan verzoek ik hen dringend, om deze aan mij te doen toekomen. Ik zal er dan voor zorgen, dat onze accountant deze informatie grondig zal onderzoeken en hierover rappor teren. Als er de voorkeur aan gege ven wordt om rechtstreeks met onze accountant contact op te nemen, dan bestaat daar mijnerzijds geen enkel bezwaar legen. Overigens consta teer ik, dat door grote personele inzet van zowel de schouwburg als de horeca, ondanks de problemen, de gang van zaken zowel bij party's als rond de uitvoeringen, prima is geweest. Tot slot merk ik op dat het bestuur van de schouwburg, alle besluiten van de laatste weken una niem heeft genomen. Ch.J. de Vilder waarnemend voorzitter. Grote Kerk (1) Ik kan niet nalaten te reageren op de ingezonden brief van dhr. Twan van Els en het op te nemen voor onze vrijwilligers. Degenen die de Grote Kerk versieren doen dit zoda nig dat het recht doet aan het kerke lijk jaar: sober en terughoudend in de vasten en advent, gewoon mooi gedurende het jaar. uitbundig bij de feesten bij uitstek: Pasen en Kerstmis. En dat daar met Kerstmis wat leuke attributen bijkomen: mag het asjeblieft? Als je alles uit de kerk zou moeten verwijderen wat niet gotisch is, moest er heel wat moois uit! Ik heb alle bewondering voor de vrijwilligers die in eigen vrije tijd onze toch niet kleine kerk versieren en dit doen pro deo, in beide betekenissen van het woord. Trouwens: ze krijgen daarover terecht complimenten, ook van mensen die op het gebied van ver siering deskundig zijn. Daarbij komt dat ik altijd publiekelijk in de kerk vraag om vrijwilligers om de Kerstversiering op de bouwen (en later weer af te breken). Deze vrij willigers regelen de versiering samen. Dus dhr. Twan van Els hoeft niet die veel voorkomende stuurman (aan wal) te blijven. Wat de extra haan. de flambou wen en nog zo het een ander betreft: in het verleden zijn heel wat mooie spullen helaas uit de kerk verdwe nen. Nu hebben we er, gelukkig!, weer wat meer oog voor. We kunnen nu die dingen allemaal op zolder zetten: komt dat hun kwaliteit ten goede? Of moeten we het in onze overvolle schatkamer plaatsen? Hebben de Venrayers er niet recht op te zien met welke dingen hun voorvaders de kerk hebben aange kleed? Maar ook over een alternatie ve opstelling van die dingen is te praten. Dat lijkt me nog altijd een betere manier dan een ingezonden brief. Ik hoop alleen iet dat er ten behoeve van de nieuwe haan een nieuwe toren gebouwd moet wor den. J. Coenen, pastoor-deken Grote Kerk (2) Met verwondering heeft onderge tekende uw ingezonden stuk van vorige week, betreffende de versie ring in de Grote Kerk, gelezen. Ik kreeg de indruk dat dhr. Van Els meer als een jurylid optrad, dan als 'enne echte Venroadse meens'. Ondergetekende, geboren en geto gen in Venray, heeft het lief en leed (en velen met mij), de geschiedenis van de Peelkathedraal St. Petrus' Banden meegemaakt. Het ergste was nog het bombardement in 1944. Alles was kapot en vernield, maar 'mit veul' inzet en de schouders er gezamenlijk eronder zetten is de Peelkathedraal weer herrezen. Wat is er de laatste tien jaar net verbeterd en verfraaid. Daarom begrijpt ondergetekende niet, dat dhr. Twan van Els over zo'n kleinig heid als de kerstversiering etc. een ingezonden stuk in Peel en Maas moet plaatsen. Een kerstversiering is maar tijdelijk en na driekoningen wordt alles weer opgeruimd. Dan zou Veldeke de versiering met de kruudwis in de toekomst ook achter wege moeten laten. Ook de versie ringen met eigengemaakte kinderte keningen met de Eerste Communie, de plastic bogen versierd met kun strozen; dat alles zou dan niet meer mogen, want dat hoort volgens dhr. Va. Els niet in een middeleeuws gebouw. Men moet voorzichtig zin met het geven van kritiek, want je treft som mige mensen diep in hun hart: maar noem dan ook de vele mooie en goede veranderingen op die de laat ste jaren tot stand zijn gekomen, want iedere medaille heeft zijn keer zijde. Mogelijk dat u geen weet heeft wat er al de laatste jaren ver fraaid is, dan wil ondergetekende u graag een rondleiding geven, maar neem dan s.v.p. een notitieboekje mee om al dat vele te noteren. Mogelijk dat u zich ene volgende keer tweemaal bezint, voordat u weer opmerkingen maakt, zoals nu over een kersttakje met kerstballen met daarin een barok-engeltje. H. Gerrats. Grote Kerk (3) De kerk is er in haar oorsprong niet om kunstschatten te bewonde ren, dat is een bijkomstigheid, ze is daarvoor niet gebouwd. De beelden zijn er in hun oorsprong niet als kunstschatten. Zij stellen Petrus en de Apostelen voor die de opdracht van Christus uitvoerden. Laat dat beetje eer dat hun gebracht wordt, hoe dat gebeurt, toch uitgemaakt worden door hen die het werk doen, denkend aan de Apostelen waarvoor de beelden staan. Het beeld is mid del. Ik weet het niet zeker. Petrus wordt opgeofferd om de ouderen te redden. Van de oude toren komt na vijftig jaar de haan aangefladderd, de haan voor wiens kraaien zo dik wijls verbod wordt gevraagd, en zet zich neer boven het hoofd van de predikanten. De Haan die het ver raad van het verraad syniboliseerd. Deze geroepen Haan kan nergens beter de wake houden. Th. Droesen. Grote kerk (4) 'Over smaak valt niet te twisten' een mooie openingszin voor een ingezonden brief. Als de heer van Els in zijn brief over de versieringen in de Grote Kerk een andere volks spreuk: "..het loopt de spuigaten uit.." bezigt, dan verdient die brief een weerwoord. Namens de leden van St.Cecilia. het dames- en heren koor van de Grote Kerk, en namens de vrijwilligers die voor de versie ring van de Grote Kerk zorgen, het volgende: - Waarom de haan toeval lig op de preekstoel staat moet bekend zijn en voorlopig weet nie mand een betere plek - De flambou wen aan weerszijde van het priester koor betekenen voor de deken en voor vele parochianen een waarde volle toevoeging aan dat koor. Dat die er niet thuis zouden horen is een privé mening van de heer van Els, waar hij recht op heeft. - De kerst versiering: waar het in december om gaat is: "Vrede op Aarde". Een groep vrijwilligers zet zich geheel belangeloos en met veel toewijding in om tijdens die maand van vrede in de kerk extra sfeer te bewerkstel ligen. Men doet dit alles ter meerde re eer en glorie van God; zo goed mogelijk en zo mooi als het maar zijn kan. Na de missen op kerst avond en op kerstmorgen werd alom gezegd: "Wat is de kerk toch mooi versierd". Veel kerkgangers kwamen op die avond en die morgen soms sinds lange tijd kijken of er iets ver anderd was.'Vaste klanten' voelden automatisch dat het goed was. "De pracht en praal" werden beslist niet ontsierd. Het woord "kitsch" is niet betamelijk ten opzichte van de uit stekende intenties waarmee gewerkt is. Tot slot nog een spreekwoord: "Schoenmaker, blijf bij je leest." Jan Beerens, lid St.Cecilia ACCOUNTANCY ADVIEZEN FISCAAL/JURIDISCHE ADVIEZEN BEDRIJFSKUNDIGE ADVIEZEN AUTOMATISERINGS ADVIEZEN LOONSERVICE en PZ-CONSULTANCY ACCOUNTANTS EN ADVISEURS REGIOKANTOOR: Leunseweg 51 5802 CC Venray tel.: (0478) 582 556 OVERIGE KANTOREN: HEERLEN. HORST. MAASTRICHT. PANNINGF.N. ROERMOND. SHTARD, VALKENBURG. VENLO en WEERT

Peel en Maas | 2000 | | pagina 7