'Kunt u wel wat
armslag gebruiken?'
Toename klachten over
rookgedrag in
St. Elisabethziekenhuis
Seksueel geweld aan den lijve ervaren
Cl TNTACTLENZEM
SP komt met
Diftarkunstwerk
3
Actie om op vrouwen te
stemmen
Honden slachtoffer van
vergiftiging
'T VENROJS LAEVE GETAEKEND
iAan den lijve ervaren':
vrouwenhulpverlening op
maat
Lemmens
krijgt
geschiedenisles
Kunststof glazen groot succes
KURSTJENS
ALLES op het gebied van .Ifi
contactlenzen
ina 4 pEEL EN MAAS
donderdag 25 februari 1999 - Pagina 5
Overlevenden van machtsmisbruik doorbreken het stilzwijgen
Op donderdag 4 maart start in
Venray 'Aan den lijve ervaren',
een verwerkingsgroep voor vrou
welijke slachtoffers van lichame
lijk en geestelijk geweld.
Gedurende 24 bijeenkomsten
wordt geprobeerd om de diepe
wonden die incest, verkrachting,
mishandeling of andere vormen
van machtsmisbruik hebben aan
gericht, te helen. Onder leiding
van twee ervaringsdeskundigen,
Anne uit Venray en haar tweeling
zus Netty uit Maastricht, leren de
vrouwen om hun leed te delen en
tastbaar te maken. Ze kruipen
langzaam uit hun schulp, herken
nen en erkennen hun pijnlijke
verleden en Ieren weer in zichzelf
te geloven.
Je bent jarenlang misbruikt, je
voelt je vies en leeg, geestelijk en
lichamelijk
kapot. Het leven is één grote
nachtmerrie. Je stopt je verleden
weg maar het blijft je achtervolgen.
Erover praten doe je niet. Durf je
niet. Angst en schaamte beheersen
je leven. Je wilt eigenlijk niet meer
leven. Het overkwam Anne (52) uit
Venray. Van haar negende tot haar
zestiende werd zij samen met haar
tweelingzus door haar oudere broers
systematisch misbruikt. "Er ging
geen nacht voorbij dat ze niet aan
me zaten. Soms werd ik uit bed
gehaald en moest ik bij hen komen
liggen. Dat was het allerergste. Het
gebeurde altijd in het donker. Ik pro
beerde vaker op de tast de lichtknop
te vinden maar dat lukte niet omdat
ik te klein was. Ik viel regelmatig
van de trap. Of mijn ouders nooit
iets gemerkt hebben? Ik weet het
niet. Zij sliepen beneden, wij boven.
Op een gegeven moment ging ik
geloven dat ik alles had gedroomd.
Dat het niet echt was. Ik was depres
sief, intens ongelukkig, lichamelijk
en geestelijk beschadigd. Ik stopte
mijn verdriet weg en durfde er met
niemand over te praten. Alleen met
mijn tweelingzus heb ik het er regel
matig over gehad. We waren per slot
van rekening lotgenoten."
ERVARINGSDESKUNDIGE
Hoe diep de pijn en het schaamte
gevoel bij Anne zat, blijkt uit het
feit dat ze haar man pas na zes jaar
huwelijk op de hoogte bracht van
haar incest-verleden. Ze was toen 31
jaar. Pas op haar 34e ging Anne in
therapie, waarna ze in de vrouwen
hulpverlening terecht kwam. Daar
vond ze naar eigen zeggen haar
identiteit weer terug. Door met lot
genoten te praten, ging ze weer in
zichzelf geloven en zag ze in dat
haar probleem niet op zichzelf stond
maar in de maatschappij verankerd
zit. Nadat ze haar ervaringen had
verwerkt, begon de Venrayse in
1989 aan een sociaal-agogische
opleiding. Haar eigen incest-verle
den in combinatie met deze oplei
ding maakte haar tot ervaringsdes
kundige. "Ik weet hoe het is om
geestelijk en lichamelijk misbruikt
en mishandeld te worden. Deze
ervaring kan ik nu gebruiken om
andere vrouwen op een professione
le manier te helpen."
GEEN ZIEKTE
Op 8 maart 1998 richtte Anne,
samen met haar tweelingzus Netty,
die via een andere, moeizame route
met haar traumatische verleden
afrekende, in Venray en Maastricht
de verwerkingsgroep 'Aan den lijve
ervaren' op. Vrouwen die aan den
lijve hebben ervaren hoe het is om
misbruikt te worden, proberen van
uit de visie van de vrouwenhulpver
lening, waarin de kracht van het
'vrouw-zijn' centraal staat, samen
het stilzwijgen te doorbreken. Ze
ondervinden steun van elkaar en
krijgen het besef dat ze geen ziekte
hebben maar dat iemand anders hen
iets vreselijks heeft aangedaan. Het
probleem wordt maatschappelijk
zichtbaar gemaakt. De expressie van
het lichaam - dat geweld is aange
daan - neemt tijdens de bijeenkom
sten een belangrijke plaats in, bij
voorbeeld in de vorm van
lichaamsoefeningen, rollenspellen,
muziek en schilderen.
"Het is geweldig om de vrouwen,
die diep in de put zitten langzaam
op te zien bloeien", aldus Anne.
"Het is van groot belang dat ze weer
verder kunnen met hun leven. Als de
24 bijeenkomsten erop zitten, laten
we de vrouwen echt niet aan hun lot
over. De nazorg is namelijk ontzet
tend belangrijk. Ik heb nog steeds
een goed contact met de deelnemers
van vorig jaar. Het houdt dus niet op
met de verwerkingsgroep. Als de
vrouwen hun verleden hebben ver
werkt, kunnen zij weer andere vrou
wen helpen. Zo wordt de groep van
ervaringsdeskundigen steeds groter
en kan machtsmisbruik beetje bij
beetje een halt worden toegeroe
pen."
TEVREDEN
Om de deelnemers aan de verwer
kingsgroep in de toekomst niet zelf
voor de kosten op te laten draaien
zijn de tweelingzussen in overleg
met een zorgverzekeraar. "Het ziet
er goed uit", zegt Anne. "Want, zeg
nou zelf, het mag toch niet zo zijn
dat vrouwen die zoiets indringends
hebben meegemaakt dubbel worden
gestraft voor iets waar ze zelf niets
aan kunnen doen. Dat vinden we
niet eerlijk."
Op 8 maart bestaat 'Aan den lijve
ervaren' één jaar. Anne kijkt met
grote tevredenheid terug. "Ik heb nu
echt het gevoel dat we serieus wor
den genomen. Dat blijkt uit het feit
dat we nauw samenwerken met
ondermeer de cliëntenbond in de
GGZ en de cliëntenraad van het
Riagg. Bovendien hebben we plan
nen om in Midden-Limburg ook
met een verwerkingsgroep te star
ten. Nu zijn we alleen nog in Venray
en Maastricht bezig. De behoefte
aan hulp is enorm. Ook dat heb ik
aan den lijve ervaren."
Om privacy-redenen zijn in
bovenstaand verhaal fictieve namen
gebruikt.
it
Seksueel geweld is een maatschap
pelijk probleem dat veelvuldig voor
komt in onze samenleving. Landelijke
cijfers leren dat 1 op de 3 vrouwen
met seksueel geweld te maken heeft
gehad (Draaier, 1984, 1988). Ondergb
mannen is dit 1 op de 10 (Romkensjx
1989). Het hangt samen met machts
verhoudingen tussen mannen en vrou
wen on de daarmee samenhangende
beeldvorming over mannelijkheid cn
vrouwelijkheid. Bij seksueel geweld
kunnen ook machtsverhoudingen een
rol spelen, bij voorbeeld tussen vol
wassenen en kind, wit en zwart werk
gever en werknemer, hulpverlener en
cliënt, niet gehandicapt en gehandi
capten Nederland zijn momenteel
35.000 slachtoffers geweld die
behoefte hebben aan psychiatrische en
psychosociale hulp; hiervan kunnen er
slechts 12.000 gehopen worden.
De vrouwenhulpverlening heeft de
problematiek rondom seksueel geweld
en het ontbreken van een adequaat
hulpaanbod: binnen de reguliere zorginstellingen aan de kaak gesteld. Ze
heeft een aanvullend aanbod voor vrouwen ontwikkeld en ervoor gezorgd
dat ook in het reguliere circuit meer aandacht cn deskundigheid rondom
deze problematiek komt. De behoefte aan hulp is namelijk enorm.
Voor meer informatie over de gespreksgroep Aan den lijve ervaren, ku/it
u contact opnemen met in het infocentrum van de GGZ, telefoon: 0478-
\J27066.
De SP afd. Venray i.o. staat a.s.
maandag op de weekmarkt met
een ludieke aktie. De SP heeft
onlangs vraagtekens geplaatst bij
de invoering van Diftar, Ook het
kunstwerk voor de Schouwburg,
dat overigens voorlopig van de
baan is, kan geen goedkeuring
vinden bij de SP. Beide onderwer
pen worden nu in een actie
gecombineerd.
De SP zal nl. met een Diftar
kunstwerk op de markt gaan staan.
Aan de aktie is een handtekeningen
actie gekoppeld tegen Diftar. De SP
meent o.a. dat Diftar het afvalschei-
den negatief beinvloedt. Sterker
nog, Diftar leidt volgens de SP tot a-
sociaal gedrag. Middels de actie wil
de SP nogmaals een beroep doen op
de gemeente om Diftar betaalbaar te
maken voor iedereen, ook voor de
minder draagkrachtigen.
Voor meer informatie over deze
aktie, of voor het aanleveren van uw
handtekening als u niet in staat bent
om naar de weekmarkt te komen,
kunt U contact opnemen met
Michelle Stevens, Veltumse Kleffen
200, 5801 SL Venray. Zij is voorzit
ter van de afd. Venray i.o. en staat
bovendien op plaats 20 van de ver
kiezingslijst van de SP voor de
Provinciale Staten.
De Emancipatie Werkgroep
Meerlo-Wanssum en de Venrayse
Vrouwenraad hebben het initiatief
genomen om kiezers bij de provin
ciale statenverkiezingen te gaan
stemmen op een vrouw. Met deze
actie hopen de groeperingen dat
vrouwen meer inbreng krijgen bij
beslissingen die de gehele provincie
en dus ook Noord-Limburg aan
gaan. Bij de actie zijn bovendien
nog enkele andere vrouwenorgani
saties uit de regio betrokken.
De actie staat geheel los van elke
politieke partij. De twee groeperin
gen hebben voor de actie gekozen
voor een ludieke opzet. Op een aan
tal affiches zijn "Loesje-achtige"
kreten gezet. Denk daarbij aan: "Hij
Zij "stem op een vrouw" of "Stem
op een vrouw want met vrouwen
meer m(a)(e)ns". De organisaties
hopen zo dat stemmen uitgebracht
worden op Noordlimburgse vrou
welijke kandidaten. Er staan er
genoeg op de lijst maar volgens de
organisaties nog te weinig op ver
kiesbare plaatsen. Bovendien hoopt
men met deze actie een signaal rich
ting politiek te kunnen geven zodat
bij volgende verkiezingen meer
rekening wordt gehouden met vrou
wen op verkiesbare plaatsen.
De affiches zullen komende week
op veel plaatsen opgehangen wor
den.
De afgelopen week zijn twee hon
den met ernstige vergiftigingsver
schijnselen opgenomen in de
Dierenkliniek. Een van de honden
heeft de vergiftiging niet overleefd.
Beide honden hebben de vergifti
ging opgelopen in een stukje bos
wat gelegen is aan de Oostrumsche
Beek. Het betreft het stukje beek
wat ligt tussen de Baggerweg,
AddiCurtv
Winkelcentrum De Bleek nr 68
5801 MD Venray TelVfax 0478-584840
Mooie en veilige
wandbeugels
en douchezitjes
AQUATEL BADLIFTEN
Wij bezorgen
en monteren gratis!
Uw Rabo Betaalrekening krijgt meer ruimte met Krediet op Betaalrekening
Soms heb je meer geld nodig dan er op u van tevoren af. Zo hebt u de vrijheid
je rekening staat. Daarom heeft de om soms eens wat meer geld uit te
Rabobank Krediet op Betaalrekening. geven dan eigenlijk zou kunnen.
Daarmee hebt u altijd een extra bedrag Gewoon, rechtstreeks vanaf uw betaal-
achter de hand. Hoe hoog dat bedrag A rekening,
maximaal is, spreken we samen met
verzekeringen - financiële planning - beleggen - hypotheken - lenen - sparen
Rabobank
Venray-Oostrum
tel. (0478) 530247
peelmaas@tref.nl
Zevenrode
tel.(0478)530460
rabobank.zevenrode@tref.nl
Weideweg en De Locht. Vooral
mensen uit het Brukske wandelen
daar regelmatig met hun hond.
De vergiftigingsverschijnselen
treden plotseling op en gaan
gepaard met krampen, bewustzijns-
verlies en diarree. Waarschijnlijk
betreft het een vergiftiging met
organische fosfaten. Deze middelen
worden gebruikt als bestrijdings
middelen in de landbouw.
Hoewel het niet duidelijk is of het
gif daar moedwillig is neergelegd is
de politie op de hoogte gesteld.
Dierenkliniek Venray raadt ieder
een aan het betreffende gebied
zoveel mogelijk te mijden met hun
huisdier. Mochten zich nog nieuwe
gevallen voordoen dan is het van
belang dat de honden zo snel als
mogelijk naar de Dierenkliniek ver
voerd worden. Behandeling is
mogelijk mits op tijd ingegrepen
kan worden.
Fractievoorzitter G. Lemmens
van Fractie van de Vorle kreeg
dinsdagavond tijdens de raadsver
gadering de lachers op zijn hand.
Het moment waarop dit gebeurde,
kwam voor het raadslid zelf echter
volstrekt onverwacht. Want. hij had
het toch echt niet als grapje
bedoeld. Wat was er aan de hand?
Tijdens zijn betoog over de
Marokkaanse moskee stelde
Lemmens dat een moskee niet in
een woonwijk maar in een stiltege-
bied thuishoort. Het raadslid pro
beerde zijn verhaal historisch te
staven door te stellen dat kerken in
het verleden bij voorkeur niet mid
den in de wijk werden gebouwd,
"Mijnheer de voorzitter, een mos
kee is een ruimte om tot bezinning
te komen, dus lijkt het me beter als
deze ook op een plek wordt
gebouwd waar het rustig is."
Het werd onrustig in de raadzaal.
Ongeloof maakte plaats voor hoon
gelach. Hij meende hel toch niet
serieus? Jawel, hij was bloedseri
eus en zo t.e zien voelde hij zich in
de steek gelaten door zijn collega's.
Er kwam één reactie. VVD-rrac-
tievoorzitter F. van Hooft kon het
niet laten om eventjes in de rol van
geschiedenisleraar te kruipen.
"Voorzitter, ik kan het mis hebben
maar volgens mij zijn kerken in het
verleden altijd met opzet midden in
de wijk gebouwd. Tussen de men
sen, waar een kerk thuishoort."
Wethouder Kersten voelde zich
niet geroepen om daar nog iets aan
toe te voegen. Zijn gezicht sprak
boekdelen. y
%kn/'
vraag ons informatiepakket aan -
VENRAY NOORDERHOF 20 - TEL. 0478 - 550630
Aandacht voor niet-roker ver
slapt"
Het St. Elisabethziekenhuis in
Venray doet een dringend beroep
op haar rokende medewerkers om
zich aan de gemaakte afspraken
omtrent roken te houden. Volgens
arbo-coördinator Geert Hendriks
zijn er het afgelopen half jaar
regelmatig klachten van niet-
I Bouwkundig Adviesburo Prevoo B.V.
Boschweg 1, 6241 EL Bunde
tel.; 043-3646563
rokers binnengekomen en is het
daarom hoogtijd om het in 1990
ingevoerde rookbeleid opnieuw
onder de loep te nemen.
Sinds 1 januari 1990 is er in het
gehele St. Elisabethziekenhuis een
rookverbod van kracht. Binnen het
toen bepaalde rookbeleid zijn
slechts enkele uitzonderingen toege
staan. Zo mag er in de individuele
werkkamers, speciaal voor rokers
aangewezen ruimten en in de ont
moetingshal boven de centrale hal
van het ziekenhuis wel worden ger
ookt. Volgens Geert Hendriks, sinds
medio 1995 arbo-coördinator in het
Venrayse ziekenhuis, hebben rokers
zich altijd goed aan de regels gehou
den. Vanaf het laatste half jaar van
1998 ontvangt hij echter regelmatig
klachten over rookoverlast. veroor
zaakt door medewerkers, stafleden
en bezoekers. Hendriks: "Naast het
negeren van het rookverbod in de
openbare ruimten komen er ook
klachten binnen over rookoverlast
op de gangen van het ziekenhuis.
Doordat de deuren van veel werkka
mers openstaan, kan de rook gemak
kelijk naar buiten. Het is dus zaak
dat de deuren dicht blijven en de
ramen in de werkkamer open te zet
ten. Een veelvoorkomende klacht is
ook dat tijdens een gesprek op een
werkkamer door de leidinggevende
wordt gerookt. De medewerkers die
hier last van ondervinden, durven er
vaak niets van te zeggen, gezien de
afhankelijke positie waarm ze ver
keren."
OPROEP
Als reden waarom het aantal
klachten over rookoverlast is toege
nomen, voert Hendriks op dat de
aandacht voor roken de laatste tijd
wellicht is verslapt. Rokers houden
volgens hem minder rekening met
het feit dat niet-rokers wel eens hin
der kunnen ondervinden van hun
gedrag.
De circa vijf ziekenhuismedewer
kers die het afgelopen halfjaar bij
de arbo-coördinator hun beklag heb
ben gedaan, deden dit om gezond
heidsredenen (CARA, allergieën).
Volgens de arbowet heeft iedere
werknemer recht op een rookvrije
werkplek. De organisatie - in dit
geval het ziekenhuis - dient ervoor
te zorgen dat iedereen zich aan de
vastgestelde regels houdt. Hendriks:
"Als dat niet gebeurt, zullen er
maatregelen moeten worden geno
men. Een slecht rookgedrag - zeker
binnen een ziekenhuis - heeft een
bijzonder negatieve invloed op het
imago van een gezondheidsinstel
ling. We zullen dit jaar gaan bekij
ken of de maatregelen die er in 1990
genomen zijn om het roken tegen te
gaan, nog afdoende zijn of dat deze
mogelijk aangepast dienen te wor
den. Los daarvan doen we een
oproep aan leidinggevenden én de
medewerkers om er beter op toe te
zien dat het rookverbod wordt nage
leefd."
Hendriks verwacht dat een inten
sievere aandacht voor het rookge
drag ertoe zal leiden dat het aantal
klachten afneemt. Mocht dit echter
niet gebeuren, dan is het niet uitge
sloten dat de arbeidsinspectie wordt
ingeschakeld. "In het meest ernstig
ste geval kan dit zelfs tot ontslag
van de rokende medewerker leiden.
Maar zover zie ik het echt niet
komen."