'Kunt u wel wat armslag gebruiken?' Toename klachten over rookgedrag in St. Elisabethziekenhuis Seksueel geweld aan den lijve ervaren Cl TNTACTLENZEM SP komt met Diftarkunstwerk 3 Actie om op vrouwen te stemmen Honden slachtoffer van vergiftiging 'T VENROJS LAEVE GETAEKEND iAan den lijve ervaren': vrouwenhulpverlening op maat Lemmens krijgt geschiedenisles Kunststof glazen groot succes KURSTJENS ALLES op het gebied van .Ifi contactlenzen ina 4 pEEL EN MAAS donderdag 25 februari 1999 - Pagina 5 Overlevenden van machtsmisbruik doorbreken het stilzwijgen Op donderdag 4 maart start in Venray 'Aan den lijve ervaren', een verwerkingsgroep voor vrou welijke slachtoffers van lichame lijk en geestelijk geweld. Gedurende 24 bijeenkomsten wordt geprobeerd om de diepe wonden die incest, verkrachting, mishandeling of andere vormen van machtsmisbruik hebben aan gericht, te helen. Onder leiding van twee ervaringsdeskundigen, Anne uit Venray en haar tweeling zus Netty uit Maastricht, leren de vrouwen om hun leed te delen en tastbaar te maken. Ze kruipen langzaam uit hun schulp, herken nen en erkennen hun pijnlijke verleden en Ieren weer in zichzelf te geloven. Je bent jarenlang misbruikt, je voelt je vies en leeg, geestelijk en lichamelijk kapot. Het leven is één grote nachtmerrie. Je stopt je verleden weg maar het blijft je achtervolgen. Erover praten doe je niet. Durf je niet. Angst en schaamte beheersen je leven. Je wilt eigenlijk niet meer leven. Het overkwam Anne (52) uit Venray. Van haar negende tot haar zestiende werd zij samen met haar tweelingzus door haar oudere broers systematisch misbruikt. "Er ging geen nacht voorbij dat ze niet aan me zaten. Soms werd ik uit bed gehaald en moest ik bij hen komen liggen. Dat was het allerergste. Het gebeurde altijd in het donker. Ik pro beerde vaker op de tast de lichtknop te vinden maar dat lukte niet omdat ik te klein was. Ik viel regelmatig van de trap. Of mijn ouders nooit iets gemerkt hebben? Ik weet het niet. Zij sliepen beneden, wij boven. Op een gegeven moment ging ik geloven dat ik alles had gedroomd. Dat het niet echt was. Ik was depres sief, intens ongelukkig, lichamelijk en geestelijk beschadigd. Ik stopte mijn verdriet weg en durfde er met niemand over te praten. Alleen met mijn tweelingzus heb ik het er regel matig over gehad. We waren per slot van rekening lotgenoten." ERVARINGSDESKUNDIGE Hoe diep de pijn en het schaamte gevoel bij Anne zat, blijkt uit het feit dat ze haar man pas na zes jaar huwelijk op de hoogte bracht van haar incest-verleden. Ze was toen 31 jaar. Pas op haar 34e ging Anne in therapie, waarna ze in de vrouwen hulpverlening terecht kwam. Daar vond ze naar eigen zeggen haar identiteit weer terug. Door met lot genoten te praten, ging ze weer in zichzelf geloven en zag ze in dat haar probleem niet op zichzelf stond maar in de maatschappij verankerd zit. Nadat ze haar ervaringen had verwerkt, begon de Venrayse in 1989 aan een sociaal-agogische opleiding. Haar eigen incest-verle den in combinatie met deze oplei ding maakte haar tot ervaringsdes kundige. "Ik weet hoe het is om geestelijk en lichamelijk misbruikt en mishandeld te worden. Deze ervaring kan ik nu gebruiken om andere vrouwen op een professione le manier te helpen." GEEN ZIEKTE Op 8 maart 1998 richtte Anne, samen met haar tweelingzus Netty, die via een andere, moeizame route met haar traumatische verleden afrekende, in Venray en Maastricht de verwerkingsgroep 'Aan den lijve ervaren' op. Vrouwen die aan den lijve hebben ervaren hoe het is om misbruikt te worden, proberen van uit de visie van de vrouwenhulpver lening, waarin de kracht van het 'vrouw-zijn' centraal staat, samen het stilzwijgen te doorbreken. Ze ondervinden steun van elkaar en krijgen het besef dat ze geen ziekte hebben maar dat iemand anders hen iets vreselijks heeft aangedaan. Het probleem wordt maatschappelijk zichtbaar gemaakt. De expressie van het lichaam - dat geweld is aange daan - neemt tijdens de bijeenkom sten een belangrijke plaats in, bij voorbeeld in de vorm van lichaamsoefeningen, rollenspellen, muziek en schilderen. "Het is geweldig om de vrouwen, die diep in de put zitten langzaam op te zien bloeien", aldus Anne. "Het is van groot belang dat ze weer verder kunnen met hun leven. Als de 24 bijeenkomsten erop zitten, laten we de vrouwen echt niet aan hun lot over. De nazorg is namelijk ontzet tend belangrijk. Ik heb nog steeds een goed contact met de deelnemers van vorig jaar. Het houdt dus niet op met de verwerkingsgroep. Als de vrouwen hun verleden hebben ver werkt, kunnen zij weer andere vrou wen helpen. Zo wordt de groep van ervaringsdeskundigen steeds groter en kan machtsmisbruik beetje bij beetje een halt worden toegeroe pen." TEVREDEN Om de deelnemers aan de verwer kingsgroep in de toekomst niet zelf voor de kosten op te laten draaien zijn de tweelingzussen in overleg met een zorgverzekeraar. "Het ziet er goed uit", zegt Anne. "Want, zeg nou zelf, het mag toch niet zo zijn dat vrouwen die zoiets indringends hebben meegemaakt dubbel worden gestraft voor iets waar ze zelf niets aan kunnen doen. Dat vinden we niet eerlijk." Op 8 maart bestaat 'Aan den lijve ervaren' één jaar. Anne kijkt met grote tevredenheid terug. "Ik heb nu echt het gevoel dat we serieus wor den genomen. Dat blijkt uit het feit dat we nauw samenwerken met ondermeer de cliëntenbond in de GGZ en de cliëntenraad van het Riagg. Bovendien hebben we plan nen om in Midden-Limburg ook met een verwerkingsgroep te star ten. Nu zijn we alleen nog in Venray en Maastricht bezig. De behoefte aan hulp is enorm. Ook dat heb ik aan den lijve ervaren." Om privacy-redenen zijn in bovenstaand verhaal fictieve namen gebruikt. it Seksueel geweld is een maatschap pelijk probleem dat veelvuldig voor komt in onze samenleving. Landelijke cijfers leren dat 1 op de 3 vrouwen met seksueel geweld te maken heeft gehad (Draaier, 1984, 1988). Ondergb mannen is dit 1 op de 10 (Romkensjx 1989). Het hangt samen met machts verhoudingen tussen mannen en vrou wen on de daarmee samenhangende beeldvorming over mannelijkheid cn vrouwelijkheid. Bij seksueel geweld kunnen ook machtsverhoudingen een rol spelen, bij voorbeeld tussen vol wassenen en kind, wit en zwart werk gever en werknemer, hulpverlener en cliënt, niet gehandicapt en gehandi capten Nederland zijn momenteel 35.000 slachtoffers geweld die behoefte hebben aan psychiatrische en psychosociale hulp; hiervan kunnen er slechts 12.000 gehopen worden. De vrouwenhulpverlening heeft de problematiek rondom seksueel geweld en het ontbreken van een adequaat hulpaanbod: binnen de reguliere zorginstellingen aan de kaak gesteld. Ze heeft een aanvullend aanbod voor vrouwen ontwikkeld en ervoor gezorgd dat ook in het reguliere circuit meer aandacht cn deskundigheid rondom deze problematiek komt. De behoefte aan hulp is namelijk enorm. Voor meer informatie over de gespreksgroep Aan den lijve ervaren, ku/it u contact opnemen met in het infocentrum van de GGZ, telefoon: 0478- \J27066. De SP afd. Venray i.o. staat a.s. maandag op de weekmarkt met een ludieke aktie. De SP heeft onlangs vraagtekens geplaatst bij de invoering van Diftar, Ook het kunstwerk voor de Schouwburg, dat overigens voorlopig van de baan is, kan geen goedkeuring vinden bij de SP. Beide onderwer pen worden nu in een actie gecombineerd. De SP zal nl. met een Diftar kunstwerk op de markt gaan staan. Aan de aktie is een handtekeningen actie gekoppeld tegen Diftar. De SP meent o.a. dat Diftar het afvalschei- den negatief beinvloedt. Sterker nog, Diftar leidt volgens de SP tot a- sociaal gedrag. Middels de actie wil de SP nogmaals een beroep doen op de gemeente om Diftar betaalbaar te maken voor iedereen, ook voor de minder draagkrachtigen. Voor meer informatie over deze aktie, of voor het aanleveren van uw handtekening als u niet in staat bent om naar de weekmarkt te komen, kunt U contact opnemen met Michelle Stevens, Veltumse Kleffen 200, 5801 SL Venray. Zij is voorzit ter van de afd. Venray i.o. en staat bovendien op plaats 20 van de ver kiezingslijst van de SP voor de Provinciale Staten. De Emancipatie Werkgroep Meerlo-Wanssum en de Venrayse Vrouwenraad hebben het initiatief genomen om kiezers bij de provin ciale statenverkiezingen te gaan stemmen op een vrouw. Met deze actie hopen de groeperingen dat vrouwen meer inbreng krijgen bij beslissingen die de gehele provincie en dus ook Noord-Limburg aan gaan. Bij de actie zijn bovendien nog enkele andere vrouwenorgani saties uit de regio betrokken. De actie staat geheel los van elke politieke partij. De twee groeperin gen hebben voor de actie gekozen voor een ludieke opzet. Op een aan tal affiches zijn "Loesje-achtige" kreten gezet. Denk daarbij aan: "Hij Zij "stem op een vrouw" of "Stem op een vrouw want met vrouwen meer m(a)(e)ns". De organisaties hopen zo dat stemmen uitgebracht worden op Noordlimburgse vrou welijke kandidaten. Er staan er genoeg op de lijst maar volgens de organisaties nog te weinig op ver kiesbare plaatsen. Bovendien hoopt men met deze actie een signaal rich ting politiek te kunnen geven zodat bij volgende verkiezingen meer rekening wordt gehouden met vrou wen op verkiesbare plaatsen. De affiches zullen komende week op veel plaatsen opgehangen wor den. De afgelopen week zijn twee hon den met ernstige vergiftigingsver schijnselen opgenomen in de Dierenkliniek. Een van de honden heeft de vergiftiging niet overleefd. Beide honden hebben de vergifti ging opgelopen in een stukje bos wat gelegen is aan de Oostrumsche Beek. Het betreft het stukje beek wat ligt tussen de Baggerweg, AddiCurtv Winkelcentrum De Bleek nr 68 5801 MD Venray TelVfax 0478-584840 Mooie en veilige wandbeugels en douchezitjes AQUATEL BADLIFTEN Wij bezorgen en monteren gratis! Uw Rabo Betaalrekening krijgt meer ruimte met Krediet op Betaalrekening Soms heb je meer geld nodig dan er op u van tevoren af. Zo hebt u de vrijheid je rekening staat. Daarom heeft de om soms eens wat meer geld uit te Rabobank Krediet op Betaalrekening. geven dan eigenlijk zou kunnen. Daarmee hebt u altijd een extra bedrag Gewoon, rechtstreeks vanaf uw betaal- achter de hand. Hoe hoog dat bedrag A rekening, maximaal is, spreken we samen met verzekeringen - financiële planning - beleggen - hypotheken - lenen - sparen Rabobank Venray-Oostrum tel. (0478) 530247 peelmaas@tref.nl Zevenrode tel.(0478)530460 rabobank.zevenrode@tref.nl Weideweg en De Locht. Vooral mensen uit het Brukske wandelen daar regelmatig met hun hond. De vergiftigingsverschijnselen treden plotseling op en gaan gepaard met krampen, bewustzijns- verlies en diarree. Waarschijnlijk betreft het een vergiftiging met organische fosfaten. Deze middelen worden gebruikt als bestrijdings middelen in de landbouw. Hoewel het niet duidelijk is of het gif daar moedwillig is neergelegd is de politie op de hoogte gesteld. Dierenkliniek Venray raadt ieder een aan het betreffende gebied zoveel mogelijk te mijden met hun huisdier. Mochten zich nog nieuwe gevallen voordoen dan is het van belang dat de honden zo snel als mogelijk naar de Dierenkliniek ver voerd worden. Behandeling is mogelijk mits op tijd ingegrepen kan worden. Fractievoorzitter G. Lemmens van Fractie van de Vorle kreeg dinsdagavond tijdens de raadsver gadering de lachers op zijn hand. Het moment waarop dit gebeurde, kwam voor het raadslid zelf echter volstrekt onverwacht. Want. hij had het toch echt niet als grapje bedoeld. Wat was er aan de hand? Tijdens zijn betoog over de Marokkaanse moskee stelde Lemmens dat een moskee niet in een woonwijk maar in een stiltege- bied thuishoort. Het raadslid pro beerde zijn verhaal historisch te staven door te stellen dat kerken in het verleden bij voorkeur niet mid den in de wijk werden gebouwd, "Mijnheer de voorzitter, een mos kee is een ruimte om tot bezinning te komen, dus lijkt het me beter als deze ook op een plek wordt gebouwd waar het rustig is." Het werd onrustig in de raadzaal. Ongeloof maakte plaats voor hoon gelach. Hij meende hel toch niet serieus? Jawel, hij was bloedseri eus en zo t.e zien voelde hij zich in de steek gelaten door zijn collega's. Er kwam één reactie. VVD-rrac- tievoorzitter F. van Hooft kon het niet laten om eventjes in de rol van geschiedenisleraar te kruipen. "Voorzitter, ik kan het mis hebben maar volgens mij zijn kerken in het verleden altijd met opzet midden in de wijk gebouwd. Tussen de men sen, waar een kerk thuishoort." Wethouder Kersten voelde zich niet geroepen om daar nog iets aan toe te voegen. Zijn gezicht sprak boekdelen. y %kn/' vraag ons informatiepakket aan - VENRAY NOORDERHOF 20 - TEL. 0478 - 550630 Aandacht voor niet-roker ver slapt" Het St. Elisabethziekenhuis in Venray doet een dringend beroep op haar rokende medewerkers om zich aan de gemaakte afspraken omtrent roken te houden. Volgens arbo-coördinator Geert Hendriks zijn er het afgelopen half jaar regelmatig klachten van niet- I Bouwkundig Adviesburo Prevoo B.V. Boschweg 1, 6241 EL Bunde tel.; 043-3646563 rokers binnengekomen en is het daarom hoogtijd om het in 1990 ingevoerde rookbeleid opnieuw onder de loep te nemen. Sinds 1 januari 1990 is er in het gehele St. Elisabethziekenhuis een rookverbod van kracht. Binnen het toen bepaalde rookbeleid zijn slechts enkele uitzonderingen toege staan. Zo mag er in de individuele werkkamers, speciaal voor rokers aangewezen ruimten en in de ont moetingshal boven de centrale hal van het ziekenhuis wel worden ger ookt. Volgens Geert Hendriks, sinds medio 1995 arbo-coördinator in het Venrayse ziekenhuis, hebben rokers zich altijd goed aan de regels gehou den. Vanaf het laatste half jaar van 1998 ontvangt hij echter regelmatig klachten over rookoverlast. veroor zaakt door medewerkers, stafleden en bezoekers. Hendriks: "Naast het negeren van het rookverbod in de openbare ruimten komen er ook klachten binnen over rookoverlast op de gangen van het ziekenhuis. Doordat de deuren van veel werkka mers openstaan, kan de rook gemak kelijk naar buiten. Het is dus zaak dat de deuren dicht blijven en de ramen in de werkkamer open te zet ten. Een veelvoorkomende klacht is ook dat tijdens een gesprek op een werkkamer door de leidinggevende wordt gerookt. De medewerkers die hier last van ondervinden, durven er vaak niets van te zeggen, gezien de afhankelijke positie waarm ze ver keren." OPROEP Als reden waarom het aantal klachten over rookoverlast is toege nomen, voert Hendriks op dat de aandacht voor roken de laatste tijd wellicht is verslapt. Rokers houden volgens hem minder rekening met het feit dat niet-rokers wel eens hin der kunnen ondervinden van hun gedrag. De circa vijf ziekenhuismedewer kers die het afgelopen halfjaar bij de arbo-coördinator hun beklag heb ben gedaan, deden dit om gezond heidsredenen (CARA, allergieën). Volgens de arbowet heeft iedere werknemer recht op een rookvrije werkplek. De organisatie - in dit geval het ziekenhuis - dient ervoor te zorgen dat iedereen zich aan de vastgestelde regels houdt. Hendriks: "Als dat niet gebeurt, zullen er maatregelen moeten worden geno men. Een slecht rookgedrag - zeker binnen een ziekenhuis - heeft een bijzonder negatieve invloed op het imago van een gezondheidsinstel ling. We zullen dit jaar gaan bekij ken of de maatregelen die er in 1990 genomen zijn om het roken tegen te gaan, nog afdoende zijn of dat deze mogelijk aangepast dienen te wor den. Los daarvan doen we een oproep aan leidinggevenden én de medewerkers om er beter op toe te zien dat het rookverbod wordt nage leefd." Hendriks verwacht dat een inten sievere aandacht voor het rookge drag ertoe zal leiden dat het aantal klachten afneemt. Mocht dit echter niet gebeuren, dan is het niet uitge sloten dat de arbeidsinspectie wordt ingeschakeld. "In het meest ernstig ste geval kan dit zelfs tot ontslag van de rokende medewerker leiden. Maar zover zie ik het echt niet komen."

Peel en Maas | 1999 | | pagina 5