PEEL EN MAAS
VOOR ALLE
SOORTEN
EN BUITEN-
Stageproject nog steeds een
schot in de roos
'Patrick: Ik wil leven!
Vrijwilligerscentrale op jacht
naar erkenning
Ri77;ÏTil
Naar nieuwe wegen in
iet voortgezet onderwijs
Plannen voor kunstwerk
in Castenray
ZONWERINGEN
Raayland wil met bedrijven meerjarige contracten afsluiten
min Bagci links) had hel op haar stageplaats ontzettend naar haar zin
I Raayland College wil voor
r arbeidsoriëntatie/stage-pro-
meerjarige contracten afslui-
met het Venrayse bedrijfsle-
Op die manier wil de
ilengemeenschap het voortbe-
i van het project waarborgen
neer zekerheid krijgen over
aanbod van stageplaatsen,
r jaar nemen zo'n 400 leerlin-
vanuit de opleidingen VB03
en MAV03 deel aan een stage
ledrijfsoriëntatie van een of
weken in een bedrijf.
:tafsluiten van meerjarige con-
en heeft volgens Jan van
:ren, sectordirecteur VMBO
het Raayland College, voor
jartijen alleen maar voorde-
"Wij kunnen dan beter plannen
we meer zicht hebben op het
vaste stageplaatsen. We heb-
al diverse bedrijven die jaar
hun medewerking verlenen,
het afsluiten van langdurige
aden hoef je bovendien niet
jaar opnieuw veel tijd te ste-
ihet werven van andere bedrij-
Die kunnen op hun beurt door
instellen van bijvoorbeeld een
coördinator de begeleiding
agiaires beter stroomlijnen."
asteren denkt aan contracten
irie tot vijf jaar waarin vaste
aken worden gemaakt over een
levan leerlingen. Op die wijze
op voorhand 50 tot 60 procent
van de jaarlijkse behoefte aan stage
plaatsen worden ingevuld. Via een
werving dienen de overige plaatsen
te worden gerealiseerd.
'PROEVEN EN RUIKEN'
In de afgelopen twee weken lie
pen opnieuw ruim 100 leerlingen
van de opleiding VB04 stage in het
Venrayse bedrijfsleven.
Arbeidsoriëntatie en stage vormen
voor het Raayland College dan ook
twee belangrijke instrumenten om
de leerlingen kennis te laten maken
met de arbeidsvloer. "Want", zo stelt
Van Casteren, "Als je het gros van
de leerlingen vraagt 'wat doet je
vader?' moeten ze het antwoord
schuldig blijven. Ze weten wel in
welk bedrijf hij werkt, maar wat hij
precies doet weten ze niet. Dat is de
algemene tendens. Vroeger liep je
binnen bij de schoenmaker, de smid
of de bakker en zag je wat ze deden.
Nu kunnen de kinderen zich geen
enkel beeld vormen wat een bepaald
beroep inhoudt. Alleen al daarom is
het goed dat ze een kijkje in de keu
ken kunnen nemen." Coördinator
Toon Theeuwen bevestigt dat beeld:
"De doelstelling van het project is te
ervaren wat werken inhoudt. De
leerlingen kijken op de werkvloer,
doen indrukken op, lopen mee in het
arbeidsproces en voeren opdrachten
uit." Frappant is het volgens
Theeuwen hoe de leerlingen zich tij^
Leerlingen die HAVO- of VWO-onderwijs volgen, worden in de
ivènbouw geconfronteerd met de 2e fase. Zo zullen de leerlingen
ii het hrugjaar 1999-2000 in de bovenbouw ook geen traditioneel
AVO- of VBO-onderwijs kunnen volgen: deze genoemde school-
orten worden verenigd in het zogenaamde VMBO, het
jorbereidend Middelbaar Beroepsonderwijs. Karakteristiek voor
2e fase en het VMBO is. dat de leerling geacht wordt op een meer
Ifstandige wijze te studeren. De rol van docent zal geleidelijk aan
«wikkelen tot begeleider van het leerproces. VMBO en 2é fase vra-
n om ingrijpende veranderingen op onderwijskundig en organisa-
risch vlak. Daarom zullen de docenten van het Raayland College
n de sectoren 2e fase en VMBO op maandag 2 november actief
zig zijn op een studiedag om zich goed voor te bereiden op de ver-
Kieringen in het onderwijs. De bovenbouw van de school vraagt om
Ifstandige leerlingen. Die worden niet van de ene op de andere dag
Dat vraagt om een langdurig proces van begeleiding. De
•centen van leerjaar 1 en 2 van het Raayland College zijn bezig om
ch te verdiepen in de wijzen waarop kinderen vanaf leerjaar 1 naar
^gevraagde zelfstandigheid kunnen toegroeien. Maandag is deze
oep leraren in discussie over de manieren waarop die zelfstandig-
idin de vaklessen ontwikkeld wordt. Zo wordt ae verticale lijn in
opvoeding en in het onderwijs op het Raayland College vorm
■geven. De basis voor de vernieuwingen in de onderbouw leggen en
in VMBO en fase 2 op dat fundament verder werken.
x/i
Harold %k
LENSSEN
KEUKENINRICHTING
(0478)539020
op afspraak, ook 's avonds
Stayerhofweg 2b
Wanssum
dens hun stageperiode opstellen: "Je
kunt je niet voorstellen wat voor een
invloed zo'n stageperiode heeft op
de leerlingen. Ze stellen zich heel
anders, volwassener, op. Ze ervaren
dat er binnen een bedrijf regels zijn,
een bepaalde arbeidshouding wordt
vereist. Dat soort zaken is helemaal
nieuw voor hen. Een leuk voorbeeld
komt van een meisje dat in het zie
kenhuis stage heeft gelopen. Die
kwam bij mij terug met de opmer
king 'ze zeggen wat ik moet doen'.
Dat verschil tussen leren en werken
maakt op de meesten indruk. Ze
proeven en ruiken wat werken
inhoudt."
VOLWAARDIG
Het Venrayse bedrijf Inalfa is in
het kader van het arbeidsoriëntatie-
/stageproject jaarlijks gastheer van
zo'n kleine tien leerlingen.
Directeur Erik Peters onderstreept
het belang van het project: "Het
Raayland College is voor ons, maar
ook voor veel andere Venrayse
bedrijven, een belangrijke toeleve
rancier. De school levert de mede
werkers van de toekomst. Uit het
oogpunt van maatschappelijke
betrokkenheid kun je het als bedrijf
dan ook niet maken om niet mee te
doen. Deze unieke samenwerking
tussen onderwijs en bedrijfsleven
verdient alle steun." Ook de stagiai
res verdienen het om binnen het
bedrijf als volwaardige medewerker
te worden behandeld. Dus niet door
ze een week lang als loopjongen te
gebruiken. "Tn die zin nemen we ze
ook niet in bescherming. Stagiaires
nemen bij ons ook de telefoon op,
dat doen ze thuis ook. In dat opzicht
is het ontzettend belangrijk hoe een
leerling door ons wordt geïntrodu
ceerd. Wat ze kunnen verwachten.
Ze draaien volwaardig mee.
Daarnaast is het ook voor onze
medewerkers een welkome afwisse
ling. Wie vertelt per slot van reke
ning niet graag over z'n werk."
STAGE
Yasemin Bagci liep de afgelopen
twee weken stage bij Drogisterij
Neeteson in Vènray. Tot volle tevre
denheid van haarzelf en de mede
werkers van Neeteson. "Het was een
geweldig leuke ervaring. Iedereen
was heel aardig, het is me ontzet
tend goed bevallen. Ik heb dan ook
gevraagd of ik er op de zaterdagen
kan komen werken." Bij Neeteson
werd Yasemin actief betrokken bij
alle werkzaamheden en als volwaar
dige stagiaire behandeld: "Ik heb
zo'n beetjes alles gedaan. In het
magazijn en de winkel gewerkt, arti
kelen geprijsd, klanten geholpen,
het was gewoon ontzettend leuk en
afwisselend." Haar inzet en vaardig
heden werden beloond met een
goede beoordeling. Op het stagerap
port prijken louter vermeldingen
'goed'. Een acht als cijfer moet bij
dragen aan het met succes voltooien
van de opleiding VB04 administra
tie. Al is het werk als verkoopster
haar goed bevallen, het is uiteinde
lijk niet de richting die Yasemin op
wil. De 16-jarige Venrayse wil toch
liever een werkplek in de adminis
tratieve richting. "Maar eerst ga ik
doorstuderen. Ik ga waarschijnlijk
naar de HAVO. Een stuk zwaarder,
dat wel, maar de moeite waard om
te proberen."
Peter Lommen kreeg een stage
plek bij Toyota-dealer Oostendorp
in Vènray. De 16-jarige Venraynaar,
leerling VB04 Motorvoertuigen
techniek. kreeg twee weken de kans
om een kijkje te nemen in een auto
mobielbedrijf. Maar niet alleen kij
ken, het was ook aanpakken in de
werkplaats: "Ik heb zo'n beetje alles
gedaan; kleppen stellen, remblokjes
schoonmaken, wielen uitbalanceren,
airco en startonderbrekers inbou
wen, noem maar op. Alle werk
zaamheden die in een autobedrijf
worden uitgevoerd. Tweede mon
teur Eric was m'n begeleider. Alles
wat ik heb gedaan, werd door hem
nog een keer nagekeken." Peter zag
zijn inzet beloond met zes keer de
kwalificatie 'goed' en een keer 'vol
doende'. op zijn stagerapport. Een
mooi cijfer dat meetelt voor z'n
eindexamen wordt zijn deel. Veel
belangrijker vindt hij echter de erva
ring die hij in de praktijk heeft
opgedaan: "Ik heb in twee weken
tijd meer geleerd dan in zes maan
den op school. Prachtig toch, in de
praktijk bezig zijn, veel beter dan al
die theorie." Peter, die al eerder de
opleiding mechanische techniek met
succes afrondde, heeft nog geen
definitieve toekomstplannen. "Het
wordt MTS werktuigbouwkunde of
de lasopleiding aan het LCB. Ik ben
er nog niet uit."
DONDERDAG 29 OKTOBER 1998 - NR. 44
HONDERD NEGENTIENDE JAARGANG
Boek over een kansloze strijd tegen aids
Nog voor het einde van dit jaar
verschijnt het eerste boek van de
hand van Trouw-journalist Adri
Vermaat: 'Patrick: ik wil leven!'
Het boek vertelt het verhaal van
Patrick, een gewone Venrayse jon
gen die op 29 augustus 1994, op
19-jarige leeftijd, overlijdt aan de
gevolgen van aids. Aan de hand
van verhalen van direct betrokke
nen geeft Vermaat het 'verbor
gen' leven van Patrick prijs.
De ziekte aids openbaart zich in
1987, nadat Patrick drie jaar eerder
bij een bloedtransfusie besmet is
geraakt met het HIV-virus. Als in
1995, na Patricks dood, minister
Borst van Volksgezondheid bekend
maakt dat patiënten als Patrick of
hun nabestaanden recht hebben op
een schadevergoeding van 200.000
gulden, komt ook Patricks moeder,
Leentje Faas, hiervoor in aanmer
king. De biologische vader van
Patrick. Eef Merkestein. van wie
Leentje al in 1979 gescheiden is,
doet vervolgens een beroep op het
erfrecht. Leentje Faas krijgt 50.000
gulden, de biologische vader én de
beide kinderen uit zijn tweede
huwelijk ontvangen ieder eenzelfde
bedrag. Wat volgt is een juridische
strijd die breed wordt uitgemeten in
de media en zelfs de Tweede Kamer
haalt. Adri Vermaat, die door uitge
verij Ellessy werd benaderd om
over dit gegeven een boek te schrij
ven, zag hierin een uitdaging z'n
eerste boek te realiseren. Vermaat:
"Het onderwerp sprak me bijzonder
aan. Ik kende het hele verhaal vanuit
de media, de diverse publicaties in
dagbladen, de aandacht op tv.
Vooral het menselijke aspect fasci
neerde me enorm." De reacties die
zijn boek teweeg zullen brengen,
interesseren hem ogenschijnlijk
minder: "Anderen moeten maar
beoordelen of ze het een goed boek
vinden. Zelf heb ik het als verras
send ervaren om een onderwerp zo
uitputtend te behandelen. Om me zo
te kunnen uitleven."
WAARDEOORDEEL
Vermaat, die als journalist bij
Trouw voornamelijk schrijft over
juridische zaken, jeugdzorg en
jeugdproblematiek, geeft in "twee
Patrick overleed in 1994 nadat hij
bij een bloedtransfusie besmet werd
met het HIV-virus.
delen een impressie van het kort
stondige leven van Patrick en de
nageschiedenis. Hij baseerde zijn
boek op eigen onderzoek en op ver
halen van direct betrokkenen, met
name Patricks moeder Leentje en
haar huidige man Paul Faas. Beiden
verleenden hun volledige medewer
king aan de totstandkoming van
'Patrick: Ik wil leven!' Schrijver
Vermaat overwoog ook Eef
Merkestein erbij te betrekken, maar
zag daar uiteindelijk toch vanaf:
"De rol van de natuurlijke vader kun
je niet wegpoetsen, maar in dit geval
heb ik toch gemeend ook zonder
zijn bijdrage een goed verhaal neer
te kunnen zetten." Bij de juridische
nasleep van de nabestaandenrege-
ling zoals die door minister Borst
destijds werd getroffen, plaatst
Vermaal een kritische kanttekening.
Voor Merkestein toont hij zelfs
begrip, zonder een waardeoordeel
uit te spreken: "De man staat for
meel in zijn recht. De rechter heeft
uitiendelijk bepaald dat hij recht had
op het geld. Al kun je natuurlijk
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMGEVING
Themaweek over vrijwilligerswerk in Venray (1)
initieert en ondersteunt het vrijwilli
gerswerk in de gemeente Venray.
Het bevordert tevens de belangen
van vrijwilligers en vrijwilligers
werk op het terrein van zorg, educa
tie. recreatie en sport. Een van de
belangrijkste taken is het bemidde
len tussen vraag en aanbod. Volgens
Karen Longstaff van Synthese gaat
het uitstekend: "Dankzij de centrale
zijn door 32 vrijwilligers inmiddels
55 vacatures ingevuld. Sinds de start
melden de organisaties en instellin
gen zelf vacatures. Binnen het
bestand aan vrijwilligers zoeken we
dan of een vacature in te vullen is."
De al ingevulde vacatures variëren
van het rijden van de buurtbus, de
opvang in het sociaal pension in
Oirlo tot en met het groepsvervoer
van verstandelijk gehandicapten, het
bezorgen van maaltijden en huis
werkbegeleiding van minderjarige
asielzoekers.
Er wordt op zeer zorgvuldige
wijze invulling gegeven aan de
vacatures, in goed overleg tussen de
medewerkers van de
Vrijwilligerscentrale en de vrijwilli
ger. Longstaff: "In een intake
gesprek wordt samen de richting
bepaald. Hoeveel uren is iemand
beschikbaar en in welke richting
zoekt hij of zij vrijwilligerswerk?
Dat soort vragen komen eerst aan de
orde alvorens we gaan kijken voor
welke job iemand in aanmerking
komt."
VERBORGEN KWALITEITEN
Een ander doel van de
Vrijwilligerscentrale is om cliënten
van de afdeling sociale zaken, die
weinig tot geen perspectief op
betaalde arbeid hebben, in te zetten
voor maatschappelijk zinvolle
werkzaamheden. Daarmee wordt
invulling gegeven aan de zorgtaak
van de gemeente voor maatschappe
lijke activering van uitkeringsge
rechtigden. Zo wil de gemeente ook
voorkomen dat deze mensen in een
sociaal isolement geraken. Een
beleid dat extra gestalte krijgt door
uitkeringsgerechtigden vrijwilli
gerswerk te laten doen met behoud
van een uitkering en hiervoor zelfs
premies of vergoedingen tegenover
te stellen. Moerkerk: "In dit kader
werpt de samenwerking met de
gemeente langzaam maar zeker haar
vruchten af. De mensen kunnen via
het vrijwilligerswerk ervaring
opdoen en zo hun kansen op de
arbeidsmarkt vergroten. Daarnaast
halen we de kwaliteiten van vrijwil
ligers naar boven."
De Vrijwilligerscentrale neemt
daarnaast deel aan een provinciaal
experiment binnen het vrijwilligers
werk, de EVK (Erkenning van for
meel en informeel verworven kwali
teiten). Een methode die in het
bedrijfsleven in het buitenland, met
name in Groot-Britannië, al langer
wordt gehanteerd. En met succes.
Longstaff: "In dit experiment is
'investeren in jezelf' de leidraad.
Bewust met jezelf bezig zijn, wat
zijn mijn kwaliteiten. De deelne
mers stellen een map samen met
daarin hun ervaringen in het leven.
Ze zijn bewust bezig met hun moge
lijkheden en tekortkomingen.
Mensen blijken vaker over 'verbor
gen kwaliteiten' te beschikken,
eigenschappen die we door middel
van dit project boven water halen."
Van 7 tot en met 12 december
vindt in de Bibliotheek Venray
een themaweek over vrijwilligers
werk plaats. Tijdens die week
staan onder andere een actiedag
van vrijwilligers in de wijk, een
vrijwilligerswerving, een informa
tiemarkt en themabijeenkomsten
op het programma. Voorafgaand
aan deze themaweek in Peel en
Maas een serie artikelen over vrij
willigerswerk. In de eerste bijdra
ge aandacht voor de
Vrijwilligerscentrale Venray, een
organisatie die eind vorig jaar in
het leven werd geroepen om vraag
en aanbod van vrijwilligerswerk
op elkaar af te stemmen.
Vanuit Stichting Synthese werd in
1996 bij de gemeente Venray de
mogelijkheid aangekaart voor de
oprichting van een
Vrijwilligerscentrale. De gemeente
vraagtekens plaatsen of juist hij en
zijn twee zoons uit zijn tweede
huwelijk recht hadden op zo'n groot
deel van de nabestaandenregeling."
GENOEGDOENING
De rol van de regering, rondom de
nabestaandenregeling voor slacht
offers die als gevolg van een bloed
transfusie besmet raakten met het
HIV-virus, noemt Vermaat dubieus.
"Wat me vooral bezig heeft gehou
den. is dat minister Borst naar aan
leiding van één rapport van de
Ombudsman, waaruit duidelijk
werd dat de overheid medeverant
woordelijk was. meteen actie onder
nam. Slachtoffers en nabestaanden
konden meteen op een forse tege
moetkoming rekenen, terwijl de
zaak toch al zo'n 12, 13 jaar speel
de. Waarom is pas na zo'n lange tijd
een onderzoek ingesteld? Justitie
had veel eerder op deze zaak gezet
moeten worden. Ik ben ervan over
tuigd dat de regering de zaak in de
doofpot heeft willen stoppen."
Volgens de schrijver hebben nabe
staanden/slachtoffers in eerste
instantie ook altijd een kansloze
strijd gestreden. Dat is hem een
doorn in het oog: "In procedures
tegen de overheid sta je als eenling
machteloos. Je moet een geweldig
incasserings- en uithoudingsvermo
gen hebben. Het is een kwestie van
wie het meeste geld en de langste
adme heeft. Als eenling trek je dan
uiteindelijk meestal aan het kortste
einde. Voor de overheid speelt geld
en tijd geen rol." Vermaat is dan ook
blij dat de ruim 150 slachtoffers die
besmet raakten met het HIV-virus
en de nabestaanden hun genoegdoe
ning hebben gekregen. "Al moetje
je afvragen of die 200.000 gulden
wel voldoende is. Voor Leentje en
Paul in ieder geval niet. Voor hen
werd de regeling typisch een geval
van 'pech gehad'."
PEEL EN MAAS
UW
WEEKBLAD
Karen Longstaff en Kees
Moerkerk hebben er het volste ver
trouwen in dat de Vrijwilligers
centrale een structureel karakter
krijg't_
ging daarmee akkoord als de
behoefte aan een dergelijke organi
satie kon worden aangetoond. Uit
een door Synthese in 1997 afgerond
onderzoek onder verenigingen en
instellingen in Venray bleek dit
inderdaad het geval. Medewerker
Kees Moerkerk van Synthese: "Er
bleken binnen die organisaties maar
liefst 400 vacatures te zijn die door
vrijwilligers ingevuld konden wor
den. Dankzij het positieve resultaat
van het onderzoek gaf de gemeente
nog in datzelfde jaar groen licht om
te starten." Synthese krijgt twee jaar
tijd van de gemeente Venray. die op
haar beurt een financiële injectie
aan het project geeft, om te laten
zien dat de Vrijwilligerscentrale
levensvatbaar is. Moerkerk: "Er
moet voldoende respons zijn vanuit
verenigingen en instellingen.
Daarnaast moet er animo zijn om
vrijwilligerswerk te verrichten.
Slagen we in onze opzet dan krijgt
het experiment na die twee jaar een
structureel karakter."
IN GOED OVERLEG
De Vrijwilligerscentrale is het
coördinatiepunt binnen het vrijwilli
gerswerk. De centrale stimuleert.
Piet Hermans maakt eerste ontwerp
De Venrayse kunstenaar Piet
Hermans heeft van de dorpsraad
in Castenray de opdracht gekre
gen een ontwerp te maken voor
een kunstwerk ter verfraaing van
het Venrayse kerkdorp. Volgens
voorzitter Steph Lintzen van de
dorpsraad betekent dit echter niet
per definitie dat Hermans de
opdracht ook krijgt. "Dat hangt
namelijk af van meerdere facto
ren."
"Het idee om de inwoners van
Castenray een kunstwerk aan te bie
den dat representatief is voor het
kerkdorp, bestaat al langer", aldus
Lintzen. "We zijn het er met zijn
allen over eens dat het iets herken
baars moet worden maar wat dat
precies is, weten we nog niet. Want
wat is nu eigenlijk typisch
Castenray's? We hebben Piet
Hermans dan ook de opdracht gege
ven een ontwerp te maken voor een
kunstwerk waarin de mensen aan
bepaalde symbolen hun dorp her
kennen. Hij heeft ons laten welen
binnen twee maanden met iets op de
proppen te zullen komen. We zullen
dat ontwerp bekijken en vervolgens
besluiten of we met hem in zee
gaan. Als dat laatste het geval is, zal
een geschikte locatie voor het kunst
werk moeten worden gezocht."
Volgens de voorzitter van de
dorpsraad bevindt het plan zich nog
nadrukkelijk in de verkenningsfase.
"Het is niet duidelijk wat voor een
kunstwerk het wordt, op welke loca
tie het komt te staan, hoeveel het
gaat kosten en wie het precies gaat
betalen.
We zullen proberen sponsors te
vinden en daarnaast rekenen we op
een subsidie van de gemeente ter
verfraaiing van ons dorp. Een ding
weten we zeker: Castenray krijgt
nog voor de eeuwwisseling een
kunstwerk dat bij Castenray past."
STATIONSWEG 13 VENRAY TEL. 0478-515010
