Een leefbaar Venray VENRAY PEEL EN MAAS Tijdelijke poetshulp werd 'moeder van Dingus' Jules vindt het mooi geweest... LIONS VEILING 1997 SAMENWERKING Joe denkt de burger erover Prijs voor Vice Versa WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMGEVING iets te verkopen? Bel: 0478-551640 Reisthema- avonden bij Etcetera UW Samenwerking x wil burgeronderzoek Vorig jaar stelde ^menwerking Venray voor om ■en burgeronderzoek in te stel en. Samenwerking is van nening dat de politiek en de emeente vaker de burger moet •aadplegen, Een regelmatig te jouden burgeronderzoek zou jaar een goed instrument voor nnnen zijn. Samenwerking kreeg echter niet le steun van de gemeenteraad haar is toch doorgegaan met haar plannen. Vorige week heeft U het. srste verhaal in een serie van vier unnen lezen. Deze en de komen- le twee edities zal worden inge- »aan op een bepaald onderwerp en Uilen diverse standpunten wor- ién belicht. De onderwerpen heb- >en betrekking op zaken als open- mre werken en milieu, Gpenbare irde en veiligheid, leefbaarheid, uimtelijke ordening en volkshuis- csting. Aan de hand van dat artikel unnen burgers reageren via inderstaande bon. Zij kunnen hun nening daarover kwijt. Verder ainnen zij aangeven welk pro- >leem volgens hen de gemeente eens aan moet pakken. De inzameling gaat plaats vio len o.a. via de Stadspost, die dat eheel gratis verzorgt, en particu- lére inleveradressen. Onderaan jtaan de afleveradressen ■enoemd. De reakties moeten aantonen of «n groter burgeronderzoek wel of niet wenselijk is. Noot van de redaktie: De inhoud van deze artikelenreeks alt geheel buiten de verant- voordelijkheid van de redaktie van Peel en Maas. 'Leefbaarheid'. Een groot woord en tegelijkertijd een vaag begrip. Bij 'leefbaarheid' kun je je van alles voorstellen: buurtbe heer, verkeersveiligheid, mooi groen, speeltoestellen voor de kinderen, niet fietsen door de Grotestraat, zonder angst en zon der uit te glijden over de honden poep wandelen door de wijk. En zo kun je nog wel even doorgaan. Iedereen heeft z'n eigen voorstel ling bij de term leefbaarheid. Zeker is dat het belangrijk is voor mensen. Dat vindt ook Samenwerking Venray. Belangrijk genoeg om in een bur geronderzoek aan de orde te komen. Temeer daar de gemeente niet aan alle onderwerpen die met leef baarheid te maken hebben evenveel aandacht besteedt. Bijvoorbeeld aan de overlast door hondenpoep. Bijna elke Nederlander ergert zich dood aan de drollen van de huisdie ren en misschien nog wel meer aan de baasjes, die hun honden overal maar laten zitten. Hondenpoep staat hoog op de agenda van ongemak ken. In stadscentra en in woonwij ken. Inleveradressen stadspost 'enray centrum, Lectuurhal, Grotestraat 5, brievenbus Stadspost, ènray Brukske, Bakkerij Houben. Kiosk 22a, brievenbus Stadspost, enray Zuid, Hermans, Leunseweg 25, brievenbus Stadspost, enray Landweert, I. Busser, Kruidenlaan 112, privé brievenbus, eunen. Electro De Mulder, Albionstraat 43, brievenbus Stadspost, tostrum. Bakker H. Verheijen. Mgr. Hanssenstraat 25, brievenbus in de win- i sselsteyn. friture M. Bosch, Jan Poelsweg 12, brievenbus in cafetaria, lerselo, Janssen-Millen. Dorperveld 13, privé brievenbus, irlo, L. Manders, Castenrayseweg 28. privé brievenbus, astenray, Classens. Castelostraat 30, privé brievenbus, eide, G. Verkoeijen, Ysselsteynseweg 10, privé brievenbus, eulen. Fleurkens van Gassel, Veulenseweg 49a, privé brievenbus, redepeel, J. Classens, Joh. v. Stalbergweg 7, privé brievenbus. J makt, Het Pelgrimshuis, St. Jozeflaan 52, brievenbus IN winkeldeur. B: uiteraard kunt u de bon ook op een voldoende gefrankeerde briefkaart Itulen naar Busser. Het gemeentebestuur van Venray vindt dat het allemaal wel meevalt. Tenminste, bestrijding van de over last heeft geen prioriteit. Er staat in de APV dat iedere hondenbezitter de uitwerpselen van z'n huisdier zelf op moet ruimen. Maar nie mand die overtreders iets maakt. Volgens Samenwerking is de oplossing uiteindelijk om de men sen zelf te betrekken bij het onder houd van hun woonomgeving. Buurtbewoners die op vrijwillige basis bijvoorbeeld het groen in de wijk bijhouden, zullen hun buren er heus op aanspreken als die de hond weer op het gras laten poepen. Uiteraard moeten er ook plekken komen waar de dieren wel kunnen gaan zitten. En daar moet de gemeente voor zorgen, vindt Samenwerking Venray. PRIORITEITEN De inrichting van het centrum is in Venray ook zo'n heet hangijzer. Leefbaarheid is meer dan een mooie bank en een paar bomen, vindt Samenwerking. Mensen moe ten zich prettig voelen in het cen trum. Vrachtauto's en fietsers horen in een winkelstraat niet thuis. Maar ook leegstaande winkels dragen niet bij tot een leefbaar centrum. En hoe zit het toch met het Stadspark? Hoewel Samenwerking natuurlijk erkent dat een gemeentebestuur ook niet alles kan regelen en vindt dat op sommige terreinen echt vooruitgang wordt geboekt, vraagt de fractie zich af: zijn de prioritei ten van de gemeente ook die van de burgers? Daarom pleit de fractie voor een burgeronderzoek. Dan kun je de inwoners rechtstreeks vragen wat zij belangrijk vinden. En ver volgens je beleid daarop afstem men. Om te weten te komen of u ook het nut van zo'n burgeronder zoek inziet kiest Samenwerking dezelfde werkwijze: ze wil het u op de mens af vragen. Vul daarom onderstaande bon in. Wilt u een burgeronderzoek, laat het ons weten. Ook als u tegen een dergelij ke vorm van medezeggenschap bent, kunt u de bon insturen. De adressen waar u de bon kun inleve ren staan ook op deze pagina. stads Venray - Horsl Sevenum regio [Naam: i adres: i jpostcode: lis voorstander/tegenstander* van het houden van een burgeronderzoek i J* doorhalen wat niet van toepassing is i |het meest urgente probleem dat de gemeente moet aanpakken is: Gon Maessen (73) wil nog van geen ophouden weten a De jongeren kwamen en gingen, le naam veranderde tot tweemaal oe, het jongerenwerk verander- e, maar 'mevrouw Maessen' leef. Dertig jaar lang is Gon laessen-Voermans (73) de con tante factor binnen het Venrayse Dngerencentrum. Volgende week et Dingus de jubilerende poets- rouw in het zonnetje. (door Bert Albers) iZaterdag I maart wordt een mis pgedragen. 's avonds wordt een jceptie gehouden en er staal een lünie van oud-vrijwilligers ïpland. Het blijkt al uil het pro- ramma; Gon Maessen is meer dan en poetsvrouw. In de dertig jaar dat in de soos bijna dagelijks de zaak eeft schoongehouden is ze uitge roeid tot een soort symbool, iabbers. hardrockers, hippies, drin- ers en blowers, lot welke groep de rijwilligers vroeger en nu ook oren, over één ding zijn ze het in ingus eens: je moet niet aan levrouw Maessen komen. En dat ïvoel is wederzijds. Gon Maessen is thuis. Ze zit op en bank in de serre. Voor haar een oetenbankje, naast, haar een kruk. e is vijf' weken geleden aan haar nie geopereerd en is aan het reva- deren. Al die tijd heeft ze ook niet linnen poetsen in de soos. Een paar agen geleden was ze voor het eerst over dat ze samen met haar man ineen kijkje kon gaan nemen. "Het iel nog wel mee", zegt ze. "Maar ramen moeten nou toch wel weer ewassen worden. En ze waren de jekker voor de vloer kwijt", lacht Zo gauw het enigszins kan gaat on weer vijf ochtenden per week iar Hoenderstraat 10. Om de afwas doen. te stofzuigen of de vloer te oen. Ze neemt de handdoeken mee aar huis en stopt ze in de wasma- WIJ ZOEKEN regelmatig nieuwe bezorgers voor Peel en Maas. Aanmelden in onze boekhandel Grotestraat 68 of telefonisch 582727 Min. leeftijd 14 jaar chine. "Ik ben van harte niet ziek". TIJDELIJK "Ik hou niet van stilzitten en ik heb graag mensen om me heen", antwoordt ze op de vraag waarom ze op haar leeftijd nog steeds in Dingus in de weer is. Want ze nam een jaar of acht geleden al afscheid, toen ze 65 jaar werd. Met een behoorlijke staat van dienst, zeker vooreen tijdelijke poetshulp. 'Ik wil het wel doen, maar kijk maar vast naar een ander uit', zéi Gon, toen ze' gevraagd de poetsvrouw in het pas gestarte jongerencentrum te vervan gen. Dat was in november 1965. Er kwam geen vervangster en Gon bleef maar. Omdat ze het leuk vond tussen die jonge mensen. Haar man Jan werd regelmatig bij het werk betrokken, net als de opgroeiende kinderen. Als haar dochter 's zon dags uit de kerk kwam, ging ze met haar vriendinnetje asbakken afwas sen in de soos. In de jaren zeventig, de bloeitijd van Free Wheelin', zoals de soos inmiddels heette, stond Gon Maessen op de loonlijst. Tot haar 65e bleef dat zo. Toen nam ze afscheid, maar ze kon toch de soos niet missen. "Je blijft er jong bij", zegt ze. En dus werkt ze de laatste acht jaar weer als vrijwilligster. HANENKAM Jong, dat is het sleutelwoord in haar carrière. Zelf werd ze ouder, maar de leeftijd van de mensen in de soos veranderde niet zo veel. De jongeren zelf ook niet, vindt ze. "Ze zoeken iets voor zichzelf. Dat deden ze vroeger en dat is nog steeds zo. Och, ze vangen wel eens wat aan, maar dat hoort erbij. Ik moet er niet aan denken dal de soos dicht zou gaan. Waar moeten ze dan naar toe?" Laatst vroeg de kapelaan haar of ze haar jonge kinderen tegenwoor dig ook naar de soos zou laten gaan. "Natuurlijk, heb ik gezegd. Dan weet je waar ze zitten. Anders lopen ze maar over de straat. En in cafe's weet je ook niet wat er allemaal gebeurt. In de soos is in al die jaren nooit iets ernstigs gebeurd". Dezelfde kapelaan wilde weten of er in Dingus nou ook jongeren met hanenkammen rondliepen. 'Ja, ant woordde Gon, twee. Een rooie en een groene'. Ze lacht. Ze zegt niet wat ze er zelf van vindt. Dat is ook de reden dat ze nog nooit woorden heeft gehad met vrijwilligers of soosbestuur. Of het nou halve hip pies, doorgestudeerde academici, gabbers of zware metaal-jongens waren. Gon Maessen is te beschei den om een oordeel te vellen over anderen. Waarschijnlijk is ze daar om bij iedereen geliefd. VERRASSINGEN Met vernielde spullen bijvoor beeld had en heeft Gon veel moeite mee. Maar ook daarover hield ze haar mond.In de dertig jaar dat ze bijna elke morgen als eerste het jon gerencentrum binnenging ontdekte ze regelmatig dat er was vernield of ingebroken. Eén keer miste ze de inbrekers maar op een haar. Ze verd wenen net via de achterkant toen Gon door de voordeur binnenkwam. "Bang ben ik nooit geweest", zegt ze. Andere verrassingen in de vroege ochtend waren een voorzitter, sla pend op z'n bureau. Eén keer kwam ze op de trap een naakte man tegen... Het bleek een lid van de Engelse popgroep die de avond te voren had opgetreden en was blijven slapen. "Hij schrok denk ik net zo hard als ik", lacht Gon. Voor mevrouw Maessen waren het allemaal geen redenen om haar sleutels in te leveren. Ook na het feest wil ze blijven doorgaan. Zolang ze kan. Ze vindt het nog steeds gezellig in de soos. "Ik ga er nog steeds graag naar toe. Als het nog 'ns moest doen, deed ik het weer". Het jubileum van poetsvrouw mevrouw Maessen viel eigenlijk al in november 1995. Het feest is al enkele keren uitgesteld. Het is al enige tijd onrustig rondom jonge rencentrum Dingus. De in 1965 opgerichte soos vecht al jaren om het naakte bestaan. Een verwaar loosd gebouw, vrijwilligers die het laten afwetende gemeente die de zaal heeft laten sluiten vanwege geluidsoverlast. Over enkele weken hoopt Dingus van de gemeente dui delijkheid te krijgen over haar voortbestaan. Vlak voordat die beslissing wordt genomen viert het jongerencentrum toch maar het jubileum van Gon Maessen. Zaterdag 1 maart wordt om 14.00 uur een mis opgedragen in de Grote Kerk. Om 20.00 uur begint het avondprogramma met een receptiegevolgd door een reünie voor (oud)-vrijwilligers en bestuursleden. Ze is nog niet echt weer aan het werk, maar voor de fotograaf stoft Gon met plezier even het biljart af. Reisbureau Vice Versa heeft de tweede prijs gewonnen in de Piekenwedstrijd van Holland International. Nederlands grootste touroperator Holland International heeft namelijk een actie uitgeschreven waarbij de hoogste stijging in verkoop van rei zen ten opzicht van het vorig jaar wordt gemeten. Reisbureau Vice Versa wint in de tweede landelijke ronde de tweede prijs met een stijging van maar liefst 72% ten opzicht van het vorig jaar! De prijs bestaat uit een reis voor twee personen naar Cyprus! Zodra een van de medewerkers hier geweest is, zult u in Peel en Maas kunnen lezen, dat zij nu ook alles van Cyprus afweten... Autodiefstallen Dinsdag werd tussen 12.45 en 15.15 uur een op de parkeerplaats bij het NS-station geparkeerde zwarte Opel Omega met het kente ken SN-68-TL gestolen. De bena deelde is een 55-jarige inwoonster van Geysteren. Dinsdag werd tussen 13.30 en 22.10 uur een op de parkeerplaats bij het Vincent van Gogh Instituut aan de Stationsweg geparkeerde Volkswagen Passaat Varia met het kenteken XJ-13-RY gestolen. De benadeelde is een 30-jarige inwoner van Ledeacker. DONDERDAG 20 FEBRUARI 1997 - NR. 8 HONDERD ACHTTIENDE JAARGANG 4 Maandag jl. vierde Jules Coenen zijn 65e verjaardag en dat was voor hem ook een ogenblik om voorgoed afscheid te nemen als directeur van 'Coenen, Venray-Horst', waaraan hij ruim 40 jaar als mede-eigenaar zijn beste krachten gaf. FAMILIEBEDRIJF In 1921 namen vaderen moeder Coenen-Houtackers - afkomstig uit Weert - de zaak in huishoudelijke artikelen, in de Hofstraat, over van de heer Jac. Fonck. En zoals Jac. Fonck met zijn later opgerichte 'Magazijn De Zon' (nu Berden) in de Grote,straat furore maakte; zo werd ook de firma Coenen- Houtackers in de Hofstraat een begrip in Venray en de regio. Uit het kinderrijke gezin van Jac. Coenen-Houtackers waren het voor al Truef, Jules en Tjeu die al vroeg tijdig in de zaak aan de slag moes ten. En zo kwam het, dat dit drietal zich ook direct na de oorlog ging bemoeien met het herstel en de uit breiding van de zaak. Maar het duurde toch nog tot 1956 eer zij met z'n drieën de totale leiding van het bedrijf op zich mochten nemen. Truce nam negen jaar geleden afscheid van de directie en nu is het de beurt aan Jules. Tjeu Coenen zal de leiding van de zaak blijven voort zetten. VAN ALLES EN NOG WAT Wie zich Coenen-Houtackers uit de jaren dertig herinnert, weet natuurlijk wel dat het assortiment destijds heel anders was. dan wat men nu vindt in Venrays grootste winkel op dit gebied. Vader en moe der Coenen-Houtackers zaten nog met kleine voorraden huishoudelijke artikelen, maar dan wel in de meest uitgebreide zin; speelgoed werd fei telijk alleen in de Sinterklaastijd verkocht en 'galanterieën' waren helemaal uitzonderingen. Nu puilen winkel en magazijnen uit met alles wat men in het huishouden van nu nodig heeft; beslaat de afdeling speelgoed een hele etage en zijn de zogenaamde luxe artikelen niet meer op te noemen; om van tuin meubelen maar te zwijgen. Die omschakeling van simpele eenvoudige dingen voor het leven van alledag naar het uitgebreide assortiment van vandaag ging niet van vandaag op morgen. De behoef ten van de klanten groeide met de jaren, en daar speelde Coenen van zelfsprekend graag op in. Ook de fabrikanten zaten niet stil en brach ten tientallen 'nuttige' artikelen op de markt waardoor de behoeften van het publiek andermaal stegen. Naast de ijzerwaren uit de voor oorlogse jaren ging Coenen bijvoor beeld ook over tot de verkoop van haarden en kachels. Gewilde artike len in de zich van de oorlog herstel lende regio. Maar ook haarden en kachels had den geen eeuwig leven. Nederland bleek te beschikken over onnoeme lijke voorraden aardolie en prompt kwamen de oliehaarden eri -kachels op de markt. Ook hier nam Coenen het voortouw. Jules, met twee 'rechtse' handjes, verkocht ze niet alleen; hij leverde ze bij de kopers aan huis af, koppelde koperen lei dingen en sloot ze buitenshuis aan op grote of kleine oliereservoirs. Ook balatum als zeer gewilde na oorlogse vloerbedekking werd door Coenen verkocht en door Jules vak kundig gelegd. Toen ook de diepvriezers, koel kasten. centrifuges e.d. tot het gemeengoed gingen behoren was ook Coenen - en met name Jules - een van de eersten die in Venray dit witgoed ging verkopen. DE BUREN GEKOCHT Indachtig het gezegde dat je je buurman maar één keer kunt kopen, hadden de Coenen's vanwege de groei van hun bedrijf, hun zinnen gezet op de panden van hun buren. In I967 kon men de woningen kopen van Oudenhoven, Hawinkels en Seuren. Daarmee ontstond toen de slagzin 'een hele Hofstraat Coenen'. Genoemde panden werden voor en na gesloopt en in het win kelbestand opgenomen. Niet ieder een vond de toen broodnodige ver bouwingen geslaagd. In het bijzonder de aansluiting van de Jules Coenen houdt het voor gezien en gaat met zijn echtgenote van zijn vrije tijd genieten. Latijnse School op de nieuwe win kelpui van 'COENENCOENEN- COENEN' had niet door de schoon heidscommissie gemogen, 'zei men'... Toch vormt het pand Coenen. nu, na al die jaren, een spe cifiek gezicht van Venray en in het bijzonder van de Grote Markt en de Hofstraat. Had Truce zich hoe langer hoe meer gespecialiseerd in porselein en aardewerk - met een grote voorkeur voor Delfts Blauw - Jules maakte van de speelgoedafdeling iets groots en unieks in Venray en de regio. Natuurlijk moesten voor die uitbrei dingen bepaalde artikelen uit het assortiment worden genomen. Zo verdwenen de kachels, het witgoed, de vloerbedekking e.a. minder gevraagde artikelen. Zij maakten plaats voor onder andere lederwa ren, méér huishoudelijke artikelen, verlichting en kleinmeubelen, tuin meubelen en seizoenartikelen zoals bijvoorbeeld voor de kerst en het carnaval. AFSCHEID Jules houdt het met zijn 65 jaren nu wef voor 'gezien.''Onlangs nam hij al afscheid van zijn bestuurs functie bij MHCV, waar hij terecht gehuldigd werd met een ridderorde. Jules is er zich wel van bewust dat de overgang van een druk bezet leven naar dat van een gepensio neerde burger niet makkelijk zal zijn. Per slot van rekening zijn z'n hobby's, verzamelen en recreatief hockeyen, niet van dien aard dat hij er zijn vrije dagen mee kan vullen. Zijn gedachten gaan dan ook uil naar het volgen van computerlessen om zich die 'nieuwigheid' ook nu nog meester te maken. Nu aanstaande zaterdag 22 febru ari wordt aan Jules en vrouwlief Jacqie een receptie aangeboden, in de zaak aan de Hofstraat. Iedereen die Jules nog eens een hand wil geven in wat hij toch zijn levens werk mag noemen, is van harte wel kom tussen 16.00 en 19.00 uur. Brand in slaapkamer De brandweer was net op hun basis aan de Acaciastraat van een hulpverlening teruggekeerd toen brandalarm werd gegeven voor een slaapkamerbrand in een woning aan de Kastanjestraat. De brandweer was nog nooit zo snel bij een brand geweest als die carnavalsavond. Daardoor kon de schade beperkt blijven. Als vermoedelijke oorzaak denkt men dat een omgevallen nachtlampje het matras in brand heeft gezet. Het 5-jarig zoontje dat lag te sla pen werd wakker van de rook en sloeg alarm. Hoe groot de schade is kon nog niet worden medegedeeld. Diefstal in school Een 14-jarige uit Overloon afkomstige leerling van het Raayland College aan de St. Jozefweg deed aangifte van diefstal van zijn walkman uit een afgesloten kastje in de garderobe van de school. Voor de scholier een schade post van ƒ65,-. Het restaurant Etcetera aan de Stationsweg organiseert de komende maanden diverse reis- thema-avonden. De avonden wor den gehouden in samenwerking met het Holland International reisbureau v.d. Munckhof' in de Grotestraat. De eerste avonden, op 21 en 22 februari, staan in het teken van Portugal. De opzet is volgens dhr. Scholtens van Etcetera om de mensen bekend te maken met een land waar ze mogelijk deze zomer op vakantie gaan. Het restaurant wordt daar op ingericht, het personeel draagt de klederdracht van hel land en er wor den gerechten uit het betreffende land geserveerd. Verder is er voldoende documen tatiemateriaal aanwezig om de aan wezigen in een ontspannen sfeer zoveel mogelijk indrukken op te laten doen. Dergelijke avonden zijn nieuw in Venray maar Scholtens is er van overtuigd dat de avonden zullen sla gen. Reserveren is wel gewenst (tel. 51 i 330) want vol is vol. PEEL EN MAAS WEEKBLAD

Peel en Maas | 1997 | | pagina 11