PEEL EN MAAS Notaris Kooien neemt afscheid Gouden paar aan de Kogeldistel Gouden bruidspaar in Smakt Met kunst haal je de zon in huis I JÈSË* MODE BEWUST. Mode voor dames van 16 t/m 86 Mode in de maten van 36 t/m 48 OPIADENER JAZZCOMPANY WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMGEVING fc leuke jonge meidenmode v.a. 35,- PEEL EN MAAS 'n abonnement waard NOTEER: Zaterdag 17 juni In de Peel en Maas van 13 april wordt een hele pagina gewijd waan het afscheid van Cattoir als schouw- burgdirekteur. Enkele uitspraken van hem blijven met bij. 'de manier waarop overheden werken of mis schien wel moeten werken' en 'ambtenarij en politiek zijn zaken die in zijn woordenboek niet pas sen'. Het moge zo zijn, dat Cattoir de beste arrangementen naar Venray haalde. Maar eerlijkheidshalve moet wel vermeld worden dat dit de brave Venrayse burger jaarlijks zo'n ƒ800.000,- aan subsidie kost. Dit zijn zuur verdiende belastingcenten die men betaalt of men de schouw burg al dan niet bezoekt. Verder is het zo dat Cattoir de misser van zijn leven heeft opgelo pen door het Overloons Toneel met de oorlogsgeschiedenis van Overloon 50 jaar na de bevrijding niet in de schouwburg toe te laten. Een hoogwaardige uitvoering die bezocht is door veel regio-publiek en waarmee veel goodwill voor de schouwburg te kweken viel. Een schouwburg die ondanks alles er tocht dank zij de patronaatsgelden gekomen is en voor deze voorstel lingen bedoeld is. Bijna op lichtzinnige wijze ver geet hij hoeveel gemeenschapsgeld - met medewerking van de ambtenarij en de politiek - er in dit uit de klui ten gewassen patronaat gestopt wordt. Het moge zo zijn dat een schouw burgbezoek voor een weggeefprijs mogelijk is, toch past het niet om de vele burgers die nog nooit de schouwburg bezocht hebben in de hoek van de cultuurbarbaren te plaatsen. De brave Venrayse burger moet ook een keuze maken hoe hij zijn krappe budget (mede door de stijgende belastingen) en zijn krap pe tijd indeelt. Een burger die hij zelf uit de schouwburg hield door destijds artiesten als Frits Lambrechts en onlangs en Overloons Toneel niet tot te staan de schouwburg op te treden. De ver gunning voor het parkeren van de auto's op het schouwburgplein bij dit afscheid vind ik uiterst verwer pelijk omdat Cattoir van de gelegen heid gebruik maakt om de hand die hem voor de laatste maal voert nog snel te bijten. Een vergunning voor het parkeren door gehandicapten was zeker zo rechtvaardig. S. Scholts De Steeg Ondergetekende zou gaarne reageren op het besluit aangaande uitgaanscentrum De Steeg te Leunen. Toen onze kinderen nog klein waren moest de speeltuin het Vlakwater verdwijnen. Toen de jeugd zich kon uitleven op de groe ne weiden bij het zwembad; moest dit ook zonodig verdwijnen. Venray breidt zich steeds verder uit wat inwoners betreft. Waarom de jeugd niet kort bij huis houden en De Steeg in Leunen wat uitbreiden? Ik ben van mening dat de raad van Venray nog maar wat door moet sla pen in plaats van te zorgen dat de jongeren ook fatsoenlijk aan hun trekken komen. J. Franssen, Venray. Telefoneren Donderdagavond omstreeks 20.30 uur was een 73-jarige bewoonster van een woning aan de Akelei aan het telefoneren toen zij verdachte geluiden hoorde bij de berging en aan de achterdeur. Zij brak het gesprek af en ging kijken. Zij zag twee jongens weglopen. Zij kon de politie een signalement doorgeven. De jongens zijn niet in de berging of de woning geweest. Inbraak in clubgebouw In de nacht van zaterdag op zon dag werd ingebroken in een club gebouw aan de Vennenweg in Maashees. Uit het gebouw verdwe nen twee koelkasten met inhoud, bier en frisdrank. NEVENFUNKTIES De notaris, die, volgens Kooien, bij ouderen nog steeds op een voet stuk wordt gezien, is volgens hem daar allang vanaf gehaald. Ook de tarieven zijn 'toegankelijker' gewor den. Voor notaris Kooien is het van zelfsprekend geweest dat hij zich ook buiten het notariskantoor inzet te voor de maatschappij. Zijn socia le en maatschappelijke bewogen heid komt tot uitdrukking in de vele maatschappelijke funkties die hij bekleedde. Van 1974 tot 1986 was hij lid van de commissie van beheer van het Geschied- en Oudheidkundig muse um; van april 1978 tot 19 mei 1990 was het president van de Koninklijke Harmonie Euterpe; sinds 1978 maakt hij deel uit van het Senatoren-convent van carnavals vereniging De Piëlhaas; vanaf de oprichting (11 oktober 1978) tot eind 1194 was hij voorzitter van het Stichtingsbestuur van de Venrayse Omroepstichting (de voormalige ziekenomroep). Kooien was verder vanaf 18 september 1978 tot 26 juni 1991 lid van het bestuur van de Rabobank Venray en sindsdien voorzitter van de Raad van Toezicht van de Rabobank. DONDERDAG 20 APRIL 1995 Nr. 16 HONDERD ZESTIENDE JAARGANG afgelopen zondag werd notaris iolen 65 jaar. Die verjaardag tekent dat hij vanaf 1 mei niet jer mag optreden als notaris. De t(js 19 jaar op zijn advocaten- ntoor werkzame kandidaat- taris mr. Q. Paantjens zal zijn volger worden. totaris Kooien werd geboren in Imond, een stad waarmee hij nog eds goede banden heeft. Maar hij i Venray gaan houden en zal ook in Venray aan de irckenslaan van zijn welverdiende il gaan genieten. In Helmond Igde hij het voortgezet onderwijs haalde in vier jaar zijn latsexamen. Het notarieel latsexamen voor kandidaat-nota- behaalde hij op 23 oktober 1954. jolen kreeg toen een baan als kan- laat-notaris op een notariskantoor Helmond. Op 19 februari 1962 randerde hij van notariskantoor en am hij bij notaris mr. Receveur in Venray terecht. Op dat notariskan toor bleef hij werkzaam tot 1 maart 1973, toen hij, bij Koninklijk Besluit, zich notaris mocht noemen. MONDIGER De werkzaamheden op het notari aat zijn de laatste tientallen jaren enorm uitgebreid. Dat komt mede doordat de bevolking mondiger is geworden. In vroegere jaren zocht de bevolking moeilijk kontakt met een notaris (want die was toch maar alleen voor rijke mensen). Dat is erg veranderd. De bevolking weet maar al te goed dat een notaris er is. Het gratis spreekuur (max. een half uur) wordt steeds meer door inwoners bezocht. Een notaris is bezig met veel zaken zoals de juridische afhande ling van testamenten; huwelijkse voorwaarden; overdrachten van onroerend goed en aandelen en het oprichten van rechtspersonen, zoals B.V.'s. De notarissen zorgen er voor dat de wet zorgvuldig wordt toege past. Toch komen ook notarissen nog wel eens voor moeilijk oplosbare problemen te staan. Te denken valt daarbij aan het erfrecht en wel bij zondere erfenissen. Zo loopt op het kantoor van Kooien een zaak waar al 160 erfgenamen werden uitge zocht. Voor die opsporing, een moeilijke klus, is een speciaal bureau ingeschakeld. Zo moet in andere landen nabestaanden worden opgespoord. Met de uitbreiding van de dienst verlening in de laatste jaren stapel den zich ook de taken op. Door de uitbreiding van personeel kon zo ook meer deskundigheid in huis worden gehaald. Notaris Kooien beaamt dat nergens zoveel onzin over wordt verteld als over het erf recht. Problemen die zouden kunnen ontstaan worden juist door de nota ris opgelost of voorkomen. Kooien onderstreept dan ook het belang van het spreekuur. Een service die zijn opvolger mr. Paantjens zeker zal blijven verlenen. HOBBY'S 'Wat nu met die vele vrije tijd?' Zo vroegen wij de scheidende nota ris. 'Gelukkig heb ik verschillende hobby's. Een daarvan is schilderen, waarvoor ik nu meer tijd krijg. Ook het bezoeken van tentoonstellingen stond steeds op een laag pitje'. Verder is tuinieren een van zijn hob by's en natuurlijk zijn liefde voor muziek en met name de piano. Notaris Kooien blijft in Venray wonen. 'Venray heb ik zien groeien en heeft een aparte plaats bij mij ingenomen. Venray heeft een prach tige omgeving. Die omgeving zal ik nog intensiever gaan verkennen'. OPVOLGER De opvolger van Kooien is notaris Q. Paantjens die bij Koninklijk Besluit van 29 juli 1994 met ingang van 1 mei 1995 is benoemd tot opvolger. Paantjens is 47 jaar en geboren en getogen te Oud- en Nieuw-Amstel (Brabant). Paantjens is sinds 1976 woonachtig te Oostrum en voltooide zijn studie notarieel recht aan de Universiteit te Nijmegen en is sindsdien werkzaam op het kantoor waarvan hij nu het notariaat overneemt. Paantjens is in Oostrum ook verdienstelijk (geweest). Zo was hij sekretaris van de Voetbalvereniging Oostrum; voorzitter van de oudervereniging van de Maria basisschool; lid van het 'Werkcomité' Oostrum en was hij lid van de Raad van Bestuur van de Rabobank Oostrum tot aan de fusie met de Rabobank Venray. In verband met het werk dat op hem afkwam is hij maatschappelijk in Oostrum niet meer aktief. 'Niet voor altijd' verzekert hij ons, want hij denkt er nu toch aan om zich binnen niet al te lange tijd toch weer in te zetten voor de Oostrumse gemeen schap. AFSCHEID Ter gelegenheid van het afscheid van notaris Kooien zal op donder dag 27 april a.s., tussen 19.00 en 21.00 uur een afscheidsreceptie worden gehouden in Hotel Asteria aan de Maasheseweg. Tijdens de afscheidsreceptie kan tevens kennis gemaakt worden met de opvolger, mr. Q. Paantjens. Kunstexpositie in Hotel Asteria De eigenlijke fecstdatum is 1 mei a.s., maar het gouden huwe lijksfeest van het echtpaar Voermans-Heesen zal al op vrij dag 28 april worden gevierd. Het 'tevreden' gouden paar blikt graag terug op hun leven. Een leven van hard werken, zowel voor als na hun huwelijk. Het paar geniet nog van elke dat met als hoogtepunt van de week, de zondag als hun bejaardenwoning aan de Kogeldistel het trefpunt is van kinderen en kleinkinderen. Die dat is 'de zoete inval' niet alleen om het kopje koffie en de soep, maar vooral om bij te pra ten over de gebeurtenissen van de afgelopen week. DE GOUDEN BRUIDEGOM De gouden bruidegom, Thei Voermans (79) is geboren in Heide en verhuisde op zesjarige leeftijd met zijn ouders naar de Broekdijk in Leunen. Hij was eigenlijk nog niet klaar met de lagere school of hij werd al 'verhuurd' voor een jaar, bij een boer. Dat jaar werden er negen tien, weliswaar met een onderbre king van zijn militaire diensttijd. Tijdens de mobilisatie was hij gele gerd op de Grebbenberg, bij Woudenberg en Scherpenzeel, waar hij ook het begin van de oorlog mee maakte. Op vrijdag 28 april 'viert Smakt' het feit dat het echtpaar Harrij en Dien Janssen-Gommans 50 jaar geleden in het huwelijk traden. Dat gebeurt met een H. Mis om 15.00 uur en een receptie in het Pelgrimshuis van 19.00 tot 20.00 uur. DE GOUDEN BRUIDEGOM De gouden bruidegom, Harrij Janssen (79), is geboren en getogen in Holthees. Als jongen moest hij te voet naar het vier kilometer verder gelegen Maashees om daar de school te bezoeken. Na school ging hij werken bij een boer en vervolgens kreeg hij een vaste baan bij Grad Geurts, eerst als kleine knecht. In de loop van de negen jaar dat hij daar in dienst was, werd hij 'grote' knecht. Geurts had een grote boerderij met veel melk vee dat toen nog met de hand gemolken werd. Harrij Janssen ging die melk ook venten bij de burgers in Venray. In 1942 kreeg hij de kans om een vaste baan te krijgen bij de afdeling onderhoud van de Spoorwegen. 37 jaar lang zou hij bij die baas blijven. Eerst was hij aktief in het baanvak Vierlingsbeek- Venray, later werd dat van Roermond tot Cuijk en weer later tussen Blerick en Helmond. Toen hij 62 jaar was geworden vond hij dat er een einde aan het werken moest komen. Harrij wilde nog van een welverdiende rust, na 50 jaar werken, kunnen genieten. En jawel, de keuringsarts in Utrecht was het daar mee eens. Rusten was een groot woord. Zijn tuin maar ook zijn perceel grond waar alles wat voor de kookpot nodig was, werd geteeld, vergde veel tijd. De laatste zeven jaar is hij de vaste grafdelver op het kerkhof van Smakt en onderhoudt hij ook het kerkhof. Al 47 jaar lang behoort hij tot het jagersgilde en beoefent hij de jachtsport in Smakt en op de Spurkt. Jarenlang was Harrij aktief bij het O.L. Vrouwe Gilde van Smakt- Holthees. Daar was hij zelfs drie maal 'koning'. Voor het gilde heeft hij jarenlang oud papier opgehaald, wat een goede bron van inkomsten was. DE GOUDEN BRUID De gouden bruid, Dien Gommans (73) heeft haar jeugd doorgebracht in de wachtpost die stond bij de spoorwegovergang van de Maasheseweg. Zy stamt uit een echte 'spoor-Familie'. Haar grootva der, vaaer en ooms waren allen bij het spoor en het was daar ook, dat zij haar latere man leerde kennen. Ook zij moest te voet naar de school van de Urselinen aan de Maasheseweg en later naar de 'Naaischool' in Overloon. Toen ze daar haar diploma had behaald kon ze, zoals dat toen was, naai- en ver stelwerk gaan doen bij bekenden in Smakt en omgeving. De wachtpost aan het spoor was de zoete inval. Niet alleen voor de mensen van 'het spoor' maar ook voor politie en marechaussee. Na de bevrijding van Smakt moest de familie evacueren. Vanuit Eindhoven werden de families Janssen en Gommans naar België geëvacueerd en waren zijn. zoals ze dat vertelden, vluchtelingen. De ouders van Janssen kwamen terecht bij de burgemeester van Lieferinge in Oost-Vlaanderen vlak bij Ninove. De familie Gommans bij een familie in de buurt. Omdat ze verkering hadden, had pastoor Dauws van Lieferinge het liefst dat ze maar gingen trouwen. Dan konden zij onder hetzelfde dak verblijven. Op 18 april werden door burgemeester Sjef Timmermans in den echt verbonden terwijl pastoor Dauws dat deed in de parochiekerk van Lieferinge op 24 april 1945. Er is met de families, waar ze beiden in 1944-1945 gastvrijheid hebben genoten, nog steeds een goed kon- takt. Terug in Smakt bleek de wacht post grote schade te hebben opgelo pen. Na het herstel konden ze daar bij vader en moeder Gommans intrekken. Bijna 30 jaar verbleven zij in de wachtpost tot die werd afgebroken. Zij konden een woning aan de St. Jozeflaan betrekken, waar ze nu nog genieten van een welver diende rust. Uit hun huwelijk werden vier kin deren geboren die met drie kleinkin deren net gouden feest meemaken. rVv i ,A aris Kooien (links) met achter hem zijn opvolger Paantjes Na de suksesvolle expositie van orig jaar zullen dit jaar twaalf crenommeerde amateur kunste- iars op zondag 23 april hun kun- uitingen tonen in Hotel Asteria. De ositie is van 12.00 tot 17.00 uur. lias miniaturen: Glas, doorschij- nd en in prachtige kleuren, flon- rend in een steeds andere lichtval, tdekt u bij Massimo Santini. Hij Italiaan van geboorte en aldaar (geleid en laat sinds vier jaar het lederlands publiek genieten van jn werk. Olieverfschilderijen en pastellen: w huiskamer, slaapkamer of hal ijgt naast sfeer ook nog een groot limtegevoel bij de schilderijen van ize kunstschilder Frans omeijnsen. Als Zeeuw heeft hij ok diverse zeegezichten bij zich. Poppen: Leny van Eersel is de inst meester in het maken van fan- poppen, waarin ook dieren een rote rol spelen. Deze bijzonder aai en fantasierijke creaties zijn •heel naar eigen stijl en met haar len handen gemaakt. Bloemencollages: De natuur is oor An Brok een bron van inspira- e. Haar behoefte om iets te schep en, om zodoende uiting te gevep an haar gevoelens, stimuleert haar m met dit boeiend werk bezig te Tiffany: Cees de Neve, de aankanter, doet al jaren met deze "osities mee. Hij brengt met zijn fany dan ook iets heel fraais op et gebied van lampen, klokken en >iegels. Glaskunst: Uit gesmolten glas Jvert Augusta Pfann diverse sier- n gebruiksvoorwerpen. Zoals glas, oorschijnend en soms met een pris- tavol kleuren, kan zijn, wordt door aar op een schitterende wijze ormgegeven. Sieraden: Max Renardus is edel- roid van topklasse. Hij maakt, nee ij creëert gouden en zilveren sie ren met of zonder edelsteen. Heel pvallend zijn zijn bijzondere raam- togers met lichtspel van kleuren en armen. Knipkunst: In haar opleiding Keg Riet Seroo veel te maken met Ee vorm van creativiteit. Zij vond f boeiend en interessant en in haar rije tijd ging zij zich meer oriënte- in en toeleggen op deze vorm van MSt. Hoeden en petten: Herma de Jong r-eert haar kollektie hoofddek- Deze zijn door haar zelf ont- orpen en gemaakt van vooral Huurlijke materialen zoals stro, "nen, jute, katoen, maar ook lak- [offen. Tijdens de expositie zal zij ■verse modellen showen. DE GOUDEN BRUID De gouden bruid, Drien Heesen (77) is geboren en getogen bij de Nachtegaal aan de Deurneseweg. Ook zij was 'nog niet van school' of ze was al 'verhuurd' bij een boer. Het paar trouwde voor de wet op 1 mei 1945 in hotel De Gouden Leeuw en voor de kerk in de Paterskerk. De Petrus Bandenkerk was toen totaal verwoest. Tot 1962 woonden zij aan de Merseloseweg. Maar omdat hun woning, waarbij een grote tuin, door de gemeente werd opgekocht voor woningbouw, werd een woning aan de Stationsweg nabij Halfweg gekocht. Ook daar hadden ze een grote tuin. Ze woonden daar 27 jaar. Zes jaar geleden verhuisden ze naar de bejaardenwoning aan de Kogeldistel. De woning in Halfweg werd verkocht aan hun zoon, maar de gouden bruidegom zorgt ook nu nog voor het onderhoud in de grote tuin. Dat heeft hij zijn hele leven gedaan: groenten worden in de eigen tuin gekweekt. Naast de tuin heeft hij ook nog een volkstuintje. In 1947 kon Thei Voermans het werk bij de boer vaarwel zeggen en kreeg hij werk in de gemeentebos- sen. De natuur was zijn lust en leven. Zo heeft hij een aandeel gehad in de aanleg van de bossen van de Boschhuizen, waar nu de algemene begraafplaats is en de bossen aan de Paardenkop en de Vredepeel. In 1960 werd hij bevor derd tot voorwerker bij de gemeente en was hij dus verantwoordelijk voor het onderhoud van de gemeen- tebossen. Zijn plezier in Jiet werk was voor hem reden om geen gebruik te maken van een vervroeg de uittreden. Tot ver na zijn pensio nering heeft hij zich voor het perso neel van de gemeente verdienstelijk gemaakt. Hij zat 31 jaar in het bestuur van de personeelsvereni ging, waarvan 22 jaar als penning meester. Op 76-jarige leeftijd stopte hij met dat werk en droeg het aan anderen over. Tien kinderen werden door hen beiden, ondanks de zorgen, groot gebracht. Het paar wil niet onver meld laten dat de zwaarste dag in hun huwelijksleven, de dag was toen hun dochter, op 26-jarige leef tijd, op tragische wijze om het leven kwam. 'Ondanks de zorg is het ons gelukt om alle kinderen de moge lijkheid tot 'verder-studeren' te heb ben kunnen geven. Daarop zijn wij beiden trots, vooral omdat ze allen ook een goede betrekking hebben en allen nog de ouderlijke woning weten te vinden. Met tevredenheid kijken wij terug en zijn dankbaar dat wij nog vitaal zijn', aldus het paar dat nog wandelt en Fietst. 'Wij heb ben nooit een auto willen hebben en wij kunnen nog overal komen met de bus en met de trein. Behalve naar Oirlo, daar moeten wij met de dcel- taxi naar toe'. Vakantie had en heeft het paar niet nodig. Wel maken ze veel dagtochten maar slapen, dat doen ze thuis. Het paar verheugt zich op de grote dag. Op vrijdag 28 april zal dan om 14.00 uur in de St. Petrus Bandenkerk een plechtige eucharis tieviering worden opgedragen. Het feest zal verder in zaal In den Engel worden voorgezet, waar iedereen het gouden paar en hun familie van 18.30 tot 19.30 uur kan feliciteren. Handgevormde vazen en schalen: Kiki Wolter komt van ver om u te laten genieten van vazen en schalen, apart van vorm en uniek van kleur, waarbij de glans van de glazuren, o.a. het donkere Indigo, tot leven brengt. Beschilder porselein: Jos van Beek legt zich al jaren toe op het schilderen van keramiek, o.a. Plateel en tegeltableaus. De inspira tie vindt zij in de natuur, de Griekse of Oosterse mythologie. Figuratief keramiek: Ria Fransen vormt met haar handen gebruiks voorwerpen, wat gebakken wordt en dan door het leven gaat als kera miek, gebruikskeramiek. Met o.a. witte en blauwe glazuren geeft dit een fantastisch geheel, waar u zeker wat van zou willen hebben als aan denken aan deze middag. Alle twaalf kunstenaars zijn deze middag zelf aanwezig en willen u een onvergetelijke dag bezorgen. De toegang is gratis. Kat werd agressief Een bruin/zwarte kat gedroeg zich zondagmorgen vrij agressief nadat het dier vermoedelijk door een auto op de Oostsingel was geraakt. De kat was daar onder een geparkeerde auto gekropen. Het dier kon niet door buurtbewoners en de politie worden benaderd. Het lukte wel de gealarmeerde dierenarts die de kat wist te vangen en vaststelde dat die een heup had gebroken. De dieren arts nam de kat mee en heeft het dier vermoedelijk uit haar lijden verlost. De eigenaar van de kat is tot op heden nog niet bij de politie bekend.

Peel en Maas | 1995 | | pagina 9