PEEL EN MAAS
Coalitie blijft...
door angst van de winnaars
Van
naar
de
de
steenfabriek
wegenbouw.
TOO Kilo tarwe voor
de bruiloft...
'T VENROJS LAEVE GETAEKEND
Tel. 04780-12772
Oac "Wttumett "TK&de, wtodieocb ett &efaal&<z<vi
Twee gouden bruidsparen in Leunen
CDA en PvdA knopen er nog vier jaar aan vast Nadat dinsdag de vier
andere partijen voor de tweede keer lieten weten geen zin te hebben in
regeringsverantwoordelijkheid, heeft het CDA de knoop doorgehakt
Uiteindelijk heeft de partij haar verlies erkend en een stapje terug
gedaan.
Dat betekent voor het CDA een
personeel probleem. Welke wethou
ders) keert/keren niet meer terug
achter de bestuurstafel? Dat pro
bleem wordt dinsdag 12 april opge
lost en is een partijprobleem: het
CDA heeft flink verloren, heeft nog
getracht het verlies door scherp on
derhandelen te beperken, maar
heeft zich bij de feiten moeten
neerleggen.
Wat de gevolgen van een wethou
der minder zullen zyn voor de kwa
liteit van het gemeentebestuur kan
een probleem worden voor de hele
gemeenschap. In elk geval voor de
oppositiepartijen. Zij zijn namelijk'
als eerste verantwoordelijk voor de
situatie. Doordat ze hun winst van
de verkiezingen niet durfden om te
zetten in een wethouderszetel. En
dat mogen de 'winnaars' zichzelf
aanrekenen. Samenwerking voor
op.
Met name die partij heeft zich
van haar naïeve kant laten zien. Na
de winst bij de verkiezingen stond
de wethouderszetel voor Martinet
Roling klaar: CDA en PvdA wilden
wel een bredere coalitie, program
matisch paste Samenwerking daar
goed in en de fraktie had een kandi
daatwethouder. Wat daarna is ge
beurd is bekend, maar wekt ook
enkele weken na dato nog steeds
bevreemding. Het lijkt erop alsof
Samenwerking al langer twijfelde
aan de bestuurlijke loyaliteiten van
mevrouw Roling, maar een beslis
sing vooruit heeft geschoven in de
hoop dat de verkiezingsuitslag een
besluit overbodig zou maken.
Samenwerking rekende namely k
helemaal niet op veel winst, vooral
(door Bert Albers)
vanwege de konkurrentie van D'66.
Tben de winst er toch kwam en me-
\touw Roling haar eerder getoonde
bereidheid nogmaals uitte, kwam
de fraktie in een lastig parket. Met
het gevolg dat Samenwerking heeft
gehandeld tegen het meest funda
mentele principe van de politiek,
namelijk het verkrijgen en uitoefe
nen van macht, tegenwoordig aan
geduid met het minder besmette
woord regeringsverantwoo rdel ij k-
heid-
Samenwerking treft natuurlijk
niet alleen blaam, al springt de par
tij door haar handelwijze het meest
in het oog. Ook de fraktie Van de
Vorle maakt duidelijk dat ze niet
kan en durft, te regeren. Want dan
hadden Van de Vorle cs hun achter
ban moeten laten weten dat veel
van wat ze in de verkiezingsstrijd
beloofd hebben absoluut onuitvoer
baar is in Venray.
Hetzelfde geldt voor D'66. Van nul
naar drie zetels is een ruime winst.
Ook deze kiezers hebben hun stem
gegeven omdat ze wilden dat er iets
Inbreker kreeg slaag
In de nacht van zondag op maan
dag, rond 02.30 uur, werd een bewo
ner van een flat aan de Mozartstraat
wakker, doordat hij vallend glas
hoorde. Hij ging kijken en zag dat
de gordijnen van zijn slaapkamer
bewogen. Een hem onbekende jon
geman probeerde door een raam
naar binnen te klimmen. De bewo
ner bedacht zich geen moment en
gaf de indringer met een hard voor
werp enkele harde klappen, waar
door deze kreunend afdroop.
veranderde in de Venravse politiek
en ook bij D'66 zijn ze daanoor
blykbaar aan het verkeerde adres.
Natuurlijk heeft deze party het ver
weer dat ze nieuw zyn in de arena,
maar het is geen wet om eerst enke
le jaren raadservaring op te doen
alvorens een bestuurszetel te aan
vaarden. En wat had D'66 gedaan
als ze onverhoopt vijf zetels hadden
bemachtigd?
Tbt slot de VAT). Alleen van deze
fraktie is het wel te begrijpen dat, ze
niet staan te trappelen om in een
college als vulling te fungeren. Per
slot van rekening hebben de libera
len. ondanks de zetel winst, nauwe
lijks meer stemmen gehaald dan
vier jaar geleden, toen de VAT) de
tweede zetel nipt mistig De beschei
denheid is dus op z'n plaats.
En dus blyven CDA en PvdA. met
een wethouder minder, toch rege
ren. Voor het CDA maakt het weinig
uit. Ook in een brede coalitie had
den de ehristendemoeraten een
veer moeten laten. De Partij van de
Arbeid behoudt haar zetel in het
bestuur, waarmee meteen bewezen
is dat regeren niet altijd gestraft
wordt. Na zes weken van onrustige
coalitiebesprekingen zitten de win
naars van de verkiezingen niet in
het pluche en heeft het CDA het, zy
het met moeite, toch nog gered.
Dubbele peoh
Een 22-jarige automobilist had
vorige week vrijdag, tydens de hevi
ge regenbuien, dubbele pech. De
man kreeg nj. eerst pech aan zyn
personenauto. Hij parkeerde die
toen langs de Leunseweg, rond
14.30 uur. De auto stond echter hin
derlijk op het fietspad. Een fietser,
vanwege de regenval krom gebogen
over het stuur, bemerkte die auto te
laat op en botste daar tegenaan. Hij
raakte daarbij licht gewond.
Het lukte de politie op dat mo
ment niet om de eigenaar van de
auto te bereiken. Omdat de auto te
gevaarlijk stond geparkeerd liet de
politie de auto wegslepen.
Rond 18.00 uur meldde de eige
naar van de auto zich op het politie
bureau, met de mededeling dat zijn
auto weg was. Nadat hij gehoord
had wat er gebeurd was, bestreed de
man dat hy de auto gevaarlijk had
neergezet. Toch moest hij opdraai
en voor de kosten van het wegsle
pen, wat hem ƒ187.50 in de
portemonnee scheelde... Dubbele
pech dus.
Inbraak in kantoor
Dinsdagmorgen ontdekte het per
soneel van een kantoor aan de Mer-
seloseweg dat er was ingebroken in
het kantoor. Eerst werd gedacht dat
alleen een ruit was vernield en dat
er geen sprake was van een in
braak. Dinsdagmorgen werd ont
dekt dat de videorekorder was
ontvreemd. De dader moet in ieder
geval erg snel zijn geweest want het
alarm was afgegaan.
MAKELAARDIJ O.Z.
Koop/verkoop en huur/verhuur
Onafhankelijk hypotheekadvies
Taxaties
Kantooradres Zandakker 24 te 5801 DV Venray
2-1-1;
Uitslagen wethoudercompetitie:
2,5-1; 3-1; 3-2; 2-1; 2,5-1; 2,5-1,5; wedstrijd gestaakt..
Ook al was het niet ver naar Oirlo.
de kans om terug te keren kwam
eerst na de bevrijding van Tegelen.
Voor Miet werd het ook geen pret
je want zij werd na de bevrijding
van Meerlo naar Eindhoven geëva
cueerd. om later in Merselo te moe
ten wachten om naar Oirlo te
kunnen terugkeren, met een in
middels in Merselo geboren zoon.
Die zoon kreeg z'n vader voor het
eerst te zien toen deze enkele
maanden later terugkeerde.
Zes jaar lang boerden zij in de
Zandhoek op het middelgroot ge
mengd bedrijf. Daarna keerden ze
terug naar de ouderlijke boerderij,
inmiddels door hen omgedoopt tot
Lambertushoeve. Met de regelmaat
van de klok werd het gezin uitge
breid met als eindpunt vijf doch
ters en zeven zoons, waarvan de
laatste zoon geboren werd toen de
gouden bruid van nu 49 jaar oud
was.
Zowel in als de jaren na de oorlog
heeft het gezin Willems steeds
klaar gestaan om anderen te hel
pen. Ook toen de kinderen opgroei
den bleef het steeds een plaats waar
iedereen graag vertoefde, want
iedereen was welkom. Ook dit paar
benadrukt nog eens hoeveel warm
te er uitstraalde juist van die grote
gezinnen, waar men alles voor el
kaar over had.
REIZEN
Twee van hun zoons - beiden nog
vrijgezel - hebben het bedrijf over
genomen. maar er gaat bijna geen
dag voorbij of er wordt toch nog een
bezoek gebracht aan de boerderij,
waar ze zoveel liefde hebben gekre
gen. Gelukkig zijn ze gespaard ge
bleven van veel leed. Over de
kwaaltjes die de ouder wordende
mens nu eenmaal krijgt willen ze
niet spreken. Waar ze wel over wil
len praten is hun reislust, want vier
maal een bezoek brengen aan
Nieuw Zeeland, dat zullen er maar
weinig hebben meegemaakt. Trou
wens als wij alle landen die door dit
paar bezocht zijn moesten vermel
den, zouden wij aan dit verhaal een
kolom extra moeten maken.
Kwamen er in him huwelijk
twaalf kinderen, de volgende gene
ratie doet het kalmer aan. want er
zullen slechts tien kleinkinderen
aan het feest deelnemen, en nog
geen achterkleinkind. Ook heeft,
en dat vindt de gouden bruidegom
jammer, zich nog geen stamhouder
aangediend.
Het is zeker niet uitgesloten dat
het paar nog een grote reis zal gaan
maken, maar eerst wordt er op
dinsdag 12 april stil gestaan bij hun
gouden mijlpaal. En dat gebeurt
nog ouderwets met een echte brui
loft. Eerst wordt in een plechtige
eucharistieviering, die om 14.00
uur begint in de parochiekerk van
St. Catharina in Leunen, God dank
gebracht voor al het goede. Daarna
wordt het feest voortgezet in zaal
Martens, waar van 19.00 tot 20.30
uur iedereen de gelegenheid krijgt
het gouden paar en familie de gelu
kwensen aan te bieden. Aangezien
hun boerderij nog steeds de zoete
inval is voor velen, zal het op die re
ceptie druk worden, daarvan zyn
wij overtuigd.
een boomgaard met veel fruit. Over
dag gaan werken en 's avonds na
het werk nog op het bedrijfje aan
pakken. Het spreekt vanzelf dat
moeder de vrouw ook mee moest
aanpakken, want anders lukte het
niet. Met weemoed denken ze terug
aan die mooie tijd in het oude
Brukske, wat opgeofferd is voor de
uitbreiding van Venray.
Daarvoor is het paar niet vertrok
ken maar omdat de moeder van
Wim Voesten hulp nodig had op
haar bedryf. Zodoende keerden zij
weer terug naar de Veulenseweg.
waar ze nu weer 30 jaar wonen. Ook
die buurt is een hechte buurt en
dat zal wel blijkten tijdens hun
feest.
In hun huwelijk werden zes kin
deren geboren en deze zorgden
voor twaalf kleinkinderen waaron
der een drieling, die binnenkort de
eerste communie doet. Daarnaast is
er een achterkleinkind, zo vertel
den ze met trots.
Het wordt een echte ouderwetse
bruiloft met alles d'r op en d'r aan,
want er zijn vele familieleden uitge
nodigd. Op vrijdag 22 april zal om
12.30 uur in de parochiekerk van
St. Catharina een plechtige eucha
ristieviering worden opgedragen en
daarna zal het verdere feest in zaal
Martens worden voortgezet. Van
18.30 tot 20.00 uur krijgt iedereen
de gelegenheid het gouden paar
met hun familie geluk te wensen.
Wat zouden wij van dit gouden
paar nog moeten schrijven. Dat de
gouden bruid nog zeer mobiel is,
want met haar auto kan ze nog ver
komen. De kaartavonden slaat ze
niet over, zeker niet de kaartavond
met hun vroegere buren, al zijn die
naar Well verhuisd. Verder hand
werkt ze nog en heeft enkele jaren
zitting gehad in het bestuur van de
Bond voor Ouderen in Leunen. En
natuurlijk kan de gouden bruide
gom nog niet stilzitten. De tuin ligt
er niet alleen prima bij, ook de
oogst is nog altijd de moeite waard.
DONDERDAG 7 APRIL 1994 Nr. 14 HONDERD VIJFTIENDE JAARGANG
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMGEVING
gens anders. Maar verder was de
mobilisatietijd geen pretje, zeker
niet als je gelegerd was op de Greb-
benberg. Veel zin om zijn beleve
nissen uit die oorlogsdagen te
vertellen heeft de bruidegom niet.
Begrypelijk want daar heeft het Ne
derlandse leger enkele dagen moe
ten vechten en velen van zijn
kameraden zijn er gesneuveld. Te
rug thuis ging Wim werken op een
fruitbedrijf aan de Schei, later op
de steenfabriek, dat weer verruild
werd voor werk in de wbgenbouw.
Weer later werkte hij in de bossen
in ACW-verband, totdat hij door
ziekte genoodzaakt was vervroegd
met pensioen te gaan.
De gouden bruid. MIEN CRE-
MERS (73), is geboren in Broekhui-
zenvorst, maar omdat haar ouders
naar Maashees verhuisden heeft ze
daar haar jeugd doorgebracht en is
ze daar ook naar school gegaan.
Ook voor haar was er alleen maar
werk bij de boeren. Dat bleek een
goede leerschool te zijn. want later
in haar huwelijk moest ze hard aan
pakken. Ze bleef bij de boeren wer
ken totdat ze trouwden. Ook dit
paar werd na de bevrijding geëvacu
eerd. Ze kwamen in Deume terecht,
waar ze moesten wachten tot ze
konden terugkeren. Ze waren toen
bij de ouders van de bruidegom, zo
als dat heet 'ingetrouwd', totdat ze
in het oude Brukske een klein keu-
terytje konden pachten. Aan die
twintig jaar Brukske hebben ze bei
den prettige herinneringen. Het
was daar een hechte gemeenschap.
Op het keuterijtje was het aanpak
ken, want niet alleen hielden ze
daar varkens en kippen, maar ook
je maand april vieren in Leunen liefst twee bruidsparen hun gouden huwelijksfeest Op zich niet zo
wemd, maar in liet laatste oorlogsjaar was het bruiloft vieren er wel een heel eind vanaf. Peel en Maas toog
iaar de Weipas en de Veulenseweg voor het levensverhaal van twee paren, die ondanks heel verschillende om-
tandigheden, terugkijken op een geslaagd leven. Beide paren vieren deze maand uitbundig hun 50-jarig
liuwelyksfeest, maar wilden het verhaal graag sober houden.
r In hun riante bcjaardenwoning
^aan de Weipas in Leunen, waar het
;ouden paar sinds vijf maanden
roont, treffen wij het zeer tevreden
laar Willems-van de Munckhof
an. Zy zijn er trots op die dag te
oogen beleven en genieten tevre
den van hun welverzorgde levens-
vond.
De gouden bruidegom GRAD
ÏILLEMS (82) is weliswaar geboren
i Horst, maar kwam al als baby
laar Leunen, waar zijn ouders de
iteshoeve aan de Laagriebroekse-
hadden gekocht. In dat middel-
>t landbouwbedrijf groeide hij
en al was de afstand naar de
tool in Leunen een hele gang,
ir die tijd was het heel gewoon
|t er gelopen moest worden. Al
"jong moest er op de ouderlijke
irdery worden aangepakt. Om-
at het ouderlyk bedrijf een ge-
Dengd bedryf was. kon er ook van
lies worden geleerd wat later van
is kon komen. Op een boerenbe-
r\jf werken was destijds, toen de
ïechanisatie' nog niet zo was door-
evoerd. hard aanpakken al wasje
an geen keuterboerke.
Nu was het bij Willems zo dat als
jr getrouwd werd, er voor een be
llij 1' gezorgd werd. Zo was de ge-
lachte daar. toen er trouwplannen
waren, een bedrijf te stichten aan
de Zandhoek in Oirlo. Maar in de
oorlogsjaren een bedryf stichten,
met al die vergunningen voor mate
rialen, was een hele klus en het
kostte architect Colsen heel wat
moeite om aan al die vergunningen
te komen.
AFROMEN
Om het verhaal goed te kunnen
volgen stappen wij eerst over naai
de gouden bruid, MIET VAN DE
MUNCKHOF (76). Zij is een geboren
en getogen rasecht Venrods mégje
en wel Miet van Den Engel. De
ouderen weten het nog maar al te
goed: cal'é Den Engel was niet alleen
een café maar ook een boerenbe
drijf en op dat bedrijf was de hulp
van dochter Miet welkom. Onvoor
stelbaar als men naast het werk op
de Vioerderij ook melk moet gaan
venten bij de burgers. Op de fiets
met de kannen er naast. Van haar
moeder moest de nog niet afge
roomde melk eerst worden bezorgd
bij de jonge moeders in het doip.
Daarna ging de rest van de melk
naar de melkfabriek om af te ro
men en de afgeroomde melk werd
dan uitgevent. Dat heeft de gouden
bruid ruim zes jaar volgehouden.
De oorlog duurde eigenlijk veel te
lang en daarom werd besloten toch
te gaan trouwen. Dat gebeurde op
12 april 1944, nog net vóór dat Ven
ray bevrijd werd, maar al nadat
Venray de klappen van het bombar
dement had moeten incasseren.
Als men in die tijd van schaarste en
bonnen een bruiloft wilde vieren
moest er hulp worden geboden
door velen. Ze weten zich nog te
herinneren dat voor het brood 100
kilo tarwe naar de molenaar werd
gebracht en dat daar 70 kilo bloem
voor terugkwam. Zo ging het ook
met het vlees. Op de bruiloft ont
brak het aan niets. Er werd, zoals
dat toen gebruikelijk was, zelfs twee
dagen bruiloft gevierd.
OP TRANSPORT
De boerderij kwam maar niet af
en het jonge paar moest maar in
Den Engel wachten totdat ze naar
Zandhoek konden vertrekken. In
november 1944 werden ze door de
Duitsers verdreven en kwamen in
Meerlo terecht, waar Grad tijdens
een grote razzia werd opgepakt en
naar Duitsland getransporteerd
werd. Tijdens de beschieting van de
trein kon hij vluchten. Hij kwam
bij een Duitse boer terecht en van
daaruit kon hij naar Tegelen. waar
hij werk kreeg op een boerderij.
Tien dagen later zal het tweede
jouden huwelijksfeest met dezelfde
uister worden gevierd. Voor dat le-
isverhaal zijn wij naar de Veu-
iseweg gegaan, waar we het
ichtpaar Voesten-Cremers aantrof
fen, dat nog dagelijks geniet van het
leven en uitkijkt naar vrijdag 22
tril. De naobers hebben zich weer
de traditionele manier, zoals dat
de buurtschap gebruik is, uit-
loofd om toch maar vooral onder
aandacht te brengen dat er een
luden paar in hun midden is.
Wy moeten nu een heel ander
•haal maken, want het blijkt dat
5t gouden paar hard, maar dan
>k echt hard heeft moeten wer-
fen. Want als een man twintig jaar
ig op een steenfabriek heeft ge
werkt. waar toen nog maar weinig
gemechaniseerd was. dan moest
men van goede huize komen. Er
werd betaald als er gewerkt was.
regen- en vorstverlet waren on
bekend.
Gouden bruidegom WIM VOES
TEN (78) werd geboren op de Schei
in Leunen als zoon van een keuter
boerke en dat betekende dat er. als
de schoolbanken verlaten waren, al
moest worden aangepakt. De school
bezocht hij ook in Leunen en werk
was er alleen maar door je te verhu
ren als boerenknecht en dat was
hard aanpakken. Hij heeft gediend
bij boeren in Ysselsteyn, maar ook
aan de Brienshoek. Tijdens zijn mi
litaire dienst kon Wim zijn blikveld
verruimen, want je kwam ook er-
