PEEL EN MAAS
1
Twee bruidsparen in Veulen 65 jaar getrouwd
Diamanten
rijvereniging
„De Eendracht"
Castenray
Met Venrayse
klederdrachten
naar de
Verenigde
Emiraten
PEEL EIM MAAS
Bèr Tonen
40 jaar
schilder bij
dezelfde baas
1000 m2
mode
en
schoenen
AANBIEDING
ZONNEKUUR
Kollekte
Nationaal
Reumafonds
Jubileumconcoursen
op maandag 20 april
en zondag 26 april
Het was in 1927 toen in Castenray de
landelijke rijvereniging „De Een
dracht" werd opgericht. Dit is voor de
bewoners van dit mooie dorp toch wel
een reden om zich op te maken, om dit
met op een gepaste wijze en trots te
vieren.
De Eendracht is een van de oudste
verenigingen die het dorp heeft en die
nog steeds binnen de dorpsgemeenschap
een belangrijke functie vervult.
De Eendracht was al spoedig bekend
Als a.s. donderdag vanaf Schiphol
een KLM-vliegtuig opstijgt in de rich
ting van Dubai in de Verenigde Emira
ten, gaat weer een grote wens van de
Venrayer Harry Linskens in vervulling.
Want om de aloude en zeker de Venray--*
se klederdrachten te promoten Is geen
moeite hem te veel; zelfs geen reis naar
Dubai.
Deze in Weert geboren verzamelaar
van oude klederdrachten, heeft ook een
unieke verzameling foto's, welke zijn
weerga niet zal kennen. Keurig geor
dend heeft hij meer dan 6.000 foto's van
oude klederdrachten uit Noord-
Limburg. Bovendien vervaardigt hij als
de meest deskundige houten poppen
met porceleinen hoofden waarvan de
haardracht en de aankleding exact het
zelfde zijn als vroeger. Ook de sieraden
zijn echt.
Bij gelegenheid van het 75 jarig
in de Limburgse en Brabantse Ruiter-
wereld. Vooral in de afdeling dressuur
waren zii toendertiid zeer sterk. Wie
herinnert zich nog het klavertje van drie
wat naar Den Bosch ging en wie weet
nog wie daar het springconcours heeft
gewonnen? De grensstreekkampioen
schappen van Brabant-Limburg werden
ook door De Eendracht gewonnen.
Vele jaren is De Eendracht reserve
kampioen van Limburg geweest, maar
in 1958 werd ook het achttal kampioen
van Limburg.
In 1967 werd de ponyclub opgericht
en kreeg De Eendracht haar eerste
ponyruiters. Dat de ponyclub de eerste
aanzet is voor het beoefenen van de
ruitersport, mag toch wel blijken uit het
feit dat alle actieve grote ruiters zijn
begonnen als ponyruiter.
In 1973 kwamen de eerste ponyruiters
over naar de grote ruiters en die werden
in 1974 kampioen met het viertal.
Ook op de veteranen concoursen zijn
de ruiters van De Eendracht steeds van
de partij. Ook hier werden zij
meermalen kampioen met hun viertal en
ook bij de individuele dressuur.
fj'
V
Dat de ponyclub ook haar 20 jarig
bestaan viert, mag ook niet vergeten
worden. Wie de jeugd heeft, heeft de
toekomst, is een oud gezegde. Zij zijn
met hun acht of viertal ook reserve
kampioen geweest en ze hebben de
kring-kampioenschappen gewonnen.
Individueel zijn de ponyruiters
doorgedrongen tot de NKB kampioen
schappen te Wanroy.
Aan deze successen denkt men bij het
vieren van een jubileum terug en dat
alles bij elkaar geeft toch wel aan dat de
ruiter- en ponyclub De Eendracht een
actieve vereniging is.
Om dit alles samen te vieren wil men
een tweetal jubileumconcoursen houden
en wel op 20 april voor de grote ruiters
en op 26 april voor de ponyruiters.
Voor deze eerste concoursen van het
groene seizoen is animo. Niet minder
dan 41 verenigingen hebben hiervoor
ingeschreven. Bij het springen, klasse
zwaar, treffen we dan ook zonder
namen te noemen de hele top aan van de
land-ruiters uit Limburg en Noord
Brabant.
De ponyruiters komen op zondag 26
bestaan van het Openluchtmuseum in
Arnhem heeft Harry Linskens een pop
voor één jaar afgestaan. Die pop stelt
een Venrayse dame voor in oude kleder
dracht met een echte „toermuts".
In de intussen wel bekende volksdans
groep „De Hakkespits" neemt Linskens
met zijn „bruid" een voorname plaats
in. Samen en met de poppen treedt men
regelmatig op, zoals tijdens de opening
van het Computer Centrum, waar men
de provinciale vertegenwoordiging was.
Dat leverde voor 'n Limburgse school
een gratis computer op.
De zeer aktieve vereniging „De Hak
kespits" bestaat al vijf jaar. De 25 leden
houden zich voornamelijk bezig met de
aloude dansen in de al evenoude kleder
dracht, en zijn dikwijls graag geziene
gasten. De damesleden van Hakkespits
maken zelf hun kleding, geheel volgens
de oude modellen. Dat de Venrayse
volksdansgroep in die vijf jaar een goe
de naam heeft weten op te bouwen
blijkt wel nu ze gevraagd zijn drie dagen
met hun hele groep te gast te zijn van de
Amelander dansgroep, waar de Neder
landse Folkloristische federatie een
volksfeest organiseert.
Op 22 augustus is de groep verder uit
genodigd deel te nemen aan het Interna
tionale Folkloristisch festival in Soest,
waar 4 groepen uit de 4 windstreken
mogen deelnemen. Als Zuid-groep is
Venray uitgenodigd.
april naar Castenray om daar dan te
strijden om de ereplaatsen.
Het concoursterrein is aan de
Wusterweg. Dit is een zijweg gelegen
aan de weg van Castenray naar Leunen.
Vrijdagavond 24 april is er een
receptie van 20.00-21.30 uur in het
gemeenschapshuis „De Wis". Na
afloop van de receptie gezellig
samen zijn.
De voorzitter L. van Casteren en de
Secretaris F. Stiphout hebben heel
Castenay bij elkaar „getrommeld"
omdit alles goed te doen verlopen en De
Eendracht kennende zullen zij ook in
hun opzet slagen.
Ruiterclub „De Eendracht" uit Casten
ray in 1936. Op de foto te paard van
links naar rechts:
J. Philipsen, J. Classens, Frans Weijs,
G. Friesen, J. Willemsen, G. Vullings,
M. Classens, M. Dinghs, een andere M.
Dinghs, Th. Strijbos en J. Rambags.
Zittend het bestuur: H. Smits, M.
Dinghs, pastoor R. Verheggen, W.
Friessen, P. Steeghs, A. Strijbos. P.
Philipsen en M. Roelofs.
Linskens en zijn „bruid" namen als
Venrays „echtpaar" deel aan de Natio
nale klederdrachtenbijeenkomst in
Schagen. En op de Internationale Kant
dag in Oosterbeek, waar klederdrachten
uit de gehele wereld, zelfs uit Rusland,
getoond werden, was weer dat Venrayse
„echtpaar" aanwezig, in hun kleder
dracht vervaardigd met Limmerikse
kant, afkomstig uit Ierland.
Deskundigen veronderstellen dat
vroeger die kant door de Venrayse
Schaapskompagnie mee naar Venray
werd gebracht.
Onlangs werd Harry Linskens door
de firma Den Haan en Wagemaekers uit
Edam gevraagd of hij niet als hun repre
sentant naar Dubqj wilde gaan, met een
collectie van 31 poppen, waaronder drie
Venrayse poppen. Daar zal tijdens de
Holland-Promotion in het „Gouden
Tullip" hotel een Hollandse antiek-
buurs worden gehouden en een presen
tatie van oude ambachten.
Volgende week donderdag vertrekt
Linskens dan naar Dubai. Niet alleen
Holland-Promotion maar zeker ook
Venray-Promotion.
EEIM ABONNEMENT WAARD!
DONDERDAG 16 APRIL 1987 Nr, 16
HONDERDENACHTSTE JAARGANG
Op dinsdag 28 april zal tijdens de
personeelsavond van het Schildersbe
drijf Toon Kateman, Bér Tonen in de
bloemetjes worden gezet, omdat deze 40
jaar onafgebroken in dienst is bij dit
Venrayse schildersbedrijf.
Het zal in de toekomst wel niet meer
voorkomen, dat een schilder 40 jaar
onafgebroken bij één baas werkzaam is.
Hij zal immers eerst de Technische
School moeten hebben bezocht, voor
dat hij in het vak kan gaan, en dan is
men al gauw de 20 gepasseerd.
40 jaar geleden was dat anders, mede
omdat er in Venray geen Ambacht
school of Technische-school was en
omdat er al direkt voor thuis verdiend
moest worden. Hun opleiding kregen ze
wel bij hun baas. Soms moest men
daarvoor nog betalen ook.
Toon Kateman was destijds dringend
verlegen om een knechtje en bereid om
naast de opleiding ook nog een
weekgeld van drie knaken te betalen.
Dat was in die dagen veel geld en weinig
gehoord. De 15 jarige Bér Tonen werd
„de man". Naast zijn praktische
opleiding moest Bér ook nog de
avondcursus volgen. Veel verder gingen
zijn aspiraties toen ook niet.
Veertig jaar geleden was het bedrijf
Kateman nog een jong bedrijf, dat zich
specialiseerde op onderhoudswerk.
Voor Bér betekende dat, dat de eerste
les bestond uit het verf-afbranden met
de lamp. Op de dag van vandaag een
vrij onbekende bezigheid, want daar
zijn nu chemische middelen voor. Maar
in die jaren en vooral op warme dagen,
geen makkie.
Het verplaatsen van het ene kwarwei
naar het ander gebeurde per fiets. Je
moest maar zien hoe je al die potten
verf versjouwd kreeg. Het leek soms wel
een wedstrijd, wie de meeste potjes per
fiets kon vervoeren. Na de fiets kwamen
er de handkar en de bakfiets en later
weer de auto. Ook de techniek van het
verven veranderde veel, maar als je de
vooruitgang maar bijhield, dan ging die
omwenteling haast vanzelf.
Naast de onderhoudskarweien bij
burgers kwamen ook die bij de Venrayse
instellingen, o.m. bij het pyschiatnsche
ziekenhuis St. Servatius. Daar ging Bér
Tonen liever niet heen en daar hield de
werkgever dan wel rekening mee, maar
bij het onderhoud van scholen en
instellingen elders, was Bér op zijn
plaats.
Zowel zijn werkgever als hijzelf kan
zich niet herinneren dat hij ooit ziek is
geweest.
Vertellen over vroeger, betekent dat
er vanzelfsprekend ook gesproken
wordt over de vele uren die bij het
schildersbedrijf Kateman besteed wer
den aan het beschilderen van de decor's
voor de Venrayse revue's, voor
carnavalswagens en niet te vergeten het
beschilderen van speelgoed voor Sinter
klaas. Dat moest dikwijls op het laatste
moment gebeuren en meerdere malen is
't voorgekomen dat de -verf op
Sinterklaasmorgen nog niet droog was.
Bér was steeds als eerste op het werk
of in de werkplaats aanwezig en ging
ook als laatste weg. Hij groeide met het
bedrijf, dat nu gemiddeld 20 werkne
mers kent. Bér Tonen en het bedrijf
Kateman zijn echt één! Dat zal op de
komende personeelsavond nog wel eens
blijken en natuurlijk ook tijdens de
receptie in het Gastencentrum Wieën-
hof, op dinsdag 28 april a.s., tussen
19.00 en 20.00 uur.
10 x 54 uur bank en hemel
met gratis Lancaster
zonnecosmetica probeerset.
Zolang de voorraad strekt.
De in de week van 9-15 maart ge
houden landelijke kollekte van het Na
tionaal Reumafonds heeft in Venray het
prachtige bedrag van 17.304,05 opge
bracht.
In 1986 bedroeg het bedrag van de
kollekte/15.234,25.
'n Geweldige groei waarvoor wij alle
gevers en alle kollektrices en kollektan-
ten heel dankbaar zijn.
Het bedrag van 17.304,05 is bijeen
gebracht door:
Castenray 507.75
Heide 441,50
Leunen 844,90
Merselo 971,20
Oirlo 524,45
Oostrum 120.6,40
Smakt 110,—
Vredepeel 132,50
Veulen 469,
Ysselsteyn 1844,65
Venray-kom 10.251,70
Het moet toch wel goed werken en
wonen zijn in het Venrayse kerkdorp
Veulen, als er binnen één maand vier
maal feest kan worden gevierd bij ge
legenheid van een gouden huwelijks
feest of nog langer!
Van de 500 inwoners zullen er onge-
twijfels verschillenden zijn, die aan
meer dan één bruiloftsmaal aanzitten...
Het echtpaar BURGERS-HESEN
was op 6 april 50 jaar getrouwd, maar
zullen dat op een latere datum vieren,
dat vertelden wij u reeds eerder.
En onlangs vierde het echtpaar
HAEGENS-REINTJES temidden van
de familie hun 55-jarig huwelijksfeest.
En op 2/3 mei zullen er twee bruids
paren zijn, die het uitzonderlijke feest
\ieren dat ze 65 jaar lief en leed hebben
gedeeld. Het bruidspaar Reintjes-Ver-
stegen en het bruidspaar Louvet-Rijse-
wijk.
Wij bezochten beide paren toen ze
destijds hun gouden huwelijksfeest vier
den.Maar ook 5 jaar geleden bij hun
diamanten feest. Maar desondanks
willen ze ook nu weer in de krant ko
men. En het liefst zo uitgebreid moge
lijk.
GRAD REINTJES aan de Lorbaan,
is nog steeds een zeer ijverig baasje, on
danks zijn 88 jaar. Toen wij hem op
zochten was hij bezig met een van zijn
hobby's, het vlechten van miniatuur
bijenkorven.
Voor een gesprek is hij altijd te vin
den. En hij heeft zoveel stof voor een
verhaal, dat het moeilijk is een beknopt
overzicht neer te schrijven.
Reintjes is geboren en getogen op het
Veulen en is er trots op de oudste
geborene van dit kerkdorp te zijn. Als
zoon van een landbouwer moest hij al
jong aanpakken. Toen hij 28 jaar was
kreeg hij zijn eerste rijbewijs. Dat ging
zo: wat ritjes doen met de vrachtauto
van het Limonadefabriek van Clephas;
dan de aanvraag indienen bij Jac. Fonk;
even examen-rijden in de Draalstraat;
keren in de straat en vervolgens een
rijksdaalder betalen. Met de boodschap
„je moet toch nog wat bijleren" werd
dan het rijbewijs verstrekt.
Dèt is nu 60jaar geleden en nog steeds
is Reintjes in het bezit van een rijbewijs,
al kostte de laatste verlenging hem wel
140,keuringskosten.
Met trots weet hij te vertellen, dat hij
nooit betrokken is geweest bij een aan
rijding en dal hij nog nooit een proces
verbaal heeft gekregen. Hij rijdt nog
steeds in een Opel Kadet. Die is 22 jaar
oud en recentelijk nog goedgekeurd....
Hoewel.... die keuring kostte hem het
lieve bedrag van 2200,
Als men iets wil weten van oude ge
bruiken, ook wat betreft de viering van
carnaval, dan kan men geen betere ken
ner en verteller vinden dan Grad
Reintjes.
En dan moeten wij zeker nog vermel
den dat hij nog steeds als hobby kerst
stalletjes maakt.
De bruid, VERSTEEGEN NEL, is.
en dat moesten wij nu maar eens goed in
de krant zetten, geboren en getogen in
de Molenhoek, wat toen en nu nog
steeds, bij Oirlo behoort. Als boeren
dochter moest zij daar alles aanpakken.
Er werd immers niet naar de zwaarte
van het werk gekeken.
Ze is evenals haar echtgenoot, en
ondanks haar 86 jaar, nog zeer vitaal en
weet zich nog goed te roeren over het
heden en verleden.
Na eerst 3 jaar ingetrouwd te zijn ge
weest, kwam men op een pachtboerderij
terecht. Later kocht vader Reintjes voor
hen een failliete boerderij aan de Lor
baan. Tot de oorlog ging alles voor
spoedig, ondanks de crisisjaren. Oók de
uitbreiding van het gezin, want er
kwamen 11 kinderen. De boerderij werd
bij de bevrijding in puin geschoten en
zij moesten met hun kinderen naar
Someren evacueren. Aan die lijd heb
ben ze niet de prettigste herinneringen...
Teruggekeerd, werd er een noodboer-
derij gebouwd, welke, hoe gek het ook
mag zijn, nu nog steeds hun huis is en
voor geen bejaardenwoning zouden wil
len ruilen. Uit dankbaarheid voor het
ongeschonden met lijf en leden door de
oorlog komen, bouwden zij een
kapelletje aan dezelfde Lorbaan. Maar
bouwden ook een andere woning, en
herbouwden hun boerderij.
Toen ze het kalmer aan gingen doen,
trokken ze in de noodwoning, waarvan
intussen ook enkele kinderen gebruik
hadden gemaakt.
Hun elf kinderen zorgden weer voor
42 kleinkinderen en die weer voor 14
achterkleinkinderen, Die Kunnen onmo
gelijk allen dit uitzonderlijke feest mee
maken, want dal zou te veel zijn. Ook
heeft men afgezien van een receptie,
want op hun diamanten feest moesten
ze 2 uur lang handen schudden.
Maar gevierd wordt het wel; op
zaterdag 2 mei om 17.00 uur zal rector
Hoogers een plechtige Eucharistievie
ring voor hen opdragen. Daarna gaat
men naar zaal 't Veule, waar 't feest in
intieme kring zal worden gevierd. Na
tuurlijk ontbreekt daar niet de buurt,
want een buurt waar men al die jaren
mee heeft geleefd, behoort er bij. De
blaoskapel zal toch voor een muzikale
huldiging zorgen.
Het vierde feestvierende gezin is de
familie LOUVET-R1JSEWIJK. Niet
aan de Lorbaan, maar aan de Drabbels-
weg woont al 35 jaar het paar, dat 65
jaar lief en leed heeft gedeeld. Beide
echtelieden zijn geen geboren en
getogen Limburgers, maar zijn afkom
stig van de Betuwe, waar ze beiden in de
landbouw en fruitteelt werkzaam
waren.
LOUVET ALBERT (91) is geboren
in Randwijk de gemeente Heteren.
R1JSEWIJK NEL (88), is geboren in
Driel waar ze als 12-jarige al moest uit
gaan werken. En ook in de Betuwe
weten ze wat werken is
Na hun trouw runden ze een fruit-
bedrijf (pachtbedrijf) en maakten er
ook de verschrikkingen mee van oorlog
en bezetting en vooral van de evacuatie
naar België. Toch, aan die evacuatietijd
hebben ze achteraf wel de meest
prettigste herinneringen overgehouden.
Twee van hun kinderen hebben hun toe-
koms* gevonden in datzelfde België.
Uit hun huwelijk werden 4 dochters
en 1 zoon geboren.
Bij dit bruidspaar gaat het gezegde
niet op: „oude bomen moet men niet
verplanten", want 35 jaar geleden, dus
op 56-jarige leeftijd kocht Louvet een
vervallen bedrijf aan de Drabbelsweg en
maakte er een florerend bedrijf van,
wat nu door zoon en kleinzoon nog be
werkt wordt.
Het klikte daar in Veulen prima.
Toen men kennis maakte met de buren,
bleek dat de familie Reintjes te zijn. Die
familie wist alles! En toen bleek dat
beide paren graag kaarten, ging alles
vanzelf verder. Ze ontdekten ook dat ze
op dezelfde dag waren getrouwd en
vanaf hun 40-jarig huwelijksfeest werd
daar voortaan rekening mee gehouden.
Iedere week, uitzondering daargela
ten, wordt er gekaart. De ene keer bij de
een, de andere keer bij de ander. Maar
de dinsdag is voor de bruid, want dan
moet ze gaan kienen, „geld verdienen"
volgens de dochter.
Hun 5 kinderen zorgden voor 13
kleinkinderen en die weer voor de
volgende generatie: dat zijn er al twee...
Op zondag 3 mei a.s. zal ter hunner
intentie door rector Hoogers in de rec-
toraatskerk van Antonius van Padua
van Veulen om 11.15 uur een plechtige
Eucharistieviering worden opgedragen.
Daarna wordt er naar zaal 't Veule
gegaan voor de verdere feestviering.
Ook deze is intiem, gezien beider
leeftijd. Ook daar zal geen receptie
worden gehouden, maar zalde Blaoska
pel aller gelukwensen aanbieden.
Spijt van 't verhuizen naar Veulen
heeft dit echtpaar nimmer gehad. Want
waar is het schoner leven en werken dan
in zo'n prachtige gemeenschap?
Dat is geen vaststelling na 35 jaar.
maar een vanaf de eerste dag
