JUBILEA HET STINKT IN DE IRENESTRAAT.... PEEL EN MAAS N I E U W N I E U W •wS* LANCASTER VIERT HAAR GOUDEN JUBILEUM... COCON TRAKTEERT OP NIEUWS EN VOORDEELTJES! IW#f 40 jaar priester 40 jaar fietsen maker /ANCASTEI^ 50 jaar franciscaan Ursula-school kan gesloopt worden E.H.B.O.- vereniging Venray PEEL EN MAAS uw weekblad Feestavond organiseren daar ben je LEKKEFT'uit 1 Nadat reeds op 13 maart klachten over stankoverlast in de Irenestraat bij de gemeente waren binnengekomen, hebben onlangs weer een aantal bewo ners geklaagd en de gemeente gevraagd afdoende maatregelen te nemen tegen de geconstateerde milieu-overlast, die zou worden veroorzaakt door de fa. Hermus op de hoek Oude Oostrumse- weg-Irenestraat. Volgens wethouder Claessens zou het in eerste instantie gaan om een olieach tige stank - later meer over een vluchtige stof als thinner. Op de riool aansluitingen van een aantal „verdach te" panden werden controles uitge voerd, zonder resultaat. Omdat de stank niet continu veroorzaakt werd, stonden enkele weken lang controleurs gereed om op het eerste alarm opnieuw monsters te nemen. In het riool afkomstig van Hermus werd een bepaalde stof ontdekt welke stonk zodra die in aanraking kwam met warm water. Desondanks was het een milieu-onschadelijke stof, die door Her mus gebruikt werd voor het deminerali- seren van water. Bij het daarop volgen de onderzoek verleende Hermus alle mogelijke medewerking en toonde zich bereid alles te doen om die stankover last te voorkomen. Maar ondanks die „vondst" is het nog helemaal niet zeker dat de stank door Hermus veroorzaakt wordt. Het onderzoek duurt nog voort aldus wethouder Claessens. De heer Kersten (PvdA) ging er maar niet dieper op in, of zo'n bedrijf wel in een woonwijk thuis hoort. Maar bij de rest zette hij wel de nodige vraagtekens. Het is niet alleen stankoverlast, aldus Op zondag 31 augustus a.s. zal pater M. Muysers uit Oirlo zijn 40-jarig priesterjubileum vieren. Pater Muysers ontving de priesterwijding in juli 1946 bij de Paters van de H. Geest. Na 25 jaar als missionaris in Afrika te hebben gewerkt, is hij reeds 13 jaar kapelaan in de St. Antoniusparochie te Blerick en tevens 11 jaar rector van het Bejaarden Verzorgingstehuis .Onder de Wieën", eveneens te Blerick. De kerkelijke viering heeft plaats om 11.00 uur in genoemde parochiekerk. Daarna is er gelegenheid de jubilaris te telletteren in de zaal van de Mavo, tegenover de kerk. De jubilaris wenst alle giften bij kollekte en receptie af te staan aan zijn medebroeders in Afrika. Kersten, maar er zijn ook klachten over huid- en ogen-irritaties. En al weten we de oorzaak niet toch is het zaak een oplossing te vinden. De mensen voelen zich nu machteloos.... Hoe kan het, vroeg Kersten, dat eerst later bleek dat Hermus twee rioolaan sluitingen heeft? En waarom is het rioolwater niet onderzocht door het Waterschap/Zuiveringschap, zoals was toegezegd. En waarom zijn er geen luchtmonsters (schoorsteen) genomen? Wethouder Claessens bevestigde dat er ziekte-verschijnselen waren geconsta teerd, maar ook hier is de oorzaak niet bekend noch het verband met de stankoverlast. De tweede loosput werd inderdaad pas later „ontdekt", maar evengoed gecontroleerd. Onderzoek van het rioolwater bleef achterwege, omdat men eerste wilde uitzoeken waar de gevonden stof vandaan kwam. Overigens is het onderzoek nog lang niet afgesloten. Ook de heer Den Brok (SV) had een onderzoekje ingesteld dat door zijn confraters als vrij eenzijdig werd be stempeld. Den Brok wees er op, dat in bedoeld woongebied de (groeiende) be drijven er eerder waren dan de wonin gen. Men kan ze dus niet verwijten dat ze daar gevestigd zijn. Over het algemeen is de verstandhouding tussen die bedrijven en de bewoners goed te noemen. Behalve met dit bedrijf.... In het jongste verleden moest al geluids isolatie worden aangebracht. En nu weer die stankoverlast. Het bedrijf weet in feite helmaal niet wat er aan klachten tegen hen is ingebracht, noch wat er allemaal gerapporteerd is. Dit laatste werd door wethouders sj DE BEAUTE slEKUREN 04780 83877 Maandag 1 september a.s. is het pre cies 40 jaar geleden dat Guus Wilmsen zijn eerste schreden zette in de rijwiel- zaak van Poels in de Grotestraat, om het vak van fietsenmaker te gaan leren. Als 14-jarige schoolverlater was hij nog zó klein, dat hij op een kistje moest gaan staan om aan de opgehangen rijwielen te kunnen sleutelen. Zoals te doen gebruikelijk moest zo'n leerling nog veel meer doen als het vak leren. Boodschappen doen, fietsen en kinderwagens wegbrengen, en zelfs wel eens als „postiljon d'amour" fungeren voor z'n latere werkgevers Jeu en Annie. Omdat er na de oorlog nog heel slecht aan nieuwe fietsen kon worden geko men, werden oude karretjes vakkundig ontroest, gemoffeld en weer als nieuw in elkaar gezel. Ook dat onderdeel van het fietsenmakersvak heeft Guus tot in de finesses onder de knie gekregen. Eveneens in latere jaren de „rijwielen met hulpmotor" en de bromfietsen. Als fietsenmaker interesseerde hij zich natuurlijk ook voor het wielren nen. Met Frans Poels en Toon van den Munckhof was hij destijds bijna elke week present op de een of andere plaat selijke wielerronde, waar met wisselend succes prijzen verdiend werden. Later, toen hij de bromfietsen van haver tot gort kende maakte hij van z'n kennis een hobby en ging met z'n zoon Peter die nu een bekende motorcros- Claessens nadrukkelijk weggevaagd. Over deze kwestie is met het bedrijf uit voerig gesproken en dan kan men toch moeilijk zeggen, dat men niet weet waar men het over heeft. Het raadslid Van de Vorle drong aan het betreffende bedrijf met sancties tot de orde te roepen. Maar dat kan eerst aldus de wethouder als men weet wie de vervuiler is. Het CDA en de VVD waren vol be- ser is overal naar de motorwed strijden. En zelfs daar tussen de manches in, werd dikwijls een beroep op Guus z'n technische kennis en vaardigheid gedaan om de motoren draaiende te houden. Dat technisch vernuf komt hem natuurlijk in z'n werk zeer goed van pas, maar vrienden en kennissen profiteren er ook van, als ze voor de carnavalsoptochten „gekke fietsen" in elkaar gezet moeten hebben. De familie Poels waar Guus onder hand kind aan huis is, wil dit jubileum natuurlijk niet zonder meer voorbij laten gaan. Zij bieden hem op die dag o.m. een receptie aan, in De Wieënhof aan de Leunseweg van 18.00 - 19.30 uur. Ongetwijfeld zal Guus daar vele handen moeten drukken! En wij besteden deze week in onze rubriek „Oude foto's" nog eens even extra aandacht aan Guus met een foto uit 1947. langstelling over de uitslag van het onderzoek. Er zijn al jarenlang klachten in die buurt. Daar moet nu een duide lijkheid over komen. Die duidelijkheid is er nu in ieder geval nog niet. De commissie voor openbare werken c.a. zal zo spoedig mogelijk uitvoerig worden ingelicht over de onderzoeken en de resultaten. Intussen wacht men met spanning af, of het nog gaat stinken Oog make-up. Verrassend anders! Op 6 september a.s. herdenkt pater J. W. Timmermans op feestelijke wijze de dag waarop hij 50 jaar geleden toetrad tot de franciscaanse broederschap. Toen hij 'n halve eeuw geleden besloot „in hel klooster te gaan" lag de keuze van die religieuze roeping niet zo voor de hand dan toch wel bin nen de zeer reële mogelijkheden. Want sinds het midden van de 17e eeuw zijn de Franciscanen in Venray en omgeving werkzaam. En pater Timmermans, in Wanssum geboren waar zijn vader hoofd van de school was, kwam al jong in contact met hen. Na de lagere school bezocht hij het Gymnasium Immacula- tae Conceptionis te Venray, waaraan een internaat verbonden was voor „priesterstudenten". Het lerarencorps van deze onderwijsinstelling bestond grotendeels uit Franciscanen. In die lijd was hij een van de weinige externen en moest om het program en de dagorde van de internen te kunnen volgen voor dag en dauw uil de veren, op de fiets naar Venray en 's avonds laat naar huis terug. Dat stak wel af tegen het beschermde en verzorgde leven van de internen. HEERLEN Na het noviciaat, de filosofische en theologische opleiding werd hij priester gewijd en kon hij als Franciscaan aan het werk gaan. Toendertijd gaven de Franciscanen leiding aan heel wat mid delbare scholen en vele minderbroeders kregen een taak opgelegd in het onder wijs. Zo verging het ook pater Timmer mans. En al had hij weinig inspraak uit kunnen oefenen bij het bepalen van zijn verdere levensweg, deze onderwijsop DONDERDAG 28 AUGUSTUS 1986 Nr 35 Zoals wij reeds eerder uitvoerig be richtten, heeft de Raad van State het beroep van de Scholengemeenschap Jerusalem tegen de gemeente Venray gegrond verklaard. Venray had de Ursula-school niet op de monumenten lijst mogen plaatsen, omdat het pand door de Scholengemeenschap van de Zusters Ursulinen was gekocht om ge sloopt te worden. Op die plaats zouden straks sportvelden ingericht worden. Aan de raad was nu de taak opgelegd het eerder genoemen raadsbesluit in te trekken, door het beroep van „Jerusa lem" alsnog gegrond te verklaren. De frakties Samenwerking en WD wreven zich tevreden in de handen. Zij immers hadden zich destijds tegen het voorstel uitgesproken om de leegstaan de school op de monumentenlijst te plaatsen. „Venray heeft in Den Haag een mooie bluts opgelopen", aldus Houba. „Zo'n soort zaken moeten we in de toekomst voorkomen. gr~y het Masque Hydratant. ofwel vochtregulerend masker. dracht blijkt wel geheel in overeenstem ming te zijn geweest met zijn capaci teiten. Bovendien zette hij een familie traditie voort: zijn vader en verschillen de broers waren werkzaam in het onder wijs! Van 1946 tot 1961 heeft hij aan het Bernadinuscollege in Heerlen kate- chese (godsdienstles) gegeven en vervul de tevens de functie van prefect. Als rechterhand van de rector moest hij zich bezighouden naast zijn lessen! met zaken van orde op school en met het gedrag van de leerlingen. Dit deel van zijn taak bracht veel verant woordelijkheid mee en de uitvoering ervan riep niet altijd dankbare reacties op bij de leerlingen. Dat de leerlingen hem in alle opzichten zeer ter harte gingen liet hij zien in wat hij na school tijd voor hen deed: gelegenheid geven tot studie op school en stimuleren tot sport en spel. Hij werd de promotor van het volleybalspel op Bernardinus en de schoolclub door hem opgericht leeft voort in Pancratius Bank V.C.H., waarvan hij erelid is. KATWIJK a.d. RIJN In 1961 werd hij overgeplaatst naar Katwijk a.d. Rijn: een heel andere om geving en een enigszins andere baan, al bleef hij werkzaam in het onderwijs. In deze plaats stond een franciscaans inter naat voor jongens die missionaris wil den worden. Naast zijn lessen was hij prefect van de internen en was zodoende de hele dag, en soms 's nachts, betrokken bij het wel en wee van de jeugd. VENRAY Deze Katwijkse periode duurde kort: het internaat werd opgeheven in 1963 en pater Timmermans verhuisde naar Venray, waar hij aan het voormalige I Gymnasium I.C., dat inmiddels Ly ceum voor Jongens heette, lange tijd prefect van de externen is geweest. In deze functie hebben velen in Venray en Het CDA was er intussen ook van overtuigd, dat we de belangen van de eigenaren zwaarder moeten laten we gen. De monumentenverordening zal daarop aangepast moeten worden, aldus de heer ZJ. Driessen. De heer Lemmens (v.d.V.) noemde het een leemte in de verordening als daarin geen recht aan de eigenaren werd gedaan. Wethouder Van Oers was het met de sprekers eens. De verordening zal moeten worden aangepast. In de komende vergadering van de Monu mentencommissie zal dit punt zeker aan de orde worden gesteld. Omdat de Scholengemeenschap in middels een sloopvergunning voor de Ursulaschool heeft aangevraagd, mag men binnen afzienbare tijd de definitie ve afbraak van dit pand verwachten. gingscrème voor een vette en gecombineerde huid. ...Al deze voordelige verpakkingen voor zeer speciale prijzen. Komt u zeker even langs. omgeving hem leren kennen. Waar schijnlijk weten lang niet allen dat hij Timmermans heet. Want op de school in Venray werd hij „Hannibal" ge noemd. Er zijn er die menen dat dat zijn familienaam is, terwijl anderen in de overtuiging leven dat het zijn klooster naam is. Hoe het ook zij: pater Hanni bal (Timmermans) is voor velen in Rooy en de regio 'n begrip geworden. Tot aan de VUT-gerechtigde leeftijd heeft hij als prefect/leraar in Venray gewerkt. In deze periode zag hij vele veranderin gen plaatsvinden: het Lyceum voor Jon gens werd het Boschveldcollege voor jongens en meisjes, de schoolbevolking groeide van 700 tot 1500 leerlingen, het lyceum veranderde in een VWO-HAVO voorziening en de pedagogische aanpak van een autoritaire naar een minder/ anti-autoritaire! Temidden van al deze ontwikkelingen bleef pater Timmer mans zichzelf. Trouw aan zijn ideeën streefde hij ernaar rust en orde in de school te houden en een klimaat te HONDERDENZEVENDE JAARGANG Wat is nu eigenlijk E.H.B.O.? Eerste hulp bij ongelukken moet U heel letter lijk opvatten: het is de eerste hulp die wordt geboden onmiddelijk nadat ie mand getroffen is door een ongeval. Dat is dus nog voordat een arts, ambu lance, politie of wie dan ook, zelfs nog maar gewaarschuwd is. Dan is er zo maar een voorbijganger die toeschiet en het slachtoffer wil helpen. Die voorbij ganger weet wel wat hij doet. Hij kijkt eerst, wat er aan de hand is, probeert vast te stellen welke letsels het slachtof fer heeft, is attent op nog dreigend ge vaar en stelt dan vast: dat moet er nu ge daan worden. Hij neemt maatregelen om zelf hulp te verlenen en/of hulp van andere in te roepen. Dat is eerste hulpbij ongelukken. Die eerst hujp kan sterk varieren. Dat kan zijn een troostend worrd voor een kind dat zich bezeerd heeft bij het spe len, terwijl van enig letsel niets te mer ken is, hoogstens een nog niet eens zichtbare blauwe plek. Dat kan ook zijn met enkele eenvoudige maar aangeleer de handgrepen iemand, die in adem nood is het leven redden. Dat kan zijn iemand letterlijk weer leven inblazen. Daartussen kunt U elke mogelijke situa tie vinden, waar eerste hulp nodig is voor een slachtoffer van een ongeval. Weet U, dat E.H.B.O. ook is en kan zijn: iemand in nood, in zijn angsten en zorgen die hem bezighouden na een on geval. bijstaan, geruststellen, een be moedigend of troostend woord toespre ken, misschien alleen maar een hand vasthouden. Ook dat kan E.H.B.O zijn van formaat. En daarvoor is geen studiehoofd no dig, geen cursus van jaren, geen inge wikkelde opgaven. Daarvoor is nodig een helder hoofd, een dosis goede wil en ook nog belangstelling voor de mede mens. Ieder van ons draagt in grotere of kleinere mate verantwoordelijkheid voor medemensen; kinderen, familie, ouders, collega's. Misschien bent U op een bepaald moment wel verantwoorde lijk voor iemand, die nog nooit eerder gezien hebt en aaama misschien ook nooit meer zult zien: en door een onge val getroffen medemens die van uw hulp afhankelijk is. Dan moet U die verant woordelijkheid kunnen dragen. U kunt dat ook wel, als U zich daarop hebt voorbereid. Daarvoor is alleen nodig het volgen van een cursus E.H.B.O. In 16 wekelijkse lessen van elk 2 uur leert U, wat U bij een ongeval moet doen, of juist moet laten om een slachtoffer te helpen. Begin september start er weer een nieuwe cursus. Verzuim deze kans niet. Geef U nu op bij een van de volgende adressen: Dhr. R. Martens, Kruiden laan 21 Venray tel. 89048. Dhr. J. Kes- sels, Zandakker 20 Venray tel. 85068. Begrijp Uw verantwoordelijkheid en volg een cursus E.H.B.O. Zorg dat U altijd voorbereid bent. scheppen om de leerlingen optimale kansen te geven om hun schoolloop baan met succes te bekronen. Daarom zorgde hij dat de gedragsregels nage leefd werden en gaf hij dagelijks gele genheid aan leerlingen om na schooltijd hun huiswerk in de studiezaal te maken. Velen hebben op deze wijze geleerd een studie-ritme in hun leven te bren gen. Daarnaast ging ook in Venray de sport hem erg ter harte. Voor de leerlin gen richtte hij „Lyceum '64" op, een volleybalclub die vooral in de jaren '70 voor vele clubs een gevreesde tegen stander was en vele bekers wist te win nen. De prijzenkasten zijn het bewijs! Vele oud-leerlingen zullen met genoe gen terugzien op het lidmaatschap van deze club, niet alleen vanwege de spor tieve prestaties maar ook vanwege de vriendschap welke de leden samenbond. Lyceum '64 is enige tijd geleden samen met V.C. Rooy opgegaan in een nieuwe club, de Rooyse Volleybal Kom- binatie. waarvan pater Timmermans eveneens ere-lid is. In 1980 maakte onze jubilaris gebruik van de VUT-regeling en geniet van de vrije tijd welke hem zo van harte gegund is. Toch heeft hij weer een nieuwe taak op zich genomen: de zusters van Sint Jozef vinden in hem een trouw en toegewijd pastor. FEEST EN RECEPTIE Zaterdag 6 september wordt het gouden feest van pater Timmermans gevierd in de kring van zijn familieleden en huisgenoten. Vrienden en bekenden die hem met zijn jubileum willen komen feliciteren, zijn van harte welkom op zaterdag 6 september van 17.00 - 18.30 uur in het huis van de Franciscanen, Patersstraal 29 in Venray. Gezellig BOWLEN, al dan niet gecombi neerd met een goedverzorgd ETENTJE. Reserveer tijdig bij mgr.Hanssenstr 10 OOSTRUM Tel. 04780-83223 Voor kleine en grote drukwerken van den Munckhof b. v. Grotestraat 68 - Venray - natuurlijk mag U bellen: 82727 een topmerk als 40-jarig jubileum er best eens 'uit- n, vinden wij. Van- komende dagen voordeeltjes maa Soft Compact Make-up Het nieuwe produkt van Lancaster is de matte rende, uiterst natuurlijke, licht dekkende Soft Compact Make-up. Een veelzijdige founda tion. in 4 tinten verkrijgbaar. Iets heel bijzonders, een combinatie van poeder en crème, die de huid egaler doet lijken, beschermt en natuur lijk laat ademen. Kompleet met doseersponsje. 40- Is ook de nieuwe mode najaars- look Sakkara van Lancaster Om u van het Lancasterfeest mee te laten genieten zijn er nu spe ciaal voordelige verpakkingen. Wanneer een topmerk als Lancaster haar 40-jarig jubileum viert, dan mag er best eens 'uit gepakt' worden, vinden wij. Van daar dat u de komende dagen veel nieuws en voordeeltjes mag verwachten op ons adres. Om de feestelijke sfeer kom pleet te maken, schenken wij van 2 t/m 6 september a.s. een lek ker glaasje en een 'aangekleed' kopje koffie. Voor iedere klant is bovendien nog 'n aardige atten tie gereserveerd Wij leggen spe ciaal voor u de rode loper uit. de Juveml Sensilive-lnn. dag en nachtcrème in fraaie pot de Liane Suractif, handlotion en nachtcrème.

Peel en Maas | 1986 | | pagina 9