VEILIG VERKEER VENRAY POLITIERECHTER Adverteer in Peel en Maas •«fcn i c £atik% Zwemvierdaagse, zon, water en plezier VERKEERS BRIGADIERS NIET MEER WEG TE DENKEN Wegwijzer vorming scholing en onderwijs In Oostrum viering van het 100-jarig kroninigsjubilé. Inzegening van het nieuwe Mariabeeld UNIEKE STAMTAFEL De voor de negende maal in successie georganiseerde Venrayse zwemvier daagse is ook dit jaar dankzij het plotseling zeer mooie zomerweer we derom een groot succes geworden. Ruim 500 deelnemers vertrokken voor vier dagen zwemplezier. Het was verheugend te zien dat elk jaar steeds meer ouders hun kinderen vergezellen op de zwemtocht van 2 km. Ook dit jaar was er weer een groot programma opgezet, waaraan medewerking ver leenden, de duikvereniging Najade en de drive-in discotheek Zilverster, alles tot groot vermaak van jong en oud. Gelukkig is het in augustus alsnog zomer geworden en wordt het seizoen toch nog een beetje goed gemaakt. De cijfers van de prachtige zomer 1983 steken schril af tegen die van nu. Vorig jaar passeerden maar liefst 85.000 bezoekers de kassa gedurende de maanden juni, juli en augustus. Dit jaar zal de 40.000 amper worden gehaald. Ieder jaar een hete zomer zou misschien iets te veel van het goede zijn. In ieder geval hebben de laatste weken van augustus veel goed gemaakt. Sinds februari 1980 bestaat in ons land de stichting Verkeersbrigadiers, een voortzetting van de in 1974 door Veilig Verkeer Nederland en de Centra le Politie Verkeerscommissie opgerichte Commissie Verkeersbrigadiers. De stichting heeft ten doel de ver keersveiligheid te bevorden door het begeleiden van het werk van de jeugd- en volwassen verkeersbrigadiers in Nederland, alsmede zo staat verder in de statuten voor hen te fungeren als dienstverlenend instituut. Daarnaast rekent de stichting het geven van gerich te voorlichting aan verkeersbrigades tot één van haar belaifferijkste taken. In de Stichting Verkeersbrigadiers hebben zit ting Veilig Verkeer Nederland, de Koninklijke Nederlandse Toeristen bond ANWB, de Vereniging Bescher ming Voetgangers en de Centrale Politie Verkeerscommissie. In dit nummer een gesprek met de stichtingsvoorzitter De Jong over de verkeersbrigadiers, hun juridische sta tus, opleiding en begeleiding. Amsterdam was in 1947 de eerste ge meente in Nederland waar in navol ging van de Verenigde Staten jeugd- verkeersbrigadiers verschenen om schoolkinderen de helpende hand te bieden bij het oversteken. Al gauw volgden andere steden, zoals Gouda in 1948 en Den Haag, Utrecht en Maas tricht in 1949. Mr. A. de Jong, voorzitter van de Stichting Verkeersbrigadiers, heeft de jaartallen allemaal keurig op een rij staan. Hij weet ook te melden dat Nederland het eerste land van Europa was, dat klaar-overs inzette en daarmee vele landen als voorbeeld diende. Om er een paar te noemen: Denemarken ging in 1949 over op brigadiertjes, West- Duitsland in 1953. RATJETOE Het instituut jeugdverkeersbrigade maakte in ons land een snelle ontwikke ling door. Rond 1960 liepen er vele duizenden brigadiers rond. Van eenheid in opleiding, begeleiding en uitrusting was echter geen sprake. Alles werd plaatselijk geregeld, waar bij de politie een grote rol speelde en ook Veilig Verkeer Nederland de nodige bijstand verleende, zoals het geven van adviezen, het verkopen van kleding voor de brigadiers en het sluiten van een verzekering. „Al was het toen een ratjetoe, toch kam niet gezegd worden dat het in die periode niet goed ging. Ongevallen met verkeersbrigadiers gebeurden er nauwe lijks", aldus de heer De Jong. Het gebrek aan uniformiteit lag hem als adjunct-directeur van Veilig Verkeer Nederland evenwel zwaar op de maag. Hij schreef er een uitgebreide nota over, die hij in 1974 voorlegde aan het alge meen bestuur van de vereniging. GA JE GANG MAAR.... In de nota werd voorgesteld een over koepelend orgaan in het leven te roe pen, dat de belangen van de jeugd- en (toen ook al in aantal groeiende) vol wassen verkeersbrigadiers zou gaan behartigen en orde in de chaos rond selectie, opleiding, begeleiding, over- steekmethoden en uitrusting zou schep pen, mede ter bevordering van de verkeersveiligheid. „Het algemeen bestuur van VVN zei tegen me: Ga je gang maar, probeer er wat van te maken. Er werd over deze zaak contact opgenomen met de Cen trale Politie Verkeerscommissie en dat resulteerde in 1974 in een gezamenlijke commissie, die zich in eerste instantie op een tweetal onderzoeken wiep". STUDIEDAG „Het eerste onderzoek was gericht op een investarisatie van de stand van zaken rond de verkeersbrigadiers op dat ogenblik. Het tweede onderzoek had een andere achtergrond. Hier en daar bestond er wat weerstand tegen het in schakelen van jongens en meisjes als helpers-bij-het-oversteken. Om te weten te komen hoe dat nu precies lag, werd onder de ouders van verkeersbrigadier- tjes en onder onderwijzend personeel een enquête gehouden. Daaruit kwam naar voren dat men positief tegenover brigadiertjes stond, waarbij het gegeven dat zij tijdens het uitoefenen van hun taak praktisch niet bij ongevallen be trokken waren, ook een erg belangrijke rol speelde." Aan de resultaten van beide onder zoeken werd in 1976 een studiedag van VVN en CPVC gewijd. Er werden conclusies getrokken en aanbevelingen gedaan over hoe het met het instituut verkeersbrigade verder moet. Want daar was iedereen het wel over eens: Er zou worden doorgegaan. De door VVN en CPVC in 1974 op gerichte Commissie Verkeersbrigadiers werd uitgebreid met de ANWB en de vereniging Bescherming Voetgangers (deze commissie is in februari 1980 om gezet in de stichting Verkeersbriga diers). ONZEKERHEID Mr. De Jong: „Eén van de belang rijkste punten die aan de orde werden gesteld, was de juridische status van de verkeersbrigadier. Over de status be stond al jarenlang onzekerheid, ook al waren in 1967 in het Reglement Ver keersregels en Verkeerstekens twee ar tikelen opgenomen waar de brigadier juridisch misschien ondergebracht zou kunnen worden". „Centraal stond de vraag: Is de brigadier politie of politiehulpje? Wat is zijn bevoegdheid, moet een weggebrui ker het stopteken van een verkeersbri gadier opvolgen? Ook een arrest van de Hoge Raad in 1974 over de positie van de verkeersbrigadier maakte aan die on zekerheid geen einde. Kortom, het was hoogst noodzakelijk dat die juridische status eindelijk eens geregeld zou wor den. EIGEN PLAATS „We kregen de medewerking van twee juridische specialisten van het ministerie van Verkeer en Waterstaat. Mede door de gecompliceerdheid van de materie heeft het jaren geduurd voordat de Stichting Verkeersbrigadiers aan de overheid een wetsontwerp kon voorleg gen waarin de verkeersbrigadier zijn eigen plaats zou krijgen in het Regle ment Verkeersregels en Verkeerste kens". „Deze wijziging in het RVV, die niet alleen de status en bevoegdheden van verkeersbrigadiers regelen, maar ook de verplichtingen van de weggebruikers ten opzichte van de brigadiers, zijn in het voorjaar van 1983 in de Staatscourant gepubliceerd. De datum waarop ze zullen ingaan, is overigens nog niet bekend gemaakt". REGELS Verder heeft de stichting Verkeersbri gadiers een ontwerp gemaakt voor een n.inisteriële beschikking waarin nadere regels worden vastgesteld over de aan stelling van verkeersbrigadiers, hun opleiding, begeleiding, verzekering, kle ding en uitrusting. „Want", zo zegt stichtingsvoorzitter De Jong, „wij zijn van oordeel dat een gedegen uniforme opleiding, werkwijze en uitrusting bijdragen tot een verant woorde inzet van verkeersbrigadiers, waarmee met name de veiligheid van het schoolgaande kind sterk is gebaat". Naar het zich laat aanzien zal de beschikking in de loop van dit jaar wor den gepubliceerd, evenals de ook door de stichting ontworpen ministeriële be schikking waarin een uniform stopbord voor verkeersbrigadiers wordt voorge schreven. HANDBOEK Dat nieuwe stopbord is in opdracht van de Stichting Verkeersbrigadiers ont wikkeld door het instituut voor zintuig fysiologie van TNO. Voor het onder zoek stelde de Stichting Verkeersveilig heidsfonds geld beschikbaar. Het ligt in de bedoeling dat mede dank zij die gift alle verkeersbrigadiers eenmalig gratis stopborden krijgen aangeboden. Andere wapenfeiten van de Stichting Verkeersbrigadiers: Het uitgeven van een bulletin voor alle gemeenten, lagere scholen en politie; het samenstellen van een handboek voor brigadiers, dat in het voorjaar zal verschijnen in een op lage van 20.000 exemplaren (de Stich ting Verkeersveiligheidsfonds heeft zich bereid verklaard dit handboek te finan cieren); het houden, met medewerking Bijdrage van de Venrayse automobiel en garagebedrijven. GRAVEREN TEGEN AUTO_ DIEFSTAL Een van de methoden om diefstal van een auto minder aantrekkelijk te maken is het graveren van het kenteken of een ander kenmerk in alle ruiten van de auto. Wil de auto dan weer verhandel baar worden dan zal de dief of de heler eerst alle ruiten moeten vervangen. Onder de naam Sefex brengt Service Best Automateriaal B.V. nu een complete set in de handel waarmee particulieren dit etsen zelf kunnen dien. VORIG JAAR IS IETS MEER GEREDEN Vorig jaar is door het Nederlandse autopark iets meer gereden dan in 1982. Dit kan worden afgeleid uit de cijfers die het CBS heeft gepubliceerd over de verkeersintensiteit buiten de bebouwde kom. De laatste jaren neemt deze intensiteit niet sterk meer toe. Op basis van 1972 is 100, was het cijfaer gestegen tot 132 in 1978 en tot 140 in 1980. Nadien trad in 1981 een daling met een punt in die in 1982 weer werd ingehaald. Vorig jaar ging hetcijfer opnieuw met 1 punt omhoog zodat het nu op 141 staat. Van minder rijden alsgevolg van de economische situatie is nu dus geen sprake meer. Maar gezien de lichte stijging van het autopark zal er per auto vorig jaar ook zeker niet meer gereden zijn. Opvallend is dat de verkeersintensi teit op autosnelwegen nog steeds stijgt en boven het gemiddelde ligt. Wanneer ook 1972 als uitgangspunt wordt genomen, was het gemiddelde hier gestegen tot 152 in 1980 en 156 in 1983. VOOR VOLWASSENEN De eerste informatiekrant rond de vele mogelijkheden op het gebied van vorming - scholing en onderwijs voor volwassenen in N.W. Limburg wordt deze week in negen gemeenten verspreid Deze krant is een uitgave van het Plaataselijk Educatief Centrum P.E.C. te Venray. Het centrum wil met deze eerste informatiekrant een begin maken met het gericht geven van informatie en documentatie. In wegwijzer wordt aan bestaande organisaties gevraagd zoveel mogelijk informatie over hun activitei ten toe te sturen aan het P.E.C. Marktstraat 8 5801 BM te Venray. Daar zullen de binnengekomen gegevens ver werkt worden in een voor iedereen bruikbaar documentatie centrum. Om de belangstellende van informatie en advies te kunnen voorzien is het P.E.C. voornemens te komen tot een soort V.V.V. op het gebied van volwassen eneducatie. Op die wijze kunt U zich informeren over de vele aktiviteiten op het gebied van vorming-onderwijs en scholing en U van advies laten dienen. Wilt U meer weten, bel dan naar Plaatselijke Educatief Centrum, tel. 04780-86122. VERDOVENDE MIDDELEN Vorige week maandag - in verband met het onderzoek kon ons dat niet eerder worden medegedeeld - werd door de politie een 28-jarige vrouw en twee mannen van 26 en 30 jaar aangehouden. De 26-jarige had kort voor die aanhou ding 60 gram cocaïne overgenomen van de 30-jarige, om dit verdovende middel als koerier per motorfiets naar Duits land te brengen. Het drietal was afkomstig uit Keulen. Zij werden in het politiebureau te Venray ingesloten. Uit het verdere onderzoek bleek dat voor de cocaïne, afkomstig van een Venrayer, 9.500,- was betaald. De 28-jarige vrouw werd enkele dagen later in vrijheid gesteld omdat zij niet bij de deal betrokken was, maar slechts erbij aanwezig was geweest. Later in de week kon ook de Venrayse leverancier worden aange houden. Het drietal werd vrijdags voorgeleid aan de officier van justitie te Roermond. De Duitsers werden daarna de grens overgezet, terwijl de Venrayer werd voorgeleid aan de Rechter Com missaris te Roermond. DIT had een buitengewoon slechte film kunnen worden, te beginnen bij het o- genblik waarop Sientje haar liefde bekende tot het moment, waarop haar vader door de politierechter werd vrijgesproken. De pa van Sientje, overigens een eerzaam slager, had sinds jaar en dag verschil van mening met de kruidenier. Het feit dat de kruidenier ook boterhambeleg ver kocht was daaraan niet vreemd. "Haal uw vleeswaren bij de slagerl" placht de pa van Sientje uit te roepen, telkens wanneer de kruidenier in zijn omgeving vertoefde. Op een dag kwam Sientje thuis, en zij zag er bleek en zorgelijk uit. "Wat is er aan de hand, Sientje?" vroeg haar vader. Want ook slagers hebben hartelijke momenten. Sientje barstte in snikken uit. En pas na lang aandringen van vaders kant was zij er toe te bewegen de ware oorzaak van haar bleekheid en van haar zorgen te bekennen. Zij was verliefd geworden op de zoon van de kruidenier, er ger nog, zij had de jeugdige kruidenier die dag haar jawoord gegeven! De slager, dit horende, stiet een kreet uit zoals slechts zelden uit een menselijke keel naar voren is gekomen. Hij stond met een bebloed schort voor het hakblok, een mals stukje kalfsvlees uit te benen. In zijn opwinding gunde de man zich geen tijd het bloederige schort weg te werpen, noch legdé hij het lange sla gersmes van zich. Integendeel, op gele klompjes rende hij de straat over naar de woning van de kruidenier, nageoogd door de verbaasde dorpelingen, want buitenaf pleegt men niet zo'n haast te maken. De kruideniersvrouw stond in haar mini-supermarktje vakken te vullen toen de bebloede slager met opgeheven mes binnenstormde. "Waar is je man!" brulde hij. "In de badkamer!" antwoordde de kruidenierse. Mayonaisepotten kletsten stuk op de grond want het drong tot haar door, dat zij daarmee het lot van haar man bezegeld had, die zo aanstonds bloot en zieltogend in de badkamer zou worden gevonden, met het slagersmes in het kruideniersvlees. Met nog een grote pot mayonaise in de hand draafde ze naar de politie. De slager was ondertussen de trap opgestormd. Hij wierp de deur van de bad kamer open, waar de kruidenier net rechtop onder de douche stond. "Man!" riep de slager, maar verder kwam hij niet. De kruidenier, die toch al niet zo'n sterk hart had. draaide van schrik de koudwaterkraan geheel open. De schrik van de slager, het bebloede schort, het lange mes en de gulle scheut koud water bleken teveel voor hem. Hij begon enigszinds wazig te kijken, vertoonde een blauwig-paarse kleur en zeeg ineen. Het tafereel van de zieltogende kruidenier werkte er aanstekelijk toe bij de slager te kalmeren. Hij legde het mes terzijde en de kruidenier op de bank in de kamer. Toen op zijn hulpgeroep de kruideniersvrouw niet kwam opdagen - zij was immers naar de politie gehold - greep de slager dekens en begon de blauwe krui denier enthousiast te wrijven en riep ondertussen luidkeels: "Help! Help!" Dit hulpgeroep drong door tot de toeschietende politieman, die door de krui- deniersega was gewaarschuwd. "Gelukkig, hij leeft nog!" snikte de vrouw, om vervolgens flauw te vallen terwijl ze de grote pot mayonaise in de armen gekneld hield. De wachtmeester gunde zich geen tijd daar nader op in te gaan. Hij trok zijn wapen, wierp de kamerdeur open en zag daar de slager, die de blote kruidenier stond op te poetsen met een wollen deken. Toen tenslotte iedereen weer tot 'bewustzijn was gekomen schreef de politieman het proces-verbaal. "Bedreigingl" had de kruidenier gezegd. En dat stond ook op de dagvaarding. Maar tijdens de zitting zei de kruidenier dat hij het toch niet zo zeker wist. En de slager zei dat hij alleen maar eens kwam praten. Zo werd de slager vrijgesproken. De jongelui zijn ondertussen toch verloofd. van de CPVC, van een enquête onder rijks- en gemeentepolitie in 1982, over het functioneren van de verkeersbriga diers, waaruit weer naar voren kwam dat het aantal ongevallen met brigadiers minimaal is. VERANTWOORD Voorzitter De Jong: „De Stichting Verkeersbrigadiers is op grond van de tot nu toe opgedane ervaringen van oor deel, dat het inzetten van jeugdige en volwassen brigadiers een verantwoorde zaak is, mits de richtlijnen die door de stichting worden aangehouden, in acht worden genomen. De brigadiers vervul len een belangrijke taak. De ruim 46.000 brigadiers die ons land nu telt 28.595 volwassenen en 17.779 jeugdigen zijn gewoon niet meer weg te denken". „Er zijn weieens mensen die zeggen: Laat de politie dat werk maar doen. Maar waar haal je die politiemannen vandaan?" BEHOEFTE „Wat onze plannen voor de toekomst zijn? Laat ik voorstellen dat, afgaande op alle reacties, de Stichting Verkeers brigadiers haar bestaansrecht bewezen heeft. Het werk zal steeds belangrijker worden. Overal in het land bestaat grote vraag naar adviezen met betrekking tot het oprichten en begeleiden van briga des en naar materialen. We zijn van plan ook leerboekjes ten behoeve van de brigadebegeleiders en van de brigadiers zelf en diaseries voor instructie samen te stellen. Het is niet overdreven te stellen, dat de Stichting Verkeersbrigadiers heel erg duidelijk in een behoefte voorziet". Zondag 2 september viert Oostrum feestelijk het 100-jarig Kroningsjubilé met de inzegening van het nieuwe Mariabeeld, vervaardigd door Omer Giellet, pastoor van Breskens. Dankzij het vele werk van vrijwillig ers, die echt vakwerk geleverd hebben, en de geweldig royale bijdragen van de parochianen, zijn de financiële zorgen voorbij Het beeld en de hele entourage er omheen kan betaald worden en men houdt zelfs nog wat over, voor het nieuwe, verbreedde pad naar de kerk. Aan het monument, de aankleding etc. wordt nu de laatste hand gelegd. Allen die financieel hebben bijge dragen, of op welke wijze ook hun medewerking hebben verleend, zijn heel hartelijk dank. Zondag 2 september zal de hulpbis schop van Roermond, Mgr. Caster mans, 'n stimulator van de Maria- devotie, voorgaan in de Eucharistie viering van 10.00 uur en de Maria-preek houden. Deze Eucharistieviering zal opgelui sterd worden door Oostrums Harmonie en het Gemengd- en Jongerenkoor. Na de Eucharistieviering trekt men processiegewijze naar het dorpsplein, waar Mgr. Castermans het nieuwe Mariabeeld zal inzegenen met toewij ding van de parochie aan Maria. Tot slot zullen de zangkoren - en graag ook alle aanwezigen - begeleid door de Harmonie, het Marialied zingen: „God groet U zuivre bloeme". Daarna kan men, onder de feestelijke klanken van de Harmonie, het Maria beeld van wat dichterbij gaan bekijken. Natuurlijk gaan die dag in Oostrum alle vlaggen uit, om de bisschop te verwelkomen en om tot uitdrukking te brengen dat 2 september een bijzondere en feestelijke dag is voor dit genade oord van Maria. BESTUURDER GESTOLEN AUTO ONVINDBAAR In Horst werd een Renault-personen- auto gestolen, welke naar later bleek, vermoedelijk door te hoge snelheid op de Oirloseweg uit de bocht gevlogen was. De bestuurder kon, ondanks het snel inzetten van een speurhond, niet gevonden worden. Wel werd in een maisveld een paar schoenen van de ver moedelijke dader gevonden. De eige naar van de auto kon zijn gestolen en gehavende auto komen ophalen. BRANDSTICHTING De eigenaar van een vrachtbedrijf aan de Henri Dunantstraat ontdekte dat aan de achterzijde van zijn bedrijf een brandje was gesticht. Hij zag een knaap wegrennen die later achterhaald kon worden. Door snel en doortastend op treden wist men uitbreiding van de brand te voorkomen. DRANK IN BESTUURDER Op de Stationsweg ramde een auto bestuurder uit Gennep, ter hoogte van de Kruidenlaan, een verkeerszuil. Hij werd zwaar onder invloed van alcohol bij de auto aangetroffen. Hij weigerde de bekende proeven en verzette zich tegen de politie. Gezien meerdere feiten in het recente verleden op dat terrein werd, in overleg met de officier van Justitie, zijn rijbewijs ingevorderd. Van een en ander zal proces verbaal worden opgemaakt. Na in de daarvoor bestem de ruimte ontnuchterd te zijn, werd de Gennepenaar huiswaarts gezonden. Een 48-jarige autobestuurder met aanhanger uit Meerlo-Wanssum, wilde vanaf de Zuidsingel de St. Antonius- straat indraaien maar lette onvoldoende op. Daardoor verleende hij geen vrije doorgang aan een bromfietser uit Helmond. Bij die botsing ontstond schade aan auto en brommer. Dat een café een stamtafel heeft is niets nieuws. Dat daar al ruim vijftien jaar dezelfde stamgasten aanzitten is al iets aparts. Maar dat deze stamgasten zelf een nieuwe stamtafel kochten mag toch wel uniek genoemd worden. In café-Restaurant Vlakwater is dit namelijk het geval. Daar werd vrijdag jongstleden de nieuwe tafel door de stamgasten, die zich VAAT '69 noemen naar binnengedragen. GESCHIEDENIS VAAT '69 is een achtkoppige groep stamgasten, bestaande uit Rien Rats, Geert Bakens, Thej Michiels, Sjeng Sanders, Thej Stevens, Karei Janssen, Dick Min en Huub Kroon, die tevens de financiën beheert. Zij komen sinds 1969 elke vrijdagavond om half zeven bij elkaar om gezellig te „aldehoere" en met elkaar het weekend in te luiden. Vandaar de naam VAAT '69, die staat voor Vreejdag Aovend Aldehoere Töf- fel. De geschiedenis gaat echter nog veel verder terug dan 1969. De „töffel" is vlak na de oorlog ontstaan in het toenmalige cafirestaurant Verheugen. De „töffel" maakte veel persoonswis selingen mee en toen het café Verheugen gesloten werd verhuisden de stamgasten naar het Vlakwater. Sinds 1969 hebben zich geen veranderingen meer aan de „töffel" voorgedaan. Wel kent VAAT '69 enige ereleden die „de overlevenden van een halve generatie voor ons" genoemd worden. Twee van hen, Grad Schols en Sjeng Verheugen, verrichtten vrijdagavond de „opening" van de tafel door het zeil los te knippen dat om de tafel heenzat. Daaruit verscheen toen de massief eiken tafel, voorzien van koperen naamplaat jes, zodat de leden te allen tijde weten waar ze moeten zitten. Daarna werd de tafel, op gebruikelijke wijze ingewijd, door met elkaar het glas te heffen. TAFELREGELS De stamtafel heeft wel een aantal regels, waar streng de hand aan wordt gehouden. Wie er vrijdags om half zeven niet is wordt al meteen beboet met een rondje. Ook het te lang „aldehoe re" over het werk kost een rondje. Als iemand op vrijdagavond aan de tafel erbij wil komen zitten, moet hij ook een rondje betalen. De acht stamgasten zetten dan wel een lied in om de edele schenker te bedanken. Genoemde regel geldt echter niet voor de ereleden en voor de vrouwen van de stamgasten. Voor deze laatste groep geldt echter wel dat zij hun herden- kingsspeld moeten dragen, welke zij tijdens het 15-jarig jubileumfeest van hun echtgenoten ontvingen. Dit als compensatie voor het elke vrijdagavond van-huis-zijn. zoals eerder gezegd, is de tafel door de leden van VAAT '69 zelf betaald. De beheerder van Vlakwater, Jac. Panken, moet echter voor het onderhoud zorgen en mag er ook gebruik van maken. Hij moet er wel voor zorgen dat de tafel vrijdagsavonds vrijgehouden wordt. Eenieder is dus op andere tijden vrij om aan deze tafel te gaan zitten als hij in Vlakwater is. Op de vrijdagavond mag hij of zij er alleen maar naar kijken. Iendien de drang onweerstaanbaar is, mag hij of zij ook eraan gaan zitten, maar dat kost dan wel een rondje....

Peel en Maas | 1984 | | pagina 11