FIETSENDIEVEN SPECIALE KLEDING VOOR DE FIETS WIE PAKT DIE 15.000,-? NATIONAAL FIETSMUSEUM KOMT IN ALMERE NIETS NIEUWS ONDER DE ZON "LA RANDONNEE" Altijd al geweest en nu weer terug Aan het eind van de vorige eeuw specialiseerden sommige modehuizen zich al in een speciale afdeling voor fietskleding voor de vrouw. Ook de mannen kwamen aan hun trekken met de speciale plusfours, waardoor het mogelijk werd zonder de zo lastige broekklemmen te rijden. In de eerste echte tijdschriften, die uitsluitend waren gericht op de 'wielrijder' stonden aan het eind van de vorige eeuw dan ook in ieder nummer artikelen over fietsen en mode. Veelal natuurlijk ten behoeve van de dames die in deze nieuwe mode het voortouw namen, maar tussen de regels door ook voor heren. Groot was de diskussie over de lengte van de rokken, die niet te kort mochten zijn om gedistin geerd te kunnen wandelen, maar ook weer niet te lang om moeilijkheden te veroorzaken bij het fietsen. Ook broekrokken kwamen voor fietsende dames in zwang, vaak met een schortachtige voorkant om de totale suggestie van een chique rok te verstevigen. Het veranderde fietsimago In de eerste tientallen jaren van deze eeuw werd de fiets zeker in Neder land een heel gewoon vervoermid del. En ook werd het normaal om zich gewoon, dus niet speciaal te kleden voor de fiets. Aan het einde van de zeventiger ja ren zag men speciale regenkleding verschijnen geschikt voor het Neder landse klimaat. Nu in de komende helft van de jaren tachtig wordt ongetwijfeld speciale fietskleding weer heel gewoon. Zoals vele stromingen komt dat ook uit de sport voort. Want de professionele wielrenners en natuurlijk de amateur niet te vergeten, hebben al jaren zeer speciale wielrenkleding, om voor verschillende omstandigheden uit te kiezen. Waarom kunnen we dan spreken van dat veranderde fïets-imago. Wel de fiets is weer "in" geworden. In als vervoermiddel waarvoor men zich niet hoeft te schamen, maar ook "in" als rekreatie-objekt. En zoals dat met vele hobbies gebeurt, erom heen ontstaat een hele aparte wereld. Zo is het nu ook niet meer genoeg om in een korte broek te 'joggen', neen, daarvoor zijn speciale 'jogging-pakken' te kust en te keur bij de sportzaken en warenhuizen voorradig. En met de speciale fietskleding gaat het al niet anders. Een heerlijke su persport fiets of semi-racer te hebben en daarop kruipen in je gewone jeans, dat kan niet meer. Dus is er speciale fietskleding voor elke om standigheid (om te racen, of te trim men of om een volbepakte vakantie- tocht te maken). In de eerste plaats natuurlijk bij uw vertrouwde rij wielspecialist of bij de meer gespecialiseerde racedealer. Kijk maar eens naar de kleine kolla- ge van fietskleding die wij u hier tonen. Modische dames-wielrijdster Vrolijk regenjack met lang achterpand en luchtdoorlatende zijstukken. ■■■■■Hl Fietshandschoentjes met steun- kussentjes, handgemaakt en met klittenband. Fietstrimkleding van nuvrolijke kleuren, acryl-materialen Een film die z'n tijd te ver vooruit was Aan het eind van de jaren veertig ge noten velen van de sublieme Italiaan se film 'Ladri di biciclelli' of in ge woon Nederlands: Fietsendieven. Wc leefden toen in de magere jaren na dc tweede wereldoorlog en velen dachten, dat diefstal van fietsen een misdrijf van overgaande aard zou zijn Daar denken we nu wel anders over. Voorzieningen van gemeenten In plaats van met een kabel of ket ting kan men zijn fiets tegenwoordig ook aan palen met verkeersborden of dunne lantarenpalen vastzetten met een 'u'-vormig hardstalen slot. Die 'onverwrikbare-objekten' wor den door sommige op rekreatie in gestelde gemeenten in ons land al ge plaatst als service voor de rekreatieve fietser. Een soort fietsenstandaard met ingebouwde sluitmogelijkheid, die de berijder dan alleen nog met een goed eigen hangslot moet 'zeke ren'. Ook een diep in beton gegoten fiet senstandaard geeft zekerheid door het voorwiel daaraan vast te zetten. Geen enkele garantie echter dat bij terugkomst alleen maar het voorwiel daar aanwezig is. Het is dus zeer nut tig om ook het frame op slimme ma nier vast te zetten. Beveiliging door geluid Bij automobielen bestaat al jaren de beveiliging door het in werking stel len van de autoclaxon of een andere speciaal aangebrachte sirene. Als de automobilist z'n auto verlaat zet hij het alarm op scherp en iedere schok zal een toeter hard doen gaan loeien, iets om de meeste dieven het hazen pad op te jagen. Groot voordeel is dat met dit systeem ook de kostbare inhoud van de auto beschermd wordt, zoals cassetterekorders, auto radio's, enz. Nu is er ook een geluid-alarm be schikbaar voor onze fiets. Gazelle brengt dit 'fietsalarm' op de markt. Een klein apparaat dat achter de bestaande reflector wordt ge schroefd. De 'baas' zet bij het verlaten van z'n stalen ros met een sleuteltje het alarm op scherp. Als er dan aan ge morreld wordt, klinkt 10 sekonden lang een doordringend geluid. Blijft de fiets in beweging, dan zal ook het alarm blijven gaan. Geen prettig vooruitzicht voor fietsendieven. Aanpak in het groot Onlangs is ook opgericht de Stich ting Diefstalpreventie Tweewielers. Het is een samenwerkingsverband lussen de ANWB, de RAI en hel Technisch Bureau ter Bevordering van Schadepreventie. Men zal een keuring van fietssloten doorvoeren samen met het T.N.O. Ook algemene richtlijnen voor het beter beseiligen van fietsen ligt bin nen de opdracht aan deze stichting. Alweer een stap in de goede richting dus. 15.000 dollar wordt door Du Pont de Nemours gedurende een periode van vier jaar beschikbaar gehouden als prijs voor een nieuw te ontwer pen fiets die door mankracht wordt aangedreven en op vlak terrein de snelheid van 65 mijl per uur (104,6 kilometer) bereikt of overschrijdt. Bij het berijden mag voor de aan drijving gebruik worden gemaakt van benen of armen, of beiden. Opslag van energie door middel van veren of andere mechanische midde len is niet toegestaan. Het beslaande rekord voor een door èèn berijder aangedreven voertuig bedraagt 58,89 mijl per uur en werd in 1980 door wielrenner Dave Grylls bereikt met een Vector-drie-wieler. Kompu- terstudies hebben aangetoond dat de theoretische topsnelheid voor een door cèn berijder aangedreven voer tuig tussen de 65 en 70 mijl per uur ligt. Nu is hel aardige dat alle geleerden zich kunnen vergissen. In de jaren dertig hadden Duitse ingenieurs be rekend dat het totaal onmogelijk was om de (oude) Nürburgring, met een racewagen in minder dan 10 mi nuten te rijden. En dan te weten dat uiteindelijk Clay Reggazoni met Fer rari die Ring rond reed in 7 min.06 sekonden, terwijl 10 minuten degra deerde tot een langzame tijd in toer- wagenwedstrijden. Tenslotte is het goed te bedenken dat Du Pont de Nemours de leverancier was van het materiaal waarvan het vliegtuigje was gemaakt waarmee de mens voor het eerst op eigen kracht het Kanaal overstak in 1979. En ook was die firma deelgenoot in de Solar Challenger die op 7 juli 1981 op zonne-energie dezelfde oversteek maakte. P.S. Serieuze kandidaten kunnen zich voor deelname of andere vragen betreffende de prijs schriftelijk wen den tot Du Pont Prize Committee,' P.O. Box 2068, Seal Beach, Califor nia 90740, U.S.A. DE FIETS IS WEER ENORM POPULAIR, DUS EEN DOE-HET-ZELF TELEACCURSUS 1861 - de trapfiets van Michaux bietsen een gezonde zomersport komkommers een gezonde zomergroente. "Stichting: fiets!" en Teleac zijn gestart met de voorbereidingen voor een tv-kursus doe-het-zelf voor de fiets. Naast de tv zal er ook een gelijk lopende radiokursus zijn en zoals gebruikelijk een dik, 200 bladzijden lellend, kursusboek. De kursus zal zich speciaal richten op het onderhoud en de reparaties van de fiets, maar zal ook het ge bruik in al z'n facetten belichten. Grotere veiligheid en meer plezier in het fietsen zijn de uiteindelijke doelstellingen van deze kursus. Waarop men echter nog wel even zal moeten wachten. De kursus is geplanned voor het voorjaar 1985. GEEN LAK AAN DE LAK Bij onze grootste rijwielfabriek Ga zelle in Dieren is een volledig geauto matiseerde lakinstallatie in gebruik met een produktie-lengte van meer dan 500 meter. Aan een transportband worden de frames eerst ontvet en van een roest- werende laag voorzien. Daarna volgt het aanbrengen van een grondlaklaag door middel van elektro-forese. Nog steeds aan die zelfde band hangend wordt de grondlaklaag gemoffeld. Elektrosta tisch wordt een afiaklaag in de ge wenste kleur aangebracht. Kontrole- panelen en elektrische ogen besturen en bewaken het in zeer korte tijd overschakelen van de ene kleur naar de andere, indien het produktie- programma dat mocht verlangen. De kleurlakken worden opnieuw gemof feld, dan volgt het aanbrengen van blanke (kleurloze) lak en het voor de derde maal moffelen. De frames ver volgen daarna op dezelfde transport band hun weg naar de montagehal. Hiermee is weer een stap in de goede richting gedaan om de kwaliteit van de Nederlandse fiets nog meer te ver volmaken. Er zijn in Nederland meerdere verza melingen van fietsen aanwezig. De meesten zijn helaas normaal niet toe gankelijk voor het publiek. En nu zijn de initiatieven om voor onze trouwe fiets een eigen museum op te richten uitgewerkt. Eind van dit jaar zal hel waarschijnlijk geo pend worden. In Nederlands jongste stad, Almere-stad in de kersverse ge meente Almere, zal het Nationaal Fietsmuseum worden gevestigd. Het museum krijgt een moderne op zet, waarbij naast antiek materiaal ook een overzicht zal worden gege ven van de hedendaagse fietsen en alles wat daarbij hoort. Zo krijgt de museumbezoeker ook een beeld van wat er met de fiets van nu aan de hand is. Naast fietsen uit alle tijden zal het museum de ontwikkelingsge schiedenis van fietsonderdelen en - accessoires tentoonstellen. Speciale aandacht zal worden gevraagd voor de geschiedenis van de wielersport en er worden verzamelingen opgeno men van allerlei zaken die op een of andere manier met de fiets te maken hebben, zoals affiches, foto's, rekla- memateriaal, belastingsplaatjes, bal hoofdmerken, postzegels met fiets- afbeeldingen, enz. Verder komt er een bibliotheek en een dokumentatiecentrum waardoor het museum als studiecentrum voor de fiets kan gaan fungeren. Bij het museum zullen zo mogelijk een fietscrossbaan, een wielerbaan en een verkeerstuin worden aange legd. Laten we hopen dat de meeste mu seumstukken, die we op fietsgebied in Nederland nog hebben, er nu zul len blijven, en niet zoals een paar jaar geleden gebeurde, naar het bui tenland moeten worden verkocht. Daarom is het goed te weten dat in middels ook een Vereniging voor Vrienden van het Nationaal Fietsmu seum Almere is opgericht, die onder meer aankopen voor de kollekties van het museum zal verzorgen. Tegen betaling van 25,- per jaar kan men lid worden van deze vereni ging. Adres: postbus 10022, 1301 AA Almere-stad. Telefoon: 03240- 34600. In eerste instantie betekent het: de omweg die opgejaagd wild maakt om z'n bedreigde leven te redden. Latere betekenis "zwerftocht" en "lange tocht" en in de meest moderne betekenis "afstandsrit of afstandsvluchl". Er beslaan speciale paden voor wandelaars door de Alpen van enkele honderden kilometers die de naam Grande Randonnée met hun aanduidingsnummer dragen. In de fietsenwereld kent men al jarenlang de Randonneur fietsroutes. Nu wordt het woord ook als type-aanduiding gebruikt voor fietsen. Dat voor lange afstandsritten wat meer aangepaste trimfietsen moesten worden geproduceerd was slechts een kwestie van tijd. En zoals met zoveel dingen, op het zelfde moment komen op verschillende plaatsen de ontwerpen als paddestoelen uit de grond. In Dieren bij Gazelle, in sa menwerking ontwikkeld met een groep Duitse technici in Gütersloh, is de Randonneurfiets ontstaan. De jarenlange ervaring met toerfietsen hebben geleid tot het formuleren van een eisenpakket voor frame, rem men, bagagedrager, wielen, versnel ling, verlichting, banden en zadel. Men ging uit van een handge maakt frame naar racesp^cifikaties, maar de lengte van het frame werd wat groter, om het nerveuze aspekt van de racefiets te elimineren. De remmen zijn afgeleid van speciale crossremmen, die aan speciale nok ken op het frame en de vork zijn ge soldeerd. Ook werden speciale nok ken aangebracht voor kwaliteitsba gagedragers vóór en achter. D<ï Ga zelle Randonneur is een fiets voor de supertrimmer, die het bekijken meer dan waard is. Dat er weinig nieuws is onder de zon is bekend. Maar soms word je er weer eens sterk met de neus opge drukt. In de historie van de fiets is het een mijlpaal geweest dat er aan de loopfiets-met-stuur trappers wer den bevestigd. Dit geschiedde door Michaux in 1861 in Parijs. En die trappers werden aan het voorwiel vastgemaakt. Al in 1896 Pogingen om een uni-sex fiets te ma ken en dan wel één die snel van typisch damesmodel naar typisch herenmodel kan worden omge bouwd, kunnen ook al teruggevon den worden in de vorige eeuw. Bij gaande afbeeldingen (uit Cycling World Illustrated van 16 september 1896) lonen een fiets met tussenstang die als herenmodel te pronk stond en door het verwijderen van de bo venste buis snel omgetoverd kon worden in een 'Lady's Machine'. Van hei Engelse produkt uit de vori ge eeuw kan worden gezegd dat het aanbrengen van de stang voor het herenmodel geen technische nood zaak was. Immers de damesfiets moest ook al op zich sterk genoeg zijn. Het was dus duidelijk een kwestie van imago. De man kon niet op een damesfiets stappen, zonder uitgelachen te worden. Australische aanpassing Nu bijna 125 jaar later is dit idee weer opgepakt in Australië. Het merk 'Acrow' is daar uitgekomen met een bijzondere fiets, die in plaats van een zadel een oplopende zitbank heeft (dat is met de moderne trend van ligfietsen niet bijzonder) maar de pedalen zitten weer op de as van het voorwiel. In ieder geval vervallen dan de uitermate lange ket tingen van de andere typen ligfiet sen, maar uit de praktijk blijkt dat dit geen efficiënt overbrengen van energie is.

Peel en Maas | 1984 | | pagina 7