FIETSENDIEVEN
SPECIALE KLEDING
VOOR DE FIETS
WIE PAKT
DIE
15.000,-?
NATIONAAL FIETSMUSEUM
KOMT IN ALMERE
NIETS NIEUWS ONDER
DE ZON
"LA RANDONNEE"
Altijd al geweest en nu weer terug
Aan het eind van de vorige eeuw specialiseerden sommige modehuizen zich al in een
speciale afdeling voor fietskleding voor de vrouw. Ook de mannen kwamen aan hun
trekken met de speciale plusfours, waardoor het mogelijk werd zonder de zo lastige
broekklemmen te rijden. In de eerste echte tijdschriften, die uitsluitend waren gericht
op de 'wielrijder' stonden aan het eind van de vorige eeuw dan ook in ieder nummer
artikelen over fietsen en mode. Veelal natuurlijk ten behoeve van de dames die in deze
nieuwe mode het voortouw namen, maar tussen de regels door ook voor heren. Groot
was de diskussie over de lengte van de rokken, die niet te kort mochten zijn om gedistin
geerd te kunnen wandelen, maar ook weer niet te lang om moeilijkheden te
veroorzaken bij het fietsen. Ook broekrokken kwamen voor fietsende dames in zwang,
vaak met een schortachtige voorkant om de totale suggestie van een chique rok te
verstevigen.
Het veranderde fietsimago
In de eerste tientallen jaren van deze
eeuw werd de fiets zeker in Neder
land een heel gewoon vervoermid
del. En ook werd het normaal om
zich gewoon, dus niet speciaal te
kleden voor de fiets.
Aan het einde van de zeventiger ja
ren zag men speciale regenkleding
verschijnen geschikt voor het Neder
landse klimaat.
Nu in de komende helft van de jaren
tachtig wordt ongetwijfeld speciale
fietskleding weer heel gewoon. Zoals
vele stromingen komt dat ook uit de
sport voort. Want de professionele
wielrenners en natuurlijk de amateur
niet te vergeten, hebben al jaren zeer
speciale wielrenkleding, om voor
verschillende omstandigheden uit te
kiezen.
Waarom kunnen we dan spreken
van dat veranderde fïets-imago. Wel
de fiets is weer "in" geworden. In
als vervoermiddel waarvoor men
zich niet hoeft te schamen, maar ook
"in" als rekreatie-objekt. En zoals
dat met vele hobbies gebeurt, erom
heen ontstaat een hele aparte wereld.
Zo is het nu ook niet meer genoeg
om in een korte broek te 'joggen',
neen, daarvoor zijn speciale
'jogging-pakken' te kust en te keur
bij de sportzaken en warenhuizen
voorradig.
En met de speciale fietskleding gaat
het al niet anders. Een heerlijke su
persport fiets of semi-racer te hebben
en daarop kruipen in je gewone
jeans, dat kan niet meer. Dus is er
speciale fietskleding voor elke om
standigheid (om te racen, of te trim
men of om een volbepakte vakantie-
tocht te maken). In de eerste plaats
natuurlijk bij uw vertrouwde rij
wielspecialist of bij de meer
gespecialiseerde racedealer.
Kijk maar eens naar de kleine kolla-
ge van fietskleding die wij u hier
tonen.
Modische dames-wielrijdster
Vrolijk regenjack met lang
achterpand en luchtdoorlatende
zijstukken.
■■■■■Hl
Fietshandschoentjes met steun-
kussentjes, handgemaakt en met
klittenband.
Fietstrimkleding van nuvrolijke kleuren, acryl-materialen
Een film die z'n tijd te ver vooruit was
Aan het eind van de jaren veertig ge
noten velen van de sublieme Italiaan
se film 'Ladri di biciclelli' of in ge
woon Nederlands: Fietsendieven.
Wc leefden toen in de magere jaren
na dc tweede wereldoorlog en velen
dachten, dat diefstal van fietsen een
misdrijf van overgaande aard zou
zijn Daar denken we nu wel anders
over.
Voorzieningen van
gemeenten
In plaats van met een kabel of ket
ting kan men zijn fiets tegenwoordig
ook aan palen met verkeersborden
of dunne lantarenpalen vastzetten
met een 'u'-vormig hardstalen slot.
Die 'onverwrikbare-objekten' wor
den door sommige op rekreatie in
gestelde gemeenten in ons land al ge
plaatst als service voor de rekreatieve
fietser. Een soort fietsenstandaard
met ingebouwde sluitmogelijkheid,
die de berijder dan alleen nog met
een goed eigen hangslot moet 'zeke
ren'.
Ook een diep in beton gegoten fiet
senstandaard geeft zekerheid door
het voorwiel daaraan vast te zetten.
Geen enkele garantie echter dat bij
terugkomst alleen maar het voorwiel
daar aanwezig is. Het is dus zeer nut
tig om ook het frame op slimme ma
nier vast te zetten.
Beveiliging door geluid
Bij automobielen bestaat al jaren de
beveiliging door het in werking stel
len van de autoclaxon of een andere
speciaal aangebrachte sirene. Als de
automobilist z'n auto verlaat zet hij
het alarm op scherp en iedere schok
zal een toeter hard doen gaan loeien,
iets om de meeste dieven het hazen
pad op te jagen. Groot voordeel is
dat met dit systeem ook de kostbare
inhoud van de auto beschermd
wordt, zoals cassetterekorders, auto
radio's, enz.
Nu is er ook een geluid-alarm be
schikbaar voor onze fiets. Gazelle
brengt dit 'fietsalarm' op de markt.
Een klein apparaat dat achter de
bestaande reflector wordt ge
schroefd.
De 'baas' zet bij het verlaten van z'n
stalen ros met een sleuteltje het
alarm op scherp. Als er dan aan ge
morreld wordt, klinkt 10 sekonden
lang een doordringend geluid. Blijft
de fiets in beweging, dan zal ook het
alarm blijven gaan. Geen prettig
vooruitzicht voor fietsendieven.
Aanpak in het groot
Onlangs is ook opgericht de Stich
ting Diefstalpreventie Tweewielers.
Het is een samenwerkingsverband
lussen de ANWB, de RAI en hel
Technisch Bureau ter Bevordering
van Schadepreventie. Men zal een
keuring van fietssloten doorvoeren
samen met het T.N.O.
Ook algemene richtlijnen voor het
beter beseiligen van fietsen ligt bin
nen de opdracht aan deze stichting.
Alweer een stap in de goede richting
dus.
15.000 dollar wordt door Du Pont
de Nemours gedurende een periode
van vier jaar beschikbaar gehouden
als prijs voor een nieuw te ontwer
pen fiets die door mankracht wordt
aangedreven en op vlak terrein de
snelheid van 65 mijl per uur (104,6
kilometer) bereikt of overschrijdt.
Bij het berijden mag voor de aan
drijving gebruik worden gemaakt
van benen of armen, of beiden.
Opslag van energie door middel van
veren of andere mechanische midde
len is niet toegestaan. Het beslaande
rekord voor een door èèn berijder
aangedreven voertuig bedraagt 58,89
mijl per uur en werd in 1980 door
wielrenner Dave Grylls bereikt met
een Vector-drie-wieler. Kompu-
terstudies hebben aangetoond dat de
theoretische topsnelheid voor een
door cèn berijder aangedreven voer
tuig tussen de 65 en 70 mijl per uur
ligt.
Nu is hel aardige dat alle geleerden
zich kunnen vergissen. In de jaren
dertig hadden Duitse ingenieurs be
rekend dat het totaal onmogelijk
was om de (oude) Nürburgring, met
een racewagen in minder dan 10 mi
nuten te rijden. En dan te weten dat
uiteindelijk Clay Reggazoni met Fer
rari die Ring rond reed in 7 min.06
sekonden, terwijl 10 minuten degra
deerde tot een langzame tijd in toer-
wagenwedstrijden.
Tenslotte is het goed te bedenken dat
Du Pont de Nemours de leverancier
was van het materiaal waarvan het
vliegtuigje was gemaakt waarmee de
mens voor het eerst op eigen kracht
het Kanaal overstak in 1979. En ook
was die firma deelgenoot in de Solar
Challenger die op 7 juli 1981 op
zonne-energie dezelfde oversteek
maakte.
P.S. Serieuze kandidaten kunnen
zich voor deelname of andere vragen
betreffende de prijs schriftelijk wen
den tot Du Pont Prize Committee,'
P.O. Box 2068, Seal Beach, Califor
nia 90740, U.S.A.
DE FIETS IS
WEER ENORM
POPULAIR,
DUS EEN
DOE-HET-ZELF
TELEACCURSUS
1861 - de trapfiets van Michaux
bietsen een gezonde zomersport
komkommers een gezonde zomergroente.
"Stichting: fiets!" en Teleac zijn
gestart met de voorbereidingen voor
een tv-kursus doe-het-zelf voor de
fiets. Naast de tv zal er ook een gelijk
lopende radiokursus zijn en zoals
gebruikelijk een dik, 200 bladzijden
lellend, kursusboek.
De kursus zal zich speciaal richten
op het onderhoud en de reparaties
van de fiets, maar zal ook het ge
bruik in al z'n facetten belichten.
Grotere veiligheid en meer plezier in
het fietsen zijn de uiteindelijke
doelstellingen van deze kursus.
Waarop men echter nog wel even zal
moeten wachten.
De kursus is geplanned voor het
voorjaar 1985.
GEEN LAK AAN
DE LAK
Bij onze grootste rijwielfabriek Ga
zelle in Dieren is een volledig geauto
matiseerde lakinstallatie in gebruik
met een produktie-lengte van meer
dan 500 meter.
Aan een transportband worden de
frames eerst ontvet en van een roest-
werende laag voorzien.
Daarna volgt het aanbrengen van
een grondlaklaag door middel van
elektro-forese. Nog steeds aan die
zelfde band hangend wordt de
grondlaklaag gemoffeld. Elektrosta
tisch wordt een afiaklaag in de ge
wenste kleur aangebracht. Kontrole-
panelen en elektrische ogen besturen
en bewaken het in zeer korte tijd
overschakelen van de ene kleur naar
de andere, indien het produktie-
programma dat mocht verlangen. De
kleurlakken worden opnieuw gemof
feld, dan volgt het aanbrengen van
blanke (kleurloze) lak en het voor de
derde maal moffelen. De frames ver
volgen daarna op dezelfde transport
band hun weg naar de montagehal.
Hiermee is weer een stap in de goede
richting gedaan om de kwaliteit van
de Nederlandse fiets nog meer te ver
volmaken.
Er zijn in Nederland meerdere verza
melingen van fietsen aanwezig. De
meesten zijn helaas normaal niet toe
gankelijk voor het publiek.
En nu zijn de initiatieven om voor
onze trouwe fiets een eigen museum
op te richten uitgewerkt. Eind van
dit jaar zal hel waarschijnlijk geo
pend worden. In Nederlands jongste
stad, Almere-stad in de kersverse ge
meente Almere, zal het Nationaal
Fietsmuseum worden gevestigd.
Het museum krijgt een moderne op
zet, waarbij naast antiek materiaal
ook een overzicht zal worden gege
ven van de hedendaagse fietsen en
alles wat daarbij hoort. Zo krijgt de
museumbezoeker ook een beeld van
wat er met de fiets van nu aan de
hand is. Naast fietsen uit alle tijden
zal het museum de ontwikkelingsge
schiedenis van fietsonderdelen en
- accessoires tentoonstellen. Speciale
aandacht zal worden gevraagd voor
de geschiedenis van de wielersport en
er worden verzamelingen opgeno
men van allerlei zaken die op een of
andere manier met de fiets te maken
hebben, zoals affiches, foto's, rekla-
memateriaal, belastingsplaatjes, bal
hoofdmerken, postzegels met fiets-
afbeeldingen, enz.
Verder komt er een bibliotheek en
een dokumentatiecentrum waardoor
het museum als studiecentrum voor
de fiets kan gaan fungeren.
Bij het museum zullen zo mogelijk
een fietscrossbaan, een wielerbaan
en een verkeerstuin worden aange
legd.
Laten we hopen dat de meeste mu
seumstukken, die we op fietsgebied
in Nederland nog hebben, er nu zul
len blijven, en niet zoals een paar
jaar geleden gebeurde, naar het bui
tenland moeten worden verkocht.
Daarom is het goed te weten dat in
middels ook een Vereniging voor
Vrienden van het Nationaal Fietsmu
seum Almere is opgericht, die onder
meer aankopen voor de kollekties
van het museum zal verzorgen.
Tegen betaling van 25,- per jaar
kan men lid worden van deze vereni
ging. Adres: postbus 10022, 1301
AA Almere-stad. Telefoon: 03240-
34600.
In eerste instantie betekent het: de omweg die opgejaagd wild maakt om z'n
bedreigde leven te redden. Latere betekenis "zwerftocht" en "lange tocht"
en in de meest moderne betekenis "afstandsrit of afstandsvluchl". Er
beslaan speciale paden voor wandelaars door de Alpen van enkele honderden
kilometers die de naam Grande Randonnée met hun aanduidingsnummer
dragen. In de fietsenwereld kent men al jarenlang de Randonneur fietsroutes.
Nu wordt het woord ook als type-aanduiding gebruikt voor fietsen.
Dat voor lange afstandsritten wat
meer aangepaste trimfietsen moesten
worden geproduceerd was slechts
een kwestie van tijd. En zoals met
zoveel dingen, op het zelfde moment
komen op verschillende plaatsen de
ontwerpen als paddestoelen uit de
grond. In Dieren bij Gazelle, in sa
menwerking ontwikkeld met een
groep Duitse technici in Gütersloh,
is de Randonneurfiets ontstaan. De
jarenlange ervaring met toerfietsen
hebben geleid tot het formuleren van
een eisenpakket voor frame, rem
men, bagagedrager, wielen, versnel
ling, verlichting, banden en zadel.
Men ging uit van een handge
maakt frame naar racesp^cifikaties,
maar de lengte van het frame werd
wat groter, om het nerveuze aspekt
van de racefiets te elimineren. De
remmen zijn afgeleid van speciale
crossremmen, die aan speciale nok
ken op het frame en de vork zijn ge
soldeerd. Ook werden speciale nok
ken aangebracht voor kwaliteitsba
gagedragers vóór en achter. D<ï Ga
zelle Randonneur is een fiets voor de
supertrimmer, die het bekijken meer
dan waard is.
Dat er weinig nieuws is onder de zon
is bekend. Maar soms word je er
weer eens sterk met de neus opge
drukt. In de historie van de fiets is
het een mijlpaal geweest dat er aan
de loopfiets-met-stuur trappers wer
den bevestigd. Dit geschiedde door
Michaux in 1861 in Parijs. En die
trappers werden aan het voorwiel
vastgemaakt.
Al in 1896
Pogingen om een uni-sex fiets te ma
ken en dan wel één die snel van
typisch damesmodel naar typisch
herenmodel kan worden omge
bouwd, kunnen ook al teruggevon
den worden in de vorige eeuw. Bij
gaande afbeeldingen (uit Cycling
World Illustrated van 16 september
1896) lonen een fiets met tussenstang
die als herenmodel te pronk stond en
door het verwijderen van de bo
venste buis snel omgetoverd kon
worden in een 'Lady's Machine'.
Van hei Engelse produkt uit de vori
ge eeuw kan worden gezegd dat het
aanbrengen van de stang voor het
herenmodel geen technische nood
zaak was. Immers de damesfiets
moest ook al op zich sterk genoeg
zijn. Het was dus duidelijk een
kwestie van imago. De man kon niet
op een damesfiets stappen, zonder
uitgelachen te worden.
Australische aanpassing
Nu bijna 125 jaar later is dit idee
weer opgepakt in Australië. Het
merk 'Acrow' is daar uitgekomen
met een bijzondere fiets, die in
plaats van een zadel een oplopende
zitbank heeft (dat is met de moderne
trend van ligfietsen niet bijzonder)
maar de pedalen zitten weer op de as
van het voorwiel. In ieder geval
vervallen dan de uitermate lange ket
tingen van de andere typen ligfiet
sen, maar uit de praktijk blijkt dat
dit geen efficiënt overbrengen van
energie is.