PEEL EN MAAS E.J. KNOET 9 scheidend algemeen-directeur van IN ALFA Vereniging voor Rundveehouderij- Belangen Noord-Limburg ANTIEKBEURS VENLO 3385 tMEN 7, 3. '5, 7,50 0,75 f 5,00 r 4,00 r 9,50 „Ik ben er trots op, dat het bedrijf er nu I zo gezond bij staat en dit is toch het resul taat van de gezamenlijke inspanningen". ^"Flexibel zijn en inspelen op de wensen van de klanten is een overlevings- formule van dit bedrijf", vindt de scheidende algemeen directeur Dhr. E.J. Knoet. Op 1 mei a.s. zal definitief een einde komen aan de rol die deze "fabri kant" ruim 38 jaar onvermoeibaar en bekwaam bij Inalfa heeft gespeeld. enorme bestuurlijke ervaring die hij in al die jaren vergaarde blijft toch voor ons bedrijf beschikbaar, omdat Dhr. Knoet commissaris wordt i/an onze vennootschap. Zeevaart Dhr. Knoet werd in 1919 geboren in Schoonhoven (Z-H) als zoon van een gemeente-ambtenaar. Zijn grootvader was zilversmid. In het begin van de twintiger jaren verhuisde het gezin Knoet naar Utrecht, waar Dhr. Knoet Sr. er bij de gemeente verantwoording kreeg over een honderdtal mensen. Noch het beroep van zijn vader, noch dat van zijn grootvader trok hem. Hij had zijn zinnen gezet op een carriere op zee. Op 17-jarige leeftijd reisde hij af naar Vlissingen, waar een twee en een halfjarige opleiding aan de zeevaartschool met succes werd afgesloten. )oor de oorlog en de kennismaking met zijn vrouw, kwam er van dat varen alsnog niets terecht. Dhr. Knoet haalde een acte Natuurkunde en Wiskunde en gaf enige tijd 's avonds les aan een LTS; een nagenoeg onbekende activiteit van onze directeur! Dorlog De oorlog heeft alles sterk be invloed. Tijdens het bombardement op Rotterdam was Dhr. Knoet als militair gedetacheerd in de opleidings school van de genie. Na de capitulatie, toen militairen geïnterneerd werden, is hij ondergedoken in deze stad. eerste 3 5 jaar van de oorlog werkte hij onder primitieve omstandig heden bij kleine metaalwarenbedrijfjes waar veel met de hand werd vervaardigd, vooral toen er geen electriciteit meer was. Sociaal Inde crisisjaren (in 1936) werkte ik als volontair bij Frans Smulders in Utrecht. Mijn vader moest een verklaring tekenen, dat hij eventuele shade, door mij aangericht zou vergoeden. Een bankwerker verdiende oen 12 tot 16 gulden per week; een werkeloze ongeveer 11 gulden, maar lie moest dan ook elke dag "stempelen" aldus Dhr. Knoet op een iraag naar de sociale voorzieningen toen en nu. Werkverschaffing bestond indertijd b.v. in de Peel. Het arbeidsregime was toen anders, gaat hij ierder, maar tegenwoordig liggen de sociale voorzieningen, vanuit werk- eversstandpunt gezien, te hoog; dit tast onze concurrentiepositie aan. )e groep die alles moet betalen wordt steeds kleiner en men zal een stap erug moeten doen. In Nederland en Zweden kent men de hoogste lelastingtarieven. Veel mensen met ondernemerszin ontvluchten daardoor Nederland, hetgeen voor ons allen een negatief effect heeft op de econo me, merkt Dhr. Knoet verder op. Itrecht 1946 werd Inalfa opgericht door Pa Burgman. Dhr. v.d. Zouw was de lerste technische directeur; overigens slechts vier maanden, en hij zag een ooskleurige toekomst in aluminiumverwerking. Hij bedacht de naam NALFA, INDUSTRIE VOOR ALUMINIUM FABRIKATEN (tijdensde achelperiode van ons bedrijf bedacht men een alternatief: In Alle wiilies). Oenaam is gebleven, het aluminium niet! Naast de commercieel direc teur, Dhr. Paul Burgman, werd Dhr. Knoet dus al gauw technisch direc- eurvan de beginnende onderneming. ilet Dhr. Paul Burgman ontstond zowel zakelijk als privé een hechte and, en men kan zeggen, dat dit de basis geweest is van de groei van het edrijf. ndeze na-oorlogse jaren was aan alles gebrek. Het bedrijf werd opgezet loor die kant en klare producten die niet meer te krijgen waren, zoals ordijnrails met toebehoren. De eerste wals werd "op de kop getikt" in lelgië en de productie begon. ien hele reeks "fabrikaten" werd via de groothandel op de markt ge tracht. In eerste aanzet werd alles verkocht aan de eigen grossierderij. 'oen de Duitse industrie weer op gang kwam, ondervond men in deze retor veel concurrentie, o.a. van Schade uit Plettenberg, welke ook nu een geducht woordje meespreekt in het marktsegment waarin Inalfa ipereert. laarom is men toen gestart met de productie van breinaalden. De nachines werden thuis door Dhr. Knoet getekend en in het bedrijf opge- touwd uit allerlei onderdelen die verzameld waren bij "oud-ijzer-boeren". :r waren indertijd dagen met een productie van 10.000 breinaalden per lag uit staaldraad en aluminium. Ien groeide in Utrecht tot een bedrijf van 110 mensen in 1953. Daar de iitbreidingsmogelijkheden in Utrecht beperkt waren zocht men naar een estigingsplaats elders in het land. Er was toen in Utrecht veel industrie n volop werk zodat het vertrek op niet al te veel problemen stuitte. 5,00 7,50 4.00 6,50 TEN VAN res enray SEN ft es gg Jaar het zuiden het gehele land trachtten gemeenten industrieën aan te trekken met orse vestigingspremies, die door het rijk werden verstrekt. Er werden iverse mogelijke vestigingsplaatsen bezocht zoals: Groningen, Stads- anaal, Uden, Etten-Leur en ook Venray. Door de medewerking van de emeente Venray en in het bijzonder door de hulp van oud-secretaris ienk Vorst besloot men tot vestiqing in Venray. nalfa kreeg alle faciliteiten die men maar wenste. Zoals reeds gezegd rerkten er in Utrecht 110 mensen toen men vertrok naar Limburg en uim voldoende werk. 35 mensen gingen met de direktie mee naar 'enray. Deze mensen kregen de beperkte garantie dat ze werk zouden ouden bij Inalfa. De keuze van Venray was louter om financiële rede- en en vanwege de centrale ligging ten opzichte van Belgie en Duits- ind. Goed en wel in Venray kwam al meteen de eerste crisis. Er was linder werk en de aanname van nieuw personeel moest op een laag itje worden gezet. lieuwe produkten oi aan werk te komen werd de fietsenindustrie bewerkt, hetgeen resul- «rde in de produktie van o.a. kettingkastdragers, tassendragers e.d. 'et nikkelen en chromen werd ook door Inalfa ter hand genomen, eel mensen uit de agrarische sector zijn bij Inalfa gaan werken in die tijd. tr zijn toen een aantal mensen aangenomen, die zelf bepaalden wanneer tussen acht en half negen wilden beginnen" herinnert Dhr. Knoet zich, )eze zijn een paar keer gewaarschuwd en hebben toen de mededeling' kregen, dat, als ze zo doorgingen, men niet meer hoefde te komen. Dit inderdaad in een paar gevallen gebeurd en toen was het over", en kan derhalve concluderen dat de autochtone bevolking snel was in- speeld op de regels van een industrie als Inalfa. is geen specifieke "Limburgse mentaliteit", als men het goede voor lid geeft gaat de rest wél mee, aldus Dhr. Knoet die verder opmerkt 't hij constateert dat ook op vergaderingen buiten het bedrijf "het •nrays kwartiertje" wel verdwenen is. achels Utrecht had men kennis gemaakt met de uitvinder Dhr. Durieux van icht en Diezerink; deze" had een olieniveauregelaar ontwikkeld en wist directie ervan te overtuigen, dat dit in de toekomst een groot artikel u worden. had er niet bij verteld, dat de werktekeningen maar schetsen waren het gevolg is geweest, dat Inalfa praktisch de olieniveauregelaar zelf sft moeten construeren en uitwerken. olieniveauregelaar bleek inderdaad een grote marktte hebben, echter kwaliteit van de eerste leveringen was dusdanig, dat het artikel slecht van de grond kwam. We hebben toen het besluit genomen om een olie kachel te gaan maken, om te bewijzen dat het artikel door zijn kinder ziekten heen was. Het gevolg is geweest, dat wij vele oliekachels en vele carburateurs hebben gemaakt. Er zijn jaren geweest, dat wij meer dan 200.000 olieniveau- regelaars gemaakt hebben. In 1964 gingen de heren, Burgman, Blom en Knoet naar Amerika om daar de ontwikkeling van de gaskachel te bekijken. Naast de kachelproduktie leverde Inalfa aan Philips en Daf (DAF-front- vrachtwagen). Met beide ondernemingen dateren de kontakten al uit de Utrechtse periode. Wat is uw visie op risicospreiding? Als basis dient een eigen artikel gemaakt te worden. Dit zijn momenteel de schuifdaken. Daar kan een eigen markt in opgebouwd worden. In de toelevering is men erg afhankelijk van degene aan wie men levert. Naam Inalfa kende goede en minder goede tijden. Minder werk betekent in krimping van het personeel- Was er weer meer werk dan werden opnieuw mensen in dienst genomen. Heeft dit de naam van Inalfa in de regio geschaad? "Wanneer er zaken fout gaan kun je dat niet door laten lopen", ant woordt Dhr. Knoet. "Destijds is ook besloten om Stadskanaal te sluiten? Er blijven, ook bij minder werk, toch steeds een aantal mensen werken en ten behoeve van hen moet men dan de knoop doorhakken en passende maatregelen nemen. Dit is een moeilijke zaak waardoor men iedereen tegen krijgt. Niemand is genegen mensen te ontslaan en daarom zal men dat als direk- teur het zelf moeten doen terwille van het bedrijf als geheel". Wellicht is het tijdig "de tering naar de nering zetten" de reden dat Inalfa overleefd heeft. Overleven Destijdswaren er 13 kachelfabrikanten in Nederland (o.a. Davo, Jaarsma, Beckers). Daarvan zijn er inmiddels zeker 8 a 9 failliet; men heeft te laat onderkend welke weg men moest inslaan bij de afbrokkeling van de markt. In de tijd van de moederhaarden was de markt voor lokale verwar ming al te klein. Aan de CV hadden wij nooit moeten bëginnen, aldus Dhr. Knoet, maar achteraf is dat gemakkelijk te constateren, want toen dat speelde hadden wij nog niet voldoende vervangend werk. Telkens weer is men met nieuwe produkten gestart; men zou dat een soort "overlevingsformule" kunnen noemen. Steeds is geprobeerd, de recessie vóór te zijn! Afstand Tijdens het 25-jarig jubileum in 1971 leek Inalfa één grote familie. De afstand tussen direktie en personeel is met het groeien van het bedrijf groter geworden. Dhr. Knoet zegt dit te betreuren; hij heeft er altijd naar gestreefd om deze afstand zo klein mogelijk te houden. Toen Dhr. Paul Burgman overleed werd Dhr. Knoet meer bij de commer cie betrokken en kwam daardoor steeds minder in de fabriek. Direkteuren In het begin van de zeventiger jaren stapte Dhr. J.J.M. Burgman uit het bedrijf en werd Dhr. Merkx benoemd tot financieel direkteur. Daarna is Dhr. Knoet steeds meer de commerciële kant opgegaan en ontstond de behoefte om een tweetal adjunct-direkteuren te benoemen: de heren Berkhout en Schoonbeek. De scheidende direkteur heeft er, desgevraagd, geen moeite mee dat de direktie na zijn vertrek wordt uitgebreid tot 3' personen. De omvang van het bedrijf maakt dit verantwoord. Schuifdaken In 1967 werd besloten om definitief te stoppen met de productie van kachels en om te zien naar een vervangend "eigen" product. Het "gat" tot aan de start van de schuifdaken werd opgevuld met erg veel toe levering; kachels voor derden (Shell), branderpotten en aircontrols. Inalfa kwam via Dhr. Berkhout, welke destijds een eigen bedrijf had in Kampen, in contact met Vermeulen/Hollandia in Kampen. V/H maakte toen reeds schuifdaken in Haarlem en ons bedrijf ging een schuifdak ontwikkelen voor de auto-industrie met behulp van de kennis van V/H. Door middel van grote inspanningen van onze ontwikkelingsafdeling zijn we dus in 1975 begonnen met een "nieuw eigen product: schuif daken". Nieuwe stijl Dhr. Knoet: Ik heb de indruk dat alle grote bedrijven de verantwoorde lijkheid voor de kwaliteit van wat zij inkopen terugschuiven naar waar het hoort, bij de toeleverancier. Deze zal op zijn beurt de verantwoorde lijkheid voor de kwaliteit van het product neerleggen bij de maker van het product, de man op de vloer. Dit vraagt een hele andere organisatie en een heel andere controle-systeem. We zullen wel mee moeten gaan met deze nieuwe stijl van werken, maar de klant zal de extra inspanning wel moeten betalen. Als we deze nieuwe stijl aanpak onder de knie hebben, komt het onze concurrentie-positie ten goede. Het is mede een kwestie van bedrijfsdiscipIine en daar man keert in ons bedrijf hier en daar wel wat aan. Met de komst van het K.A.B. is een aanzet tot verbetering van de kwali teitszorg gegeven. Wij groeien mee met de eisen die de klant aan ons stelt. Een van de belangrijkste punten is: flexibel zijn. O.R "Ik ben een voorstander van goede contacten met de O.R." laat Dhr. Knoet weten. Volgens hem dient men de O.R. te zien als een contact orgaan naar de mensen toe. De bedrijfsledengroepen ziet hij als een ver lengstuk van de vakbonden. Het contact met de bedrijfsledengroepen is goed. Bij gesprekken tussen directie, vakbonden en bedrijfsledengroepen wordt altijd ook de O.R. uitgenodigd. Moet dit niet precies andersom zijn? Inalfa heeft altijd, sinds de invoering van de wet op de ondernemings raden een O.R. gekend, die veel en belangrijk werk heeft gedaan. Het contact met vakbonden is redelijk goed, al wordt er over verschillen de dingen verschillend gedacht. Als we begrip kunnen opbrengen voor elkaar, zal een O.R. goed kunnen functioneren, aldus onze scheidende directeur. VRIJDAG 27 APRIL 1984 Nr. 17 HONDERDENVIJFDE JAARGANG Voor kleine en grote drukwerken van den Munckhof b. v. Grotestraat 68 - Venray - natuurlijk mag U bellen: 82727 „De vereniging met de lange naam", zo zou men wel kunnen zeggen, opent vandaag, vrijdag, officieel haar nieuwe kantoorruimten aan de Acaciastraat, hoek Leunseweg. Sedert januari van dit jaar heeft men daar tesamen met de K.I. een alleszins modern en functioneel onderdak gevonden. De VRB omvat de 5 a 6 fokverenigin- gen van Noord Limburg, van Mook tot Meijel en is een van de drie regionale instituten die straks de veehouderij be langen in geheel Limburg ter harte nemen. Dit samengaan van de verschillende fokverenigingen in Noord Limburg is in amper 5 jaren gerealiseerd. Het behoeft geen betoog, dat door de instelling van regionale verenigingen, b.v. de automatisering van de totale ad ministratie, bijzonder gunstig en econo misch kon verlopen; dat men daardoor duidelijk en vlot kon inspelen op de vragen en problemen van de veehou ders. In het nieuwe gebouw bevindt zich de totale vee-registratie van Noord-Lim burg. Het gaat daarbij om 30.000 melk- controle-koeien en 84.000 runderen. In het afgelopen jaar alleen al werden ruim 13.000 kalveren door deze vereniging geregistreerd. Eveneens is de gehele admonistratie van de K.I. (de vereniging voor kunst matige inseminatie) voor Noord Lim burg, hier ondergebracht. Straks zal ook de Veegezondheidsdienst hier kan toor gaan houden, waarbij overigens de laboratoria in Heythuysen gevestigd blijven. Dat de K.I. t.z.t. een fundamenteel Officiële opening nieuw kantoorgebouw onderdeel gaat vormen van de VRB ligt wel in het verschiet. De rundveehoude rij-belangen zullen dan inderdaad op één punt gecentraliseerd zijn. De Noordlimburgse rundveestapel bestaat voor 83% uit roodbonte koeien het Maas-, Rijn- en Ijsselvee en voor 15% uit zwartbonte koeien. De financiering van het nieuwe gebouw is in haar geheel een eigen aan gelegenheid geworden. Zonder subsi dies of dergelijke hebben de 480 Noord limburgse boeren via contributies en omslagen per koe (gemiddeld 25, per dier) de touwtjes in eigen handen ge houden. Het aantal boeren-leden bedraagt in onze gemeente circa 125, samen goed voor zo'n 8600 koeien. De officiële opening zal worden verricht door de heer Van Hooren, voorzitter van de LLTB. In zijn inleiding zal hij ongetwijfeld ingaan op de toekomstige ontwikkelingen van de melkveehouderij in ons land. Zoals bekend moeten door de EEG-afspraken in Hotel Wilhelmina t.o. het station. Zaterdag 28 april van 11.00 tot 18.00 uur Zondag 29 april van 11.00 tot 18.00 uur Maandag 30 april van 11.00 tot 18.00 uur Inspraak informatie? Tijdig de mensen vertellen wat er gaat gebeuren, vindt Dhr. Knoet een goede zaak. De interne voorlichting zit momenteel niet in de procedure; dat is jammer, want voorlichten heeft alleen maar pluspunten. Hij bena drukt ook het belang dat hij hecht aan een regelmatig verschijnen van dit blad. Het is belangrijk, dat de achterban thuis meer van het bedrijf weet. Een driemaandelijkse uitgave lijkt hem een goede frequentie. Het pro bleem zit meestal in het aanbod van de kopij. De redactie kan zijns inziens een beroep doen op een aantal mensen om iets te schrijven. Vrije tijd Ondanks zijn drukke werkzaamheden heeft Dhr. Knoet ook buiten Inalfa veel werk verzet. Dit geschiedde meestal op de achtergrond, want hij heeft een hekel aan publiciteit. Veel besturen deden/doen een beroep op zijn kennis en inzicht: bejaardencentrum, ziekenhuis Venray, cultureel centrum, R.I.B., welzijnswerk ouderen, industriële club Rotary, sociaal medisch centrum enz. Naast dit alles heeft hij eigenlijk maar één grote passie en dat is varen. Dhr. Knoet blijft na zijn afscheid in Venray wonen, maar zal wel vaak te vinden zijn ergens op het IJsselmeer, met onder zijn voeten zijn "jongens droom": een schip. Achteraf "Logisch dat men achteraf misschien een andere beslissing zou nemen, maar iedereen bouwt zijn eigen ervaring op. Het is fijn dat de zaak nu "vol" zit, maar dat heeft men niet helemaal in de hand; het is te af hankelijk van allerlei factoren. Het bedrijf is, hoe kan het anders, een stuk van mijn leven en het doet pijn om eruit te stappen, hoewel ik er wel nog bij betrokken blijf. Op mijn 58-ste heb ik wel eens overwogen om op te stappen, maar het is er niet van gekomen. Het mooiste product dat Inalfa naar mijn mening gemaakt heeft is de niveau regelaar. Apparatenbouw is mooi werk. Wat commercieel gezien het beste artikel was, is moeilijk te zeggen. Hoe bekijkt men dat? Onze verkoopleiders vonden ons over het algemeen te duur, maar verlies gevende artikelen moet men zo snel mogelijk kwijt zien te raken. Hoewel wij in slechte tijden soms zelfs onder de kostprijs hebben gewerkt. Men dient echter steeds alert te zijn op nieuwe artikelen, zegt Dhr. Knoet terugblikkend. Ik ben er toch trots op, dat het bedrijf er nu zo gezond bij staat en dit is toch het resultaat van de gezamenlijke inspanningen. de Nederlandse boeren 10% minder koeien gaan houden en de melkproduk- tie met 8,6% verminderen. Dat daar door vele boeren in de problemen ko men door daling van hun inkomen, is zonder meer duidelijk. Voor de belangstellenden wordt er a.s. zondag een „open dag" gehouden in het nieuwe gebouw. Van 11.00 tot 16.00 uur kan men er terecht. Er is o.m. een klankbeeld samengesteld over het doen en laten van de vereniging in het belang van de rundveehouders. INBRAKEN Bewoners van een woning in de Wilhelminastraat kwamen tot de ont dekking dat ze ongewenste gasten hadden gehad. Vermoedelijk is de dader boven aan het zoeken geweest terwijl men beneden naar de t.v. zat te kijken. Geen grote buit. Vermist wordt een bedrag van 20 gulden. Er werd ontdekt dat ingebroken was in een woning aan het Roozendaal. Diverse gereedschappen ter waarde van ƒ5000,— werden ontvreemd. GELUIDSOVERLAST Ja hoor, even goed weer en de politie moet weer bemiddelend gaan optreden bij geluidsoverlast. Tijdens de Paasda gen moest tot viermaal toe aktie worden ondernomen. DIEFSTAL VAN FIETSEN EN BROMFIETS Viermaal werd aangifte gedaan van diefstal van een fiets, terwijl één melding binnenkwam van diefstal van een bromfiets. Deze eigenaar kon later gelukkig worden gemaakt, want zijn brommer was elders onbeheerd aange troffen. BOSBRANDJE Venrays brandweer moest in aktie komen voor het blussen van een begin nend bermbrandje langs de Deurnese- weg. Door snelle inzet kon uitbreiding worden voorkoemen. worden voorkomen. MISHANDELING Een 16-jarige Venrayse jongedame deed aangifte dat zij door een 13-jarige plaatsgenote mishandeld was. Het kootje van haar duim was gescheurd en daar was medische hulp voor nodig. Procesverbaal van die mishandeling is opgemaakt. VERNIELINGEN Zelfs borden, vermeldende een vervoersverbod van varkens, wegens varkenspest, staan niet meer veilig. Een aan de Bunt weg geplaatst bord was in ieder geval moedwillig vernield. Vernielingen werden gepleegd aan de Levensschool aan de Bevrijdingsweg. Spelende kinderen waren aan het voet ballen rond die school, toen een bal op het dak terecht kwam. Men probeerde de bal door middel van het gooien met stenen van het dak te krijgen. Een steen ging echter door een grote ruit. Nadat de bal van het dak was gehaald, ging men verder met voetballen, of er niets was gebeurd. Een tegen de muur ge trapte bal sprong terug en ging pardoes door een andere grote ruit heen. De dadertjes zijn bekend. Zij zullen voor de schade moeten opdraaien. Een aan de Raadhuisstraat gepar keerde personenauto werd beschadigd aangetroffen. Met een bierflesje was de achterruit ingegooid en een buitenspie gel vernield. Een aan de Adelbertweg-Kulutweg geplaatste lichtmast werd vernield aan getroffen. Een aan de St. Catharinastraat ge parkeerde personenauto werd vernield aangetroffen. De zijruit was ingeslagen. Kennelijk is het de dader te doen ge weest om de op de achterbank liggende radio-casette-recorder mee te pikken.

Peel en Maas | 1984 | | pagina 9