PEEL EN MAAS
E.J. KNOET 9 scheidend
algemeen-directeur van IN ALFA
Vereniging voor
Rundveehouderij-
Belangen
Noord-Limburg
ANTIEKBEURS VENLO
3385
tMEN
7,
3.
'5,
7,50
0,75
f 5,00
r 4,00
r 9,50
„Ik ben er trots op, dat het bedrijf er nu
I zo gezond bij staat en dit is toch het resul
taat van de gezamenlijke inspanningen".
^"Flexibel zijn en inspelen op de wensen van de klanten is een overlevings-
formule van dit bedrijf", vindt de scheidende algemeen directeur Dhr.
E.J. Knoet.
Op 1 mei a.s. zal definitief een einde komen aan de rol die deze "fabri
kant" ruim 38 jaar onvermoeibaar en bekwaam bij Inalfa heeft gespeeld.
enorme bestuurlijke ervaring die hij in al die jaren vergaarde blijft
toch voor ons bedrijf beschikbaar, omdat Dhr. Knoet commissaris wordt
i/an onze vennootschap.
Zeevaart
Dhr. Knoet werd in 1919 geboren in Schoonhoven (Z-H) als zoon van
een gemeente-ambtenaar. Zijn grootvader was zilversmid. In het begin
van de twintiger jaren verhuisde het gezin Knoet naar Utrecht, waar Dhr.
Knoet Sr. er bij de gemeente verantwoording kreeg over een honderdtal
mensen. Noch het beroep van zijn vader, noch dat van zijn grootvader
trok hem. Hij had zijn zinnen gezet op een carriere op zee. Op 17-jarige
leeftijd reisde hij af naar Vlissingen, waar een twee en een halfjarige
opleiding aan de zeevaartschool met succes werd afgesloten.
)oor de oorlog en de kennismaking met zijn vrouw, kwam er van dat
varen alsnog niets terecht. Dhr. Knoet haalde een acte Natuurkunde en
Wiskunde en gaf enige tijd 's avonds les aan een LTS; een nagenoeg
onbekende activiteit van onze directeur!
Dorlog
De oorlog heeft alles sterk be invloed. Tijdens het bombardement op
Rotterdam was Dhr. Knoet als militair gedetacheerd in de opleidings
school van de genie. Na de capitulatie, toen militairen geïnterneerd
werden, is hij ondergedoken in deze stad.
eerste 3 5 jaar van de oorlog werkte hij onder primitieve omstandig
heden bij kleine metaalwarenbedrijfjes waar veel met de hand werd
vervaardigd, vooral toen er geen electriciteit meer was.
Sociaal
Inde crisisjaren (in 1936) werkte ik als volontair bij Frans Smulders in
Utrecht. Mijn vader moest een verklaring tekenen, dat hij eventuele
shade, door mij aangericht zou vergoeden. Een bankwerker verdiende
oen 12 tot 16 gulden per week; een werkeloze ongeveer 11 gulden, maar
lie moest dan ook elke dag "stempelen" aldus Dhr. Knoet op een
iraag naar de sociale voorzieningen toen en nu. Werkverschaffing bestond
indertijd b.v. in de Peel. Het arbeidsregime was toen anders, gaat hij
ierder, maar tegenwoordig liggen de sociale voorzieningen, vanuit werk-
eversstandpunt gezien, te hoog; dit tast onze concurrentiepositie aan.
)e groep die alles moet betalen wordt steeds kleiner en men zal een stap
erug moeten doen. In Nederland en Zweden kent men de hoogste
lelastingtarieven. Veel mensen met ondernemerszin ontvluchten daardoor
Nederland, hetgeen voor ons allen een negatief effect heeft op de econo
me, merkt Dhr. Knoet verder op.
Itrecht
1946 werd Inalfa opgericht door Pa Burgman. Dhr. v.d. Zouw was de
lerste technische directeur; overigens slechts vier maanden, en hij zag een
ooskleurige toekomst in aluminiumverwerking. Hij bedacht de naam
NALFA, INDUSTRIE VOOR ALUMINIUM FABRIKATEN (tijdensde
achelperiode van ons bedrijf bedacht men een alternatief: In Alle
wiilies).
Oenaam is gebleven, het aluminium niet! Naast de commercieel direc
teur, Dhr. Paul Burgman, werd Dhr. Knoet dus al gauw technisch direc-
eurvan de beginnende onderneming.
ilet Dhr. Paul Burgman ontstond zowel zakelijk als privé een hechte
and, en men kan zeggen, dat dit de basis geweest is van de groei van het
edrijf.
ndeze na-oorlogse jaren was aan alles gebrek. Het bedrijf werd opgezet
loor die kant en klare producten die niet meer te krijgen waren, zoals
ordijnrails met toebehoren. De eerste wals werd "op de kop getikt" in
lelgië en de productie begon.
ien hele reeks "fabrikaten" werd via de groothandel op de markt ge
tracht. In eerste aanzet werd alles verkocht aan de eigen grossierderij.
'oen de Duitse industrie weer op gang kwam, ondervond men in deze
retor veel concurrentie, o.a. van Schade uit Plettenberg, welke ook nu
een geducht woordje meespreekt in het marktsegment waarin Inalfa
ipereert.
laarom is men toen gestart met de productie van breinaalden. De
nachines werden thuis door Dhr. Knoet getekend en in het bedrijf opge-
touwd uit allerlei onderdelen die verzameld waren bij "oud-ijzer-boeren".
:r waren indertijd dagen met een productie van 10.000 breinaalden per
lag uit staaldraad en aluminium.
Ien groeide in Utrecht tot een bedrijf van 110 mensen in 1953. Daar de
iitbreidingsmogelijkheden in Utrecht beperkt waren zocht men naar een
estigingsplaats elders in het land. Er was toen in Utrecht veel industrie
n volop werk zodat het vertrek op niet al te veel problemen stuitte.
5,00
7,50
4.00
6,50
TEN
VAN
res
enray
SEN ft
es
gg
Jaar het zuiden
het gehele land trachtten gemeenten industrieën aan te trekken met
orse vestigingspremies, die door het rijk werden verstrekt. Er werden
iverse mogelijke vestigingsplaatsen bezocht zoals: Groningen, Stads-
anaal, Uden, Etten-Leur en ook Venray. Door de medewerking van de
emeente Venray en in het bijzonder door de hulp van oud-secretaris
ienk Vorst besloot men tot vestiqing in Venray.
nalfa kreeg alle faciliteiten die men maar wenste. Zoals reeds gezegd
rerkten er in Utrecht 110 mensen toen men vertrok naar Limburg en
uim voldoende werk. 35 mensen gingen met de direktie mee naar
'enray. Deze mensen kregen de beperkte garantie dat ze werk zouden
ouden bij Inalfa. De keuze van Venray was louter om financiële rede-
en en vanwege de centrale ligging ten opzichte van Belgie en Duits-
ind. Goed en wel in Venray kwam al meteen de eerste crisis. Er was
linder werk en de aanname van nieuw personeel moest op een laag
itje worden gezet.
lieuwe produkten
oi aan werk te komen werd de fietsenindustrie bewerkt, hetgeen resul-
«rde in de produktie van o.a. kettingkastdragers, tassendragers e.d.
'et nikkelen en chromen werd ook door Inalfa ter hand genomen,
eel mensen uit de agrarische sector zijn bij Inalfa gaan werken in die tijd.
tr zijn toen een aantal mensen aangenomen, die zelf bepaalden wanneer
tussen acht en half negen wilden beginnen" herinnert Dhr. Knoet zich,
)eze zijn een paar keer gewaarschuwd en hebben toen de mededeling'
kregen, dat, als ze zo doorgingen, men niet meer hoefde te komen. Dit
inderdaad in een paar gevallen gebeurd en toen was het over",
en kan derhalve concluderen dat de autochtone bevolking snel was in-
speeld op de regels van een industrie als Inalfa.
is geen specifieke "Limburgse mentaliteit", als men het goede voor
lid geeft gaat de rest wél mee, aldus Dhr. Knoet die verder opmerkt
't hij constateert dat ook op vergaderingen buiten het bedrijf "het
•nrays kwartiertje" wel verdwenen is.
achels
Utrecht had men kennis gemaakt met de uitvinder Dhr. Durieux van
icht en Diezerink; deze" had een olieniveauregelaar ontwikkeld en wist
directie ervan te overtuigen, dat dit in de toekomst een groot artikel
u worden.
had er niet bij verteld, dat de werktekeningen maar schetsen waren
het gevolg is geweest, dat Inalfa praktisch de olieniveauregelaar zelf
sft moeten construeren en uitwerken.
olieniveauregelaar bleek inderdaad een grote marktte hebben, echter
kwaliteit van de eerste leveringen was dusdanig, dat het artikel slecht
van de grond kwam. We hebben toen het besluit genomen om een olie
kachel te gaan maken, om te bewijzen dat het artikel door zijn kinder
ziekten heen was.
Het gevolg is geweest, dat wij vele oliekachels en vele carburateurs hebben
gemaakt. Er zijn jaren geweest, dat wij meer dan 200.000 olieniveau-
regelaars gemaakt hebben.
In 1964 gingen de heren, Burgman, Blom en Knoet naar Amerika om
daar de ontwikkeling van de gaskachel te bekijken.
Naast de kachelproduktie leverde Inalfa aan Philips en Daf (DAF-front-
vrachtwagen). Met beide ondernemingen dateren de kontakten al uit de
Utrechtse periode.
Wat is uw visie op risicospreiding?
Als basis dient een eigen artikel gemaakt te worden. Dit zijn momenteel
de schuifdaken. Daar kan een eigen markt in opgebouwd worden.
In de toelevering is men erg afhankelijk van degene aan wie men levert.
Naam
Inalfa kende goede en minder goede tijden. Minder werk betekent in
krimping van het personeel- Was er weer meer werk dan werden opnieuw
mensen in dienst genomen. Heeft dit de naam van Inalfa in de regio
geschaad?
"Wanneer er zaken fout gaan kun je dat niet door laten lopen", ant
woordt Dhr. Knoet.
"Destijds is ook besloten om Stadskanaal te sluiten? Er blijven, ook bij
minder werk, toch steeds een aantal mensen werken en ten behoeve van
hen moet men dan de knoop doorhakken en passende maatregelen
nemen. Dit is een moeilijke zaak waardoor men iedereen tegen krijgt.
Niemand is genegen mensen te ontslaan en daarom zal men dat als direk-
teur het zelf moeten doen terwille van het bedrijf als geheel".
Wellicht is het tijdig "de tering naar de nering zetten" de reden dat Inalfa
overleefd heeft.
Overleven
Destijdswaren er 13 kachelfabrikanten in Nederland (o.a. Davo, Jaarsma,
Beckers). Daarvan zijn er inmiddels zeker 8 a 9 failliet; men heeft te laat
onderkend welke weg men moest inslaan bij de afbrokkeling van de
markt. In de tijd van de moederhaarden was de markt voor lokale verwar
ming al te klein. Aan de CV hadden wij nooit moeten bëginnen, aldus
Dhr. Knoet, maar achteraf is dat gemakkelijk te constateren, want toen
dat speelde hadden wij nog niet voldoende vervangend werk.
Telkens weer is men met nieuwe produkten gestart; men zou dat een
soort "overlevingsformule" kunnen noemen. Steeds is geprobeerd, de
recessie vóór te zijn!
Afstand
Tijdens het 25-jarig jubileum in 1971 leek Inalfa één grote familie. De
afstand tussen direktie en personeel is met het groeien van het bedrijf
groter geworden.
Dhr. Knoet zegt dit te betreuren; hij heeft er altijd naar gestreefd om
deze afstand zo klein mogelijk te houden.
Toen Dhr. Paul Burgman overleed werd Dhr. Knoet meer bij de commer
cie betrokken en kwam daardoor steeds minder in de fabriek.
Direkteuren
In het begin van de zeventiger jaren stapte Dhr. J.J.M. Burgman uit het
bedrijf en werd Dhr. Merkx benoemd tot financieel direkteur. Daarna is
Dhr. Knoet steeds meer de commerciële kant opgegaan en ontstond de
behoefte om een tweetal adjunct-direkteuren te benoemen: de heren
Berkhout en Schoonbeek. De scheidende direkteur heeft er, desgevraagd,
geen moeite mee dat de direktie na zijn vertrek wordt uitgebreid tot 3'
personen. De omvang van het bedrijf maakt dit verantwoord.
Schuifdaken
In 1967 werd besloten om definitief te stoppen met de productie van
kachels en om te zien naar een vervangend "eigen" product. Het "gat"
tot aan de start van de schuifdaken werd opgevuld met erg veel toe
levering; kachels voor derden (Shell), branderpotten en aircontrols.
Inalfa kwam via Dhr. Berkhout, welke destijds een eigen bedrijf had in
Kampen, in contact met Vermeulen/Hollandia in Kampen.
V/H maakte toen reeds schuifdaken in Haarlem en ons bedrijf ging een
schuifdak ontwikkelen voor de auto-industrie met behulp van de kennis
van V/H.
Door middel van grote inspanningen van onze ontwikkelingsafdeling
zijn we dus in 1975 begonnen met een "nieuw eigen product: schuif
daken".
Nieuwe stijl
Dhr. Knoet: Ik heb de indruk dat alle grote bedrijven de verantwoorde
lijkheid voor de kwaliteit van wat zij inkopen terugschuiven naar waar
het hoort, bij de toeleverancier. Deze zal op zijn beurt de verantwoorde
lijkheid voor de kwaliteit van het product neerleggen bij de maker van
het product, de man op de vloer. Dit vraagt een hele andere organisatie
en een heel andere controle-systeem.
We zullen wel mee moeten gaan met deze nieuwe stijl van werken, maar
de klant zal de extra inspanning wel moeten betalen. Als we deze nieuwe
stijl aanpak onder de knie hebben, komt het onze concurrentie-positie
ten goede. Het is mede een kwestie van bedrijfsdiscipIine en daar man
keert in ons bedrijf hier en daar wel wat aan.
Met de komst van het K.A.B. is een aanzet tot verbetering van de kwali
teitszorg gegeven. Wij groeien mee met de eisen die de klant aan ons stelt.
Een van de belangrijkste punten is: flexibel zijn.
O.R
"Ik ben een voorstander van goede contacten met de O.R." laat Dhr.
Knoet weten. Volgens hem dient men de O.R. te zien als een contact
orgaan naar de mensen toe. De bedrijfsledengroepen ziet hij als een ver
lengstuk van de vakbonden. Het contact met de bedrijfsledengroepen is
goed. Bij gesprekken tussen directie, vakbonden en bedrijfsledengroepen
wordt altijd ook de O.R. uitgenodigd.
Moet dit niet precies andersom zijn?
Inalfa heeft altijd, sinds de invoering van de wet op de ondernemings
raden een O.R. gekend, die veel en belangrijk werk heeft gedaan.
Het contact met vakbonden is redelijk goed, al wordt er over verschillen
de dingen verschillend gedacht.
Als we begrip kunnen opbrengen voor elkaar, zal een O.R. goed kunnen
functioneren, aldus onze scheidende directeur.
VRIJDAG 27 APRIL 1984 Nr. 17
HONDERDENVIJFDE JAARGANG
Voor kleine en grote drukwerken van den Munckhof b. v.
Grotestraat 68 - Venray - natuurlijk mag U bellen: 82727
„De vereniging met de lange naam",
zo zou men wel kunnen zeggen, opent
vandaag, vrijdag, officieel haar nieuwe
kantoorruimten aan de Acaciastraat,
hoek Leunseweg. Sedert januari van dit
jaar heeft men daar tesamen met de
K.I. een alleszins modern en functioneel
onderdak gevonden.
De VRB omvat de 5 a 6 fokverenigin-
gen van Noord Limburg, van Mook tot
Meijel en is een van de drie regionale
instituten die straks de veehouderij be
langen in geheel Limburg ter harte
nemen.
Dit samengaan van de verschillende
fokverenigingen in Noord Limburg is in
amper 5 jaren gerealiseerd.
Het behoeft geen betoog, dat door de
instelling van regionale verenigingen,
b.v. de automatisering van de totale ad
ministratie, bijzonder gunstig en econo
misch kon verlopen; dat men daardoor
duidelijk en vlot kon inspelen op de
vragen en problemen van de veehou
ders.
In het nieuwe gebouw bevindt zich de
totale vee-registratie van Noord-Lim
burg. Het gaat daarbij om 30.000 melk-
controle-koeien en 84.000 runderen. In
het afgelopen jaar alleen al werden ruim
13.000 kalveren door deze vereniging
geregistreerd.
Eveneens is de gehele admonistratie
van de K.I. (de vereniging voor kunst
matige inseminatie) voor Noord Lim
burg, hier ondergebracht. Straks zal
ook de Veegezondheidsdienst hier kan
toor gaan houden, waarbij overigens de
laboratoria in Heythuysen gevestigd
blijven.
Dat de K.I. t.z.t. een fundamenteel
Officiële opening
nieuw kantoorgebouw
onderdeel gaat vormen van de VRB ligt
wel in het verschiet. De rundveehoude
rij-belangen zullen dan inderdaad op
één punt gecentraliseerd zijn.
De Noordlimburgse rundveestapel
bestaat voor 83% uit roodbonte koeien
het Maas-, Rijn- en Ijsselvee en
voor 15% uit zwartbonte koeien.
De financiering van het nieuwe
gebouw is in haar geheel een eigen aan
gelegenheid geworden. Zonder subsi
dies of dergelijke hebben de 480 Noord
limburgse boeren via contributies en
omslagen per koe (gemiddeld 25,
per dier) de touwtjes in eigen handen ge
houden.
Het aantal boeren-leden bedraagt in
onze gemeente circa 125, samen goed
voor zo'n 8600 koeien.
De officiële opening zal worden
verricht door de heer Van Hooren,
voorzitter van de LLTB. In zijn
inleiding zal hij ongetwijfeld ingaan op
de toekomstige ontwikkelingen van de
melkveehouderij in ons land. Zoals
bekend moeten door de EEG-afspraken
in Hotel Wilhelmina t.o. het station.
Zaterdag 28 april van 11.00 tot 18.00 uur
Zondag 29 april van 11.00 tot 18.00 uur
Maandag 30 april van 11.00 tot 18.00 uur
Inspraak informatie?
Tijdig de mensen vertellen wat er gaat gebeuren, vindt Dhr. Knoet een
goede zaak. De interne voorlichting zit momenteel niet in de procedure;
dat is jammer, want voorlichten heeft alleen maar pluspunten. Hij bena
drukt ook het belang dat hij hecht aan een regelmatig verschijnen van dit
blad. Het is belangrijk, dat de achterban thuis meer van het bedrijf weet.
Een driemaandelijkse uitgave lijkt hem een goede frequentie. Het pro
bleem zit meestal in het aanbod van de kopij. De redactie kan zijns
inziens een beroep doen op een aantal mensen om iets te schrijven.
Vrije tijd
Ondanks zijn drukke werkzaamheden heeft Dhr. Knoet ook buiten Inalfa
veel werk verzet. Dit geschiedde meestal op de achtergrond, want hij
heeft een hekel aan publiciteit. Veel besturen deden/doen een beroep op
zijn kennis en inzicht: bejaardencentrum, ziekenhuis Venray, cultureel
centrum, R.I.B., welzijnswerk ouderen, industriële club Rotary, sociaal
medisch centrum enz.
Naast dit alles heeft hij eigenlijk maar één grote passie en dat is varen.
Dhr. Knoet blijft na zijn afscheid in Venray wonen, maar zal wel vaak te
vinden zijn ergens op het IJsselmeer, met onder zijn voeten zijn "jongens
droom": een schip.
Achteraf
"Logisch dat men achteraf misschien een andere beslissing zou nemen,
maar iedereen bouwt zijn eigen ervaring op. Het is fijn dat de zaak nu
"vol" zit, maar dat heeft men niet helemaal in de hand; het is te af
hankelijk van allerlei factoren. Het bedrijf is, hoe kan het anders, een
stuk van mijn leven en het doet pijn om eruit te stappen, hoewel ik er
wel nog bij betrokken blijf. Op mijn 58-ste heb ik wel eens overwogen
om op te stappen, maar het is er niet van gekomen.
Het mooiste product dat Inalfa naar mijn mening gemaakt heeft is de
niveau regelaar. Apparatenbouw is mooi werk. Wat commercieel gezien
het beste artikel was, is moeilijk te zeggen. Hoe bekijkt men dat?
Onze verkoopleiders vonden ons over het algemeen te duur, maar verlies
gevende artikelen moet men zo snel mogelijk kwijt zien te raken. Hoewel
wij in slechte tijden soms zelfs onder de kostprijs hebben gewerkt. Men
dient echter steeds alert te zijn op nieuwe artikelen, zegt Dhr. Knoet
terugblikkend.
Ik ben er toch trots op, dat het bedrijf er nu zo gezond bij staat en dit
is toch het resultaat van de gezamenlijke inspanningen.
de Nederlandse boeren 10% minder
koeien gaan houden en de melkproduk-
tie met 8,6% verminderen. Dat daar
door vele boeren in de problemen ko
men door daling van hun inkomen, is
zonder meer duidelijk.
Voor de belangstellenden wordt er
a.s. zondag een „open dag" gehouden
in het nieuwe gebouw. Van 11.00 tot
16.00 uur kan men er terecht. Er is o.m.
een klankbeeld samengesteld over het
doen en laten van de vereniging in het
belang van de rundveehouders.
INBRAKEN
Bewoners van een woning in de
Wilhelminastraat kwamen tot de ont
dekking dat ze ongewenste gasten
hadden gehad. Vermoedelijk is de dader
boven aan het zoeken geweest terwijl
men beneden naar de t.v. zat te kijken.
Geen grote buit. Vermist wordt een
bedrag van 20 gulden.
Er werd ontdekt dat ingebroken
was in een woning aan het Roozendaal.
Diverse gereedschappen ter waarde van
ƒ5000,— werden ontvreemd.
GELUIDSOVERLAST
Ja hoor, even goed weer en de politie
moet weer bemiddelend gaan optreden
bij geluidsoverlast. Tijdens de Paasda
gen moest tot viermaal toe aktie worden
ondernomen.
DIEFSTAL VAN FIETSEN EN
BROMFIETS
Viermaal werd aangifte gedaan van
diefstal van een fiets, terwijl één
melding binnenkwam van diefstal van
een bromfiets. Deze eigenaar kon later
gelukkig worden gemaakt, want zijn
brommer was elders onbeheerd aange
troffen.
BOSBRANDJE
Venrays brandweer moest in aktie
komen voor het blussen van een begin
nend bermbrandje langs de Deurnese-
weg. Door snelle inzet kon uitbreiding
worden voorkoemen.
worden voorkomen.
MISHANDELING
Een 16-jarige Venrayse jongedame
deed aangifte dat zij door een 13-jarige
plaatsgenote mishandeld was. Het
kootje van haar duim was gescheurd en
daar was medische hulp voor nodig.
Procesverbaal van die mishandeling is
opgemaakt.
VERNIELINGEN
Zelfs borden, vermeldende een
vervoersverbod van varkens, wegens
varkenspest, staan niet meer veilig. Een
aan de Bunt weg geplaatst bord was in
ieder geval moedwillig vernield.
Vernielingen werden gepleegd aan
de Levensschool aan de Bevrijdingsweg.
Spelende kinderen waren aan het voet
ballen rond die school, toen een bal op
het dak terecht kwam. Men probeerde
de bal door middel van het gooien met
stenen van het dak te krijgen. Een steen
ging echter door een grote ruit. Nadat
de bal van het dak was gehaald, ging
men verder met voetballen, of er niets
was gebeurd. Een tegen de muur ge
trapte bal sprong terug en ging pardoes
door een andere grote ruit heen. De
dadertjes zijn bekend. Zij zullen voor
de schade moeten opdraaien.
Een aan de Raadhuisstraat gepar
keerde personenauto werd beschadigd
aangetroffen. Met een bierflesje was de
achterruit ingegooid en een buitenspie
gel vernield.
Een aan de Adelbertweg-Kulutweg
geplaatste lichtmast werd vernield aan
getroffen.
Een aan de St. Catharinastraat ge
parkeerde personenauto werd vernield
aangetroffen. De zijruit was ingeslagen.
Kennelijk is het de dader te doen ge
weest om de op de achterbank liggende
radio-casette-recorder mee te pikken.