PEEL EN MAAS En nu de laatsten... Gouden bruids paar in Leunen HERMAN STAAL 25 jaar schoolhoofd in Heide VGRLINDGN JUWGUGR Op vrijdag 3 september zal in Leunen weer een gouden paar in de belangstel ling staan: TOON VOERMANS (77) en HANNA KURSTEN (76) uit de St. Catharinastraat. Om 1 uur zal te hunner intentie een plechtige Eucharis tieviering worden opgedragen. Daarna gaat men de Wieënhof dat kon niet anders, want in deze tot restaurant verbouwde boerderij heeft het gouden paar 34 jaar lang lief en leed gedeeld. Voermans en zijn echtgenote nog zeer vitaalstonden er op dat wij au verhaaltje sober moesten houden, want iets opmerkelijks hadden ze niet gedaan. Natuurlijk had deze geboren en geto gen Leunse bruidegom met zijn in Swolgen geboren gouden bruid veel meegemaakt. Als landbouwers hadden ze de crisisjaren meegemaakt; de tijd dat het moeilijk was de touwtjes aan elkaar te knopen. ,,Maar wat zegt dat de jeugd van vandaag, hoe wij toen hebben moeten leven en werken. Men gelooft dat niet." Vooral de laatste jaren heeft Her man Staal zich laten kennen als een fervent voorvechter voor het behoud van de scholen op de dorpen in het algemeen en die van zijn eigen school op de Hei in het bijzonder. „DE HEI BLIJFT VECHTEN" Praat met hem niet over de mo gelijke sluiting van zijn school in de toekomst. Dan haalt hij zijn zakagen da te voorschijn, waarin hij precies neeft opgetekend hoe groot het aan tal kinderen in Heide zal zijn in de komende jaren. „Het volgend jaar mogen we rekenen op zoveel kinde ren op de kleuterschool, die dan na twee jaar op de basisschool komen". Zo voorspelt hij dan. „Ik zal als schoolhoofd de sluiting niet meema ken en daarna zal dat ook niet ge beuren, want de Hei zal blijven vech ten voor het voortbestaan van de school. Daarvan ben ik overtuigd." zegt hij met stelligheid en laat daarbij de wens de vader van zijn gedach ten zijn. Hoe dan ook: Herman Staal lééft voor zijn school. Zijn school is alles en daarom wil hij er voor blijven knokken .Daarom ook probeert hij op alle mogelijke manieren de kleine scholen bij elkaar te brengen om met de andere schoolhoofden te pra ten hoe het onderwijs het beste kan worden gegeven. „Iedere politieke partij is er zo zachtjes aan van overtuigd, dat de kleine scholen moeten blijven; niet alleen in het belang van het dorp zelf, maar ook in het landsbelang. Want Juist in het dorp en op de dorpsschool worden mensen gevormd met verantwoordelijkheidsbesef te genover elkaar" is een „geheide" uit spraak van hem. Na vanaf 1952 onderwijzer te zijn geweest in Ysselsteyn, kwam de in Amsterdam geboren hr. Staal in '57 als schoolhoofd in Heide als opvolger van „Meester Driessen". In de afgelopen vijfentwintig jaar heeft hij zich volledig voor de Heidse gemeenschap ingezet, ondanks het feit, dat hij het grootste gedeelte Beiden wilden niet veel zeggen over hun kennismaking, over de oorlogsja ren óf over de bevrijding. Een zware slag was het toen ze door een noodlottig ongeval een kind moesten missen. Wel zijn ze duidelijk dankbaar voor de gelukkige levensavond, die ze beiden nog volop kunnen genieten. De auto biedt daarbij goede uitkomst, want ze kunnen nu gaan en staan waar ze willen. De kinderschaar is groot en een bezoek Voorvechter voor behoud van scholen in de kleine kernen van zijn Heidse leven in Venray heeft gewoond. Desondanks blééf en blijft hij er één van de Hei. Dat begint op zondagmorgen, wanneer hij met zijn orgelspel en zijn dameskoor soms met gemengd koor de eucharis tieviering opluistert. Dan kan hij zijn muzikale kwaliteiten botvieren, zo als hij die ook tot uiting laat komen bij het lesgoven. Er gaat bij hem geen kind van school af, of het kan blokfluitspelen. Bij hem hebben de kinderen de eer ste beginselen van muziekbeoefening geleerd. Geen wonder, dat verschil lende Heidse kinderen tijdens hun schooljaren en lang daarna zijn te rug te vinden op de Muziekschool Venray of in de fanfare „Sint Catha rine" van Leunen-Veulen-Heide. MUSISCHE VORMING Musische vorming en dramatische expressie hebben bij hem in het on derwijs belangrijke plaatsen gekre gen. leder jaar komt dit tot uiting, wanneer hij zijn kinderen een eigen gemaakte of een van Bennie Vreden „geleende" musical laat opvoeren. Zijn eigen musicals zijn duidelijk herkenbaar omdat hij daarin het Heid se leven van vroeger en nu centraal stelt, met een vleugje nostalgie naar de Heidse molen, de Boerenbond en Jan de Lor. Behalve voor de eigen Heidse bevolking brengt hij met de jeugd deze musicals ook bij be jaarden in en buiten Venray, hetgeen men bijzonder weet te waarderen. „Het mes laat ik op die manier aan twee kanten snijden. Enerzijds beleven de kinderen zelf én anderen plezier aan het spel, anderzijds kweek je bij de kinderen op die manier durf en ondernemingsgeest" zegt hij. Maar in feite heeft hij ook nog een andere, minstens even belangrijke reden om met zijn schooljeugd in het openbaar op te treden. En die reden is: bekendheid te geven aan zijn school en de aandacht te vestigen op de prestaties van een kleine van opa en oma is steeds welkom. Aktief zijn ze beiden nog in het bejaarden werk, al wordt er soms wel eens te veel gekaart. Maar een verzetje moet je toch hebben. De gouden bruidegom is nog steeds in de weer waar het gaat om de tuin in orde te houden. Van hun elf nog in leven zijnde kin deren ziin er 10 getrouwd, terwijl de elfde de religieuze levensstaat heeft ge- school. En als wij de reden opperen, kan hij alleen maar lachend vragen: „Dus heeft men dat al begrepen?" ZANGFESTIVAL Even begrijpelijk is het daarom, dat Herman Staal jarenlang heeft deel genomen aan het scholen.zangfesti- val in de schouwburg. Hij durfde het rustig aan zich met de grote scholen te meten en al wist hij van te voren, dat zijn school geen schijn van kans had. Immers, de grote scholen konden hun stemmateriaal kiezen uit een veel groter aantal kinderen. Maar hij stond daar met zijn vijfde en zesde klas en maakte geen keus tussen goede en minder goede stemmen. „Allemaal zingen ze mee of we blij ven thuis" was zijn stelregel. Maar het optreden van de Heidse school kompleet met blokfluitbegoleiding en een eigen lied tot slot, bracht wel iswaar slechts éénmaal een tweede prijs, maar wel steeds spontaan de handen van het luisterend publiek op elkaar. Heide had weer van zich la ten horen en daar ging het Herman Staal dan toch maar om Zijn schoolkinderen behoefden zich toch niet de minderen te voelen van de jeugd van de grote scholen uit Ven ray! DAVID EN GOLIATH Enkele jaren geleden probeerde het Heidse schoolhoofd een nieuw wapen te gebruiken in de strijd om het la ten voortbestaan van zijn eigen school. Wegens het uitblijven van woningbouw in Heide dreigde de school de fa tale streep te naderen. Er zouden in het nieuwe leerjaar te weinig kinde ren op de basisschool komen, waar door het gevreesde ontslag van een leerkracht en over een paar jaar de sluiting van de school dreigoe In Venray daarentegen werd lustig voortgebouwd in Veltum II, een ge bied waarvan hij wist, dat het eens tot het territoir van het kerkdorp Heide had behoord. Hij maake een klein boekje met foto's en pakkende teksten, waaruit moest blijken, dat het goed was te leren in de school van Heide. „Kleine klassen met meer aandacht voor het kind" was een van zijn „reclameslogans" in het boekje, dat hij onder de nieuwe be woners van Veltum II verspreidde. In gedachten had hij het allemaal goed voor elkaar. Ook voor het over steken van de barrière, de Deurne- seweg, had hij zijn oplossing be dacht. Op weg naar school konden hij en zijn eveneens in Venray wo nende medewerker wel door de GOUDEN SIERADEN nu l.v.m. de internationale lage goudprijzen AANTREKKELIJKER dan U denkt I bijvoorbeeld: gouden herenmonogramring met massieve scheen Incl. graveren 575,- met de lage goudprijs 470,- ST HUBERT VENRAY Past Jacobsstr 34 I Grotestraat 2 HELMOND Ameidestraat 18 kozen. Met hun 28 kleinkinderen zullen zij het feest vieren; in het middelpunt van de belangstelling staan. Daarop ver heugen zij zich met hun kinderen, kleinkinderen en familie. Ook de buurt zal op Leunse wijze dat feest meevieren. Wij vermelden gaarne nog dat op die dag van half zeven tot acht uur iedereen de gelegenheid zal krijgen het gouden paar geluk te wensen. Stationsweg 7b Venray Tel. 04780-85958 nieuwe wijk rijden om de leerlingen uit en thuis te brengen. Maar al dacht de heer Staal in een variatie op het gedicht van Hiero- nimus van Alphen over de bewuste pruimenboom dat men in een school zo vol geladen men een twee leer lingen niet miste, hij rekende daarbij buiten de waard Goliath van de school, die hij ongewild en mis schien ook wel ongemerkt had willen beconcurreren. Er werd 'n stokje voor de Heidse actie gesto ken. Herman Staal verloor de school strijd maar won toch nieuwe leerlin gen. die zijn school voorlopig weer veilig stelden. MAATSCHAPPELIJK LEVEN Ook in het maatschappelijk leven heeft Herman Staal in Heide zijn par tij meegeblazen. Alleen de laatste jaren doet hij het wat kalmer aan, om dat de school en alles wat daarmee samenhangt bij hem voorgaat. Dan noemen we op de eerste plaats het jeugdcarnaval, dat hij tweemaal e'f jaar geleden mee van de grond heeft helpen tillen. Zijn be stuurslidmaatschappen van organisa ties en zijn inspannngen om ieder jaar de Heidse Motorcross te laten slagen. En nog steeds klopt men in Heide niet vergeefs op de deur van het hoofdenkamertje wanneer men graag zijn raad voor het een of an der nodig heeft. ZWARE TAAK Met zijn zevenendertigjarige onder wijservaring ondervindt het Heidse schoolhoofd vrijwel dagelijks de zwaarte van zijn taak. Vroeger had een hoofd van de school het voor het zeggen, een klein, plaatselijk autoriteitje als hij was. In de tegenwoordige tijd ligt dat wel even anders. Nu heeft het schoolhoofd te maken met een school werkplan. integratie kleuter-basison- derwijs: inuewe onderwijsmethoden die uitgetest moeten worden; onderwijs begeleidingsdienst en veldonderzoe ken, oudercomités en meedenkcom missies, projecten enz. „En dan lees je in een verslag van een veldonderzoeker: „Wat is een ■eerkracht toch onzeker van zich zelf zegt de komende jubilaris. „Zo'n man beseft niet, wat allemaal van een leerkracht wordt verwacht." Niet vergeten mag worden dat een leerkracht aan spanningen onder hevig is bij het werken met ruim der tig jonge mensen, die zich niet zo maar alles laten aanleunen maar tóch fysiek, emotioneel en meer van dat al les gevormd moeten worden. Ga daar maar even aanstaan. En dan nog iets. Als in deze tijd de leerkrachten van de ene naar de andere vergadering moeten om sa men hun schoolwerkplan te maken terwijl hun gedachten bij hun school jeugd is, dan geeft dat een zware morele druk" aldus Herman Staal, die daaraan toevoegt: „Ik benijd de jonge onderwijskracht van tegenwoordig niet, Maar ik heb in ieder geval de wetenschap, dat ik in de afgelopen vijfentwintig jaar heel wat Heidse kin deren heb opgeleid tot beroeps-, MAVO-, HAVO- en voorbereidend we tenschappelijk onderwijs". VIERING Op donderdag 2 september wordt er feest gevierd op de Heidse Ber- nadetteschool en uiteraard viert de kleuterschool het feest mee. Op zon dag 5 september wordt de feestvie ring in de Heidse gemeenschap be gonnen met een H. Mis in de rec- toraatskerk waarna hem van 12 tot 13.30 uur in de Gelderkoel door het schoolbestuur een receptie wordt aangeboden. VRIJDAG 27 AUGUSTUS 1982 Nr. 34 Mevr. G.J.M. (Truus) Huys-van En- ckevort uit Vredepeel is het zevende raadslid dat op dinsdag 31 augustus a.s. afscheid zal nemen van het Venrayse gemeentebestuur. Zij heeft dan, op vier maanden na, één complete zittingspe riode in de fraktie „Kerkdorpen" mee gemaakt. Op 9 januari 1979 werd zij immers benoemd tot opvolgster van het overleden raadslid de heer J. van Keij- steren uit Merselo. „Normaliter zou ik nooit raadslid zijn geworden", zo vertelt ze ons. „Ik stond wel op de lijst „Kerkdorpen, maar dat was meer om stemmen te trekken, dan om raadslid te worden. Het overlijden van Van Keijsteren kwam niet onverwacht meer, maar dat ik zijn opvolgster zou zijn, heeft me toch 'n beetje overvallen. Van Keijste ren, als oud-inwoner van Vredepeel, had.de belangen van ons allemaal goed behartigd; waarom zou ik dan niet in zijn geest verder gaan? Achteraf heb ik er geen spijt van, maar een volgende zittingsperiode behoefde voor mij ook niet meer GEEN SINECURE En dan blijkt dat het raadslidmaat schap, voor iemand die bijna op de grens van de gemeente Venray woont - 10 kilometer van het centrum - geen sinecure is. „Naar het raadhuis, naar 'n commis sie- of raadsvergadering en naar 'n fraktievergadering, vraagt extra veel tijd als je uit de Peel moet komen. Bovendien ben je nog huismoeder en heb je ook bemoeienissen met de proef- boerderij van je man. Dan blijft er al weinig tijd over om ook nog iets anders te doen". Toch zit het raadslidmaatschap bij de van Enckevorts (uit Sevenum) wel in de familie. Grootvader en vader gaven het voorbeeld; een broer en een zus zitten eveneens in de gemeenteraad Overigens is mevrouw Huys het derde Venrayse raadslid, dat zijn wieg in Se venum zag staan. De wethouders Rut- ten-Tielen en G. Schols zijn immers ook van Sevenum afkomstig. ZINVOLLE FUNKTIE Op onze vraag naar de betekenis van een raadslid in een dergelijke kleine gemeenschap, blijkt dat deze funktie Pieter van den Boogaart (PvdA) is qua „dienstjaren" het jongste Venrayse raadslid. Na nog geen 9 maanden zitting te hebben gehad, neemt hij nu al weer afscheid van het openbare politieke le ven in Venray. En daarmee is hij dan ook het achtste en laatste raadslid in onze serie vertrekkende raadsleden. In januari van dit jaar kwam van den Boogaart voor het eerst in de Venrayse raad, tesamen met zijn collega H. Ker sten, als opvolgers van resp. mevrouw Klerk-Jans en Jan Koonings. Pieter van den Boogaart is leraar engels aan het Boschveldcollege, waar zijn vrouw kunstgeschiedenis doceert. Sinds kort heeft hij - geheel vrijwillig - zijn full-time baan verwisseld voor een deeltijdbaan, daarmede werkgelegen heid scheppend voor een ander. „Wat je met de mond belijdt, moet je ook in je daden laten blijkenMaar het is geen exclusiviteit van ons", zo ver zekert hij. „Meer leraren hebben deze stap gezet. Je verliest er wel wat rechten en zekerheden mee, maar we meenden dat we dit toch moesten doen." Sinds van den Boogaart en Kersten zitting hebben in de raad heeft de Venrayse Partij van de Arbeid de bij naam gekregen „Partij van de Acade mici". Beide heren én hun fraktievoor- zitter Henk Willems hebben namelijk „drs." voor hun naam staan. „Voor jaren terug moest een arbeiderszoon de kans krijgen door te studeren. Ik als arbeiderszoon heb die kans gekregen; heb doorgestudeerd; en nu zou men het je haast kwalijk nemen, dat je een titel verworven hebt KENNIS VAN ZAKEN Hoe het ook zij, wie 'n beetje weet van het reilen en zeilen van de gemeen teraad in ons Venray, weet ook, dat de fraktie van de PvdA met kennis van zaken de diverse onderwerpen in de raad behandelt. „Amper zou ik raadslid worden, of ik moest in de kerstvakantie de kwestie vuilnisstort en de kwestie van de koeien van Van Dijck doornemen; vele achtergronden en informaties bestuderen. Meer dan honderd uren ben ik daar zoet mee geweestAndere raadsleden hadden die handicap niet; die zijn met die problematiek „opge groeid". Van den Boogaart is van mening dat het Venrayse raadslidmaatschap goed DIEFSTALLEN Van een bromfiets, gestald bij het station van de N.S. werd op klaarlichtte dag een koplamp en een schakelaar ont vreemd. Die bromfiets was eigendom van M. uit Leunen. Van een bouwwagen van de firma Aj uit St. Anthonis, staande aan de Loobeek, werd het deurslot verbroken. Ontvreemd werden een zware boorma chine, 1 zwaailamp, een kabelhaspel en een trekkrachtmeter. BOTSING Een autobestuurder reed vanaf de Henri Dunantstraat de Stationsweg op en zag te laat een uit de richting Oirlo naderende personenauto. toch zinvol is. „Om niet direkt „boodschappenjongen" genoemd te worden, wordt men toch regelmatig gekonfronteerd met de problemen van die gemeenschap. Dat breng je dan in de fraktievergadering op tafel. Van daar komt dat dikwijls terloops in een of andere commissie aan de orde - en gewoonlijk wordt de zaak dan opgelost zonder dat er in de gemeenteraad één woord over gevallen is". Mevrouw Huys is zich bewust van haar stilzwijgende funktie in de raad. „Alles wordt in de fraktievergaderingen doorgesproken. Men weet feitelijk precies wat er door onze woordvoerders - Reintjes en Claessens - gezegd gaat worden. Maar we hebben daar als fraktie allemaal onze inbreng in ge had". KERKDORPEN-PROBLEMATIEK Duidelijk blijkt, dat in de kerkdorpen en met name in de zeer kleine kernen, de problemen dikwijls heel anders zijn dan in „het dorp". „Neem nu de sluiting van de kleuter school hier in de Peel. Die kleuters moesten toen naar Merselo. Welke ouder heeft er tijd voor, om tweemaal per dag zo'n klein kind naar Merselo te betaald wordt. „Voor ruim 1100,- bruto per maand mag de achterban zich gerust afvragen of je dat geld wel waard eeweest bent Als lid van de commissies openbar werken, onderwijs en verkeer, voelde van den Boogaart zich al gauw bij de vele facetten van het gemeenteleven be trokken. „Dat komt ook door het vrij kleine aantal fraktieleden dat we hebben. Je krijgt meer taken toebe deeld; je gaat je intensiever voor het ge- meentegebeuren interesseren". BELANGSTELLENDE ACHTERBAN Hoewel de PvdA in Venray tot de kleine frakties behoort, is de deelname aan de fraktievergaderingen door de achterban zeer goed te noemen. „Zo'n man of acht tot tien tonen telkens hun daadwerkelijke belangstelling. Het is dus helemaal geen onderonsje van de drie raadsleden. Die mensen voelen er zich bij betrokken; hebben dikwijls ook een zekere specialiteit op 'n bepaald gebied. In zo'n fraktievergadering worden de agendapunten behandeld, worden afspraken gemaakt en stand punten bepaald over dat wat in een commissie- of raadsvergadering aan de LICHT GEWOND Op de Wanssumseweg ter hoogte van Vissers'Wegenbouw werd een 12-jarige jongen uit Wanssum, die met zijn fiets over het rijwielpad reed, ingehaald door een bromfiets. De bromfietser of de duopassagier(e) raakte de fietsende jongen die daardoor ten val kwam. De jongen raakte licht gewond en moest zich onder doktersbehandeling stellen. De bromfietser is doorgereden zonder zich om de vallende jongen te bekommeren. De bromfietser en duo- passagier(e) worden dringend verzocht zich in verbinding te stellen met de politie. Het was een grijze bromfiets en de duopassagier(e) had een beige jas aan en een gele helm op. brengen of te halen? Dikwijls zijn er nog andere kinderen thuis, die men niet alleen kan laten; en niet iedereen heeft 'n auto voor z'n deur staan. De taxi-re- geling die uiteindelijk uit de bus kwam, was een ideale oplossing. Maar op 'n gegeven moment zouden de ouders 50% van die vervoerskosten moeten betalen. Dat gaf verschillendle financiële pro blemen. Feitelijk was het ook niet reëel de ouders hiervoor te laten opdraaien. In de raad was de fraktie „Kerkdor pen" tegen dat voorstel van b. en w. En je zou feitelijk verwachten dat ook „Samenwerking" zich achter de kerk dorpen zou scharen. Maar nee hoor, ze maakten er geen woorden aan vuil. Al leen de VVD verleende ons steun MINDER AANDACHT? Mevrouw Huys is kennelijk geëmo tioneerd als ze dit vertelt. Zo'n houding van de partijen doet haar vrezen dat de kerkdorpen straks minder aandacht krijgen dan de verdienen. „Er zijn er die niet verder kijken dan het centrum, die nog niet weten wat er in een kerk dorp te doen is. En dan vertelt ze ons - als illustratie van haar gelijk - dat vorig jaar, toen de nieuwe Vredepaal geplant werd, de raadsleden uitgenodigd werden daarbij aanwezig te willen zijn; bij het MOB- complex van Bakel-MilheezeTwee raadsleden, aldus mevrouw Huys, vervoegden zich bij het MOB-complex in YsselsteynToen ze in de gaten kregen dat ze verkeerd waren, zijn ze maar naar Milheeze gegaan Over de nieuwe raad en de nieuwe wethouders heeft ze zo haar eigen gedachten. „Ze zullen het niet gemak kelijk krijgen. Zeker niet de nieuwe wethouders. Het duurt maanden voor dat die zijn ingewerkt". En juist daar om vindt ze het jammer dat de zittende wethouders opstappen Als wij opstappen, moeten we nog even haar bloementuin bewonderen. „Elf duizend bloemenplantjes heb ik gezaaid en verspeend, Vierduizend staan er hier in de tuin; de rest is naar familie en kenissen gegaan". We hebben zo de indruk, dat mevrouw Huys-van Enckevort daar ginds in de Vredepeel haar „vrije tijd" best zinvol zal kunnen besteden, al is het alleen al tussen al haar bloemetjes orde komt", aldus Pieter van den Boogaart. „Komen de problemen van de kerk dorpen bij jullie in de PvdA wel aan bod?", zo vroegen wij. „Zeker, maar die problematiek wordt bij ons slechts zelden aangedragen. De eerste stap kunnen wij dus niet altijd zetten. Maar dat behoeft ook niet; we hebben desondanks een open oog en oor voor wat daar aan de hand is". Volgens van den Boogaart is men zich op de kerkdorpen nog maar weinig politiek bewust. „Ik merk dat als leraar in de klas bij de jeugd. Maar misschien dat daar verandering in komt nu de Venrayse gemeenteraad praktisch hele maal politiek georiënteerd is". LANDSPOLITIEK? De heer van den Boogaart heeft zich ooit eens in de raad laten ontvallen, dat hij zich méér interesseerde voor de landspolitiek. Dat is in de pers verkeerd overgekomen. Het is helemaal niet zijn bedoeling om in de landspolitiek te gaan. „Mijn interesse ging destijds gewoon meer uit naar wat men in Den Haag bekokstoofde, dan naar wat er hier in de gemeenteraad gebeurde". Nu hij echter zo'n maand of negen in de Venrayse raad zitting heeft gehad, is die belangstelling en interesse daarvoor zeer zeker aanwezig. Dat hij eind vorig jaar niet op 'n verkiesbare plaats wilde staan bij het samenstellen vaan de PvdA-gemeente- raadslijst, betreurt hij nu toch wel 'n beetje - zonder dat hij dit echter wil be amen„Zie mijn raadslidmaatschap maar als een bewijs dat de PvdA een gevarieerd aanbod van raadsleden kan leveren" zo verklaart hij niet zonder trots. Enerzijds vindt hij het aanstaande wethouderschap van zijn fraktiegenoot Henk Willems een duidelijke erkenning van de PvdA-inbreng in onze gemeente. Anderzijds meent hij toch, dat het feit dat Henk Willems aan de andere kant van de bestuurstafel komt te zitten, een verzwakking is van de resterende fraktie. „De heren Kersten en van de Vorle zullen het niet gemakkelijk krij gen INBRAAK IN AUTO Een inwoner van Venray deed aangifte van het openbreken van een tochtraampje van zijn personenauto, welke geparkeerd stond op een parkeer plaats aan de Horsterweg. Ontvreemd werden 2 geluidsboxen en 2 schapen vachten. LICHT GEWOND Een autobestuurder geraakte op de Stationsweg in een bocht met zijn auto in een slip. De auto kwam tegen een lichtmast tot stilstand. Beide werden totaal vernield. De bestuurder raakte licht gewond, maar kon na in het ziekenhuis te zijn behandeld weer huiswaarts keren naar Nijmegen. Omdat zilveren jubilea bepaald niet tot de uitzonderingen mogen wor den gerekend, kunnen we daaraan slechts bij wijze van uitzondering aan dacht schenken. Vandaag willen we zo'n uitzondering maken voor Herman Staal, die op 1 september a.s. vijfentwintig jaar hoofd van de school in Heide is. We zullen ver in de jaren terug moeten gaan om te komen bij de vie ring van een zilveren jubileum van een schoolhoofd. Vijfentwintig jaar onderwijzer zijn, wil nog wel eens voorkomen. Maar eenzelfde aantal jaren hoofd van een school, blijkt in de tegenwoordige jachtige tijd bijna niet meer te kunnen. Of de leerkracht is eerder af geknapt óf voortijdig met pensioen gegaan. Zo gaat dat tegenwoordig. Het Heidse schoolhoofd heeft al zevenendertig onderwijsjaren achter de rug, waarvan vijfentwintig dus als schoolhoofd. En dat laatste is voor de Heidse gemeenschap een mooie aanleiding om het jubilerende school hoofd op zondag 5 september te fêteren.

Peel en Maas | 1982 | | pagina 9