POLITIERECHTER
Evenwichtsbalk en veilingkistjes deden Venray de Zeskamp-das om
DE GEIJSTERSE BEEK
PEEL EN MAAS
Schilderijen en
gouaches van
Mai Stevens
in 'Achter de toren'
te Sambeek
Er is opruiming bij
zie de advertentie elders in dit blad
Vogels inspireren hem vaak. maar
uiterst zelden verschijnen diezelfde
vogels op het doek. Mai Stevens
heeft een flinke voorbereidingsperio
de nodig vóór hij achter de ezel
plaats neemt. Het idee van kompo
sitie en kleur moet eerst rijpen. Een
maal aan het schilderen, ontstaat
toch In vele gevallen iets heel an
ders dan hij zich had voorgenomen
en vaak al geschetst had.
Van een schilder wordt meestal
aangenomen, dat hij op linnen werkt.
Zo niet met Mai Stevens. Op zolder
heeft hij oen stukje opgespannen
linnen staan ooit ven* gekregen
maar hij durft er niet op te wer
ken. Zijn voorkeur gaat uit naar
jute; op het eerste gezicht een weer
barstig. misschien nietszeggend ma
teriaal.
Jute vraagt een speciale behande
ling. 't Wordt eerst kletsnat Remaakt
en vervolgens in een raamwerk ge
spannen en daarna van een onder
grond voorzien om de jutestruktuur
ondoorlatend te maken. Mai Stevens
gebruikt hiervoor meestal een latex
verf. Olieverf (uit een tubetje) past
hij maar hoogst zelden toe. Hij
werkt liever met allerlei soorten
lakverven .waar hij dan ook alles
van weet.
Mai Stevens werd op 10 januari
1943 in Heerlen geboren. Tot zijn
zeventiende bleef hij daar om ver
volgens in Eindhoven en Maastricht
in dc verpleging (psychiatrische in
richtingen) te werken. Hij heeft
daarna van alles gedaan, trouwde
jon&, (21) met een meisje uit Krom
menie en vestigde zich in de Zaan
streek. In 1973 kwam hij met vele
andere Limburgers naar Venray om
er bij Inalfa te gaan werken.
Zowel in Zaandam, als later in
Venlo werkte Mai Stevens enige tijd
bij verf fabrieken. Daar leerde hij
omgaan met lakverven. waarvan hij
alle (chemische) karaktereigenschap
pen kent. Hij durft dan ook met lak-
verf te eksperimenteren. bijvoor
beeld door er andere stoffen aan toe
te voegen, zoals zand .zaagsel, bak
kersmeel of bindmiddel.
„Gewone lak verf", zegt Mai Ste
vens „heeft een veel grotere kleur-
intensiteit dan de olieverven uit een
tube".
Hoewel Mai Stevens zich in kom
positie en aantal kleuren per schil
derij beperkingen oplegt („er moet
zo weinig mogelijk ontstaan"), geven
zijn werken toch een heel kleurrijke
indruk. Dat geldt ook voor zijn gou
aches, waarvoor hij graag aquarel
papier gebruikt.
„Achter de Toren" is geopend:
vrijdag 16.00 - 21.00, zaterdag en
zondag 11.00 - 17.00 uur (zondag al*-
leen ekspositie).
UW WEEKBLAD
derden. Het scorebord- gaf de nieuwe
stand als volgt: Geleen 21 punten. Ven
ray 17. Maasbree 164 en Venlo 15*».
Met deze stand begon men dan aan
het laatste spelonderdeel. Zo men nog
enige hoop koesterde in een Venrayse
overwinning, was deze nu wel definitief
vervlogen. Zelfs al zou Venray in dit
laatste nummer 4 punten scoren en
Geleen slechts 1 punt. dan nog was
Geleen winnaar. Maar desondanks
bleef de Venrayse ploeg in deze enkel
banden-race ai haar krachten geven.
Hier moesten twee groepen van eik 6
personen, met gebonden enkels, al
schuifelend 2 x 60 meter afleggen.
Daarbij moesten onderweg nog de no
dige hindernissen genomen worden. En
het moet nogmaals gezegd worden:
Venray deed zijn uiterste best en kwam
als eerste over de eindstreep. Maar
ook Geleen toonde duidelijk aan dat
men de overwinning niet geschonxeft
wilde hebben, en zat vlak achter Ven
ray. Vervolgens kwamen Venlo en
Maasbree na enige valpartijen tijdig
over de finish.
De strijd was gestreden: Geleen 24
punten. Venray 21. Venlo en Maasbree
elk 174. Een voor Geleen alleszins
verdiende overwinning. Zij waren on
getwijfeld de sterkste ploeg. En dat is
temeer verwonderlijk als men bedenkt
dat deze ploeg in feite dezelfde was
die destijds in de NCRV Zeskamp ook
zo suksesvol voor het voetlicht kwam.
Geleen gaat Limburg dus in mei ver
tegenwoordigen in het twaalf-provin-
ciënspel te Utrecht. Alle sukses is hen
daar ook door Veftray van harte toege
wenst.
Tot hiertoe ging het met de Venrayse ploeg prima, maar toen men eenmaal het
evenwicht verloren had, gaf dat veel tijdverlies.
'IK moes zo nodig tanken' vertelde de 33 -jarige bloemist aan de politierechter.
'maar ze vertikten het om m'n tank vol te laten lopen
'O. en toen hebt u uzelf maar vol laten lopen.' dacht de rechter
'Nee, hij hèd zich al vol laten lopen, daarom weigerde de pompbediende hem
benzine voor zijn auto.' verduidelijkte de officier van justitie 'Die vond 't
gevaarlijk hem zo de weg te laten opgaan.'
Het bleek, dat de bloemenman al vroeg de bloemetjes buiten had gezet en het
succes van zijn bloemenhandel op de bloemenmarkt tn een zeer oude. maar
klare drank had omgezet. Toen hij als een geknakte bloem het café verliet, her
innerde hij zich echter geen benzine voldoende te hebben om bij zijn bloemen
winkel terug te komen. Hij wilde tanken, maar de pompbediende rook een
eigenaardige bloemengeur en leverde geen benzine. Toen besloot de bestuurder
van de bloemenbestetwagen alcohol te tanken en reed hij zijn kleine vrachtauto
pardoes achteruit de stoep op en door de glazen deur van het café waar hij net
uit kwam.
't Ging nét effe te ver.' schilderde de bloemenm8rktventer nu in bloemrijke taai
het gebeuren, 'k Had een héêrtje eerder moeten remmen i e kar moest precies
voor de tuut van de deur staan, hé. Kon ie er zo met de trechter bij.'
'Het ging niet éffe te ver. het ging véél te ver' sprak de rechte' "Hoe haalt u 't n
uw hoofd alcohol te gaan tanken en daarvoor door een deur heen te rijden?'
'O, hij loopt best op alcohol, op jönge nog beter dan op de oude klare. Effe een
kruikie d'r in leeg laten klokken en je komt weer thuis. Dat heb ik al meer
gedaan...'
'Dus u rijdt op een borrel in uw tank!'
"t Is alleen wat duurder' overwoog de verdachte.
'Dat haal je de koekoek' riep de politierechter uit. 'eerst zelf zestien borrels
nemen, dan één of twee kruiken jenever leeggieten in je tank en op de koop toe
de schade aan de voorgevel, een nieuwe winkeldeur, het glaswerk en de boeten
voor het rijden onder invloed en het vermelen van andermans eigendommen
Dan reken ik de schade aan uw eigen auto nog niet eens mee
De bloemenheer bleek de kosten van deze bloemenmarktdag nog niet bij elkaar
te hebben opgeteld. Hij scheen van de bloemlezing ook met erg onder de
indruk: 'Als ik geen benzine krijg, moet ik toch wat anders?'
'Wat anders?' stoof de officier op. 'We zullen u eens wat anders vertellen u
bent een levensgroot gevaar op de weg. Als u het vertikt te gaan wandelen of u
te laten rijden als u niet in staat bent een motorvoertuig naar behoren te
besturen, dan zullen wij u wel dwingen de auto te laten staan.' En hij eiste in een
vlijmscherp rekwisitoor f 500, boete of een maand gevangenis onvoorwaar
delijk en een jaar ontzegging van de rijbevoegdheid, en bovendien nog een f
1.000,-- of twee maanden en twee jaar ontzegging voorwaardelijk met een
proeftijd van drie jaar.
'Waarom?' vroeg de alcoholridder verbaasd. 'Ik heb geeneens op de weg ge
reden.'
'Had u maar recht op de weg gereden' antwoordde de rechter, 'maar u stoof het
trottoir op en ramde een voordeur.'
'Omdat die pompsukkel me geen benzine wou leveren Had ie dat wel gedaan.
dan had ik rechtuit naar huis gereden. Heb ik wel meer gepresteerd
'Volgens de getuigen was u werkelijk niet m staat rechtuit te rijden en uw auto te
besturen. U kon achteruit rijdende toch ook niet op tijd femmen''
'Dat kon ik wél, maar ik wou 'm nog net effies dichterbij zetten.'
'En ik kon u ook vrijspreken, maar ik wou u net effies beter aanpakken'
antwoordde de politierechter. En hij vonniste conform de eis.
'Wat heb ik nou een rotsmaak in m'n mond mompelde de winkelier 'Nou moet
ik toch nodig m'n mond gaan spoelen En hij vertrok schielijk, om zi|n
bloemetjes met alcohol te begieten.
In het Kunst- en Antiekcentrum
„Achter de Toren". Torenstraat 51 te
Sambeek. eksposeert de Venrayse
kunstenaar Mai Stevens.
Mai Stevens is bang de vormtaal
en zelfs de techniek van anderen na
te bootsen. Koortsachtig zocht en
zoekt hij dan ook naar komposities
en toepassing van materialen, waar
aan anderen nog niet gedacht heb
ben. In zijn schilderen is hij een im
pulsief man, die na het voltooien
van een werkstuk volkomen leeg is.
Hij heeft .daarna nog minstens en
kele weken nodig om aan z'n eigen
kreatie te wennen.
Een grote schare Venrayse suppor- hoe de' Venrayse zeskampploeg in de
ters was er j.l. zaterdag getuige van, sporthal te Grubbenvorst het onderspit
dit
betekende
Ik wil proberen de lezer(es) in ge
lachten mee te nemen op een wan-
leling door het mooie stukje na-
uurschoon, dat in Venray is overge-
ileven. En dan niet een door men
enhanden ontworpen natuurschoon,
naar nog puur natuur.
Ik zelf ken dit riviertje al meer
lan GO jaar en elke keer als ik een
vandeling maak langs de beek van de
omgevallen boom" tot de rosmolen,
jen iet ik weer even intens van alles,
vat de natuur, zeg gerust de Schep-
>er, hier heeft geschapen. En mijn
rrouw genieten evenzeer.
Gelukkig blijkt de laatste jaren
iet aantal wandelaars langs de beek
oe te nemen. Begin de wandeling
lij de Willibrorduskapel, ook al
iniek in Nederland. De kapel da-
eert van eeuwen her, en opgravin-
en hebben bewezen, dat hier in de
ijd van Willibrordus, 1200 jaar ge-
eden, reeds een doop-plaats was.
Historisch plekje dus!
Wandel maar naar de „omgeval-
en boom", het bruggetje, gemaakt
ran 2 boomstammen Door het af
kalven van de zijkant (spelende kin
ieren) zijn alweer 2 bomen gesneu-
reld dit jaar. Toen ik de tekening
naakte, hingen deze bomen, zij het
scheef, nog boven het water. Meteen
wordt men verrast, door de unieke
loop van de beek, het prachtige beu
kenbos en de natuurlijke rijke be
groeiing van de kanten. Over de
„brug" lopend kan men de wande
ling beginnen. Een eenvoudig pad,
meebuigend met de kronkelende
beek, brengt de wandelaar van de
ene verrassing in de andere. Prach
tige meanders, de hellende achter
grond, de varens tegen de beekkan
tenja alles is een lust voor de
ogen. Om tenslotte te eindigen .bij de
oude watermolen, die wel niet meer
in bedrijf is, maar nog wel voorzien
is van een waterrad, zelfs een splin
ternieuw. De oude bewoner, de heer
Derks, wil, als dat vriendelijk ge
vraagd Wordt, het wiel laten draaien.
De prachtige watermolen en het even
unieke woonhuis zijn een bezoek ex
tra waard.
Ik zelf vindt in alle jaargetijden
de beek even mooi. In de lente, als
de beuken en eiken, de sparren en
struiken ontluiken en overal het
nieuwe leven begint in fris-groene
kleuren; in de zomer, als het bos in
volle pracht is getooid en de zon alle
kleuren tovert op de bodem van de
beek en vooral in de herfst, als op
de grond de goud-bruine beuken
bladeren liggenJa altijd is dezje
wandeling een belevenis en zeker
rustgevend voor de jachtige mens.
En een verrassing was voor mij de
wandeling door de sneeuw vorige
week! Ik hoop, dat baron Wilbert
van Geysteren nog heel lang in staat
zal zijn het prachtige gebied in takt
te laten.
Een simpele pentekening is zeker
moest delven tegen het superieure Ge
leen. terwijl het in feite toch alle kans
had om als winnaar uit de bus te ko
men. En daarmee ging jammer genoeg
de kans verloren om als Limburgse
afgevaardigde op 19 mei a.s. in Utrecht
deel te nemen aan de landelijke zes
kamp ter gelegenheid van de herden
king van de Unie van Utrecht.
De ploegen van Maasbree en Venlo-
Boekend waarvoor men in feite de
meeste schrik had deden uiteraard
ook hun best, maar konden toch niet
die prestaties opbrengen welke Geleen
en Venray ten tonele brachten.
Als eerste programma-punt kwam
aan de orde het balgooien. Via drie
heren moest een bal zover mogelijk
geworpen worden. Miste men een bal,
dan was het uit met de pret. Kennelijk
waren de programma-samenstellers al
bij voorbaat overtuigd dat dit een moei
lijk onderdeel was, want verder in het
programma was nog een herkansing
opgenomen. En dat was ook wel nodig
want Geleen en Venray misten beiden
de eerste worp. terwijl Maasbree 42,50
meter gooide en Venlo 14 meter.
Ondanks deze tegenvaller in de eer
ste minuten van het spel. ging men
met frisse moed aan spel nummer 2
beginnen: de levende kruiwagen. Twee
heren vormden een levende kruiwagen
middels een echt kruiwagenwiel, voort
geduwd door twee dames die de he
ren bij hun benen optilden. Het par
cours liep via twee hindernisplanken
in slalom over 30 meter om daarna
recht toe recht aan weer terug te ke
ren. In de eerste manche was Venray
de snelste in 25.1 sec., maar in de
tweede manche deed Geleen het nog
vlugger, in 24 sec. Maasbree en Venlo
deden er precies even lang over: 26
sec. Daarmee kwamen de eerste pun
ten op het scorebord: Geleen 4, Ven
ray 3. Maasbree en Venlo ieder 14.
Spel nummer 3 was een skate-board-
race. Een dame staande op een skate
board moest het 30 meter lange par
cours in slalom afleggen, getrokken
door een heer. Aan de dame de taak
op het skate-board te blijven staan en
in de juiste richting te sturen; aan de
heer de taak het lange trektouw zo
vlug mogelijk binnen te halen. Feiloos
gelukte dat door Els van den Heuvel
en Huub Janssen in 151-- sec. gevolgd
op 5'- sec. door Geleen. Venlo deed
er 27'-- sec. over terwijl het Maasbrese
meisje verschillende keren van het
skate-board viel en 48*3 sec. nodig had.
Door dit sukses kwamen Venray en
Geleen elk op 7 punten te staan, terwijl
Venlo 3'- punt noteerde en Maasbree
2!- punt.
Met deze voor Venray en Geleen ge
lijke stand werd begonnen aan de
klimtouwrace. Vier heren, hangende in
de klimtouwen en minimaal 2 meter
boven de grond, moesten de hen toege
worpen ballen van 14 kg opvangen en
onderling doorgooien, waarna de ballen
tenslotte weer door een dame werden
opgevangen. Venray moest hier de
spits afbijten en slaagde er in. in 2 mi
nuten tijds. 17 ballen te verwerken.
Maasbree bracht het op 20 ballen, Ven
lo op 15, en toen kwam Geleen dat
er op het nippertje in slaagde 18 bal
len over te brengen. Dus 1 puntje meer
voor Geleen. dat nu op 10 punten
kwam, Venray 9. Maasbree 64 en Ven
lo 44.
Na deze voor Geleen en Venray vrij
gelijk opgaande wedstrijden kwam de
balanceer-race op de evenwichtsbalk.
En we zeiden het reeds, hier kreeg
Venray de eerste klap te inkasseren.
Op de evenwichtsbalk moesten een da
me en een neer met de bal in de
hand elkaar passeren Dat lukte
wonderwel onder uitoundig gejuich
van het Venrayse publiek. Maar of de
Venrayse spelers nu zenuwachtig wer
den door deze toejuichingen of door
het flauwe kommentaar van de spea
ker; feit is dat op een gegeven mo
ment een Venrays paar het evenwicht
verloor en van de balk tuimelde, en
direkt daarna ging ook het tweede
paar tegen ..de vlakte". Dat betekende
natuurlijk tijdverlies en daardoor ein
digde Venray als vierde, terwijl Geleen
zich als eerste klasseerde Op het sco
rebord tekende zich dat duidelijk af:
Geleen 14 punten. Venray 10. Maasbree
84 en Venlo 74.
De tweede klap kreeg Venray te in
kasseren bij de nu volgende veiling-
kisten-race. Vier stapels van elk 5 tem
pex kistjes moesten op elkaar gesta
peld worden en in estafette 4 maal het
30 meter lange trajekt worden overge
dragen. Het was onvoorstelbaar wat de
spelers met deze 4 meter hoge stapels
presteerden in een dikwijls razendsnel
tempo. De gevolgen bleven dan ook
niet uit en menig stapel sneuvelde on
derweg. Venray overkwam dat zelfs
twee maal. terwijl Geleen het er heel
huids vanaf bracht. Alleen Maasbree
Bij de „levende kruiwagen race" was de ploeg van Geleen 1 seconde sneller dan de Venrayse ploeg
welke we hier in aktie zien.
had op dit nummer nog meer pech
als Venray. De nieuwe stand was dan
ook: Geleen 18 punten. Venray 12.
Venlo 104' en Maasbree 94.
Met nog drie nummers te spelen, en
6 punten achterstand op Geleen. was
het voor Venray nu al een vrijwel hope
loze zaak om nog als winnaar uit de
bus te komen. Toch gaf men de moed
niet op en bleef men verbeten veen-
ten om er van te maken wat er van te
maken viel.
In de herkansing met het ballen-
gooien kwam Venlo. dat op 14 meter
stond, niet verder dan 30 meter Maas
bree dat in eerste instantie 42.50 meter
gooide, miste nu en bleef dus op d.e
afstand staan Venray deed prima zijn
best en behaalde 42,25 meter, terwijl
Geleen het een meter korter deed.
Voor Venray dus 3 punten en voor Ge
leen 2. De nieuwe stand: Geleen 20.
Venray 15, Maasbree 134 en Venlo
114 punt.
i. En
in feil* al dal
niet in staat de specifieke sfeer, wel
ke rond dit brokje natuurschoon
heerst, weer te geven, maar het uren
lang observeren, rustig zittend op de
oever of tegen een boom, is voor mij
een genot van de hoogste orde.
Het achtste spelonderdeel was een
turnmattenrace. Staande met 6 heren
en 4 dames op twee malteq moest men
een derde mat over de hoofden heen
naar voren brengen, vervolgens op
schuiven en opnieuw de laatste mat
weer naar voren doorgeven. Verboden
was het daarbij de grond te raken Op
merkelijk waren hier de prestaties van
Venlo en Maasbree die vele seconden
wonnen op Venray en Geleen, welke
met een derde en vierde plaats genoe
gen moesten nemen. Venray knabbelde
dus weer een puntje af, van de eer
tijds zes punten achterstand, terwijl
Venlo en Maasbree gevaarlijk dicht na-
wandelaars eenzelfde
Thij Min.
Ik wens alle
genot toe.