POLITIERECHTER Evenwichtsbalk en veilingkistjes deden Venray de Zeskamp-das om DE GEIJSTERSE BEEK PEEL EN MAAS Schilderijen en gouaches van Mai Stevens in 'Achter de toren' te Sambeek Er is opruiming bij zie de advertentie elders in dit blad Vogels inspireren hem vaak. maar uiterst zelden verschijnen diezelfde vogels op het doek. Mai Stevens heeft een flinke voorbereidingsperio de nodig vóór hij achter de ezel plaats neemt. Het idee van kompo sitie en kleur moet eerst rijpen. Een maal aan het schilderen, ontstaat toch In vele gevallen iets heel an ders dan hij zich had voorgenomen en vaak al geschetst had. Van een schilder wordt meestal aangenomen, dat hij op linnen werkt. Zo niet met Mai Stevens. Op zolder heeft hij oen stukje opgespannen linnen staan ooit ven* gekregen maar hij durft er niet op te wer ken. Zijn voorkeur gaat uit naar jute; op het eerste gezicht een weer barstig. misschien nietszeggend ma teriaal. Jute vraagt een speciale behande ling. 't Wordt eerst kletsnat Remaakt en vervolgens in een raamwerk ge spannen en daarna van een onder grond voorzien om de jutestruktuur ondoorlatend te maken. Mai Stevens gebruikt hiervoor meestal een latex verf. Olieverf (uit een tubetje) past hij maar hoogst zelden toe. Hij werkt liever met allerlei soorten lakverven .waar hij dan ook alles van weet. Mai Stevens werd op 10 januari 1943 in Heerlen geboren. Tot zijn zeventiende bleef hij daar om ver volgens in Eindhoven en Maastricht in dc verpleging (psychiatrische in richtingen) te werken. Hij heeft daarna van alles gedaan, trouwde jon&, (21) met een meisje uit Krom menie en vestigde zich in de Zaan streek. In 1973 kwam hij met vele andere Limburgers naar Venray om er bij Inalfa te gaan werken. Zowel in Zaandam, als later in Venlo werkte Mai Stevens enige tijd bij verf fabrieken. Daar leerde hij omgaan met lakverven. waarvan hij alle (chemische) karaktereigenschap pen kent. Hij durft dan ook met lak- verf te eksperimenteren. bijvoor beeld door er andere stoffen aan toe te voegen, zoals zand .zaagsel, bak kersmeel of bindmiddel. „Gewone lak verf", zegt Mai Ste vens „heeft een veel grotere kleur- intensiteit dan de olieverven uit een tube". Hoewel Mai Stevens zich in kom positie en aantal kleuren per schil derij beperkingen oplegt („er moet zo weinig mogelijk ontstaan"), geven zijn werken toch een heel kleurrijke indruk. Dat geldt ook voor zijn gou aches, waarvoor hij graag aquarel papier gebruikt. „Achter de Toren" is geopend: vrijdag 16.00 - 21.00, zaterdag en zondag 11.00 - 17.00 uur (zondag al*- leen ekspositie). UW WEEKBLAD derden. Het scorebord- gaf de nieuwe stand als volgt: Geleen 21 punten. Ven ray 17. Maasbree 164 en Venlo 15*». Met deze stand begon men dan aan het laatste spelonderdeel. Zo men nog enige hoop koesterde in een Venrayse overwinning, was deze nu wel definitief vervlogen. Zelfs al zou Venray in dit laatste nummer 4 punten scoren en Geleen slechts 1 punt. dan nog was Geleen winnaar. Maar desondanks bleef de Venrayse ploeg in deze enkel banden-race ai haar krachten geven. Hier moesten twee groepen van eik 6 personen, met gebonden enkels, al schuifelend 2 x 60 meter afleggen. Daarbij moesten onderweg nog de no dige hindernissen genomen worden. En het moet nogmaals gezegd worden: Venray deed zijn uiterste best en kwam als eerste over de eindstreep. Maar ook Geleen toonde duidelijk aan dat men de overwinning niet geschonxeft wilde hebben, en zat vlak achter Ven ray. Vervolgens kwamen Venlo en Maasbree na enige valpartijen tijdig over de finish. De strijd was gestreden: Geleen 24 punten. Venray 21. Venlo en Maasbree elk 174. Een voor Geleen alleszins verdiende overwinning. Zij waren on getwijfeld de sterkste ploeg. En dat is temeer verwonderlijk als men bedenkt dat deze ploeg in feite dezelfde was die destijds in de NCRV Zeskamp ook zo suksesvol voor het voetlicht kwam. Geleen gaat Limburg dus in mei ver tegenwoordigen in het twaalf-provin- ciënspel te Utrecht. Alle sukses is hen daar ook door Veftray van harte toege wenst. Tot hiertoe ging het met de Venrayse ploeg prima, maar toen men eenmaal het evenwicht verloren had, gaf dat veel tijdverlies. 'IK moes zo nodig tanken' vertelde de 33 -jarige bloemist aan de politierechter. 'maar ze vertikten het om m'n tank vol te laten lopen 'O. en toen hebt u uzelf maar vol laten lopen.' dacht de rechter 'Nee, hij hèd zich al vol laten lopen, daarom weigerde de pompbediende hem benzine voor zijn auto.' verduidelijkte de officier van justitie 'Die vond 't gevaarlijk hem zo de weg te laten opgaan.' Het bleek, dat de bloemenman al vroeg de bloemetjes buiten had gezet en het succes van zijn bloemenhandel op de bloemenmarkt tn een zeer oude. maar klare drank had omgezet. Toen hij als een geknakte bloem het café verliet, her innerde hij zich echter geen benzine voldoende te hebben om bij zijn bloemen winkel terug te komen. Hij wilde tanken, maar de pompbediende rook een eigenaardige bloemengeur en leverde geen benzine. Toen besloot de bestuurder van de bloemenbestetwagen alcohol te tanken en reed hij zijn kleine vrachtauto pardoes achteruit de stoep op en door de glazen deur van het café waar hij net uit kwam. 't Ging nét effe te ver.' schilderde de bloemenm8rktventer nu in bloemrijke taai het gebeuren, 'k Had een héêrtje eerder moeten remmen i e kar moest precies voor de tuut van de deur staan, hé. Kon ie er zo met de trechter bij.' 'Het ging niet éffe te ver. het ging véél te ver' sprak de rechte' "Hoe haalt u 't n uw hoofd alcohol te gaan tanken en daarvoor door een deur heen te rijden?' 'O, hij loopt best op alcohol, op jönge nog beter dan op de oude klare. Effe een kruikie d'r in leeg laten klokken en je komt weer thuis. Dat heb ik al meer gedaan...' 'Dus u rijdt op een borrel in uw tank!' "t Is alleen wat duurder' overwoog de verdachte. 'Dat haal je de koekoek' riep de politierechter uit. 'eerst zelf zestien borrels nemen, dan één of twee kruiken jenever leeggieten in je tank en op de koop toe de schade aan de voorgevel, een nieuwe winkeldeur, het glaswerk en de boeten voor het rijden onder invloed en het vermelen van andermans eigendommen Dan reken ik de schade aan uw eigen auto nog niet eens mee De bloemenheer bleek de kosten van deze bloemenmarktdag nog niet bij elkaar te hebben opgeteld. Hij scheen van de bloemlezing ook met erg onder de indruk: 'Als ik geen benzine krijg, moet ik toch wat anders?' 'Wat anders?' stoof de officier op. 'We zullen u eens wat anders vertellen u bent een levensgroot gevaar op de weg. Als u het vertikt te gaan wandelen of u te laten rijden als u niet in staat bent een motorvoertuig naar behoren te besturen, dan zullen wij u wel dwingen de auto te laten staan.' En hij eiste in een vlijmscherp rekwisitoor f 500, boete of een maand gevangenis onvoorwaar delijk en een jaar ontzegging van de rijbevoegdheid, en bovendien nog een f 1.000,-- of twee maanden en twee jaar ontzegging voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar. 'Waarom?' vroeg de alcoholridder verbaasd. 'Ik heb geeneens op de weg ge reden.' 'Had u maar recht op de weg gereden' antwoordde de rechter, 'maar u stoof het trottoir op en ramde een voordeur.' 'Omdat die pompsukkel me geen benzine wou leveren Had ie dat wel gedaan. dan had ik rechtuit naar huis gereden. Heb ik wel meer gepresteerd 'Volgens de getuigen was u werkelijk niet m staat rechtuit te rijden en uw auto te besturen. U kon achteruit rijdende toch ook niet op tijd femmen'' 'Dat kon ik wél, maar ik wou 'm nog net effies dichterbij zetten.' 'En ik kon u ook vrijspreken, maar ik wou u net effies beter aanpakken' antwoordde de politierechter. En hij vonniste conform de eis. 'Wat heb ik nou een rotsmaak in m'n mond mompelde de winkelier 'Nou moet ik toch nodig m'n mond gaan spoelen En hij vertrok schielijk, om zi|n bloemetjes met alcohol te begieten. In het Kunst- en Antiekcentrum „Achter de Toren". Torenstraat 51 te Sambeek. eksposeert de Venrayse kunstenaar Mai Stevens. Mai Stevens is bang de vormtaal en zelfs de techniek van anderen na te bootsen. Koortsachtig zocht en zoekt hij dan ook naar komposities en toepassing van materialen, waar aan anderen nog niet gedacht heb ben. In zijn schilderen is hij een im pulsief man, die na het voltooien van een werkstuk volkomen leeg is. Hij heeft .daarna nog minstens en kele weken nodig om aan z'n eigen kreatie te wennen. Een grote schare Venrayse suppor- hoe de' Venrayse zeskampploeg in de ters was er j.l. zaterdag getuige van, sporthal te Grubbenvorst het onderspit dit betekende Ik wil proberen de lezer(es) in ge lachten mee te nemen op een wan- leling door het mooie stukje na- uurschoon, dat in Venray is overge- ileven. En dan niet een door men enhanden ontworpen natuurschoon, naar nog puur natuur. Ik zelf ken dit riviertje al meer lan GO jaar en elke keer als ik een vandeling maak langs de beek van de omgevallen boom" tot de rosmolen, jen iet ik weer even intens van alles, vat de natuur, zeg gerust de Schep- >er, hier heeft geschapen. En mijn rrouw genieten evenzeer. Gelukkig blijkt de laatste jaren iet aantal wandelaars langs de beek oe te nemen. Begin de wandeling lij de Willibrorduskapel, ook al iniek in Nederland. De kapel da- eert van eeuwen her, en opgravin- en hebben bewezen, dat hier in de ijd van Willibrordus, 1200 jaar ge- eden, reeds een doop-plaats was. Historisch plekje dus! Wandel maar naar de „omgeval- en boom", het bruggetje, gemaakt ran 2 boomstammen Door het af kalven van de zijkant (spelende kin ieren) zijn alweer 2 bomen gesneu- reld dit jaar. Toen ik de tekening naakte, hingen deze bomen, zij het scheef, nog boven het water. Meteen wordt men verrast, door de unieke loop van de beek, het prachtige beu kenbos en de natuurlijke rijke be groeiing van de kanten. Over de „brug" lopend kan men de wande ling beginnen. Een eenvoudig pad, meebuigend met de kronkelende beek, brengt de wandelaar van de ene verrassing in de andere. Prach tige meanders, de hellende achter grond, de varens tegen de beekkan tenja alles is een lust voor de ogen. Om tenslotte te eindigen .bij de oude watermolen, die wel niet meer in bedrijf is, maar nog wel voorzien is van een waterrad, zelfs een splin ternieuw. De oude bewoner, de heer Derks, wil, als dat vriendelijk ge vraagd Wordt, het wiel laten draaien. De prachtige watermolen en het even unieke woonhuis zijn een bezoek ex tra waard. Ik zelf vindt in alle jaargetijden de beek even mooi. In de lente, als de beuken en eiken, de sparren en struiken ontluiken en overal het nieuwe leven begint in fris-groene kleuren; in de zomer, als het bos in volle pracht is getooid en de zon alle kleuren tovert op de bodem van de beek en vooral in de herfst, als op de grond de goud-bruine beuken bladeren liggenJa altijd is dezje wandeling een belevenis en zeker rustgevend voor de jachtige mens. En een verrassing was voor mij de wandeling door de sneeuw vorige week! Ik hoop, dat baron Wilbert van Geysteren nog heel lang in staat zal zijn het prachtige gebied in takt te laten. Een simpele pentekening is zeker moest delven tegen het superieure Ge leen. terwijl het in feite toch alle kans had om als winnaar uit de bus te ko men. En daarmee ging jammer genoeg de kans verloren om als Limburgse afgevaardigde op 19 mei a.s. in Utrecht deel te nemen aan de landelijke zes kamp ter gelegenheid van de herden king van de Unie van Utrecht. De ploegen van Maasbree en Venlo- Boekend waarvoor men in feite de meeste schrik had deden uiteraard ook hun best, maar konden toch niet die prestaties opbrengen welke Geleen en Venray ten tonele brachten. Als eerste programma-punt kwam aan de orde het balgooien. Via drie heren moest een bal zover mogelijk geworpen worden. Miste men een bal, dan was het uit met de pret. Kennelijk waren de programma-samenstellers al bij voorbaat overtuigd dat dit een moei lijk onderdeel was, want verder in het programma was nog een herkansing opgenomen. En dat was ook wel nodig want Geleen en Venray misten beiden de eerste worp. terwijl Maasbree 42,50 meter gooide en Venlo 14 meter. Ondanks deze tegenvaller in de eer ste minuten van het spel. ging men met frisse moed aan spel nummer 2 beginnen: de levende kruiwagen. Twee heren vormden een levende kruiwagen middels een echt kruiwagenwiel, voort geduwd door twee dames die de he ren bij hun benen optilden. Het par cours liep via twee hindernisplanken in slalom over 30 meter om daarna recht toe recht aan weer terug te ke ren. In de eerste manche was Venray de snelste in 25.1 sec., maar in de tweede manche deed Geleen het nog vlugger, in 24 sec. Maasbree en Venlo deden er precies even lang over: 26 sec. Daarmee kwamen de eerste pun ten op het scorebord: Geleen 4, Ven ray 3. Maasbree en Venlo ieder 14. Spel nummer 3 was een skate-board- race. Een dame staande op een skate board moest het 30 meter lange par cours in slalom afleggen, getrokken door een heer. Aan de dame de taak op het skate-board te blijven staan en in de juiste richting te sturen; aan de heer de taak het lange trektouw zo vlug mogelijk binnen te halen. Feiloos gelukte dat door Els van den Heuvel en Huub Janssen in 151-- sec. gevolgd op 5'- sec. door Geleen. Venlo deed er 27'-- sec. over terwijl het Maasbrese meisje verschillende keren van het skate-board viel en 48*3 sec. nodig had. Door dit sukses kwamen Venray en Geleen elk op 7 punten te staan, terwijl Venlo 3'- punt noteerde en Maasbree 2!- punt. Met deze voor Venray en Geleen ge lijke stand werd begonnen aan de klimtouwrace. Vier heren, hangende in de klimtouwen en minimaal 2 meter boven de grond, moesten de hen toege worpen ballen van 14 kg opvangen en onderling doorgooien, waarna de ballen tenslotte weer door een dame werden opgevangen. Venray moest hier de spits afbijten en slaagde er in. in 2 mi nuten tijds. 17 ballen te verwerken. Maasbree bracht het op 20 ballen, Ven lo op 15, en toen kwam Geleen dat er op het nippertje in slaagde 18 bal len over te brengen. Dus 1 puntje meer voor Geleen. dat nu op 10 punten kwam, Venray 9. Maasbree 64 en Ven lo 44. Na deze voor Geleen en Venray vrij gelijk opgaande wedstrijden kwam de balanceer-race op de evenwichtsbalk. En we zeiden het reeds, hier kreeg Venray de eerste klap te inkasseren. Op de evenwichtsbalk moesten een da me en een neer met de bal in de hand elkaar passeren Dat lukte wonderwel onder uitoundig gejuich van het Venrayse publiek. Maar of de Venrayse spelers nu zenuwachtig wer den door deze toejuichingen of door het flauwe kommentaar van de spea ker; feit is dat op een gegeven mo ment een Venrays paar het evenwicht verloor en van de balk tuimelde, en direkt daarna ging ook het tweede paar tegen ..de vlakte". Dat betekende natuurlijk tijdverlies en daardoor ein digde Venray als vierde, terwijl Geleen zich als eerste klasseerde Op het sco rebord tekende zich dat duidelijk af: Geleen 14 punten. Venray 10. Maasbree 84 en Venlo 74. De tweede klap kreeg Venray te in kasseren bij de nu volgende veiling- kisten-race. Vier stapels van elk 5 tem pex kistjes moesten op elkaar gesta peld worden en in estafette 4 maal het 30 meter lange trajekt worden overge dragen. Het was onvoorstelbaar wat de spelers met deze 4 meter hoge stapels presteerden in een dikwijls razendsnel tempo. De gevolgen bleven dan ook niet uit en menig stapel sneuvelde on derweg. Venray overkwam dat zelfs twee maal. terwijl Geleen het er heel huids vanaf bracht. Alleen Maasbree Bij de „levende kruiwagen race" was de ploeg van Geleen 1 seconde sneller dan de Venrayse ploeg welke we hier in aktie zien. had op dit nummer nog meer pech als Venray. De nieuwe stand was dan ook: Geleen 18 punten. Venray 12. Venlo 104' en Maasbree 94. Met nog drie nummers te spelen, en 6 punten achterstand op Geleen. was het voor Venray nu al een vrijwel hope loze zaak om nog als winnaar uit de bus te komen. Toch gaf men de moed niet op en bleef men verbeten veen- ten om er van te maken wat er van te maken viel. In de herkansing met het ballen- gooien kwam Venlo. dat op 14 meter stond, niet verder dan 30 meter Maas bree dat in eerste instantie 42.50 meter gooide, miste nu en bleef dus op d.e afstand staan Venray deed prima zijn best en behaalde 42,25 meter, terwijl Geleen het een meter korter deed. Voor Venray dus 3 punten en voor Ge leen 2. De nieuwe stand: Geleen 20. Venray 15, Maasbree 134 en Venlo 114 punt. i. En in feil* al dal niet in staat de specifieke sfeer, wel ke rond dit brokje natuurschoon heerst, weer te geven, maar het uren lang observeren, rustig zittend op de oever of tegen een boom, is voor mij een genot van de hoogste orde. Het achtste spelonderdeel was een turnmattenrace. Staande met 6 heren en 4 dames op twee malteq moest men een derde mat over de hoofden heen naar voren brengen, vervolgens op schuiven en opnieuw de laatste mat weer naar voren doorgeven. Verboden was het daarbij de grond te raken Op merkelijk waren hier de prestaties van Venlo en Maasbree die vele seconden wonnen op Venray en Geleen, welke met een derde en vierde plaats genoe gen moesten nemen. Venray knabbelde dus weer een puntje af, van de eer tijds zes punten achterstand, terwijl Venlo en Maasbree gevaarlijk dicht na- wandelaars eenzelfde Thij Min. Ik wens alle genot toe.

Peel en Maas | 1979 | | pagina 5