Welzijn belangrijker dan welvaart tummers Siff »ok goedkopere woningbouw voor een- en tweepersoons-huishoudens VENRAV Vaarwel dierbaar Lobeekdal 30 jaar geleden installatiebedrijven b.v. In de eerste vergadering in het :uwe jaar van de commissie voor limtelijke ordening en volkshuis- :sting, deelde wethouder Schols ede dat behoudens onvoorziene nstandigheden op vrije korte rmijn begonnen zal kunnen wor- n met de bouw van 42 goedkopere oningen voor alleenstaanden c.q. •eepersoons-huishoudens, Dit in ite als alternatief op de duurdere iuwplannen aan de Langstraat enseniusstraat en LangewegFr. ichelsstraat, waarvan wij vorige eek de schetsplannen publiceerden. [Voor deze goedkopere woning- uw is een perceel grond beschik- ar tussen de onverharde Willem- aat en de Landweertweg, ten oos- i van de Akkerweg. t plan bevat 7 woonblokken van i 6 woningen, drie op de begane ond en drie op de eerste verdie- ng. Uiteraard is de indeling van ze kleine woningen vrij sober ge- uden, maar toch mag men niet reken van „uitgeklede" bouw. De lurprijs gaat circa 250,bedra- n en dat vond men ook voor de Ippnstaande jeugd een alleszins re prijs. Bovendien belet nie mand hen om met zijn tweeën één roning in gebruik te nemen. Summier gesteld bevat elke wo- ing een flinke huiskamer met kook- oek, een slaapkamer, douche, toilet n c.v.-ruimte. Op de eerste verdie- ing kunnen de bewoners bovendien og profiteren van de zolderruimte de dakspits waar nog een slaap- amer gemaakt wordt. Op nevenstaande tekening ziet u en van de zijgevels van deze wo- ingen, met toegang tot 2 wooneen- leden.Aan de voorgevel is even- ens een entree. Aan de achterkant unnen twee woningen de buiten elegen bergingen bereiken. Aan de ndere zijkant bevinden zich nog 2 ergingen en de opgang naar de 3 oven gelegen wooneenheden. De bouwplannen voor duurdere ironingbouw, zoals vorige week in it blad beschreven, kwamen ook in eze commisie-vergadering ter spra- Tegen verwezenlijking had men een bezwaren, alleen het schetsplan jor de bebouwing van het terrein issen Patersstraat en Hensenius- raat vond men niet zo denderend, oals men zich zal herinneren zijn m beidé straten woonblokken ge acht van drie verdiepingen plus >lder. Dat steekt uitzonderlijk af ïgenover de bestaande bebouwing daar die maximaal 2 verdiepingen lus zolder hoog is. Volgens de heer olsen moet het mogelijk zijn met in; andere indeling een gelijk aantal oongelegenheider te scheppen. De rojektontwikkelaar met zijn archi- icten zullen zich ongetwijfeld hier- ver beraden. Over het algemeen waren de com- lissieleden zeer tevreden dat men bw'el aan de Langstraat-Hensenius- Itraat-Leeuwstraat als aan de Pa- •rslaan - Henseniusstraat onder- rondse 'parkeergelegenheden had (eprojekteerd. Ook dat het toekom stige parkeerterrein op het voorma- ige pand Gouden Leeuw een fraaier lanzicht krijgt door de bovenver melde bouwplannen, welke in feite ansluiten op de inmiddels gereali- eerde bouw van Calimero bar en ïoq d'Or, vond men een goed idee. Ien centrum parkeerplaats omringd iet allerlei achterbouwtjes is inder- 1 geen fraai gezicht. In deze vergadering werden ook De gedachte situering van de goedkopere 1- en 2-persoonswoningen enkele reclamanten gehoord, die be zwaren hadden ingediend bij de ge meenteraad. Daar was allereerst de heer Fol- kerts, Spurkterdijk 18, wiens aan vrage om een schuur te mogen bou wen van 12 x 5 meter, ten behoeve van zijn rondhouthandel ,door b. en w. was afgewezen. Dit gebied zou namelijk bestemd zijn voor agrari sche doeleinden en een rondhouthan del zag men niet als een agrarisch bedrijf. Nu echter bleek dat de heer Folkerts voor enkele jaren terug een schuur van gelijke maten had opge ruimd; zijn machines nu in de open lucht staan opgesteld, en de bouw plannen vrij aardig zouden passen bij de bestaande bebouwing, had de commissie in meerderheid niet zoveel bezwaren. Besloten werd b. en w. te adviseren alsnog een bouwvergun ning af te geven. De tweede reclamant was mevr. Michels, Boodenstraat, die plotseling geconfronteerd werd met het feit dat haar buurman een flinke garage plus scheidingsmuur tegen de erf- grens ging bouwen, waardoor haar het uitzicht werd ontnomen en de lichtinval in haar keuken ernstig werd belemmerd. .Hoewel de com missieleden alle begrip hadden voor haar problemen, was er niet veel aan te doen. Buurman had zich helemaal gehouden aan de bestaande bouw voorschriften; iets waarvan mevr. Michels niet zo overtuigd was. Met de afwijzing van haar beroep tegen de genomen beslissing, zal haar zo duidelijk mogelijk verteld worden waarom daar ter plekke wel zó ge bouwd mocht worden. De derde reclamant was de heer Hoeijmakers die beroep had aange tekend tegen de weigering van b. en w. een vergunning af te geven voor de vestiging van een champignon kwekerij in de Hiept. In maart vo rig jaar had hij ten gemeentehuize geïnformeerd of hij zich daar mocht vestigen. De loketambtenaren ver telden hem toen dat de 70 beschik bare are grond te weinig was. Voor een champgnonkwekerij was 1 ha. vereist. Dank zij zijn schoonvader kon de heer Hoeijmakers weldra over die hectare beschikken en dien de derhalve een aanvrage in. Na ruim een half jaar kreeg hij van b. en w. antwoord dat zijn aanvrage was afgewezen omreden dat daar al leen bestaande agrarische bedrijven mogen bouwen en niet-grondgebon- den bedrijven als champignonkwe kerijen er zoveel mogelijk geweerd worden. Bovendien was bouw daar alleen aan een verharde weg toege staan. Ondanks deze afwijzing diende Hoeymakers twee dagen later een welstandsplan in, maar dat werd door de gemeente ook om bovenge noemde redenen niet in behandeling genomen. En dus ging de heer Hoeij makers bij de gemeenteraad aan het reclameren. Dit beroep werd nu door de com missieleden behandeld. Zij waren het met de reclamant eens, dat het in dit geval veel te lang geduurd heeft, voordat hij van de gemeente definitief bericht heeft gekregen. Eveneens was men met hem van me ning dat de voorlichting die door de loketambtenaren gegeven was, niet klopte. Terecht had Hoeijmakers aangenomen dat met het beschik baar hebben van 1 ha. grond de problemen zouden zijn opgelost. Op deze vergadering bleek echter ook nog, dat ook andere faktoren hebben meegespeeld in de afwijzing van een vergunning. Men wil het be treffende gebied gaan beschouwen als een open enclave tegen de toe komstige bebouwing van de Braban der; men wil het landschapschoon ter plaatse behouden; en ergens hield men al rekening met het komende plan buitengebied. Hoe het ook zij, de commissie leden hadden het er moeilijk mee. Enerzijds wilde men wel rekening houden met de al dan niet terechte verwachtingen van de reclamant, an derzijds was men bang voor het pre cedent scheppen, waaraan andere plannenmakers zich rechten zouden kunnen ontlenen. Uiteindelijk ble ken de mening zo uit elkaar te lig gen ,dat men niet tot een eenslui dend advies kon komen. Blijft nu aan b. en w. de taak om uit die ad viezen een definitieve konklusie te -trekken. Het grond verwerkingsbedrijf Maes- sen uit Ysselsteyn vroeg vergunning tot het afgraven "van ca. 2'/ï ha grond in Merselo, waardoor de be treffende landbouwgrond op gelijk niveau zou worden gebracht als de belendende percelen. Met name de heer Konings was hier tegen. Links en rechts verdwijnen al die natuur lijke terreingolvingen door deze af gravingen, terwijl in feite niet aan getoond kan worden dat zulks voor een goede grondopbrengst noodza kelijk is. Als men dan al schermt met het noodzakelijk behoud van natuurschoon, dan moet men zulke dingen niet doen. Laten de heren ontgronders maar eens kontakt op nemen met de gemeente, die heeft nog wel grond beschikbaar; en dan komen wij aan visvijvers en ijsba nenEnfin, alle commissieleden hadden er wel ergens problemen mee, en omdat de zaak niet zo'n gro te haast doet, wil men eerst ook eens de mening vragen van de commissie voor landbouwzaken. Eens zocht de beek zijn baan met eel bochten en kronkels door het lal tussen de hooggelegen Peel en de andruggen ten oosten van het dal. )e beek ontsprong ergens in de Peel, achter het later ontstane Yssel steyn en stroomde langs Weverslo (De Wöwerse beek), halfweg Merselo (Mèrselse beek) en halfweg Over- loon (Lonse beek) door de Spurkt en Holthees naar de Maas bij Vierlings- »eek. Het water was zo zuiver, dat kin- ER WAS EENS. deren er rustig van dronken en vis jes, watertorren en kikkers er in massa's leefden. In de bochten ont stonden „kolken", waar je lekker kon zwemmen. Libellen dansten bo ven het water en over het water schreven torretjes en schrijvertjes hun sierlijke figuren als kunst- schaatsters over het ijs. Statig stapten reigers door het wa ter om een visje te verschalken of een kikker en op de takken van overhangende struiken en knotwil gen wachtten ijsvogels hun kans af om naar een prooi te duiken. In de weilanden langs de beek graasde het vee van de boeren; klei ne bedrijven met 4 tot 8 stuks koeien, een paard en wat varkens. Zij woonden op de grens tussen het dal en de hoger gelegen zandgron den, waarop graan, aardappels en bieten geteeld werden. Tussen de weilanden gaven wal len met eiken hakhout en braam bessen de grens aan. Prachtig was dat gevarieerde landschap; een ideaal oord voor vele soorten vogels. Op de oevers van de beek groeiden knotwilgen, die door de boeren ge regeld gesnoeid werden voor de twij gen. Men vlocht er manden van. Door de vele bochten en meanders kon het water bij zware regenval niet snel afgevoerd worden en zo zagen we in de herfst en winter soms de beek overstromen. De om liggende weilanden kwamen onder water te staan, maar als het water na enige tijd terugtrok, dan bedekte een vruchtbaar laagje slib het dal. En des te weliger groeide in het voorjaar het gras. Zo was het alle eeuwen door ge gaan; geen boer werd er rijk, en men leefde door hard werken, maar niet opgejaagd door de jacht naar... méér en méér, tevreden. Toen begonen „deskundigen", eco nomen en technocraten zich met het dal te bemoeien en op tekentafels werden rechte lijnen door het dal getrokken: één dikke lijn en vele dunne, haaks op elkaar. Enorme bulldozers en draglines groeven een diepe sloot met hellend talud recht toe, recht aan door het dal en daarop vele dwarssloten. Het water moet weg, snel weg! De kleinschali ge weilanden verdwenen en enkele „super" boeren met honderd en meer stuks vee bleven over. De schei- dingswallen verdwenen en het dal werd een polder, groen maar kaal. ZO WORDT HET.... 'WE moeten de broekriem aanhalen' is een uitdrukking die het laatste jaar in de sociaal-economische politiek opgeld heeft gemaakt. Door de economische teruggang verdienen we minder, kunnen we dus met zijn allen minder uitgeven, kortom zijn bezuinigingen nodig, moeten we de tering naar de nering zetten. Dat gaat een heleboel mensen niet gemakkelijk af. De welvaart uit de zestiger jaren zit hen nog in de benen, en zij beseffen onvoldoende dat de bomen van de conjunctuur niet tot in de hemel groeien. Bovendien is het niet reëel om de welvaart uit het recente verleden te idealiseren. Bevrediging van consumptiewensen is leuk, maar maakt niet het hele leven uit. Met wat minder kun je ook gelukkig leven. Het is toch allerminst toevallig dat juist in een periode van groei in de welvaart gebleken is dat deze welvaart voor veel mensen vaak gepaard ging met een vermindering van welzijn. De dure auto stond voor de deur, de hypotheek voor het huis kon betaald worden, de stereo- en tv-apparatuur waren van prima kwaliteit, maar met het menselijk geluk (dus welzijn) was het vaak niet zo best gesteld. CONSUMPTIE MAAKT NIET ALTIJD GELUKKIG DE nostalgie naar de zestiger jaren is natuurlijk niet onbegrijpelijk. In die periode lag de werkloosheid 100 tot 150% lager dan nu, sommigen klaag den zelfs over een overspannen ar beidsmarkt. In die zestiger jaren groei de het reële besteedbare inkomen van de Nederlandse werknemer met on geveer de helft, ook de sociale voor zieningen werden geperfectioneerd waardoor het nu bijna een misdrijf lijkt om nog weer in zo'n verworvenheid te gaan snoeien. De laagste inkomens gingen er wat betreft hun reële be steedbare inkomen zelfs nog meer op vooruit dan andere sociale groepe ringen Natuurlijk werd er ook in de zestiger jaren heel wat afgemopperd. maar dat lijkt iedereen nu vergeten te hebben. Men praat liever over de loonsverhogingen van soms 15% of meer, die men in die tijd ieder jaar kreeg, dan over de groeiende inflatie die daarvan het gevolg was. En men is eveneens bereid om te vergeten, dat de opschuivende consumptiestan daard (steeds meer dure dingen ko pen) met de enige maatstaf is voor menselijk welzijn en geluk. Natuurlijk hebben talloze mensen dankzij de toegenomen welvaart zich de aanschaf van goederen kunnen permitteren, die meer zijn dan alleen maar luxe, ja die wel degelijk met menselijk welzijn te maken hebben. Goederen, die de hygiëne verbeteren, kunnen we moeilijk als luxe beschou wen, maar eerder als welzijnsbevor- derend. In 1947, aldus blijkt uit een recent rapport van de Nederlandse Stichting voor Statistiek, waren de sanitaire voorzieningen in de Neder landse woningen nog allesbehalve ideaal. Wastafels vond je toen nog maar in 29% van de huizen. Dat is nu 80%. Douchecellen werden 30 jaar geleden slechts in 5% van de huizen aangetroffen, nu is dat 83%. Koel- of ijskasten waren er in 1947 nog nauwe lijks in Nederland. Slechts 2% van de gezinnen had zo'n apparaat. Nu be draagt dat percentage 97I Dit soort apparaten kan iedere sociale klasse zich tegenwoordig permitteren, het ziet er ook niet naar uit dat even- UIT PEEL EN MAAS VAN 15 JANUARI 1949 - Nr. 2 Deze week is eindelijk beslist dat de Vastelaoves viering in Venray doorgaat. Lang en breed is hierover tuele bezuinigingen en loonmaatrege len die streven naar de nul-lijn, de lager betaalden in een zo moeilijke positie zullen brengen, dat zij dit soort onontbeerlijke apparaten niet meer zouden kunnen aanschaffen. De wel vaart loopt terug, maar niet zodanig, dat het welzijn van de mensen daar door serieus gevaar zou lopen. VERWEND WAAROM wordt er dan zo geklaagd en gemopperd, als regering en parle ment op grond van de economische situatie het noodzakelijk vinden dat ons volk de tering iets meer naar de nering gaat zetten? Het antwoord is simpel: de mensen zijn in de afgelo pen decennia door de toenemende welvaart dusdanig verwend dat ieder stapje terug hen als een onoverko melijke ramp voorkomt. Op noodzake lijke goederen en diensten behoeven de meeste mensen niet in te teren hooguit de wijdverbeide hang naar luxe moet iets worden ingetoomd. De consumptie van zogenaamde confort- goederen,* die het leven veraangena men maar bepaald niet direct noodza kelijk zijn voor de bevordering van het menselijk welzijn, zal mogelijk iets teruglopen, maar de kwaliteit van het menselijk bestaan wordt daar nauwe lijks door aangetast. Mensen die hun consumptiegedrag helemaal laten leiden door een sterke hang naar luxe, vergeten wel eens dat allerlei comfortgoederen niet of nau welijks bijdragen tot het persoonlijk of maatschappelijk welbevinden. In teren op dit soort bestedingen is uit oogpunt van algemeen en individueel welzijn beslist niet zo'n ramp. WONINGNOOD MENSEN die klagen dat zij door de vermindering van de economische groei en de daaruit voortvloeiende stagnatie van hun besteedbaar inko men straks ook geen voor het welzijn bevorderende goederen meer kunnen kopen (bijvoorbeeld een eigen huis!) zijn te voorbarig. Inderdaad is sinds 1947 het eigen huisbezit in Nederland toegenomen van 25 naar 38% van de vergaderd, de verschillende kanten van de kwestie onder ogen gezien, maar nu gaat het er van komen. Ook verschijnt de Rooise Vastelaoves- krant en iedereen die hiervoor nog moppen, grappen of artikelen heeft, wordt verzocht deze zo spoedig mo gelijk op tegeven bij den drukker van dit blad. Ook de advertenties moeten zo spoedig mogelijk worden opgegeven. Maandag 17 januari a.s. „Aller- mansmarkt", is het verboden na een uur des namiddags in lokaliteiten, waarvoor vergunning is verleend tot verkoop van sterke drank in het klein, sterke drank te koop aan te venray langstraat 1 04780-3040 elektrotechnische installaties meet- en regeltechnlsche installaties levering van installatiemateriaal voor Industrie, utiliteit en partikulieren. tummers-cremers venray maakt deel uit van tummers-cremera installatiebedrijven b.v. me! vestigingen te maastricht, roermond, helden-penningen en venray. Afschuwelijke stallen maken het ge heel nog triester. Regeninstallaties moeten zorgen, dat het dal niet verdroogt in droge zomers. Als leek begrijp je van al deze veranderingen niets en als na tuurliefhebber kun je alleen maar er verdrietig naar kijken. Als je protesteert, ben je een „dwarslig ger". En de boerenstand, die door alle tijden heen voor dat prachtige natuurschoon zorgde en het in stand hield, is verdwenen. Zit in het be jaardenhuis, de fabriek of WW. Het zal wel zo moeten, maar pijn doet het, veel pijn. Thij Min. \lfry 4'. r^r. f>'/ 1 f "T- r y V V1- v-w v '/V gezinnen. Zelfs in de laagste inko menscategorie steeg het eigen huis bezit van 12 naar 21 Zal daar nu de klad inkomen, als de mensen op hun inkomen moeten interen? Dat is nog maar zeer de vraag Als de huizen markt tekenen van terugval gaat vertonen, is de kans ook groot, dat de prijzen van de huizen naa» beneden gaan. In de duurdere sectoren is dat nu al het geval. Het is dus nogal voorbarig om te stellen dat straks alleen de hogere inkomens zich nog de aan schaf van een eigen huis kunnen permitteren. Een verlaging van het algemeen prijsniveau op de huizen markt is zeker niet denkbeeldig pn bovendien een goede zaak. want de laatste jaren zijn de huizenprijzen tot het absurde gestegen. In gebieden, waar de woningnood het grootst is. wordt soms voor krotten meer dan een ton gevraagd, onder het motto: 'Je vraagt de prijs, die een gek er voor wenst te betalen'. Als de inkomens minder snel zullen stijgen (wat zeker lijkt) en de huizenkopers prijsbewuster worden, zal de huizenhandel zijn prijs- niveua hieraan moeten aanpassen. De eerste symptomen hiervan zijn nu al merkbaar. ONWELZIJN EEN geringere welvaartsvermindering zal het menselijk welzijn niet aantas ten. Je kan in ieder geval met harde feiten in de hand ook het tegendeel betogen. Juist in de jaren, dat de welvaart bij ons sterk groeide en vrijwel alle groepen van de bevolking zich financieel aanzienlijk meer kon den permitteren dan ooit in de ge schiedenis het geval is geweest, zien we ook een sterke toename van de psycho-sociale nood. Psychiaters, bureau's voor levensmoeilijkheden, maatschappelijk werkers en andere gedragsdeskundigen hebben het druk. Tal van mensen liggen overhoop met zjchzelf en zien hun persoonlijke re laties stranden. Het hoge echtschei dingscijfer spreekt wat dat betreft boekdelen. De welvaartsziekten zoals hart- en vaatziekten nemen sterk toe, ook onder jonge mensen. Ondanks de welvaart bestaat er veel ontevreden heid onder de mensen. Actiegroepen vragen om verbetering van onze spe ciale toestanden, terwijl die toestan den bij ons stukken beter zijn dan in vrijwel alle andere landen. Kortom, er bestaat veel onbehagen, veel ontevre denheid, kortom veel ONWELZIJN onder de mensen, en dat gegeven is een duidelijk bewijs dat welvaarts- vermeerdering minder bijdraagt tot het menselijk geluk dan velen hadden verondersteld. bieden, -te verkopen, te verruilen, af te leveren, ter beschikking te stellen, ten geschenke te geven, te gebruiken of toe te staan, dat aldaar sterke drank verbruikt wordt, dit alles vol gens aan het bepaalde in artikel 126 der „Algemene Politieverordening Venray". Per 1 mei 1949 komt voor verpach ting vrij de boerderij „De Hazehut" te Venray, groot 7.93.60 ha. Gelegen heid bestaat om t.z.t. de oppervlakte uit te breiden door aanpacht van ontginningsgrond. Gegadigden kun nen voor inlichtingen zich wenden tot wethouder P. Pubben en moeten hun aanbieding bij b, en w. indienen voor 1 februari 1949. Direct is van bovenbedoelde oppervlakte na gun ning te aanvaarden 5.93.60 ha. De Raod van Elf 1949 presentiert Venrod's grotste „Circus Mök" mit beroemde artieste zoals: Raod van Elf mit ut Mannenkwartet, de Buurt- bend en Scheie Maan, Sjang Hoex en 20 andere, o.a. „Te Kids from the Roukoelen". Onder dees vurstelling werd ut Roois Vastelaovesliedje 1949 gekoze. Alles spiksplintemeej ien en groëte „Non-stop Koldershow" ien zaal „Wilhelmina" mer vur enne kiër. Bij de j.J. donderdag gehouden openbare aanbesteding van de bouw van een Gymnasium der zusters Ur- sulinen kwamen meer dan 30 in schrijvingen uit de bus. Acht in schrijvingen waren ongeldig. De hoogste inschrijver de fa. Janssen uit Neer 41.950,Bovendien werd aanbesteed de bouw van cellen, waarvoor de zelfde fifma 28.700, vroeg. De laagste Venrayse aanne mer was H. Oudenhoven Lzn. met 219.348,— en 19.997,—. Maandag 17 januari zal. in de Raadszaal van het gemeentehuis de heer Fr. v. d. Vocht gehuldigd wor den door het gemeentepersoneel. in ■verband met zijn 25-jarig dlcnst- jubileum. De Beugelclub „Ons Genot" van de Heide, kwam woensdagavond laat van Hegelsom terug, waar zij een spannende match verloren hadden. Doch de beugelaars waren ook toen niet fortuinlijk, door gladheid van de weg slipte de wagen en ging over de kop. De heer A. S. kwam onge lukkig te vallen en moest in het zie kenhuis worden opgenomen. De an deren konden na dokters behande ling naar huis terugkeren. De oorlog heeft ons dorp kaal ge maakt, veel bomen zijn gesneuveld, ja zelfs ons enigste standbeeld van Jan Hensen. Nu onze gemeente zijn oude aanzien herkrijgt, is het mis schien dienstig aandacht te vestigen op de verfraaiing van onze gemeen te. Een verfraaiing die dikwijls zeer nuttig kan zijn b.v. in Ysselsteyn, waar de goede grond veel last heeft van verstuiving. Zo zijn er talrijke plekjes te vinden, die men rustig laat liggen .zoals ze na de bevrijding er bij lagen. Nu blijkt het wel onzinnig te praten over dergelijke verfraaiin gen, als men in het dorp nog geen behoorlijketrottoirs heeft, maar hier kan gebrek aan tegels de oorzaak zijn, bomen zijn er echter genoeg.

Peel en Maas | 1979 | | pagina 5