OPENING VAN ZAKEN VENRAY 1/en ray se Schaapscompagnieën 30 jaar geleden Uitbreiding van de marktcommissie Rijksbijdrage STUW 1978 Wereldwinkel Venray Nota Bouwstenen Jeugdbeleid Venray PEEL EN MAAS behandelen. Deze nota is voorbereid door een werkgroep uit de bestuurscommissie Sportzaken, jeugd- en jongerenwerk en intussen al uitvoerig besproken in deze bestuurscommissie. Vervolgens is een defintieve versie uitgebracht. Tevens is een inspraakprocedure op gezet en uitgevoerd. In haar vergadering van 9 novem ber heeft de bestuurscommissie zich positief over de inhoud van deze no ta uitgesproken. Dat betekent, dat de nota nu door de gemeenteraad kan worden behan deld en dat met de konkrete uitwer king van diverse beleidspunten zou kunnen worden begonnen, zodra de gemeenteraad zijn fiat aan het stuk heeft gegeven. Het college van burgemeester en wethouders heeft gehoor gegeven aan het verzoek van de markthande- laren van de Grote Markt om met een eigen afgevaardigde in de markt commissie vertegenwoordigd te zijn. Dit wegens de aparte problemen, welke zich op de Grote Markt voor doen. De door de markthandelaren ge vraagde vertegenwoordiging van 2 leden acht het college niet in over eenstemming met de verhoudingen tussen beide marktterreinen. Een vertegenwoordiging op basis van twee voor het Henseniusplein en één voor de Grote Markt is wel even wichtig. Iedere standplaatshouder van de Grote Markt kan zich tot uiterlijk 8 december hiervoor kandi daat stellen. Het gemeentebestuur van Venray heeft een brief ontvangen van het ministerie van cultuur, recreatie en maatschappelijk werk. waarin een maximale rijksbijdrage van 107.000 werd toegekend voor 1978 ten be hoeve van 't STUW-project. (STUW Stuurgroep Jeugdwerkloosheid). De wereldwinkel in Venray ver koopt al een poosje enkele produk- ten, waarmee ze duidelijk wil maken dat er in alle opzichten een onrecht vaardige verdeling is in de wereld. Om dat duidelijk te maken, verko pen we naast informatiemateriaal over 3e wereldlanden o.a. koffie, thee, gebruiksvoorwerpen en katoe nen stoffen uit die landen. Sinds kort hebben we ook kring looppapier in de winkel. Waar het gaat om een rechtvaar dige verdeling van grondstoffen in de wereld, gaat het ook om zuiniger gebruik van dat wat er is en her gebruik van produkten. Kringloop papier is hiervan een ideaal voor beeld. UIT PEEL EN MAAS VAN 4 DECEMBER 1948 - No. 48 De Ambtenaar van de Burgerlijke Stand der gemeente Venray brengt ter algemene kennis dat vanaf heden in deze gemeente tweemaal per week gelegenheid zal worden gegeven tot kosteloze huwelijksvoltrekking en wel des maandags en des zaterdags van 11 uur voormiddag tot 12 uur voormiddag. Wegens sterk teruggelopen aan voer zullen de overnamemarktcn voor slachtvee met ingang van van de week van 13 - 18 december a.s. voorlopig als volgt worden gehou den: Te Venray op de eerste en der de maandag van de maand, als volgt: 6 en 20 december enz, Te Horst om de 14 dagen op dinsdag, in de week, dat in Venray geen overname plaats heeft, als volgt: 14 en 28 december enz. HERINNERINGEN AAN DE Onze verdere speurtocht brengt is in het gebied ten zuiden van Lil- waar op het ogenblik naar schat- ig nog zeker honderd mensen wo- n wier achternaam hun Venrayse komst verraadt. Onafzienbare tarwevelden, waar in de rijpende korengeur plezierig je neus prikkelt en tot diep in je ngen doordringt, worden afgewis- ld door percelen aardappelen en ikerbieten, met hier en daar nog tussengeschoven stukje weiland, voor deze streek karakteristieke rpjes liggen nonchalant verspreid, het centrum telkens een eeuwen- id kerkje, met soms op de deur een rgeeld krantenberichtje gepunaisd, aarin wordt medegedeeld, dat we- geconstateerd vandalisme in de rk, deze voortaan nog alleen maar zondagen geopend zal zijn. Op het eintje, vóór het monument dat de aatselijke gevallenen uit de eerste ereldoorlog indachtig houdt, inves- ren een groepje ouder wordende annen in slobbertruien hun tanende •achten in een partijtje „jeu de mies". In een van de tegenover ge- gen cafeetjes vertellen enkele oud rijders voor de zoveelste maal el- iar onder het genot van een Bac- ius-offerande, belevenissen en ïekdotes uit de oorlog 1914-'18. Na enig speurwerk vinden we op kerkhof 'n grafzerk, waarvan het jschrift overeenkomt met onze ge- ivens uit de burgerlijke stand van enray. In een van deze dorpjes „St.- enant", staan we voor Auberge St. loi. Wanneer madamme Willems èmeemt, dat we uit Venray komen, aat de deur ogenblikkelijk wagen- jjd en uitnodigend open. Goed volk öet ze gedacht hebben! Gelijktijdig iet een heerlijke koele pernod, ge- rveerd door haar jongste dochter, omt een hele reeks oude Venrayse amen op tafel en uit een ladenkast ergeelde familie foto's. lermanus Hubertus Willems werd 23 juli 1870 te Venray op Wevers geboren. Hij was de oudste zoon ft het gezin van Peter Antoon Wil- ins en Maria Elisabeth van Meijel. generaal Ludendorff zijn voorjaars offensief (operatie Michael) in, waar door de frontlijn werd verlegd en als een ei-vormige uitstulping door het hierboven omschreven gebied liep. Veel burgers moesten overhaast met achterlating van alles wat ze bezaten vluchten. Zo ook het gezin van Her man Willems. Na afloop van de oor log moesten ze geheel berooid van alle bezittingen en vee opnieuw be ginnen. Voor de Fransen werd een oorlogsschaderegeling opgezet, maar' voor de Nederlanders werd niets ge daan. Zij kregen zodoende geen frank schadevergoeding uitgekeerd. Door de opkomst van de kunst mest en de veranderde teeltmetho den in de landbouw, waren de scha pen op landbouwgronden niet meer welkom. De ruimte- voor het hoeden van deze dieren werd te beperkt en de oude manier van schapenhouden had afgedaan. Met veel moeite en inspanning ge lukte het Herman Willems een ver laten boerderij te pachten. Zijn zoons Hubert, Norbert, Elbert en dochter Nelly, die thans 75 jaar is en in Bé- thune woont, groeiden op en namen op de omvangrijke boerderij veel werk voor hun rekening. De tijden werden weer beter en in 1932 werd de boerderij aangekocht. Twintig jaar later stierf Herman Willems te Haverskerque, 82 jaar oud. Zijn oudste zoon kocht in de om geving een boerderij, die thans door twee van zijn zoons gerund wordt. Norbert bleef op de boerderij van zijn ouders, die inmiddels op een van diens zoons is overgegaan. En Elbert huwde in het buurdorpje St. Venant met een dochter uit de herberg St. Eloi, waar wij te gast waren. Hij overleed in 1973, waarna zijn vrouw de auberge sloot en nu geniet van een weLverdiend pensioen. In Marquillies maken we geheel onverwacht kennis met Henri van Meijel en zijn vrouw, beiden begin zeventig, vitale en gezellige babbe laars, die niet uitverteld raken over het wel en wee van de schapenhou derij uit vervlogen dagen. derij deed hij over aan zijn zoon Ge rard, die ze op zijn beurt enkele ja ren geleden verkocht aan zijn oudste zoon. Karei van Meijel, die inmiddels ge huwd was, hield zich uitsluitend bezig met de schapenhouderij en alle handels-transacties deed hij met de Venrayse compagnie te Warcoing. Als regel leverde men de schape.. af bij de heer Prin te Lille, die daar als commissionair voor de compagnie optrad. Wanneer de schapen naar Londen verkocht waren, moesten ze in de haven van Duinkerken afgele verd worden. Tijdens de oorlog 1914- '18 lag de schapenhandel stil en wa ren de contacten met'de compagnie verbroken. Op het einde van de oor log verloren ook zij al hun bezittin gen en doordat de Nederlandse auto riteiten kennelijk geen behoefte aan een schaderegeling hadden, bleef ook de familie van Meijel met de brok ken zitten. Karei van Meijel, die na het "over lijden van zijn eerste vrouw, enkele jaren gehuwd was met Angèle, een weduwe, die evenals hij twee kinde ren had, overleed in 1918. Angèle huwde voor de derde maal en wel met Paul, de oudste zoon van Willem Eibers en Louise Cardon. De scha penhouderij kreeg aangepast aan de veranderde omstandigheden, nieuwe impulsen. Zo verliep de afzet voor taan via Victor Eibers op de Parijse markt. Henri van Meijel zette in 1975 de finitief een punt achter zijn schapen houderij en geniet nu samen met zijn vrouw van een oudedagsvoorzie ning. Zijn broer kan nog niet hele maal van de schapen scheiden en houdt er nog steeds een aantal, zij het voor zijn plezier en afleiding. Tot slot moest Henri uitgebreid vertellen over zijn bezoek aan Ven ray, dat plaats had toen hij acht jaar oud was. Zijn vader moest er nog enkele familiaire aangelegenheden regelen, en verder werd hij van de een boerderij naar de andere getrok ken. Allemaal familie, die nog even moest worden bezocht, vertelde zijn vader dan. En op elke boerderij had- Gevonden medicijnen Gevaarlijke weggooi Mevr. v. d. M. meldde aan het politiebureau dat zij op een grasveld voor haar woning diverse witte pil len, waarschijnlijk medicijnen, had gevonden. Dat was reeds de tweede keer, een week eerder waren op de zelfde plaats door haar ook medicij nen gevonden. Een door de politie ingesteld onderzoek bracht aan het licht dat het deze keer om tabletten ging van het merk Hygroton. Het is een ergerlijke zaak dat me dicijnen zich voor het oprapen be vinden op een grasveld dat door de jeugd wordt gebruikt. Het is trou wens ook verboden pillen weg te gooien. Een ieder wordt verzocht om overtollige medicijnen, of een voor raad medicijnen waarvan de voorge schreven kuur niet is afgemaakt op een deugdelijke wijze te vernietigen of ze af te geven bij de apotheek die dan voor vernietiging zal zorg dra gen. Het ligt in de bedoeling van het college van burgemeester en, wet houders in de februarivergadering (1979) van de gemeenteraad de Nota Bouwstenen Jeugdbeleid Venray te Plaatsgebrek belette ons tot nu toe voldoende aandacht te besteden aan enkele vernieuwingen c.q. uitbrei dingen van zaken bij de Venrayse middenstand. Op de allereerste plaats is dat ju welier-optiek Camps, welke zaak wel een grandioze vernieuwing on derging. Is men al vol lof over het exterieur, het interieur noemt men zonder meer exclusief en een bijzon dere aanwinst voor het winkelge bied Venray. Van het exterieur de buitenkant kan men nog zeggen dat de trend naar smallere etalages ook hier is voortgezet. Bewust maakte men door deze verandering gebruik om goud, zilveren, briljant en de optiek af zonderlijk te etaleren. In de winkels zelf is door een zeer moderne interieur-betimmering en 'n sfeervolle stoffering iets moois be reikt. Datzelfde kan men constateren in de afdeling optiek, waar boven dien modern apparatuur voor oog meting staat opgesteld. Een v.erdere uitbreiding van het winkelarenaal van Venray, is de ver plaatsing van Wigree (Hensenius- plein-Patersstraat) naar de Grote Markt. De ongetwijfeld voor deze zaak grotere en gunstiger ligging zal aan deze verhuizing niet vreemd zijn. Voor de Grote Markt is de ves tiging van Wiree een welkome aan vulling voor de daar reeds gevestig de zaken, temeer nu binnen niet al te lange tijd ook de winkelpanden aan de westzijde van de Grote Markt in gebruik zullen worden genomen. Volgens niet nader bevestigde be richten komt in het door Wigree ver laten pand aan het Henseniusplein een bar. Een feestelijke opening, waarbij geen bloemen werden aangeboden, was die bij gelegenheid van de groot se uitbreiding van Santé Craem in de Grotestraat. Deze zeer fraaie uit breiding werd gebouwd aan de Wil- helminastraat, waardoor ook deze straat als winkelstraat er zeker op vooruit zal gaan. De bereikte grotere winkeloppervlakte geeft een beter overzicht op de geëtaleerde bloemen, planten en wat daar tegenwoordig als bloemsierkunst al zo bijhoort. Te recht mag Venray en zeker de heren van Schaik en Stoelers, trots zijn op deze fraaie uitbreiding. Gelukkig geen inbraak in M iddenstandsbank Venrays politie snelde gelukkig tevergeefs naar de Middenstands- bank aan de Poststraat. Een onder nemer wonende in de Patersstraat had bij een telefoontje tussen de ge sprekstoon in, gehoord dat er werd gezegd „inbraak in de Middenstands- bank in de Poststraat". Hij had on middellijk de Venrayse politie ge waarschuwd en deze namen geen ri sico en snelden onmiddellijk naar die bank toe, waar men niets wat op een inbraak leek, kon ontdekken. Vol gens de PTT was 't telefoongesprek een gevolg geweest van een techni sche storing, maar dat lijkt ons wel een al te simpele verklaring. Granaat gevonden Op de Smakterweg werd een mor tiergranaat gevonden. Over dat oor logstuig ontfermden zich de mannen van de Explosieven Opruimings dienst uit Culemborg. Boerderü van Hermanus Hubertus Willems, te Haverskerque. den ze toen bonte koeien, varkens met grote oren en er scharrelden en kele kippen rond. Intussen werd het hoog tijd, dat wij rekening gingen houden met een bekend promilage en afscheid moes ten nemen van deze bijzonder harte lijke mensen, maar met de vurige hoop er nog eens terug te keren. (wordt vervolgd) G. J. M. Verlinden uw Venrays weekblad 1900 Leonard Willems, geb. te Venray 02-12-1875, met een kudde schapen ergens in Noord-Frankryk. Henri's vader. Karei van Meijel, werd op 7 januari 1876 te Venray in de Hofstraat geboren. Zijn ouders Gerardus van Meijel en Anna Maria Kersten, bewoonden het huis, dat hier algemeen bekend staat als „De Trap". Op 22 november 1890 over leed Anna Maria Kersten en zoon Karei verhuisde een half jaar later naar Wanssum, maar keerde daar op 21 april 1892 weer van terug. Op zekere dag, die vermoedelijk gelegen moet hebben rond 1895, ver liet Karei van Meijel Venray met een kudde schapen op weg naar Noord Frankrijk, waarschijnlijk naar Che- my, waar twee of drie neven van hem woonden. In 1900 kreeg hij daar bezoek van zijn jongere broer Wil lem, die Venray op 5 februari van dat jaar verlaten had. Deze keerde echter een jaar later weer voor en kele maanden in de Hofstraat terug, om op 27 mei 1902 naar Oberhausen (Duitsland) te reizen en enige tijd later weer in Chemy op te duiken. Hij vestigde er zich en beakkerde er een vrij grote boerderij, waarop zo als te verwachten viel, de schapen niet ontbraken. Zijn kinderen en kleinkinderen wonen thans nog in die omgeving. Zo heeft een van hen dicht bij Lens een slagerij. De boer- hij Venray verliet is niet met zekerheid te achterhalen, vermoedelijk was dat in het der negentiger jaren. Hij toen naar zijn neef Gerar- van Meijel (Schuurmans Grad) In ieder geval vertrok zijn jaar jongere broer Leonard er 12 juni 1898 naar toe. Na enige omzwervingen kwamen de beide met elk een kudde schapen Haverskerque bij Merville terecht, -konden er, zoals overal in die hun kudden vrij en onge- hoeden. Er was veel ruimte na het binnenhalen van de oogst zagen de boeren de schapen maar graag op hun akkers. Ze hielden vrij van opschietende kruiden en zorgden tegelijkertijd voor een pri- bemesting. Daartoe liet men de schapen binnen een omheining, die regelmatig moest wor- verzet, grazen. Leonard keerde op 7 januari 1904 Venray terug en vestigde zich in het bekende café „De Nachtegaal" langs de Deurneseweg. Herman huwde te Haverskerque met Clara Vandenbergue en leidde er een niet weelderig maar toch wel redelijk be staan in de schapenhouderij. Op 21 maart 1918 zette de Duitse-

Peel en Maas | 1978 | | pagina 5