rioolwaterzuiveringsinstallatie VENRAY EN ZIJN WETHOUDERS TAPTOE Leenen POELS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMGEVING Meubelen Wind en weder dienende volgend jaar maart ingebruikname van de J.A. de Bruijn 30 jaar lid van de gemeente raad 25 jaar in overheiddienst ■ra /RIJDAG 8 SEPTEMBER 1978 Nr. 36 NEGEN EN NEGENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS VOOR AL UW ORANKEN UITGAVE DRUKKERIJ VAN DEN MUNCKHOF B.V. VENRAY ROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 25 ct per mm. ABONNEMENTSPRIJS PER HALFJAAR 10 UITSLUITEND BIJ VOORUITBETALING Wie voor dinsdagavond op enig vuurwerk rond de verkiezing van de vier Venrayse wethouders had gere kend. is zwaar bedrogen uitgekomen. Alleen de fraktie van de PvdA had er behoefte aan in een stemverkla ring te stéllen, dat zij haar stem niet kon uitbrengen op „een team van acrobaten", dat in het verleden zo zeer een beleid van vallen en op staan heeft gedemonstreerd". De vier zittende wethouders kwa men derhalve weer terug achter de groene tafel, zij het dan niet met al gemene stemmen. Wethouder Schols vergaarde ze ventien van de tweeëntwintig stem men, terwijl vijf raadsleden hun stembriefjes blanco inleverden. Mevr. Rutten-Tielen bleek het ver trouwen van één raadslid meer te hebben. Zij kreeg achttien stemmen 'en vier blanco's. Wethoudr Loonen kreeg dezelfde uitslag als wethouder Schols. Wethouder van Oers bleek het grootste vertrouwen te genieten, want bij zijn keuze werden slechts drie lege briefjes ingediend Hij was degene, die inging op de circusver- gelij'king van de oppositie. Hij zei net een bezwaard gemoed zijn be- ïoeming te willen aanvaarden; be zwaard, omdat hij wist wat hem als wethouder te wachten staat. Hij ïoopte, dat de frakties voor een Vangzeil zouden zorgen wanneer hij eens een misgreep mocht doen En daarmee was in feite de wet- loudersverkiezing een gedane zaak. Wellicht had het in groten getale op gekomen publiek iets anders ver wacht? Dat de fraktie Samenwer- dng hun kandidaten Schols er. Rut ten-Tielen naar voren brachten is iven logisch als het naar voren ichuiven van de kandidaten Loonen m van Oers door de Kerkdorpen- Eraktie. Maar waar zo vroeg men zich af bleef de stemverklaring van de WD? Was het niet deze fraktie, die gelijk met de heer Beterams, aan vankelijk van plan waren wethou der Loonen te vervangen, in nauwe samenwerking met de Partij van de Arbeid? s het misschien zo vroeg men zich ook af deze fraktie die lege stembriefjes indiende bij de kandi datuur van de heren Schols en Loo- Waar bleef de verklaring in het openbaar van de heer Beterams' Alles bijeen: een onbevredigende zaak voor degenen, die deze avond openheid op dit gebied hadden ver wacht. Zelfs op de publieke tribune werd het als triest ervaren, dat de PvdA oppositiepartij het nodig achtte het werk van b. en w. en raad met een circus te vergelijken. Zeker na- kort tevoren de raadsleden door de voorzitter waren beëdigd. De in stallatietoespraak van mr. H.J.M. De fesche had kennelijk geen indruk gemaakt op het drietal opposanten. Met nadruk liet de burgemeester naar voren komen, dat de gemeente raad het hoogste bestuurscollege van de gemeente is: „Een college dat BESTUURT: dat betekent, dat niet de raad zijn bestuursverantwoorde- lijkheid in handen legt van de enke len van zijn leden, die als wethou ders mee de dagelijkse gang van za ken verzorgen. De raad geeft zelf richting aan de hoofdlijnen van dat beleid, waarmee onze gemeenschap het best gediend is. De gemeente raad is niet een parlement, waarvan de taak enkel bestaat uit wetgeving en bestuurscollege. De gemeenteraad bestuurt zelf, is hét orgaan, dat be last is met de bestuurstaken. De funkties van de andere gemeente lijke organen zijn daarvan afgeleid". Wanneer men even later de frak- tievoorzitter van de PvdA, de heer J. Konings in zijn stemverklaring hoort zeggen, dat zijn fraktie langs de kant (van de circuspiste) zit met het ver keerde, zelfmeegebrachte program maboekje, dan zijn wij geneigd de laatste zin van de heer Konings op zijn eigen fraktie van toepassing te verklaren. Deze luidde: „Wij zien vooralsnog geen reden om aan te ne men, dat men nu plotsklaps wel vier jaar 'kwalitatief overeind zal blij ven" Was U al bij in Horst De nieuwsgierige wandelaar die halverwege de Smakterweg al eens is wezen kijken naar de werkzaam heden welke daar uitgevoerd wor den bij de bouw van wat men ge makshalve noemt de waterzuive ringsinstallatie, is van alles wat hij daar zag niet veel wijzer geworden. Sinds mei 1977, toen de eerste spade in de grond werd gezet, heeft het meeste werk ook in die grond plaats gehad. Oppervlakkig gezien gebeur de er niet zo heel veel, maar men zag gewoon niet hoeveel m2 grond er uitgegraven werden en hoeveel m2 beton er weer de grond inging. Nu de werkzaamheden de laatste maanden meer bovengronds worden verricht en er een heuse „toren" van 16 meter in de steigers staat, hebben wij er eens ons licht opgestoken, omtrent het doel en de inrichting van deze rioolwaterzuiveringsinstal latie, zoals de officiële benaming heet. Iedereen heeft kunnen zien hoe links en rechts in Venray de riole ring vernieuwd en vergroot werd, en hoe tenslotte aan de Smakterweg manshoge rioolbuizen werden ge legd. Riolering welke nu nog loost in c!e omstreden vloeivelden, maar ver moedelijk in maart a.s. rechtstreeks op de zuiveringsinstallatie wordt aangesloten. Het rioolwater van onze gemeente wordt dan in eerste instantie om hoog gezogen in een vijzelinstallatie. Deze hoogte is noodzakelijk om het vuile water via een natuurlijk ver loop weer naar de begane grond te brengen waar het uiteindelijk gezui verd in de beken wegvloeit naar de Maas. In de vijzelinstallatie heeft de eer ste zuivering al plaats. Alles wat groter is dan 2V« cm blijft in een automatisch rooster achter. Het al dus opgepompte rioolwater, ontdaan van het grofste vuil, komt terecht in een snijrooster, waar alles wat nog in het vuile water zit, tot snippers versneden wordt. Zelfs kiezelstenen ontkomen daar niet aan. De volgende statie in deze zuive ringsinstallatie is een z.g. zandvan ger, waarin alle zwaar organische stoffen en zand uit het water wor den gehaald (gewassen). Via een voorbezinking worden dan alle zwe vende of drijvende organische stof fen verwijderd, zodat men al een vrij behoorlijk gezuiverd water over houdt, waarin echter geen zuurstof meer aanwezig is. In aratie-tanks wordt het zuurstof gehalte van het water weer op peil gebracht en middels bacteriologische kweek het biologisch afbraak-sys teem op gang bracht. Intussen zit men dan al op ver schillende plaatsen met een berg slip welke uit het water verwijderd werd. Dat slip wordt naar de „slipgisting" getransporteerd en dat is dan die hoge toren of tank welke nu nog in de steigers staat. In die slipgisting wordt het slip gekweekt en ontgast; daarvoor wordt die „drab" op een temperatuur van 30 graden gehouden. Het mentaangas dat bij deze kweek ontstaat, wordt opgevangen en gebruikt voor het stoken van de beluchtingscompresso ren. Een eigen gasfabriek in het „klein" dus. Het gegiste slip gaat vervolgens naar de „slipindikker". Op dat mo ment is het slip nog vrij vloeibaar, want het bevat slechts 3% vaste stof. In de slip-in dikker wordt de helft van het water ontnomen, zodat 6% vaste stof in het water overblijft. Maar nog is meh dan niet klaar met de slib-bewerking. De volgende bewerking ondergaat het in de „zeef- bandpers". waar door middel van een toevoeging van olieelectrolit het slip wordt ontwaterd. Wat dan overblijft is een vrij vaste stof waarvan men met de hand een bol kan vormen. Dit „stof" wordt dan getransporteerd naar een silo of opsl_g om uiteinde lijk naar de vuilnisstortplaats ver- voerd te worden. Alle eventuele gif tige stoffen zijn er uit verdwenen en men zou het in feite als compost verder kunnen verwerken. De moge lijkheden daartoe worden nog onder zocht. Uit het voorgaande Is intussen wel duidelijk geworden, dat de slib-ont- trekking en -verwerking wel de meeste voeten in aarde heeft. Het al dan niet schone water volgt immers het natuurlijke verloop dat in de bas sins is aangebracht, en behoeft veel minder aandacht dan het slib. Het water dat in de aratie-tanks wordt achtergelaten voor toevoeging van zuurstof en bacteriologische kweek, stroomt over in een nabezin- kingstank. Het nog aanwezige slip kan daar door het bacteriologisch proces alsnog opgevangen worden. Na deze procedure stroomt het ge reinigde water naar de afvoersloten. Het water is helemaal schoon (voor 96% zuiver) en kan door het vee ge dronken worden. Vissen en planten kunnen in dit zuurstofrijke water uitstekend gedijen, terwijl de natuur de rest doet om het water volkomen zuiver te maken. Terecht kan men zich afvragen hoe lang dat gehele zuiveringsproces dan wel duurt. En dat blijkt dan in een vrije korte tijd te geschieden. De vijzelinstallatie met op de achtergrond de slibtank Zou men b.v. aan het begin van de installatie (bij het vijzelgemaal) een emmer vuil water storten, dan komt dat na twee dagen gezuiverd in de sloot terecht. Aangezien het rioolwater in feite in het vijzelgemaal gezogen wordt, is de doorstroming in de rioleringen ook veel vlugger. Het is dus prak tisch niet meer mogelijk dat de stra ten bij hevige regenval blank komen te staan, omdat de riolering de mas sa's water niet aan kan. De capaci teit van de waterzuiveringsinstalla tie is normaliter 550 m3 water per uur. Dat kan opgevoerd word tot 1375 m3. Is dat nog niet voldoende, dant wordt het overtollige rioolwater automatisch overgepompt naar 2 bergingsbassins die elk 3000 m3 wa ter kunnen bevatten. Bij deze top aanbieding van rioolwater verwerkt de zuiveringsinstallatie dan 3000 m3 per uur. En zoveel water zal er toch niet in een keer uit de hemel komen vallen De rioolwaterzuiveringsinstallatie wordt gebouwd door de firma De- monte uit Weert, een dochteronder neming van J. P. A. Nelissen. De op dracht tot de bouw werd verstrekt door het Waterschap - Zuiverings schap Limburg. Ontwerp en begelei ding zijn in handen van het Advies bureau Bongaerts-Kuyper en Huis waard, Den Haag. Aan het begin van de nieuwe zit tingsperiode van de gemeenteraad kon burgemeester mr. H. J. M. De- fesche niet nalaten de bijzondere aandacht te vestigen op het feit. dat de heer J. A. C. de Bruijn uitgere kend op die dag zijn dertigste jaar raadslidmaatschap volmaakte om de volgende dag aan zijn eenender tigste te beginnen. De burgemeester zei. dat de vol harding. waarmee de heer De Bruijn zijn taak op 6 september 1948 begon in een grotendeels lamgeslagen en nog maar langzaam herstellend Ven ray, al die jaren heeft voortgezet en ook nu weer aan een nieuwe periode is begonnen, aller bewondering en respect afdwingt. Spreker had gekonstateerd. dat hetgeen in 1973 bij 't zilveren raads- jubileum was gezegd, ook thans vcor de heer de Bruijn nog gold. Hij was in zijn opvatting van het raads lidmaatschap en de manier waarop hij daaraan gestalte geeft, in de laat ste vijf jaar niets veranderd. De waardering, welke toen aan het adres van de heer de Bruijn was ge uit gold volgens de burgemeester nog in minstens dezelfde mate. Daar om stelde burgemeester Defesche er prijs op om zomaar even tussendoor de erkentelijkheid te verwoorden, die bij de gehele raad bestaat voor hetgeen de heer de Bruijn in die 30 jaar voor Venray heeft gedaan èn om uiting te geven aan de voldoe ning over het feit, dat hij die taak nog minstens vier jaar wilde voort zetten, Die dank en voldoening on derstreepte de raadsvoorzitter met een kleine attentie. De voorzitter van de fraktie „Sa menwerking", de heer A. den Brok, huldigde zijn fraktiegenoot aan het einde van de raadszitting. Hij zei, dat 30 jaar net zo lang is als het jong ste raadslid oud is. Volgens hem was de heer de Bruijn al die jaren de zelfde gebleven: een man van gezag, met ervaring en wijsheid. Spreker zei trots te zijn deze wijze nestor in de fraktie te mogen hebben. Hij liet zijn woorden vergezeld gaan van een „sobere medicijn". In zijn dankwoord zei de jubilaris in dertig jaar veel narigheid, maar ook veel voldoening te hebben ge vonden. Dat hij het zo lang heeft volgehouden was niet zijn schuld, maar die van zijn kiezers, die zo lang het vertrouwen in hem hebben ge steld. Vorige week vrijdag was het pre cies 25 jaar geleden, dat de heer Th. Manders, hoofd van de afdeling ci vieltechnische werken van de dienst gemeentewerken, in overheidsdienst trad. Voor de gemeente was dat een reden om de jubilaris eens in het zonnetje te zetten. 's Morgens, voor dag en dauw werd door zijn medewerkers in zijn tuin een meer dan levensgrote „25" van riool pij pen gebouwd. Omdat on der zijn supervisie ook het sneeuw ruimen, gladheidsbestrijding en de plantsoenendienst vallen, plaatste men voor zijn woning tevens een met planten en bloemen versierde sneeuw ruimer en kruiwagen. Het geheel werd gemarkeerd door knipperlicht installaties en vlaggen. 's Middags werd de heer Manders ten gemeentehuize gehuldigd. Eers tens door burgemeester Defesche, die wees op het omvangrijke takenpak ket dat de heer Manders, nu veertien jaar geleden, in Venray vond. Gedurende zijn Venrayse tijd is de bevolking met de helft toegeno men en het aantal woningen verdub beld. Waarmee burgemeester Defe sche maar wilde illustreren, dat er in die tijd op het gebied van civiel technische werken (aanleg wegen, onderhoud wegen, voorbereiding openbare werken, riolering, nuts voorzieningen, bossen en plantsoe nen, etc. etc.) enorm veel werk is verzet, in wat de burgemeester noemde „tomeloze werkkracht". Ook als brandweercommandant heeft de heer Manders aldus de burgemees ter zijn sporen verdiend. Nadat ook de directeur Gemeente werken, de heer Grootjans, de nes tor van de afdeling, de heer H. Goos- sensen en de heer A. Janssen het woord hadden gevoerd en hun woor den van geschenken vergezeld had den laten gaan waarbij uiteraard mevr. Manders niet werd vergeten volgde een druk bezochte receptie. Zoals de laatste vier jaren de tra ditie dat wil, werd zaterdagavond op de Grote Markt een bijzonder ge slaagde taptoe georganiseerd door het Jachthoorn- en Trompettenkorps „Sint Petrus Banden". Ondanks het feit, dat het weer niet erg aantrekkelijk was om anderhalf uur buiten te zitten, overtrof de be langstelling toch alle verwachtingen. De Grote Markt werd omzoomd door een rijendik publiek, toen klokslag 9 uur de organiserende vereniging (zie foto) aan haar ouverture begon. Direct daarna werden zij opgevolgd door de Koninklijke harmonie „Eu terpe", onder leiding van de heer J. Versteegen. Keurig geüniformeerd marcheerden drumband èn harmonie van „onder de bogen" het taptoeter rein op. De Showband „De Pijpers" uit Vlaardingen bracht in een reuze tempo een Zuidamerikaanse show. Dat de snelheid waarmee gelopen werd afbreuk deed aan de muzikali teit nam men graag voor lief omdat dit korps eens iets anders bracht dan gewoonlijk. „Fortissimo" uit Venlo met majo rettes gaven weer een kleurig en muzikaal spectakelstuk ten beste. Het was jammer dat zij bij hun show niet het gehele marktterrein benut ten. De drum- en showfanfare „Mees ter van der Zandtvereniging" uit Velp kampte kennelijk nog met haar geheel nieuwe instrumentarium en dito repertoire. Haar optreden - ze ker niet onverdienstelijk haalde 't echter niet bij haar prestaties van enkele jaren geleden in Venray. Tenslotte het optreden van het Jachthoo:m- en Trompettenkorps St. Petrus Banden zelf. Het bracht een wervelende en een op hoog niveau staand repertoire. De Venrayse groep en de majorettes behoefden op geen enkele wijze onder te doen voor de andere gastkorpsen. Het muzikale spektakel werd be sloten met een gezamenlijk optre den van alle deelnemende korpsen. Men mag respekt hebben voor het publiek dat bijna 2 uur de avond- koude trotseerde om van deze alles zins grootse shows te genieten. Mis schien is het toch wel de overweging waard dit gebeuren te verplaatsen naar half augustus. De belangstel ling zal er niet minder om zijn. maar men heeft wel meer kans op een be- hagelijke temperatuur.

Peel en Maas | 1978 | | pagina 1