Kan tennispark uitgebreid worden GOUDEN BRUILOFTEN Leenenl WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN d. MUNCKHOF is ook dinsdags de gehele dag geopend SPORTVERSLAGEN DIENEN DINSDAGS VOOR 12 UUR TE ZIJN INGELEVERD. van Osch-Rambags v. d. Putten-Dirckx Venrays Mannenkoor Diefstal uit kelderruimte Halve tank benzine gestolen Gouden horloge gestolen Vernielingen aan huishoudschool Tafelklokje bij juwelier gestolen Botsing bij ingang Brukske Motor stopte te laat VRIJDAG 11 APRIL 1975 Nr. 15 ZES EN NEGENSTIGSTE JAARGANG VOOR Al UW DRANKEN PEEL EN MAAS DRUK- EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF B.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 23 ei per mm. ABONNEMENTSPRIJS PER HALFJAAR 9,50 (uitsluitend bij vooruitbetaling) Komende donderdag, 17 april, krygt Venrays gemeenteraad te be slissen over de verdere uitbreiding en afwerking van het tennis park in Vlakwater. Dat betekent een uitbreiding van de banen tot 9 stuks, aanleg van een parkeerterrein, verlichting, beplanting, 'n automatische beregeningsinstallatie en wat dies meer zij, tot een bedrag van 278.000, Bij de motivering van deze voor sommigen blijkbaar wat stormach tige ontwikkeling zegt het college aanvankelijk van plan te zijn ge weest dit jaar 3 banen gereed te ma ken en dan later nog eens 2 banen. Maar het blijkt dat de tennissport in ons dierbaar Venray zo'n macht aanhangers heeft gekregen dat b.v. de tennisclub haar ledental zag stij gen van 100 naar 500 en dat zij al leen al dit seizoen 8 banen nodig heeft om haar leden te kunnen laten tennissen. Dat Venray intussen een overdekte tennishal gekregen heeft, zal ook wel zijn steentje bijgedragen hebben tot popularisering van deze sport, maar een en ander is voor het college aanleiding geweest om, nu dan eindelijk de grondverwerving in de buurt achter de rug is, maar met een het heel tennispark „af te bou wen Aangezien het seizoen op 1 april al begonnen is en men zo snel mo gelijk van start wil gaan met de aanleg van de banen kregen in een week tijds de commissies van open bare werken en sportzaken al de no dige adviezen te geven. En wie meent dat hier alleen hiep-piep- hoera werd geroepen, kwam bedro gen uit. HOE ZIT DAT Want bij openbare werken liet b.v. DE BRUYN duidelijk merken, wel iswaar onder de indruk te zijn van de vaart en het elan, waarmede de gemeente dit plan weer op tafel schoof, maar allerminst onder de in druk te zijn over de achtergrond - infromatie, welke diezelfde raad krijgt. In november nog werd de raad de investeringsnota ter goedkeuring voorgelegd Daar staat duidelijk in dat voor 1975-1976 6.000,— gepland is voor de uitbreiding van het ten nispark. Nu ternauwernood 3 maan den daarna, komt men even met een uitgavenpost van 278.000,zonder er bij te vertellen, waar men dat geld vandaan haalt, hoe het zit met de financiering, wat de konsekwen- ties zijn voor andere zaken op die investeringsnota e.d. En dat was, voor hem toen bovendien bleek dat niemand achter de bestuurstafel over die centenkwestie iets zinnigs vertellen kon oorzaak om in ieder geval niet achter het advies te gaan staan. Het verloop van die verga dering was er waarschijnlijk oorzaak van dat men bij de behandeling in de commissie sportzaken beter be slagen ten ijs kwam. Daar kon men vertellen dat men voor die 278.000 een ton haalde uit het algemene voorzieningsfonds, dat gevormd is en wordt door de bekende 2.50 die bij verkoop van bouwgronden geheven wordt per m2 voor zgn. boven wij k- se voorzieningen. Daarmede wordt dan het parkeerterrein (36 wagens), de verlichting en het openbare groen betaald. Het restant levert ieder jaar een nadelig saldo op (gedurende 20 ja ren) van 23518,waar dan de op brengst van de 5 nieuwe banen aan huur tegenover staat. Dat is dan 16.500,zcodat voor deze 5 ba nen jaarlijks ten laste van de ge meente blijft 7.018,Dat teza men met de 17.000,welke al op de begroting staan voor de eerder aangelegde 4 banen, levert een to taal op van 24.000,per jaar aan lasten voor de gemeente. RUG TEGEN DE MUUR In deze commissie was men echter niet zo nieuwsgierig naar de feite lijke kosten. Daar vond men een tennispark een „grote winst voor de gemeenschap". Daar zat men meer te hikken tegen de manier waarop de zaak is voorbereid. Daar maakte men zich drukker hoe de commissie nu een zinnig advies kan geven als men 24 uur voor de vergadering de stukken krijgt, waar nota bene reeds in staat dat de commissie de zaak heeft goedgekeurd. Dat noemde men manipuleren. Dergelijke zaken zo tussen neus en lippen door even goed te moeten keuren, terwijl men nog geen tijd heeft zich even in die zaken te kunnen verdiepen, nam men het college ernstig kwalijk, dat bij monde van WETH, VAN OERS blijkbaar niet zo onder de indruk kwam van deze boete-predikatie. Integendeel, de dames en heren kregen te horen, dat dergelijke za ken wel meerdere malen voor zou den komen. Vele plannen zijn in voorbereiding en als bepaalde ont wikkeling zulks nodig maken dan is he tcollege wel gedwongen tot een dergelijke vaart. In dit geval heeft de grondver werving ontiegelijk lang geduurd. Voor een bepaald stuk uit dit plan moesten bijna 90 handtekeningen bijeen gehaald worden vanuit de hele wereld. Dat vraagt enorm veel tijd, terwijl van de andere kant een tennisclub b.v. aan het drammen is, die het ook niet meer waar kan ma ken een ledenstcp te handhaven en aan de kompetitie mee wil gaan doen. De gemeente had kunnen volstaan met de geplande 3 banen, maar dan waren en de tennisclub en de par ticuliere tennissers de boot ingegaan, terwijl men nu verwacht einde mei de zaak gereed te hebben. „Wat moet de gemeente dan doen?" vroeg WETH. VAN OERS. „Men kan dan toch maar niet zeg gen, nu jongens, nu gaan we op ons gemak eens de zaak uitwerken Toch zat die gang van zaken met name H. WILLEMS bijzonder hoog. Hij vroeg waarom men niet eerder met die grondtransakties was be gonnen, maar kreeg te horen dat de mensen bepaald niet staan te drin gen om grond aan de gemeente kwijt te raken Dat kost onderhandelen, dat kost handtekeningen los zien te peuteren, maar het kost bovenal veel tijd. Deze heer wilde verder weten wat men doet om de mensen tevreden te stellen tot einde mei. Men blijkt aan het onderhandelen te zijn met St. Anna en St. Servaas, terwijl men eventueel ook nog in de sporthal terecht kan. Maar dat wordt nog bekeken. Toen deze spreker zich afvroeg of een baanhuur vanaf 6,- per uur nog wel sociaal verantwoord is en geen afbreuk zal doen aan wat dan genoemd wordt de „popularise ring" van de tennissport, kreeg hij te horen dat zijn sociaal gevoel wel wat laat ontwaakt, want in een vo rige vergadering heeft hij zelf, zon der enig verweer, o.m. dat tarief goedgekeurd. In de loop van deze vergadering kwam nog eens naar voren dat de verschillende banen bereikbaar zijn via de terrassen en wandelpaden, die open staan voor iedereen, dus ook voor niet-tennisspelers. Er komt een levensgrote beheerder voor de banen, die met de gebruikers zal moeten zorgen dat dit tennispark in derdaad een tennispark blijft. Wel liet WETH. VAN OERS er geen twijfel over bestaan, dat hier mede de tennissport de eerstekomen- de jaren tevreden dient te zijn. „Voor hen is de koek nu op was zijn commentaar op een verdere uitgroei van het aantal tennislief- hebbers PARKEERTERREIN Met in zijn achterhoofd de moei lijke financiële toestand van een verhuizend S.V.V. vroeg MULDERS of het nu zo noodzakelijk was hier in dit park al direct een parkeer terrein aan te leggen wat ongeveer een ton gaat kosten. Hij had liever die ton voor dringender zaken be steed, al vertelde hij er wel niet bij, wat dan die dringender zaken feite lijk wel zijn. Hij kreeg te horen dat het parkeerterrein an-sich zeker geen ton kost, ternauwernood de helft. Als men het nu niet aanlegt, kost het later kapitalen meer, omdat het in feite komt liggen tussen de banen en de Schaapskooi, die dan heel wat last zullen gaan krijgen van opbrekerijen e.d. Een parkeerterrein aldaar is nodigt ook al omdat het nabij gelegen natuurbezit te kunnen behouden, wat nu al dikwijls over last krijgt van geparkeerde wagens. Onder het uitdrukkelijk voorbe houd dat men de procedure aller minst chique vindt, ging deze com missie dan volledig achter dit plan staan. Nu zal dan de raad het laatste woord gaan krijgen en wellicht het startsein geven voor de afwerking van het tennispark. BOEKHANDEL Grotestraat 28 Venray Het is weer zover, we hebben weer een expositie en wel van 9 tot 17 april. Vclker Hempel en Bruno Elbesr uit Duitsland komen hier hun werk laten zien. Volker komt uit Goch en is van beroep zeefdruk ker en Bruno komt uit Louisendorf en is in het dagelijks leven etaleur. Het is een hobby van hun en ze doen het al 4 jaar. Het is een expositie die zeer de moeite waard is om naar te kijken 12 april een optreden van een ver teller met een gitaar: Joost Nuissl. Hij is geboren in Amsterdam en woont al zo'n vijf jaar in Broekhui- zenverst. Hij maakte twee lp's, waar van met name de laatste „Een huis van zachte steenen" zeer goed ont vangen werd. Het afgelopen jaar vertolkte hij een hoofdrol in Her man van Veen's theaterstuk „De Spinse". In 1970 formeerde hij zijn toemruchte „kamerpopensemble" dat in drie jaar van zijn bestaan de ba sis legde voor hetgeen momenteel zoal in het hekje van de kamerpop wordt ondergebracht. Daarna werk te hij ook twee seizoenen bij de ra dio. Ook publiceerde hij wekelijkse korte verhalen in het Dagblad voor Noord-Limburg en werkte me aan Harlekijn nieuws". Vanaf januari 1975 is hij ook te zien in een nieuw programma met de Belgische zangeres Delia Bosiers en de nieuwe formatie „Aura", tt 'iimmii'UHi'mil!H' Daarnaast natuurlijk ook solo. Hij heeft een nieuwe single gemaakt, samen met de Broekhuizenvorster fanfare en het dameskoor, die al ge regeld op de radio te horen is: Ik ben blijk dat ik je niet vergeten ben. Dit alles dus op 12 april in de soos en de kaartjes zijn in de voorver koop te krijgen voor 2.20. Tot dan, Team P. stichting HET NEGATIEF Het Negatief draait maandag 14 april in de Soos Hoenderstraat 10: LA VILLEGGIATURA (het zomer verblijf) La Villeggitura is de eerste lange film van Maro Leto en Speelt zich af in 1930 op een eiland, waar politieke gevangenen in ballingschap leven. Hoofdpersonen zijn de politiecom missaris Rizzuto, die 't „witte facis- me" vertegenwoordigt, 'n sympatiek en intelligent man en daarom ge vaarlijker dan de wrede „zwarte fas cist" Guasco; en de lector Rossini, die uit morele overwegingen gewei gerd heeft de eed aan Mussolini af te leggen en daarom in ballingschap verkeert. Deze twee mensen wor den door muziek van Verdi bij el kaar gebracht. De fascistische politiecommissaris probeert Rossini steeds meer los te weken van de andere bannelingen, communistische en anarchistische arbeiders, die tijdens gesprekken niet opgewassen lijken tegen de ar gumentatie-kracht van Rossini. Tenslotte doorziet Rossini hem ech ter, wanneer een van zijn medebal lingen door Guasco gedood is, en wist hij definitief tegen het facisme, wat volgens Leto in Italië slechts kan, door te breken met de bour geois en marxist te worden, want het facisme bestaat niet uit een stel- etje woestelingen: 't is de gevestigde burgerlijke orde. De verslaggever, die beslist met veel genoegen het gouden huwe lijksfeest van het echtpaar van Osch-Rambags van Janslust zou hebben aangekondigd, heeft dit niet meer mogen beleven. In de woelige dagen van 1944 werd hij door NSB- ers op hun erf ontdekt als onder duiker, naar concentratiekampen gesleurd en is daar, als zovelen, om gekomen. Een ander moet nu in zijn plaats het leven tekenen van zijn pleegouders, die met gevaar voor eigen leven en dat van hun 10 kin deren toch nog bereid bleken in die beroerde tijd hun huis open te stel len voor anderen, die hulp behoef den. Dat tekend meer dan hun le vensverhaal de instelling van hen, die 29 april a.s. hun gouden huwe lijksfeest gaan herdenken: Lowie v. Osch en Cato Rambags. De thans 79-jarige Lowie v. Osch komt oorspronkelijk van de Beek uit Merselo. Toen hij de lagere school achter zich had moest hij maar eens gaan kijken hoe men het bij andere landbouwers deed. Een standpunt dat Vader van Osch voor al zijn kinderen huldigde. En Lowie had er weinig bezwaren tegen, ze ker toen hij, als paardenliefhebber, terecht kwam bij de familie Ram bags in Castenray, de centrale van de paardenfokkerij in Noord Lim burg. Daar bleef hij tot zijn oudste broer in dienst moest vanwege de eerste wereldoorlog. In 1916 kwam ook hij zelf bij de landstorm terecht en trok in 1918 nog mee naar Den Haag om daar aan de revolutiepo gingen van Troelstra 'n eind te ma ken. Nadat hij zijn militaire loop baan beëindigd had, werd het weer Castenray, dat zijn tweede home werd. Maar in 1919 ontdekte Vader Rambags dat tussen hem en zijn dochter Cato „iets aan het handje was" en hij werd „ingeruild" tegen een andere broer. Maar Lowie bleef in Castenray komen, want Vader Rambags had het inderdaad bij het juiste eind De verlovingstijd duurde tot 1925 •.toen hij met behulp van z'n schoon vader in Castenray een eigen gezin kon stichten. Naast zijn druk bedrijf en druk gezin vond hij nog tijd om als be stuurslid van de boerenbond en toe gevoegd bestuurslid voor de jonge boeren zich ook in te zetten voor de plaatselijke gemeenschap van Cas tenray, terwijl de „paardengek" alle kansen kreeg in de Hengstenasso- ciatie, waarin hij een gewaardeerd bestuursid werd en o.m. bij de aan koopcommissie mee kon werken aan de grote bloei van de paardenfok kerij in Noord Limburg. Dat hij in latere jaren om zijn grote kennis aangezocht werd als jurylid bij provinciale en nationale pa ardenkeuringen, onderstreept nog eens te meer de grote deskundig heid o pdat terrein, evenals zijn lid maatschap van het bestuur van de Limburgse afdeling van het Neder- andse Trekpaard. Maar daarnaast was en bleef hij een landbouwer in hart en nieren, die ook in de beroerde oorlogstijd open stond voor allen, die op wat voor terrein ook, zijn hulp nodig hadden. Na de oorlog, die voor hem eva cuatie met zich bracht en o.m. het verlies van heel zijn levende have, kreeg hij de kans de boerderij Jans lust op Weverslo te kunnen betrek ken Dit verwaarloosde bedrijf wist hij om te vormen tot een bloeiend gemengd bedrijf, waarop ook uit eindelijk de trekker zijn intrede deed, maar die kon het hart van Lewie van Osch niet bekoren, al had hij er begrip voor dat vele boe ren hun paard inruilden tegen deze mechanische helper. Dat hij ook voor de Heidse ge meenschap niet stil zat, is bijna van zelfsprekend. Als hij met zijn vrouw in 1964 het bedrijf in jongere handen wil overgeven is daar het probleem: waarheen Hij is een van de weinige gelukkigen, die het klaar krijgt om in de nabijheid van zijn vertrouwde boerderij nog een hou ten woning te mogen plaatsen, waar hij nu samen met zijn vrouw een gelukkige oude dag doorbrengt en zelfs zo nu en dan midden in het motor-geronk zit van een motor cross. Er zijn wat oude dag kwaal tjes, maar vol vertrouwen wordt al uitgezien naar de 29e als 'smorgens in de kerk van Heide de plechtige H. Mis is en 'savonds in zaal Arts in Merselo het feest temidden van kinderen en kleinkinderen en fami lie gevierd gaat worden. Er is van 6 tot half acht receptie. Moeder van Osch, Cato Rambags, tobt met haar 74 jaren met 't nieuwe gehcor-apparaat, maar is overigens nog genoeg bij de pinken om de voorbereidingen van het gouden feest mee te leiden. Als we haar naar haar leven vragen is het bon dige bescheid: „Ik was de oudste van 12 kinderen thuis, ik ben dan getrouwd en heb zelf 11 kinderen gehad en meegeholpen op een druk bedrijf, dan wette 't zelf wel In dat simpele zinnetje ligt inder daad een heel mensenleven opge sloten met vele zorgen en vele pro blemen, doch ook van een groot stuk geluk, dat al die kinderen op hun beurt alweer een goede plaats in de maatschappij hebben verwor ven. Een leven van zorg, ook nu nog, want er zijn nog kinderen die studeren en de 27 kleinkinderen weten op hun tijd het huisje in de bossen te vinden, evenals de vele bekenden, die er vooral tijdens de moto-crossen een „goed koffiehuis" van maken. Dat ze de eerste huis- houdcursus, die in Venray gegeven werd, heeft mogen volgen op de Venray se pastorie en in Jerusalem, is iets waar ze nog altijd dankbaar en met plezier aan terugdenkt, zoals ze ook zich met veel plezier herin nert aan de kerstnacht van 1919 toen ze met Lowie naar de nacht mis in Venray fietste en „het" feite lijk alemaal begonnen is. Maar dat zal allemaal nog uitgebreider op gehaald worden op de grote dag/ zelf, als dit echtpaar feestelijk hun 50 jarig huwelijk gaan herdenken. Op vrijdag 9 mei herdenken de echtelieden van der Putten-Dirckx de dag dat zij 50 jaar geleden in 't huwelijksbootje stapten. Deze 50 jaren zijn doorgebracht op de Kruis straat al is men in die straat eén keer verhuisd. Het is echter jammer dat het feest over de gemeentegren zen zal worden gevierd, waardoor Venrays koninklijke harmonie Eu terpe verstek zal moeten laten gaan. JOOS VAN DER PUTTEN (82) zijn zijn 82 jaren niet aan te zien. Hij was en is nog altijd timmer man, die geboren en getogen is in de nabuurgemeente Vierlingsbeek en daar zijn vak leerde. Via diver se werkgevers kwam hij in Ven ray terecht, waar hij 18 jaar bij de aannemer Martens werkte en op vele grote bouwwerken werkzaam was. Hij gaat er nog trots op de biechtstoelen te hebben gemaakt voor de Paterskerk welke na de brand door deze aannemer her bouwd is. Hij kan nu nog smake lijk vertellen over de inzet van de grote Dr. Poels voor beter loon voor de Venrayse werklieden. Maar ook de crisisjaren gingen aan hem niet zondermeer voorbij. Tijdens de ja renlange werkeloosheid moest ook hij naar de Peelontginningen en met de schop voor een karig loon hard werken. Dat werken met de schop was voor een timmerman zwaar werk en vooral bij onwerk baar weer was het in die dagen moeilijk met het gebruikelijke loon naar huis te komen. Maar ook dat werd overleefd en via andere aannemers kon hij in de naoorlogse jaren meewerken aan de wederopbouw van Venray vooral van de inrichtingen. Zeventien ja ren geleden bracht de oudedagvoor- ziening de AOW uitkomst en met het pensioen van de stichting Bouw nijverheid kan hij de welverdiende rust genieten. Dat hij voor zijn AOW nummer premie heeft hoeven te be talen beschouwt hij als een afreke ning voor wat hem eerder tekort is gedaan. ANNA DIRCKX (77) is geboren en getogen in Leunen als dochter van de schoenmaker. Zij herinnert zich nog dat ze zich op haar eerste plaats verhuurde voor 20 gulden per jaarZij heeft met een enkele onderbreking haar tijd uitgediend tot haar huwelijk. De laatste drie jaar diende zij bij nota ris Pluymakers Het was daar, dat haar latere bruidegom een karwei tje moest doen, wat het begin was van een karwei voor hun latere le ven. Die kennismaking beviel im mers zo goed dat er verkering volg de. Er werd getrouwd en men ging wenen in de Kruisstraat, de straat, welke het paar trouw bleef. Zes kinderen werden er geboren. Als een schaduw staat nog het ver lies van haar zoon Bèr, die op 38- jarige leeftijd plotseling overleed. De vijf nog in leven zijnde kinderen zulen met 14 kleinkinderen het feest meemaken. Terugblikkend zijn zij dankbaar dat beleefd te mogen hebben, dank baar voor al het goede wat zij on danks de zorgen mochten meemaken, genietend van een welverzorgde levensavond, daarbij gesteund door de zorgen, welke haar ongetrouwde zoon nog aan hun besteedt. Op die 9e mei zal om drie uur in de Paterskerk een plechtige eucha ristieviering ter hunner intentie plaatsvinden en dan gaat het met kinderen, kleinkinderen, familie en Donderdag 10 april om 20.00 uur repetitie voor 't gehele koor. Maandag 14 april om 20.30 uur re petitie voor le en 2e tenoren in school ,de Essel" Ursulastraat 1. De ze repetitie duurt tot plm. 22.00 uur. Donderdag 17 april om 20.00 uur repetitie voor 't gehele koor Maandag 21 april om 20.00 uur re petitie voor bassen en baritons in Hotel de Zwaan. Duur repetitie VAt uur. Nieuwe leden zijn weer van harte welkom op de donderdagavond repetitie in Hotel de Zwaan. Afmeldingen uitsluitend bij dhr. M. Aarts, tel. 1617 of de Zwaan, tel. 1279. Ten nadele van F. K. werd in zijn kelderruimte aan de Zuidsingel een gevulde gereedschapskist ter waarde van 750,gestolen. Uit de benzinetank van de in de Poststraat geparkeerde personen auto van de Venrayer L. werd een halve tank benzine gestolen tijdens het parkeren tussen acht en elf uur 's avonds. Uit een kleedhokje aan het zwem- ba dvan het psychiatrisch zieken huis St. Servatius werd een gouden horloge ter waarde van 500ge stolen. Om zijn woede voor een ontslag bot te vieren werden vernielingen aangericht door een 22-jarige Ven rayer aan de huishoudschool alhier. Twee kinderen waren getuige dat een nog onbekend gebleven persoon wegrende in de Grotestraat toen de ze uit de juwelierszaak van C. kwam. Het wegrennen was niet zon der reden, want de juwelier miste na het bezoek een tafelklokje ter waarde van 500, Weer vond een botsing plaats bij de ingang van het Brukske met de Zuidsingel. Nu botste de personen auto, bestuurd door de 23-jarige Venrayer A. L. tegen de vrachtauto bestuurd door zijn 31-jarige plaats genoot P. v. E. Oorzaak was het niet verlenen van voldoende voorrang. Het gevolg was materiële schade. Plotseling afremmen van de be stuurder van de personenauto C. M. uit Oostrum was oorzaak dat de ach ter deze auto op de Julianasingel rijdende motorrijder de 20-jarige Venrayer P. S. dat afremmen te laat bemerkte. De motor botste tegen de auto op, de motorrijder kwam te vallen maar het viel achteraf nog mee. Geen noemenswaardig persoon lijk letsel en de materiële schade viel ook mee. de buurt naar zaal Lenssen in Geys- teren waar het gouden paar gaarne de felicitaties in ontvangst zal ne men tussen 7 en 8 uur. In Venray was op die dag geen plaats en men wil niet van uitstel weten.

Peel en Maas | 1975 | | pagina 5