Kan tennispark uitgebreid worden
GOUDEN BRUILOFTEN
Leenenl
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
d. MUNCKHOF
is ook dinsdags
de gehele dag
geopend
SPORTVERSLAGEN
DIENEN DINSDAGS
VOOR 12 UUR TE
ZIJN INGELEVERD.
van Osch-Rambags
v. d. Putten-Dirckx
Venrays
Mannenkoor
Diefstal uit
kelderruimte
Halve tank benzine
gestolen
Gouden horloge
gestolen
Vernielingen aan
huishoudschool
Tafelklokje bij
juwelier gestolen
Botsing bij ingang
Brukske
Motor stopte te laat
VRIJDAG 11 APRIL 1975 Nr. 15
ZES EN NEGENSTIGSTE JAARGANG
VOOR Al UW DRANKEN
PEEL EN MAAS
DRUK- EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF B.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 23 ei per mm. ABONNEMENTSPRIJS
PER HALFJAAR 9,50 (uitsluitend bij vooruitbetaling)
Komende donderdag, 17 april, krygt Venrays gemeenteraad te be
slissen over de verdere uitbreiding en afwerking van het tennis
park in Vlakwater. Dat betekent een uitbreiding van de banen tot
9 stuks, aanleg van een parkeerterrein, verlichting, beplanting, 'n
automatische beregeningsinstallatie en wat dies meer zij, tot een
bedrag van 278.000,
Bij de motivering van deze voor
sommigen blijkbaar wat stormach
tige ontwikkeling zegt het college
aanvankelijk van plan te zijn ge
weest dit jaar 3 banen gereed te ma
ken en dan later nog eens 2 banen.
Maar het blijkt dat de tennissport
in ons dierbaar Venray zo'n macht
aanhangers heeft gekregen dat b.v.
de tennisclub haar ledental zag stij
gen van 100 naar 500 en dat zij al
leen al dit seizoen 8 banen nodig
heeft om haar leden te kunnen laten
tennissen. Dat Venray intussen een
overdekte tennishal gekregen heeft,
zal ook wel zijn steentje bijgedragen
hebben tot popularisering van deze
sport, maar een en ander is voor het
college aanleiding geweest om, nu
dan eindelijk de grondverwerving in
de buurt achter de rug is, maar met
een het heel tennispark „af te bou
wen
Aangezien het seizoen op 1 april
al begonnen is en men zo snel mo
gelijk van start wil gaan met de
aanleg van de banen kregen in een
week tijds de commissies van open
bare werken en sportzaken al de no
dige adviezen te geven. En wie
meent dat hier alleen hiep-piep-
hoera werd geroepen, kwam bedro
gen uit.
HOE ZIT DAT
Want bij openbare werken liet b.v.
DE BRUYN duidelijk merken, wel
iswaar onder de indruk te zijn van
de vaart en het elan, waarmede de
gemeente dit plan weer op tafel
schoof, maar allerminst onder de in
druk te zijn over de achtergrond -
infromatie, welke diezelfde raad
krijgt.
In november nog werd de raad de
investeringsnota ter goedkeuring
voorgelegd Daar staat duidelijk in
dat voor 1975-1976 6.000,— gepland
is voor de uitbreiding van het ten
nispark. Nu ternauwernood 3 maan
den daarna, komt men even met een
uitgavenpost van 278.000,zonder
er bij te vertellen, waar men dat
geld vandaan haalt, hoe het zit met
de financiering, wat de konsekwen-
ties zijn voor andere zaken op die
investeringsnota e.d. En dat was,
voor hem toen bovendien bleek
dat niemand achter de bestuurstafel
over die centenkwestie iets zinnigs
vertellen kon oorzaak om in ieder
geval niet achter het advies te gaan
staan. Het verloop van die verga
dering was er waarschijnlijk oorzaak
van dat men bij de behandeling in
de commissie sportzaken beter be
slagen ten ijs kwam. Daar kon men
vertellen dat men voor die 278.000
een ton haalde uit het algemene
voorzieningsfonds, dat gevormd is en
wordt door de bekende 2.50 die bij
verkoop van bouwgronden geheven
wordt per m2 voor zgn. boven wij k-
se voorzieningen. Daarmede wordt
dan het parkeerterrein (36 wagens),
de verlichting en het openbare groen
betaald.
Het restant levert ieder jaar een
nadelig saldo op (gedurende 20 ja
ren) van 23518,waar dan de op
brengst van de 5 nieuwe banen aan
huur tegenover staat. Dat is dan
16.500,zcodat voor deze 5 ba
nen jaarlijks ten laste van de ge
meente blijft 7.018,Dat teza
men met de 17.000,welke al op
de begroting staan voor de eerder
aangelegde 4 banen, levert een to
taal op van 24.000,per jaar aan
lasten voor de gemeente.
RUG TEGEN DE MUUR
In deze commissie was men echter
niet zo nieuwsgierig naar de feite
lijke kosten. Daar vond men een
tennispark een „grote winst voor de
gemeenschap". Daar zat men meer
te hikken tegen de manier waarop
de zaak is voorbereid. Daar maakte
men zich drukker hoe de commissie
nu een zinnig advies kan geven als
men 24 uur voor de vergadering de
stukken krijgt, waar nota bene reeds
in staat dat de commissie de zaak
heeft goedgekeurd. Dat noemde
men manipuleren. Dergelijke zaken
zo tussen neus en lippen door even
goed te moeten keuren, terwijl men
nog geen tijd heeft zich even in die
zaken te kunnen verdiepen, nam
men het college ernstig kwalijk, dat
bij monde van WETH, VAN OERS
blijkbaar niet zo onder de indruk
kwam van deze boete-predikatie.
Integendeel, de dames en heren
kregen te horen, dat dergelijke za
ken wel meerdere malen voor zou
den komen. Vele plannen zijn in
voorbereiding en als bepaalde ont
wikkeling zulks nodig maken dan is
he tcollege wel gedwongen tot een
dergelijke vaart.
In dit geval heeft de grondver
werving ontiegelijk lang geduurd.
Voor een bepaald stuk uit dit plan
moesten bijna 90 handtekeningen
bijeen gehaald worden vanuit de
hele wereld. Dat vraagt enorm veel
tijd, terwijl van de andere kant een
tennisclub b.v. aan het drammen is,
die het ook niet meer waar kan ma
ken een ledenstcp te handhaven en
aan de kompetitie mee wil gaan
doen.
De gemeente had kunnen volstaan
met de geplande 3 banen, maar dan
waren en de tennisclub en de par
ticuliere tennissers de boot ingegaan,
terwijl men nu verwacht einde mei
de zaak gereed te hebben.
„Wat moet de gemeente dan
doen?" vroeg WETH. VAN OERS.
„Men kan dan toch maar niet zeg
gen, nu jongens, nu gaan we op ons
gemak eens de zaak uitwerken
Toch zat die gang van zaken met
name H. WILLEMS bijzonder hoog.
Hij vroeg waarom men niet eerder
met die grondtransakties was be
gonnen, maar kreeg te horen dat de
mensen bepaald niet staan te drin
gen om grond aan de gemeente kwijt
te raken Dat kost onderhandelen,
dat kost handtekeningen los zien te
peuteren, maar het kost bovenal
veel tijd. Deze heer wilde verder
weten wat men doet om de mensen
tevreden te stellen tot einde mei.
Men blijkt aan het onderhandelen
te zijn met St. Anna en St. Servaas,
terwijl men eventueel ook nog in de
sporthal terecht kan. Maar dat wordt
nog bekeken. Toen deze spreker zich
afvroeg of een baanhuur vanaf 6,-
per uur nog wel sociaal verantwoord
is en geen afbreuk zal doen aan wat
dan genoemd wordt de „popularise
ring" van de tennissport, kreeg hij
te horen dat zijn sociaal gevoel wel
wat laat ontwaakt, want in een vo
rige vergadering heeft hij zelf, zon
der enig verweer, o.m. dat tarief
goedgekeurd.
In de loop van deze vergadering
kwam nog eens naar voren dat de
verschillende banen bereikbaar zijn
via de terrassen en wandelpaden,
die open staan voor iedereen, dus
ook voor niet-tennisspelers. Er komt
een levensgrote beheerder voor de
banen, die met de gebruikers zal
moeten zorgen dat dit tennispark in
derdaad een tennispark blijft.
Wel liet WETH. VAN OERS er
geen twijfel over bestaan, dat hier
mede de tennissport de eerstekomen-
de jaren tevreden dient te zijn.
„Voor hen is de koek nu op
was zijn commentaar op een verdere
uitgroei van het aantal tennislief-
hebbers
PARKEERTERREIN
Met in zijn achterhoofd de moei
lijke financiële toestand van een
verhuizend S.V.V. vroeg MULDERS
of het nu zo noodzakelijk was hier
in dit park al direct een parkeer
terrein aan te leggen wat ongeveer
een ton gaat kosten. Hij had liever
die ton voor dringender zaken be
steed, al vertelde hij er wel niet bij,
wat dan die dringender zaken feite
lijk wel zijn. Hij kreeg te horen dat
het parkeerterrein an-sich zeker
geen ton kost, ternauwernood de
helft. Als men het nu niet aanlegt,
kost het later kapitalen meer, omdat
het in feite komt liggen tussen de
banen en de Schaapskooi, die dan
heel wat last zullen gaan krijgen van
opbrekerijen e.d. Een parkeerterrein
aldaar is nodigt ook al omdat het
nabij gelegen natuurbezit te kunnen
behouden, wat nu al dikwijls over
last krijgt van geparkeerde wagens.
Onder het uitdrukkelijk voorbe
houd dat men de procedure aller
minst chique vindt, ging deze com
missie dan volledig achter dit plan
staan.
Nu zal dan de raad het laatste
woord gaan krijgen en wellicht het
startsein geven voor de afwerking
van het tennispark.
BOEKHANDEL
Grotestraat 28
Venray
Het is weer zover, we hebben
weer een expositie en wel van 9 tot
17 april. Vclker Hempel en Bruno
Elbesr uit Duitsland komen hier
hun werk laten zien. Volker komt
uit Goch en is van beroep zeefdruk
ker en Bruno komt uit Louisendorf
en is in het dagelijks leven etaleur.
Het is een hobby van hun en ze doen
het al 4 jaar. Het is een expositie
die zeer de moeite waard is om naar
te kijken
12 april een optreden van een ver
teller met een gitaar: Joost Nuissl.
Hij is geboren in Amsterdam en
woont al zo'n vijf jaar in Broekhui-
zenverst. Hij maakte twee lp's, waar
van met name de laatste „Een huis
van zachte steenen" zeer goed ont
vangen werd. Het afgelopen jaar
vertolkte hij een hoofdrol in Her
man van Veen's theaterstuk „De
Spinse". In 1970 formeerde hij zijn
toemruchte „kamerpopensemble" dat
in drie jaar van zijn bestaan de ba
sis legde voor hetgeen momenteel
zoal in het hekje van de kamerpop
wordt ondergebracht. Daarna werk
te hij ook twee seizoenen bij de ra
dio. Ook publiceerde hij wekelijkse
korte verhalen in het Dagblad voor
Noord-Limburg en werkte me aan
Harlekijn nieuws".
Vanaf januari 1975 is hij ook te
zien in een nieuw programma met
de Belgische zangeres Delia Bosiers
en de nieuwe formatie „Aura",
tt 'iimmii'UHi'mil!H'
Daarnaast natuurlijk ook solo. Hij
heeft een nieuwe single gemaakt,
samen met de Broekhuizenvorster
fanfare en het dameskoor, die al ge
regeld op de radio te horen is: Ik
ben blijk dat ik je niet vergeten
ben.
Dit alles dus op 12 april in de soos
en de kaartjes zijn in de voorver
koop te krijgen voor 2.20.
Tot dan, Team P.
stichting
HET NEGATIEF
Het Negatief draait maandag 14
april in de Soos Hoenderstraat 10:
LA VILLEGGIATURA (het zomer
verblijf)
La Villeggitura is de eerste lange
film van Maro Leto en Speelt zich af
in 1930 op een eiland, waar politieke
gevangenen in ballingschap leven.
Hoofdpersonen zijn de politiecom
missaris Rizzuto, die 't „witte facis-
me" vertegenwoordigt, 'n sympatiek
en intelligent man en daarom ge
vaarlijker dan de wrede „zwarte fas
cist" Guasco; en de lector Rossini,
die uit morele overwegingen gewei
gerd heeft de eed aan Mussolini af
te leggen en daarom in ballingschap
verkeert. Deze twee mensen wor
den door muziek van Verdi bij el
kaar gebracht.
De fascistische politiecommissaris
probeert Rossini steeds meer los te
weken van de andere bannelingen,
communistische en anarchistische
arbeiders, die tijdens gesprekken
niet opgewassen lijken tegen de ar
gumentatie-kracht van Rossini.
Tenslotte doorziet Rossini hem ech
ter, wanneer een van zijn medebal
lingen door Guasco gedood is, en
wist hij definitief tegen het facisme,
wat volgens Leto in Italië slechts
kan, door te breken met de bour
geois en marxist te worden, want
het facisme bestaat niet uit een stel-
etje woestelingen: 't is de gevestigde
burgerlijke orde.
De verslaggever, die beslist met
veel genoegen het gouden huwe
lijksfeest van het echtpaar van
Osch-Rambags van Janslust zou
hebben aangekondigd, heeft dit niet
meer mogen beleven. In de woelige
dagen van 1944 werd hij door NSB-
ers op hun erf ontdekt als onder
duiker, naar concentratiekampen
gesleurd en is daar, als zovelen, om
gekomen. Een ander moet nu in zijn
plaats het leven tekenen van zijn
pleegouders, die met gevaar voor
eigen leven en dat van hun 10 kin
deren toch nog bereid bleken in die
beroerde tijd hun huis open te stel
len voor anderen, die hulp behoef
den. Dat tekend meer dan hun le
vensverhaal de instelling van hen,
die 29 april a.s. hun gouden huwe
lijksfeest gaan herdenken: Lowie v.
Osch en Cato Rambags.
De thans 79-jarige Lowie v. Osch
komt oorspronkelijk van de Beek
uit Merselo. Toen hij de lagere
school achter zich had moest hij
maar eens gaan kijken hoe men het
bij andere landbouwers deed. Een
standpunt dat Vader van Osch voor
al zijn kinderen huldigde. En Lowie
had er weinig bezwaren tegen, ze
ker toen hij, als paardenliefhebber,
terecht kwam bij de familie Ram
bags in Castenray, de centrale van
de paardenfokkerij in Noord Lim
burg. Daar bleef hij tot zijn oudste
broer in dienst moest vanwege de
eerste wereldoorlog. In 1916 kwam
ook hij zelf bij de landstorm terecht
en trok in 1918 nog mee naar Den
Haag om daar aan de revolutiepo
gingen van Troelstra 'n eind te ma
ken. Nadat hij zijn militaire loop
baan beëindigd had, werd het weer
Castenray, dat zijn tweede home
werd. Maar in 1919 ontdekte Vader
Rambags dat tussen hem en zijn
dochter Cato „iets aan het handje
was" en hij werd „ingeruild" tegen
een andere broer.
Maar Lowie bleef in Castenray
komen, want Vader Rambags had
het inderdaad bij het juiste eind
De verlovingstijd duurde tot 1925
•.toen hij met behulp van z'n schoon
vader in Castenray een eigen gezin
kon stichten.
Naast zijn druk bedrijf en druk
gezin vond hij nog tijd om als be
stuurslid van de boerenbond en toe
gevoegd bestuurslid voor de jonge
boeren zich ook in te zetten voor de
plaatselijke gemeenschap van Cas
tenray, terwijl de „paardengek" alle
kansen kreeg in de Hengstenasso-
ciatie, waarin hij een gewaardeerd
bestuursid werd en o.m. bij de aan
koopcommissie mee kon werken aan
de grote bloei van de paardenfok
kerij in Noord Limburg.
Dat hij in latere jaren om zijn
grote kennis aangezocht werd als
jurylid bij provinciale en nationale
pa ardenkeuringen, onderstreept nog
eens te meer de grote deskundig
heid o pdat terrein, evenals zijn lid
maatschap van het bestuur van de
Limburgse afdeling van het Neder-
andse Trekpaard.
Maar daarnaast was en bleef hij
een landbouwer in hart en nieren,
die ook in de beroerde oorlogstijd
open stond voor allen, die op wat
voor terrein ook, zijn hulp nodig
hadden.
Na de oorlog, die voor hem eva
cuatie met zich bracht en o.m. het
verlies van heel zijn levende have,
kreeg hij de kans de boerderij Jans
lust op Weverslo te kunnen betrek
ken Dit verwaarloosde bedrijf wist
hij om te vormen tot een bloeiend
gemengd bedrijf, waarop ook uit
eindelijk de trekker zijn intrede
deed, maar die kon het hart van
Lewie van Osch niet bekoren, al
had hij er begrip voor dat vele boe
ren hun paard inruilden tegen deze
mechanische helper.
Dat hij ook voor de Heidse ge
meenschap niet stil zat, is bijna van
zelfsprekend.
Als hij met zijn vrouw in 1964
het bedrijf in jongere handen wil
overgeven is daar het probleem:
waarheen Hij is een van de
weinige gelukkigen, die het klaar
krijgt om in de nabijheid van zijn
vertrouwde boerderij nog een hou
ten woning te mogen plaatsen,
waar hij nu samen met zijn vrouw
een gelukkige oude dag doorbrengt
en zelfs zo nu en dan midden in het
motor-geronk zit van een motor
cross. Er zijn wat oude dag kwaal
tjes, maar vol vertrouwen wordt al
uitgezien naar de 29e als 'smorgens
in de kerk van Heide de plechtige
H. Mis is en 'savonds in zaal Arts
in Merselo het feest temidden van
kinderen en kleinkinderen en fami
lie gevierd gaat worden. Er is van 6
tot half acht receptie.
Moeder van Osch, Cato Rambags,
tobt met haar 74 jaren met 't nieuwe
gehcor-apparaat, maar is overigens
nog genoeg bij de pinken om de
voorbereidingen van het gouden
feest mee te leiden. Als we haar
naar haar leven vragen is het bon
dige bescheid: „Ik was de oudste
van 12 kinderen thuis, ik ben dan
getrouwd en heb zelf 11 kinderen
gehad en meegeholpen op een druk
bedrijf, dan wette 't zelf wel
In dat simpele zinnetje ligt inder
daad een heel mensenleven opge
sloten met vele zorgen en vele pro
blemen, doch ook van een groot
stuk geluk, dat al die kinderen op
hun beurt alweer een goede plaats
in de maatschappij hebben verwor
ven. Een leven van zorg, ook nu
nog, want er zijn nog kinderen die
studeren en de 27 kleinkinderen
weten op hun tijd het huisje in de
bossen te vinden, evenals de vele
bekenden, die er vooral tijdens de
moto-crossen een „goed koffiehuis"
van maken. Dat ze de eerste huis-
houdcursus, die in Venray gegeven
werd, heeft mogen volgen op de
Venray se pastorie en in Jerusalem,
is iets waar ze nog altijd dankbaar
en met plezier aan terugdenkt, zoals
ze ook zich met veel plezier herin
nert aan de kerstnacht van 1919
toen ze met Lowie naar de nacht
mis in Venray fietste en „het" feite
lijk alemaal begonnen is. Maar dat
zal allemaal nog uitgebreider op
gehaald worden op de grote dag/
zelf, als dit echtpaar feestelijk hun
50 jarig huwelijk gaan herdenken.
Op vrijdag 9 mei herdenken de
echtelieden van der Putten-Dirckx
de dag dat zij 50 jaar geleden in 't
huwelijksbootje stapten. Deze 50
jaren zijn doorgebracht op de Kruis
straat al is men in die straat eén
keer verhuisd. Het is echter jammer
dat het feest over de gemeentegren
zen zal worden gevierd, waardoor
Venrays koninklijke harmonie Eu
terpe verstek zal moeten laten gaan.
JOOS VAN DER PUTTEN (82)
zijn zijn 82 jaren niet aan te zien.
Hij was en is nog altijd timmer
man, die geboren en getogen is in
de nabuurgemeente Vierlingsbeek
en daar zijn vak leerde. Via diver
se werkgevers kwam hij in Ven
ray terecht, waar hij 18 jaar bij de
aannemer Martens werkte en op
vele grote bouwwerken werkzaam
was. Hij gaat er nog trots op de
biechtstoelen te hebben gemaakt
voor de Paterskerk welke na de
brand door deze aannemer her
bouwd is. Hij kan nu nog smake
lijk vertellen over de inzet van de
grote Dr. Poels voor beter loon voor
de Venrayse werklieden. Maar ook
de crisisjaren gingen aan hem niet
zondermeer voorbij. Tijdens de ja
renlange werkeloosheid moest ook
hij naar de Peelontginningen en
met de schop voor een karig loon
hard werken. Dat werken met de
schop was voor een timmerman
zwaar werk en vooral bij onwerk
baar weer was het in die dagen
moeilijk met het gebruikelijke loon
naar huis te komen.
Maar ook dat werd overleefd en
via andere aannemers kon hij in de
naoorlogse jaren meewerken aan de
wederopbouw van Venray vooral
van de inrichtingen. Zeventien ja
ren geleden bracht de oudedagvoor-
ziening de AOW uitkomst en met
het pensioen van de stichting Bouw
nijverheid kan hij de welverdiende
rust genieten. Dat hij voor zijn AOW
nummer premie heeft hoeven te be
talen beschouwt hij als een afreke
ning voor wat hem eerder tekort is
gedaan.
ANNA DIRCKX (77)
is geboren en getogen in Leunen als
dochter van de schoenmaker. Zij
herinnert zich nog dat ze zich op
haar eerste plaats verhuurde voor
20 gulden per jaarZij heeft met
een enkele onderbreking haar tijd
uitgediend tot haar huwelijk. De
laatste drie jaar diende zij bij nota
ris Pluymakers Het was daar, dat
haar latere bruidegom een karwei
tje moest doen, wat het begin was
van een karwei voor hun latere le
ven. Die kennismaking beviel im
mers zo goed dat er verkering volg
de. Er werd getrouwd en men ging
wenen in de Kruisstraat, de straat,
welke het paar trouw bleef.
Zes kinderen werden er geboren.
Als een schaduw staat nog het ver
lies van haar zoon Bèr, die op 38-
jarige leeftijd plotseling overleed. De
vijf nog in leven zijnde kinderen
zulen met 14 kleinkinderen het feest
meemaken.
Terugblikkend zijn zij dankbaar
dat beleefd te mogen hebben, dank
baar voor al het goede wat zij on
danks de zorgen mochten meemaken,
genietend van een welverzorgde
levensavond, daarbij gesteund door
de zorgen, welke haar ongetrouwde
zoon nog aan hun besteedt.
Op die 9e mei zal om drie uur in
de Paterskerk een plechtige eucha
ristieviering ter hunner intentie
plaatsvinden en dan gaat het met
kinderen, kleinkinderen, familie en
Donderdag 10 april om 20.00 uur
repetitie voor 't gehele koor.
Maandag 14 april om 20.30 uur re
petitie voor le en 2e tenoren in
school ,de Essel" Ursulastraat 1. De
ze repetitie duurt tot plm. 22.00 uur.
Donderdag 17 april om 20.00 uur
repetitie voor 't gehele koor
Maandag 21 april om 20.00 uur re
petitie voor bassen en baritons in
Hotel de Zwaan. Duur repetitie VAt
uur.
Nieuwe leden zijn weer van harte
welkom op de donderdagavond
repetitie in Hotel de Zwaan.
Afmeldingen uitsluitend bij dhr.
M. Aarts, tel. 1617 of de Zwaan, tel.
1279.
Ten nadele van F. K. werd in zijn
kelderruimte aan de Zuidsingel een
gevulde gereedschapskist ter waarde
van 750,gestolen.
Uit de benzinetank van de in de
Poststraat geparkeerde personen
auto van de Venrayer L. werd een
halve tank benzine gestolen tijdens
het parkeren tussen acht en elf uur
's avonds.
Uit een kleedhokje aan het zwem-
ba dvan het psychiatrisch zieken
huis St. Servatius werd een gouden
horloge ter waarde van 500ge
stolen.
Om zijn woede voor een ontslag
bot te vieren werden vernielingen
aangericht door een 22-jarige Ven
rayer aan de huishoudschool alhier.
Twee kinderen waren getuige dat
een nog onbekend gebleven persoon
wegrende in de Grotestraat toen de
ze uit de juwelierszaak van C.
kwam. Het wegrennen was niet zon
der reden, want de juwelier miste
na het bezoek een tafelklokje ter
waarde van 500,
Weer vond een botsing plaats bij
de ingang van het Brukske met de
Zuidsingel. Nu botste de personen
auto, bestuurd door de 23-jarige
Venrayer A. L. tegen de vrachtauto
bestuurd door zijn 31-jarige plaats
genoot P. v. E. Oorzaak was het niet
verlenen van voldoende voorrang.
Het gevolg was materiële schade.
Plotseling afremmen van de be
stuurder van de personenauto C. M.
uit Oostrum was oorzaak dat de ach
ter deze auto op de Julianasingel
rijdende motorrijder de 20-jarige
Venrayer P. S. dat afremmen te laat
bemerkte. De motor botste tegen de
auto op, de motorrijder kwam te
vallen maar het viel achteraf nog
mee. Geen noemenswaardig persoon
lijk letsel en de materiële schade
viel ook mee.
de buurt naar zaal Lenssen in Geys-
teren waar het gouden paar gaarne
de felicitaties in ontvangst zal ne
men tussen 7 en 8 uur.
In Venray was op die dag geen
plaats en men wil niet van uitstel
weten.