Huldiging N.K.Y. mensen Gouden bruiloft in Yenray Geschiedenis Limburgse Mijnen JKvE LTU M WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Wim Claessens VENRAY IN HET WEEKEND VRIJDAG 4 OKTOBER 1974 Nr. 40 VIJF EN NEGENTIGSTE JAARGANG m PEEL EN MAAS VOOR AL UW DRANKEN VOOR AL UW DRANKEN DRUK- EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF B.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 21 et per mm. ABONNEMENTS PRIJS PER HALFJAAR 8,50 (bij vooruitbetaling) Pauselijke onderscheiding voor M. Peeters Zaterdag heeft het N.K.V. in een intieme bijeenkomst een viertal mensen gehuldigd, die sinds jaar en dag zich hebben ingezet voor deze standsorganisatie. In het ontspanningscentrum van St. Servatius werden de heren M. Peeters, Cox, Troisfontaine en Lens- sen in de bloemen gezet. Voorzitter van Goch heette hen hartelijk welkom met hun echtge noten en gaf een boeiend overzicht van de inzet van deze „Grote Vier" voor hun standsorganisatie. Een or ganisatie, welke in de tijd dat zij er voor werkten, inderdaad veel heeft kunnen bereiken. Veel van wat nu door de jongeren als vanzelfspre kend en „gewoon" wordt ondervon den, is alleen bereikt kunnen wor den door de inzet van mensen als deze. Hij hoopte dat dit geen defi nitief afscheid zou worden, maar dat zij zich zullen blijven inzetten en mede door hun ervaring anderen nog kunnen wijzen hoe bepaalde za ken aangepakt moeten worden. Met een cadeau en bloemen voor de dames onderstreepte hij de dank van het N.K.V. HOOFDACCENT Het hoofdaccent viel in deze bij eenkomst die behalve door de paro chiegeestelijken, ook werd bijge woond door burgemeester drs. Schols en afgevaardigden van ver schillende vakorganisaties, op de M. Peeters. Diaken A. Miermans. geestelijk leidsman van het N.K.V. wees er op dat deze electro-techni- cus niet alleen voor licht, kracht en warmte gezorgd had bij St. Serva tius.. dpch via zijn werk in verschil lende organisaties licht, kracht en warmte gebracht heeft bij vele men sen. Hij herinnerde er aan dat dhr. Peeters in 1928 lid werd van St. Eloy, een lidmaatschap dat in 1939 over geschreven werd naar de KABO. Bleek hij in St. Servatius al het ver trouwen te hebben van zijn mede werkers als hun vertrouwensman bij de directie, ook zijn medeleden in de KABO hadden dat en maakten hem voorzitter van de KABO, ter wijl hij als secretaris van de KAB zijn sporen verdiende bij deze standsorganisatie, welke hem ook afvaardigde in Venrays gemeente raad. Na zijn pensionering kon hij het organisatie-werk niet missen en werd voorzitter van de bejaarden vereniging. Een en ander was voor de Paus aanleiding om hem de on derscheiding te verlenen van het verheven kruis, welke onderschei ding hem door zijn vrouw werd op gespeld. Deken Theunissen sprak als eer ste een woord van gelukwens en waardering uit voor de onderschei dene, die hij dankte voor zijn eer lijke inzet voor velen. Ook hij her innerde er aan dat veel van wat door de standsorganisaties bereikt is kunnen worden, te danken is aan de inzet van mensen als de heer Pee ters. Namens de oud-voorzitters, die ook aanwezig waren, sprak de heer Schoester een woord van gelukwens. Hij deed een dringend beroep op het N.K.V. bestuur de jeugd bij het or- ganisatiewerk te betrekken. Ze wil len best, aldus deze spreker, die nog altijd een van de taken van het NKV ziet de gewonnen welvaart ook te maken tot een stuk welzijn bij de mensen. VOOR VELEN In zijn dankwoord wees de heer Peeters er op dat hij deze medaille Reinier Dupont en Leida Cooren in 't goud Op 25 oktober zal met een plech tige Eucharistieviering in de Paters kerk het echtpaar Reinier Dupont (88 V^) en Leida Gooren (81) temid den van hun 6 kinderen en 21 klein kinderen hun 50-jarig huwelijks feest herdenken. Na die kerkelijke plechtigheid zal de familieschare zich naar zaal In den Engel begeven voor de verdere viering. De gouden bruidegom vertoeft thans nog in het ziekenhuis voor herstel van een beenbreuk die hij opliep toen hij op 26 juli bij het oversteken van de Julianasingel door een auto werd gegrepen. Maar de medische staf denkt dat de gouden bruidegom op die dag ontslagen zal zijn. Mocht dat onverhoopt niet het geval zijn, dan wordt er in ieder ge val gezorgd dat hij toch op die dag met zijn gouden bruid in het mid delpunt zal staan in beide vieringen. DE GOUDEN BRUIDEGOM De ouderen onder onze lezers zul len nog wel weten dat café 't Anker tegenover St. Servatius werd ge rund door het echtpaar Dupont, dat in latere jaren werd bijgestaan door hun kinderen. 34 jaar lang werd dit café echter voornamelijk gedreven door de gouden bruid en het was juist dit café, waar de basis werd gelegd voor hun huwelijk. De gouden bruidegom is geboren en getogen in Swolgen en ging in zijn jeugd, zoals zovele Noord Lim burgers deden, op de eerste zondag van augustus naar Venrayse kermis. Terug van die kermis zag hij met zijn vriend voor café 't Anker twee jongedames zitten. Reinier dacht bij zichzelf: het is toch al laat gewor den, laat mij maar een praatje ma ken met die twee dames. Dat had tot resultaat dat de Groeningse Lei- da Gooren met hem een afspraakje maakte voor de volgende kermisdag. De kennismaking beviel en bezoe ken over en weer werden gebracht. Na ongeveer drie jaar verkering werd er getrouwd. Hun eerste home was café 't Anker, wat toevallig te koop was. De gouden bruidegom verdiende de kost als commissionair voor aard appelen en fruit en heeft dit bijna 50 jaar gedaan. Hij weet daar nog op zijn ziekbed in het ziekenhuis sma kelijk over te vertellen, vooral over het feit dat hij bij het binnentrekken van de Duitse troepen in 1940 van hen de opdracht kreeg de Venrayse inrichtingen van aardappelen en fruit te voorzien. De prijzen van die artikelen werden door de bezetter vastgesteld, maar dat zulks niet al tijd naar de zin van die inrichtingen was, bewijst wel het feit dat de eco nome van Jerusalem nog steeds niet de rekening voor deze leveringen heeft betaald. Hij zit trouwens met meer onbe taalde rekeningen. De laatste levering in de oorlog was een vordering door een Feld- webel, die zonder centen in de han den maar wel met het pistool op de borst, Reinier gelastte te leveren. Het vodje papier wat hij afgaf is nimmer betaald geworden. Trots weet hij verder te vertel len, dat de grootste opdracht, wel ke hij ooit heeft uitgevoerd, is de aankoop voor 100.000 gulden fruit in een keer geweest. Zestien jaar is het geleden dat hij het café 't Anker verkocht en aan de Zuidsingel een bejaardenhuisje kon gaan betrekken. Vandaaruit volgt hij het Venrayse gebeuren en is trots op de vooruitgang van dat Venray, waarvan hij is gaan houden. DE GOUDEN BRUID is geboren in het Oost Brabantse Groeningen en heeft nimmer spijt gehad dat zij naar Venray kwam. De café en het hotel heeft zij altijd graag gerund, ook omdat zij daar door betrokken raakte met het Ven rayse gebeuren. Hotel-café 't Anker was de plaats waar velen, die een bezoek brach ten aan St. Servatius, gaarne ver toefden. Natuurlijk is haar leven niet altijd over rozen gegaan en hebben beiden ook de zorg en de nood van de magere jaren, de krisisjaren, aan den lijve ondervonden. Maar terug blikkend over die 50 jaar kunnen zij temidden van hun kinderen en kleinkinderen toch dankbaar zijn voor het vele mooie en goede wat zij in hun huwelijksleven hebben mogen meemaken. En beiden zien nu uit naar de dag welke een kroon zal zetten op hun huwelijk. Mevr. Dupont mist nu wel de da gelijkse wandeling met Reinier, die door een stom toeval bij een onge luk werd betrokken en in het zie kenhuis belandde. Het zou bijna hun huwelijksfeest bedorven hebben. Maar nu de bruidegom flink op knapt staats niets een plezierige vie ring meer in de weg! En de vele vrienden van dit gouden echtpaar zullen ongetwijfeld met de kinderen en kleinkinderen er een goed feest van maken. in ontvangst had genomen namens velen. Velen, met wie hij had mo gen samenwerken en die hem kan sen gegeven hadden om iets te kun nen doen. En herinneringen opha lend aan de voorbije jaren, moest hem toch van het hart, dat vor mingswerk thans heel gewoon wordt gevonden. Maar het is de plaatselij ke KAB geweest, welke met inzet van eigen krachten en eigen geld heeft kunnen bereiken dat in Ven ray een huishoudschool, een LTS, een Mater Amabilisschool e.a. van start zijn kunnen gaan. Nu dat alle maal gesubsidieerd wordt, wat ove rigens een gelukkige zaak is, heeft men geen mensen van de KAB of NKV meer nodig.Hij kon daar vrede mee hebben, als ook op ander terrein en daar dacht hij b.v. aan bejaardenzorg, eenzelfde gang van zaken gevolgd zou worden. En daar mede kreeg hij applaus te incasseren van het bejaardenbestuur, dat intus sen ook deze plechtigheid kwam op luisteren en met anderen zorgden dat de stapel cadeaux steeds groter en hoger werd. Met een grote receptie en een ge zellig samenzijn werd deze huldiging besloten. Voor Uw RUBEWIJS naar Autorijschool Aanmelden Kennedyplein 10, tel. 2471 Poststraat 8, tel. 1429 Erkend A.N.W.B., Bovag, Va mor gediplomeerd. Ook gelegenheid tot Dallessen Hallo, jongens en meisjes. Op de vorige instuif is omgeroe pen dat de contributie verhoogd zou worden tot 50 cent. Nu krijgen we door bepaalde omstandigheden meer geld binnen, en het gevolg is, dat jullie de gewone toegangsprijs van één kwartje blijft betalen. Komt dus op 5 oktober met nog meer jongelui die tussen de 14 en ±16 jaar zijn, op de Instuif in het Trefcentrum, Goudsmidstraat 9 in Veltum. Het be gint om 19.30 uur. De groetjes van Lia, Hans, Bert, Herman en Netty. ZATERDAG 5 OKTOBER OPTREDEN van DAVID IRELAND Om je een idee van hem te geven, de volgende beschrijving: David Ire land komt uit Engeland en wel uit Chetenham bij Wales, en dat is aan zijn muziek goed te horen. Hij stu deerde 4 jaar aan het college voor het ontwerpen van kleding. In die zelfde periode schreef hij in de wei nige vrije,tijd die hij nog had, vele liedjes. Hij is getrouwd en zijn vrouw en hij besloten in Holland te blijven, omdat ze het er zo fijn vin den. Zijn muziek bestaat uit een mix ture van folk, rock, pop, West-indi- sche muizek en andere vrolijke lied jes. David is geen onbekende voor ons. Hij was in 1972 en in 1973 met het tuinfeest al eens in ons midden. Wij hopen dat het nu net zo gezel lig wordt als toen. De entree is 1.50 en om ±8 uur willen we beginnen. Tot dan. Team P. R.K. OPENBARE LEESZAAL EN BIBLIOTHEKEN - VENRAY Schoolstraat 32 - telef. 1970 Nieuwe aanwinsten: H. Arnoldus, Pietje Puk helpt de voetbalclub (A) C. Bakker, Kinderspelen toen en nu Beschermde monumenten en de Rijksdienst voor Monumentenzorg W. Disney, Verhalen2 (A) R. Feenstra, Een dekselse kwapongen P. v. Keep en L. Jaszman, Vrouwen tussen 40 en 60 E. Kennedy, Weerzien in Boedapest G.A. de Kok, Sporen in de slik G. Rottschalk, Assan, de jongen die stamhoofd vilde worden (B) L. Smulders, Pietje Prik op de bezem bij de heks (A) Het betoog over de Limburgse mijnbouw van Ir. C. Raedts voor de leden van de Geschied- en Oudheid kundige Kring Venray was ge schiedkundig. Maar merkwaardiger wijs gingen de vragen na de boeien de lezing praktisch allemaal over de toekomstige energiewinning in ons vaderland. Hij had dan wel enige kritische kanttekeningen gemaakt bij de mijn-sluitingen maar het aan wezige publiek greep de kans aan, hier een oud-directeur van de Oranje Nassaumijnen en lid van de energie commissie van het Europees parle ment maar eens nader aan de tand te voelen over hoe het nu in de toe komst wel zal moeten. i GEEN ENERGIEBELEID Hij wilde zijn persoonlijke mening daarover graag kwijt, in die zin, dat hij zich afvroeg, waarom men in on ze nabuur-landen rustig doorgaat met mijnbouw? Wij in Nederland gooien de boel dicht omdat we aard gas gevonden hebben, dat we nu zo snel mogelijk tegen de oorspron kelijke afspraak in aan het opma ken zijn. Er komt echter geen nieuw gas bij. Intussen laat men behoorlijk veel kennis inzake mijnbouw verlo ren gaan. Hij weet dat, aan het feit dat Nederland in feite nooit geen energie-beleid had. We speculeren er altijd op zo goedkoop mogelijk aan energie te komen en raakt het eens op, dan beginnen we aan wat an ders. Er zijn mijnen, die praktisch uitgeput zijn, doch ook worden mij nen stil gezet, waaruit Nederland nog miljoenen tonnen kolen kon ha len. Of men die kan laten zitten, nu de olie van de ene dag op de andere zo duur en kostbaar gaat worden, is voor hem een open vraag. Nog niet zo heel lang geleden meende men met kernenergie alle problemen op te kunnen lossen, maar men krijgt er alleen problemen bij. Over Kalkar wilde hij alleen kwijt dat het daar gevolgde procédé kans op ongelukken geeft en dat het wel van betekenis is, dat Ameri kaanse kerncentrales van dit type nu stil gelegd zijn en ook in andere lan den problemen met zich brengen. De financiering van Kalkar noemde hij ook een vreemde zaak daar in de loop der jaren miljoenen gereser veerd zijn, die men nu niet aan spreekt. Al met al geloofde hij dat Neder land te snel zijn mijnen afbouwt. Hij meent dat zelfs de Peelvelden, zoals ze genoemd worden, nog eenmaal in produktie komen. „Maar het is nu eenmaal zo in Nederland, dat men de mijnbouw alleen gewaardeerd heeft in en direkt na de beide oor logen, maar voor de rest heeft men er zich nooit heel druk over ge maaktaldus de heer Raedts. Wel vroeg hij zich af of mén niet de rekening gepresenteerd zal krij gen Voor al de verspillingen van energie, die we ons veroorloven. GESCHIEDENIS Maar nu terug naar zijn geschied kundig betoog over Limburgs mijn bouw. Men zou het een kort extract kun nen noemen van het boek, dat bin nenkort van zijn hand over deze ma terie verschijnt. Daarin rekende hij wel af met de legende als zou de ab dij van Rolduc in Limburg het begin gemaakt hebben met de mijnbouw. Z.i. was daarvan al sprake in het stenen en bronzen tijdperk. In ieder geval hebben de Romeinen, zoals uit vondsten blijkt, ook steenkool in Zuid Limburg ontgonnen en gebruikt om hun baden en huizen te verwar men. En van de Romeinen zal ook de plaatselijke bevolking deze kunst wel afgekeken hebben, die echter geen economische betekenis had. Zelfs niet toen men rond de 12e eeuw deze „zwarte aarde" ging ge bruiken in de metaalbewerking en in de smederijen. Een en ander blijkt ook uit het feit dat de vorsten, die anders hun rechten deden gelden op alles wat uit de grond kwam, zich niet moeiden met de steenkool, die toen al ambachtelijk ontgonnen werden en waarvan de grond eigenaar een bepaald deel van de opbrengst voor zich opeiste. Dat blijkt b.v. in de 16e eeuw als de abdij van Rolduc opgeknapt moet worden en men daartoe gronden gaat verkopen. De monniken houden dan het ontginningsrecht voor zich zelf. Als ontginnen aan de oppervlakte niet meer kan men de berg in moet, problemen krijgt met stutten, met vervoer en bemaling, dan zien we dat families, die eerst zelfstandig „opereerden" zich aaneen sluiten tot sociëteiten en vennootschappen, maar in tegenstelling tot b.v. het mijngebied van Luik, dat zelfs kolen leverde aan Holland, is alles wat Zuid Limburg oplevert voor eigen plaats en omgeving bestemd. In de 18e eeuw gaat Rolduc de zaak wat professioneler aanpakken en men heeft zelfs 300 - 400 mensen in dienst. Deze Kerkraadse mijn komt dan in de Franse tijd onder de Franse wetgeving te vallen en krijgt staatstoezicht via domeinen. Staats toezicht dat blijft als de Fransen rond 1813 weer verdwijnen en de mijn onder het Verenigd Koninkrijk uitgerust wordt met stoommachines en schacht. Pas na de Belgische op stand en door de aanleg van de spoorweg MaastrichtAken met een aftakking naar Kerkrade zijn het vooral de Duitsers die belangstelling krijgen voor de mogelijkheden in Zuid Limburg. De hele 19e eeuw zien we dat daar boringen verricht worden concessies worden aange vraagd en verkregen, maar door het feit dat er onvoldoende vervoer was en er ook een crisistijd kwam in de mijnbouw kwamen toch nog weinig nieuwe mijnen tot stand. In het begin van de 20ste eeuw komt een nieuwe mijnwet tot stand, die het exploratierecht toekent aan de staat en de opkomst van de Staatsmijnen mogelijk maakt. Een opkomst die intussen al weer voorbij is, nu de mijnen gesloten worden. Ir. Raedts wist met vele voorbeel den de geschiedenis der mijnen te vertellen, waarbij hij ook nog wees op de grote rol van Dr. H. Poels en Mgr. Nolens, die als priesters een grote invloed hadden op het sociale en maatschappelijke beleid der mij nen. INBRAAK IN DE BRAK Nog voor de opening brachten on bevoegden, door inklimming via het dakvenster, een bezoek aan de Brak, het nieuwe onderkomen voor de on georganiseerde jeugd in de voorma lige landbouwschool aan de Sta tionsweg. Ontvreemd werd een sterio instal latie en platen ter waarde van 1250,—. WEER SNEUVELDEN RUITEN IN KLEUTERSCHOOL Weer vierden vandalen hun lus ten bot op de kleuterschool, aan de Beukenlaan. Er sneuvelden ook nu weer drie ruiten. De recherche vindt het onver klaarbaar dat geen meldingen bin nen komen van mensen uit deze dichtbevolkte wijk, die hiervan iets gezien en gehoord hebben. Zij hoopt dat middels dit bericht klaarheid kan worden verschaft over deze rui- tengooierij. GASTARBEIDER AFGETUIGD Zonder aanwijsbaar motief werd in de nacht van zaterdag op zondag de 30-jarige in Venray verblijvende Marokkaanse gastarbeider A. O. voor de frituretent aan de Korte- straat door een stel dronken jonge lui in elkaar geramd. Zo erg, dat toen de politie arriveerde, zij deze gastarbeider per politieauto naar het ziekenhuis overbracht, waar een aantal hechtingen moesten worden aangebracht nabij het linker oog. De recherche heeft aanwijzingen waar door deze herrieschoppers spoedig de rekening kan worden gepresen teerd. INBRAAK GING NIET DOOR, DANKZIJ ALARMINSTALLATIE Zaterdagmorgen omstreeks kwart voor vijf werden de bewoners van de Grotestraat in hun laatste slaap gestoord door de alarminstallatie van het kledingmagazijn van Oor schot in de Grotestraat. De slaperi- gen die poolshoogte gingen nemen, zagen dat de inbrekers, geschrokken door het alarmsignaal met grote vaart in een grote Amerikaanse slee vertrokken. De politie, die enkele minuten na het alarm ter plekke verscheen, kon alleen maar konsta teren dat de voordeur was gefor ceerd maar dat de inbrekers niets hadden meegenomen. Geruchten als zou het lang heb ben geduurd voordat de politie arri veerde, worden door de politie ten stelligste ontkend, omdat toen de alarmmelding binnenkwam een sur veillanceauto bij het bureau was. Deze werd onmiddellijk ingezet, ter wijl enkele minuten later reeds de tweede auto kon worden ingezet. I VERKEERSONGEVALLEN - Te veel links door de bocht was oorzaak dat op de kruising Gas- straatHeuvelstraat een botsing plaats vond tussen de personen auto's, bestuurd door de 62-jarige H. v. D. uit Vierlingsbeek en de 24- jarige bestuurster mej. T. K. uit Overloon. Het bleef hier bij mate riële schade. Op de Langstraat was mede het gladde wegdek oorzaak van een ver keersongeval. De personenauto, be stuurd door de 35-jarige H. v. V. uit Gemert, moest afremmen öïn een te gemoet komende Auto bestuurd door de 27-jarige K. B. uit Venray vrije doorgang te verlenen omdat een ge parkeerde auto daartoe aanleiding gaf. De afremmen lukte niet, mede door het door regenval glad gewor den wegdek. De auto schoof door en botste tegen de tegemoetkomende auto aan. Ook hier lichte schade. Op de Maasheseweg wilde de bestuurder van een vrachtauto de 32-jarige Venrayer A. K. achteruit vanaf de parkeerplaats bij de Burg graaf de Maasheseweg oprijden. Hij lette onvoldoende op en de door hem bestuurde auto botste tegen de per sonenauto, bestuurd door de 24-ja- rige Venrayse mej. A. C. Deze liet juist twee passagiers uitstappen. Hier ontstond behoorlijke schade. De bestuurster van de perso nenauto de 23-jarige mej. E. F. uit Venray gaf op de kruising Maas hesewegSmakterweg geen vrije doorgang aan de bromfietster mej. W. T. uit Maashees. De bromfiets berijdster kwam zo ongelukkig te vallen dat zij naar het ziekenhuis moest worden vervoerd. De 18-jarige bromfietsberijd ster mej. H. D. uit Venray sloeg op de T-kruising SchoolstraatSchou tenstraatje linksaf zonder richting aan te geven. Dat werd haar nood lottig want de door haar bestuurde bromfiets botste tegen de personen auto bestuurd door de 37-jarige Ven rayer J. v. B. Maar het liep geluk kig af met wat ontvellingen en ma teriële schade. Op de kruising Paterslaan KruisstraatHenseniusstraat sloeg de 16-jarige jongedame J. v. K. met haar fiets links af zonder op het ver keer te letten. De personenauto, be stuurd door de 29-jarige P. N. uit Heeze kon de jongedame niet meer ontwijken. Bij de botsing liep de jon gedame een geschonden gelaat en wat builen en schrammen op. Na medisch behandeld te zijn kon zij naar huis worden vervoerd. Overi gens was er alleen materiële schade. PERSONENAUTO TEGEN FIETS Op de kruising MolenpadWest singelVelt. Kleffen verleende de bestuurder van de personenauto, de 25-jarige G. J. geen voorrang aan de 14-jarige fietser H. J. De ver wondingen, welke de jongen opliep waren van dien aard dat hij naar het ziekenhuis moest worden overge bracht. Daar bleek een en ander toch nog meé te vallen, waardoor hij later naar huis kon worden ver voerd. Op de kruising Noordsingel ver leende de 52-jarige bestuurder van de personenauto A. A. uit Wester beek geen voorrang aan het 5-jarig meisje M. G., die met haar fietsje de Noordsingel bereed. De kleine moest met diverse verwondingen naar het ziekenhuis worden vervoerd. VRACHTAUTO TEGEN PERSONENAUTO Op de kruising Hoenderstraat Westsingel verleende de 22-jarige bestuurder van een personenauto J. v.W. uit Blitterswijck geen voorrang aan de vrachtauto, bestuurd door de 49-jarige A. M. uit Asten. Bij de bot sing moest een inzittende van de personenauto de 35-jarige mevr. C.- W. uit Venray wegens opgelopen verwondingen naar het ziekenhuis worden vervoerd. Op de kruising Schoolstraat Henseniusplein verleende de be stuurder van de vrachtauto de 32- jarige J. H. uit Tegelen geen voor rang aan de over de Schoolstraat rij dende personenauto, bestuurd door de 28-jarige R. A. uit Venray. Het bleef bij materiële schade. De Venrayer H. deed aangifte dat hij, na geparkeerd te hebben, bij het wegrijden een deukje had veroorzaakt aan de wagen van zijn plaatsgenoot R. Deze had van de schade niets bemerkt voordat de po litie hem daarvan in kennis kwam stellen. Op de kruising Bongerdstraat Tuinstraat ontstond lichte schade bij de botsing tussen de personenauto bestuurd door de 30-jarige M. L. uit Venray en de vrachtauto bestuiyd door de 37-jarige J. v. V. uit Vier lingsbeek.

Peel en Maas | 1974 | | pagina 9