Modehuis Thomassen DE WEG TERUG... Verkoopsters Vlotte modische jongeman Buiten-Spel 73 Venray krijgt speels front Een Franse krijgsgevangene bezocht Heide OIRLOSE DRUMBAND NAAR LANDSKAMPIOENSCHAP IN BLOKKER N.H. voor onze Dames-afdeling voor onze Heren-afdeling VELDEKE Vlooienmarkt VRIJDAG 11 MEI 1973 No. 19 VIER EN NEGENTIGSTE JAARGANG VOOR AL UW DRANKEN PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WFFIf Rl AH VOOR VFNRAY FM OMCTDCI/CKI ADVERTENTIEPRIJS 1» ct per mm. ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 TWIA T LIYUfl I Bil WI19||\CACI1 pR|JS pER HALFJAAR f 7J0 (bi| voonilUwtalinfl) De 78-jarige moeder Gielens schrok een beetje toen aan haar woning aan de Heidseweg een vreemde heer aanbelde, die in Frans en gebroken Duits vroeg of hij hier nu eindelijk op L 36b Heide was. Ze kende de intussen wat grijzer, dikker en ouder geworden Pierre Ratel uit het Franse Montereau niet meer terug, die toch eens haar gast was geweest en wiens jasje ze zelf de naam Gielens L 36b Heide genaaid had Pierre Ratel, de Fransman was een soort bedevaart aan het houden. In 1940 werd hij door de Duitsers krijgs gevangene gemaakt en was na ver schillende omzwervingen door Duit se gevangenkampen terecht gekomen bij boeren in de omgeving van Kleef. Daar moest hij o.m. prikkeldraad opruimen en boerenwerk doen wat deze jonge Fransoos niet alleen knap begon te vervelen, maar hij wilde maar huis. In 1942 besloot h'ij de sprong te wagen en wist in de buurt van Gennep over de Nederlandse grens te komen. Hij wist via kame raden een adres in Valkemswaard, waar men hem verder zou kunnen helpen. Maar voordat hij in Valkenswaard was, werd het een sluippartij langs landweggetjes en door sloten, want in zijn krijsgevangene-klofje hoorde hem een Duitser maar te ruiken en hij was de sigaar. IN DE SLOOT Op 16 oktober trof de inmiddels naar Nieuw Zeeland geëmigreerde Harry Gielens op weg naar de molen in Heide een vrij raadselachtige fi guur aan, die meer in de beek dan in de wegkant liep en die schijnbaar ontzaggelijk bang was. Hij sprak de ze man aan en stelde hem gerust. Hij zou wel voor hulp zorgen. Zo kwam op die merkwaardige 16 oktoberdag 1942 Pierre Ratel in het huis van de familie Gielenis in Heide. Al deze gegevens staan nu nog al tijd genoteerd in het oorlogsdagboek dat de nu 37-jarige dochter Mien, in middels mevr. Muysers geworden, als meisje heeft bijgehouden. Maar ook de dochter Gerda, thans bij haar ouders thuis .herkende de uit de voe ring geknipte naam, die de heer Ra ttel nu na 31 jaren nog altijd bij zich droeg. En zo was ook nu het ijs even gauw gebroken als in 1942, alhoewel het toen een heel stuk moeilijker was in het 10 kinderen tellende ge zin Gielens, waar men toch al met de ruimte woekeren moest. Maar de Heide zou de Heide niet geweest zijn als er geen hulp ge boden werd. Want ondanks het feit dat men niet met de geschiedenis te koop liep, kwam van deze een paar sokken, van die een stel ondergoed, van nummer drie een overhemd en wist moeder Gielens aan een pak te komen. Misschien wel onvoorzichtig, achteraf bekeken, bracht ze de naam en het adres van de familie Gielens hierin aan. En verder zorgden weer anderen uit de Heide, dat hij met de bus en de trein veilig in Valkenswaard kwam, waar weer anderen zorgden dat hij via België naar Frankrijk kon, waar men aan de grens hartelijk lachte toen hij vertelde krijgsgevan gene te zijn. Men had nog nooit zo'n deftige krijgsgevangene gezien. Dat was voor de familie Gielens het einde van een van de vele goe de daden, waarvan dat dagboek he den nog getuigt. Maar voor Pierre Ratel was dat niet het einde TERUG Voor hem stond als een paal bo ven water, dat hij eens de weg terug zou gaan maken. Voor hem was dit alles zo'n belevenis geweest, waarin naast alle beroerdigheid toch ook de goedheid en behulpzaamheid van zo vele mensen had leren kennen dat het kleine stukje stof met de naam van Gielens altijd bij zich droeg. De oorlog duurde voort en na de oorlog werd de onderbroken studie voor ingenieur weer aangepakt opnieuw begonnen. Er werd een ge- De drumband van fanfare Ons Genoegen uit Oirlo, welke op 20 mei zal deelnemen aan het landskampioenschap te Blokker. Op zondag 20 mei ajs. zullen van wege de Katholieke Federatie van Fluit en Tamboerkorpsen in het N. Hollandse Blokker de landskam pioenschappen worden gehouden. Door de Limburgse Bond zijn hiervoor aangewezen de bandskam pioenen 1972. In de 2e Divisie Tam boerkorpsen is dat de drumband van fanfare Ons Genoegen uit Oirlo. Dit korps momenteel uitkomend 'in de le Divisie is al weer enkele maan den enthousiast en vol overgave „in training" onder leiding van instruk- teur Henk Martens. De korpsleden weten dat van hen veel verwacht wordt en daarom zullen ze maar met één doel naar Blokker vertrekken: het landskampioenschap! Toch wordt de konkurrentie ge vreesd, omdat een kampioenschap meestal een kwestie is van minieme verschillen in het puntentotaal, vaak veroorzaakt door nuanceverschillen in opvatting en presentatie. Het is bekend van de Oirlose drumband dat men probeert te musicéren. op de trommen en dat het showelement, onmiskenbaar een belangrijk facet bij tamboerkorpsen, beheerst wordt door deze groep. Niet voor niets is het gezelschap een veelgevraagde en graag geziene gast bij muziekfeesten. Bestuur en leden van Ons Genoe gen hebben veel vertrouwen in het resultaat op 20 mei en hopen voor het eerst in de historie van de ver eniging een landskampioenschap bin nen te halen. zin gesticht en vele vel© dingen in een mensenleven hielden hem terug van de weg, dié hij eens had afge legd. Maar dan is hij in rijn wagen gestapt om met zijn echtgenote ein delijk die weg terug te beginnen. Via Brussel, Valkenswaard, ging het op Deurne aan, want hij had op de kaart precies uitgekiend hoe het allemaal moest. Maar al rijdende op de nieu we brede Deurneseweg, schrok hij van de flats in Veltum, die er eens niet waren en hij kon nergens meer de Heidse molen vinden, die hem steeds in herinnering gebleven was. Mensen, die hij in het Frans en heel gebrekkig Duits vroeg naar L 36b keken hem onbegrijpend aan, totdat rijn cog viel op het verkeers bord' dat naar Heide wees en hij langzaam maar zeker zijn Franse wagen zijn het einddoel bracht. En daar wist men hem te vertellen dat L 36b niet meer bestond. Dat heet nu heidseweg en daar vond hij dan ook werkelijk vader en moeder Gielens terug, welke laatste wat argwanend deze vreemdeling bekeek. Zij her kende het stukje lang bewaarde stof met haar eigen naam niet meer, doch haar dochter Gerda, nog klein op die gedenkwaardige 16e oktober 1942, wist zich de geschiedenis te herinne ren en herkende in de ouder gewor den man de oorlogsgast van vroe ger. Mevrouw Muysërs met haar dag boek werd er bij gehaald en toen Toen is alles op zijn pootjes terecht gekomen. Monsieur Ratel en zijn vrouw hebben in geuren en kleuren het verhaal van de belevenissen van die dagen weer eens gehoord. WAAROM Het was Mevr. Muyis>ers die na mens haar ouders de honneurs waar nam en de Franse gasten bracht naar het Duitse en Engelse kerkhof waar de Fransman bij het zien van al die kruizen en gedenkstenen zich af vroeg: „Waarom moest dit allemaal gebeurenZe bracht hen naar de Vredeskerk en naar het Nationaal Oorlogsmuseum in Overloon, waar de Franse familie urenlang vertoef de en herinneringen op kon halen aan hoe de oorlog hier wel was. Ze leidde hen ook door het nieuwe mpnOjt qp-.nh vaMc&eS, f^lJbkrnBtmückim een> De krijsgevangene van 1942 HEEFT PLAATS VOOR: 17-18 JAAR Echtgenote Commissaris van de Koningin opent: Venray en de Franse ingenieur kon maar niet genoeg krijgen over onze methoden van woningbouw, van de openheid van onze woningen, van de bestemmingsplannen en vooral van d'e enorme uitbreiding van de plaats, die hij kende als een stil en klein boerendorp. En telkens weer werden herinne ringen opgehaald. Hce hy na byna 3 jaren geen fatsoenlijk bed gehad te hebben, bij de familie Gielens in een ouderwets bed kroop en daar bijna 24 uren sliep, of hij de te weinige nachtrust van die 3 ja ren in moest halen. En voor hem op tafel lag het kleine restje stof van een eens gekregen colbert, de wegwijzer terug. Met veel franse hartelijkheid is dan afscheid genomen en men heeft de familie Gielens bezworen toch ook eens naar Moutereau te komen. Het ziet er wel naar uit dat zulks het geval zal zijn. De reis ging door naar Gennep, waar nu de grens legaal overschre den werd. Men wilde in Kleef de boer op gaan zoeken, waar eens de pin- draad opgerold moest worden en het boerenwerk proest worden gedaan. Maar achter is gebleven de her innering aan een dankbare fransman, die 31 jaren lang een stukje stof heeft bewaard als bewijs dat kleine mensen groot kunnen rijn. Nadat Mr. Dr. Ch. van Rooy, Com missaris van de Konigin in Limburg, op 30 mei a.s. om elf uur het nieuwe ludieke Schouwburgplein zal hebben geopend, zal zijn echtgenote, mevr. M. J. van Rooy-Müller om half twaalf de tentoonstelling Buiten-Spel 73 aan dit plein openen. Genodigden en pers maken hierna een rondgang over de grote expositie waarna deze om half twee voor het publiek wordt opengesteld. FRONT De hierbij geplaatste foto toont de maquette van het voorfront van deze tentoonstelling. Een ijle stalen con structie van twaalf meter hoogte zal het voorfront met de ingangspartij van de tentoonstelling vormen. Een team van jonge Venrayse ar chitecten heeft dit bouwsel ontwor pen. Het zal o.a. luifels en kassa's bevatten en zo doorzichtig zijn dat vanaf het plein het er achter liggen de tentoonstellingspark zichtbaar blijft. Een zee van bloemen, groen en vlaggen, 's avonds prachtig ver licht, zal Buiten-Spel '73 tot een feestelijke omlijsting van het nieuwe plein maken. Volgende week begint de bouw van het tentoonstellingscomplex. De in richting start op 24 mei, verwacht wordt dat de laatste week honderden mensen doende zijn om de grote ex positie op tijd klaar te krijgen. Het gehele complex omvat niet minder dan bijna 5.000 vierkante meter, gro tendeels moderne hallen, ten dele park. Voor een goede gang van za ken bij het aanvoeren van stand materiaal, wordt een los- en parkeer plaats van ruim 500 m2 stelcanplaten voor de hallen gelegd. De tentoonstelling zal geopend zijn van 30 mei tot en met 6 juni iedere dag van 13.30 - 17.00 en van 19.00 - 22.30 uur. Voor groepsbezoek (20 deelnemers miinimaal) wordt korting op de toegangsprijs gegeven aanvira- gen te richten aan het secretariaat: Hoge Beek 93, Venray (tel. 04780 - 3496), na 23 mei is het bureau ge vestigd op de tentoonstelling, tel. 04780 - 3266. Op donderdag 17 mei wordt in het Gemeenschapshuis (ingang Jan Hen- senstraat) een bijeenkomst van Vel- deke-Raoy gehouden. Hierbij zal o.m. de voorlopige konklusie bekend gemaakt worden over de enquête, welke in geheel Venray is gehouden over het gebruik van het Venrayse dialekt. Verder zullen oude volksverhalen uit onze streek worden uiteengezet en bandopnamen hiervan gedraaid worden. Belangstellenden zijn welkom. De vlooienmarkt voor Tanzania op Goede Vrijdag heeft plm. 700, opgebracht. Hartelijk dank aan de winkeliers, die goederen hiervoor beschikbaar gesteld hebben. Monsieur Ratel nu

Peel en Maas | 1973 | | pagina 1