VOETBAL VAN VROEGER IN VENRAY
Leenenl
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
D.A.W.
V.V.V.
VRIJDAG 4 ME11973 No. 18
VIER EN NEGENTIGSTE JAARGANG
VOOR AL UW DRANKEN
PEEL IN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 16 ct per mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER HALFJAAR 7.50 (bij vooruitbetaling)
Het elftal van D.S.O. dat in 1912 kampioen van Limburg werd in de
2e klasse van de Limburgse Voetbalbond. V.l.n.r. boven: E. Esser,
Saes, P. Esser, midden: A. Jacobs, S. Esser, S. van Kleef; onder: P,
Hawinkels, P. Emons, J. Derksen, F. Fonck. (Foto: J. Fonck)
Pim Muiier (18651954), de „va
der" van de Nederlandse sport,
brengt in 1879 in de Koekamp te
Haarlem de eerste voetbal aan het
rollen. In hetzelfde jaar nog richt hij
„g ood old" H.F.C. op: de oudste
voetbalclub van Nederland. Hij had
het spel leren kennen in Engeland
waar in 1863 de „Football Associa
tion" was opgericht. Het voetbal van
destijds verschilde echter toch wel
wat met dat zoals wij het nu kennen.
Het was eigenlijk een mengelmoes
van rugby en voetbal.
Zo speeldem en in de opstelling:
één doelverdediger, één back, één
middenvelder en acht voorhoedespe
lers. Eerst vanaf 1883 ging men spe
len in de opstelling, die met enige
varianten, ook nu nog gebruikelijk is.
Maar het zou nog tot 1890 duren
voordat men afstapte van 2 scheids
rechtens. Ook de penalty was tot 1897
onbekend. Na de oprichting van
H.F.C. begon het voetbal in ons land
snel populair ite worden, vooral in
de steden; zij het dan dat de beoefe
ning ervan in het begin voorbehou
den bleef aan de meer gegoeden.
R.A.P. (thans niet meer bestaand)
wordt opgericht en ook U.D., H.V.V.,
Sparta, H.B.S., Be-Quick, Vitesse enz.
Ondertussen was op 8-12-1889 de
Nederlandse Voetbalbond opgericht,
die in 1929 bij het vijftig-jarig be
staan het praedicaat Koninklijke zou
worden verleend. In 1908 komt voet
bal voor het eerst weer op het pro
gramma van de Olympische Spelen
(Londen).
Langzamerhand' dringt het voetbal
spel ook door tot op het platteland.
Zo ook in Venray.
Eerste voetbal
in Venray
Peel en Maas van 30 maart 1901
brengt het volgende bericht:
Naar wij vernemen, hebben zich
alhier enige heeren vereenigd, met
het doel om de voetbalsport te be
oefenen.
Daar deze voor Venray nog nieu
we sport zeer opwekkend en interes
sant is, en bovendien bijzonder ge
schikt om de spieren der jongelui te
versterken, kan men verwachten, dat
spoedig meer anderen dit voorbeeld
zullen volgen, zodat een goed ge
organiseerde club kan worden opge
richt. Enkele der deelnemers moeten
reeds goede vorderingen maken met
de beoefening dezer sport.
Of het inderdaad tot de oprich
ting van een club is gekomen, is niet
bekend; mogelijk heeft men alleen
maar onderlinge partijtjes voetbal
gespeeld. Als vrij zeker kan worden
aangenomen dat ze geen lang be
staan hee.ft gekend.
Veélhaas-Hensenio
Dat valt op te maken uit het be
richt, dat op 16 september 1906 in
café Hoedemakers aan 't Hensenius-
plein, de voetbalclub „De Peelhaas"
wordt opgericht. 22 leden treden toe
en Eugène Esser wordt tot voorzit
ter gekozen.
Een week later al vindt op een
terrein van P. J. Derks te Vel turn
de eerste oefening plaats. Nog weer
enige weken later speelt men een
onderlinge oefenwedstrijd op een
weiland van Joh. Hoedemakers aan
de Merseloseweg. Peel en Maas weet
te melden, dat de wedstrijd werd
bijgewoond door veel nieuwsgieri
gen en belangstellenden, die te voet,
per fiets en per rijtuig naar het ter
rein gekomen waren. Waarschijnlijk
heeft men de naam „De Peelhaas"
verandert in „Hensenio", want de
club van deze naam, die haar do
micilie had op een terrein achter het
„Nieuwhuis" aan de Smakterweg,
speelt in 1908 en 1909 een aantal
vriendschappelijke wedstrijden tegen
buurtclub, zoals Wanssum en Horst,
maar ook tegen Wilhelmina uit Oir-
lo dat ze in april 1909 met 51 klop
ten. Ook Hensenio is geen lang leven
beschoren geweest.
D.S.O.
Dat blijkt uit Peel en Maas van
21-1-1910, waarin de volgende op
roep is geplaatst:
Enige jongelui bij wie het sport-
vuur nog niet gedoofd is willen met
Uw steun een krachtige club tot stand
brengen. Reeds zijn ze met 12. Lief
hebbers van de edele voetbalsport,
gaat hun gelederen versterken. Of zal
er in ons dorp geen voetbalclub kun
nen bestaan? Zie dan naar het klei
ne Oirlo, waar reeds lang een
bloeiende voetbalclub bestaat met 25
werkende en 50 ereleden. Jongelui
van het dorp, wordt lid van de nieu
we voetbalclub D.S.O. en meldt U
aan in het clublokaal van Wijnho
ven in de Houtenroek.
D.S.O. (Door Samenspel Overwin
nen) schijnt onder een beter gestern
te te zijn geboren dan hun voorgan
gers. In de ruim twintig jaren van
haar bestaan, zal ze tot roemruchte
prestaties komen.
Ze gaan meteen zeer goed van
start. In 1910 wordt BW (Boxmeer)
met 52 verslagen en ook VW II
moet met 6—2 hetl ood je leggen. Het
terrein van DSO is gelegen op „Den
Dril" aan de Merseloseweg. Eintracht
uit Bcch wordt daar in april met wel
zeer duidelijke cijfers verslagen:
17-0.
D.S.O. kampioen
van Limburg
Maar het gloriejaar wordt toch
Het elftal van D.S.O. dat in het seizien 1927-1928 het kampioenschap
van de 2e klasse R.K.F. behaalde: v.l.n.r. H. Lichteveld (secr.), B. To
nen, Derks, J. Kusters, Doodeweerd, T. Lemmens, M. Litjens, H. v. d.
Heuvel, Fr. Pluym, Sj. Truyen, H. Derks, Sj. Swaghoven.
(Foto: H. Lichteveld)
1912. Op het terrein aan „De Hoop"
waarnaar men inmiddels is verhuisd,
zijn ze nagenoeg onverslaanbaar.
Door een 81 overwinning op Ger
manic us uit Venlo worden ze kam
pioen van de noordelijke afdeling 2e
klasse van de LimJburgse voetbal
bond. Daarna zetten ze de kroon op
hun werk door in Maastricht MW II
met 31 te verslaan en daardoor
ongeslagen kampioen van Limburg
te worden.
Ook in vriendschappelijke wed
strijden leveren ze opmerkelijke
prestaties. Zo wordt het Rïjnelftal
uit Arnhem (een selectie van spelers
van Vitesse en enandere Arnhemse
clubs, waaronder 2 van het Oostelijk
elftal) met een 6-2 nederlaag huis
waarts gestuurd. Tegen Münch-Glad-
bacht 1894 wordt een gelijkspel (2-2)
bevochten.
De successen van D.S.O. trekken
sterk de aandacht. In maart 1912
wordt de linksback Paul Esser op
gesteld in het Limburgs elftal voor
de wedstrijd tegen Belgisch Limburg;
een eer die in december van dat jaar
aan maar liefst 4 D.S.O.-ers te beurt
valt: P. Esser, S. Esser, Emons en
Tromp.
Uit het weinige dat over 1913 be
kend is, valt toch wel op te maken
dat er goede resultaten worden ge
boekt. Zo wordt Concordia (Roer
mond) op eigen terrein een 50 ne
derlaag toegebracht.
Maar dan wordt het stil rond
D.S.O. Het is 1914. De eerste grote
wereldbrand )19141918) is uitge
broken. In Nederland worden tien
duizenden jongemannen opgeroepen
om het land in staat van verdediging
te brengen en daardoor te trachten
de neutraliteit te handhaven.
Voor voetballend Nederland breek,
vooral op de dorpen, een moeilijke
periode aan. Maar als na de wapen
stilstand van 11 november 1918 de
krijgsmannen in de loop van 1919
weer huiswaarts keren, komt er weer
snel leven in de voetbalbrouwerij.
Ook D.S.O. herleeft. Na enkele
vriendschappelijke wedstrijden (de
eerste tegen SSS Overloon, dat met
1—0 wordt verslagen), begint men
aan het einde van 1919 vol goede
moed aan de competitie. En niet zon
der succes, want in het voorjaar van
1920 wordt het afdelingskampioen
schap behaald (ongeslagen en met 50
doelpunten voor en slechts 4 tegen).
Toch is de vreugde niet onvermengd,
want in januari 1920 is P. Emons
een van de beste D.S.O.-ers in
Venray bij een verkeerongeluk om
het leven gekomen.
Het kampioenselftal zag er (ver
moedelijk) als volgt uit:
Doel: H. Jacobs; achter: van de
Kerkhof, Raedts; midden: Kellenaers,
Willems, A. Jacobs; voor: A. Jans
sen, Aerts, Kersten, H. Janssen, Ver-
sleijen.
Niet alleen on Venray, maar over
al neemt de belangstelling en de be
oefening van de voetbalsport toe; het
begint een volkssport te worden. In
september 1921 noteert de Limburg
se Voetbalbond zijn 2000e lid (aan
vang 1920 waren het er 725 en in
1909 nog slechts 340).
De vele sigarenmakers, die Venray
in die dagen telt, beslulit in 1920 om
een eigen vereniging op te richten,
die de naam D.A.W. krijgt en even
eens op de Hoop speelt (waar nu het
parkeerterrein van het zwembad ge
legen is). Eind 1921 maken de volgen
de spelers deel uit van het elftal:
A. Vermeulen, A. van Dooren, J. van
Dooren, H. Hendriks, J. Vermeulen,
E. Vermeulen, G. Aerts, A. Tonen, A.
van Dooren, A. Peeters en nogmaals
A. van Dooren. Een lang bestaan is
voor D.A.W. niet weggelegd geweest.
In 1922 is het einde aangebroken.
Maar D.S.O. voetbalt verder, on
danks financiële moeilijkheden waar
mee men nog al eens te kampen
heeft. Ze nemen desondanks een
nieuw terrein in gebruik aan de
Leunseweg, waar men er echter tot
1927 niet in slaagt het to kampioen
te brengen. In mei 1927 verhuist
D.S.O. weer naar oen nieuw terrein
op de Hoop. In de openingswedstrijd
wordt VVV II een 53 nederlaag
toegebracht.
Verder bereikt de ploeg de finale
van de Mgr. Schrijnenbeker. Tegen
de ongeslagen kampioen Kerkrade
moet men echter het loodje leggen.
Een zeer succesvol jaar wordt 1928.
DSO is weer kampioen maar slaagt
er niet in te promoveren. Het vol
gende seizoen wordt gespeeld: in de
2e klasse D met o.a. 3 Nijmeegse
clubs: Novictmagum, Union II en
O.B.O. Op het einde van de compe
titie staat DSO in de onderste regio
nen. Gekweld door financiële zor
gen, mede veroorzaakt door de op
komst van nieuwe Venrayse clubs,
gaat het bergafwaarts met D.S.O.
Bij de aanvang van 1931 is de club
ontbonden en gaat de belangstelling
uit naar een drietal nieuwe clubs,
namelijk „De Valk", „Albatros" en
„Servatius".
De Valk en Albatros zijn voortge
komen uit het patronaatsvoetbal,
terwijl Servatius werd opgericht door
het verplegend personeel van het
Servatius-gesticht. Enige jaren later
voegt zich bij genoemd drietal ook
nog „V.V.V." (opnieuw een club op
gericht door sigarenmakers).
Achtereenvolgens zullen de revue
passeren Albatros, V.V.V., De Valk
en Servatius.
Albatros
Deze club ontstaan rond 1930
is er niet in geslaagd het tot af
delingskampioen te brengen. Wel
heeft ze in de 4 of 5 jaren van haar
bestaan redelijke prestaties ge
boekt. Zowel in het seizoen 1931-'32
als in dat van 1932-'33 werd een
derde plaats bereikt.
Op 2e Pinksterdag 1932 speelde
Albotros op eigen terrein (sportveld
Leunseweg) een internationale ont
moeting tegen Ratingen (bij Düssel-
dorf); de wedstrijd die in de stand
22 eindigde, trok veel belangstel
ling. Albatros trad aan in de vol
gende opstelling:
H. Stevens, J. Gommans, P. Jans
sen, H. Derks, v. d. Eyken, Lumler,
W. Vermeulen, Fr. Hendriks, Cop-
pus, A. Gommans en M. Derks.
Evenals D.A.W. is ook V.V.V. op
gericht door de werknemers van de
Venrayse sigarenindustrie (begin der
dertiger jaren). Hoewel ze een waar
devolle bijdrage hebben geleverd aan
het Venrayse voetbal, is hun de eer
van een kampioenschap niet vergund
geweest.
Dat ze wel degelijk meetelden
blijkt uit de wedstrijd Venray
Wanssum, gespeeld op 14 februari
1932 ten bate van de Venrayse werk
lozen. In het selectie-elftal van Ven
ray waren behalve spelers van De
Valk en Albatros ook 4 VW-ers op
gesteld, t.w. Janssen, Willems, To
nen en v. d. Heuvel. De wedstrijd
geleid door scheidsrechter J. Lich
teveld, eindigde in een 73 over
winning voor Venray en bracht het
Crisds-comité 87.40 in het laadje.
De Valk
De Valken die hun „home" heb
ben aan de Leunseweg, hebben in de
loop van hun bestaan (19261945)
zeer goede resultaten geboekt. Op
het einde van de competitie 1934*35
bezetten ze de 2e plaats en promo
veren daardoor van de Overgangs
klasse naar de I.V.C.B. Ook in het
seizoen 1935-'36 weten ze wederom
een 2e plaats te veroveren. Het daar
op volgende seizoen levert een 4e
plaats op. Maar tot hun beste pres
tatie komen ze in 1939 als ze door
een 21 overwining op WV II (Ven
lo) het kampioenschap van de 3e
klasse I.W.C.B. weten te behalen. In
deze competitie werd o.m. gespeeld
tegen Montagnards (Bergen). De Valk
kwam hiertegen met het volgende
elftal binnen de lijnen:
Doel: L. Ewalts; achter: M. Man-
ders L. Volleberg; midden: Th. De-
rikx, H. Derks, M. Derikx; voor: P.
Loonen, J. de Bruyn, P. Schellen, A.
van Daal, A. van de Heuvel.
Grote belangstelling trokken de
vriendschappelijke ontmoetingen die
De Valk in 1938 en 1940 speelde te
gen aartsrivaal Servatius. Beide wed
strijden eindigden in een zege voor
De Valk; het enthousiasme van De
Valk won van het betere techniek
van Servatius. In de competitie 1940-
'41, toen de Valk voor het eerst met
Servatius in dezelfde afdeling was
ingedeeld, moest het echter in Ser
vatius zijn meerdere erkennen met
4—2 en 1—3.
In de competities van de oorlogs
jaren 40-44 worden aanvankelijk
goede resultaten bereikt, maar mede
door de bijzonder moeilijke omstan-
digeden raakt men later toch op zijn
retour (1944 een 7e plaats).
Servatius
Op 20 mei 1929 werd er in Huize
St. Servatius door verplegend per
soneel een voetbalclub opgericht die
de naam R.A.I. kreeg. Toen men zich
liet inschrijven voor de klasse 1 van
de R.K.L.V.B. kreeg men te horen,
dat er reeds een club van die naam
bestond. Onder de nieuwe naam Ser
vatius werden ze direct ongeslagen
kampioen met als resultaat promotie
naar de Overgangsklasse. Na hierin
in het seizoen 1930-'31 de 4e plaats
te hebben veroverd, werd in 1932
opnieuw beslag gelegd op de kam
pioenstitel. De promotiewedstrijden
tegen HVC (Horst) werden beide ge
wonnen en zo werd de derde klasse
I.C.V.B. bereikt.
Ook in deze klasse deed met het
meteen zeer goed (4e plaats). Het
volgende seizoen leverde al weer een
kampioenschap op. Zonder promotie
wedstrijden werd de 2e klasse be
reikt, waarin men zich het eerste sei
zoen echter slechts met grote moeite
kon hanlhaven door in een beslis
singswedstrijd de andere degradatie
kandidaat Brakkenstein met een 20
nederlaag huiswaarts te doen keren.
Verjonging van het elftal en het
opstellen van spelers die geen deel
uitmaakten van het verplegerscorps
hadden mede dank rij een goede trai
ning, tot gevolg dat in het seizoen
1935-36 weer een 5e plaats kon wor
den behaald.
(vervolg z.o.z.)
Het elftal van de Valk (rond 1929) v.Ln.r. boven: H. Verstralen, G. So
bers, J. Dekkers, A. Swikels, G. Arts, J. de Bruyn, J. Janssen, H. Stevens
(leider); oider: P. Claessens, J. Swaghoven, L. Ewalts, Smeets, L. Bex-
kens. (Foto: H. Stevens)
