40 jaren huishoudschool
BUTS I Q,
10.75
bartels behang
^UUl^LJL
Blij weerzien
!kacino
j bar
PROBLEEMLOOS BUITENWERK MET
Country Square
Leenenl
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
modehuis
Aantal priesters
loopt sterk terug
sociale
acfyaliteitsn
drukwerk
VRIJDAG 28 APRIL 1972 No. 17
DRIE EN NEGENTIGSTE JAARGANG
i VOOR AL UW DRANKEN
PEEL EN MAAS ES
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
IROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652
ADVEPTFNTIEPRIJS 15 ct per mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER HALFJAAR 1.75 (bij vooruHb«Uling>
Het 40-jarig bestaan van de R.K. School voor Lager- en Middel
baar Huishoud- en Nijverheidsonderwijs (zoals de officiële titel is
van de Huishoudschool) is vrijdag jl een prettig feest geworden.
Prettig omdat vele oud-leerlingen acte de presence gaven op de
receptie; prettig ook, omdat men vel enthousiasme met uitbrei
dingsplannen loopt, die tonen dat de 40 jaar oude school jong en
fris is gebleven.
De viering begon met een plechti
ge Eucharistieviering in de Grote
Kerk, waarbij leerlingen, leraressen
en leraren zorgden voor een vocale
omlijsting, die op de vele bezoekers
een grote indruk achterliet.
DANKWOORD DEKEN
Deken L. Theunissen bood onder
deze Eucharisieviering de gelukwen
sen aan namens het gehele deke
naat. Hij benadrukte 't grote belang
van beroeps- en vormingsonderwijs,
ook voor de meisjes, en vertrouwde
dat ook in de komende jaren en op
breder front de huishoudschool
haar belangrijk steentje zou blijven
bijdragen in plaats en streek.
FEESTVERGADERING
De fees'tyergadering in de gymnas
tiekzaal van de school werd ingeluid
door een paar piepende kuikens, de
jongste generatie leerlingen van deze
40-jarige school, diie de vele gasten
op dit feest hartelijk welkom toe-
piepten.
Dan sprak de voorzitter van he't
schoolbestuur, drs A.J. Hutsohemae-
kers een herdenkingsrede uit, waar
in hij inging op het reeds 50 jaren
geleden genomen initiatief om via
huishoudonderwijs een wezenlijke
bijdrage te leveren tot ontwikkeling
van veel vrouwen in Limburg. Een
initiatief dat in Venray bijzonder is
aangeslagen, dank zij het werk van
de resp. directrices, de dames San-
gors, Peeters en Driessen.
Begonnen met enkele tientallen
cursisten is de school nu uitgegroeid
tot 373 leerlingen, die naast het vak
onderwijs ook een brede algemene
vorming krijgen. Vooral na de oor
log is juist aan die algemene vor
ming veel gedaan, aldus de voorzit
ter, die er op wees dat juist bij het
lager beroepsonderwijs deze alge
mene vorming een steeds groter aan
deel gaat krijgen in het leerplan.
Voor de toekomst verwachtte hij
dat deze school van nog groter be
lang zal worden in het onderwijs
pakket dat Venray de regio kan aan
bieden. Met name dacht hij daarbij
aan de INAS- en INO-opleidingen,
die gaan komen, en aan het lager
economisch en administratief onder
wijs dat op deze school gegeven zal
worden. Een verdere intregatie met
het land- en tuinbouwonderwijs is
niiet uitgesloten, waarbij ook gedacht
wordt aan de mannelijke jeugd, die
op deze tot heden alleen maar „vrou
welijke" school,- een plaats zal gaan
krijgen.
Bij al deze ontwikkelingen zal de
school de katholieke levensovertui
ging blijven uitdragen, die drs Hut-
schemaekers van wezenlijke beteke
nis noemde bij de vorming van jon
ge mensen en een bron van geluk
kan betekenen voor de mens in zijn
toekomstig leven.
De inspeotrice van het L H N O
bracht de gelukwensen over van de
inspectie en bracht hulde aan de
huidige leiding voor de wijze waar
op deze school in de regio funktio-
neert.
Gelukwensen boden ook aan een
delegatie van de schooljeugd, de zg
schoolraad, die in deze feestverga-
dering aanwezig was. Daarbij wer
den echter nog enkele puntjes op de
i gezet. Zo kreeg het schoolbestuur
van de meisjes te horen, dat men ze
nooit zag; werd meer aandacht ge
vraagd voor de creatieve vakken; de
censuur op de schookrant gehekeld
en gevraagd waar toch de jongens
wel blijven
DE OUD LANDBOUW-
HUISHOUDONDERWIJZERES
Mevr. Rutten-Tielen bood als wet
houder van onderwijs namens het
gemeentebestuur gelukwensen aan.
Ze wees er op dat vooral burgemees
ter Oscar van der Loo zich had in
gezet om niet alleen huishoudonder
wijs in Venray te krijgen, maar ook
een belangrijke bijdrage had gele
verd voor de tot standkoming van
de „oude" school.
Zo heeft burgemeester Janssen -
ook aanwezig op dit feest - z'ijn bij
drage geleverd tot de nieuwbouw
en burgemeester Custers tot de uit
bouw van de huidige school. Belang
rijk noemde zij het feit dat !t woord
„landbouw" feitelijk uit de officiële
titel verdwijnen gaat. Hef tekent
niet. alleen de ontwikkeling, maar 't
toont ook duidelijk dat de school
open wil staan voor alle jonge men
sen. En zij vertrouwde dat inderdaad
velen nog de weg naar deze worden
de scholengemeenschap zullen vin
den.
Namens het docentencorps sprak
de heer Heesbeen een kort woord,
waarin hij nog eens benadrukte de
ontwikkeling van de school, waarin
de beroepsopleiding 4-jarig gaat
word'en, en in 1973 waarschijnlijk
gestart gaat worden met L.E.A.O.
De heer Heesbeen meende ook 'n
andere ontwikkeling te zien, in die
zin, dat de school uitgroeit tot een
echte gemeenschap, waarin minder
voor de leerlingen maar meer met
de leerlingen gedaan wórdt, waar
door het een leer- en werkgemeen
schap wordt met grótere verant
woordelijkheid voor de leerlingen.
Deze groei is mede mogelijk gewor
den door het werk van mejuffrouw
Driessen, de huidige directrice, die
hij namens die hele schoolgemeen
schap een fruitmand aanbood met
de beste wensen voor een spoedig
herstel.
Mejuffrouw Driessen was het ten-
slote die met haar dankwoord een
einde maakte aan deze feestverga-
dering, waarna een zeer drukke re
ceptie begon in het overblijflokaal.
BUTS I.Q. GEEFT KLEUR EN BEWAART DE FRAAIE
HOUTSTRUCTUUR
BUTS I.Q. IS HOUTCONSERVEREND
(KLEURECHT EN SCHIMMELWEREND)
BUTS I.Q. BLADERT NIET EN IS EENVOUDIG TE
VERWERKEN
BUTS I.Q. IS IDEAAL VOOR TUINHUISJES, GARA
GE-DEUREN, HEKKEN ENZ,
PRIJS PER LITER
WÊBtmmmmÊÊKBï-af
Een GROTE collectie RIBCOSTUUMS bij
Het leven kan soms wreeds zijn....
Neem maar het gezin Pillen uit Deurne, dat in 1908 met twee kin
deren - Henrica van 2 jaar en Johanna van nog geen jaar - naar
het Duitse Bccholt verhuist- Nog geen jaar daarna sterft moeder
Pillen in het kinderbed en weer een jaar later sterft de vader. De
twee kleinen zijn dan wezen gewerden....
Hoe ging dat dan gewoonlijk ver-
De familie kwam bijeen en besliste
dat het meisje Johanna bij de fa
milie van de moeder zou blij ven en
de oudste naar Nederland zou gaan,
naar de familie van vaders kant. Zo
beide zusjes, en daar beide families
kwam het tot een scheiding tussen de
weinig kontakt meer hadden, leek
die scheiding definitief.
Daarbij kwam nog de eerste we
reldoorlog, die het weinige kontakt
helemaal afsneed: en toen Henrica
in Nederland 17 jaar werd hoorde
ze feitelijk voor het eerst dat ze
nog een zuster had.
Het werd 1927 voordat ze voor 't
eerst in Bochhoitz die zuster ont
moette, en het was toen voor beiden
een blij weerzien.
De beide zusters trouwden, de een
in Nederland, de ander in Duitsland
en er is weer kontakt, totdat plotse
ling de brieven als onbestelbaar te
rugkomen. Voor de tweedemaal is
de zuster in het „niet" opgelost.
Oorlog en bezetting, verwoesting
en opbouw volgen, maar Hendirica
geeft de moed niet op. Via het Rode
Kruis wordt geïnformeerd naar het
leven en welzijn van de Duitse zus
ter, maar ook het Rode Kruis kan
geen uitkomst geven. Ze is en blijft
onvindbaar.
Het leven gaat door en Henrica
wordt ouder. Haar kinderen trou
wen op hun beurt en vertellen in
hun gezinnen het verhaal van de
geheimzinnige Duitse tante, die
spoorloos is.
Aan dit verhaal denkt een van de
schoonzoons, de 24jarige Theo Jans
sen, als via een T.V.programma het
opsporingswerk van het Leger des
Heils wordt vertoond. Hij schrijft de
bijzonderheden van de dood-ge-
waande tante naar het hoofdkwar
tier van het Leger des Heils en na
enige correspondentie over en weer
komt de tijding dat Johanna Pillen
nog leeft en woont in de Kronstras-
se nr. 9 in Bochholtz.
Moeten we u nog vertellen dat
Hendrica niet te houden was en met
echtgenoot en schoonzoon naar Boch
holtz toog, waar het blijdex weer
zien na 45 jaar wederom met veel
emotoes gepaard ging.
Als nu het echtpaar Janssen-Pillen
op 12 mei a.s. hun 40 jarig huwelijk
gaan vieren, dan zal de Duiifse „ge
heimzinnige" tante voor het eerst
aan de neven en nichten voorgesteld
worden, die ze tot op heden niet ken
de noch gezien heeft. Hef raadsel is
nu opgelost, en het soms wrede le
ven heeft nu weer aangename kan
ten gekregen
MARKT DEURNE
Intieme sfeer
Exclusief interieur
GEOPEND TOT
3 U U R 's NACHTS
'swoendags gesloten
,De laatste jaren is het beschikbare
aantal priesters aan het verminde
ren, terwijl hef nog aanwezige be
stand snel verouderd. Het jaarlijks
aantal wijdingen is teruggelopen van
enkele tientallen per jaar tot hoog
stens drie of vier. Bovendien verla
ten betrekkelijk veel priesters vroeg
tijdig hun ambt, en zijn steeds min
der priesters geneigd na hun 65e
jaar nog in de pastoraal werkzaam
te blijven. Het een en ander heeft
tot resultaat, dat de gemiddelde
leeftijd van de priesters in het bis
dom Roermond rond de 50 jaar ligt.
Dit betekent dat er in de toekomst
niet meer voor elke kleine parochie
elen eigen pastoor beschikbaar zal
zijn. Nu al worden er, overigens niet
uitsluitend' door het tekort aan pries
ters, vooral in stedelijke centra pa
rochies samengevoegd. Naast het te
kort aan pastores speelt namelijk
ook de tendens van de laatste jaren
naar specialisatie een belangrijke
rol: in de opleiding en in de prak
tijk wordt steeds meer de nadruk
gelegd op deeltaken en een profes
sionele aanpak. Onder de pastores
„in het veld" groeit de behoefte aan
overleg en samenwerking over de
parochiekrenzen heen.
Het hieruit resulterende beeld
voor de toekomst wordt dus: deke
naten beschikkend over een beperkt
aantal pastores, die in onderling
overleg te werk gaan.
Het voordeel hiervan is dat de mo
tivatie van de pastores wordt ge
steund wanneer ze zich bezig hou
den op een specifiek terrein dat hun
belangstelling heeft, en de kapaci-
teiten van een pastor komen aan
meer dan een gemeenschap ten goe
de.
Daar staat tegenover dat de pastor
persoonlijk minder goed bereikbaar
is geworden, waardoor er een zekere
vertrouwensrelatie wegvalt, en daar
mee een mogelijkheid van persoon
lijke opvang.
De vraag is nu, of de kous af is
met een eienvoudig samenvoegen van
parochies en het instellen van deke
nale „teams" (een reeds waarneem
bare tendens).
Of moet er een herwaardering ko
men van taak en funktie van de pas
toor, uitgaande van de medeverant
woordelijkheid van alle gelovigen
voor het kerkgebeuren, en vanuit
nieuwe inzichten in de funktie van
de priester?
De pastoor heeft vanouds naast z'n
strikt godsdienstige funkties nog
veel andere taken gehad: het bieden
van hulp aan mensen met gewetens
vragen, het bemiddelen in gezins
moeilijkheden e.d., schoolkatechese,
huis- en ziekenbezoek, adviseur
schappen, het stimuleren van ge-
meenschaps- en organisatieleven e.d.
Het is echter denkbaar dat de hui
dige tendens van vergrijzing en spe
cialisatie binnen de pastoraal de
kerk tot reorganisatie dwingt.
Door de toenemende specialisatie
zal de pastoor zich maar met een
beperkt aantal taken kunnen bezig
houden. Bovendien eisen de toene
mende tendeenzen van inspraak en
demokratisering, ook binnen de
kerk, een nieuwe attitude van de
pastoor: de leek zal, wil zijn mede
zeggenschap inhoud krijgen, ook 'n
verantwoordelijkheid op zich moe
ten nemen - verantwoordelijkheid
die tot dusver voor rekening van de
pastoor kwam.
Reeds nu laat de pastoor bepaalde
taken steeds meer over aan deskun
dige instanties, als het jeugdwerk,
maatschappelijk werk enz., waarbij
hij alleen de specifieke pastorale
taak op deze gebieden in samen
spraak met de genoemde instanties
blijft behartigen. Zijn taak op deze
terreinen wordt steeds meer een
van „verwijzen naar".
Hoe dan ook, het lijkt erg zinnig
als er met alle betrokkenen, inklu-
sief de „gewone" gelovige, van ge
dachten wordt gewisseld over een
mogelijke nieuwe opzet voor de pas
toraal.
voo.' ai uw
van den munckhof n.v.