Het hart van Venray PULS PULS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN VRIJDAG 24 JULI 1970 No. 30 EEN EN NEGENTIGSTE JAARGANG IS GOEDKOPER DAN U DENKT PEEL EN MAAS IS GOEDKOPER DAN U DENKT ADVERTENTIEPRIJS 13 cl per mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL Z23 (buiten Venray 1.50) Zij, die op vakantie geweest zijn of die nog gaan, zullen onder weg of in hun vakantieplaatsen dikwijls de vraag stellen, die we in ons blad al zo dikwijls gesteld hebben. De vraag namelijk, hoe het toch mogelijk is, dat men daar spuitende fonteinen heeft, prachtige monumenten, parken, openbaar groen, winkelgalereien, kortom dat men daar zich prettig en plezierig voelt, terwijl wij, hier met zijn 25.000 van al die dingen zo weinig hebben of zelfs helemaal niets. Trouwens men behoeft niet op vakantie te gaan, om dat te constateren, in eigen plaats zien we bijv. de psychia trische centra Servatius en St. Anna op dat terrein aan de paar duizend patiënten veel meer te bieden hebben dan de gemeente, waarin ze gevestigd zijn, te bieden heeft aan de overige inwoners DE CENTEN Die vraagt blijft gewoonlijk onbe antwoord en zo men daarop al een antwoord geeft, dan is dat: „daar heeft Venray geen centen voor En men wijst dan overigens te recht op het toch al nieit geringe wat In Venray de afgelopen 25 jaren gebeurd is. Men heeft een kapot ge slagen dorp met zijn kerkdorpen niet alleen weer tot leven gebracht, maar zelfs nieuw leven toegevoegd in zijn uitbreidingsmogelijkheden en in zijn expansie. Maar het heeft er dikwijls de schijn van, dat men niet wil begrij pen, dat zelfs dit wonder zijn vol tooiing niet heeft, als men fabrieken en woonhuizen bouwt, woonwijken aanlegt en niewe wegen. De mens van deze tijd wil' meer dan een on derdak en werkgelegenheid. Hij wil zich prettig voelen in de plaats waarin hij woont en leeft en vraagt daarom naar juist die dingen, die ons elders zo treffen. Een fontein, dat iets meer is dan een verbeterde tuinslang, groenstroken, die ook groenstroken blijven en niet na ver loop van jaren veranderen iin par- keerstiroken. Hij wil speeOgelegen- heid voor de jeugd, plantsoenen en parken, waariin men rustig relaxen kan. Hij loopt dan misschien achte loos voorbij aan een monument, maar ervaart het als prettig, dat zo'n ding daar staat en nij kijikt jaloers naar Venlo, Helmond, Eindhoven, Roermond en Tilburg, waar men de binnenstad het alleenrecht gemaakt heeft voor voetgangers. Ondanks het werkelijk formidabe le, dat in Venray verricht is in de voorbije jaren, merkt hij juist met deze vakantie, maar ook bij andere bezoeken aan andere plaatsen dat er gebreken zijn en blijvlen Gebreken, die men niet van de tafel kan vegen, met de opmerking dat er waarlijk nog wel wat an ders te doen is in Venray dan de aanleg van ©en park, de oprich ting van een monument en dat we ternauwernood genoeg water heb ben in de zomer om onze dorst te lessen. VEEL TE DOEN Natuurlijk is er in Venray veel te doen. Kijken we maar naar Veltum, dat we in een akelig snel tempo moeten volbouwen. Lees nog maar eens de reportage over Venrays beer put en dan weet men al dat alleen de riolering miljoenen gaat kosten. Kijk maar naar het plan Brukske dat in te korte tijd feitelijk opgezet moet worden en naar het womdng- böuwprogrmama dat we de eerstko mende vijf jaren te verwezenlijken hebben. Kijk maar eens even wat er op de industrie-terreiinen gebeurt en hoe bijv, de gemeentelijke diensten gehuisvest zijn. En wat zal het nieu we centrumplan nu wel gaan bren gen Toch blijft de vraag of naast al dat zo zwaar noodzakelijke we niet vergeten, dat de mens meer vraagt dan werk en onderdak. Natuurlijk kan Venray terecht trots zijn op zijn schouwburg, op zijn weliswaar al lang te kleine sportpark, op zijn gemeenschapshuizen, op zijn zwem badinrichting, op zijn ziekenhuis, op zijn sociaal-medisch centrum en zijn bejaardencentrum. Dat zijn allemaal dingen, die het leven beter en gelukkiger kunnen maken, maar nog steeds blijft dan de vraag hameren, waarom men elders waar ook al die voorzieningen zijn, altijd nog verder is gegaan juist om een nog prettiger woonklimaat te scheppen, om de mens behalve werk en onderdak het ook verder prettig, plezierig en gemakkelijk te maken? We dachten dat het doodgewone pure eigenbaat is, die andere ge meenten ook in die dingen duizenden en duizenden guldens hebben doen investeren. Als men industrie aantrekt in wel ke vorm ook, dan zal de mens, die daar gaat werken niet alleen kijken naar de machines, die hij gaat bedie nen, het werk dat hij gaat doen, maar zal ook de woning een grote rol spelen bij zijn beslissing. Doch daarnaast zal ook het verdere kli maat zodanig moet zijn dat zijn le ven hier zo aangenaam mogelijk zal zijn. We noemen dat welzijn, dat zo'n groot woord is in deze tijd, doch dat een gevolg is van de grote welvaart, die er thans is Juist dat welzijn heeft steden als Eindhoven, Tilburg, Venlo, Helmond en Roermond (om er maar enkele uit onze buurt te noemen) er toe bewo gen kapitalen te steken in voorzie ningen, waarvoor ouderen onder ons zo dikwijls nog de neus ver op halen, omdat ze menen dat zulks overbodi ge luxe is. En dat is het beslist niet. Dat zal men ervaren ais men eens een enquete houdt onder de honder den nieuwkomers i,n ons Venray. Men zal dan merken dat men welis waar heel aardig vindt dat we een schouwburg hebben en een zwem bad, dat er een goed ziekenhuis is en andere voorzieningen, maar men zal dan ook rustig klachten horen over het te weinige groen, over het pliet- tepeuterdge van onze plantsoenen, over het vreemde feit dat we in Venray wel parken hebben maar dat daar geen miens in mag komen als patiënten van inrichtingen of leer lingen van een bepaalde school. Men zal U vertellen dat ze onze markt pleinen maar steenmassa's vinden en dat hun echtgenoten niet bepaald kapot zijn van wat Venrays winkel stand dikwijls te bieden heeft en de manier waarop. Dat mag een chauvenistisch hart dan pijn doen en zelfs een misken ning inhouden van wat in het jongste verleden hier allemaal ge presteerd is, feit is, dat we ons dergelijke klachten in de oren die nen te knopen en daar onze kon- klusies uit dienen te trekken. KONKLUSIE Die konklusie zal alleen maar kun nen zijn, dat we inderdaad dit soort welzijnszorg meer aandacht zullen moeten gaan geven, ondanks het feit dat we het met andere problemen ook al druk genoeg hebben. Het is een even wezenlijke voorwaarde voor de uitgroei van ons Venray als voldoende woningen, als nieuwe in dustrieën En als zodanig weegt dat even zwaar. Het argument, dat we daar geen centen voor hebben kan hier eenvoudig niet voor gelden, omdat het mede een stuk (iindustrialLsatie)- beleid is, waaraan door rijk en pro vincie even goed medewerking te geven is, als aan de aanleg van een nieuwe weg, een industrieterrein, 'n woonwijkWie dat niet inziet gaat aan de werkelijke feiten voor bij en zal uiteindelijk dan ervaren, dat juist deze punten dikwijls veel belangrijker blijken te zijn dam waar we ons nu zo dik over maken. Wat Uden en andere plaatsen in dat opzich doen en van plan zijn te doen moet voor ons een aamwijizimg zijn, dat we in en bij alle drukte, die we al hebben, deze dingen niet onge straft aan ons voorbij kunnen laten gaanEn dat het argument geld en centen in deze niet gelden kan en mag De autochtonen mogen Venray dan ervaren als een plaats, die flink uit de kluiten schiet en in 20-30 jaren aard'.g is uitgebreid, de nieuwko mers (en vergeet niet dat zulks er honderden per jaar zijn) stellen veel andere en misschien in veler ogen hogere eisen. Maar aan die eisen voldoen andere plaatsen wel en waarom zouden ze zich dus in Ven ray vestigen Het gaat om ons eigen belang, ook in ander opzicht dan louter in mate riële zin. We zelf ervaren dat we op onze vakantie gïan, daar waar het gezel lig is. We ervaren dat ook in onze inrichtingen, die we dikwijls benij den om hun parken, hun groen, hun voorzieningen.... Doch die voor ons zelf aan te schaffen zouden we dan maar op moeten schuiven tot later, zo gauw er misschien eens centen voor zijn Het moet duidelijk zijn dat zulks niet kan. Met welk recht geven andere plaatsen hiervoor ka pitalen uit. en dat zou men hier niet kunnen, zij het dan in wat beperk ter mate Met welk recht moeten we hier een kunstenaar via een contra-prestatie-regellng (waarvan niemand ooit iets ziet) de nodige ruimte geven om iets te kunnen matóen, terwijl hij niet ingeschakeld kan worden bij het meer leefbaar maken van onize plaats, wijken en buurten SCHOUWBURGPLEIN Dit alles kwam onwillekeurig weer eens naar boven, toen deze week het schouwburgplein ter sprake kwam We hebben over bovenstaande pun ten al zo dikwijls geschreven, zon der dat zulks weerldlank scheen te hebben, dat we blij verrast wiaren toen we bij een paar menisien wer den uitgenodigd, die. naar ons bleek hetzelfde dachten ais wij. Alleen.... ze waren verder gegaan. In deze tijd van inspraak en particulier initiatief hebben ze misschien in veler ogen de stoute schoenen aangetrokken om eens een daad te stellen, die alleen maar bewondering kan wekken. Toen deze kleine groep namelijk hoorde dat Venrays gemeentebestuur bereid bleek een beeldhouwwerk van Daan Wilschut te accepteren, dat 'n Venrays aannemingsbedrijf bij ge legenheid van zijn zilveren bestaan- feest de Venray se gemeenschap aan zou willen bieden, heeft die zich af gevraagd of het zin heeft om op het tegenwoordige plein voor de schouw burg zo'n cadeau neer te zetten. In dertijd heeft men met dat plein gro te plannen gehad, maar er waren ergere gaten dn andere wegen te dichten en daar heeft men toen dat geld maar voor gebruikt; geld dat men anders voor het voorplein van de schouwburg over had. Dat had weer tot gevolg dat dat plein toen maar van leem en grint gemaakt heeft (z.g. provisorisch), met als ge volg dat als het regent men in de talloze plassen trapt, en als het warm en droog is de hele zaak stuift. En dat ligt daar nu zo al vijf jaar als e endwedl voor de huisdeur van wat Venrays gemeenschapshuis in optima-forcma moet zijn en wat dan het culturele, hart van heel de streek vormt. Geen net visitekaartje, zelfs eventueel met monument Wordt het nu niet eens tijd dat vijf jaar oude provisorische geval te veranderen in een plein dat een ge bouw als de schouwburg waardig is, zo was hun vraag. En moeten we dan niet meteen de kans aangrijpen - in afwachting van centrumplan en andere plannen - om er direct mee te beginnen en van dat plein eens iets te maken dat het inderdaad een trefppunt wordt voor jong en oud, in plaats van een parkeergelegenheid waaraan jammer genoeg zo veel pleinen worden opgeofferd? Men heeft het bij die vragen niet gelaten. Integendeel, men heeft de gebroeders Lerou, aankomende ar chitecten, er bij gehaald en hen die vragen voorgelegd. In hun nog jon ge voortvarendheid hebben ze die kans gegrepen, want ze hebben er inderdaad een ontmoetingscentrum van gemaakt, dat voor iedereen wat biedt, dat plezierig, gezellig en leuk is. DAAR LIGT NU HET PLAN.... zo was deze week het bescheid. Een plan waarin de belangrijkste plaats en de functie van de schouw burg als het ware verlengd wordt in de vorm van een plein, waar ieder een op eigen gezellige manier kan vertoeven. Een luifel in het ontwerp versterkt het contact tussen plein en theater. Als opvang bij regenachtige dagen is de schouwburg bij het plein be trokken, voor de rest moet het een zelfstandige eenheid worden. Functioneel heeft de luifel ook z'n waarde met het overdekt in- en uit stappen bij een bezoek aan de schouwburg, voor een openlucht-ca fé, als concert-kiosk, dat via een on overdekt zonneterras overgaat in een kinderspeelplein. Dit bestaat uit ter rassen op vrschillende niveau's, te midden waarvan het reeds genoemde kunstwerk als speelplastiek voor de jeugd. Het in het ontwerp geplande speel plein zou ook dienst kunnen doen als kindercrèche voor winkelende moeders, die na gedane arbeid bo vendien verpozing vinden op 't ver nieuwde schouwburgplein. Door hoogteverschillen van de te rassen welke variëren van 45 cm beneden het huidige straatniveau tot 60 cm daarboven, wordt de moge- gelijkheid geschapen, dat harmonie ën, jeuigdibandjes, kleinkunstenaars (speakers-corner) uitvoeringen in de openlucht kunnen geven, bovendien in een prettige omgeving met de no- lilge zitjes. Men denikt voorts aan het houden van kunstmarkten en tentoonstel lingen- Da alles zal niet alleen het leven van de eigen Venrayse inwoners, maar ook het verblijf van het steeds toenemende aantal vakantiegangers in en rond Venray veraangenamen. Door het speels groeperen van ter rassen, traptreden, hellingbaantjes (voor bjaarden en invaliden), bloem bakken en voetmuurtjes (als be scherming van de kinderen t.a.v. 't verkeer) en door het gebruik maken van 'n waterplastiek kan het geheel een zeer speels kaakter krijgen. Behalve de luifel aan de schouw burg is er, mede met het oog op ons klimaat, gedacht aan een tweede on derkomen en wel in de vorm van 'n galerij welke het plein min of meer omsluit Deze galerij zou opgebouwd kunnen worden uit eenheden van 4 x 4 meter, welke ieder voor zich 1 steunpunt hebben, (grote paraplu's). In deze galerij is het mogelijk om 'n aantal funkties onder te brengen waarbij de gedachten gaan naar een VW-kantoortje, bloemenstalletje, ijsverkoop, krantenkiosk, boetiek en koffiebar, terwijl er ook vitrines ge plaatst kunnen worden die door de middenstand gehuurd kunnen wor den Ruimtelijk zullen deze uit poly ester bestaande eenheden in hoge mate karakterbepalend zijn voor het geheel. Het kan dus een feestelijk plein worden, dat niet alleen op zomerse dagen een genot kan zijn, maar ook bij minder goed weer zal men er te recht kunnen, terwijl de openlucht speelplaats wel altijd gebruikt zal worden PARKEREN Men zal opmerken dat met dit plan kostbare parkeerruimte verloren zal gaan. Men heeft echter berekend, dat door een beter indelen van de bestaande parkeerruimten in de naaste omgeving van de schouwburg 180 parkeerplaatsen kunnen ontstaan en dat is dan evenveel als het ge val is bij de ongeordende situatie op dit moment. Naast de schouwburg, de strook voor de bibliotheek, het Hensenaus- plein en op het aangrenzende plein van het Edah-Kooppark is voldoende ruimte voor parkeren en er zijn nog alternatieve plaatsen aanwijsbaar. Voor de schouwbu/g is dus vol doende parkeerruimte, temeer daar ■nen deze vooral 's avonds nodig heeft. Overdag blijft zij beschikbaar voor het winkelende publiek. De voordelen van een dergelijk plan zijn legio. Men zou ze als volgt kunnen samenvatten: gezelligheidscentrum voor de ge hele streekbevolking; fraaier uiterlijk van Venray-kom, mogelijkheden voor allerlei open lucht-manifestaties speelruimte voor kinderen van de winkelende ouders; verpozing voor moeders na winke len of gedane arbeid; ontmoetingscentrum voor tieners maar ook voor 65-plussers; openluchtterras bij zomerse dagen; regenvrije overkapping naar de schouwburg; versterking van de band gemeen schap-schouwburg een nieuwe toeristische attractie. GEDURFD PLAN Wie de bijgaande foto's eens op zijn gemak bekijkt en met de ker misdagen de maquette eens gaat be kijken die bij Berden-Trienekens in de etalage komt staan, zal moeten toegeven, dat men met een gedurfd concept te maken heeft Men heeft van ddt plein een echt trefpunt ge maakt, waarbij de schouwburg dan nog eens de rol vervult van stille reserve, in geval regen of slecht weer de mensen van dat plein zou verjagen Het aannemingsbedrijf hoopt in augustus a.s. het monument te kun nen overdragen aan de gemeente. Wat zal nu het antwoord zijn op de „aanvulling" die via dit plan gege ven wordt? Er zijn meer plannen, uitgaande van particulieren aan de gemeente aangeboden. We denken b.v. aten het herdenkingsmonument voor de Venrayse ontginningen, dat is onder de tafel verdwenen..... We hopen en vertrouwen dat deze in spraak en dit particulier initiatief 'n beter lot beschoren zal zijn, en dat men gezamelük kan komen tot ver wezenlijking. De reden waarom, zo dachten we, is hierboven duidelijk genoeg omshreven. Foto Gerard Kruysen maakte van de bedoelde maquette beide foto's, waarbij uiteraard in de luchtfoto 't nieuwe schouwburgplein werd inge bracht.

Peel en Maas | 1970 | | pagina 17