Turkse gastarbeiders DIENSTENCENTRUM a) vorktruckrijders Politierechter VAN GEND LOOS VENLO b) chauffeurs PULS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PULS VRIJDAG 24 OKTOBER 1969 No. 43 NEGENTIGSTE JAARGANG IS GOEDKOPER DAN U DENKT PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 ct p»r PRIJS PER KWARTAAL Z— IS IG0E0K0PER DAN U DENKT non. ABONNEMENTS- burton V.nroy 2251 Kemel Aturk, de grote Turkse leider, kijkt bars uit de foto, die hangt in een van de kamers van San Damiano. Waar eens de da mes van Gezinszorg hun zorgen van de dag bespraken, zitten nu Turken, donkere, vreemde mannen en zij spreken een taal, die men niet verstaat 60 NIEUWKOMERS uit het land van de Halve Maan, die het korps gastarbeiders in onze gemeente weer groter komen maken. Ver van hun eigen land komen ze hier de kost verdienen en we kijken ze wat vreemd na, en vragen ons af: moet dat nu We zijn een praatje gaan maken met de personeelsafdeling van de N.V. Metaalwarenfabriek Inalfa, die deze mensen naar Venray heeft ge haald en die San Damiano ingericht heeft tot hun tijdelijk verblijf. En daar hebben we dan diezelfde vra gen gesteld van: moet dat nu De heer van Vliet, die zelf naar Turkije gegaan is om deze mensen voor Inalfa te werven, is vrij ge decideerd in zijn antwoord als hij opmerkt, dat Inalfa al deze troubles beslist niet op zich nam, als het an ders kon. Maar in dit bedrijf heeft men nu eenmaal een vrij grote groep ongeschoolde arbeiders nodig, die men hier eenvoudig weg niet meer krijgen kan. Er is in heel Nederland al een krappe arbeidsmarkt en ook Venray maakt daarin geen uitzonde ring, aldus deze heer. Daarbij komt dat steeds minder Nederlanders ge negen zijn echt, puur ongeschoold werk te verrichten. Dat ligt aan het steeds verder doorgevoerd wordend onderwijs, aan de betere vakoplei dingen en' ook al omdat in de cao's ongeschoolde arbeid hoe belang rijk soms ook in feite onderge waardeerd wordt. Dan moet men dus ongeschoolden elders in Europa, of daarbuiten, gaan zoeken. BELGEN Inalfa heeft het eerst met Belgen geprobeerd en het is inderdaad "ge lukt een vrij groot percentage uit Belgisch Limburg iedere dag met bussen naar Venray te kunnen ha len. Maar nu ook daar geïndustriali seerd wordt, blijft men liever dich ter bij huis, aldus de heer van Vliet, die best bereid blijkt ook over de ervaringen met Spanjaarden, Grie ken en Italianen te spreken. OFFICIëLE WERVING j Uit deze landen „betrok" men mensen, die daar langs de officiële weg geworven werden. Dat beteken de dat wie daar naar Nederland wilde daar op .een lijst geplaatst werd en naar rato men vanuit Ne derland behoefte had aan Spaanse of Italiaanse arbeiders, werden die toegezonden volgens die lijst. Dat gaf nog al eens wat moeilijkheden, want de een had heel ander werk verwacht, de ander had de hemel- weet-wat voor verwachtingen om trent wonen en een derde dacht bin nen een jaar rijk en wel terug naar huis te kunnen. Zodoende was het percentage uitvallers vrij groot en aangezien een en ander toch al han den vol geld kost, waren dé resul taten nu niet bepaald optimistisch. ARMENIËRS EN GRIEKSE TURKEN Wat deze mensen betreft, was het een heel andere kwestie. Dit waren namelijk Armeniërs en Griekse Tur ken, die feitelijk vluchtelingen wa ren. Indertijd met de kwestie Cy- nrus werd deze bevolkingsgroep na melijk door de Turken vrij vijandig behandeld en velen van hen verko zen dan ook maar in het buitenland te gaan werken. Daar -waren zelfs mensen onder met behoorlijke oplei dingen en verschillende van hen men kijke b.v. maar eens naar de zgn. Turkse kapper hebben hier in en buiten de bedrijven hun weg wel gevonden. Intussen is die kwestie wel ge luwd en daarmede het aanbod van deze mensen. TURKEN Zoals uit het bovenstaande blijkt had men reeds eerder via een rela tie kontakten gelegd in Turkije en daar ook reeds verschillende mensen vandaan gehaald. De Turken bleken in het algemeen goed te bevallen. En dat is de reden, dat men, nu men weer nieuwe werkkrachten nodig had, de heer van Vliet op pad stuur de om die zelf in Turkije te gaan werven. Natuurlijk gaat men dan niet met een stalletje op de markt staan om Turken te werven, maar is een en ander netjes geregeld via Den Haag en Ankara, waar men er begrip voor had, dat men zelf eens wou gaan kijken met wat voor men sen men wel te doen kreeg en zelf die mensen kon inlichten hoe en wat zij in Holland te verwachten hadden. Daartoe ging o.m. een Griekse Turk mee, die hier al zes jaar werkt om als tolk op te treden. Men is naar Adana gereisd, waar het daar bestaande arbeidsbureau een honderd twintig mensen in groe pen had opgeroepen, die al eens eerder te kennen gegeven hadden naar Holland te willen. Toen de heer van Vliet daar aan kwam, was die oproep in deze grote stad in het zuiden van Turkije alemaal netjes geregeld en zaten de van heinde en ver gekomen mannen al rustig te wachten HOGE VERWACHTINGEN We denken, aldus de heer van Vliet, aan Turkije nog te veel als aan een soort onbeschaafd land, vol harems, waarin enkele rijken het voor het zeggen hebben en de rest in bittere armoede leeft Zo is het beslist niet, al kent de Turkse arbeider onze sociale voor zieningen niet en al moet hij inder daad heel wat uren werken om een, vrij karig loon te verdienen. Maar er rijden daar even goed taxi's als in Amsterdam en de uiterlijke om standigheden mogen dan wat ar moediger aandoen als hier dn het westen, er is onderwijs en bescha ving, er is werk en het leven in de steden is even druk als in de onze. Van de andere kant loopt de ge middelde Turk met het idee, dat het westen een luilekkerland is, waar de radiootjes iedereen in de hand vlie gen en de sociale voorzieningen het leven slechts veraangenamen. Een gevolg van de trek, die al langer naar Nederland en Duitsland be staat, waaruit de terugkomers met de meest fantastische verhalen ko men over leven en welzijn Onze taak, aldus deze heer, was om uit het grote aanbod een 60 tal mensen te kiezen, die we heel nuch ter en zakelijk verteld hebben wat ben hier te wachten stond, wat zij konden verdienen en onder welke voorwaarden ze konden komen. Eer- karwei van 4 dagen, waarbij we ge- Doogd hebben de mensen zo eerlijk mogelijk voor te lichten en die men sen uit te zoeken, waarvan we kon den verwachten dat het te bieden werk geen teleurstelling zal worden en voor wie de aanpassing niet te veel moeilijkheden zou opleveren. En die zijn er nu, in San Damiano dat intussen is omgeloopt tot TURK YURDU, wat zoiets betekent als Turks te huis En daarmede zitten we dan met een in een van de problemen, die de komst van gastarbeiders overall ve~ oorzaakt, namelijk het huisvestirigs- Drobleem. „We hebben inderdaad San Damiano aangekocht", aldus de heer van Vliet „niet alleen als pen sion met deze mensen als vaste be zetting op de eerste plaats, maar wij zien het ook als een doorgangshuls." Want ondanks de taalmoeilijkheden en andere levenswijze en levens-ge woonten toch dikwijls een rem op werpen tussen een wat nauwer en beier verkeer tussen de mensen van hier en de Turken, is al bewezen dat na verloop van tijd, als men zich heeft aangepast, de meesten er toch de voorkeur aan geven gewoon in de kost te gaan. Dat brengt weer zijn problemen mee in verband met soms veel te hoge pension-prijzen, die men durft te vragen voor onderkomens, die die naam feitelijk nog niet waard zijn, maar desondanks schijnt men dat toch meer op prijs te stellen dan een gezamenlijk tehuis. Maar dan nog blijft Türk Yurdu een goed alterna tief voor onderdak zoekende Turken of kan het dienen als opvang voor eventueel een volgende werving. PROBLEMEN Natuurlijk brengt de komst van gastarbeiders problemen met zich, zo bevestigt de heer van Vliet. Maar over het algemeen mag men in Ven ray niet klagen. Het aantal politie- t zaken waarbij gastarbeiders betrok- jken zijn, is vrij gering. Als men re- kening wil houden met andere le- jvensaard en andere mentaliteit van die mensen, dan blijkt toch vrij Igauw een goed kontakt te groeien j ondanks taalmoeilijkheden en andere I problemen. Niet alleen in de fabriek, maar ook daarbuiten. We mogen in feite niet vergeten dat deze mensen ,voor ons karweien op komen knap pen, die nu eenmaal noodzakelijk verricht moeten worden, maar waar voor we zelf, zo niet de neus opha- len, dan toch lekker van weg blij- ven, aldus deze personeelchef. STRENGER MORAAL De onvermijdelijke harems komen natuurlijk ook ter sprakeDe Turk mag volgens zijn geloof rus tig meer dan een vrouw nemen, maar dan moet hij die wel kunnen betalen en dat onbreekt bij de mees ten Men houdt het dus rustig bij een of geen. Waarbij dan nog aan getekend mag worden dat juist op dat terrein, aldus de heer van Vliet, de Turk over het algemeen zeer te rughoudend is en een heel wat stren gere moraal kent dan wij hier in het westen. DOELSTELLING Men moet niet vergeten dat het grootste deel van deze mensen naar Nederland en naar Venray gekomen is om door een beter loon hier, meer te kunnen sparen en zo hun toe komst-perspectief in eigen land te kunnen verbeteren. Hen is er dus al les aan gelegen om dat in zo'n kort mogelijk tempo te doen en zonder dat zij daarbij troubles maken. Men •'vil onder geen voorwaarde dat doel 'in gevaar brengen, reden waarom men Zich zelfs voor ons westerlin gen dikwijls zeer vergaande versobe- r ngen oplegt. DêTromst van vreemde gastarbei ders naar ons land, brengt vele pro blemen met zich, aldus de heer van Vliet, maar het is nu eenmaal nood zaak. Vandaag reeds voor ons be drijf, morgen weer voor andere be drijven. In deze tijd van hoogcon junctuur en van krappe arbeids markt bieden zij enig soulaas en vormen door hun aantal ook een economische factor in ons gemeen schapsleven, waaraan men wel eens te gemakkelijk voorbij loopt. En verder zijn het mensen net als wij, met fouten en feilen, maar ook met de durf en de moed om ver van eigen land en familie te proberen hun eigen toekomst (en daarmede een deel van onze toekomst) veilig te stellen. En dat mag toch ook ge waardeerd worden als men dan een enkele keer wel eens last denkt te hebben van deze mensen Deze foto nog slechts enkele we ken geleden gemaakt door Gerard Kruysen, is intussen alweer ver ouderd. Want vrijdagmiddag kon de vlag al op het dak van dit twee stoks gebouw, dat in april van het komen de jaar zijn deuren gaat openen. Allereerst vindt daarin het Groe- na Kruis nu een echt onderdak, met daarnaast de School ar tsendienst, de Sociaal Pedagogische Zorg, de Gees telijke Gezondheidszorg, de TBC be strijding, het Bureau voor Alcoholis me, het Open Bejaardenwerk, het Centrum voor Maatschappelijke zorg, het Regionaal Jeugdcentrum, het Regionaal Instituut voor Maat schappelijk Werk, de Stichting Sa menlevingsopbouw, het Gewestelijk administratiekantoor, de Centrale Schooladministratie en tenslotte nog, zij het in de kelder, het Roode Kruis. De Voorzitter van de dien stencentrum, de heer Dings, toonde zich viijdag zeer tevreden over de snelheid waarmede hier gebouwd is en nog wordt en hoopte dat èn ar chitect (Swinkels en Salemans uit Maastricht) èn bouwbedrijf (Wilma, Weert) met hetzelfde elan de afbouw zullen gaan verzorgen. De mannen, die een en ander in dit tempo had den opgebouwd kregen het zgn. pan- nengeld, al zijn er dan ook geen pannen. „Meheer, ik had een vrije toegang en me beesten hadden óók vrije toe gang", zei de weliswaar niet heet, maar toch wel aardig warm geba kerde boswandelaar met de lang zaamaan vergrijsde bakkebaardjes. „Dat staat te bezien" peinsde de politierechter, „want als u mij een beleefdheidsbezoek brengt, hebt u ook vrije toegang maar als u nou met een tijger of met een wolfshond op de stoep staat, houd ik toch maar liever m'n deur dicht!" „Uw huis is geen open bos, waai de beesten maar an kennen rennen." „Dit bos was ook geen open bos." Jewelderis, d'r stonden jandoppie geen hekken en niet eens een bordje verbooie toegang!" ,Dit bos is particulier bezit en geen openbare weg. Bovendien moet u in uw woongemeente óók uw hon den aan de lijn houden als u ze uit laat op de openbare weg, dus u hebt niets te klagen. Ik laat mijn hond toch ook niet in uw tuin „Dan had 't er motten staan, me heer. Laten we nou mekaar geen mietje noemen. „Daar heb ik helemaal geen be hoefte aan", zei de rechter. „Meheer, ik wil maar zeggen dat er stond Vrije toegang" en bii mij op m'n inrit staat toevallig „Ver booie toegang", dus daar komt geen hond in, ook u niet." „Dank u", schrok de magistraat, ..dan zal ik nu toch de eerste getui ge willen horen." Dat bleek de boswachter te zijn, in ambtsgewaad met groene hoed in de hand, groene jas, groen colbeert, groene das, grpen overhemd, groene broek, maar heel opvallend rood haar rode ringbaard en blozendrood gelaat. Hij bleek de bejaarde boswande laar te herkennen en wreef bij deze herkenning uitdrukkelijk over een een niet nader te omschrijven plaats van zijn groene broek. „Kunt u mij precies vertellen of het bos, met name de plaats waar u deze wandelaar ontmoette, openbaar of particulier terrein is?" informeer de de rechter. „Petókulier", zei de mond achter de de rode ringbaard. En hij noem de de eigenaar. „U bent in dienst van de eigenaar?" „Jewel, edele heer." „En wat is precies uw taak?" „Zorgen dat er niks niemendal be schadigd wordt en dat dit soort sin- jeuren d'r lui dure raspaardjes an de lijn houwen anders vreten ze de bast van de bomen en de broek van m'n kont." Toen de hilariteit op de publieke tribune weer was weggeëbt, infor meerde de oplitierechter met een ef fen gezicht verder: „Staat er duide lijk langs de grens van het terrein door middel van borden of anders zins aangegeven, dat het bos vrij toegankelijk is?" „Jewel, edele, maar dat geldt ne- tuluk niet voor honden enzo." „Staat er op die borden Vrije toe gang, behalve voor honden" of staat er „Vrije toegang verboden voor honden?" De groen gemouwde arm streek nadenkend langs de rode ringbaard, de verdachte achter het hekje inter rumpeerde: „D'r staat nèrges ver booie toegang!" „Neezei de blozende boswachter, „dat niet, maar d'r staat héél nadrukkelijk leesbaar as u lesen kèn, „Vrije toegang op wegen en paden". Dus uw honden motten op wegen en paden blijven en mogen niet los lopen." „En ze liepen op de weg, achter me an!" riep de grijs gebakkebaarde gebarend. De rechter moest hameren om de Dartijen weer onder zijn leiding te krijgen. „Stond u óp de weg of naast de weg, toen u gebeten dreigde te worden?" vroeg hij aan de roodge- baarde getuige. „Op de weg, edele." Ook de andere getuigen van het voorval op die fraaie zondagmiddag getuigden, dat de honden van de verdachte zich niet naast, maar óp de bosweg bevonden. En dat er he lemaal niet gebeten was, maar al leen één van de herdershonden dreigend gromde, toen de roodgetin- te, groen gecostumeerde hoofdper soon in het gezelschap zich dreigend in de richting van de rustige bos wandelaar had begeven, om hem letterlijk de boslaan uit te sturen. En dat had deze herdershoeder niet gedaan. „Dan konkludeer ik toe vrijspraak ADRESSERING POSTSTUKKEN De Posterijen vragen U drin gend in het adres van post stukken bestemd voor uw eigen woonplaats nooit meer aanduidingen als: ALHIER, STAD of E.V. (En ville) te vermelden. Het kan namelijk voorkomen, dat die post in een geheel andere plaats wordt gesorteerd en de sorteerders weten dan natuurlijk niet, welke plaats met alhier of iets dergelijks wordt bedoeld. Adresseert U dus steeds met de PLAATSNAAM VOLUIT. Als u de post in de brieven bus deponeert, werpt dan de post voor uw eigen woon plaats in de gleuf met het op schrift: LOKAAL en de ove rige pest in de gleuf: OVERI GE BESTEMMINGEN. Dit betekent voor Venray b.v. de post bestemd voor: Venray, Leunen, Veulen, Cas- tenray, Ysselsteyn, Vredepeel, Smakt, Oostrum, Oirlo, Heide en Merselo dient in de bus: LOKAAL te worden gepost. BEJAARDENVERENIGING VENRAY De leden van de bejaardenvereni ging komen op maandag 27 okt. 1969 om 8.00 uur bijeen in Den Kerkdijk van Huize Servatius om aldaar een revue bij te wonen. De leden van 't Schuttersveld' worden met een bus afgehaald. Op 30 oktober gaat het bejaarden- koor kienen in zaal Volleberg in de Henseniusstraat. We beginnen om 2 uur 's middags. Iedereen is wel kom. Prachtige prijzen. CHRISTUS KONINGKERK BESTAAT 5 JAAR A.s. zondag 26 okt. is het vijf jaar geleden dat de kerk in gebruik werd genomen. We zullen dit eerste lus trum plechtig herdenken uit dank baarheid voor allen, die de bouw van deze kerk mogelijk hebben ge maakt. De zaterdagavondmis van 7 uur zal opgeluisterd worden door zang van het „Haags Matrozenkoor". Hiervoor vragen wij uw bijzondere belangstelling. Zondag in de mis van 9 uur zingt het kinderkoor en die hoogmis van 10 uur wordt gezongen dorp het he ren- en dameskoor van de kerk. Uit gevoerd wordt de „Petrus en Pau- lus-mis". - De kinderen van de lagere scholen van onze parochie hebben tekenin gen gemaakt over deze kerk. We zullen van deze tekeningen in de kerk a.s. zondag een tentoonstelling houden. Ook hiervoor vragen wij uw belangstelling. Door het Haags Matrozenkoor wordt gezongen: Intredezang: confetemissi van A. Constantini. Offerandezang: O Salutaris van A. Caplet. Sanctus, van Fr. Durante. Communiezang, van Z. Kodaly. TEGEN GEPARKEERDE AUTO De autobus van een Venrays ver voersbedrijf raakte, toen deze bus vanaf de uitrit aan de Pr. Bemhard- straat de straat wilde opdraaien, een geparkeerde auto van de Venrayer V. E. Het bleef bij materiële schade. wegens gebrek aan enig wettelijk bewijs", sprak de officier van jus titie. „En maak voortaan niet weer zo lichtvaardig procesverbaal op, zei hij dreigend tegen de nog rodere uitsmijter in 't groen. „Ik denk, dat ik nu maar een bos- wandelingetje ga maken", zei de wandelaar. Heeft wegens uitbreiding van de werkzaamheden plaatsings mogelijkheden voor VoCl*_ in het bezit van groot rijbewijs. Geboden wordt zelfstandig en afwisselend werk. Laat U zonder verdere verplichting nader inlichten. Mondelinge of schriftelijke sollicitaties aan ons kantoor SLOTERBEEKSTRAAT - VENLO Goede salariëring even tueel vergoeding van reis kosten 5-daagse werk week prettige vakantie regeling met vakantiegeld jaarlijks enige aantrekke lijke mogelijkheden voor binnenlandse reizen.

Peel en Maas | 1969 | | pagina 1