2000ste woningwetwoning een jaar in Venray Overpeinzingen Amerikaanse studeert PULS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PULS SCHAAKCLUB IN NOOD 0. P. 0. S. S. VRIJDAG 19 SEPTEMBER 1969 No. 38 NEGENTIGSTE JAARGANG IS GOEDKOPER DAN O DENKT PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050652 IS GOEDKOPER DAN U DENKT ADVERTENTIEPRIJS 12 cL par mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL f 2.— (buitan Vanroy 2-25) GOUDEN WONINGVERENIGING GOUVERNEUR KOMT MEE FEESTEN WONINGCONGRES Wat heeft mensen als Willem Winters, Nico Min, Hub Verheugen en anderen bewegen in 1919 de weningvereniging St. Oda te stich ten? Was het 't voorbeeld van de grote Henri Peels, die in het zuiden voor zijn mijnwerkers sociale woningbouw doorvoerde? De oud notulen boeken van de weningvereniging St. Oda zwijgen daarover in alle talen. Nu we 50 jaren later het gouden bestaans- feest van de weningvereniging gaan vieren, met de opening van een nieuw kantoor, met de oplevering van de 2.000e dcor deze woningvereniging gebouwde woningwetwoning in Venray (die ook de 50.000ste in Limburg is) en met een congres van Ons Limburg in de schouwburg, moet men naar het antwoord van die vraag blijven raden Bij ons weten zijn alleen nog de heren Odenhoven en Vermeulen (Venlo) over van de mensen, die op 3 juli 1919 hun handtekening gezet hebben onder de stichtingsakte van de woningvereniging St. Oda in Venray. De overige ondertekenaars, Willem Winters, le voorzitter; H. Jacobs (secretaris), N. Min, L. van Haren, R. Lemmens, H. Oudenhoven Lzn., H. Verheugen, H. A. Michels, P. van Meyel, V. Fonck, de burge meester Oscar van de Loo en kape laan Dinckels zijn niet meer. WONINGNOOD Ook de vorige oorlog bracht er zijn moeilijkheden met zich voor wat betreft bouwen. Men kon van echte woningnood spreken, al was Venray een heel stuk kleiner dan nu. Toen onder die oorloe een Stich ting Volkshuisvesting in Venray een viertal arbeiderswoningen bouwde aan de Merseloseweg en twee aan de huidige Pastoor Ruttenstraat ble ken er liefhebbers te over, die ech ter lang niet allemaal geholpen konden worden. Dat aantal moet aanleiding geweest zijn om de wo ningvereniging te stichten. Jos Mae- nen, die in het zuiden als rechter hand van Venrays priesterzoon H. Poels zich bezig hield met de socia le woningbouw aldaar schijnt naar Venray te zijn gekomen en zijn be toog moet aanleiding zijn geweest tot de stichting van de woningver- eniging, in wiens bestuur groten deelsmiddenstanders zaten. Dat houdt weer verband met de honderd gulden stichtingskosten, die op tafel moesten komen. De band tussen zuid Limburg en Venray is altijd vrij sterk gebleven, al was het alleen dat St. Oda zie haansloot bij Ons Lim burg, dat later zou uitgroeien tot het grote overkoepelende orgaan van praktisch alle Limburgse wo ningverenigingen HET BLEEF NIET BIJ DE STICHTING Het bleef niet bij de stichting al leen. In 1920 kon men reeds de bouw aanbesteden van 30 arbeiders woningen zoals die toen heetten aan de Maasheseweg en van acht aan de Broekweg. Daaraan was een vrij taaie onderhandeling vooraf ge gaan met de gemeente om de beno digde gronden, maar desondanks was men binnen een jaar na het op richten van de woningvereniging aan het bouwen INTERESSANTE GESCHIEDENIS In de notulen van deze Venrayse woningvereniging, waarvan voor de oorlog o.a. de heren Winters en N. Min- jarenlang voorzitter zijn ge weest, vindt men een stuk sociale geschiedenis, die om meer dan een reden interessant is. Zeker voor de jonge arbeider van vadaag, die de vroegere verhoudin gen niet heeft gekend en die mis schien wat smalend zijn neus op trekt voor de zogenaamde arbeiders woningen van die dagen. Hij moge dan bedenken, dat men voor een gemiddelde vooroorlogse huur van 2.60 niet veel eisen kon en dat de woningvereniigng, met de 28,- die per jaar beschikbaar wa ren voor onderhoud, niet bepaald grote sprongen kon maken. Interessant is ook dat uit deze no tulen tussen de regels door naar vo- ren komt, dat in de vooroorlogse tijd de arbeiders liever een eigen woning hadden dan er een te hurenDat is dan wel veranderd maar het was ook een van de redenen waarom het toenmalige bestuur zich toentertijd dikwijls afgevraagd heeft of er nog meer gebouwd moest worden. Door allerlei oorzaken, als financierings moeilijkheden, de crisis enz. is daar voor de jongste wereldoorlog niets meer van gekomen. Vlak voor de oorrlog is er nog sprake geweest van een complex huurwoningen op de Merseloseweg, maar noch de aannemers, noch de gemeente waren bar behulpzaam qn zo is men de oorlog ingegaan, die ook bij de woning vereniging zijn sporen heeft achtergelaten. I HERSTEL Na de oorlog had de woningver eniging allerhand te doen met het herstel van haar woningbezit, dat nog steeds uit 38 huizen bestond, plus de 6 die van de „oude" Stich ting waren overgenomen. Na een provisorisch herstel, omdat er geen geldmiddelen waren, heeft het nog lang geduurd voordat men via aller lei financiële manipulaties toch de nodige gelden bijeen kreeg om defi nitief herstel mogelijk te maken. Deze wonignen werden toen ook aangesloten op riolering. Intussen was ook de gemeente aan het bouwen geslagen, zoals iedere anderegemeente. Men mocht zich dan in de kringen van de woning verenigingen afvragen of dat nu wel een taak voor de gemeente was, ter wijl men toch een goed functione rende woning vereniging tot zijn be schikking had, het hielp allemaal weinig. De gemeente bouwde en de woningvereniging mocht toekijken. Er is heel wat water door de Maas gelopen voordat men eindelijk be greep, dat men voor woningbouw beter gebruik kon maken van het administratief en technische appa raat wat Ons Limburg en daardoor St. Oda al jaren had. Het duurde tot 1954 voordat de gemeente een deel van haar bouwvolume afstond aan de woningvereniging, die toen onder leiding van de heer W. Pee- ters begon aan zijn tweede jeugd. De bouw van woningen in Yssel- steyn werd in dit jaar het nieuwe startpunt voor Venrays woningver eniging, die op de duur uiteindelijk het grootste gedeelte van het ge meentelijk woningbezit overnam. Venray-oost en Venray-zuid wer den volgebouwd. Het nieuwe Dessel- ke en Venray-west volgden, nadat reeds een aanzet bij de Hensenius- school gemaakt was. Nu is Vel turn aan de beurt. Op praktisch alle kerkdorpen verrezen .woningen van St. Oda, dat bij zijn 40-jarig jubi leum een kleine 300 woningen in haar administratie had staan en thans bij haar 50-jarig jubileum de 2.000ste WONINGWETWONING kan uitgeven Het werk, wat 50 jaren geleden begonnen is, kreeg in de laatste 10 jaren vooral een ongekende uit bouw We gaan voorbij aan het feit, dat vele vrijwilligers zich in die jaren hebben ingezet voor de sociale wo ningbouw. We gaan voorbij aan de inzet vooral in de na-0orlogse jaren, die geleid heeft tot dat resultaat, waar terecht even stil bij staat. Het zal op de feestdag van 31 oktober a.s. nog wel uit de doeken worden gedaan. Waar we wel even stil bij willen staan en in de toekomst zeker op te rug zullen komen, is de vraag of de woningvereniging St. Oda op de in geslagen weg voort moet gaan, zo wel organisatorisch, als administra tief en vooral of men in dit tempo steeds maar weer woningwetwonin gen moet blijven verwezenlijken Het huidige bestuur, met als lei ders de heer C. Leurs als voorzitter en de heer G.'Schols als secretaris penningmeester, blijken bij deze vragen het antwoord reeds gereed te hebben 50 MILJOEN De vereniging, wier bezit intussen is uitgegroeid tot zo'n kiene 50 mi joen gulden moet aangepast worden. Aangepast in die zin ook, dat de huurders meer inspraak gaan krij gen. Heit van vader-op-zoon gaande lidmaatschap is verouderd en de vereniging heeft nu mensen nodig die kunnen adviseren op financieel terrein en behulpzaam kunnen zijn met de uitbouw van administratie e.d. 2.000 woningen is een „bussiness" geworden, die om vakmensen en deskundigen vraagt. Die hele ver andering zit intussen in de molen en in de toekomst hoort men daar be slist wel meer over. Wat de woningbouw betreft, is het feit dat in mei reeds 76 premiewo ningen voor de verhuur werden aanbesteed een duidelijk teken dat de woningvereniging open oog heeft voor het feit dat Venray niet ge diend is met altijd en alleen maar woningwetwoningen. „Differentitatie van ons woning bezit wordt in de toekomst steeds groter geschreven...." zo zegt de heer Leurs, die duidelijk maakt dat deze 76 woningen in Veltum (waar blijft de rijksgoedkeuringnog slechts een begin zijn. Duidelijk wordt ook uit wat de heer Schpls vertelt dat de woning vereniging in de toekomst ook een grotere inbreng wenst bij de opzet en rgealisatie van verschillende uit breidingsplannen. „De tijd is voorbij het nieuwe kantoor gebouw van de woning bouwver eniging St. Oda op de hoek Langeweg Merselo seweg dat men een bepaald uitbreidings plan opzet en dat de woning vereni ging dan de opgave krijgt dat maar zo economisch mogelijk te vullen met huizenaldus deze secreta ris, die ervan overtuigd is, dat juist door voldoende differentiatie in de woningbouw, de doorstroming veel sneller zal gaan maken Men ziet dus dat ondanks het gouden jubileum de woningvereni ging jonger dan ooit is en beslist van plan is ook in de komende jaren het zijne bij te dragen tot niet alleen een meer gedifferentieerd woning bezit, maar ook tot een beter be woonbaar Venray. En met deze toe- komst-muziek in de oren, wordt eerst het gouden jubileum gevierd. JUBILEUMFEEST Op 21 oktober zal niemand min der dan de Commissaris der Konin gin mr. dr. van Rooy het nieuwe kantoor op de hoek Merseloseweg- Langeweg komen openen. Daarna gaat het hele gezelschap, waaronder de voorzitter van Ons Limburg Mgr. K. Roncken en de directeur-generaal van de Volkshuisvesting Mr. Schou ten, naar Merselo, waar de 2.000ste woningwetwoning en de 50.000ste die onder regie van Ons Limburg in Limburg gebouwd is, officieel ter beschikking zal worden gesteld aan de familie Poels-Jacobs, die hier hun nieuwe home gaan vinden. Een ge denksteen aan de woning zal de herinnering aan dit feit vasthouden. In de middaguren is er een con gres von de woningvereniging Ons Limburg, waarin de oud-hoofd ingenieur-directeur van de Volks huisvesting in Limburg ir. Kluye- ters zal spreken over de woning bouw aspecten, in bet verleden en het heden, terwijl prof. van Leeu wen uit Wageningen de stede- bcuwkunde zal belichten. Een tentoonstelling zal dit feest afrondën. Op deze tentoonstelling, die door de stichting Samenlevings opbouw Noord-Limburg zal worden verzorgd, wordt het wonen in be staande woningen in beeld gebracht, de situering van de woning en de recreatie-mogelijkheden en de rol van de woning in de samenleving. Maar voor het zover is, hoort U hier nog wel meer over In het voorjaar heeft het toenma lige bestuur van de schaakclub Venray haar leden maar voorgesteld de vereniging te liquideren, want de belangstelling was maar minimaal. Gezien de 23-jarige geschiedenis van deze club, was dat feitelijk on begrijpelijk. Want het was diezelfde schaakclub, die reeds een jaar na zijn oprichting, ach aansloot bij de Limburgse Schaak Bond en daar drie- tot viermaal kampioen werd, kampioen zelfs in de eerste klasse. Het is diezelfde schaakclub, die niet alleen de Venrayse kampioen' schappen heeft georganiseerd, doch verschillende grote bondstoemooien in Venray mogelijk maakte, waar aan zelfs spelers uit België en Duitsland deelnamen. Het is dezelf de club, die kontakten legde in Duitsland en België en hiermede verschillende toernooien organiseer de. Dezelfde schaakclub, die het be stond om in 1958 de wereldkampioen Botwinnik naar Venray te krijgen, waar hij een simultaan-wedstrijd speelde tegen 26 Venrayers, waar van er drie hem een remisie weten af te dwingen. Dezelfde schaakclub, die het open kampioenschap voor Nederland namens de Kon. Ned. Scahakbond mocht organiseren; die een eigen schaakblad uitgaven; die het jeugdschaken bevorderde en de stoot gaf tot de oprichting van een damclub. Maar toch is het intussen zo ver gekomen dat het bestuur dit voor stel wel moest doen. Want het aan tal spelers was te gering, de animo stond op zo'n laag pitje, dat men er maar liever mee ophield. Dat is gelukkig niet gebeurd. Een nieuw bestuur is gevormd, dat in de voorbije vakantiemaanden hard gewerkt heeft om weer wat le ven in de brouwerij te brengen, om weer schakers achter het bord te krijgen. Bij de verschillende bedrij' ven zijn circulaires uitgehangen. Op de scholen is reclame gemaakt en de individuele schakers zijn per brief benaderd om zich toch aan te sluiten. Dit najaar wordt een huis schaaktoernooi gehouden en men hoopt van harte dat dit een nieuwe start wordt voor een bloeiend schaakleven in Venray. Zij die daar nog interesse in heb ben kunnen zich melden bij de heer Frederiks, Houten Hoek 20. Bij de familie Boonekamp op de Westsingel is de 17-jarige Ameri kaanse Caroline Marshall te gast. Ze blijft daar een jaar in het kader van de jeugduitwisseling door de orga nisatie Youth for Understanding. Nadat ze haar studies beëindigd had op de Walled Lake Senior High School aldaar, wilde ze ook wat van Europa zien en had zich opgegeven voor dit uitwisselingsprogramma, met als voorkeur Duitsland. De jon gedame kwam echter in Nederland terecht en wel in Venray, waar ze studente werd op het Boschveldcol- lege. Hier volgt ze met nog 4 an deer meisjes de 4e klasse van de HBS a. Gevraagd naar haar korte erva ringen in Nederland, blijkt dit land en speciaal Venray haar toch de no dige' verrassingen bezorgd te heb ben. Zo bleek het zeer moeilijk om het onderwijs op het college te vol gen, ook al door het feit dat ze praktisch geen woord Nederlands kende. Dat had od zijn beurt weer „aansluitinngsmoeilijkheden" tot ge volg, maar zo langzamerhand zijn die allemaal opgeruimd, mede dank zij de prettige samenwerking op school en in haar nieuwe tehuis, waar men poogt haar zoveel en zo snel mogelijk Nederlands bij te brengen. Het lesprogramma vindt ze, afge zien van de taalmoeilijkheden, toch JEUGD EN OPVOEDING De opvoeding van de jeugd en vooral de vrijetijdsbesteding van diezelfde jeugd, schijnt een van de grootste problemen te zijn van deze tijd. Negatief wordt vaak gereageerd op een jeugdsoos en een Kreatuur, maar wat doet men eigenlijk, wan neer er goede alternatieven worden geboden? In het bijzonder doelen wij hier op de jeugdabonnementen op de schouwburg. Zijn we goed in gelicht, dan is, behanlve dan het Boschveldcollege, waar ongeveer 140 jeugdabonnementen werden uitge geven, van de rijpere jeugd van de andere scholen nauwelijks een spoor te bekennen. Veel ouders tobben met het pro bleem hoe ze hun kinderen verant woorde ontspanning kunnen geven en men hoort zo vaak dat er toch eigenlijk niets is. Voor 25 gulden kan de jeugd zes goede voorstellin gen gaan zien in de schouwburg met een keuze uit twee series. Voor 35,- kunnen ze zelfs tien voorstellingen uitzoeken uit vijftien mogelijkheden. De jeugd kan op deze manier ken nis nemen van de verschillende kuituur-uitingen. De gelegenheid, die hier in Ven ray voor de jeugd geboden wordt op kultureel gebied, wordt beslist on voldoende aangegrepen. Als op het Boschveldcollege niet een aantal leerkrachten zich het lot van de jeugd op dit gebied aantrokken, zouden er bijna geen jeugdabonne menten verkocht worden. Het is jammer, dat men zo weinig van de geboden kansen gebruik maakt, want voor betrekkelijk lage bijzonder zwaar, zeker in vergelij king met wat in Amerika op de High Schools gevraagd wordt. Ze ver zucht dat de Nederlandse school jeugd bijzonder veel moet leren en praktisch geen vrije tijd heeft, noch tijd voor clubs-na-schooltijd. Die miste ze hier erg, maar dat gemis is snel opgeheven door de bendens huiswerk, die ze moet maken. Voor het overige probeert ze, naast haar Amerikaanse zwemdiplo ma's ook de Nederlandse te verwer ven, maar ook hier viel haar weer op dat de eisen veel hoger zijn dan in Amerika. Ook een andere favo riete sport: het paardrijden beoefent ze, voor zover ze vrije tijd heeft. Bijzonder dankbaar is ze haar mede-leerlingen,, die haar opgeno men hebben in hun kring en bijzon der prettig vindt ze verschillende verjaardagsfuiifjes waarop ze al was uitgenodigd. De Nederlandse kost bracht haar weinig moeilijkheden en de Hollandse pannekoek vindt ze een van de machtigste gerechten. Toen we haar spraken was er de uitnodiging van een van haar lera ren om mee te gaan naar de Rem- brandt-tentoonstelling in Amster dam. Het beste bewijs dat men aan alle kanten zijn best doet om deze Amerikaanse een zo goed mogelijk beeld te geven van ons land, waar in ze nu een jaar te gast is. kosten kan men de jeugd nu ten minste zes of tienmaal per jaar iets geven waar ze ook wat aan hebben. Het Boschveldcollege ziet de nood zaak hiervan duidelijk in en geeft als enige school bovendien nog een re- duktie van 7.50 of 10,naarge lang de keuze van het aantal voor stellingen. Hetis jammer dat de andere scho len dit voorbeeld niet gevolgd heb ben en het is daarom dat het initia tief van de ouders hier des te meer vereist wordt. Het probleem van opvoeding en ontspanning is hier toch wel bijzon der eenvoudig op te lossen, want het antwoord ligt bij de schouw burg. Bij de jeugdabonnementen kan men tevens een cultureel jeugdpas- poort krijgen. Zo'n paspoort geeft recht in alle theaters in Nederland tegen gereduceerde prijzen voorstel lingen te bezoeken. Tevens geven bijna alle rijksmusea en vele ande re musea flinke redukties of zelfs gratis toegang op vertoon van het jongerenpaspoort. Geef uw kinderen daarom alsnog een abonnement op de schouwburg. Het komt hun opvoeding ten goede en bovendien wortd de vrijetijdsbe steding op een uitstekende manier ten dele opgelost. OUD-PAPIER OPHAAL SERVICE STEENBEEK zelfde dag nog gehaald, ook archiefvernietiging. Hoge prijs voor verenigingen. TELEFOON VEULEN 3858 voormalige steenfabriek.

Peel en Maas | 1969 | | pagina 1