Afsluiting
79^
L!
Veilig Verkeer
10 oent^FlÉ^/
fl-13 gespaard is
fl.15 waard
169
69
3 98
89
too
89
89
>5
Poststraat en Grotestraat
1.A.C.
R00YJ
Politierechter
MKF C« WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
drukwerk
3 rollen
autodrop
koop dan bij elke gulden
boodschappen een spaar-
zegel van //ffe
Farinette
hairspray
UNOX
kippensoep
UNOX
leverpastei
205 gram
VLIDO
insecten
verdelger
spuitbus
2 flessen AZET
appelsap
Hagelmix
van Houten
200 gram
IFA
pindakaas
IFA.
pruimen
200 grs.zak
IFA
beschuit
2 rollen
voor betere
levensmiddelen
VRIJDAG 15 AUGUSTUS 1969
969 No. 33
NEGENTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS IJ el por
PRLIS PER KWARTAAL i—
ARONNEMENTS-
v«r MS)
Het feit dat men waarschijnlijk de laatste weken wat meer tijd
had is er op zijn beurt weer oorzaak van geweest dat we de laat
ste tijd nogal eens schriftelijk en mondeling te horen hebben ge
kregen, wat voor een schandaai het feitelijk wel is dat men zowel
in de Grotestraat als in de Poststraat een wachtverbod heeft aan
gebracht. Dat betekent dat men er zijn wagens niet meer mag par
keren en alleen nog maar geladen en gelost mag worden.
Een zakenman meent dat deze
maatregel zijn en andere zaken in
deze straten beslist niet ten goede
zal komen, daar nu de klanten niet
zoals weleer hun wagen voor de
winkeldeur kunnen parkeren, maar
eerst een eind moeten wandelen.
Dat heeft, aldus onze zegsman, tot
gevolg, dat men naar andere win
kels gaat, zelfs naar andere plaatsen
waar men niet zoveel moeite hoeft
te doen om bij de winkels te ko
men. En waar men gemakkelij
ker zijn boodschappen kwijt kan,
zonder er eerst mee naar parkeer
terreinen te moeten lopen
Een ander heeft als bezwaar dat
deze maatregel alleen maar aange
kondigd is als een gemeentelijke be
kendmaking in dit blad, waarin dan
te lezen stond dat men eventuele
klachten in kon dienen daartegen,
maar dat men praktisch op hetzelf
de ogenblik enkele borden heeft ge
plaatst, die later ook weer verdwe
nen, om dan weer later en weer
op een andere plaats weer opdoken.
Dat deze bekendmaking en die bor
den weinig in het oog gevallen zijn
bewees volgens hem de iedere dag
weer opnieuw groeiende rij van ge
parkeerde auto's. Toen dan de ker
mis in het land kwam en de par
keerterreinen aan de uiteinden van
die straten geblokkeerd werden door
kermiswagens en -spullen, op dat
moment is de politie bonnen uit
gaan delen. Zonder enige waarschu
wing, zonder pardon.
..Als men een dergelijke maatre
gel wil nemenzo is de me
ning van verschillende briefschrij
vers. „dan had die èn beter aange
kondigd kunnen worden, èn had
men langer moeten waarschuwen en
ze op een ander tijdstip, namelijk
als de pleinen beschikbaar zijn, als
parkeerruimten moeten gaan uitvoe
ren
Dat zijn zo de meest gangbare be
zwaren, die men tegen de getroffen
maatregel heeft laten horen
De vraag of een maatregel als dit
wachtverbod nu wel noodzakelijk
was voor genoemde straten, is fei
telijk een vraag, die alleen een ver-
keersdeskundige op kan lossen. Feit
was dat zeker de Poststraat, waar
links en. rechts parkeren mogelijk
was, nog al eens wat puzzels heeft
opgeleverd voor de automobilist, die
moest pogen zich hier zonder stuk
aken of brokken door heen te wors
telen. Zeker is ook dat in de Gro
testraat, waar dan parkeren aan een
kant mogelijk was en de andere zij
de ,mede door het eenriohting-ver-
keer, zgn. vrij bleef, ook nog al eens
een keer „verstopt" werd doordat
lossende vrachtwagens onmogelijk
hun adressen konden bereiken, om
dat juist daar geparkeerd werd
Dit euvel werd met het groeien van
het autopark en het groter worden
van Venray steeds erger. Ook al,
omdat verschillende auto-eigenaren
in die straten zich de gewoonte had
den eigen gemaakt hun eigen wagen
voor hun eigen zaak te parkeren
Vergeten mag verder niet worden,
dat zolang de ringwegen rond het
centrum van Venray nog niet klaar
zijn, Patersstraat en Grotestraat nog
altijd een van de hoofdwegen zijn
in dazelfde centrum en dat de Post
straat juist als invalsstraat van een
ringweg (Julianasingel en Oostsin
gel) veel verkeer te verwerken krijgt.
Iets anders is of men er wel
strak de hand aan houdt dat wa
gens met aanhangwagens, die in het
centrum niet behoeven te zijn, vol
doende geweerd worden en voldoen
de gebruik maken van de reeds be
staande ringwegen
Deze overwegingen schijnen voor
de geraadpleegde verkeersdeskundi-
gen inderdaad reden te zijn geweest
B. en W. te adviseren in deze twee
straten een wachtverbod in te stel
len
Of dit ten nadele zal zijn van de
daarin gelegen zaken en winkels is
iets wat we noch onderschrijven,
noch onderkennen willen of kunnen.
Het is en blijft o.i. een gevaarlijke
situatie juist voor de winkel stand,
de verkeersstroom daar naar toe of
daarvan af te beperken. En dat is in
feite gebeurd, al moet gezegd wor
den dat de nabijheid van twee plei
nen, als Henseniusplein (met annex
de parkeerruimten rond de schouw
burg) en de Grote Markt natuurlijk
nog al wat mogelijkheden biedt. Of
die voldoende is', is echter een ande
re vraag. Parkeerterreinen rond de
schouwburg zijn natuurlijk prettig,
maar dan moet er toch ook de door
braak komen naar de Grótestraat,
langs hotel Wilhelmina. En parkeer
gelegenheid aan de Julianasingel
mag dan nu nog gevonden worden
op een stuk onbebouwd terrein, wat
gebeurt er indien dat vervalt en be
bouwd gaat worden? Dan zal daar
beslist andere ruimte moeten ko>
men.
De manier waarop en het tijdstip
waarin men deze maatregel heeft
doorgevoerd is inderdaad bepaald
niet „chique" geweest. Natuurlijk
kan het gemeentebestuur volstaan
me een officiële bekendmaking en
nauurlijk kan men stellen zijn za
ken juist gedaan te hebben als men
de benodigde verkeersborden aan
brengt. Maar iemand, die sinds jaar
en dag gewend is om bij een be
paalde zaak voor te rijden, te win
kelen of te verkopen, heeft niet al
tijd officiële bekendmakingen in zijn
hoofd en let niet altijd op de bor
den. Trouwens al hij van buiten
Venray komt hoeft hij die officiële
bekendmakingen zelfs niet te ken
nen. En wat er van te zeggen: als
het publiek de politiemensen zelf al
vertellen moet dat de verkeerde
borden zijn opgehangen
Maar afgezien daarvan geloven we
dat het psychologischer geweest was
als de politie niet op een gegeven
ogenblik aan het bonnetjes schrij
ven gegaan was, maar zich voorlo
pig eens beperkt had tot wat waar
schuwingen
Toen we zelf eens een dergelijke
fout maakten in Arnhem vonden we
onder onze ruitenwisser geen bon.
maar een net. kaartje van de politie,
dat sinds enige tijd deze weg afge
sloten was voor het verkeer en of
we daar in het vervolg aan wilden
denken
Dat gaf een heel ander gevoel, ook
ten opzichte van de politie als dat
men nu onverwacht een tientje
kwijt word. Menig vakantieganger is
daar verbolgen om geworden en dat
heeft Venrays naam beslist geen
goed gedaan. Temeer waar inder
daad deze maatregelen genomen
werden op het moment dat beide
pleinen bezet werden door kermis
wagens en kermisspullen en met de
kermis zelf verkeersmaatregelen ge
nomen werden in de straten rond de
kom, die het ook al niet gemakke
lijker maakten een staanplaatsje te
vinden voor de wagen.
Intussen is men echter door scha
de en schande wijzer geworden en
de tijd zal leren of inderdaad deze
maatregel de juiste is geweest. Daar
van is op dit moment nog niet ieder
een overtuigd.
ORIENTATIERIT
TEN BATE VAN OOSTRUMS
JEUGDVERENIGINGEN
Hoewel velen nog niet in de juis
te stemming zullen zijn om een
oriëntatieritje te rijden en nog
steeds aan vakantie denken, moeten
we toch wijzen op de rit welke zon
dag a.s. wordt georganiseerd ten ba
te van de jeugdverenigingen van
Oostrum. Deze rit, welke werd uit
gezet door A. Janssen en Th. Cre-
mers en gecontroleerd door P. Jans
sen, heeft een lengte van 60 km en
moet met een gemiddelde van 24 km
per uur worden afgelegd. Er wordt
gereden volgens KNMV regl. 1969.
Inschrijvingen voor A en B klasse
is mogelijk vanaf een uur bij café
Camps in Oostrum, alwaar de eerste
rijders om twee uur worden gestart.
Met 't weer van de afgelopen tijd
zou zo'n rit een uitstekende gelegen
heid zijn deze met een motor of
bromfiets te rijden. Hierop is zon
dag echter niet gerekend. Wel za
terdag 30 augustus, dan worden in
Hunsel n.l. de Limburgse kampioen
schappen voor motoren en brom
fietsen georganiseerd. Op één dag
drie ritjes welke dan de afgevaar
digde voor de landskampioenschap
pen zullen brengen.
Voor hen die geïnteresseerd zijn
in deze kampioenschappen kunnen
hierover alle inlichtingen verkrijgen
bij het secretariaat: Oranjestraat 12.
„Ik ben geen getuige" zei de ge
tuige, „ik ben de verdachte."
Dat klonk verdacht, daar voor de
tafel van de politierechter en de he
ren in hun broeierig warme zwarte
toga's tilden met een ruk het hoofd
op, dat eerst over hun papieren
hing.
De verdachte zelf stond er nog,
dat was een geruststelling. Die
schuchtere en wat kalende heer had
ook niet geroepen dat hij een getui
ge was, maar had zich gelaten ge
schikt in zijn lot, al ontkende hij
dan elke schuld.
„Vertelt u dan maar wat u gedaan
hebt", vroeg de poitierechter.
„Ik heb me verschrikkeijk kwaad
gemaakt, edeachtbare. Ik wist niet
meer wat ik deed. Ik heb inks en
rechts om me heen gemept. Ik moet
als een dolleman te keer zijn ge
gaan. Ik was ontoerekeningsvat
baar."
„En wie hebt u dan al zo gesla
gen?"
„Ik wéét het niet meer, edelacht
bare. Een woesteling was ik. Een
rood waas kwam over m'n ogen en
toen sloeg ik blindelings raak. Ik
heb het gedaan dus en niet die on
schuldige daar!" En hij snikte zo
waar van medelijden met de bijna
onschuldig veroordeelde verdachte.
„Maar de andere getuige heeft
toch gezegd dat hij duidelijk gezien
heeft
„Dat moet gezichtsbedrog geweest
zijn, edelachtbare, of ander bedrog,
of die knaap is 't er later bij geko
men toen het al gebeurd was, want
toen hielp deze meneer die nou
verdacht wordt, mijn slachtoffers
overeind."
„Nou praat u al over slachtoffers
in het meervoud. In het proces-ver
baal staat er maar één genoemd."
„Die andere zijn allemaal wegge
rend voor de politie kwam, edelacht
bare."- H
„Dat lijkt mij een sterk verhaal",
interrumpeerde de officier, „er zijn
méér getuigen die de verdachte be
zig hebben gezien. En niemand heeft
deze getuige zien slaan. En waarom
zouden al die neergeslagen mensen
opeens zijn opgestaan en hard ziin
weggelopen toen de politie kwam?"
Het werd een ingewikkeld gesprek
tussen magistraten en getuigen. De
getuige die zei dat hij geen getuige
was, hield het er op dat hij ver
dachte was omdat hij zoveel mensen
geslagen had; de getuige die zei dat
hij getuige was getuigde dat de ge
tuige die zich verdachte noemde
geen verdachte kon zijn, omdat hij
niemand geslagen had. En de ver
dachte moest als getuige getuigen,
dat beide getuigen waren geweest
en geen verdachte. Maar daar wilde
de verdachte niet aan, want „dan
ben ik automatisch verdachte en zou
ik schuld bekennen en ik heb geen
schuld!"
Nu werd de verbalisant naar vo
ren geroepen. Een jonge politieman
met wijsgerige blik achter dikom-
rande uilebril. Hij wees zonneklaar
de reeds verdachte verdachte aan als
ware verdachte. Jawel, hij had die
man zien slaan. Hij had rijn slacht
offer zien vallen. En hij had heel
nauwkeurig de personalia opgeno
men van de man die sloeg en van de
man die geslagen was en van enkele
getuigen die het ook gezien hadden.
„Dus deze getuige heeft niet ge
slagen?" vroeg de politierechter.
,Neen edelachtbare, hij wérd ge
slagen. Hij was het slachtoffer."
Er golfde een gons van verbazing
door het zaaltje.
..Waarom zei u dat u zelf geslagen
had?" vroeg de rechter nu aan de
getuige die beweerde dat hij de ver
dachte was en die er nu van ver
dacht werd het slachtoffer van de
verdachte te zijn.
.,Ik hèb geslagen!" hield deze ge
tuige hardnekkig vol. „Heel hard. En
ik ben begonnen. Toen de andere
getuigen kwamen opdagen en deze
agent er bij kwam, kreeg ik mis
schien net een tik terug, maar ik
ben begonnen en ik moet dus de
verdachte rijn. En nou wil ik straf
hebben, want ik heb er spijt van."
Tenslotte verklaarde de werkelij
ke verdachte, dat dit de waarheid
was. Deze man had met-ter-daad
het eerst geslagen. „Maar ik heb
niet terug geslagen, edelachtbare. Ik
heb hem alleen maar van me afge
duwd."
De officier van justitie sprak van
onbehoorlijk gedraai om zich er uit
te redden en achtte de ten laste ge
legde klap bewezen. Maar de politie
rechter vond het een ingewikkelde
kwestie en gelaste een hernieuwd
onderzoek. Wellicht komt die getui
ge dan toch nog terug als verdachte
en de verdachte als getuige. Als dan
de verdachte maar niet zegt dat hij
alleen getuige is
BROMFIETSERS
STEEK UIT DIE HAND
Aan het begin van het nieuwe
school- en werkjaar, het moment
waarop vele tienduizenden jongeren
weer in het bromfietszadel klimmen
voor de dagelijkse rit naar school of
bedrijf en naar huis, start het Ver
bond voor Veilig Verkeer onder het
motto: „Steek uit die hand" met een
twee maanden durende verkeers-
aktie.
Het niet aangeven van richting
door bromfietsers bij het links- of
rechtsafslaan is een belangrijke
oorzaak van het steeds toenemende
aantal verkeersongevallen met
bromfietsers. Met name jongeren in
de leeftijdsgroep 1624 jaar verzui
men al of niet moedwillig verande
ring van richting aan te geven
waardoor andere weggebruikers tij
dig worden geattendeerd op het
voornemen af te slaan. Slechts wei
nigen realiseren zich daarbij dat zij
de zwakste en kwetsbaarste partij
zijn in het verkeer hetgeen tot uit
drukking komt in de ongevallen-
cijfers.
Uit de voorlopige C.B.S.-cijfers
(verkeersongevallen) over het jaar
1968 blijkt, dat een kwart (705) van
het totale aantal verkeersdoden
(2890) is onder te brengen in de
groep 1524 jarigen. Van deze 705
doden verongelukken er 537 op de
bromfiets waarvan 251 tot de leef
tijdsgroep van 1624 jaar behoor
den. In dezelfde leeftijdsgroep wer
den meer dan 11.000 bromfietsers
min of meer ernstig gewond.
Het verkeer hoopt, dat door de
aktie „Steek uit die hand" de jeug
dige bromfietser, die met zijn vaak
akrobatische behendigheid overal
door heen weet te glippen (en wei-
dicht daardoor verzuimt of het on
nodig vindt richting aan te geven)
meer begrip zal gaan opbrengen
voor het overige verkeer, dat zich
vaak minder op bovengenoemde
eigenschap kan verlaten. Hetzelfde
geldt voor het (brom)-fietsen op
trottoirs.
Ter ondersteuning van de aktie, is
een geheel op de jeugd afgestemde
TV-spot vervaardigd, die gedurende
de aktieperiode de huiskamers in
radiouitzendingen, alsmede door het
verspreiden van 10.000 affiches en
10.000 raambiljetten aandacht aan
deze aktie worden besteed.
voor al uw
van den munckhof n.v.
69