Steun voor vervoer Foto tentoonstelling WELFARE E 3 ANTONIUS NOVEEN aandelenbezit Politierechter Zaterdag krijgt u bij aankoop van een koffiemolen PREMIE VRIJDAG 11 APRIL 1969 No. 15 NEGENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF NV. VENRAY WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050652 VVCCrXDLHU V WWn VClYnMI U.IM WIVIO I I lL_r\l_IM ADVERTENTIEPRIJS 12 d w ma ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL £- (Mt» Vwoy 225) Het conflict dat ontstaan is over de c.a.o. voor chauffeurs van streek- vervoerbedrijven 9telt problemen in het licht waarvoor uiteindelijk toch een oplossing zal moeten worden ge vonden. De buschauffeurs van de vervoers bedrijven in het zuiden en het noor den van ons land ontvangen een be duidend lagere beloning dan diè van de bussen in de grote steden. Daar zit wel een zekere redelijkheid in. Want de stadsbuschaffeurs hebben voortdurend met een veel intensie ver verkeer te maken, dat van hen grotere inspanning vergt. Bovendien is het in de grote steden van het westen natuurlijk veel moeilijker om geschikt personeel te krijgen, het geen dus ook tot uitdrukking komt in de lonen. Die lopen in de steden op tot over de duizend gulden per maand. Bij het streekvervoerbedrijf is dat altijd minder geweest, een afstand die zich aanvankelijk steeds ver grootte en de laatste jaren wel wat ingelopen werd door extra uitkerin gen, doch er bleef nog steeds een vrij belangrijk verschil. De vakbe weging wilde dat verder inlopen en men was reeds tot overeenstemming gekomen over een nieuwe c.a.o., toen enkele vervoersdirecties zich daar vrij onverwacht toch niet akkoord mee verklaarden. De tegenkanting komt voort uit het feit, dat deze particuliere ondernemingen de gro tere verhoging van de loonkosten eigenlijk niet meer kunnen opbren gen, althans niet uit de opbrengsten van het openbare busvervoer. Daar ligt het grote probleem, dat feitelijk over het gehele land geldt voor alle busvervoerondernemingen. Dat men in de steden er niet zo te gen op ziet om de chauffeurs flinke lonen te betalen, komt doordat de tekorten van al die stedelijke, ge meentelijke busondernemingen toch uit de overheidsgelden worden goed gemaakt. Maar in regio wordt het streekvervoer vaak niet door over- heids- of semi-overheids onderne mingen onderhouden maar door par ticuliere ondernemers, die daar lang geleden een concessie voor verwor ven hebben. Dat liep goed tot de particuliere auto er de klad in bracht. Thans leidt dit openbare vervoer aan een sterke en nog voortgaande vermin dering van het aantal passagiers. Daardoor nemen de laatste jaren de inkomsten van deze bedrijven voort durend af. Voorzover het dochter maatschappijen van de Nederlandse Spoorwegen betreft zijn die moei lijkheden nog wel min of meer te ondervangen en kunnen deze o.a. door gezamenlijke inkoop ook voor deliger werken. Voor de particulie re ondernemingen wordt deze een maal op zich genomen taak steeds moeilijker te vervullen. Maar al die busondernemingen voorzien in een noodzakelijke be hoefte. Zij dienen toch een voldoen de rij-frekwentie in acht te nemen en over behoorlijk materiaal te be schikken, want voor velen blijven zij het meest aangewezen vervoer middel. De klachten op Venrays kerkdorpen spreken ten dien aanzien b.v. een duidelijke taal. Uit 's rijks kas is sinds kort wel drie miljoen gereserveerd om deze streekvervoersbedrijven enige hulp te verlenen, vooral bedoeld voor in vesteringen, maar het is niet vol doende en het kost nogal wat moei te om daar iets van los te krijgen. Men zou wel kunnen zeggen: men moet er over het gehele land maar één overheads- of semi-overheids onderneming van maken, maar daar tegen verzet zich wéér dit particu liere initiatief. Het openbaar ver voer van de betrokken bedrijven is immers een onderdeel van een be drijf, dat ook bussen verhuurt of eigen bustochten organiseert enz. Dat neemt niet weg, dat het open baar vervoer hiervan natuurlijk niet afhankelijk mag worden gesteld. Dat openbaar vervoer kan niet gemist worden en zo goed als de gemeente lijke bedrijven voor htm niet onaan zienlijke tekort steunen op de ge meenschapsgelden, zo zou dat ook voor de streekvervoersbedrijven die nen te gelden, hetzij door provincia le-, hetzij door rijkssubsidie. Voorzover dat niet geschiedt, het niet redelijk, dat men de parti culiere ondernemingen de stijgende lasten van een noodzakelijke plicht geheel zelf laat opbrengen. Meer dan te dreigen met staking zou de vak beweging zich mede hiervoor dienen in te zetten, hetgeen een zekerder beveiliging zou betekenen van de lo nen der chauffeurs dan het strijden hiervoor zonder meer. Tot en met zondag is men in de ge legenheid in de foyer van de schouwburg een foto-tentoonstel ling te bekijken, die georganiseerd is door de Fotoclub Venray. Een gebeuren dat om meer dan een re den de belangstelling mag vragen van velen Daarop wees o.m. de heer P. Hey- nen uit Horst zaterdag bij de offi ciële opening, waar hij als bondcon- sul van de Nederlandse Amateur Fotografen Vereniging een korte in leiding hield. Hij stelde daarin o.a. dat de fotograaf in zijn foto's probeert uiting te geven van zijn visie op de wereld rondom hem heen. De bekij- ker van dergelijke foto's zal daarin misschien die wereld herkennen, zal misschien de bedoeling begrijpen van de fotograaf, maar in feite is de foto alleen van belang voor de ma ker zelf. Een stukje „eigen-zinnig heid" dat al dan niet de bekijker raken zal, maar dat vooral de eigen creativiteit van de maker tot uit drukking zal brengen. In dat licht bezien moet men zich afvragen of een fototentoonstelling als die door de Venrayse amateurs georganiseerd is met als gasten en kele mensen van buiten Venray, zin heeft. Dat zal eerst blijken als de bekijker en de bezoeker de intentie van de maker kan ontdekken in de veelheid van materiaal dat aanwe zig is BURGEMEESTER SCHOLS die met echtgenote aanwezig was, wees in zijn openingswoord op de bijzondere betekenis van de foto in het leven van de mensen. Zij houdt immers de herinnering vast en is als zodanig even belangrijk als de boek drukkunst. Daarnaast geeft zij infor matie in de beste zin van het woord, Ze kan een visueel beeld geven van wat dikwijls moeilijk onder woorden te -brengen is. En tenslotte deze tentoonstelling is daar de getuigenis van is het een machtig stuk vrije tijdsbesteding. Niet alleen moet men de techniek beheersen om een goede foto te maken, maar vraagt zij te vens eigen creativiteit. ,We doen ons best", aldus burge meester Schols, „in onze streek te zorgen voor voldoende en afwisse lende werkgelegenheid. Maar daar naast moeten we ook zorgen dat de mensen in hun vrije tijd zinvol en creatief bezig kunnen zijnHij meende dat een fotoclub daartoe al le gelegenheid geeft. Dat zij daarbij op gezette ijden het publiek de ge legenheid geeft van dat werk een overzicht te krijgen, kan alleen in spirerend werken op de bezoeker, die misschien daarin aanleiding vindt tot eigen creativiteit, terwijl anderzijds ook de maker als het wa re gedwongen wordt tot een optimale inzet. Met de wens dat velen dit werk zouden komen bewonderen en bekijken verklaarde hij de tentoon stelling voor geopend VOORZITTER MANDERS kon dan de gasten, die in vrij grote getale opgekomen waren, rondleiden langs een tentoonstelling waarin op genomen waren foto's van de heren Poels, v. d. Broek, van Goch, C. Roodnat, W. Hoeymakers, L. Man ders, Borghs, W. Jansen, J. v. d. Putten en A. Hendriks. Mej. Fon- teyn is ook van de partij, terwijl als gasten exposeren M. Janssen Ble- rick, Boots, Petiti en Litjens uit Weert, Seger uit Neeritter, Heijnen uit Hosrt, Keijzers uit Blerick en Ir. de Haen uit Venlo. Bij deze opjening werd nog eens dank gebracht aan de oud-voorzit ter de heer C. Roodnat, die een groot aandeel heeft gehad in de totstand koming van deze tentoonstelling. Dinsdag 15 april a.s. beginnen in de paterskerk de negen dinsdagen, die het feest van St. Antohius voor afgaan. Antonius de grote helper van de mens in nood, eeuwen lang. Elke dinsdag 's avonds 19.00 uur mis met zang en voorbeden voor de aanbevolen intenties. Intenties, waarvoor men graag met de gemeenschap samen bidt, kan men bezorgen aan de pastorie van de paters aan de Leunseweg. NEDERLANDERS WORDEN STEEDS MEER BETROKKEN BIJ In 1968 werden door Nederlandse Levensverzekeringsmaatschappij en een reeks van plannen voor verze kerd sparen in aandelen gelanceerd, die bijzonder goed bij het publiek zijn aangeslagen. Deze plannen ap peleren blijkbaar aan de moderne opvattingen van sparen. De Beleggingspolis van de 7, die recent werd geïntroduceerd door 7 vooraanstaande banken en verzeke ringsmaatschappijen is schijnbaar 't voorlopige sluitstuk van deze ont wikkeling. Men zag bij de levensverzekeraars de laatste jaren een steeds groter wordende verschuiving van verzeke ringen met spaarelement naar zui vere risicoverzekeringen. Het grote publiek is zich door de voortduren de geldontwaarding ook in Neder land meer gaan richten op spaar- vormen, die niet gebonden zijn aan de waarde van de gulden en volgt daarbijde tre>end zoals die ook in andere welvarende landen te konsta teren is. Het streven naar een waar devast bezit (vastgoed of aandelen) en het minder geïnteresseerd zijn in de traditionele vormen van sparen, is hiervan een direct gevolg. De beleggingsverzekeringen heb ben dan ook in de eerste plaats hun ontstaan te danken aan het streven van de levensverzekeraars om hun aandeel van de spaargelden te kun nen behouden. Een strijd, die ver scherpt is door penetratie van de Amerikaanse beleggingsfondsen op onze markt. Uiteraard richt men zich daarbij tevens op de extra bespa ringen die voortvloeien uit de groeiende welvaart. VERSCHILLENDE ASPECTEN De beleggingsverzekeringen zijn varianten van de fractieverzekerin gen tegen een vaste guldenpremie. De kapitalen uit te keren op de einddatum of bij eerder overlijden worden uitgedrukt in eenhedien van waarde van de beleggingen (fracties of units). Deze kapitalen zijn dus afhanke lijk van het koersverloop van de be leggingen. Dit impliceert, dat de deelnemers dus alle voordelen en nadelen van deze beleggingen heb ben. Er zijn verschillende aspecten, die deze spaarverzekeringen zo po pulair maken, t.w.: Men kan met een klein bedrag per maand reeds deelnemen en toch profiteren van een zeer gespreid aandelenbezit. De fiscale voordelen van een levensverzekering zijn van toepas sing; dividenden en koerswinsten worden niet belast voor de inkoms tenbelasting. Men kan, indien men aan de eisen van de diverse wetten voldoet, tevens deelnemen aan de Algemene Premie Spaarwet, Ambtenaren spaarregelingen en Bedrijfsspaarre-^ gelangen. Bij dit moderne sparen en verze keren participeren de deelnemers in de groei en winsten van het be drijfsleven, waardoor de dalende koopkracht van het geld kan worden geëlimineerd. De thans op de markt verschenen plannen verschillen zeer weinig van opzet. Het Selectplan legt b.v. iets meer de nadruk op het kapitaal uit tes keren bij overlijden, terwijl de Beleggingspolis van de 7 dit doet op het spaarkapitaal. Belangrijker is hoe over een aan tal jaren de beleggingsresultaten zul len zijn. Vast staat, dat het levens verzekeringsbedrijf met de introduc tie van deze beleggingspolissen een wijze daad heeft gesteld en zich heeft aangepast aan de gewijzigde spaargewoonten van de bevolking. HET NEDERLANDSCH ROODE KRUIS AFD. VENRAY Donderdag 3 april had onder veel belangstelling de afsluiting plaats van een "welfare-cursus, georgani seerd door de afd. Venray. Na de opening en het verwelko men van de gasten door de voorzit ter, sprak burgemeester drs. Dittrich enkele behartenswaardige woorden over het welfarewerk en drukte hij zijn erkentelijkheid uit dat nu ook in zijn gemeente dit werk ter hand zal worden genomen. Naast bijzon der grote aktiviteiten van enkele wordt door de afdeling zelf bijzon der weinig georganiseerd. Hij was dan ook blij dat, zoals de voorzitter in zijn openingswoord memoreerde, de Centrale Rayon Commissie Nrd.- Limburg op 10 april a.s. zijn verga dering zal wijden aan het Rode Kruis. Besproken zal worden de ver schillende mogelijkheden van dit particulier initiatief, speciaal in de Maasdorpen. Vervolgens nodigde de voorzitter mevrouw Dittrich uit de Welfare speldjes en de daarbij behorende identiteitskaarten te willen uitreiken aan de 17 dames die de cursus volg den. Het waren 10 dames uit Meer- lo en omgeving en 7 uit Venray. De welfare-cursusleidster vertoon de na de pauze interessante dia's over het welfare werk en zijn moge lijkheden, terwijl de heer Onel, se cretaris van de Kring Limburg van het Ned. Roode Kruis ook nog het woord voerde. Enkele grote tafels werden in be slag genomen voor de werkstukken van de cursisten. Wat met de diver se technieken kan worden vervaar digd was werkelijk curieus. Deze avond in Meerlo betekende een waardig slot van de cursus waaraan naast de cursusleidster een zestal inleiders geheel belangeloos hun medewrking hebben gegeven. voor de grote vakanties is de route open, die ongetwijfeld vanuit Eind hoven drukker bereden zal worden dan door het Duitse toeristisch ver keer vanuit Venlo, omdat dat even bekendheid met de kleine omwegen vraagt via de Middënpeelroute. In elk geval wordt verwacht dat het zware vrachtverkeer dan ook meer gebruik zal gaan maken van deze E3-snelweg. Vanuit Venlo kan men via Maasbree toch goed op de E3-weg komen. En ook de nodige bewegwijzering kan de afvoer naai de snelweg regelen, die pas het volle profijt gaat opleveren als in 1971 de brug over de Maas klaar komt en de E3-weg tot de Duitse grens op het grote Duitse wegennet is aange sloten. Dit kan veel uit gaan maken voor het Venrayse wegennet, dat thans nog te maken heeft ook met het zware vrachtvervoer Eindhoven- Helmond-Venlo. De plannen voor de aanleg van de E3-weg vanuit Eindhoven naar de Belgische grens zijn in voorbe reiding. Men hoopt deze aansluiting, die zeker in 1970 klaar komt, eind dit jaar of begin 1970 op het programma te nemen. Men hoopt zo snel moge lijk te beginnen. En tegen 1971 uiter lijk moet alles gereed zijn. Als dan de Belgen ook gelijk op werken is de grote route naar Antwerpen van Venlo naar deze sinjorenstad gereed. De route, die nu als E3 in België te boek staat, doet nog middeleeuws aan. EIND JUNI E3 WEG OPEN TOT MIDDEN-PEELWEG Rijkswaterstaat verwacht eind ju ni de E3-weg tot de Midden-Peelweg te kunnen openen. Dat betekent, dat dus het stuk van Ommel bij Deurne tot de Midden-Peelweg onder Seve- num wordt opengesteld. Niet alleen voor Eindhoven en om geving, maar ook voor Helmond komt dan een betere en snellere snelwegverbinding richting Venlo tot stand omdat men dan sneller via Maasbree in Venlo zal dan over de Deurneseweg en Venray en Horst. Er wordt bij Rijkswaterstaat nog gegokt op een opening in half juni. Of dit lukt is niet zeker. Vroeger gaat het beslist niet. Voorzichtig heidshalve gesteld moet dus gere kend worden op eind juni. Zeker Alle thuisblijvers een hartelijke groet uit Loreto. Tussen drie en vier uur op dins dag 15 april komen we weer in Ven ray aan. Op zondag 13 april zingen ALLE thuisblijvers de Hoogmis in de Pa terskerk. De kraamvrouw, die gisteren sa men met haar kraamheer voor de balie moest verschijnen, bracht niet de geur mee van kandeel en van be schuit met muisjes, maar een onmis kenbare baklucht van frituren en de wat weeë wasem van een slechte kwaliteit spijsolie. „Beroep?" informeerde de politie rechter ambtshalve. „Wij zijn ondernemers van een ho- reca-bedrijf". „U hebt een patatkraam, jawel. En wat gebeurde daar die zondag avond?" „We kregen visite van wat jonge lui, edelachtbare", zei de kraam vrouw. „Zo, kraamvisite dus. Maar 't ging daar niet zo rustig toe, hè, in uw kraamkamer?" „De hele inventaris ging d'r aan." „Ja, ja, de hele kraaminrichting", knikte de rechter, die blijkbaar wel een lijstje toepasselijke woorden in het hoofd had. „En u had de kraam- wagen niet verzekerd?" „Nee, hoe gaat datDie wagen was net nieuw ingericht." Des te meer reden voor een nieu we kraamverzekering." „D'r was die week nog niets van gekomen, omdat ik ziek lag", liet nu de patatheer zich horen. .O, lag u in 't kraambed?" vroeg de politierechter. „Ik had koorts. „Kraamherenkoorts dus. Dan had u zeker nog koorts toen dat kraam bezoek kwam en was u daarom zo verhit geraakt?" De directeur van het rijdend aard appelrestaurant bevestigde dit en voegde er aan toe, dat het eerste wel, maar later niet gewenste bezoek gore taal uitsloeg tegen zijn echtge note en tot handtastelijkheden wens te over te gaan. „Nou, echtgenoteaarzelde de politierechter en raadpleegde de stukken. „Laten we zeggen kraam- genote." De kraamheer bleek niet getrouwd te zijn. De nog jonge patatfritesbakster bloosde tot over haar oren. Het was duidelijk, dat meneer géén verdedi ging kon baseren op wettelijke hu welijksrechten en dat het de bezoe kers vrij had gestaan te flirten met deze juridisch vrije vrijster. Noch tans had de heer des kraamhuizes een flinke pollepel gepakt en op de vrijmoedige rivalen doen neerkomen toen dezen zijn uitverkorene trach ten te strelen. Het kraambezoek van toen getuig de thans, dat de kraamheer zeer zware dreigementen uitkraamde. Uit zelfverdediging probeerden zij hem de pollepel te ontwringen. Daarbij werd de lepelaar eerst tegen zijn le- pelrek en later in zijn patat gekwakt en toen hij darauit lichtelijk aange brand en rokend opstond, zou hij zelf zijn kraaminrichting hebben af gebroken om met de onderdelen z'n kraamvisite te verjagen. En zijn kraamgenote zou zich daar vrijwil lig bij aangesloten hebben, zodat zij tegelijk als medeplichtige voor mis handeling terechtstond. De officier sprak van zware mis handeling en van voorbedachte ra de. De eigenaar zou de jongiens al langer een lesje hebben willen leren en stond door een kier van het zeil te loeren hoe zij z'n helpster pro beerden te paaien. „Het liefst had ie gesden, dat ze haar aangerand hadden", sprak de officier, „maar daarvoor waren deze argeloze jongens veel te netjes. Te gen dat bruut geweld van dit heer schap neem ik echter stelling. Zijn aanslag was op niets gebaseerd en had volkomen achterwege kunnen blijven. Tegen hèm eis ik daarom honderd gulden boete of tien dagen onvoorwaardelijk. Tegen haar zal ik volstaan met vijftig gulden of vijf dagen voorwaardelijk en een proef tijd van een jaar." ,U hebt het laatste woord", zei de politierechter tegen de kramers. „Ik had levend kunnen verbran den!" memoreerde de friteur. „Wie z'n gat brandt moet op de blaren zitten. Is het anders niet? Dan vonnis ik conform." „We gaan in hoger beroep", zei de vrijwillige vrijster uit het kraampje. „Akkoord", zei de rechter, „kun nen ze daar ook eens lachen." (ALLEEN GELDIG OP ONZE KOOPJESDAG) iup 2,50 RADIO - T.V. - WASAUTO MATEN - CENTRIFUGES EN ALLE ANDERE ELECTRISCHE HUISHOUDELIJKE APPARA TEN ROERMOND: LAURENTIUS- PLEIN 9 TEL. 5154- HELDEN- PANNINGEN: MARKT39 TEL. 1300 -VENRAY: LANGSTR.1 TELEFOON 3030

Peel en Maas | 1969 | | pagina 1