P'Ü«#
Gemoedelijke kennisma
king met burgemeester
L f*
tr i
OP T-
Terwijl in de kerken van Venrays gemeente de Eucharistievierin
gen gehouden werden, speciaal volgens door het Dekenaal Cen
trum gekozen teksten bij de installatie van de nieuwe burgemees
ter, en de geestelükheid preekte over de betekenis van het gezag
in deze tijd, vertrok zondagmorgen vanaf het Venrayse stadhuis
een rij wagens. Burgemeester Schols was de verkenningstocht
door zijn nieuwe gemeente begonnen. Begonnen in gezelschap van
zijn echtgenote, zijn schoonouders, de heren wethouders, secreta
ris Vorst en zün kabinetchef de heer A. Janssen. Een tocht door
een koud Venrays land van 's morgens 10 uur tot 's avonds half 7.
dikwijls. Overigens sloot hij zich aaf{
bij de wensen van Pastoor Litjens,
die na een welkomstwoord van de
voorzitter er wel „in zou gaan". Op
zijn verkennignstocht door het Lim
burgse land, aldus Pastoor Litjens,
zal de nieuwe burgemeester niet al
leen met velen kennis maken, doch
ook bezinningsstof op doen.... Hij
zal kennis nemen met de problemen,
van wat wel eens genoemd wordt de
Maar hartverwarmend ook hier de
ontvangst. In een vlaggend Oostrum
was die in het parochiehuis dat een
vlot blazende harmonie voor een
muzikaal welkom zorgde.
PASTOOR THOMASSEN
wees de nieuwe burgemeester er op
dat hij in een van zijn oudste kerk
dorpen kwam, waar in 1350 reeds 't
mirakuleuze beeldje van O.L. Vrouw
Behoudenis der Kranken gevonden
was en waarmede Oostrum de oud
ste bedevaartplaats van Maria in
Limburg is. Een bedevaartplaats, die
in de loop der tijden bedevaartgan
gers uit 's Heren landen zag en
waarheen zelfs Spanjolen trokken.
Had Oostrum voor de oorlog 750 in
woners, nu is dat aantal reeds ge
groeid tot 1500 en als het nieuwe
bestemmingsplan klaar is, wordt het
zielen aantal nog groter. Groter
worden dan echter ook de proble
men, waarbij hulp van de gemeente
noodzakelijk zal zijn. Oostrum zelf
is immer voorstander geweest voor
een goede samenwerking. Dat heb
ben de verenigingen bewezen in het
overlegorgaan, dat is ook gebleken
bij de inrichting van de oude water
molen tot speelgelegenheid voor de
jeugd en de oprichting van het pa
rochiehuis. Pastoor Thomassen her
innerde Drs. Schols eraan in dit pa
rochiehuis eens gesproken te heb-
b envoor de KVP met als onder
werp: de leefbaarheid van kleinere
kernen. De leefbaarheid van Oos
trum zal o.m. gediend worden met
een nieuwe gymnastiekzaal. Maar
afgezien daarvan waarschuwde hij
toch wel dat men de kerkdorpen
niet moet opofferen aan de verstede
lijking van Venray-centrum. Een
waarschuwing die Drs. Schols die
dag precies tien keren te horen zou
krijgen, namelijk in ieder kerkdorp
waar hij kwam. De ene keer leuk
verpakt, de andere keer wat harder
en bouter, maar Oostrum beet in
ieder geval de spits af.
Beet ook de spits af met de jeugd,
die in Oostrums dialect stuk voor
stuk de Burgemeester de beste wen
sen aan kwam bieden en mevrouw
verraste met een ruiker bloemen.
Na het voorstellen van de plaat
selijke leiders en vertegenwoordi
gers van het dorpsleven een cere
monie, die zich in ieder kerkdorp
verder voltrok was het woord
aan de Burgemeester, die verklaar
de dankbaar te zijn dat zovelen op
zo'n matineus tijdstip toch naar het
parochiehuis hadden willen komen.
Hij onderstreepte nog eens de woor
den van de preek van die dag, dat
de aantrekkelijkheid van het goed
uitoefenen van het gezag juist de
dienende taak is. Ook van een bur
gemeester. En die heeft hij ook ten
aanzien van levenskrachtige kernen,
die zeker in de vaart van de ge
meente moeten meekomen. Hoe dat
moet gebeuren en in welk tempo
moet afgewogen worden tegen het
geheel en voor zover het economisch
haalbaar is. Maar hij verzekerde dat
hij kontakten wenst, zowel met de
leiders van de gemeenschap als met
ieder persoonlijk. Zijn spreek uur is
en blijft daarvoor bestemd, terwijl
periodieke vergaderingen juist op de
kerkdorpen de mensen daar de kans
zal geven met de specifieke proble
men van hun kerkdorp naar voren
te komen
OIRLO DIZZY
Oirlo was nog een beetje dizzy
van de vastelaoveszitting van daags
tevoren en het duurde even voordat
ook hier de fanfare de laatste slaap
er uit blies maar toen kon de heer
Van der Sterren in zaal Rongen dan
ook de nieuwe burgervader verwel
komen. Hij zette Oirlo in de zon,
wees op de goed gespecialiseerde be
drijven er plaatse, op de goede sa
menwerking tyssen Oirlo en Casten-
ray en vertelde gauw even dat op
de Boerenleenbank liefst 115 mil
joen aan Oirlo's geld stond. Maar
desniettemin waren er ook hier wen
sen. Wensen naar meer woningen
om aan nde zuigkracht van het cen
trum wat meer weerstand te kunnen
bieden en de school niet in gevaar
te brengen en betere busverbindin
gen met Venray en Venlo.
Maar onder de wens voor een
vruchtbaar burgemeesterschap bood
hii symbolisch althans, de pas ge-
installeerde burgemeester een mand
aan met speciaal produkten van
Oirlo's speciaal-bedrijven.
Pastoor Schoren getuigde van zijn
parochianen dat het geen weerhanen
waren, zelfstandige en rustige men
sen, bij wie het goed vertoeven is.
Ook hij had enkele wensen op zijn
programma, namelijk dat nu einde
lijk eens een eind zou komen aan
een ruzie met het kerkbestuur over
een stukje land, die allebei de
ruzie en het land al uit de Fran
se tijd dateren. En dat een verzoek
om de kleuterschool op te mogen
verven reeds in 1959 ingediend
nu ingewilligd zal worden. Ook hij
ging dieper in op het gezag, dat hij
mnder ambtelijk wilde zien en meer
menselijker, juist omdat het de mens
wil dieneh. Ook hij beloofde een po
sitieve inzet van de Oirlose gemeen
schap voor de toekomst.
De Burgemeester bleek de 115 mil
joen behoorlijk in de oren geknoopt
te hebben en beloofde in Oirlo aan
te komen, als men geld nodig had.
Het bewees trouwens ook dat het
oude verhaal van Meester Rutten
zg. over de mol niet meer stemde.
Deze mol was op Meerlose grond
door een havik meegesleurd. En al
zwevend door de lucht bad de mol
om zijn leven. De havik toonde zijn
goede hart en bracht de mol terug
naar de aarde, waar hij hem neer-
zettte in de Oirlose spurrie. De mol
keek eens goed rond, snuffelde een
keer en zei tegen de havik: Vreet me
maar op, want hier sterf je alleen
maar een langzame dood.
Dat de Oirlonaren het intussen zo
ver geschopt hebben bewijst alleen
dat ze hun mannetje staan en dat
zullen ze ook bij de oplossing van
Oirlose problemen, waaraan hij
graag zijn volle medewerking zou
geven. Hij beloofde de Pastoor de
Franse geschiedenis, stammende uit
een tijd dat Oirlo nog een zelfstan
dige gemeente was, op te zullen los
sen en te zien wat hij voor de kleu
terschool zou kunnen bereiken. Hii
wees er wel op dat men breed moet
leren kijkenProblemen liggen
in ieder dorp, in iedeer gemeente.
Daarom is het noodzakelijk dat niet
alleen die dorpen samenwerken,
doch ook de gemeenten, die in Noord
Limburgs verband vele dingen aan
kunnen pakken, die ze afzonderlijk
nooit bereiken zullen. Ook daarvoor
zou hij zich inzetten. Uitgeleid door
muziek van de Oirlose fanfare ging
de tocht naar het
NEDERIGE CASTENRAY
zoals het gekenmerkt werd door het
hoofd der school, de heer Mennen.
Hij wees daarbij o.m. op de patro
naatszaal. wier schamelheid men
had bedekt met camouflagenetten.
Ook hij sprak van de leefbaarheid
van kleine kernen en meende te mo
gen zeggen, dat in de disuccies hier
over die uiteraard ook in Casten-
ray nauwlettend gevolgd worden
dat men dit probleem z.i. teveel van
de economische kant bekijkt, maar
dat er toch ook bepaalde sociale en
menselijke waarden een rol in die
nen te spelen. En dat miste hij te
■Ji
problemen der kleine naties, maar
zal van de andere kant toch ook er
varen, dat in dat Venrayse land de
leider te mogen zijn betekent dat hij
het geluk van vele mensen mee zal
dienen bewerken. Hij wenste hem
bij die zware taak sterkte en moed
toe maar ook begrip en medewer*
king van de burgers. Van die van
Castenray durfde hij dat laatste rus
tig toe te zeggen.
Dan was het ook hier weer een
prettige ontmoeting tussen de men
sen en hun nieuwe burgemeester,
die heel gewoon in dialect spietste
en voor velen, ook voor de kleine
ren, een vriendelijk woord had en
ijverig notities maakte van alles wat
hem werd voorgelegd
Natuurlijk moest de Burgemeester
de gedachtenis oproepen aan Nico
van Melo wiens beeltenis hij miste
in dit kerkdorp. En toch is dit va-
derpaard een bewijs dat ook in het
nederige Castenray grootse dingen
kunnen gebeuren. En niet Nico al
leen legt daar getuigenis af. Toen
het met de kleuterschool niet vlotte,
bouwde men er zelf een, klaar uit.
Hij moest onderschrijven dat de
mens niet van brood alleen eet en
dat men alle problemen van kleines
re kernen niet alleen maar op hun
economische merites kan beoordelen,
maar zonder economie gaat het nu
eenmaal niet, al moet die niet a-
een-heersend zijn. Ook hier beklem
toonde hij nog eens, zoals zo dik
wijls op die dag, dat hij bereid is de
mensen van de kerkdorpen steeds te
ontvangen en zowel met individuele
priblemen als met gemeenschapspro
blemen zal helpen, zoveel het in zijn
vermogen ligt.
MUZIKAAL LEUNEN
De ontvangst in Leunen gebeurde
door de schooljeugd, die bloemen
aanbood aan Mevr. Schols en door
een Fanfare wier uitgebreid trom
melkorps de muren van het nieuwe
gemeenschapshius geweld aan deed.
In een sympathiek speechje verwel
komde hier Pastoor Jonkers namens
de Leunse gemeenschap de nieuwe
burgemeester en hij vertolkte ook in
navolging van alle andere plaatsen
de dankbaarheid van de kerkdorp
bewoners dat Drs. Schols praktisch
meteen na zijn ambts-aanvaarding
al de kerkdorpen heeft willen bezoe
ken. Dat werd overal en ook in Leu
nen op hoge prijs gesteld. Pastoor
Jonkers wees er op als de bezoekers
dat nog gehoord zouden hebben, dat
in Leunen muziek zit, maar dat dit
kerkdorp geen aanhangsel wil zijn
van de kom, doch een zelfstandige
gemeenschap, die inderdaad op alle
gebied getoond heeft en toont zijn
eigen boontjes te willen doppen.
Dat betekent niet, aldus Pastoor
Jonkers, dat Leunen geen wensen
meer heeft, maar die bewaart hij tot
later, als de beloofde periodieke be
sprekingen met en in de kerkdorpen
voortgang zullen vinden. Hij vond
het een goed idee, dat dit initiatief
van Mr. Custers door zijn opvolger
wordt voortgezet. Een opvolger, die
overigens namens de Leunse ge
meenschap alle succes toewenste.
Burgemeester Schols prees Leu
nen o.m. om zijn gouden LLTB, zijn
trommélkorps met 13 jonge leden,
zijn fanfare, zijn gemeenschapshuis,
zijn uitbouw. Hij had begrepen dat
de Leunse fanfare mede voor Heide
en Veulen speelde en hoopte dat ze
een zinnebeeld was van de samen
werking in heel de gemeente, waar
in op de juiste maat, in het goede
rithme en in klankvol timbre een
samenspel ontstaat dat de mensen
verrijkt. Ook hier dankte hij voor
alle goedheid en hartelijkheid, die
hij in deze 10 steden-tocht en bij zijn
installatie ondervonden had.
FLEURIG VEULEN
De ontvangst op het Veulen riep
herinneringen op aan de tijd dat
Burgemeester Schols spreekbeurten
kwam geven over de KVP. Veulens
tapkast in zaal van Gassel kende hij
prompt terug. De ontvangst was ook
hier prettig en ongekunsteld. Rector
Hoogers vond Veulen eenmalig. Een
kerk, een rector, een school, een
winkel, een danszaal. Daarnaast een
eenheid van geest, die weldadig aan
doet en die op het Veulen, in die
kleine gemeenschap toch vele goede
dingen geleid heeft. Eenmalig is ook
de roos, die- er gekweekt wordt,
waarvan de kleine juffrouw van
Oers Mevr. Schols een prachtige rui
ker aan kwam bieden.
Maar Rector Hoogers greep ook
zijn kans. Hij wees er op dat de
Veulense jeugd „een kuit-terreintje"
hard nodig heeft en dat de nood-
kleuterschool vervangen moet wor
denMaar toen floot de fluit
ketel, ten teken dat de koffie klaar
was en Rector Hoogers maakte er
prompt een einde aan met de wens
dat Veulen zou zijn als zijn roos,
namelijk een van de mooiste scha
kels in de keten van de gemeente.
Burgemeester Schols vond het ook
eenmalig dat een fluitketel een ein
de maakte aan de preek van de pas
toor en vertelde ook Veulens wen
sen ijverig genoteerd te hebben. Hij
vroeg vertrouwen in de overheid,
die al deze wensen moet trachten te
vervullen, maar daarbij de belan
gen van zovelen moet behartigen en
tegen elkaar moet afwegen. En ten
slotte is er dan altijd de geldkwes
tie, die zo dikwijls een rem werpt
op alle mogelijke plannen.
MOTORISCH HEIDE
En verder ging het weer, nu naar
Heide, waar een gemengd- en een
kinderkoor de burgemeester en zijn
echtgenote in de kleuterschool een
warm welkom toezong. Drs. Schols
kreeg prompt het eerste en het laat
ste programmaboekje aangeboden
van de moto-cross, die Heide ieder
jaar met zoveel succes organiseert.
De heer Loonen was de woord
voerder van dit kleine kerkdorp, dat
nu bijna 25 jaren rectoraat is. Hij
wees op de godsdienstzin en de of
ferbereidheid van dit klein dorp, die
na een noodkerk-periode het toch
klaar gespeeld heeft een eigen kerk
te verwezenlijken. De 80 gezinnen
hebben daar ijverig voor gespaard al
werd men soms moedeloos. Want de
stijging der kosten was dikwijls
even groot als men jaarlijks op
haalde. Maar dan is men de moto-
cross gaan organiseren en met de
opbrengsten daarvan is mede het
nieuwe kerkgebouw gerealiseerd.
Ook hij had er zijn wensen, zoals
een beter kerkplein en vooral een
grotere beveiliging nu het busver-
keer via de Heidse Peelweg komt te
lopen.
En waar de heer Loonen tevens
kringvoorzitter is van de LLTB
nam hü ook de gelegenheid waar
in die kwaliteit de nieuwe burge
meester te begroeten. De evolutie
in de landbouw, aldus de heer
Loonen, vraagt van de landbou
wers veel stuurmanskunst maar
ook van de overheid die bijv. in
het kader van de ruimtelijke orde
ning steeds de belangen van de
landbouw voor ogen moet hebben.
Drs. Schols vertelde blij te zijn in
een deze kleine doch krachtige ge
meenschap op deze manier welkom
te zijn geheten. Hij verzekerde dat
ook de belangen van die kleinste
kernen zwaar bij hem wogen.
ZELFBEWUST YSSELSTEYN
In Ysselsteyn klonk weer fanfare
muziek in een vol gemeenschaps
huis, waar Pastoor Janssen de bur
gemeester verwelkomde met de
mededeling dat Ysselsteyn zijn
grootste en jongste kerkdorp was.
Dit laatste noemde later Rector Pelt
van de Vredepeel ronduit gelogen.
Die jeugdige leeftijd van Yssel
steyn is er wellicht oorzaak van dat
men wel eens de naam heeft lastig
te zijn maar hij kon getuigen dat in
Ysselsteyn hardwerkende en goede
I ge
de
itua
niet m
naas d rr
en ifcn.
P* 9Dg
hooj
V: rd
Schi jrse
nis
van ed'
ger op
de b
nee: di
luch ens
groi
iet
oor rd.
moe b er
van
zal
kavi
nbt
w ,sai
is een stelregel, die ook een Bur
gemeester te volgen heeft wil hij
in goed samenspel met alle bur
gers veel kunnen bereiken.
LANDELIJK MERSELO
Van daaruit ging men in de
avondschemer naar Merselo waar de
fanfare en het trommelkorps oren
en muren geweld aan deed en een
slagvaardige heer Hoenselaar na dit
mensen wonen, die trouw zijn aan
hun geboortegrond.
De heer Hoeben, sprekende na
mens het verenigingsleven, depo
neerde onversaagd een hoop wensen
voor des burgemeesters neus, die
hem kennelijk zo imponeerde dat hij
hier zijn speech in het hoog-hol-
lands hield, in tegenstelling tot in
alle andere plaatsen, waar hij het
meer gemoedelijke dialect gebruikte.
Die wensen waren dan: veel steun
en medewerking bij de structurele
veranderingen, die zich ook hier
voordoen; rekening houden met het
feit, dat men 7 km van de kom
woont; nieuwe mogelijkheden in Ys
selsteyn zelf scheppen voor mensen,
die niet meer in de landbouw kun
nen werken; meer woningbouw en
periodiek op bezoek komen om de
Ysselsteynse wensen te bespreken.
Burgemeester Schols had geen
flauw idee gehad van de grootte en
de flinkheid van dit jeugdige kerk
dorp. Maar hij zag dat overvolle ge
meenschapshuis als een represen
tant van Ysselsteyn. Stoer en zelfbe
wust staat dit gebouw er en stoer en
zelfbewust staat er de mens in Ys
selsteyn, die getoond heeft tot veel
in staat te zijn. Hij wees er op dat
samen denken samen doen bij hem
hoog geschreven staat en dat hij ook
een goede inbreng van Ysselsteyn
daarbij verwacht, opdat zo in goed
samenspel de belangen van allen ge
diend kunnen worden.
Rest nog te vermelden dat de heer
Hoeben mevr. Schols bloemen aan
bood, dat de heer Steverinck de ve
le representanten van de Ysselsteyn
se verenigingen voorstelde en de
burgemeester met veel genoegen de
verschillende attributen bekeek, die
in deze zaal de geschiedenis van de
Peel vasthouden.
Na een muzikaal uitgeleide, ging
het dan in snelle vaart naar het
JONGE VREDEPEEL
Hier in het gemeenschapshuis
somde een tevreden Rector Pelt wat
in de laatste 7 jaren allemaal in dit
kerkdorp bereikt is kunnen worden,
dank zij gemeentelijke steun. Een
steun die men niet ontberen kan nu
men de gevaarlijke leeftijd van 13
jaren en de economische situatie in
de landbouw het best gekenmerkt
kan worden met: onzekerheid. Hij
vertrouwde echter dat ook Burge
meester Schols zijn jongste telg niet
zal vergeten en wees op de klaar
liggende bouwgrond, waarop nog
wat woningen kunnen komen, die
het 63 gezinnen tellende kerkdorp
wat groter en gemeleerder zullen
maken.
Zoals al zo dikwijls op deze dag
beklemtoonde burgemeester Schols
dat kiemen van levenskracht,
waar ook, hun kansen moeten
krijgen. Wat van binnenuit groeit
mag men buiten niet afkappen,
maar moet zijn kansen krijgen uit
te groeien tot volwaardigheid. Dat
geweld de Pastoor kon inleiden, na
de Merselose mens gekenschetst te
hebben als goedaardig .soepel en ar
beidzaam.
En dat kon Pastoor Jessen alleen
maar onderschrijven. Hij vond het
jammer dat de burgemeester niet
wat vroeger benoemd was, dan had
hij kunnen meefeesten bij de gouden
jubilea van LLTB, Boerenleenbank
en Fanfare en bij een Prinselijk hu-
S GR1
,.V, s te
mild
bete: rde
Recti die
een rd
waa t
noen uld
had
luie
tena: e 0]
jaren lvei
moe- i m
lende ring
en e«
fiets
ZO V
Smai ede
sing
schi; et
de
die
zen,
in
dadi^ ad:
geval
Holt! Ima
van: ko
belai alle
hadd gri
Me eg
een
burj
Smal
wató
waar tg
Nu
,en
t - f -O i
welijkDesniettemin hoopte hij
met de heer Hoenselaar, nu hij toch
een woning aan de Merseloseweg
gaat betrekken, dat hij ook eens de
andere kant op zou fietsen en ver
pozing en rust zou komen zoeken in
de plaats, die zoals de heer Emonts
zei, het landelijke het best bewaard
heeft en voldoende ruimte, bossen
en groen heeft om zich te verpozen.
De heer Emonts had zijn wel-
komstspeech tot Mr. Custers nog
eens uit het archief gehaald en
moest erkennen dat er die voorbije
zeven jaren veel gebeurd is. Niet
het minste daarvan is de voorberei
ding van de ruilverkaveling van
Merselo, waarvan men in 1969 de
stemmingsvergadering verwacht.
Natuurlijk werden ook hier enke
einde he
dat h uw
ontva ad<
mem rt;
allen ike
maal m
dank vii
hem g
met! e
zijn t
te bl; e
het 0 n i
Hei 'at
blies ru
waar ke:
kond et
gemei
kenni zo
duide Ie
beval