P'Ü«# Gemoedelijke kennisma king met burgemeester L f* tr i OP T- Terwijl in de kerken van Venrays gemeente de Eucharistievierin gen gehouden werden, speciaal volgens door het Dekenaal Cen trum gekozen teksten bij de installatie van de nieuwe burgemees ter, en de geestelükheid preekte over de betekenis van het gezag in deze tijd, vertrok zondagmorgen vanaf het Venrayse stadhuis een rij wagens. Burgemeester Schols was de verkenningstocht door zijn nieuwe gemeente begonnen. Begonnen in gezelschap van zijn echtgenote, zijn schoonouders, de heren wethouders, secreta ris Vorst en zün kabinetchef de heer A. Janssen. Een tocht door een koud Venrays land van 's morgens 10 uur tot 's avonds half 7. dikwijls. Overigens sloot hij zich aaf{ bij de wensen van Pastoor Litjens, die na een welkomstwoord van de voorzitter er wel „in zou gaan". Op zijn verkennignstocht door het Lim burgse land, aldus Pastoor Litjens, zal de nieuwe burgemeester niet al leen met velen kennis maken, doch ook bezinningsstof op doen.... Hij zal kennis nemen met de problemen, van wat wel eens genoemd wordt de Maar hartverwarmend ook hier de ontvangst. In een vlaggend Oostrum was die in het parochiehuis dat een vlot blazende harmonie voor een muzikaal welkom zorgde. PASTOOR THOMASSEN wees de nieuwe burgemeester er op dat hij in een van zijn oudste kerk dorpen kwam, waar in 1350 reeds 't mirakuleuze beeldje van O.L. Vrouw Behoudenis der Kranken gevonden was en waarmede Oostrum de oud ste bedevaartplaats van Maria in Limburg is. Een bedevaartplaats, die in de loop der tijden bedevaartgan gers uit 's Heren landen zag en waarheen zelfs Spanjolen trokken. Had Oostrum voor de oorlog 750 in woners, nu is dat aantal reeds ge groeid tot 1500 en als het nieuwe bestemmingsplan klaar is, wordt het zielen aantal nog groter. Groter worden dan echter ook de proble men, waarbij hulp van de gemeente noodzakelijk zal zijn. Oostrum zelf is immer voorstander geweest voor een goede samenwerking. Dat heb ben de verenigingen bewezen in het overlegorgaan, dat is ook gebleken bij de inrichting van de oude water molen tot speelgelegenheid voor de jeugd en de oprichting van het pa rochiehuis. Pastoor Thomassen her innerde Drs. Schols eraan in dit pa rochiehuis eens gesproken te heb- b envoor de KVP met als onder werp: de leefbaarheid van kleinere kernen. De leefbaarheid van Oos trum zal o.m. gediend worden met een nieuwe gymnastiekzaal. Maar afgezien daarvan waarschuwde hij toch wel dat men de kerkdorpen niet moet opofferen aan de verstede lijking van Venray-centrum. Een waarschuwing die Drs. Schols die dag precies tien keren te horen zou krijgen, namelijk in ieder kerkdorp waar hij kwam. De ene keer leuk verpakt, de andere keer wat harder en bouter, maar Oostrum beet in ieder geval de spits af. Beet ook de spits af met de jeugd, die in Oostrums dialect stuk voor stuk de Burgemeester de beste wen sen aan kwam bieden en mevrouw verraste met een ruiker bloemen. Na het voorstellen van de plaat selijke leiders en vertegenwoordi gers van het dorpsleven een cere monie, die zich in ieder kerkdorp verder voltrok was het woord aan de Burgemeester, die verklaar de dankbaar te zijn dat zovelen op zo'n matineus tijdstip toch naar het parochiehuis hadden willen komen. Hij onderstreepte nog eens de woor den van de preek van die dag, dat de aantrekkelijkheid van het goed uitoefenen van het gezag juist de dienende taak is. Ook van een bur gemeester. En die heeft hij ook ten aanzien van levenskrachtige kernen, die zeker in de vaart van de ge meente moeten meekomen. Hoe dat moet gebeuren en in welk tempo moet afgewogen worden tegen het geheel en voor zover het economisch haalbaar is. Maar hij verzekerde dat hij kontakten wenst, zowel met de leiders van de gemeenschap als met ieder persoonlijk. Zijn spreek uur is en blijft daarvoor bestemd, terwijl periodieke vergaderingen juist op de kerkdorpen de mensen daar de kans zal geven met de specifieke proble men van hun kerkdorp naar voren te komen OIRLO DIZZY Oirlo was nog een beetje dizzy van de vastelaoveszitting van daags tevoren en het duurde even voordat ook hier de fanfare de laatste slaap er uit blies maar toen kon de heer Van der Sterren in zaal Rongen dan ook de nieuwe burgervader verwel komen. Hij zette Oirlo in de zon, wees op de goed gespecialiseerde be drijven er plaatse, op de goede sa menwerking tyssen Oirlo en Casten- ray en vertelde gauw even dat op de Boerenleenbank liefst 115 mil joen aan Oirlo's geld stond. Maar desniettemin waren er ook hier wen sen. Wensen naar meer woningen om aan nde zuigkracht van het cen trum wat meer weerstand te kunnen bieden en de school niet in gevaar te brengen en betere busverbindin gen met Venray en Venlo. Maar onder de wens voor een vruchtbaar burgemeesterschap bood hii symbolisch althans, de pas ge- installeerde burgemeester een mand aan met speciaal produkten van Oirlo's speciaal-bedrijven. Pastoor Schoren getuigde van zijn parochianen dat het geen weerhanen waren, zelfstandige en rustige men sen, bij wie het goed vertoeven is. Ook hij had enkele wensen op zijn programma, namelijk dat nu einde lijk eens een eind zou komen aan een ruzie met het kerkbestuur over een stukje land, die allebei de ruzie en het land al uit de Fran se tijd dateren. En dat een verzoek om de kleuterschool op te mogen verven reeds in 1959 ingediend nu ingewilligd zal worden. Ook hij ging dieper in op het gezag, dat hij mnder ambtelijk wilde zien en meer menselijker, juist omdat het de mens wil dieneh. Ook hij beloofde een po sitieve inzet van de Oirlose gemeen schap voor de toekomst. De Burgemeester bleek de 115 mil joen behoorlijk in de oren geknoopt te hebben en beloofde in Oirlo aan te komen, als men geld nodig had. Het bewees trouwens ook dat het oude verhaal van Meester Rutten zg. over de mol niet meer stemde. Deze mol was op Meerlose grond door een havik meegesleurd. En al zwevend door de lucht bad de mol om zijn leven. De havik toonde zijn goede hart en bracht de mol terug naar de aarde, waar hij hem neer- zettte in de Oirlose spurrie. De mol keek eens goed rond, snuffelde een keer en zei tegen de havik: Vreet me maar op, want hier sterf je alleen maar een langzame dood. Dat de Oirlonaren het intussen zo ver geschopt hebben bewijst alleen dat ze hun mannetje staan en dat zullen ze ook bij de oplossing van Oirlose problemen, waaraan hij graag zijn volle medewerking zou geven. Hij beloofde de Pastoor de Franse geschiedenis, stammende uit een tijd dat Oirlo nog een zelfstan dige gemeente was, op te zullen los sen en te zien wat hij voor de kleu terschool zou kunnen bereiken. Hii wees er wel op dat men breed moet leren kijkenProblemen liggen in ieder dorp, in iedeer gemeente. Daarom is het noodzakelijk dat niet alleen die dorpen samenwerken, doch ook de gemeenten, die in Noord Limburgs verband vele dingen aan kunnen pakken, die ze afzonderlijk nooit bereiken zullen. Ook daarvoor zou hij zich inzetten. Uitgeleid door muziek van de Oirlose fanfare ging de tocht naar het NEDERIGE CASTENRAY zoals het gekenmerkt werd door het hoofd der school, de heer Mennen. Hij wees daarbij o.m. op de patro naatszaal. wier schamelheid men had bedekt met camouflagenetten. Ook hij sprak van de leefbaarheid van kleine kernen en meende te mo gen zeggen, dat in de disuccies hier over die uiteraard ook in Casten- ray nauwlettend gevolgd worden dat men dit probleem z.i. teveel van de economische kant bekijkt, maar dat er toch ook bepaalde sociale en menselijke waarden een rol in die nen te spelen. En dat miste hij te ■Ji problemen der kleine naties, maar zal van de andere kant toch ook er varen, dat in dat Venrayse land de leider te mogen zijn betekent dat hij het geluk van vele mensen mee zal dienen bewerken. Hij wenste hem bij die zware taak sterkte en moed toe maar ook begrip en medewer* king van de burgers. Van die van Castenray durfde hij dat laatste rus tig toe te zeggen. Dan was het ook hier weer een prettige ontmoeting tussen de men sen en hun nieuwe burgemeester, die heel gewoon in dialect spietste en voor velen, ook voor de kleine ren, een vriendelijk woord had en ijverig notities maakte van alles wat hem werd voorgelegd Natuurlijk moest de Burgemeester de gedachtenis oproepen aan Nico van Melo wiens beeltenis hij miste in dit kerkdorp. En toch is dit va- derpaard een bewijs dat ook in het nederige Castenray grootse dingen kunnen gebeuren. En niet Nico al leen legt daar getuigenis af. Toen het met de kleuterschool niet vlotte, bouwde men er zelf een, klaar uit. Hij moest onderschrijven dat de mens niet van brood alleen eet en dat men alle problemen van kleines re kernen niet alleen maar op hun economische merites kan beoordelen, maar zonder economie gaat het nu eenmaal niet, al moet die niet a- een-heersend zijn. Ook hier beklem toonde hij nog eens, zoals zo dik wijls op die dag, dat hij bereid is de mensen van de kerkdorpen steeds te ontvangen en zowel met individuele priblemen als met gemeenschapspro blemen zal helpen, zoveel het in zijn vermogen ligt. MUZIKAAL LEUNEN De ontvangst in Leunen gebeurde door de schooljeugd, die bloemen aanbood aan Mevr. Schols en door een Fanfare wier uitgebreid trom melkorps de muren van het nieuwe gemeenschapshius geweld aan deed. In een sympathiek speechje verwel komde hier Pastoor Jonkers namens de Leunse gemeenschap de nieuwe burgemeester en hij vertolkte ook in navolging van alle andere plaatsen de dankbaarheid van de kerkdorp bewoners dat Drs. Schols praktisch meteen na zijn ambts-aanvaarding al de kerkdorpen heeft willen bezoe ken. Dat werd overal en ook in Leu nen op hoge prijs gesteld. Pastoor Jonkers wees er op als de bezoekers dat nog gehoord zouden hebben, dat in Leunen muziek zit, maar dat dit kerkdorp geen aanhangsel wil zijn van de kom, doch een zelfstandige gemeenschap, die inderdaad op alle gebied getoond heeft en toont zijn eigen boontjes te willen doppen. Dat betekent niet, aldus Pastoor Jonkers, dat Leunen geen wensen meer heeft, maar die bewaart hij tot later, als de beloofde periodieke be sprekingen met en in de kerkdorpen voortgang zullen vinden. Hij vond het een goed idee, dat dit initiatief van Mr. Custers door zijn opvolger wordt voortgezet. Een opvolger, die overigens namens de Leunse ge meenschap alle succes toewenste. Burgemeester Schols prees Leu nen o.m. om zijn gouden LLTB, zijn trommélkorps met 13 jonge leden, zijn fanfare, zijn gemeenschapshuis, zijn uitbouw. Hij had begrepen dat de Leunse fanfare mede voor Heide en Veulen speelde en hoopte dat ze een zinnebeeld was van de samen werking in heel de gemeente, waar in op de juiste maat, in het goede rithme en in klankvol timbre een samenspel ontstaat dat de mensen verrijkt. Ook hier dankte hij voor alle goedheid en hartelijkheid, die hij in deze 10 steden-tocht en bij zijn installatie ondervonden had. FLEURIG VEULEN De ontvangst op het Veulen riep herinneringen op aan de tijd dat Burgemeester Schols spreekbeurten kwam geven over de KVP. Veulens tapkast in zaal van Gassel kende hij prompt terug. De ontvangst was ook hier prettig en ongekunsteld. Rector Hoogers vond Veulen eenmalig. Een kerk, een rector, een school, een winkel, een danszaal. Daarnaast een eenheid van geest, die weldadig aan doet en die op het Veulen, in die kleine gemeenschap toch vele goede dingen geleid heeft. Eenmalig is ook de roos, die- er gekweekt wordt, waarvan de kleine juffrouw van Oers Mevr. Schols een prachtige rui ker aan kwam bieden. Maar Rector Hoogers greep ook zijn kans. Hij wees er op dat de Veulense jeugd „een kuit-terreintje" hard nodig heeft en dat de nood- kleuterschool vervangen moet wor denMaar toen floot de fluit ketel, ten teken dat de koffie klaar was en Rector Hoogers maakte er prompt een einde aan met de wens dat Veulen zou zijn als zijn roos, namelijk een van de mooiste scha kels in de keten van de gemeente. Burgemeester Schols vond het ook eenmalig dat een fluitketel een ein de maakte aan de preek van de pas toor en vertelde ook Veulens wen sen ijverig genoteerd te hebben. Hij vroeg vertrouwen in de overheid, die al deze wensen moet trachten te vervullen, maar daarbij de belan gen van zovelen moet behartigen en tegen elkaar moet afwegen. En ten slotte is er dan altijd de geldkwes tie, die zo dikwijls een rem werpt op alle mogelijke plannen. MOTORISCH HEIDE En verder ging het weer, nu naar Heide, waar een gemengd- en een kinderkoor de burgemeester en zijn echtgenote in de kleuterschool een warm welkom toezong. Drs. Schols kreeg prompt het eerste en het laat ste programmaboekje aangeboden van de moto-cross, die Heide ieder jaar met zoveel succes organiseert. De heer Loonen was de woord voerder van dit kleine kerkdorp, dat nu bijna 25 jaren rectoraat is. Hij wees op de godsdienstzin en de of ferbereidheid van dit klein dorp, die na een noodkerk-periode het toch klaar gespeeld heeft een eigen kerk te verwezenlijken. De 80 gezinnen hebben daar ijverig voor gespaard al werd men soms moedeloos. Want de stijging der kosten was dikwijls even groot als men jaarlijks op haalde. Maar dan is men de moto- cross gaan organiseren en met de opbrengsten daarvan is mede het nieuwe kerkgebouw gerealiseerd. Ook hij had er zijn wensen, zoals een beter kerkplein en vooral een grotere beveiliging nu het busver- keer via de Heidse Peelweg komt te lopen. En waar de heer Loonen tevens kringvoorzitter is van de LLTB nam hü ook de gelegenheid waar in die kwaliteit de nieuwe burge meester te begroeten. De evolutie in de landbouw, aldus de heer Loonen, vraagt van de landbou wers veel stuurmanskunst maar ook van de overheid die bijv. in het kader van de ruimtelijke orde ning steeds de belangen van de landbouw voor ogen moet hebben. Drs. Schols vertelde blij te zijn in een deze kleine doch krachtige ge meenschap op deze manier welkom te zijn geheten. Hij verzekerde dat ook de belangen van die kleinste kernen zwaar bij hem wogen. ZELFBEWUST YSSELSTEYN In Ysselsteyn klonk weer fanfare muziek in een vol gemeenschaps huis, waar Pastoor Janssen de bur gemeester verwelkomde met de mededeling dat Ysselsteyn zijn grootste en jongste kerkdorp was. Dit laatste noemde later Rector Pelt van de Vredepeel ronduit gelogen. Die jeugdige leeftijd van Yssel steyn is er wellicht oorzaak van dat men wel eens de naam heeft lastig te zijn maar hij kon getuigen dat in Ysselsteyn hardwerkende en goede I ge de itua niet m naas d rr en ifcn. P* 9Dg hooj V: rd Schi jrse nis van ed' ger op de b nee: di luch ens groi iet oor rd. moe b er van zal kavi nbt w ,sai is een stelregel, die ook een Bur gemeester te volgen heeft wil hij in goed samenspel met alle bur gers veel kunnen bereiken. LANDELIJK MERSELO Van daaruit ging men in de avondschemer naar Merselo waar de fanfare en het trommelkorps oren en muren geweld aan deed en een slagvaardige heer Hoenselaar na dit mensen wonen, die trouw zijn aan hun geboortegrond. De heer Hoeben, sprekende na mens het verenigingsleven, depo neerde onversaagd een hoop wensen voor des burgemeesters neus, die hem kennelijk zo imponeerde dat hij hier zijn speech in het hoog-hol- lands hield, in tegenstelling tot in alle andere plaatsen, waar hij het meer gemoedelijke dialect gebruikte. Die wensen waren dan: veel steun en medewerking bij de structurele veranderingen, die zich ook hier voordoen; rekening houden met het feit, dat men 7 km van de kom woont; nieuwe mogelijkheden in Ys selsteyn zelf scheppen voor mensen, die niet meer in de landbouw kun nen werken; meer woningbouw en periodiek op bezoek komen om de Ysselsteynse wensen te bespreken. Burgemeester Schols had geen flauw idee gehad van de grootte en de flinkheid van dit jeugdige kerk dorp. Maar hij zag dat overvolle ge meenschapshuis als een represen tant van Ysselsteyn. Stoer en zelfbe wust staat dit gebouw er en stoer en zelfbewust staat er de mens in Ys selsteyn, die getoond heeft tot veel in staat te zijn. Hij wees er op dat samen denken samen doen bij hem hoog geschreven staat en dat hij ook een goede inbreng van Ysselsteyn daarbij verwacht, opdat zo in goed samenspel de belangen van allen ge diend kunnen worden. Rest nog te vermelden dat de heer Hoeben mevr. Schols bloemen aan bood, dat de heer Steverinck de ve le representanten van de Ysselsteyn se verenigingen voorstelde en de burgemeester met veel genoegen de verschillende attributen bekeek, die in deze zaal de geschiedenis van de Peel vasthouden. Na een muzikaal uitgeleide, ging het dan in snelle vaart naar het JONGE VREDEPEEL Hier in het gemeenschapshuis somde een tevreden Rector Pelt wat in de laatste 7 jaren allemaal in dit kerkdorp bereikt is kunnen worden, dank zij gemeentelijke steun. Een steun die men niet ontberen kan nu men de gevaarlijke leeftijd van 13 jaren en de economische situatie in de landbouw het best gekenmerkt kan worden met: onzekerheid. Hij vertrouwde echter dat ook Burge meester Schols zijn jongste telg niet zal vergeten en wees op de klaar liggende bouwgrond, waarop nog wat woningen kunnen komen, die het 63 gezinnen tellende kerkdorp wat groter en gemeleerder zullen maken. Zoals al zo dikwijls op deze dag beklemtoonde burgemeester Schols dat kiemen van levenskracht, waar ook, hun kansen moeten krijgen. Wat van binnenuit groeit mag men buiten niet afkappen, maar moet zijn kansen krijgen uit te groeien tot volwaardigheid. Dat geweld de Pastoor kon inleiden, na de Merselose mens gekenschetst te hebben als goedaardig .soepel en ar beidzaam. En dat kon Pastoor Jessen alleen maar onderschrijven. Hij vond het jammer dat de burgemeester niet wat vroeger benoemd was, dan had hij kunnen meefeesten bij de gouden jubilea van LLTB, Boerenleenbank en Fanfare en bij een Prinselijk hu- S GR1 ,.V, s te mild bete: rde Recti die een rd waa t noen uld had luie tena: e 0] jaren lvei moe- i m lende ring en e« fiets ZO V Smai ede sing schi; et de die zen, in dadi^ ad: geval Holt! Ima van: ko belai alle hadd gri Me eg een burj Smal wató waar tg Nu ,en t - f -O i welijkDesniettemin hoopte hij met de heer Hoenselaar, nu hij toch een woning aan de Merseloseweg gaat betrekken, dat hij ook eens de andere kant op zou fietsen en ver pozing en rust zou komen zoeken in de plaats, die zoals de heer Emonts zei, het landelijke het best bewaard heeft en voldoende ruimte, bossen en groen heeft om zich te verpozen. De heer Emonts had zijn wel- komstspeech tot Mr. Custers nog eens uit het archief gehaald en moest erkennen dat er die voorbije zeven jaren veel gebeurd is. Niet het minste daarvan is de voorberei ding van de ruilverkaveling van Merselo, waarvan men in 1969 de stemmingsvergadering verwacht. Natuurlijk werden ook hier enke einde he dat h uw ontva ad< mem rt; allen ike maal m dank vii hem g met! e zijn t te bl; e het 0 n i Hei 'at blies ru waar ke: kond et gemei kenni zo duide Ie beval

Peel en Maas | 1968 | | pagina 18