Watermisére begint al vroeg Boerenleenbank Je moet de wasserij erbij hebben Camps Gemeenschapshuis in Geysteren werd geopend tot ziens bij Pijls Politierechter Robijnen jubilarissen gehuldigd Uit Peel en Maas Voor een persoonlijke lening Je merkt het elke week VRIJDAG 26 APRIL 1968 No. 17 NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY VA/PCIfQI AR V/HHD WETkJDAV C KI HMCTDCKCKI ADVERTENTIEPRIJS IJ ct p. mm. A BON NEME NTS GROTESTRAAT 21 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050452 ïïCLÏ\DLMU VUVJ^ VCWfTMT ClY UIVIO I rTCrVCW PtUJ Pfl KWARTAAL 1 1— fbvHa. Vtot t 12T Ingezonden brieven zqn niet altüd prettige lektuurZeker niet als het gaat over een waterleiding, die geen of te weinig water geeft. En met dat euvel heeft menigeen gezeten in de dagen voor Pasen en de vele hete dagen daarna Uit de bloemlezing van die brie ven kanm en niet alleen ervaren, dat er in die dagen verschillende mensen ongewassen door Venray geflaneerd hebben, maar ook dat men op boerderijen met het voede ren en drinken van het vee in de penarie is geraakt, dat in verschil lende bedrijven wezenlijke achter stand is opgelopen, zo geen verlie zen omdat het benodigde water niet beschikbaar was en dat vele, vele huismoeders zelfs tot in de wasco- maat toe met de wekelijkse was danig in de knoei zijn geraakt. Op zo'n momenten ervaart men feitelijk eerst goed, wat een kost baar iets water is en hoe men in de knoop raakt als de techniek ons in de steek laat en de kraan in plaats van een flinke straal water slechts enkele druppels water produceert. Daarom hebben we rondom Pasen kunnen konstateren. En menigeen is de schrik om het hart geslagen bij de gedachte, dat ternauwernood en kele droge dagen zijn geweest of daar begint het „gewone" gedonder weer. Men is dan intussen weer ver geten dat het in de hete en droge zomer van het afgelopen jaar de kraan dienst is blijven doen en de mensen van de Waterleidingmy, die nu diep verguisd worden toen toch maar gezorgd hebben dat we altijd zij het soms met mondjesmaat ons natje gehad hebben. Het pompstation Breehei heeft hef de voorbije dagen moeten kunnen. Honderden telefoontjes van boze etage-bewoners, wier kraan geen druppel gaf, van boze fabrikantèn, die voor hun bedrijf te weinig water kregen ,van boze boeren, die op hun bedrijf grote overlast van deze plot selinge droogte hadden. Men is op de Breehei de laatste jaren wel wat gewend, want het is daar nog al eens tobben geweest. Men vergeet wel dat mede dank zij dezelfde mensen in honderden hui zen (ook in de zgn. super-onrenda bele gebieden) goed water gekomen is en dat de Breehei de nogal storm achtige uitbreiding van Venray zo goed mogelijk heeft weten bij te benen o.a. door extra aansluitingen met het pompstation in Grubben- vorst, waardoor voldoende water beschikbaar kwam en komt Dat telt men echter allemaal niet als de kraan op ons bevel onvol doende water geeft. Toch kunnen deze zelfde mensen er maar bar weinig aan doenOok zij en hun directie in het verre Maastricht PONTIAC nSSOT OMEGA Herenhorloges. Tonen feil loos de juiste tijd. Vervaardigd door 's werelds befaamdste specialisten. Metgarantie, gratis verzekering en onze vertrouwde service. Prijzen vanaf f60.- GROTESTRAAT 16 - VENRAY TELEFOON 04780-1261 moeten roeien met de riemen die ze hebben i.e. de mogelijkheden benut ten, de hen van hogerhand geboden worden. Zo hebben zij Venrays uit breiding pogen bij te houden door een steeds groter wordend leidingen- net, met doorverbindingen met het pompstation Grubbenvorst en met uitbreiding van het pompstation zelf. Daarvan hebben de gebruikers dan ook in de voorbije jaren hun weetje geweten, want dat bracht ook voor hen wel eens dagen mee met weinig of geen water, met sproei- verboden e.d. We hebben in het verleden al eens laten zien welk een vlucht het wa terverbruik in Venray in de afgelo pen 10 jaren heeft genomen en dan is het verwonderlijk dat het feite lijk allemaal nog zo goed gaat Want de overheid en in casu het Ministerie van Economische Zaken legt op dit terrein toch wel merk waardige maatstaven aan. Terwijl men van de ene kant zeer behoor lijke bedragen b.v. beschikbaar stelt voor de aanleg van waterleidingen in de super-onrendabele gebieden en daarmede zelf aangeeft hoe groot 't belang is van een goede watervoor ziening, moet van de andere kant een directie van een waterleiding my als deze jarenlang zeuren en za- nikken om een pompstation te mo gen uitbreiden en in dit geval een beslist onvoldoende toevoerleiding vergroot en verbeterd te krijgen. Reeds in 1965 is het Ministerie er van op de hoogte gesteld dat de toe voerleiding naar Venray-kom vanuit de Breehei toen al onvoldoende was om dat gebied behoorlijk van water te voorzien. Intussen zijn nog hon derden flats en andere woningen er bij gekomen, maar diezelfde toevoer leiding ligt er nog en is geen mm. dikker of groter geworden. Er wordt doodgewoon geen geld voor beschik baar gesteld. Met het gevolg dat de dure aansluitingen in de super-on rendabele gebieden, maar ook de aangeslotenen op het gewone net te weinig water krijgen, sproeiverbo- den moeten worden opgelegd en helemaal de boot missen, als in die zelfde toevoerleiding ooit een man kement komt, zoals afgelopen Paas dagen. Dan is Leiden helemaal in last en worden velen gedupeerd on danks het feit dat men van water- leidingwege alles doet om de zaak te runnen. Aan twee kanten verbit terde mensen. Zij, die geen water krijgen; zij die al hun pogingen om Venray van voldoende water te voorzien op een akelige manier schipbreuk zien lijden en als dank daarvoor de meest bittere telefona des naar hun hoofd krijgen Den Haag krijgt van veel de schuld, maar het maakt het er ook soms naar. Deze waterleiding ge schiedenis is daarvan een sprekend voorbeeld. Als men besluit om een bepaalde waterleiding te geven, dan betekent zulks dat men de zorg op zich neemt voor een goede water voorziening voor al de duizenden, die van zulk een waterleiding afhan kelijk worden. Afhankelijk in hun huishouden, in hun bedrijf. Dan heeft men de zorg als dat aantal groeit, als het verbruik groeit, hier mede voldoende voorop te rekenen. Anders heeft dat alles geen zin en komt van alle schone idealen niets terecht. En in feite gebeurt zulks zonder meer De noodzaak voor een verbeterde aanvoer, al jaren geleden aange toond, wordt doodgewoon niet on derkend en onder het motto: er is geen geld voor, van de tafel ge veegd De gevolgen daarvan hebben we nu en zullen we in de toekomst waarschijnlijk nog wel eens aan den lijve ondervindenLaten we de hemel bidden dat er weer geen breuk komt van 27 april 1918 Verstrekking van goedkoope kaas. De Burgemeester van Ven ray brengt ter algemeene kennis, dat wegens de verlenging der brood kaarten op veertien dagen voor de onvermogenden, die hoofdzakelijk op voeding van brood en aardappe len zijn aangewezen, een extra rant soen goedkope kaas wordt verstrekt. Deze kaas is verkrijgbaar bij de navolgende winkeliers: Coöperatie „St. Petrus Banden", Venray Nic. Bekkers, Venray G. Nelissen, Oirlo H. Verheyen, Oostrum Kinderen van Dijk, Merselo Wed. Jacobs, Leunen Se. Rutten, Heide tegen de prijs van 75 cent per kg. 37'/2 cent per pond, 8 cent per ons. Deze kaas wordt uitsluitend ver kocht op bons, welke kunnen wor den afgehaald ter distributiekantoor op Maandag 29 April. Degene, die een inkomen van meer dan 1.000 hebben en land bouwers welke zelf groenten enz. teelen en deze kunnen gebruiken, komen hiervoor NIET in aanmer king. Deze bons mogen niet worden afgegeven of verkocht, op straffe volgens de distributie wet 1916 en uitsluiting van de toezegging van al le regeeringsgoederen. Rantsoenering van vetten. Het rantsoen vetten, dat per hoofd der bevolking beschikbaar wordt gesteld kinderen beneden den leeftijd van een jaar niet medegerekend zal 250 gram per week bedragen. Venray, 27 april 1918. Met ingang van 29 dezer tot nadere aan kondiging, wordt de duur van een telefoongesprek gerantsoeneerd tot 3 minuten, terwijl de tarieven wor den vastgesteld als volgt: Voor een interlocaal gesprek van drie minuten of minder is verschul digd 0.40; voor een dringend in terlocaal gesprek 1.25. Voor kantoren, voor welks onder ling verkeer het verlaagd tarief van toepassing is, bedraagt dit resp. 0.30 en 0.90. Deze week had te Oostrum de laatste levering van rogge plaats. Nog verschillende duizenden kilo's werden door onze graanverbouwers geleverd. Dat Venray flink bijdraagt in de voedselvooziening moge blij ken uit de ruim 100 wagons graan, de van den oogst 1917 geleverd wer den Utslagen van de Zondag gehou den wedvlucht voor postduiven van uit Dieren: le 4e en 7e prijs J. Oudenhoven; 2e prijs G. van Dijck; 3e prijs M. Martens; 5e en 6e prijs G. Arts; 8e prijs J. Vermeulen. De duiven werden losgelaten om 9 uur. Aankomst le duif 10 u. 40 m. Dezer dagen werd door onze straatjeugd de pomp aan het Hen- scheniusplein in brand gestoken. Het vuur vond gretig voedsel in het hooi en stroo dat er omheen beves tigd was. De politie doofde het vuur en zocht tevergeefs naar den dader. Door veldwachter Janssen werd deze week bij een landbouwer te Lull een zak roggenmeel in beslag genomen, die onder het hooi ver borgen was. Oirlo. De Heer Am. de Ponti alhier is met ingang van 15 April benoemd tot technisch controleur der Coöp. Roermondsche eiermijn der V.P.N. Als controleur der Rijkscommissie van Toezicht op de Eiervereeniging is genoemde eervol ontslagen, met dank voor bewezen diensten Sigaren. De R.K. Limburgsche Sigarenfabrikantenvereeniging heeft naar de Msb. verneemt, besloten de prijzen van sigaren opnieuw te ver- hoogen en den maximum verkoop prijs te bepalen op 60,per mille (verpakt in blind fust.) Naaigaren. Naar het Hgz. verneemt heeft de minister maxi mumprijzen voor naaigaren vastge steld. De maximum kleinhandelsprijs van melk bedraagt ingaande 1 mei a.s. 14 cent per liter, afgehaald aan boerderij of fabriek. Voor het aan huis bezorgen der melk mag ten hoogste 1 cent per liter in rekening worden gebracht. Namens den Nederlandschen Brouwerbond bericht ondergetee- kende, dat vanaf heden den bierprijs is gesteld op 20 cent per liter voor bier op moer en 21 cent per liter voor gesatueerd bier. Contante beta ling. De onderafd. Venray. „D'r zat geeneens geen stuur in me auto!" riep de verdachte, toen hij voor de politierechter trad om ver antwoording af te leggen van zijn doldrieste daden. „Ik dacht dat er in elke auto een stuur zat", mompelde de politie rechter verbaasd. „Hoe wilde u dan rijden?" „Ik wilde wel, maar ik kón niet!" „Ja, dat is wel gebleken: drie wa gens geschampt, één zwaar bescha digd, een fiets vernield en een ver keersbord omver gereden. U had veel te veel glaasjes op. Waarom hebt u zich niet laten rijden?" „Dat héb ik gedaan. Maar toen gingen ze naar het bureau toe." „U moet het m'n collega maar niet kwalijk nemen", sprak een blonde getuige a décharge. „Hij is tegen woordig een beetje verstrooid. Hij heeft het te druk op z'n werk. Hij had in gedachten verzonken mijn glaasje d'r bij leeg gedronken, bij een receptie en toen we naar buiten kwamen, stapte die achterin z'n auto inplaats van voorin. Zo doende kon hij het stuur niet vin den." „Dan had hij ook niet weg kunnen rijden", overwoog de rechter. De andere getuigen verklaarden positief, dat de auto toch op gang was gekomen, maar vreselijk was gaan slingeren en toen de aanrijdin gen veroorzaakt had. Maar ze kon den niet precies vertellen op welke plaats de verdachte zat. Ze hadden aangenomen, dat hij gewoon achter het stuur zat, maar nu gingen ze twijfelen. „U lijkt me nog al een woeste ling", zei de officier die overigens nog wist te vertellen hoe de ver dachte eens onverschrokken een oude garage was gaan slopen die in de weg stond en te laat merkte dat de beide auto's van de directie er nog in stonden. Maar toen lag het dak er al op, op de auto's dan. En bovendien was het de verkeerde ga rage, want de heren directeuren hadden hun kostbare sleeën juist in veiligheid gebracht bij een buurbe drijf. „Dat was gewoon een misver stand" zei de „woeste" verdachte. „Maar dat u af en toe te veel drinkt is geen misverstand", wist de rechter, „daar hebt u langzamer hand een gewoonte van gemaakt. U hebt nu ook al weer gedronken. Ik kan het hier op mijn plaats ruiken." „Ik heb m'n brilleglazen schoon gemaakt met alcohol, edelachtbare." „Dat moet dan wel een verbazend vuile bril zijn, want er is me al ver teld dat u er zeven glaasje oude klare voor nodig had. En toch bent u met de auto hierheen gekomen." „Maar achterin, edelachtbare." „O, zover is het dus alweer. Dat u zonder te weten wat u doet ach terin gaat zitten inplaats van voor in, dat u het stuur niet kunt vinden en stuurloos brokken maakt. Dat heb ik al meer gehoord vandaag." En de officier van justitie kreeg weer het woord. Die achtte het ten laste gelegde bewezen, ook al hield verdachte zich dan van de domme. Niemand anders dan hijzelf kon de auto hebben bestuurd. Daarom vor derde hij 300,boete of twee maanden hechtenis en drie maanden ontzegging van de rijbevoegdheid. „Hebt u daar nog iets op te zeg gen?" vroeg de politierechter. „Jawel edelachtbare. Dat ik geen eens geen woesteling ben. Ik rijd altijd bar voorzichtig. Ik doe liever niks dan dat ik verkeerd doe. Geen een getuige kan zweren, dat ik ach ter het stuur zat toen ik de brok ken maakte.. U kunt me niet veroor delen." Maar hij werd wel veroordeeld. Conform de eis. Want zijn eigen woorden pleitten tegen hem. Woest verdween de woesteling. de bank roor iederé+m Er wordt tegenwoordig gedebatteerd over de vraag of kleine dor pen nog „bestaanszin" hebben. Anders gezegd of kleine dorpen niet leeglopen, omdat men daar onmogelijk al die voorzieningen kan treffen, die de moderne mens nu eenmaal vraagt, op het ge bied van onderwijs, recreatie, infra-structuur e.d. Mensen, die daar hele geleerde redenaties over opzetten, hadden feitelijk za terdag j.l. eens in Geysteren moeten zijn. Daar hadden zij Mgr. Moors, de bisschop van Roermond, aangetrof fen en het lid van Ged. Staten drs. J. Lebens. Zij en vele andere gas ten waren naar dit kleine dorp ge komen om door hun aanwezigheid de kroon te zetten op een stuk ge- meenschapswerk, dat duidelijk aan toont aan dat in kleine dorpen nog krachten aanwezig zijn, die grotere jammer genoeg niet meer op kun nen brengen GEMEENSCHAPSHUIS Men had namelijk in dit dorp graag een gemeenschapshuis. Maar gelden daarvoor waren niet beschik baar en zo zou deze rechtvaardige wens waarschijnlijk nooit vervuld zijn, als er geen oud schoolgebouw was geweest en geen gemeenschaps zin. Want in plaats van bij de pak ken neer te blijven zitten, stak men in Geysteren de koppen bij elkaar en men ging dat oude schoolgebouw opkalefateren en omtoveren tot een keurig gemeenschapshuis, dat bo vendien nog als gymnastieklokaal gebruikt kan worden. 4000 arbeids uren werden aan dit karwei opge offerd, maar zaterdag kon Geyste ren dan zijn hoge gasten een ge meenschapshuis tonen, dat er zijn mocht. Mgr. P. Moors wilde zelf dit stuk In een speciale bijeenkomst van de schuttersgilde St. Anna werden in het gildehuis aan de Eindstraat de heren Jep Janssen en Toon Thijs- sen gehuldigd voor hun 40-jarig lid maatschap bij deze schutterij. De heer G. Flinsenberg, voorzitter van de schutterij, stelde beide jubi larissen ten voorbeeld, ook voor de huidige generatie. Met onbaatzuch tige ijver hebben zij zich ingezet. Jep Janssen kreeg de medaille van de schutterij opgespeld, terwijl hun echtgenoten bloemen in ont vangst mochten nemen. Tevens werd ook een bloemenhulde gebracht aan de echtgenote van Frans Linders voor haar inzet bij het trommel korps. De heer van Eijk, vurig bewonde raar van alles wat met schutterij te maken heeft, was ook naar de hul diging gekomen. Deze spreker vond het spijtig dat een dergelijke huldi ging niet op een andere plaats en onder andere omstandigheden werd gevierd. Juist de beoefening van dit aloude spel moest meer en beter op de voorgrond kunnen worden ge bracht. De heer Odenhoven, oud-wethou der van de gemeente Venray, kon niet nalaten een enkel woord te zeg gen en wees op de glorietijd van het verleden van de schutterij St. Anna. Voorzitter Flinsenberg kon onder schrijven dat de schutterij betere tij den heeft gekend,maar thans maak te St. Anna weer een groei- en bloeiperiode door. Zelfs een tam boerkorps is in oprichting. Voor de huldiging en daarna was het eieren eten geblazen. Het door de beschermheer Rutten geschonken vat bier zorgde dat de verorberde eieren de gewenste door spoeling kregen. gemeenschapswerk komen inzege nen .terwijl drs. Lebens zich de kans niet liet ontgaan om dit dorps huis officieel te openen. EUCHARISTIEVIERING In een plechtige Eucharistievie ring prees Mgr. P. Moors de inwo ners van Geysteren, die met elkaar hadden klaar gekregen, wat elders onmogelijk schijnt. „Gij hebt in Uw gemeenschapshuis", aldus de Roer- mondse Bisschop „.een levende mo nument geschapen van onderlinge verbondenheid en liefde, en daar mede de onderlinge vrede verste vigdZulk een feit is in deze tijd een gelukwens waard en Mgr. Moors was ervan overtuigd dat de ze gebeurtenis terecht met gulden letters in de Geysterse geschiedenis mocht worden genoteerd. OFFICIËLE OPENING Drs. J. Lebens vertelde graag naar Geysteren te zijn gekomen voor de officiële opening. Hier is een ge meenschapshuis tot stand gekomen, waarin de inwoners niet alleen een trefpunt vinden, maar waarin ook gymnastiek beoefend kan worden, de bibliotheek is ondergebracht en velerlei aktiviteiten mogelijk wor den. Dat is een woord van geluk wens waard, zowel voor de intiatief- nemers als voor de mensen die het karwei geklaard hebben. „Wat dit huis voor de leefbaar heid van uw dorpsgemeenschap be tekent, is al geen vraag meer", al dus de vertegenwoordiger van de Gouverneur, „alleen het feit al dat door onderlinge samenwerking dit oude schoolgebouw is omgetoverd tot een modern gemeenschapshuis, is het bewijs van de leefbaarheid van dit kleine dorp Natuurlijk zongen de kinderen op deze vreugdevolle dag de gasten hartelijk toe en in een fraai vers werd nog eens de bouwgeschiedenis uitvoerig uit de doeken gedaan. Burgemeester drs. Dittrich kon namens het Wanssumse gemeente bestuur de inwoners alleen maar van harte gelukwensen met deze prestatie. Het was een genoegen te kunnen vertellen dat de Provincie nu bereid was een deel van de kos ten op zich te nemen, zodat even tuele schulden toch niet te zwaar zouden gaan_ drukken. Aan een wel voorziene koffietafel wees de in specteur van het Lager Onderwijs Bettinger er op dat 48 JAREN nadat de wet op de lichamelijke op voeding tot stand is gekomen, nu ook Geysteren hiervan kan gaan profiteren. „Beter laat dan nooit, mag men misschien denken," aldus deze inspecteur, „maar Geysteren is niet de enige plaats in Limburg, waar tot heden nog veel ontbreekt aan lichamelijke opvoeding Baron Weichs de Wenne bracht dank namens de jeugd van Geyste ren aan de initiatiefnemers en prees vooral het onbaatzuchtige werk van juffrouw van de Pas. De heer Eyssen. voorzitter van 't stichtingsbestuur, sprak tot slot de hoop uit dat het gemeenschapshuis een trefpunt zou worden voor het Geysterse verenigingsleven en dat van de mogelijkheden voor de li chamelijke ontwikkeling niet alleen de schooljeugd zou profiteren, maar ook de ouderen. Aan het gehele feest werd specia le luister bijgezet door het St. Willi- brordusgilde, terwijl 's avonds de Wanssumse fanfare namens de ge meente nog eens een muzikale hul de kwam brengen. WASSERIJ DE PEELPAREL - VENRAY TELEFOON 1586-2300 KEMPWEG 23a - 24 J

Peel en Maas | 1968 | | pagina 9