Openbare veiligheid Venrays land- en tuinbouw in 1967 7,öfi$ara$e pracht vuurwerk WERKGELEGENHEID WEEKBLAD VOOR VEN RAY EN OMSTREKEN VRIJDAG 29 DECEMBER 1967 No. 52 ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 ct p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 2.- (buiten V.nroy 125) ZIEKENVERVOER ONDER DE LOUPE Over het algemeen verloopt de begrotingsbehandeling rustig en kalm. Er is een zekere bereidheid van beide kanten elkaar het leven niet te moeilik te maken en bovendien krijgen de vroede vaderen iedere gewenste inlichting en uitvoerige voorlichting over welk punt ze ook wensen. Myn liefje wat wil je dus meer? Hoogstens wat meer openbaarheid, want by deze begrotingsbe handeling bleek zo tussen neus en lippen door, dat men in de ver slagen van de afdelingen niet precies alles, terugvindt wat by voorafgaande punten besproken is. Men houdt sommige dingen schijnbaar liever binnenshuis. En de vraag is of dat wys is. Maar goed, laten we teruggaan naar de voorbije begrotingsbehan deling, waarbij een punt de vlam men even knetterden en inderdaad van vuurwerk gesproken kon wor den. BESCHERMING BEVOLKING Dat was op het moment dat het krediet voor Bescherming Bevol king ter sprake kwam. TIMMERMANS maakte toen de opmerking dat hij in dit instituut en het werk, dat ze doet, geen heil zag. Hij stelde dat dit niets met politiek te maken had, dat hij bovendien niet technisch was, maar dat hij aan de bewering van enkele professoren geloof hechtte, die zeiden dat men van twee kanten deze kant kan be naderen. A. Er komt geen kernoor log, doodgewoon, omdat alle partijen niet durven atoomwapens en andere kernwapens in de strijd te brengen, door de reakties die dit van beide kanten zal opwekken. B. Er komt wel een kernoorlog, maar dan is wat voor de bescherming van de bevol king uitgetrokken wordt beslist te laag en daardoor waardeloos. Waar om kan men dit geld niet beter be steden om bijv. het ziekenvervoer in Venray op beter peil te brengen. Hij wees op het voorbeeld van de gemeenteraad van Koog aan de Zaan, die resoluut gezegd heeft: de B.B. krijgt van ons geen cent. En waarom zo vroeg hij zich af, moet per hoofd van de burgerij in Ven ray 1.09 betaald worden voor de diensten van de B.B., terwijl men in Amsterdam per hoofd 46 centen hiervoor uittrekt. We staan met deze uitgave-post het hoogste in West- Europa voor de civiele bescherming. AKTIE WEKT REAKTIE De VOORZITTER bleek bepaald niet gelukkig te zijn met deze op merkingen, temeer niet waar TIM MERMANS in de besloten vergade ringen hierover totaal niets gezegd had. TIMMERMANS repliceerde daar op, dat het zijn goed recht was als raadslid opmerkingen te maken, wanneer hem goeddunkte, maar kreeg prompt op zijn boterham, dat ook een raadslid zich moet houden aan spelregels, die men van te voren heeft afgesproken en nog wel met algemene stemmen. De afspraak was, dat men in de besloten vergaderingen op- en aan merkingen kon maken zoveel als men wilde, die dan door B. en W. mondeling of schriftelijk beantwoord zouden worden. Slechts deze beant woording vormt dan in de openbare vergadering de grondslag voor nieu we discussies. Dat was de afspraak, waaraan de spreker zich niet gehou den had. Desniettemin wilde de VOORZIT TER toch stelling nemen tegen de onverantwoordelijke en kwalijke manier, waarop hier het instituut van de B.B. en haar werkwijze werd aangevallen. We kunen slechts ho pen dat ze-nooit zal behoeven op te treden, daar is iedereen het over eens, maar als er iets gebeurt, dan dient men gereed te zijn. Het is net als met de brandweer. Men kan slechts hopen dat ze nooit nodig is, maar daarom pleit men nog niet om ze maar af te schaffen. De stellingen ,die Timmermans en met hem enkele professoren verkon digen zijn pertinent onjuist. Het is wel degelijk zo, dat aan de randge bieden bij kernexplosies wel dege lijk hulp geboden kan worden. En daarom is een organisatie nodig die deze hulp deskundig en efficiënt kan geven. Welnu, dat doet de B.B. Het zou onverantwoord zijn als men die mogelijkheden niet zou aangrijpen. Een vergelijking te maken tussen de bijdrage, die per hoofd van de bevolking in Venray en in Amster dam gegeven moet worden, mag rus tig maar dan moet men van exacte feiten uitgaan. En dat is dat de rijksbijdrage die voor de B.B. kring, waarin Venray ligt, gegeven wordt, veel en veel kleiner is, dan elders in den lande. De gemeenten in kring Noord-Limburg krijgen veel minder rijkssteun dan Amsterdam. Daar kan men met recht en rede tegen fulmineren en dat is trouwens ook gebeurd. Want het rijk mag dan de kring Noord-Limburg als een model afschilderen, met de rijksbijdrage voor diezelfde kring is men niet zo scheutig als met de rijksbijdrage voor Amsterdam. Daar zit het ver schil in en dat ligt op een heel an der vlak dan spreker het stelde. Men mag en kan rustig kritiek hebben op de B.B. als organisatie, maar zoals de heer TIMMERMANS die geeft, noemde de VOORZITTER onjuist. Men bewijst hier beslist geen dienst mee aan de bevolking en het is krenkend voor de tientallen vrijwilligers en noodwachten, die hier hun tijd aan geven. Trouwens zelfs als men twijfelt aan het nut van deze organisatie in vredestijd, dan kan men toch zeker niet twijfe len aan het nut van een dergelijke organisatie in vredestijd, nu perso neel en materieel van de B.B. ook gereed gehouden worden voor cala miteiten en rampen in vredestijd. TIMMERMANS toog opnieuw ten aanval. Een vergelijking met de brandweer gaat niet op, aldus deze spreker, men kan z.i. dan hoogstens spreken van handspuiten. Hij wees nogmaals op het voorbeeld van Koog aan de Zaan, maar vond hier meteen de VOORZITTER tegenover zich, die dit een goedkope stunt noemde. El ke gemeente is bij de wet verplicht hiervoor bijdragen beschikbaar te stellen, ook Koog aan de Zaan. Met een groots gebaar dan „neen" te zeg gen, betekent niets anders dan een loos gebaar, want zonder die bijdra ge voor de B.B. krijgt deze gemeen te nooit en te nimmer zijn begroting goedgekeurd. TIMMERMANS bleef er bij dat deze instelling volgens hem van praktisch geen waarde is, wat z.i. onder meer bewezen werd door de houding van verschillende nood- wachters, die hij kende. Hun opvat tingen over het werk wat ze deden was beslist niet hoog. De VOORZITTER noemde dit geen bewijs en nog minder een deugdelijk argument. En van het op treden bij rampen in vredestijd stel de TIMMERMANS zich ook al niet veel voor, want voor een oefening van het Roode Kruis waarbij hij wat materieel wilde gebruiken van de B.B. had hij allerlei instanties af moeten lopen, rennen en bellen, voordat dan eindelijk iets los kwam. Een dergelijke stroefheid belooft weinig goed voor de toekomst. De VOORZITTER vertelde dat als hij zich rechtstreeks met de burge meester in verbinding gesteld had wat de gewone gang van zaken is de zaak waarschijnlijk in een- twee-drie was opgelost. Dat is niet gebeurd en dan is het niet verwon derlijk dat er kinken in de kabel komen. De standpunten bleven even ver van elkaar af, als voor het begin van het debat, ondanks het feit dat èn VAN VALKENGOED, èn PON- JEE èn PEETERS zich ook nog in het debat mengden, allen het belang van de B.B. onderschreven en duide lijk stelden met Koog aan de Zaan niets te maken te hebben. Ze brach ten hun waardering tot uitdrukking dat ondanks het feit dat de kring Noord-Limburg een van de minst gesubsidieerde was door het rijk dat desondanks toch deze kring een voorbeeld was voor iedereen in den lande. Zo werd wel duidelijk, dat de heer TIMMERMANS de gehele raad tegenover zich had, maar desondanks bleef hij op zijn standpunt staan, waardoor verder debatteren weinig zin had en men overging naar de NIEUWE POLITIEVERORDENING Een interne werkgroep is bezig met een nieuwe algemene politie verordening. Het is de bedoeling dat als deze werkgroep gereed is, dat dan een raadscommissie benoemd zal worden, die advies uitbrengt aan de raad. TIMMERMANS kon dit voorne men alleen maar toejuichen, maar de VOORZITTER wees er op dat hier nog een hoop werk in zit. Wel iswaar heeft de afdeling Limburg van de Vereniging van Nederlandse gemeenten een algemeen model voor de verordening opgesteld, maar reeds nu blijkt dat verschillende plaatsen hier niet geringe wijzigin gen in hebben aangebracht en juist derhalve zal men die ook moeten bekijken. ZIEKENVERVOER Bij de bespreking van het zieken vervoer in Venray was de raad van mening dat de organisatie van het ziekenvervoer te koppelen aan het ziekenhuis. TMIMERMANS vroeg of daarin ook het Roode Kruis afdeling Ven ray een stem in het kapittel zou krijgen, want een tweede ambulan cewagen is in Venray en de hele streek beslist geen overbodige luxe. Z.i. werd voor dit doel het Roode Kruis te weinig door de gemeente gesteund, terwijl deze instelling wel ter zake kundig personeel op hun ambulance-wagen hebben, wat niet gezegd kan worden van dat van de Stichting Ziekenvervoer, waar de chauffeur niet eens een geldig EHBO-diploma heeft. Daarom was ook hem een combinatie met het ziekenhuis het liefst waar ook vak kundig personeel altijd direct hulp kan bieden. WETHOUDER SCHOLS vertelde dat over deze hele kwestie al inlei dende besprekingen plaats gehad hebben, speciaal met de Stichting Ziekenvervoer, waarin ook de direc teur van het Ziekenhuis zitting heeft, en met het Rode Kruis, waar in men ook goede kontakten heeft. De konklusies, die uit deze en de nog komende besprekignen getrok ken kunnen worden, zullen de basis vormen van eventuele nieuwe voor stellen die de raad over het zieken vervoer in het komende jaar krijgt voorgelegd. Dat de werkloosheid van het afgelopen jaar ook zyn weerklank zou vinden by de begrotingsbehandeling was te verwachten. Hoe wel B. en W. in hun begrotingsinleiding al de noodzaak aantoon de om blyvende aandacht te besteden aan de uitbreiding van de werkgelegenheid, was het een van de oudste raadsleden t.w. de heer PONJEE die by de openbare behandeling daarop nog eens terugkwam. Hij wees er op dat het Venrayse werkloosheidscijfer weliswaar het gehele jaar door t.o.v. het Limburg se vrij gunstig geweest is, maar toch altijd achter gebleven is bij het Ne derlandse. En dat heeft tot gevolg dat er nog altijd te veel mensen geen werk hebben. Dat daaronder ook nog bouwvakkers zijn, klemt des te meer in een plaats als de onze met meer dan 600 woningzoekenden. Dat daaronder ook een betrekkelijk groot aantal jeugdigen zich bevinden, toont o.m. aan hoe dringend nodig het is dat de LTS uitgebreid kan worden en meer onderwijsmogelijk heden geschapen moeten worden. De VOORZITTER stelde nog eens duidelijk dat ook het College de werkloosheidscijfers nauwkeurig in de gaten houdt. Hij bevestigde dat het college de noodzaak inziet van een verdere uitbreiding van de werkgelegenheid binnen de gemeen te. Niet voor niets is op het struc tuurplan 200 ha in het Boshuizer- veld gereserveerd voor een nieuw industrieterrein. En niet voor niets heeft men het Economisch Techno logisch Instituut Limburg een rap port uit laten brengen hoe zij Ven ray zien als sociaal- economisch en maatschappelijk centrum. Men heeft dit juist op laten stel len om te kunnen bewerken dat in 1968 Venray zal blyven want het is een ontwikkelingskern, waar door van overheidswege subsidies verstrekt zullen blyven worden voor de verdere uitbouw van Ven- rays industrie en van Venray als streekcentrum. Daarnaast wees hij er op dat in streekverband voorbereidingen wor den getroffen om te komen tot een industrieschap voor Venray en om geving. Voor wat de werkloosheids bestrijding betreft, wees hij er op dat de gemeente Venray verschillen de plannen klaar heeft liggen, zoals o.m. de verbetering van de weg Oostrum, Oirlo, Castenray en ande re, die reeds ter eventuele goedkeu ring ingezonden zijn. Zou onver hoopt het getal werklozen stijgen dan zal getracht worden een van de ze plannen uitgevoerd te krijgen. IN ALGEMENE ZIN werd in dit verband ook door BAR- TELS nog de aandacht gevestigd op een goede public relation, waardoor het doen en laten van wat men dan de gemeente noemt voor het eigen publiek beter verstaanbaar en begrijpbaar wordt, maar ook de bui tenwacht een andere kijk op Venray gaat krijgen. De VOORZITTER wees er op dat met de pers over het algemeen een goede relatie bestaat en dat van ge meentewege regelmatig overheids regelingen die voor de inwoners op de een of andere manier van belang zijn, daarin gepubliceerd worden. Hiermede zal men voortgaan, waar bij daarnaast ook in andere publica ties en eigen uitgaven voldoende re clame voor Venray op alle mogelij ke terrein gemaakt zal worden. Zo bestaan nog altijd plannen voor een fotoboek, terwijl ook de uitgaven van de streek- en eigen VW op dit terrein nuttig werk zullen kunnen doen. VUILNIS Maar men kan dan van de Ven rayse burger ook verwachten dat hij zijn eigen plaats wat meer weet te waarderen en geen puin en vuilnis overal maar „neerkwakt". TIMMERMANS had even voor de raadsvergadering nog een gewezen overheidsambtenaar ergens rommel in een greppel zien stoten en had daarover jammer genoeg niets kun nen zeggen, omdat hij zelf in uni form was. Maar hij kreeg van de VOORZIT TER te horen, dat hij in en zonder uniform rustig aan betrokkenen had kunnen mededelen dat zijn handelen onjuist was. Want al deze puin- hoopjes-an-sicht breken niet alleen het gezicht van Venray af, maar kosten om ze op te ruimen ook nog eens f 30.000,per jaar extra. Toen was men door de rijstebrij heen en met een hamerslag was de begroting 1968 beklonken. Nu maar afwachten, wat er allemaal van terecht zal ko men. 1967 kan worden gekenmerkt als het jaar van de overvloed. De oogsten waren in het algemeen groot en de kwaliteit was rede lijk. Dat gaf hier en daar afzetmoeilykheden en prysbederf óf on gekend grote voorraden. DE TUINBOUW die zich in Venray langzaam, doch gestaag uitbreidt, had een moeilijk jaar in vrijwel alle sectoren. De teelt onder glas had met overpro- duktie en lage prijzen te kampen. De sierteelt kreeg een klap door de devaluatie van het pond sterling. De tuinbouw is trouwens in het alge meen meer dan andere agrarische sectoren op Engeland gericht. Rede lijke resultaten haalde men in de bloementeelt. Bij het fruit was er een klein aanbod van peren, maar een groot aanbod van appels, waar door de prijzen zeer laag werden. Goede resultaten boden enkele spe cialiteiten zoals de zandteelt, de teelt van champignons en klein fruit. Er was een drukte rond het plan om ook bij fruitveilingen tot nau were samenwerking te komen en een betere bodem in de markt te leggen. De ontwikkeling naar producenten- groepen in de geest van de ontwerp- EEG verordening is echter nog ver re van duidelijk. DE AKKERBOUW Ook hier waren grote en goede oogsten, niet alleen van granen, maar vooral ook van suikerbieten en aardappelen. Oogstmoeilijkheden waren er weinig. Bij de graan- en suikerbietenteelt is de toestand sta biel met bevredigende prijzen. Gro te zorgen baart nog steeds de afzet van aardappelen, waarvan een groot overschot aanwezig is. Een lichtpunt is, dat de oogstramingen uit de ex portlanden te hoog zijn gebleken. Wellicht valt het allemaal nog mee voor hen die goed bewaren kunnen. Afgezien van de aardappelen mag de akkerbouwer terugzien op een goed jaar. DE VEETEELT Er is veel gras gegroeid en de ruwvoederpositie is in het algemeen uitstekend. Een nadeel is, dat het melkvee toch niet zo lang buiten kon blijven als men i.v.m. de gras- groei had gehoopt. De financiële toestand op de meeste rundveebe drijven is bevredigend, ondanks de groeiende melkstroom. De nieuwe ontwikkelingen hebben vooral be trekking op technische onderwerpen. De rijdende melkontvangst maakte goede vorderingen en zal uitgebreid worden. De melkleidingmachine maakte voortgang. VARKENS EN SLACHTKUIKENS Bij de varkens was de ontwikke ling, na de m.k.z.-ellende, redelijk. De produktie steeg opnieuw tot re cordhoogte. Helaas blijft het m.k.z. vanuit de Bondsrepubliek dreigen. Nog steeds is het diergeneeskundige beleid in de E.E.G. niet geharmoni seerd en dat betekent, dat nog altijd onaangename verrassingen kunnen optreden via grenssluitingen. Er be staat ook grote ongerustheid over de wijze waarop men in de Bondsrepu bliek m.k.z. bestrijdt. Reeds eind november werden de eerste bar rière-entingen toegepast in Gelder land en Overijssel, maar nog altijd blijft de dreiging bestaan. Technisch gezien is er veel belang stelling voor arbeidsbesparende technieken, zoals de roosterstal, de stal met mechanische mestafvoer, met vloervoedering en met andere automatische systemen. Ongerust heid is er over de vraag of enkele industriële ondernemingen niet be tere fok- en selectiemethoden toe passen dan de gewone praktijk. Er is ook enig beraad over de vraag of de organisaties van varkenshouders niet veel meer zakelijk gericht moe ten zijn. Door de devaluatie van het pond sterling leed de afzet van con serven en backs grote verliezen. Bij de slachtkuikens was er een duidelijke verstoring van het even wicht tussen vraag en aanbod, het geen leidde tot een tijdelijk inleg- verbod van broedeieren. Dit heeft tot gevolg, dat thans enkele slacht- kuikenhokken leeg staan! Het heeft een duidelijke invloed op de markt ontwikkeling, maar het is nog steeds niet duidelijk in hoeverre de andere EEG-landen dit goede voorbeeld zul len volgen. Het ziet er naar uit, dat Nederland vrijwillig een stuk ex pansie moet gaan prijsgeven! DE LEGPLUIMVEEHOUDERIJ De eierprijzen bleven in de eerste zeven maanden van 1967 ontstellend laag, zodat inderdaad van een nood situatie kon worden gesproken. De uitvoer van eeteieren daalde tot een minimum. Na augustus verbeterde de situatie. Ook trad weer enige groei van de legstapel in. De ont wikkeling naar grotere eenheden ging verder, zij het nog steeds te traag. De legbatterij veroverde gaan deweg meer terrein, evenals het speciale opfokbedrijf. België breidde zijn legstapel steeds verder uit en het aanbod van Bel gische eieren werd steeds groter. Dit zal in 1968 zelfs nóg groter worden, zodat een herhaling van de eier- crisis waarschijnlijk is. Bovendien dreigen nu ook de Westduitsers hun afzet naar onze grote steden te gaan verleggen. De Nederlandse legpluim- veehouderij zal zich alleen kunnen VOOR ALLE MERKEN TRUCK-REPARATIE SHELLINA OF SUPER SHELL BENZINE handhaven als zij de tot dusver ver onachtzaamde afzetvraagstukken zélf ter hand neemt. Doet zij dit niet loopt men kans dat de Belgen wel dra hun bulkei gaan leveren en de Duitsers het kwaliteitsei. DE E.E.G. Sinds 1 juli van dit jaar bestaat in beginsel een gemeenschappelijke markt voor de meeste landbouwpro- dukten. Op 1 juli 1968 zullen de laat ste er aan toegevoegd worden. Het wordt duidelijk dat nu met kracht gestreefd moet worden naar gelijk schakeling van het belastingbeleid, de subsidies en de kredietverlening. Gebeurt dit niet dan blijven de dis criminaties bestaan. In januari mag een definitieve wet op de producentengroepen verwacht worden. Deze zal van grote invloed zijn op de concurrentieverhoudingen. In Nederland is men er niet geest driftig over, maar men zal mee moe ten doen om niet uitgeschakeld te worden. Enkele producentengroepen worden reeds voorbereid, terwijl men mag verwachten dat de tuin bouw via zijn veilingen en de land bouw via zijn coöperaties een deel van het werk aan zal kunnen pak ken. Een en ander geschiedt onder fel le afkeuring van de particuliere handel en industrie, die klaagt over protectionistische, discriminerende en collectiviserende praktijken van de Europese Commissie. Daarin steekt veel waars, maar de door ge noemde groep ontwikkelde integra- tievormen zou men óók eens vanuit dit standpunt kunnen bezien. RUILVERKAVELINGEN Venrays land- en tuinbouw staat wel bijzonder in het teken van de ruilverkavelingen. Vorige week ga ven we reeds een overzicht van wat in het ruilverkavelingsplan Lolle- beek allemaal gebeurd is en nog te gebeuren staat. Men staat telkens opnieuw verbaasd te kijken over de veranderingen die zich hierdoor niet alleen in het landschap (want dat gaat wel eens te hard) maar vooral op de boerenbedrijven betekent. De ze miljoenenkwestie vindt men schijnbaar zo doodgewoon, dat de meeste mensen er nog niet meer eens de moeite voor doen om eens een kijkje te gaan nemen. De Venrayse boerenwereld veran dert echter in een dermate hoog tempo, dat het iedere buitenstaan der verbaast. Hier verrijzen gigan tische kippenhokken, daar nieuwe varkensstallen, daar tuinderskassen als evenveel tekenen dat een gewel dige structuurverandering in het Venrayse boerenbedrijf zich nog al tijd bezig is te voltrekken En daarom is het geen wonder dat diezelfde boer zich in het ge weer zet als nieuwe bebouwings voorschriften hem schijnbaar in dit ontwikkelingstempo willen remmen en plannen van een recreatieschap van zijn bedrijf een recreatie-oord willen gaan maken. De golven slaan dan wel eens hoger dan nodig is, maar het blijkt wel dat de Venrayse boer besloten is ook in deze tijd van structuurveranderingen, van andere bedrijfsvoering, maar meer intensief grondgebruik ook zijn partij mee wil blazen. En dat zal hij ook wel moe ten, want zoals hierboven al is aan getoond, staan in de naaste toekomst weer vele nieuwe dingen te wach ten, als inderdaad een E.E.G. van start gaat. Het is daarom begrijpelijk dat men ook haast wil maken met de ruilverkaveling in Oostrum en de laatste in Merselo. Dat heeft eerst nogal wat voeten in de aarde gehad, speciaal in dat laatste geval, maar nu gaat het volle kracht voorwaarts en men hoopt dat zo spoedig moge lijk ook hier de herverkaveling het zijne kan gaan bijdragen tot een evenwichtiger en economische be drijfsvoering. En hier speelt dan ook nog mee het nieuwe structuurplan van Ven ray dat weliswaar tot 2000 verschil lende bestaande landbouwgebieden veilig stelt tegen de woningbouw, maar anderzijds ook kostbare boe- rengrond vraagt voor dezelfde wo ningbouw en voor de aanleg van een nieuw industrieterrein. Ook daarme de zal men rekening dienen te hou den en ook daarvoor verwacht men in ruilverkavelingsverband enig sou laas.

Peel en Maas | 1967 | | pagina 5