Veilig Verkeer...
SIMCA
Fa. STRIJBOSCH |0hk deere
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Aankondiging huurbelasting
veroorzaakt schrik en onrust
Politierechter
Staatsspoorweg
VRIJDAG 27 OKTOBER 1967 No. 43
ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 12 rt. p. mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL £- (bulten Vnaroy 2-25)
Hoewel over de aangekondigde huurbelasting in feite nog niet meer vast
staat dan in de pers reeds is gepubliceerd, heeft deze toch onrust ver
wekt. Verschillende bewoners van woningwetwoningen zien zich al ge
steld voor uitgave, waar hun gezinsbudget thans geen „ruimte" voor
biedt; zoals men dat tegenwoordig pleegt uit te dnikken.
Om de zaak tot zijn ware proporties terug te brengen dienen we om te
beginnen vast te stellen, dat er nog iets anders is gebeurd dan dat
de regering heeft medegedeeld van plan te zijn een wetsvoorstel in te
dienen tot invoering van die huurbelasting. Het staat dus niet vast,
dat die er komt of dat het voorstel niet gewijzigd wordt.
Tezamen met de huurliberalisatie, die per 1 oktober jj. ook hier in
deze contreien is ingevoerd, is thans wel zoveel beroering rond het huur
beleid ontstaan, dat aangenomen mag worden dat het wetsvoorstel
tot invoering van de huurbelasting niet onopgemerkt de Tweede Ka
mer zal passeren.
Tegen gesubsidieerde willekeur
Het is genoegzaam bekend, welke
een warboel van ongerechtvaardig
de en willekeurige verschillen het
„huurbeleid" in de loop der jaren
heeft doen ontstaan. Huurbeperking,
huurbescherming, huursubsidie heb
ben alleen kunnen bereiken dat de
jonge gezinnen in de nieuwe wo
ningwetwoningen meer huur betalen
dan die in de oudere woningwetwo
ningen. Bovendien zijn ze er oor
zaak van dat oude mensen met een
groot eigen huis nooit of te nimmer
zullen gaan naar een kleiner en
voor hun geschikter huis, omdat het
nieuwe voor hen zoveel duurder
wordt.Ze waren er ook oorzaak
van dat oudere vooroorlogse huizen
verhuurd moesten worden tegen
prijzen die al lang geen verband
meer houden met onderhouds- en
andere kosten en daardoor slechter
werden als nodig was.
Maar een van de ergste dingen is
wel dat in een tijd, waarin bezits
vorming in theorie zo groot geschre
ven wordt, particuliere bouw on
mogelijk werd gemaakt. De toestand
van voor de oorlog, toen in deze
contereien ook de arbeider voor het
merendeel zijn eigen huis had, net
als ieder ander, schijnt dermate af
grijselijk te zijn geweest, dat na de
oorlog lange jaren alleen de wo-
ningwetbouw getolereerd en toege
staan werdHet waarom is ons
nooit duidelijk geweest. Dat voor
een deel der mensen in de na
oorlogse tijd overheid en woning
bouwvereniging voor woongelegen
heid dienden te zorgen, is zonder
meer duidelijk. Doch om dat veilig
te stellen, verbood men praktisch de
particuliere bouw of maakte die
dermate moeilijk dat hij onmogelijk
werd. Men dacht er gewoon niet
meer aan. Als we b.v. zien wat in
Venrays uitbreidingsplannen tot
vóór plan Veltum aan ruimte ge
reserveerd was voor particuliere
bouw, dan is dat ronduit belachelijk.
En als we daarbij zien dat b.v. in
het jongste plan Veltum de grond
prijzen voor de particuliere bou
wers nog eens extra belast worden
met dat wat men op grond voor de
woningwetwoningen niet in reke
ning kan brengen, dan hebben we
daarmede een voorbeeld hoe de
overheid eigen bezit wel tracht te
bevorderen. Men dwong de men
sen gewoon in een woningwetwo
ning.
Het gevolg daarvan is dat thans
sommige gesubsidieerde woningen
worden bewoond door mensen met
zodanige inkomens, dat voor hen
die subsidie niet was bedoeld. Een
subsidie, niet ten laste van de over
heid, doch ten laste van hun mede
burgers, via de overheid.
Soms worden zij voorgesteld als pa
rasieten, die maar lekker goedkoop
blijven zitten. Maar hoevelen van
hen zouden niet graag een hogere
huur betalen voor een ruimer en
beter huis? Dat is niet te vinden,
doordat het zelfde huurbeleid mee
brengt, dat het voor een geldbeleg
ger onaantrekkelijk is zijn geld te
beleggen in woonhuizen voor de
verhuur. Dat was niet te vinden om
dat eventuele eigen bouwplannen
niet verwezenlijkt konden worden
doordat voldoende gedifferentieer
de bouwgrond niet beschikbaar
Een zweep
De huurliberalisatie zal ongetwijfeld
een eerste stap zijn op de moeizame
en pijnlijke weg terug naar meer
normale omstandigheden. En de
huurbelasting zal, naar het zich laat
aanzien, daarbij de zweep zijn die
voor de nodige snelheid moet zor
gen.
De eerste gedachte daarbij is, dat
de meer draagkrachtigen (met meer
dan 12.750,jaarinkomen) toch
tenminste ongeveer 10% van hun
inkomen voor het wonen moeten
besteden. Dat is dan nog maar een
eerste stap, want aan de hand van
huren in het buitenland en in ons
land van voor de oorlog, kan men
stellen dat normaliter 15 a 20% van
het inkomen voor het wonen zal be
steed worden. Men zal dan als re
gel ook beter wonen.
Het voornemen van de regering
houdt nu kortweg in dat als huur
belasting wordt geheven wat men
minder aan huur betaalt dan die
10%.
Kinderaftrek
Een verfijning is daarbij nog aange
bracht: voor ieder kind wordt de
heffing met 10% verminderd. Dus
bijv.: A heeft een inkomen van
20.000,hij heeft twee kinderen
voor aftrek en betaalt voor zijn
woningwetwoning 80,huur per
maand.
Dan luidt de berekening:
10% van het jaarinkomen 2.000,
betaalde huur 12 x 80,960,
1.040,—
20% aftrek v. 2 kinderen 208,
huurbelasting
832,—
Men kan dat natuurlijk afdoen met
te zeggen dat iemand met zo'n sala
ris dat bedrag wel fourneren kan,
maar is het billijk?
Is het billijk hem een dergelijke be
lasting te laten betalen, als hij geen
woning krijgen kan, die hem biedt
wat hij voor 2000,huur per jaar
ook eisen kan?
Kan hij niet met recht de overheid
vragen: wijzig het huurbeleid dan
maar zo, dat het mij niet tegelijker
tijd onmogelijk wordt zo'n duurder
huis te vinden. Dus: bouw zelf duur
dere huizen of maak het althans een
ander, die het geld daarin wil be
leggen, niet onaantrekkelijk, want
ik ben bereid te betalen wat het
kost.
Het is de vraag of dat laatste waar
is, want het huurbeleid heeft tevens
meegebracht, dat de grote massa
gewend is geraakt aan de kunstma
tig laag gehouden huren en dus be
grijpelijkerwijze maar niets ineens
het dubbele bedrag normaal kan
vinden.
En tenslotte kan hij niet met het
zelfde recht als de woningwetwo
ning-bewoner eisen dat hem grond
beschikbaar gesteld wordt voor de
bouw van een eigen huis. Dat ook
hem de service geboden wordt die
de woningwet geeft
Grondkosten
Wie geen vreemdeling in Jerusalem
is, weet dat de huurbelasting aan
kondiging voor verschillende men
sen, die vroeger gedroomd hebben
van een eigen huis of een eigen
bungalowtje in Venray aanleiding
geweest is die oude plannen weer
uit de kast te halen.
Ze komen dan tot de ontdekking
dat voor hun bungalowtje nog steeds
geen grond beschikbaar is en dat er
voor een eigen woning in plan Vel
tum inderdaad grond ligt, maar die
is aan de dure kan. Zeer aan de du
re kant, als men prijzen vergelijkt
met aanbiedingen uit Deume en an
dere omliggende plaatsenJa en
wat dan
Dat er intussen al ernstige plannen
zijn om dan maar elders te gaan
bouwen is een publiek geheim.
Even zo goed als het een publiek
geheim is, dat zgn. duurdere wo
ningen, die door de jaren heen door
verschillende makelaarskantoren
gebouwd zijn, ook niet altijd een
denderend succes zijn geweest. Af
gezien van het feit, dat men dan
nog een woning krijgt, volgens de
plannen van een makelaarskantoor,
in plaats van zoals men het zelf wil
hebben voor zijn goede geld, heb
ben grond- en geldkwesties in het
verleden en de dakpannenhistorie
van nu de roem van dit soort wo
ningen niet bevorderd.
Zo draaien we in een cirkel rond,
die o.i. alleen doorbroken kan wor
den als op vrij korte termijn bouw
grond ter beschikking komt van
bouwlustigen, die niet duurder is
dan wat elders gevraagd wordt en
waarop de mensen mogelijkheden
krijgen te bouwen hoog of laag,
groot of klein
Wij vrezen anders met grote vreze,
dat de nieuwe huurbelasting voor
velen een onbillijkheid wordt en dat
zeker een deel van. hen dan elders
hun tenten letterlijk en figuurlijk op
gaan slaan. Dat is alleen maar ver
lies voor Venray. Evenals wij het
een verlies vinden dat een ander
deel van hen de woningwetwoning
proberen te kopen, die ze thans be
wonen. Ze kopen immers een wo
ning die in feite niet voor hen be
stemd is!
Voor uw rijbewijs naar
Autorijschool
Wim Claessens
Leunseweg 47a Te. 2471
Venray
Erkend A.N.W.B., Bovag,
Vamor gedipomeerd
Vernieuw uw lampen om de twee
jaar
Van goed licht bent u verzekerd
wanneer u op gezette tijden alle
lampjes vernieuwt. Zo'n zogenaam
de groepsvervanging biedt grotere
zekerheid dat uw verlichting altijd
in orde is. Het Verbond voor Vei
lig Verkeer adviseert: Is een lamp
voor of achter defect, vernieuw dan
beide.
Om de hoeveel tijd een groepsver
vanging moet plaats hebben is af
hankelijk van het type auto en de
soorten lampjes. Als richtlijn kan
worden aangehouden: elke twee jaar.
Wanneer u op regelmatige tijden al
uw lampen vernieuwt en de con
tacten regelmatig op corrosie en ver
buigingen controleert of laat con
troleren, weet u zeker dat u zelf
zieten gezien wordt.
Regelmatige controle van de verlich
ting kan ongelukken voorkomen en
het is beter zelf gebreken te ont
dekken, dan er door uw medeweg
gebruiker op te worden gewezen.
Het is veiliger om bovendien een set
reservelampjes bij u te hebben. Een
stuk gereedschap (een schroeven
draaier is over het algemeen vol
doende) kan goede diensten bewij
zen, of zelfs noodzakelijk zijn bij
het vervangen van een kapot lamp
je. En heeft u een „gevarendriehoek
aan boord?"
De lichtbundels van de koplampen
dienen goed gericht te zijn, maar ook
moet worden nagegaan of het lamp
je goed gecentreerd is. Elke garage
houder is thuis op dit terrein en kan
het controleren. Bedenk dat er maar
één stand is, waarin de lichtop
brengst het hoogst is.
Bij een tankstation is het een goede
gewoonte om de voorruit van een
wachtende auto schoon te maken.
Het kan nog beter, als u de pomp
bediende vraagt ook even uw kop
lampen en achterlichten te willen
schoonmaken. Goed licht Ziet u
wel!
In deze tijd van het jaar worden
overal verlichtingsacties gevoerd.
Vergeet bij uw verlichtings-controle
vooral de accu niet, want die staat
weer voor een zware taak. Vertrouw
pas op uw lichten als u de zeker
heid hebt dat ze goed kunnen bran
den.
Licht in een duistere zaak. Dat is de
nieuwe bepaling dat u bij nacht en
onder ongunstige weersomstandig
heden uw verlichting aan moet heb
ben. Als u stilstaat op parkeerstro-
ken, in parkeerhavens of in nood
gevallen op vluchtstroken langs au
towegen. Licht aan, om gezien te
worden.
Bij dichte mist ontsteekt u natuur
lijk groot licht. Maar als bij sneeuw
val ook overdag het zicht
ernstig belemmerd wordt, moet u
eveneens verlicht rijden. In plaats
van koplampen mogen speciale mist
lichten worden gevoerd in het slech
te weer. Maar denk er wel aan dat
deze gecombineerd moeten zijn met
uw stadslichten, dus niet met groot
licht of met dimlicht.
Voor alle reparaties
fa. MARTENS
Schoolstraat SO TeL 2669
„Ik ben dierenhandelaar", zo ver
klaarde de wat oudere verdachte op
de vraag van de politierechter naar
zijn ambtsbezigheden.
„Kattemepper zul je bedoelen",
sprak de officier van justitie.
„Ik kan geen vlo kwaad doen, me
neer de griffier", verklaarde de ver
dachte en die mededeling deed de
voorste getuigen wat verder op
schikken.
„Toch hebben getuigen gezien, dat
u de kat half dood in de zak stopte
en er mee wegfietste", vertelde de
politierechter.
„Dat was die kater waar een be
loning op stond, meneer de presi
dent. Als er toch door zo'n ouwe
dame vijf en twintig pop wordt uit
geloofd voor d'r poesie, mag ik dan
asjeblieft een kat vangen die daar
op lijkent. Ik zou er toch die 25,-
mee kunnen verdienen. Mag dat?
En daar zaten we midden in het
probleem van veel eerlijke vinders:
hoe vinden zij de verloren voorwer
pen terug, waarvoor een beloning
is uitgeloofd en hoe onderscheiden
zij die van alle vindbare voorwer
pen die voor hen waardeloos zullen
blijken te zijn? Deze vinder bleek
een beroepsvinder en volgens de po
litie was hij nog een oneerlijke vin
der ook: hij zou er een beroep van
maken als eerlijke vinder voorwer
pen aan eigenaars terug te brengen,
en de beloning op te strijken, alhoe
wel hij de bedoelde voorwerpen
veelal eerst zelf had ontvreemd, al
thans had laten verliezen, ofwel ver
loren laten gaan
De bepaarde mevrouw, die haar ge
castreerde zwarte kater miste, had
er eerst haar buren op aangekeken,
die een volière in de tuin hadden
staan en al eens gedreigd hadden
het dier in mootjes te snijden als
zij de kater nog eens uit haar tuin
op hun vogelkooi liet klimmen. Het
gevolg was geweest, dat de politie
bij deze buren op zoek ging naar
een zwarte in mootjes gesneden ka
ter. Toen een kostganger van het
kattenvrouwtje bovendien de opper
Mmiw model Slraca station-car voor zaak sn ge
zin. Uiterst praktisch, tevens luxueus.
Garage F.A. LINDERS Venray
Zuidsingel - telefoon 04780 1593 of 1683
dealer voor Venray en Wanssum
had ingefluisterd dat hij de buren
bij nacht en ontij een langwerpig
pakket in de tuin had zien begraven,
„En ik had hem uit liefde laten
moesten enkele politiemannen zelfs
bij daglicht de gehele tuin omspitten,
castreren!" snikte de dame nu.
„Uit liefde! Hm, gelukkig heeft mijn
vrouw mij niet zó lief!" flapte de
kattevanger er uit. Hij werd pas in
deze vermissing betrokken, toen de
wanhopige weduwe een advertentie
plaatste waarin zij 25,- beloning
uitloofde voor degene, die haar haar
eigen kater terugbezorgde. En omdat
er een nauwkeurig signalement bij
stond, toog onze man op zoek naar
de eerste de beste zwarte kat met
witte voetje die enigszins op de ge
zochte leek, teneinde die uitgeloof
de 25,- op te strijken.
„En asje dan uiteindelijk zo'n zwart-
jak op de kop getikt hebt, krijg je
geen beloning maar een proces an
je broek verwonderde de katte-
vinder zich.
„Jawel, juist omdat u die kat op de
kop getikt hebt! U mag geen katten
meppen!" viel de officier uit en hij
vorderde zeventig gulden boete, sub
sidiair een week hechtenis, daar het
onschuldige dier ernstig letsel had
opgelopen.
De verloren kater heeft van dit alles
geen weet meer. Die zwarte kat
kruiste het pad van een vrachtauto
en is later dood langs de berm aan
getroffen. Tot grote opluchting van
de buurman met de vogels, die daar
door een aanklacht wegens katte-
mepperij zag vervallen.
„Maar", vroeg de politierechter,
„wat zat er dan in dat pakket, dat
buurman in zijn tuin heeft begra
ven?"
„Een dood vogeltje, dat de dag te
voren van z'n stokje was gevallen",
onthulde de officier. Toen pas volg
de het vonnis, conform de eis.
OVER DEN OMSLAG VAN
VOOR 100 JAAR
Dat we voor 100 jaar precies mid
den in de spoorwegbouw zaten, za
gen we een vorige keer en ook dat
er voor de daar genoemde plannen
13.500.000,op de Rijksbegroting
werden uitgetrokken. En toch was
dat nog niet het eind der plannen.
In hetzelfde jaar verschenen nog in
het Staatsblad een verhoging van
300.000,voor de aanleg van de
spoorweg'van Groningen naar Mep-
pel, en nog eens 200.000,voor de
brug over het Hollandsch Diep.
Verder werd nog in dat jaar de ont
eigening uitgesproken van eigen
dommen nodig voor de aanleg van
een spoorweg door de gemeenten
Zevenbergen, Hoge en Lage Zwa-
luwe, en Dubbeldam ten behoeve
van een spoorweg ter verbinding
van de Staatsspoorweg van Breda
naar de Moerdijk met die van Wil
lemsdorp naar Rotterdam en even
eens van percelen ten behoeve van
een spoorweg van Gouda naar 's-
Gravenhage en van Harmeien naar
Breukelen; deze laatste twee ten
behoeve van de Nederlandse Rijn
spoorwegmaatschappij.
Het totaal van al deze bedragen zal
in die dagen ook wel formidabel
zijn geweest; misschien in de schat
ting niet zo heel erg mis als we ze
voor 't gemak nu maar even met
100 vermenigvuldigen en voor der
tien en een half miljoen eens even
schreven. Eén miljard drie honderd
vijftig miljoen 1.350.000.000,
Nu is het begrijpelijk dat er ook
voor de in die tijd reusachtige be
dragen wel eens iemand zal heb
ben gezongen: Wie zal dat betalen,
zoete lieve Gerritje?, met de weten
schap dat dat zeker niet zou zijn: de
urste boer de beste. Hoe kwam toen
zo'n minister aan zijn financiën; dat
is geen geheim, 't staat in de wet.
Laat u er wat van vertellen, uit de
wet, houdende nadere regeling van
het koloniaal batig slot van het
dienstjaar 1864: de goedgekeurde
rekening der koloniale remises over
1864 levert een batig slot op van
12.972.813,06; hiervan werden
reeds in de begroting 1865 ƒ7.825.000
opgenomen, waarvan later nog eens
3.274.158,82 werden toegevoegd.
Voor 't restant van de nodige der
tien en een half miljoen is 't dan
toch zeker maar een klein kunstje
geweest om uit verdere eigen mid
delen dekking te vinden, pl.m. twee
en een half miljoen.
Zo gemakkelijk hebben onze huidi
ge ministers van financiën 't echter
niet. Zo'n potjes worden er niet meer
gebakken en al die achterdeurtjes
zijn dicht.
Wel komt nu even de vraag naar
voren: Is het dan toch waar wat die
ene man als refrein wou laten zin
gen: Er ligt een roofstaat aan de
zee, tussen Oostfriesland en de
Schelde? en is dit dan toch nog het
antwoord op zijn vraag aan Willem
de derde, Keizer van het prachtige
rijk van Insulinde: of het uw keizer
lijke wil, is dat daarginds uw meer
dan dertig miljoenen onderdanen
worden mishandeld en uitgezogen
in uwen naam.
En zijn nu de rollen omgekeerd,
gaan we nu restitueren wat we toen
confisceerden, ontwikkelingshulp,
leningen, technische hulp en andere
meer? Gewoon meedoen zonder kla
gen, houw je fatsoen! De bedragen
van toen vermenigvuldigd met 100,
na 100 jaar.
L. E.
tractoren landbouw-
Veltum 4 Venray Tel. 2037
werktuigen machines