voor recreatie? Houd uw snelheid aens Bij. Ontwikkelingshulp tQt s.v. leunen voor veilig electro comfort pijls WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN waar hei hart vol van is loopt de mond van over Blijft er voldoende ruimte INGEZONDEN rim i m m i\/ni till] electro huishoudelijke apparaten installaties in woonhuizen en bedrijven reparatie-inrichting VRIJDAG 7 JUL11967 No. 27 ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 ct p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 2.— (buil.n Venray Z2S) Paterslaan werd veranderd in Paters-weg foto Kruijsen Hoe groot is Nederland? De statistiek zegt: ons land heeft 3.612.900 ha „gemeentelijk ingedeelde" grond. Daarvan is ruim 2.5 miljoen ha in gebruik bü land- en tuinbouw en dat noemen wij „cultuurgrond". De rest splitst men in bos (270.000 ha), woeste grond (228.000 ha) en dan blijft er zowat 600.000 ha over voor we gen, water en bebouwd terrein, alias steden en dorpen. U ziet dus, dat die laatste groep gronden zo'n 100.000 ha groter is dan de twee groepen „bos" en „woeste gronden" samen. Daaruit blijkt al hoe hachelijk het er voor staat met onze buitenrecreatie! Zal dit steeds erger worden of is er wat tegen te doen? En doet men er wat tegen? HET WORDT STEEDS ERGER! dere mensen tegen. Onder woeste gronden vat men samen: heide, zandverstuivingen, stranden, duinen, braakliggende ge bieden enz. En nu kunt u wèl over al komen op de „bebouwde terrei nen", maar een groot deel van de woeste gronden is voor het publiek afgesloten. Een deel van de bossen trouwens ook! En tot overmaat van ramp hebben wij onze grote steden juist daar gebouwd, waar vrijwel geen bos of woeste grond voorkomt! U ziet dus, dat er in ons goede land je maar heel weinig ruimte over blijft voor dauwtrappen of voor pickniccen in een werkelijk vrije na tuur. Wij zullen nu maar ophouden met het geven van cijfers. De bekende nota's inzake de ruimtelijke orde ning geven ze in overvloed. En wat de bevolking betreft weet u natuur lijk óók wel, dat wij misschien al lang vóór 2.000 de 20 miljoen zul len hebben overschreden. Wat dit laatste betreft moeten we echter onmiddellijk opmerken, dat er thans een daling van de geboorte cijfers aan de gang is zoals nog niet eerder is voorgekomen. Het kan dus meevallen met die overbevolking in 1980 of 2.000, maar erg optimistisch zijn de deskundigen nog niet. TWEEDE HUIS! Trouwens, wanneer nu de geboor tecijfers sterk dalen komt de invloed daarvan op de huizenbouw enz. enz. toch pas over een kwart eeuw tot uiting, als we even vergeten dat kleine gezinnen minder woonruimte nodig hebben dan grote. En dat mó gen we vergeten, want er staat weer tegenover dat een tikkeltje meer welvaart hogere eisen aan de wo ningen met zich brengt en zelfs tot de wens naar een „tweede huis" of vakantie- of weekendwoning leidt. Toch moeten we nog even opmer ken, dat bij de bebouwde terreinen ook de parken en gazons van onze steden zijn inbegrepen. Alleen wordt het wél duidelijk, dat deze terreinen hoe fraai en gezond ook, in genen dele de behoefte aan recreatieruimte verkleinen: men is er te gauw op uitgekeken en in rond gewandeld. Er zijn allerlei factoren die de werkelijke recreatieruimte beïnvloe den. Daaronder verstaan wij dan terreinen waarop men een wande ling van b.v. een uur kan maken zonder al te veel storende bordjes tegen te komen. Want dat is het wat velen thans zoeken. En dan baat het weinig, dat de oppervlakte bos elk jaar met een of tweeduizend ha toeneemt (van 1950 tot 1960 b.v. met 17.000 ha). In vele bossen mag men geen stap buiten de paden doen! En op die paden komt men te veel an- WAT IS RECREATIERUIMTE? Eigenlijk is er in Nederland slechts één gebied waarop men urenlang ongestoord kan wandelen: 't strand. En dan slechts in de winter Kort en goed: gebieden waar u overal mag lopen, graven, vuurtje stoken, kamperen of wat dan ook, zijn er praktisch niet meer in ons land en ze zullen er niet meer ko men ook. En dat is in de meeste Europese landen het geval. U moet al heel ver reizen om gebieden te vinden waar u al die dingen wèl mag, als het aanleggen van een kampvuur dan even buiten beschou wing wordt gelaten, want dat kan zelfs in de prairie of in een oerwoud verboden zijn. Wat wij nodig hebben is ruimte waar men zich ontspannen kan. De kwestie is echter, dat er recreatie ruimten zijn, waar heel veel men sen zich niet in het minst kunnen ontspannen of vermaken. Het hangt helemaal af van de eisen, die men stelt en van wat men zoekt. Rust, ruimte, frisse lucht? Akkoord, maar wat is ruimte? De een wil graag zo weinig moge lijk mensen om zich heen, de ander gaat naar het strand om te zien en (of) gezien te worden! Sommigen willen in alle rust zalig niets doen en bruin bakken in de zon of vin den een hangmat in een schaduw rijk bos het ideaal. Weer anderen zouden het liefst geheel alleen (of met z'n tweetjes) kilometers van de bewoonde wereld af kamperen. Er zijn er ook die overvolle cam pings met drukte en lawaai het top punt van gezelligheid vinden. Er zijn liefhebbers van watersport en lief hebbers van wandelen, bosbessen of bramen plukken, kievitseieren zoe ken. SLECHT BEREIKBAAR Gelukkig zijn er óók mensen die een wandeling achter de kinderwa gen door een rustig park of het zit ten op een bankje in het plantsoen al een uitkomst vinden. Maar u ziet wel, dat het totaal geen zin heeft om alle stukjes grond die geen „nut tig" doel dienen bij elkaar op te tel len en dan te zeggen dat wij zoveel vierkante meter „recreatieruimte" per inwoner beschikbaar hebben. Het gaat er om, dat wij per inwoner voldoende soorten recreatie in de open lucht beschikbaar hebben. Voorts moeten deze terreinen goed bereikbaar zijn en dus niet al te ver van de grote steden af liggen. Dit nu is met name in de Randstad Hol land het grote knelpunt. Landelijk gezien hebben wij heel wat ruimte ASSURANTIE en FINANCIERINGSKANTOOR KRUIJSEN - MEESTERS julianasingel 41 „ook goed en goedkoop VENRAY Tel. 1061 (04780) voor autoverzekering" voor watersport. Er zijn voldoende wegen waarop een wandeling nog een genot kan zijn en een fietstocht ook. Eigenlijk is onze strandlengte meer dan voldoende voor alle Ne derlanders en Roergebieders tesa- men. Onze 270.000 ha bos is écht nog wel de moeite waard en de 228.000 ha woeste grond óók wel. Maar wij hebben er zo weinig aan omdat het meeste zo slecht bereikbaar is en voor de steeds meer toenemende weekendrecreatie bezwaren oproept, namelijk van verstopte wegen en uren lang rondhangen in uitlaatgas sen en stof. Vele plannen zijn al ontworpen en uitgevoerd om daar iets aan te doen. Het Amsterdamse bos is daar een goed voorbeeld van. Bij elke grote stad voert men thans wel plannen uit om te komen tot recreatieruim te in de vorm van bossen, parken, gelegenheid voor watersport enz. Helaas is het een druppel op een gloeiende plaat. NIET GENOEG Het is van groot belang, dat auto-, fiets- en wandelroutes worden op gesteld zodat ook het vergeten deel van onze ruimte wat meer aandacht krijgt. Watersport en sportvisserij kunnen vele duizenden recreatie ge ven buiten propvolle stranden. Er wordt bij de ruilverkavelingen toegezien, dat het landschap aan trekkelijk blijft of* wordt gemaakt voor de stadsbewoner. Bij de bouw van boerderijen, stallen enz. gelden rigoureuze voorschriften ter be scherming van het landschaps- schoon. Maar dit alles is onvoldoen de en zo lees u dan telkens fantasie rijke plannen om meer recreatieve ruimte te scheppen. Denkt u maar eens aan inpoldering van de Wad denzee en de bebossing van gedeel ten der IJsselmeerpolders of aan de binnenwateren die in het zuidwesten zullen ontstaan als de Deltawerken voltooid zijn. Toch brengt ook dit alles onvol doende ruimte voor de Randstadbe woners. Vandaar onder meer het plan om een z.g. groene strook aan te leggen van Amsterdam naar Rot terdam, door het hart van Holland heen. Deze strook wil men aan de landbouw onttrekken en bebossen. Of dit plan doorgang zal vinden is nog niet te zeggen. Alleen al aan onteigeningsgelden zou het vele hon derden miljoen kosten, terwijl de cultuurtechnische werken zeker nóg meer zouden kosten. Ook zou het vele -jaren duren voor werkelijk sprake zou zijn van een bos. SPREIDEN! Er kan echter nog wel meer wor den gedaan. Een betere ontsluiting van onze stranden staat als nummer één op de verlanglijst van de pla nologen. Nummer twee is natuurlijk de spreiding van de mensen in ruimte en tijd. Wat de ruimte be treft zullen sportieve vormen van recreatie de aandacht moeten heb ben en het zaligmakende bruinbran- den wat minder. Wat de tijd betreft zal de vakantiespreiding ernstig ter hand genomen moeten worden, op de bedrijven zowel als op de scholen. Tenslotte is het de vraag of wij door moeten gaan met het aanlok ken van miljoenen buitenlanders (vooral Duitsers!) naar onze streken. Goed, wij verdienen er per jaar een miljard aan, maar dan moeten we óók niet klagen dat het zo vol wordt, zeggen de planologen. Afgezien van dit laatste (want een toevloed van buitenlanders kan elke ruimte hier vol maken) is het vooral de kwestie van spreiding in ruimte en tijd, die urgent is. Als men deze spreiding tot stand weet te brengen, ook voor wat de weekendrecreatie betreft, staat ons land er niet hopeloos voor. U moet alleen niet willen leven als de Bata vieren, want dat is voorgoed uit de tijdEn uit de ruimte tevens. HULP EN REALITEIT De Nederlanders vormen een bij zonder gecompliceerd volk. We kun nen handel drijven, van hoog tot laag, op een efficiënte en harde wij ze, er niet tegen opziende om daar bij niet helemaal eerlijk te werk te gaan. Anderzijds schijnen we behept met een groot schuldgevoel waar uit en waarom is niet geheel duide lijk waaruit allerlei ethische ge voelens tot ontplooiing komen, zich uitend in ver gaande sociale maat regelen, in pacifisme, in anti-kapi talistische zin, in zachtaardigheid waar ons dit goed voorkomt, in een drang tot vergaande z.g. ontwikke lingshulp. Daarbij doet zich dan weer het vreemde geval voor, dat wij die ont wikkelingshulp het liefst doen toe komen aan zo ver mogelijk van ons verwijderde volken, in Afrika of Azië, maar de Caraïbische konink- rijksdelen Suriname, Curacao, de Antillen nawelijks voor die ont wikkelingshulp in aanmerking ne men. We lopen ontzettend warm voor een hongersnood in India en vragen ons daarbij nauwelijks af in hoever re dat land daar zelf schuld aan heeft en iets zou kunnen doen. We willen ontwikkelingshulp ten goede doen komen aan allerlei nieuwe landjes in Afrika en letten er niet op, dat de regeringen van die land jes, die niet zo erg democratisch te werk gaan, het merendeel van hun inkomsten steken in militaire uitga ven, liever dan in de plaats daar van meer te besteden aan het onder wijs en dergelijke nuttige zaken. We voelen ons maar steeds ver plicht andere volken te helpen, al zijn we in 27 jaar na de oorlog nog niet in staat geweest voor ons eigen volk voldoende woningen te bou wen, de eigen verkeerssituatie het hoofd te bieden en onze gehandicap ten en vele bejaarden een behoor lijke verzorging te verschaffen. De belastingen in Nederland be horen tot een van de hoogste van de gehele wereld, maar als een politieke partij zegt dat we toch nog iets meer moeten gaan betalen om meer ont wikkelingshulp te kunnen bieden, dan durft feitelijk niemand zijn stem daartegen te verheffen, uit angst voor egoïstisch en onsociaal te wor den uitgekreten. Als er van bepaal de zijde op aan gedrongen werd, zouden we zelfs bereid zijn om ont wikkelingshulp beschikbaar te stel len aan de Arabische volken, ook al moeten we daar al veel aan betalen voor onze olie en benzine. Het enige dat ons hiervan weerhoudt is, dat we weten dat de olie en benzine al duur genoeg zijn en dat dit volk' dan maar moeten zorgen dat de winsten niet in dé verkeerde zakken te recht komen. We willen graag poneren, dat ook een klein volk groot kan zijn in zijn daden en dat dit dan tot uiting kan komen in de hulp die wij anderen schenken. Dat is ook zo. Maar we krijgen wel eens de indruk, dat wij - uit een soort onbegrijpelijk schuld gevoel - hierbij ons zelf voorbij lo pen, meer willen dan we feitelijk kunnen en ons de uitslag, het resul taat van al die hulp, niet veel kan schelen, als we maar aan onze ver meende schuld hebben voldaan. Nederland heeft zelf nog honder den miljoenen, ja miljarden nodig om met ons onderwijs in de wedloop naar ontwikkeling bij te blijven en om thans tanende conjunctuur weer op peil te brengen, opdat de werk loosheid niet groter zal worden. We vragen ons dus af in hoeverre het Nederlandse volk dus reëel in staat is om meer gelden beschikbaar te stellen voor z.g. ontwikkelingshulp. Dat doet niets af aan het feit, dat de onderontwikkelde volken inder daad hulp nodig hebben. Zowel voor de verzekering van hun als van onze eigen toekomst. Want de industriële ontwikkeling vergt voor zijn afzet min of meer ontwikkelde volken, waaruit alleen de behoeften naar de te fabriceren produkten ontstaan. Maar het overbevolkt rakende en daardoor voor talloze en kostbare problemen geplaatste Nederland be hoeft daarom nog niet tot de procen tueel meest schenkende volken te behoren, zo lang wij onze eigen pro blemen nog niet baas kunnen. Naast onze zo fraaie ethische be grippen dienen we toch reëel te blij ven. Er zijn in ons eigen konink rijk nog voldoende noden om daar onze hulpmogelijkheid aan kwijt te raken. Het programma voor de komende weken, voor zover bekend, is als volgt: Zaterdag 22 juli: 18.30 u. LeunenHeide Zaterdag 29 juli: 18.30 u. VeteranenLeunen 1 Toernooi Oirlo B-jeugd. Zondag 30 juli: 2.00 u. Leunen 2Castenray 2 12.00 u. Castenray 3Leunen 3 Zaterdag 5 aug.: Toernooi Oirlo A-jeugd. Zondag 6 aug.: 12.30 u. Leunen 1Sparta 2 Zondag 20 aug.: Leunen 1 seriewedstrijden America. Donderdag 3 aug.: 19.30 u. begint de training onder lei ding van J. Klaassen. Willen de spelers die wegens va kantie en dergelijke aan bepaalde wedstrijden .niet kunnen deelnemen, dit tijdig doorgeven bij Viet clublo kaal, zodat er met 't maken van op stellingen rekening mee gehouden kan worden. De D.I.S.-veteranen hebben de wedstrijd in Ysselsteyn met 21 verloren. A.s. zaterdag spelen de veteranen tegen de Fam. Voermans uit Oirlo. Dit kan zeer spannend zijn. Op vrijdag 7 juli houdt D.I.S. haar jaarvergadering. In het belang van de vereniging hoopt het bestuur op een massale opkomst. Er zijn zeer belangrijke punten te bespreken. Aanvang vergadering 8 uur. Af meldingen bij de sekretaris. S. R. 65 - VENRAY Vrijdag 7 juli: soos voor boven 16 jaar. Zaterdag 8 en zondag 9 juli: soos voor boven 16 jaar. Woensdag 12 juli: soos voor leden beneden 16 jaar. Van 18.30 tot 21.30 uur. Het eerste optreden van het nieuwe Venray se beat-orkest: Wish- full bestaande uit: Teddy zang Johnny drums Josef solo-gitaar Chris rythme-gitaar Nico gas-gitaar Entree gratis. Op avonden voor boven 16 jaar hebben leden van beneden 16 jaar uiteraard geen toegang. Er geldt geen pardon meer. Leden van bo ven 16 jaar kunnen introducé's mee brengen, met het oog op de vakan tie. Over het binnenlaten van niet- leden beslist Johan Volleberg, of zijn plaatsvervanger. (Dit is niet de barkeeper). In oktober wordt de jaarlijkse in ternationale jongerendag gehouden. Dit jaar wordt de jaarlijkse in ternationale jongerendag gehouden. Dit jaar in de gehele stads schouwburg! te Sittard. In de 5 le den tellende kommissie ter organi satie heeft ook een lid van s.r.-'65 zitting. Leden dit voorkeur voor een bepaald orkest hebben kunnen dit bekendmaken bij één der bestuurs leden. NOGMAALS PARKEREN Parkeren is en blijft een probleem voor Venray-kom. Oplossingen zijn gedeeltelijk gebracht door het plein voor het cultureel centrum te laten gebruiken voor parkeerplaats, maar kan nu er overigens zo goedkoop 'n parkeerplaats is aangelegd tegenover het ziekenhuis niet een voorziening getroffen worden bij: a. het terrein bij de St. Petrus-Ban- denschool, welke terreinen nim mer bouwrijp konden worden ge maakt; b. het braakliggend terrein bij Til- lemans. Reeds maanden geleden is dit door de wethouder van Openbare Werken in de ge meenteraadsvergadering beloofd. c. het terrein achter de barakken in de Patersstraat, ingang Hense- niusstraat. Nog beter was het deze barakken geheel op te ruimen en daar van het gehele terrein een parkeerplaats te maken. Steeds smaller worden de straten en als dan ook nog eens in de stra ten van Venray-kom de eigenaars niet de gehele dag hun wagens voor hun winkel of bedrijfspand lieten staan, maar op de parkeerplaatsen van de beide markten zou het voor het kooplustig publiek aantrekkelij ker zijn om hun winkels te bezoe ken. In overweging dient te worden ge nomen of aan bepaalde straten niet een parkeerverbod kan worden in gesteld. G. H. »-N/l I I V/ I Vlj Schoolstraat 30 Venray Tel. 2389

Peel en Maas | 1967 | | pagina 5