Spinazie a la crème HUURVERHOGING HUURBELASTING (Jumps-Optiek invalidenbond Politierechter Uit een handige tas... een verrassende visie op een andere wereld! Dit hebt u nog nóóit gegeten! Pak van 450 gram 1.45. VRIJDAG 2 JUNI 1967 No. 22 ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG DE PEEL EN MAAS ifc DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WPPICRI AH l/nDD UPRIDAV P KI HMCTDPITPIÜ ADVERTENTIEPRIJS 12 ct p. mm. ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 V CChD l_rt U V VJVJ T\ VCNHMT CIM VjlYlOl C TV C IM PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Venray 2. DE REKENING WORDT STEEDS HOGER Vorige week hebben we in dit blad reeds aangekondigd dat per 1 juli a.s. de huren weer eens omhoog gaan. Een en ander wordt dan geheel of gedeeltelijk gecompenseerd door loonsverhogingen, maar voor velen zal deze verhoging niet bepaald prettig zjjn. En wellicht slaken ze weer eens de verzuchting: „Hadden we maar een eigen huis". Eenzelfde verzuchting, die ook te horen is bü menigeen, die de op komst zijnde en dreigende huurbelasting voor woningwetwoninghuurders als een bedreiging boven hun porte- monnaie zien hangen. EIGEN WONING We hebben in het verleden in dit blad al menigmaal uitvoerig uiteen gezet dat het verkrijgen van een eigen woning in Venray een zeer moeilijke zaak is. Niet voor degenen, die een woningwetwoning willen ko pen, maar wel voor hem of haar die naar eigen inzichten en wensen een eigen huis wil doen bouwen. Voor deze categorie is geen grond beschikbaar en zij worden belem merd door uitbreidingsplannen en andere voorschriften, die telkens op nieuw een rem opwerpen. Als men in Venray eigen bezit wil verwer ven buiten de woningwetsector om, is men gedwongen naar een make laarskantoor te gaan, dat in Venray woningen bouwt, zoals de makelaar dat wil. Eigenaardig genoeg is voor deze makelaars altijd wel grond beschik baar en eigenaardig genoeg is het zelfs zo geweest, tenminste in het verleden, dat deze makelaars die grond zelfs niet hoefden te betalen voordat ze hem doorverkocht had den. Het daarbij ontstane rentever lies nam de gemeente dan nog maar voor eigen rekening. Dat de betrokken makelaars in en kele gevallen ook de rijkspremie nog in hun zak staken, moge ook niet onvermeld blijven. De doodgewone burger echter, die op eigen houtje een huis wilde bou wen, daartoe grond wilde verwerven en daarvoor op de gemeente eens ging informeren, werd als zovelen voor hem naar zgn. bouwgrondver kopers gestuurd, waarvan men sinds jaar en dag wist, dat deze mensen die gronden toch niet verkochten. De gemeente had voor die categorie mensen geen gronden beschikbaar en nam zeker geen renteverlies voor deze mensen voor haar rekening. Natuurlijk waren er ook andere oorzaken als de moeilijkheden met rijksgoedkeuringen e.d., maar nie mand kan beweren dat de gemeen te Venray voor de bevordering van particuliere bouw echt op de bres gestaan heeft. De gevolgen zijn en ook dat weet men drommels goed dat er vele, vele gezinnen in Venray in woningwetwoningen „geduwd" zijn, die naar qua inko men niet thuishoren. Die mensen krijgen in de toekomst de rekening gepresteerd via een huurbelasting voor woningwethuurders, zonder tot heden de mogelijkheid te hebben om naar een andere, grotere en betere woning te verhuizen, ingericht zo als zij dat zelf wensen. GELD BESCHIKBAAR Iets wat bij deze hele historie ook eigenaardig aandoet is de geldver- strekking. Terwijl men in heel Ne derland via het Bouwfonds Neder landse Gemeenten niet alleen kan sparen voor een te verstrekken hy potheek, maar dit bouwfonds ook zorgt voor aankoop van gronden en beschikbaarstelling van bouwplan nen van huizen, directievoering en toezicht op het bouwen, is dat in de twee zuidelijke provincies niet het geval. Zeker, er is een Bouwfonds Zuid Nederlandse Gemeenten, maar zelfs het telefoonboek vermeldt niet waar het ergens -in Eindhoven ge vestigd is, terwijl we van enige re clame, zoals dat bij het Bouwfonds Nederlandse Gemeenten het geval is, tot heden bar weinig gemerkt heb ben. Zeker, er is een Intercommu naal Bouwfonds Noord-Limburg, waarbij ook de gemeente Venray is aangesloten. Dit bouwfonds doet in derdaad goed werk door te zorgen (na vervulling van verschillende voorwaarden) voor hypotheekgelden, tegen een redelijk percentage, maar Voor alle reparaties la. MARIENS Schoolstraat 30 Tal. 2300 het feit dat in onze gemeente nog geen 15 mensen hier gebruik van maken toont wel aan, dat er nog iets schort. En dat „iets" lijkt ons, de kwestie grondverwerving, bouw plan-ontwerp, directie- en toezicht- voering, dat door dit intercommuna le bouwfonds niet gebeurt in tegen stelling tot het Bouwfonds van Ne derlandse Gemeenten. We vragen ons af waarom men buiten Brabant en Limburg hiervan wel kan profiteren, maar hier niet, zeker niet in die mate, als in het noorden van ons land het geval is. PARTICULIERE BOUW Laten we duidelijk stellen dat we het bouwen van zgn. particuliere woningen door makelaars in Venray niet willen tegenwerken. We vragen alleen dat wat zij mogen en kunnen, ook aan degenen toegestaan wordt, die niet precies in het straatje wil len lopen, waarin men door serie- bouw gedwongen wordt. We vragen alleen dat in uitbreidingsplannen nu toch eens wat meer aandacht be steed gaat worden aan de „eigen huis-bouwer", die bijv. in het gehele plan Desselke met zijn honderden woningen zegge en schrijven op een plaats heeft mogen bouwen. En dat was dan ook nog toeval. In zuid was het al niet veel beter. En we vragen, dat die gronden, die voor particuliere bouw bestemd zijn niet ineens aan een makelaar gegeven worden, om weer volge bouwd te worden volgens een geijkt patroon. We vragen alleen dat men inder daad nu eens op de bres gaat staan voor de particuliere bouw, die men heden ten dage nog altijd maar het plan Molenklef als hèt land van be lofte voorhoudt, terwijl geen mens zeggen kan, wanneer dat inderdaad verwezenlijkt kan worden en terwijl men op voorhand al weet dat slechts zij, die bereid zijn een patio-woning te bouwen of een kleinere bungalow daar terecht komen. Dat men reeds nu weet te vertellen dat de hele Molenklef volgens een bepaald pa troon door een bepaalde bouwmaat schappij zal worden volgebouwd, weigeren we te geloven. Maar het tekent wel de verwachtingen van het publiek. Er wonen buiten Venray fabrieks- directies, hoger kader personeel en anderen, die in Venray niet kunnen wonen omdat er voor hen geen an dere woningen beschikbaar zijn, dan woningwetwoningen. Ze kijken verbaasd, omdat in an dere plaatsen wel gronden beschik baar zijn, wel riante woningen. Wat in Veghel, Uden en Horst wel kan en gekunnen heeft, is tot heden hier onmogelijk gebleken. Ze kijken verbaasd naar een bos- bezit vlak aan de rand van Venray- centrum, wat onrendabel is, waar ieder jaar gekfbij moet. En ze vra gen zich terecht af, of hier geen mogelijkheden liggen voor particu liere bouw, zoals die in vele andere plaatsen al lang verwezenlijkt is. Er zijn fabrieken in ons Venray dat kaderpersoneel hier in oude Venray- se woningen heeft „zitten", waar voor enorme huurbedragen op tafel moeten worden gelegd. Waarom..? Omdat er geen plaats schijnt voor een wat betere eigen woning. Men sen uit Venray die kleiner willen gaan wonen, een eigen bungalowtje willen bouwen, moeten buiten Ven ray, want niemand kan hen vertel len waar daarvoor hier grond te krijgen is. VERWIJTEN Er is ons van bepaalde zijde wel eens verweten dat we „altijd" over die particuliere bouw bezig zijn. En men stelt het of dat indirect een verwijt is tegen de vele, vele wo ningwetwoningen, die er in Venray gekomen zijn na de bevrijding. Laten we dan nog eens duidelijk stellen dat geen zinnig mens enig bezwaar zal hebben tegen de bouw van woningwetwoningen. Ook wij niet. We hebben er echter wel be zwaar tegen dat als iemand de leu ze van deze tijd: eigen-bezitsvor ming in praktijk wil gaan brengen door, zoals vroeger in Venray te doen gebruikelijk was, een eigen woning te bouwen, dit onmogelijk gemaakt wordt. Kijk, wat de Iglo-koks deden. Zij hakten zorgvuldig spinazie. Die werd snel gaar gekookt. Intussen maakten zij een apart romig sausje met exquise kruiden. Dat mengden zij door de spinazie. En toen proevenverrassend 1 En kijk nu eens bij uw winkelier in de diep- vrieskast. Daar ligt die verbazend lekkere spinazie a la crème! Voor ul Tafelklaarl Alleen maar opwarmen. Niets toevoegen! Niets! Eet vandaag nog deze heerlijke Iglo- keuken-vondst. Spinazie a la crème! Verkrijgbaar In: Culjk, Venray, Helmond en omstreken. We hebben er wel bezwaar tegen als in woningwetwoningen mensen „geduwd" worden, die daarin niet thuis horen en die deze „duwerij" in de toekomst gehonoreerd krijgen met een hogere huurbelasting, waar ook zij niets aan kunnen doen. We hebben er wel bezwaar tegen als uitbreidingsplannen alleen maar dienen om woningwetwoningen op te bouwen en de daarin toch al met mondjesmaat beschikbaar gestelde ruimte voor particuliere bouw alleen en uitsluitend naar makelaars en bouwmaatschappijen gaat. We hebben er wel bezwaar tegen dat mensen, die qua inkomen of om andere redenen niet gediend zijn met een woningwetwoning in Ven ray geen andere keus hebben, dan naar elders te vertrekken, of een woningwetwoning te nemen. En we geloven hiertegen met recht en re de bezwaar te kunnen maken. Woningwetwoningen dienen nog altijd om die mensen te helpen, die niet in staat zijn een woning te stichten. Wie dat wel kan, moet daartoe de mogelijkheid hebben. En die mogelijkheid is er ten opzichte van de andere categorie veel en .-eel te weinig ondanks een Molenklef, ondanks de mogelijkheden in plan Veltum. De particuliere bezitsvorming door middel van een eigen huis heeft hier niet de aandacht gehad, die dit verdient, ook van Venrays raad niet en het zijn uiteindelijk de mensen zelf, die hiervan de lasten zullen moeten dragen, of via huurverho gingen of via een huurbelasting. NEDERLANDSE KATHOLIEKE DEKENALE AFD. VENRAY HIELD JAARVERGADERING In zaal Manders werd de algeme ne Jaarvergadering gehouden van de Ned. Kath. Invalidenbond Deke nale afd. Venray. Aanwezig waren hierbij eveneens de afdeling Horst en de leden van de blindenbond St. Odilia. Van het landelijk hoofdbureau uit Den Haag was aanwezig mej. Kos ter, direktrice van dit bureau. De jaarverslagen van sekr. en penning meester zowel van de afdeling als van de Sportclub kregen de volle- dige goedkeuring van de vergade ring. Mej. de Mulder werd gekozen in de kascommissie. Bij de bestuurs verkiezing werd de sekretaresse Mej. N. van Dijck herkozen. Nadat de agenda vlot was afge werkt geworden, werd bij de mede delingen nog vermeld het a.s. zomer- uitstapje en diverse andere mede delingen. De geestelijk adviseur Pas toor Pothof sprak de leden toe, ter wijl ook mej. Koster van het hoofd bestuur de goede verhouding tussen de afd. Venray en het hoofdbureau memoreerde en de leden een duide lijk beeld gaf van de aktiviteiten en werkwijze van de bond, ook zij spoorde de leden aan, evenals de geest, adviseur dit reeds gedaan had, speciaal ook de jongere leden, die nog niet tot onze organisatie zijn toegetreden, lid proberen te doen worden. Er is vooral de laatste ja ren een goede samenwerking met alle andere invalidenbonden in ons land, samenwerking kan alleen maar nuttig zijn, er is nog zo ontzettend veel te doen op het terrein van de gehandicapten-organisatie, aldus mej Koster. Ook de voorzitter van de afd. Horst sprak nog een woord tot de vergadering en dankte voor de goe de samenwerking tussen de afd. Horst en Venray. De na de vergadering gehouden kienavond slaagde uiteraard weer uitstekend. „Ja ja", zei de gemoedelijke dik kerd, „het komt allemaal door die nieuwe auto, ziet u." „O", deed de rechter verwonderd, „heeft die het gedaan?" „Neen, die heeft het juist niet ge daan." „Dat weet ik", antwoordde de po litierechter. „Volgens het dossier hier hebt u het gedaan!" „Hoe kan dat noumeneer de rechter maakt er zeker een lolletje van. Ik kan toch niet rijden." „Dat is het 'm juist. U kunt niet rijden en u kón toen ook niet rijden, want u verkeerde onder invloed. U mócht dus ook niet rijden en daar om staat u hier." „Maar ik heb helemaal niet gere den, edelachtbare. Die auto wou niet rijden!" Nu werd er ijverig in de stukken gebladerd. De officier interrumpeer de: „In het proces-verbaal lees ik duidelijk, dat verdachte volgens verbalisant in kennelijk staat ver keerde en niet in staat kon worden geacht een motorvoertuig naar be horen te besturén. Hij sprak war taal, stond onvast op de benen, rook naar sterke drank en weigerde de sleuteltjes van de wagen af te ge ven „Wartaal?" Man, dan spreekt u ook wartaal! En die sleuteltjes van de wagen waren er helemaal niet en daarom kon die wagen niet rijden. Ik héb dus geen wagen bestuurd en ik was ook niet onder invloed." Nu begreep niemand er nog iets van. Enkele getuigen moesten ophel dering verschaffen, maar nu bleek dat deze lieden onder kennelijke staat moeten hebben verkeerd. Zij spraken nóg wartaal. Zij waren het er slechts over eens, dat er een nieu we auto was voorgereden door een of andere vertegenwoordiger van wie niemand de naam nog wist, en dat die wagen niet reed, omdat deze vertegenwoordiger was weggegaan met de autosleuteltjes in zijn zak. Verder spraken zij elkaar op alle punten tegen. „En ik heb die auto niet laten ko men, eedelachtbare", verklaarde de verdachte. „Ik heb niet eens een rij bewijs. Wat moet ik met een auto doen?" „Maar de verbalisant heeft u toch aangetroffen achter het stuur?" „Dat heb ik alleen maar even vastgehouden, terwijl de heren hier probeerden hem aan te duwen." „O, wacht even, dan hebt u dus gereden!" „Nee nee, hij sloeg niet eens aan en toen ik het gaspedaal wilde pro beren trapte ik nog op de rem ook. Ik heb dus alleen maar gestopt." Maar daar trapte de politierech ter niet in. Wie zich in een rijdend motorrijtuig achter het stuurwiel be vindt, bestuurt dat rijdende voer tuig, of hij daar nou verstand van heeft of niet. En aangezien deze be stuurder stuurde zonder in het bezit te zijn van een geldig rijbewijs, mocht de politieman terecht proces verbaal opmaken. Vooral ook, om dat de bestuurder de auto tegen een boom had gestuurd, die eigendom was van de gemeente. „Dat deden die duwers!" riep de dikzak verontwaardigd uit. „Die duwden me met alel macht tegen die pokkeboom aan. Ik wou dat niet, ik rèmde." „Nee, u wou gas geven en remde per ongeluk", zei de officier scherp. „Maar ik kón geen gas geven, want die wagen reed niet. D'r wa ren helemaal geen sleutels voor 't kontaktslot." „De wagen reed. Daar zijn we het allemaal over eens. U ook, want als u niet gereden had, hoefde u ook niet te remmen. Dus u reed zonder rijbewijs en u hebt schade veroor zaakt. Daar zal de gemeente nog wel vergoeding voor vragen." „En als die mensen mij nou toch duwdendan deed ik toch niks!" „Nou begrijp ik die wartaal" zei de rechter. „Die agent heeft er geen touw aan vast kunnen knopen." „Jawel" zei de verdachte vlug, „dat kon hij wel. Hij is weggesleept aan een touw, die wagen bedoel ik." „De woorden onder invloed kun nen dus wel worden geschrapt", dacht de politierechter. De getuigen hebben gedronken, de bestuurder mogelijk niet." „Dus de getuigen krijgen de boete?" Maar zo was het niet. De zaak werd aangehouden voor nader onderzoek. „Nou, dan nemen we d'r nog maar één", zei de dikkerd tegen de getuigen en ge armd stapten ze de zaal uit. TIROLER-HEIMATABENDE IN HORST Ter gelegenheid van het 150-jarig bestaansfeest van de Koninldijke Harmonie van Horst, wordt er een feestprogramma geboden, dat Horst de hele maand in het middelpunt van de belangstelling plaatst. De Koninklijke Harmonie heeft kosten noch moeiten gespaard om dit zeld zame jubileum tot een onvergetelijk feest te maken. Als een van de hoogtepunten uit het programma mogen we wel de Tiroler-Heimatabende noemen, wel ke gehouden worden op zaterdag 10, zondag 11 en maandag 12 juni. Rechtstreeks uit Tirol komt er dan een groep „Dorfsmusikanten", die uit 14 personen bestaat. Deze jon gens zijn in staat het amusement op deze avonden naar een ongekende top te voeren. Zij brengen Tiroler muziek, zang, Schuhplattler en zijn zelfs in staat voor de liefhebbers jazz en dixieland te maken. Een delegatie vauit Horst is naar Tirol gereisd en zijn vol enthousias me teruggekeerd, nadat zij gehoord en gezien hadden, waartoe deze Zil- lertalbewoners in staat waren. Zij zijn meermalen bekroond in binnen- en buitenland. Zelfs in ons land zijn ze opgetreden en wel in het Kus- haus in Scheveningen, bij welke ge legenheid waarvan zij een medaille uit handen van Prins Bernhard mochten ontvangen. De Markthal aan de Stations straat, met zijn unieke akoustiek en een oppervlakte van 1000 m2 is voor deze stemmingsavQnden uitermate geschakt. 't Is even een aanschaf. Maar dan gaat er ook een wereld van ontdekkingen voor U open. Een wijder perspectief op Uw vakantie, op de natuur, of zelfs op het oneindig rijk van de sterren I Wij geven U graag een goed advies en wijzen U kundig de weg uit de vele mogelijkheden. Zo bent U er zeker van, dat U precies de kijker kiest, die bij Uw plannen het beste past. Een bezit waar U Uw leven lang plezier van zult hebben, ENKELE VOORBEELDEN 8 x 30 PRISMAKIJKER klein en handig. Ideaal voor de vakantie. 8 x40 PRISMAKIJKER voor de natuur- en sportliefhebber. 7x50 PRISMAKIJKER voor natuurstudie en jacht Nachtkijker. GROTESTRAAT 14« VENRAY

Peel en Maas | 1967 | | pagina 5