Werktijdverkorting
Als U niet
meer weet...
VENRAYSE BOSSEN
worden opengesteld
Filmnieuws
Politierechter
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
fa. MARTENS
VRIJDAG 31 MAART 1967 No. 13
ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652
PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Venray Z—
ADVERTENTIEPRIJS 12 et p. mm. ABONNEMENTS-
„Sjonge, sjongeheeft hij bij
zichzelf gedacht, „als ik ooit de 65
haal, wat zal ik dan een bruin leven
hebbenMaar nu hij al weer
enkele jaren die streep voorbij is,
blijkt het leven toch bepaald niet
vrolijker te zijn geworden. Want
moeder de vrouw is ook wat jaren
ouder geworden en is sukkelende. En
je kunt haar werk dan wat verlich
ten door wat boodschappen te doen
en in huis ook wat mee aan te pak
ken, maar in feite is die kast van
een huis veel te groot voor haar en
voor hem. De kinderen zijn weg,
hebben hun eigen gezin en zij zijn
met zijn tweeën achtergebleven.
Verhuizen naar zo'n bejaardenwo
ning was feitelijk je ware, maar als
je het van je AOW moet doen,
schrik je van de verhuiskosten en
de rommelarij die er allemaal bij te
pas komt
Wat moet je dan doen.
Wat moet je doen als je man, na
al die jaren van een gelukkig huwe
lijk zijn laatste gang gemaakt heeft.
Je zit dan alleen thuis en de steun,
die je aan elkaar had, is weggeval
len. Ook je zelf bent niet meer van
de jongste en al heb je wat hulp
van een werkster, nu vader weg is,
heeft het allemaal zo weinig zin. De
dokter heeft wel gezegd, dat je naar
een bejaardenhuis moet, maar hoe
en wat moet het dan met dit huis,
met je spulletjes, met je kapitaal
tje, dat je toch graag aan de kinde
ren zou nalaten en dat je nu toch
niet opsouperen kunnen in 'n bejaar
denhuis. Trouwens waar is plaats
en waar moet je wel naar toe
Wat moet je dan doen
Ja, dan heb je de kinderen groot
en daar heb je je lange leven voor
gewerkt. Gewerkt dat ze studeren
konden, een vak konden leren, een
goede toekomst op konden bouwen.
Je hebt daar wel eens plezierige
dingen voor laten schieten en je met
je vrouw dingen ontzegd, die ande
ren wel gedaan hebben. Maar het
was voor de toekomst van je kin
deren. En nu je oud en versleten
bent, ben je feitelijk van je kinde
ren ontvreemd. Die weten meer dan
vader, kennen meer dan vader en nu
ben je bedanktO zeker, ze ko
men nog op bezoek, maar dan wordt
er gepraat of hij zijn huis niet ver
kopen wil in verband met de suc
cessie en zo
Het lijkt net of ze nog alleen voor
die paar centjes die hij nog heeft
naar het ouderlijk huis komen. En
moeder houdt hen de hand boven
het hoofd en dat geeft op hun oude
dag nog wel eens strubbelingen,
want hij was niet van plan „zich uit
te kleden voor hij naar bed gaat."
Wat moet hij dan doen?
Wat moet je doen als je bejaard
bent en je zoekt hulp, verzorging,
oplossing van problemen, die je op
je oude dag niet meer aankunt, of
waar je niet weet, waarmee naar
toe
De Maatschappelijk Werkers van
het Centrum voor Maatschappelijk
werk zijn steeds bereid ook deze
problemen met U te bepraten!
Er zal niet altijd en meteen een
oplossing gevonden kunnen worden,
maar wel kunnen zij samen met U
zoeken naar uitkomst. Zij kunnen U
wellicht helpen door raad te geven,
door eens gewoon met U te praten,
of U te bemiddelen bij andere in
stellingen. Zij kunnen U misschien
de weg wijzen die U zelf niet meer
ziet.
De Maatschappelijk werkers zijn
te bereiken op hun kantoor Jan
Hensenstraat 6a te Venray, telefoon
1666:
Maandag van 912 uur;
Woensdag van 912 uur;
Vrijdag van 912 uur.
Deze hulp geschiedt steeds onder
geheimhouding en is geheel koste
loos.
Voor alle reparaties
Schoolstraat 30
Tol. 3389
DEN HAAG BEOORDEELT AANVRAGEN ZEER KRITISCH
Uit alle delen van het land zün de laatste maanden aanvragen
voor werktijdverkorting binnengestroomd bij het directoraat gen.
van de arbeid, van het ministerie van sociale zaken. In de jaren
1958-1964 verwekte een aanvraag voor werktijdverkorting min of
meer opzien. In 1964 waren erslechts 53 bedrijven, die genoodzaakt
waren hun personeel korter telaten werken, maar in 1965 over-
schreedt dit aantal reeds de honderd en nu de werkloosheid de
laatste maanden snel om zich heengrijpt, als gevolg van de con
juncturele kentering, hebben ambtenaren van de betrokken afde
ling van het departement, de handen meer dan vol om alle aan
vragen voor werktijdverkorting te behandelen. „Bij deze aanvra
gen en de reeds goedgekeurde zijn zeker meer dan 25.000 werk
nemers betrokken", zo vertelde een functionaris van het directo
raat van de arbeid.
WANNEER
WERKTIJDVERKORTING
In 1964 werd in totaal nog geen
60.000 uur minder gewerkt dan vol
gens de c.a.o. is toegestaan. In 1965
was deze hoeveelheid verloren uren
reeds vertienvoudigd. In 1966 is de
„verborgen werkloosheid" nog meer
toegenomen en in het begin van dit
jaar stonden vele bedrijven als het
ware te dringen om 'n werktijdver
korting in te voeren.
In de eerste helft van januari werd
er bij ongeveer 150 bedrijven kor
ter gewerkt, per 1 februari was dit
gegroeid tot 235 en dit cijfer werd
vervolgens binnen één week nog 'ns
verdubbeld! Het aantal half-werk-
lozen wordt op 't ogenblik op ruim
25.000 geraamd, maar vooral in de
textielsector neemt het aantal aan
vragen voor werktijdverkorting nog
zo zorgwekkend toe, dat met een
verdere stijging van het aantal se-
mi-werklozen rekening moet worden
gehouden.
Wanneer vraagt een bedrijf werk
tijdverkorting aan? Men zegt ons op
het Ministerie: „Bij vele onderne
mingen werd de laatste tijd meer
geproduceerd dan er afgeleverd kon
worden. Men zat met grote voorra
den. De financiering hiervan stuitte
op ernstige moeilijkheden. Soms zijn
seizoeninvloeden de oorzaak van
uitblijven van orders, in vele geval
len is de conjunctuurkentering de
grote boosdoener. Stapelen de voor
raden zich in steeds grotere hoe
veelheid op, dan wordt het op een
gegeven moment noodzakelijk de
produkie af te remmen. Vooral bij
seizoenbedrijven laat men het per
soneel dan allerlei karweitjes op
knappen zoals schoonmaken, het
verrichten van reparaties etc. Maar
wanneer de orders te lang uitblij
ven, kan men op deze wijze niet
doorgaan."
PROCEDURE
Hoe verloopt de procedure bij het
aanvragen om werktijdverkorting?
„Een onderneming moet werktijd
verkorting aanvragen bij de arbeids
inspectie in haar district. De be
drijf sraad onderzoekt vervolgens de
toestand in het bedrijf. Hierbij
wordt vooral gelet of de betrokken
onderneming voldoende eigen risico
heeft gelopen. Dat moet inderdaad
vast komen te staan. Werktijdver
korting mag nooit gebruikt worden
als een weg van de minste weer
stand.
Vindt de bedrijfsraad het verzoek
om werktijdverkorting gegrond, dan
stelt ze een advies op. Op het de
partement kan men dan ja of aee
zeggen. Als we hier de indruk heb
ben, dat het bedrijf door de werk
tijdverkorting over een dieptepunt
heen geholpen kan worden, dan
verlenen we de vergunning. Na zes
weken kan eventueel door de onder
neming verlenging worden aange
vraagd. Het staat ons dan vrij dit
toe te staan of af te wijzen."
SCHERPE CONTROLE
Den Haag geeft een vergunning
voor werktijdverkorting dus niet ge
makkelijk af. „Wij moeten uiteraard
waken tegen allerlei vormen van
uitbuiting", zo vertelt onze departe
mentale zegsman. „Voor menig on
dernemer kan het soms attractief
zijn een werktijdverkorting aan te
vragen, wanneer het bedrijf kampt
met een zeer tijdelijke teruggang in
zijn orderbestand. De niet-gewerkte
uren komen dan niet voor zijn re
kening, maar voor die van de werk-
loosheidwet.
Bovendien staan wij er op, dat
wanneer een vergunning om werk
tijd ver gunning wordt gegeven, er
toch elke dag in het bedrijf gewerkt
wordt wanneer dat maar enigszins
mogelijk is. Wij zien liever dat de
werknemers twee uur per dag min
der werken, dan dat zij één of twee
hele dagen werkloos zijn. Niets werkt
demoraliserender dan het niets-doen
dat willen wij dan ook zoveel mo
gelijk voorkomen.
Soms wijzen wij een verzoek om
werktijdverkorting af nadat ons is
gebleken dat in de omgeving van 't
betrokken bedrijf vraag is naar
werkkrachten in dezelfde bedrijfs
tak. Dan adviseren wij het bedrijf
de overtollige werknemers te ont
slaan, die dan immers direct bij een
andere werkgever kunnen beginnen.
In elk geval kunt u er van verze
kerd zijn dat wij de beschikking
hebben over een voortreffelijk con-
role-apparaat, die er voor zorgt dat
werkgevers niet lichtvaardig werk
tijdver koring kunnen aanvragen.
Tegen dergelijke praktijken zijn
de werknemers en de werkloos
heidsfondsen afdoende beschermd.
Alle aanvragen voor een vergunning
die op het ogenblid bij ons binnen
komen, worden dan ook heel kritisch
bekeken."
DE FILM WEST-SIDE-STORY
TERUG IN VENRAY
Het doet ons bijzonder genoegen,
dat de bioscoopdirektie deze kost
bare filmproduktie van 1962, die in
Nederland jarenlang een buitenge
woon succes beleefde, komend week
end in reprise brengt.
Deze verfilmde musical is tot op
heden door geen enkele andere ge
ëvenaard. Het Romeo en Julia-ge-
geven, verplaatst naar twee nozem
benden in de achterbuurten van
New York, is op bijzonder boeiende
wijze in rijke kleuren voor de film
lens gebracht.
Het originele camera-werk, het
fascinerende gebruik van New
Yorks decor, de meeslepende melo
dieën en voortreffelijke instrumen
tatie van Leonard Bernstein, maar
vooral de geraffineerde enscenering
van de prachtige balletten van Je
rome Robbins geven jong en oud
volop te genieten.
Werkgroep Filmvorming wil deze
film nog eens warm aanbevelen
voor een bezoek, vooral nu de
schooljeugd kan profiteren van een
aantrekkelijke reduktie.
Komt kijken, al is het wellicht
voor de weede of derde maal.
A. N.
Toen bü de jongste begrotingsbehandeling in Venrays gemeente
raad de vraag ter sprake kwam hoe er meer soelaas te vinden zou
zjjn voor de lege gemeentekas, is het idee geopperd om „onze" bos
sen dan maar te verkopen, want die kosten toch maar geld. En
dat zou dan betekenen dat Venray een deel van zyn 1206 ha ge-
meentebossen zou gaan afstoten
Een en ander zal zo'n vaart wel
niet lopen, want Staatsbosbeheer,
dat die bossen dan zou gaan over
nemen, heeft al evenmin geld als
onze en andere gemeenten en dus
blijft de zaak voorlopig zoals ze is.
En wij voor ons geloven dat het
zo ook juist is. Want men mag dan
wel stellen, dat die bossen niets op
brengen, het is toch altijd een be
hoorlijk kapitaal. Als we ervan uit
gaan, dat de meeste van deze bos
sen in de dertiger jaren zijn aange
legd met subsidie van het rijk en
dat toen deze grond 100,per ha
goed betaald was, terwijl de aanleg
ook nog eens 100,per ha koste,
dan kan een klein kind uittellen
dat ze een behoorlijke kapitaals-
aanwas hebben gegeven, want op
dit moment koopt men geen ha bos
grond onder de 600,per ha, of
dan het bos wat opbrengt ja dan
neen
Voordat we ons echter verdiepen
in de vraag hoe het mogelijk is, dat
in deze tijd het bos als zodanig wei
nig opbrengt, mogen we vooraf en
kele dingen nog even duidelijk stel
len
ARMOEDE
Wie op reis in Duitsland en Oos
tenrijk de machtige Walder heeft
gezien tot hoog in de bergen, die
moet erkennen dat we er in ons la
ge landje bij de zee toch wel heel
„bekaaid" afkomen. En inderdaad
is Nederland een van de bos-armste
landen van Europa. Terwijl Duits
land ongeveer 25 en Oostenrijk bij
na 40 procent van zijn totale land
oppervlakte bebost heeft, heeft Ne
derland nog geen 7 procent.
Venray is in ons land een uitschie
ter, want van Venrays grondopper-
vlakte is bijna 15 procent bebost,
waarvan 1200 ha ofwel ruim 4% in
gemeente-eigendom is. Dit bos is
vooral in de dertiger jaren tot stand
gekomen, toen van rijkswege rente
loze voorschotten gegeven werden
voor bebossing.
Bebossing, die toen nodig scheen
voor de economie van ons land, dat
voor zijn steeds groeiende vraag
naar hout praktisch geheel op het
buitenland was aangewezen. Voor
al de mijnen waren goede afnemers,
ook van het slechtere boshout, voor
stutten in de mijningangen.
Men dacht toen nog niet zozeer
aan de mogelijkheden, die de bossen
bieden voor klimaatverbetering en
recreatie, want niemand voorzag de
bevolkingsexplosie, die thans bezig
is van Nederland een grote stad te
maken, waarin dan de bossen de
nog altijd de longen zijn van 'n stad.
De bossen hadden dus in de eer
ste opzet een economisch doel. En
hielden dat doel ook na de laatste
oorlog, die in Venrays bosbezit nog
al vernield huishield. Een goed
voorbeeld daarvan is b.v. dat toen
de Vredepeel ontgonnen werd, een
deel van deze Peel gereserveerd
moest worden voor bosbouw.
GOED VOOR ELKAAR
Men had het goed voor mekaar,
toen de oorlogsrestanten opgeruimd
waren, met ons gemeentelijk bos
bezit. Aangezien de bossen praktisch
allemaal dezelfde leeftijd hadden,
besloot men om ook bij de weder
opbouw van het bosbezit vooral de
leeftijdsopbouw in de gaten te hou-
den om zo te komen tot een regel
matige kap en ieder jaar ongeveer
gelijke opbrengsten.
Aangezien een bos gemiddeld 50
jaren oud werd, diende men dus te
gaan zorgen dat ieder jaar 1/50 deel
van dit bosbezit gekapt kon worden.
Dunningen en kap moesten dan vol
doende opbrengen om het bos ren
derend te maken in die zin, dat de
13 mannen, die in Venrays gemeen-
tebossen werken om aan de kost te
komen, nieuw aanplant betaald kon
worden en renteloze voorschotten
kunnen worden afbetaald.
En men was goed op gang. De
eenvoudige den werd waar mogelijk
vervangen door de abies grandis, de
douglas en de fijnspar, bomen, die
een betere kwaliteit hout gaven en
het bos ook een heel ander aanzien
gaven. Men kapt en dunde en het
gerief- en mijnhout bracht zijn kost
je op. Wel geen dikke boterham,
maar men kwam uit de kosten en
men hoopte op 1970 als alles oké zou
zijn en de hele zaak geregeld. Dan
kon gemiddeld 20 ha jaarlijks ge-
kap worden en zou, zo meende men,
dit bosbezit een rijke winst op gaan
leveren
SLACHTOFFER
VAN HET AARDGAS
Doch al die schone voornemens
werden .vergast". Er werd in Neder
land aardgas gevonden en dit had er
zijn consequenties. Mijnen worden
gesloten en mijnhout is niet meer
nodig. Daar zat men met een over
vloed van hout, die geen mens wil
de. En de cijfers van de bos-exploi-
tatie kelderden in die zin, dat er
geen droog brood meer aan te ver
dienen is. Men moet omschakelen.
Omschakelen op hout, dat goed is
voor de aanmaak van vezel-
spaanderplaten, die steeds meer ge
vraagd worden. Men moet omscha
kelen op de papierfabricage, die
dennenhout nog altijd gebruiken
kan. De wereldproduktie van het
daarvoor bestemde hout is nog al
tijd geringer dan het jaarlijkse pa-
pierverbruik. Maar een dergelijke
omschakeling kost tijd en geld. De
handel moet er op ingespeeld zijn en
men moet er het juiste hout voor
hebben.
RECREATIE
Intussen hebben de mensen ook
begrepen dat inderdaad de bossende
parken van ons dicht en steeds dich
ter bezette Nederland gaan worden.
Men heeft begrepen dat de bossen
recreatiemogelijkheden bieden voor
de stadsmens en dat het daarom
noodzakelijk is deze bossen niet al
leen open te stellen, maar ook voor
de recreatie dienstig te maken.
En zo zien we ook in Venray, dat
enerzijds wordt omgeschakeld op 'n
andere vraag naar hout, wat voor
lopig nog niet weet welke kant het
op gaat, anderzijds dat de bossen
open gemaakt worden voor recrea
tie.
Dat ook daaraan behoefte bestaat,
blijkt bv. op een zonnige zomerdag
langs de bossen van de Midden Peel-
weg. Praktisch overal ziet men dan
wagens staan en mensen gezellig
aan de bosrand zitten te picknicken.
Dat worden er ieder jaar meer en
daarom poogt men de bossen aan te
passen aan hun behoeften. Andere
wegen en rustplaatsen, andere bo
men, als eiken en beuken, leuke
plekjes, waarop kinderen spelen
kunnen, verborgen plekjes, waar het
wild zich op kan houden. Men laat
oude en knoestige bomen, die vroe
ger waarschijnlijk direct gekapt
zouden worden omdat ze zo krom
en knoestig zijn, nu staan. Ze doen
het „aardiger" als de kaarsrechte
stammen. Dat alles kost echter tijd
en geld
HULP VAN HET RIJK
Het is daarom gelukkig dat het
rijk bijspringt. Men heeft becijferd
dat de bosbezitter ieder jaar onge
veer een exploitatie-tekort heeft van
60.per ha. Nu krijgt de bos-
eigenaar in dit exploitatietekort een
subsidie onder bepaalde voorwaar
den. Een daarvan is, dat hij het bos
openstelt voor recreatieve doelein
den. Dat wil dus zeggen, dat men
vrij in zulk een bos kan rondlopen
en wandelen. Deze bossen worden
aangeduid met speciale borden, die
thans in aanmaak zijn en weldra
ook hier in Venray te zien zullen
zijn. Van het publiek, dat van deze
kans gebruik maakt, wordt alleen
verwacht, dat ze geen honden mee
zullen nemen het bos in, noch ra
dio's e.d. en dat ze eventuele afval
len niet in het bos laten slingeren.
Dat gaat onherroepelijk bonnetjes
kosten. Maar voor het overige kan
men rustig de bossen in.
SAMENVATTEND
kunnen we zeggen, dat Venrays ge-
meentebossen op Testrik, Zwartwa-
ter en bij de brandtoren alsmede de
ballonzuil, open komen. Dat bete
kent dus dat hier vooral recreatieve
mogelijkheden komen.
Onze vraag is daarnaast of al ooit
de mogelijkheid bestudeerd is om
dezelfde gemeentebossen hier of
daar ook geschikt te maken voor
bungalowbouw. In deze tijd lijken
ons daar nog mogelijkheden te lig
gen, die én voor de bouwlustigen èn
voor de gemeente zelf van belang
kunnen zijn.
Andere bossen zullen produktie-
bos blijven, waarin men door zo
rationeel mogelijk te werken voor
lopig zal proberen de tekorten zo
gering mogelijk te doen zijn. Staats
bosbeheer is wat de toekomst betreft
niet pessimistisch. Er zijn nieuwe
mogelijkheden om boshout gekomen
en in de toekomst zullen verdere
mogelijkheden ongetwijfeld de vraag
naar dit hout doen toenemen. Men
moet echter geduld hebben. Een bos
vraagt nu eenmaal 4050 jaren
voordat het volwassen is. En tot he
den zijn er beslist nog geen kapita
len verloren. Integendeel is kapitaal
gefokt, dat ook in de toekomst al
leen maar meer zal worden en be
slist niet weiniger.
GEEN MENSELIJK SKELET
GEVONDEN
In het Peelland gonsde het de
laatste dagen van geruchten als zou
in de toren van de R.K. Kerk te Ba-
kel een menselijk skelet gevonden
zou zijn. De geruchten wisten met
stellige zekerheid de oplossing aan
te geven van de verdwijning van 'n
inwoner van Bakel, die 25 jaar ge
leden verdwenen is en waarvan
nooit meer iets gehoord is.
Bij informatie ter bevoegder plaat
se werd ons desgevraagd medege
deeld dat wel een skelet in de toren
van de kerk te Bakel is gevonden,
maar van een katOok het po
litieapparaat is bij dit onderzoek in
geschakeld geweest.
Hoeveel aardse stervelingen heb
ben er al gehunkerd naar de ver
heven positie van een glazenwasser,
als zij het onbereikbare meisje van
hun dromen ergens achter een hoog
etagevenster wisten te wonen, doch
zij zich niet liet verwurmen tot hen
neder te dalenIeder weet im
mers hoeveel uitzicht een hoge
plaats op de maatschappelijke ladder
van een glazenwasser biedt, vooral
als die ladder juist voor het raam
van de teer beminde wordt ge
plaatst.
Tot dit inzicht over het gewenste
uitzicht was ook de verdachte ge
komen die nu voor de bewandeling
van ongebruikelijke glazenwassers-
wegen terecht moest staan.
„Ik zag hem sponzen met een
natte spons, maar er kwam geen
druppel op het glas", verklaarde 'n
lieftallige schone zacht, doch na
drukkelijk. Dat klopte wonderwel,
want op dat moment had de pseudo-
glazenwasser het raam al van bui
ten af geopend en na nog enkele
schijnbewegingen met zijn natte
spons door de lucht waar geen glas
voor zijn was meer was, trad hij via
de vensterbank brutaal de kamer
binnen.
„Eindelijk kan ik je vertellen
hoeveel ik van jou hou!" riep de ge
lukkige uit en stak de natte spons
uit om daarmee zijn beminde te om
helzen. Maar de beminde jongedame
beminde hem helemaal niet en zijn
spons nog minder. Zij sloeg hém, zij
sloeg alarm én zij sloeg op de vlucht.
De indringer had echter zijn prooi
van zo nabij gezien en geroken, dat
hij haar niet meer wilde afstaan en
haar onverdroten volgde, het huis ln.
Twee gedaanten schoten van de
tweede etage het trappenhuis in en
drie lichamen rolden er op de bega
ne grond uit. Het derde lichaam be
hoorde aan een andere man, die zich
in het portaaltje ontvouwde als een
forse en rechtschapen vader van het
(minder fors en meer rond dan
recht geschapen) meisje. En deze
vader bleek niet alleen zeer streng,
doch ook zeer onrechtvaardig. Hij
wees de onverwachte gast de deur,
zonder hem gelegenheid te geven
alsnog beleefd de hand van zijn
dochter te yragen en hij belde ook
de politie op.
De politie had aanvankelijk nog
moeite om de gevluchte insluiper op
te sporen, want een glazenwassers-
kar was er niet te vinden. De gla
zenwasser van de buurt bleek het
niet te wezen en een glazenwasser
uit de omtrek ook niet. Tot de her
komst van de ladder kon worden
vastgesteld. Die behoorde aan een
plaatselijke aannemer en was voor
een halve dag verhuurd aan zekere
G. die had verteld enkele bomen te
willen snoeien. Maar G. ontkende
iets anders te hebben gedaan dan
snoeien.
„Herkent u in deze persoon de
z.g. glazenwasser die u lastig viel?"
vroeg de politierechter.
Het leek wel alsof zij de jonge
man in zijn keurige pak nu met heel
andere ogen bekeek. Haar ogen
dwaalden enkele malen over zijn
gestalte, toen lispelde ze: „Nee".
Maar nu schoot pa omhoog uit de
getuigenbank. Zijn „ja" baste zwaar
en dreigend door de rechtzaal. Daar
na moest ma getuigen, die ook nog
een glimp van het kluwen in haar
trappenhuis had opgemerkt. En ma
koos partij voor haar dochter zoals
het de moeders betaamt. Resoluut
verklaarde zij, deze menéér nog
nooit te hebben gezien.
De officier moest tot zijn spijt con
cluderen dat het wettig en overui-
gend bewijs terzake insluiping en
huisvredebreuk niet was geleverd
en eiste ontslag van rechtsvervol
ging. Pa en ma verlieten gesmoord
ruziënd de rechtzaal. Traag treuze
lend volgens het belaagde meisje en
de pseudo-glazenwasser. In het
voorbijgaan hoorde ik haar fluiste
rend vragen: „Wanneer zie ik je
weer?"
VERLOOFDEN
Voor meisjes en jongens die ver
loofd zijn of zich daarop serieus wil
len voorbereiden, organiseert ge-
sprekscentrum „Manresa" te Venlo
een bezinningsweekend. Met elkaar
gaan we zoeken, nu eens niet in
cursusverband, hoe we een eigen
tijdse gestalte kunnen geven aan 't
toekomstige huwelijk of de komende
verlovingstijd. De verschillende as
pecten van het huwelijk worden be
licht door een priester en een echt
paar. Er zijn ook enige inzichtgeven-
de films in het programma opgeno
men.
Het weekend begint vrijdagavond
14 april om 8 uur met een brood
maaltijd en eindigt zondagavond 16
april op ongeveer dezelfde tijd. Be
langstellenden kunnen zich opgeven
schriftelijk of telefonisch bij Man
resa te Venlo, tel. 04700-12845. Kos
ten: 30,per persoon.