Werktijdverkorting Als U niet meer weet... VENRAYSE BOSSEN worden opengesteld Filmnieuws Politierechter WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN fa. MARTENS VRIJDAG 31 MAART 1967 No. 13 ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Venray Z— ADVERTENTIEPRIJS 12 et p. mm. ABONNEMENTS- „Sjonge, sjongeheeft hij bij zichzelf gedacht, „als ik ooit de 65 haal, wat zal ik dan een bruin leven hebbenMaar nu hij al weer enkele jaren die streep voorbij is, blijkt het leven toch bepaald niet vrolijker te zijn geworden. Want moeder de vrouw is ook wat jaren ouder geworden en is sukkelende. En je kunt haar werk dan wat verlich ten door wat boodschappen te doen en in huis ook wat mee aan te pak ken, maar in feite is die kast van een huis veel te groot voor haar en voor hem. De kinderen zijn weg, hebben hun eigen gezin en zij zijn met zijn tweeën achtergebleven. Verhuizen naar zo'n bejaardenwo ning was feitelijk je ware, maar als je het van je AOW moet doen, schrik je van de verhuiskosten en de rommelarij die er allemaal bij te pas komt Wat moet je dan doen. Wat moet je doen als je man, na al die jaren van een gelukkig huwe lijk zijn laatste gang gemaakt heeft. Je zit dan alleen thuis en de steun, die je aan elkaar had, is weggeval len. Ook je zelf bent niet meer van de jongste en al heb je wat hulp van een werkster, nu vader weg is, heeft het allemaal zo weinig zin. De dokter heeft wel gezegd, dat je naar een bejaardenhuis moet, maar hoe en wat moet het dan met dit huis, met je spulletjes, met je kapitaal tje, dat je toch graag aan de kinde ren zou nalaten en dat je nu toch niet opsouperen kunnen in 'n bejaar denhuis. Trouwens waar is plaats en waar moet je wel naar toe Wat moet je dan doen Ja, dan heb je de kinderen groot en daar heb je je lange leven voor gewerkt. Gewerkt dat ze studeren konden, een vak konden leren, een goede toekomst op konden bouwen. Je hebt daar wel eens plezierige dingen voor laten schieten en je met je vrouw dingen ontzegd, die ande ren wel gedaan hebben. Maar het was voor de toekomst van je kin deren. En nu je oud en versleten bent, ben je feitelijk van je kinde ren ontvreemd. Die weten meer dan vader, kennen meer dan vader en nu ben je bedanktO zeker, ze ko men nog op bezoek, maar dan wordt er gepraat of hij zijn huis niet ver kopen wil in verband met de suc cessie en zo Het lijkt net of ze nog alleen voor die paar centjes die hij nog heeft naar het ouderlijk huis komen. En moeder houdt hen de hand boven het hoofd en dat geeft op hun oude dag nog wel eens strubbelingen, want hij was niet van plan „zich uit te kleden voor hij naar bed gaat." Wat moet hij dan doen? Wat moet je doen als je bejaard bent en je zoekt hulp, verzorging, oplossing van problemen, die je op je oude dag niet meer aankunt, of waar je niet weet, waarmee naar toe De Maatschappelijk Werkers van het Centrum voor Maatschappelijk werk zijn steeds bereid ook deze problemen met U te bepraten! Er zal niet altijd en meteen een oplossing gevonden kunnen worden, maar wel kunnen zij samen met U zoeken naar uitkomst. Zij kunnen U wellicht helpen door raad te geven, door eens gewoon met U te praten, of U te bemiddelen bij andere in stellingen. Zij kunnen U misschien de weg wijzen die U zelf niet meer ziet. De Maatschappelijk werkers zijn te bereiken op hun kantoor Jan Hensenstraat 6a te Venray, telefoon 1666: Maandag van 912 uur; Woensdag van 912 uur; Vrijdag van 912 uur. Deze hulp geschiedt steeds onder geheimhouding en is geheel koste loos. Voor alle reparaties Schoolstraat 30 Tol. 3389 DEN HAAG BEOORDEELT AANVRAGEN ZEER KRITISCH Uit alle delen van het land zün de laatste maanden aanvragen voor werktijdverkorting binnengestroomd bij het directoraat gen. van de arbeid, van het ministerie van sociale zaken. In de jaren 1958-1964 verwekte een aanvraag voor werktijdverkorting min of meer opzien. In 1964 waren erslechts 53 bedrijven, die genoodzaakt waren hun personeel korter telaten werken, maar in 1965 over- schreedt dit aantal reeds de honderd en nu de werkloosheid de laatste maanden snel om zich heengrijpt, als gevolg van de con juncturele kentering, hebben ambtenaren van de betrokken afde ling van het departement, de handen meer dan vol om alle aan vragen voor werktijdverkorting te behandelen. „Bij deze aanvra gen en de reeds goedgekeurde zijn zeker meer dan 25.000 werk nemers betrokken", zo vertelde een functionaris van het directo raat van de arbeid. WANNEER WERKTIJDVERKORTING In 1964 werd in totaal nog geen 60.000 uur minder gewerkt dan vol gens de c.a.o. is toegestaan. In 1965 was deze hoeveelheid verloren uren reeds vertienvoudigd. In 1966 is de „verborgen werkloosheid" nog meer toegenomen en in het begin van dit jaar stonden vele bedrijven als het ware te dringen om 'n werktijdver korting in te voeren. In de eerste helft van januari werd er bij ongeveer 150 bedrijven kor ter gewerkt, per 1 februari was dit gegroeid tot 235 en dit cijfer werd vervolgens binnen één week nog 'ns verdubbeld! Het aantal half-werk- lozen wordt op 't ogenblik op ruim 25.000 geraamd, maar vooral in de textielsector neemt het aantal aan vragen voor werktijdverkorting nog zo zorgwekkend toe, dat met een verdere stijging van het aantal se- mi-werklozen rekening moet worden gehouden. Wanneer vraagt een bedrijf werk tijdverkorting aan? Men zegt ons op het Ministerie: „Bij vele onderne mingen werd de laatste tijd meer geproduceerd dan er afgeleverd kon worden. Men zat met grote voorra den. De financiering hiervan stuitte op ernstige moeilijkheden. Soms zijn seizoeninvloeden de oorzaak van uitblijven van orders, in vele geval len is de conjunctuurkentering de grote boosdoener. Stapelen de voor raden zich in steeds grotere hoe veelheid op, dan wordt het op een gegeven moment noodzakelijk de produkie af te remmen. Vooral bij seizoenbedrijven laat men het per soneel dan allerlei karweitjes op knappen zoals schoonmaken, het verrichten van reparaties etc. Maar wanneer de orders te lang uitblij ven, kan men op deze wijze niet doorgaan." PROCEDURE Hoe verloopt de procedure bij het aanvragen om werktijdverkorting? „Een onderneming moet werktijd verkorting aanvragen bij de arbeids inspectie in haar district. De be drijf sraad onderzoekt vervolgens de toestand in het bedrijf. Hierbij wordt vooral gelet of de betrokken onderneming voldoende eigen risico heeft gelopen. Dat moet inderdaad vast komen te staan. Werktijdver korting mag nooit gebruikt worden als een weg van de minste weer stand. Vindt de bedrijfsraad het verzoek om werktijdverkorting gegrond, dan stelt ze een advies op. Op het de partement kan men dan ja of aee zeggen. Als we hier de indruk heb ben, dat het bedrijf door de werk tijdverkorting over een dieptepunt heen geholpen kan worden, dan verlenen we de vergunning. Na zes weken kan eventueel door de onder neming verlenging worden aange vraagd. Het staat ons dan vrij dit toe te staan of af te wijzen." SCHERPE CONTROLE Den Haag geeft een vergunning voor werktijdverkorting dus niet ge makkelijk af. „Wij moeten uiteraard waken tegen allerlei vormen van uitbuiting", zo vertelt onze departe mentale zegsman. „Voor menig on dernemer kan het soms attractief zijn een werktijdverkorting aan te vragen, wanneer het bedrijf kampt met een zeer tijdelijke teruggang in zijn orderbestand. De niet-gewerkte uren komen dan niet voor zijn re kening, maar voor die van de werk- loosheidwet. Bovendien staan wij er op, dat wanneer een vergunning om werk tijd ver gunning wordt gegeven, er toch elke dag in het bedrijf gewerkt wordt wanneer dat maar enigszins mogelijk is. Wij zien liever dat de werknemers twee uur per dag min der werken, dan dat zij één of twee hele dagen werkloos zijn. Niets werkt demoraliserender dan het niets-doen dat willen wij dan ook zoveel mo gelijk voorkomen. Soms wijzen wij een verzoek om werktijdverkorting af nadat ons is gebleken dat in de omgeving van 't betrokken bedrijf vraag is naar werkkrachten in dezelfde bedrijfs tak. Dan adviseren wij het bedrijf de overtollige werknemers te ont slaan, die dan immers direct bij een andere werkgever kunnen beginnen. In elk geval kunt u er van verze kerd zijn dat wij de beschikking hebben over een voortreffelijk con- role-apparaat, die er voor zorgt dat werkgevers niet lichtvaardig werk tijdver koring kunnen aanvragen. Tegen dergelijke praktijken zijn de werknemers en de werkloos heidsfondsen afdoende beschermd. Alle aanvragen voor een vergunning die op het ogenblid bij ons binnen komen, worden dan ook heel kritisch bekeken." DE FILM WEST-SIDE-STORY TERUG IN VENRAY Het doet ons bijzonder genoegen, dat de bioscoopdirektie deze kost bare filmproduktie van 1962, die in Nederland jarenlang een buitenge woon succes beleefde, komend week end in reprise brengt. Deze verfilmde musical is tot op heden door geen enkele andere ge ëvenaard. Het Romeo en Julia-ge- geven, verplaatst naar twee nozem benden in de achterbuurten van New York, is op bijzonder boeiende wijze in rijke kleuren voor de film lens gebracht. Het originele camera-werk, het fascinerende gebruik van New Yorks decor, de meeslepende melo dieën en voortreffelijke instrumen tatie van Leonard Bernstein, maar vooral de geraffineerde enscenering van de prachtige balletten van Je rome Robbins geven jong en oud volop te genieten. Werkgroep Filmvorming wil deze film nog eens warm aanbevelen voor een bezoek, vooral nu de schooljeugd kan profiteren van een aantrekkelijke reduktie. Komt kijken, al is het wellicht voor de weede of derde maal. A. N. Toen bü de jongste begrotingsbehandeling in Venrays gemeente raad de vraag ter sprake kwam hoe er meer soelaas te vinden zou zjjn voor de lege gemeentekas, is het idee geopperd om „onze" bos sen dan maar te verkopen, want die kosten toch maar geld. En dat zou dan betekenen dat Venray een deel van zyn 1206 ha ge- meentebossen zou gaan afstoten Een en ander zal zo'n vaart wel niet lopen, want Staatsbosbeheer, dat die bossen dan zou gaan over nemen, heeft al evenmin geld als onze en andere gemeenten en dus blijft de zaak voorlopig zoals ze is. En wij voor ons geloven dat het zo ook juist is. Want men mag dan wel stellen, dat die bossen niets op brengen, het is toch altijd een be hoorlijk kapitaal. Als we ervan uit gaan, dat de meeste van deze bos sen in de dertiger jaren zijn aange legd met subsidie van het rijk en dat toen deze grond 100,per ha goed betaald was, terwijl de aanleg ook nog eens 100,per ha koste, dan kan een klein kind uittellen dat ze een behoorlijke kapitaals- aanwas hebben gegeven, want op dit moment koopt men geen ha bos grond onder de 600,per ha, of dan het bos wat opbrengt ja dan neen Voordat we ons echter verdiepen in de vraag hoe het mogelijk is, dat in deze tijd het bos als zodanig wei nig opbrengt, mogen we vooraf en kele dingen nog even duidelijk stel len ARMOEDE Wie op reis in Duitsland en Oos tenrijk de machtige Walder heeft gezien tot hoog in de bergen, die moet erkennen dat we er in ons la ge landje bij de zee toch wel heel „bekaaid" afkomen. En inderdaad is Nederland een van de bos-armste landen van Europa. Terwijl Duits land ongeveer 25 en Oostenrijk bij na 40 procent van zijn totale land oppervlakte bebost heeft, heeft Ne derland nog geen 7 procent. Venray is in ons land een uitschie ter, want van Venrays grondopper- vlakte is bijna 15 procent bebost, waarvan 1200 ha ofwel ruim 4% in gemeente-eigendom is. Dit bos is vooral in de dertiger jaren tot stand gekomen, toen van rijkswege rente loze voorschotten gegeven werden voor bebossing. Bebossing, die toen nodig scheen voor de economie van ons land, dat voor zijn steeds groeiende vraag naar hout praktisch geheel op het buitenland was aangewezen. Voor al de mijnen waren goede afnemers, ook van het slechtere boshout, voor stutten in de mijningangen. Men dacht toen nog niet zozeer aan de mogelijkheden, die de bossen bieden voor klimaatverbetering en recreatie, want niemand voorzag de bevolkingsexplosie, die thans bezig is van Nederland een grote stad te maken, waarin dan de bossen de nog altijd de longen zijn van 'n stad. De bossen hadden dus in de eer ste opzet een economisch doel. En hielden dat doel ook na de laatste oorlog, die in Venrays bosbezit nog al vernield huishield. Een goed voorbeeld daarvan is b.v. dat toen de Vredepeel ontgonnen werd, een deel van deze Peel gereserveerd moest worden voor bosbouw. GOED VOOR ELKAAR Men had het goed voor mekaar, toen de oorlogsrestanten opgeruimd waren, met ons gemeentelijk bos bezit. Aangezien de bossen praktisch allemaal dezelfde leeftijd hadden, besloot men om ook bij de weder opbouw van het bosbezit vooral de leeftijdsopbouw in de gaten te hou- den om zo te komen tot een regel matige kap en ieder jaar ongeveer gelijke opbrengsten. Aangezien een bos gemiddeld 50 jaren oud werd, diende men dus te gaan zorgen dat ieder jaar 1/50 deel van dit bosbezit gekapt kon worden. Dunningen en kap moesten dan vol doende opbrengen om het bos ren derend te maken in die zin, dat de 13 mannen, die in Venrays gemeen- tebossen werken om aan de kost te komen, nieuw aanplant betaald kon worden en renteloze voorschotten kunnen worden afbetaald. En men was goed op gang. De eenvoudige den werd waar mogelijk vervangen door de abies grandis, de douglas en de fijnspar, bomen, die een betere kwaliteit hout gaven en het bos ook een heel ander aanzien gaven. Men kapt en dunde en het gerief- en mijnhout bracht zijn kost je op. Wel geen dikke boterham, maar men kwam uit de kosten en men hoopte op 1970 als alles oké zou zijn en de hele zaak geregeld. Dan kon gemiddeld 20 ha jaarlijks ge- kap worden en zou, zo meende men, dit bosbezit een rijke winst op gaan leveren SLACHTOFFER VAN HET AARDGAS Doch al die schone voornemens werden .vergast". Er werd in Neder land aardgas gevonden en dit had er zijn consequenties. Mijnen worden gesloten en mijnhout is niet meer nodig. Daar zat men met een over vloed van hout, die geen mens wil de. En de cijfers van de bos-exploi- tatie kelderden in die zin, dat er geen droog brood meer aan te ver dienen is. Men moet omschakelen. Omschakelen op hout, dat goed is voor de aanmaak van vezel- spaanderplaten, die steeds meer ge vraagd worden. Men moet omscha kelen op de papierfabricage, die dennenhout nog altijd gebruiken kan. De wereldproduktie van het daarvoor bestemde hout is nog al tijd geringer dan het jaarlijkse pa- pierverbruik. Maar een dergelijke omschakeling kost tijd en geld. De handel moet er op ingespeeld zijn en men moet er het juiste hout voor hebben. RECREATIE Intussen hebben de mensen ook begrepen dat inderdaad de bossende parken van ons dicht en steeds dich ter bezette Nederland gaan worden. Men heeft begrepen dat de bossen recreatiemogelijkheden bieden voor de stadsmens en dat het daarom noodzakelijk is deze bossen niet al leen open te stellen, maar ook voor de recreatie dienstig te maken. En zo zien we ook in Venray, dat enerzijds wordt omgeschakeld op 'n andere vraag naar hout, wat voor lopig nog niet weet welke kant het op gaat, anderzijds dat de bossen open gemaakt worden voor recrea tie. Dat ook daaraan behoefte bestaat, blijkt bv. op een zonnige zomerdag langs de bossen van de Midden Peel- weg. Praktisch overal ziet men dan wagens staan en mensen gezellig aan de bosrand zitten te picknicken. Dat worden er ieder jaar meer en daarom poogt men de bossen aan te passen aan hun behoeften. Andere wegen en rustplaatsen, andere bo men, als eiken en beuken, leuke plekjes, waarop kinderen spelen kunnen, verborgen plekjes, waar het wild zich op kan houden. Men laat oude en knoestige bomen, die vroe ger waarschijnlijk direct gekapt zouden worden omdat ze zo krom en knoestig zijn, nu staan. Ze doen het „aardiger" als de kaarsrechte stammen. Dat alles kost echter tijd en geld HULP VAN HET RIJK Het is daarom gelukkig dat het rijk bijspringt. Men heeft becijferd dat de bosbezitter ieder jaar onge veer een exploitatie-tekort heeft van 60.per ha. Nu krijgt de bos- eigenaar in dit exploitatietekort een subsidie onder bepaalde voorwaar den. Een daarvan is, dat hij het bos openstelt voor recreatieve doelein den. Dat wil dus zeggen, dat men vrij in zulk een bos kan rondlopen en wandelen. Deze bossen worden aangeduid met speciale borden, die thans in aanmaak zijn en weldra ook hier in Venray te zien zullen zijn. Van het publiek, dat van deze kans gebruik maakt, wordt alleen verwacht, dat ze geen honden mee zullen nemen het bos in, noch ra dio's e.d. en dat ze eventuele afval len niet in het bos laten slingeren. Dat gaat onherroepelijk bonnetjes kosten. Maar voor het overige kan men rustig de bossen in. SAMENVATTEND kunnen we zeggen, dat Venrays ge- meentebossen op Testrik, Zwartwa- ter en bij de brandtoren alsmede de ballonzuil, open komen. Dat bete kent dus dat hier vooral recreatieve mogelijkheden komen. Onze vraag is daarnaast of al ooit de mogelijkheid bestudeerd is om dezelfde gemeentebossen hier of daar ook geschikt te maken voor bungalowbouw. In deze tijd lijken ons daar nog mogelijkheden te lig gen, die én voor de bouwlustigen èn voor de gemeente zelf van belang kunnen zijn. Andere bossen zullen produktie- bos blijven, waarin men door zo rationeel mogelijk te werken voor lopig zal proberen de tekorten zo gering mogelijk te doen zijn. Staats bosbeheer is wat de toekomst betreft niet pessimistisch. Er zijn nieuwe mogelijkheden om boshout gekomen en in de toekomst zullen verdere mogelijkheden ongetwijfeld de vraag naar dit hout doen toenemen. Men moet echter geduld hebben. Een bos vraagt nu eenmaal 4050 jaren voordat het volwassen is. En tot he den zijn er beslist nog geen kapita len verloren. Integendeel is kapitaal gefokt, dat ook in de toekomst al leen maar meer zal worden en be slist niet weiniger. GEEN MENSELIJK SKELET GEVONDEN In het Peelland gonsde het de laatste dagen van geruchten als zou in de toren van de R.K. Kerk te Ba- kel een menselijk skelet gevonden zou zijn. De geruchten wisten met stellige zekerheid de oplossing aan te geven van de verdwijning van 'n inwoner van Bakel, die 25 jaar ge leden verdwenen is en waarvan nooit meer iets gehoord is. Bij informatie ter bevoegder plaat se werd ons desgevraagd medege deeld dat wel een skelet in de toren van de kerk te Bakel is gevonden, maar van een katOok het po litieapparaat is bij dit onderzoek in geschakeld geweest. Hoeveel aardse stervelingen heb ben er al gehunkerd naar de ver heven positie van een glazenwasser, als zij het onbereikbare meisje van hun dromen ergens achter een hoog etagevenster wisten te wonen, doch zij zich niet liet verwurmen tot hen neder te dalenIeder weet im mers hoeveel uitzicht een hoge plaats op de maatschappelijke ladder van een glazenwasser biedt, vooral als die ladder juist voor het raam van de teer beminde wordt ge plaatst. Tot dit inzicht over het gewenste uitzicht was ook de verdachte ge komen die nu voor de bewandeling van ongebruikelijke glazenwassers- wegen terecht moest staan. „Ik zag hem sponzen met een natte spons, maar er kwam geen druppel op het glas", verklaarde 'n lieftallige schone zacht, doch na drukkelijk. Dat klopte wonderwel, want op dat moment had de pseudo- glazenwasser het raam al van bui ten af geopend en na nog enkele schijnbewegingen met zijn natte spons door de lucht waar geen glas voor zijn was meer was, trad hij via de vensterbank brutaal de kamer binnen. „Eindelijk kan ik je vertellen hoeveel ik van jou hou!" riep de ge lukkige uit en stak de natte spons uit om daarmee zijn beminde te om helzen. Maar de beminde jongedame beminde hem helemaal niet en zijn spons nog minder. Zij sloeg hém, zij sloeg alarm én zij sloeg op de vlucht. De indringer had echter zijn prooi van zo nabij gezien en geroken, dat hij haar niet meer wilde afstaan en haar onverdroten volgde, het huis ln. Twee gedaanten schoten van de tweede etage het trappenhuis in en drie lichamen rolden er op de bega ne grond uit. Het derde lichaam be hoorde aan een andere man, die zich in het portaaltje ontvouwde als een forse en rechtschapen vader van het (minder fors en meer rond dan recht geschapen) meisje. En deze vader bleek niet alleen zeer streng, doch ook zeer onrechtvaardig. Hij wees de onverwachte gast de deur, zonder hem gelegenheid te geven alsnog beleefd de hand van zijn dochter te yragen en hij belde ook de politie op. De politie had aanvankelijk nog moeite om de gevluchte insluiper op te sporen, want een glazenwassers- kar was er niet te vinden. De gla zenwasser van de buurt bleek het niet te wezen en een glazenwasser uit de omtrek ook niet. Tot de her komst van de ladder kon worden vastgesteld. Die behoorde aan een plaatselijke aannemer en was voor een halve dag verhuurd aan zekere G. die had verteld enkele bomen te willen snoeien. Maar G. ontkende iets anders te hebben gedaan dan snoeien. „Herkent u in deze persoon de z.g. glazenwasser die u lastig viel?" vroeg de politierechter. Het leek wel alsof zij de jonge man in zijn keurige pak nu met heel andere ogen bekeek. Haar ogen dwaalden enkele malen over zijn gestalte, toen lispelde ze: „Nee". Maar nu schoot pa omhoog uit de getuigenbank. Zijn „ja" baste zwaar en dreigend door de rechtzaal. Daar na moest ma getuigen, die ook nog een glimp van het kluwen in haar trappenhuis had opgemerkt. En ma koos partij voor haar dochter zoals het de moeders betaamt. Resoluut verklaarde zij, deze menéér nog nooit te hebben gezien. De officier moest tot zijn spijt con cluderen dat het wettig en overui- gend bewijs terzake insluiping en huisvredebreuk niet was geleverd en eiste ontslag van rechtsvervol ging. Pa en ma verlieten gesmoord ruziënd de rechtzaal. Traag treuze lend volgens het belaagde meisje en de pseudo-glazenwasser. In het voorbijgaan hoorde ik haar fluiste rend vragen: „Wanneer zie ik je weer?" VERLOOFDEN Voor meisjes en jongens die ver loofd zijn of zich daarop serieus wil len voorbereiden, organiseert ge- sprekscentrum „Manresa" te Venlo een bezinningsweekend. Met elkaar gaan we zoeken, nu eens niet in cursusverband, hoe we een eigen tijdse gestalte kunnen geven aan 't toekomstige huwelijk of de komende verlovingstijd. De verschillende as pecten van het huwelijk worden be licht door een priester en een echt paar. Er zijn ook enige inzichtgeven- de films in het programma opgeno men. Het weekend begint vrijdagavond 14 april om 8 uur met een brood maaltijd en eindigt zondagavond 16 april op ongeveer dezelfde tijd. Be langstellenden kunnen zich opgeven schriftelijk of telefonisch bij Man resa te Venlo, tel. 04700-12845. Kos ten: 30,per persoon.

Peel en Maas | 1967 | | pagina 9