P.A.H. LOONEN
12% jaar deken
PAINT-IN
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Doortrekking Deurneseweg
U hebt het voor het zeggen!
K. R. 0.
L. van MIL
Voor modieuse heren- en
jongenskleding
VRIJDAG 17 MAART 1967 No. 11
ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS I TEL 1512 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 12 et p. mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Vnnroy 2.—)
„Uitnodiging" staat er op de kaart, die de parochianen van de St.
Petrus-Bandenparochie en andere belangstellenden, vrienden en
bekenden, er van op de hoogte stelt dat zondag met een plech
tige Eucharistieviering in de Grote Kerk en met een receptie in
het Cultureel Centrum het feit herdacht wordt dat de Hoog Eerw.
Heer P. A. H. Loonen 12Vs jaar pastoor-deken in Venray is. En
dat betekent dan ook een uitnodiging aan het plaatselijke blad
om de persoon en het ambt van de jubilaris by deze gelegenheid
maar eens wat nader te belichten.
PASTOOR
Men kan zulks doen, door er op te
wijzen, dat hij voor alles pastoor is
van de Petrus Bandenparochie. Een
pastoor, die consentieus zijn herder
lijke plichten vervult, zijn zieken
bezoekt, voor de zorgen van de zij
nen openstaat, zijn parochianen
voorgaat op de weg en met hen on
derweg isEen pastor bonus, die
poogt in de uitoefening van zijn
ambt, de opdracht, die hem gegeven
is, te toetsen aan Zijn Grote Voor
beeld
Als facet van dat alles kan men
o.m. wijzen op de grote liefde voor
zijn kerkgebouw, waarvan de toren
bouw wel het grootste „karwei" was,
maar waarnaast ook gewezen mag
worden op de nieuwe klokken, het
nieuwe orgel, de gebrandschilderde
ramen in het koor, de kruisweg, die
hij als enig cadeau vroeg bij zijn
zilveren priesterfeest, de nieuwe
koorbanken en het weer in gebruik
stellen van de prachtige koperen
adelaar. Is ook het feit dat hij ook
nu pertinent weigerde een persoon
lijk cadeau te accepteren, maar wel
graag een nieuw altaar zou zien,
van deze liefde voor zijn kerk geen
duidelijk bewijs?
Maar men kan ook een ander fa
cet weer belichten van zijn herder
schap. Neem de jeugd-zorg, die in
deze veranderende tijd steeds op
nieuw aandacht vraagt, steeds nieu
we experimenten nodig maakt.
Welnu, die komen er en zijn er. Al
zijn het de kapelaans, die voor de
uitvoering en verwezenlijking zor
gen, niets gebeurt dan na onderling
en diepgaand overleg. Kan men de
zorg voor het onderwijs ook niet
zien als jeugdzorg in de meest al
gemene zin? Wat op het terrein van
onderwijs in de parochie van St. Pe
trus-Banden gebeurd is, of het nu is
voor de kleuters of voor de werken
de jongen of meisje, of welke ande
re groep ook, mag model staan
En niet alleen in zijn eigen parochie,
maar ook in het hele dekenaat kan
men zijn zorg hiervoor speuren in
nieuwe scholen, in nieuwe onder
wijsmogelijkheden. Bij de nieuw
bouw van de Land- en Tuinbouw
school is hij even goed betrokken
als bij de uitbouwplannen van de
Lagere Technische School, bij de ve
le uitbreidingen van de MULO even
zo goed als bii het nieuwe Lyceum
en de nieuwe Levensschool. En we
zwijgen over de centrale school-ad
ministratie, die ook voor dit facet
belangrijk kan worden.
PASTOOR-DEKEN
is zijn officiële titelatuur. Dat bete
kent dat hem door de Bisschop van
Roermond o.m. de zorg voor het
goed functioneren van alle kerke
lijke aangelegenheden in het Deke
naat Venray zijn opgedragen.
Een Deken, die na I2V2 jaar kan
wijzen op twee nieuw gestichte pa
rochies (Paterskerk en Vredeskerk),
op nieuwe kerken in West, in Vre-
depeel, in Heide, op uitbreiding v^n
de Leunse kerk, nieuwbouwplannen
in Ysselsteyn en Smakt en uitbrei
dingsplannen in Merselo, die legt
hiermede een goede staat van dienst
over. Niet alleen dat er fraaie ge
bouwen zijn verrezen, waardige
Godshuizen, maar ze zijn de in steen
geworden zorg voor het godsdien
stig welzijn van de aan hem toever
trouwden. Maar niet alleen het
godsdienstig welzijn, dat mede ge
stimuleerd wordt door godsdienst
cursussen voor 18-jarigen, verloof
den- en gehuwdencursussen, vereni-
gignen als Christelijke Moeders e.a.,
maar ook het algemeen welzijn ging
en gaat hem ter harte. Een Centrum
van Maatschappelijk Werk ligt hem
even na aan het hart als de nieuw
bouw van het ziekenhuis, de moge
lijkheden van een bejaardencentrum
de bouw van gymnastiekzalen, de
stichting van een cultureel centrum
(mogelijk gemaakt door beschik
baarstelling van schadegelden van
het oude patronaat), de instelling
van een openbare leeszaal en biblio
theek, de oprichting van een katho
liek Vrouwengilde, de omvorming
van een KAB tot NKV en de stich
ting van een jeugdraad. Het zijn al
lemaal evenveel facetten van een
rijk en gevuld priesterleven
EN TOCH
We zouden zo door kunnen blij
ven gaan. We zouden kunnen schrij
ven over nieuwe financiële regelin
gen in het dekenaat die via gezins
bijdragen moeten zorgen, dat ook op
kerkelijk gebied wat meer armslag
mogelijk wordt. Over moeilijkheden,
die daardoor in sommige parochies
zijn ontstaan en opgelost moesten
worden. We zouden kunnen schrij
ven over medewerkers en voorgan
gers, die hem ontvallen zijn. We
denken aan kapelaan Heymans, Pas
toor Keijzers, Pater Wolfgang, Deken
Berden, Pastoor Vostermans, Rector
Geurts, Pastoor Vercoulen, die sa
men met hem eens stonden in het
Dekenaat.
En tochhoe lang en hoe groot
deze lijst ook wordt, hoeveel facet
ten we ook belichten, ergens geven
ze een onvolledig beeld van deze 61
jaren oude priester, die nu I2V2 jaar
geleden naar Venray, zijn geboorte
grond, geroepen werd.
Geroepen werd naar een plaats,
die uit de dommel van jaren wak
ker geschrokken door oorlogsgeweld
zich opmaakte voor een nieuwe snel
le ontwikkeling, in een wereld die
anders was dan in de tijd dat de
nieuwe Deken priester gewijd werd.
Waarheen dit allemaal zou gaan
en nog gaat, wist geen mens en weet
geen mens. De oude zekerheden vie
len weg en de geslotenheid van eeu
wen was verbroken. Op ieder ge
bied van het leven kwamen en ko
men nieuwe denkbeelden, nieuwe
vormen. Als aalmoezenier en Pas
toor elders, had hij de voorboden
van dit alles reeds gemerkt, nu werd
het zijn taak om mee te helpen al
dat nieuwe ten goede te vormen
voor de aan hem toevertrouwden, in
dit betrekkelijk jonge dekenaat. Wie
zijn gedachten laat gaan over de
voorbije I2V2 jaar, die ziet dat er
veel, veel veranderd is, op alle mo
gelijke terrein.
En het lijkt ons juist voor een
geestelijk leider als een Deken dat
deze veranderingen evenveel zorgen
zijn. Zorgen, die er niet minder op
geworden zijn nu ook de Kerk zelf
in het jongste concilie de ramen
open gegooid heeft om frisse lucht
binnen te laten; het Vaticaanse Con
cilie, dat zijn beurt weer een Ne
derlands Pastoraal Concilie mogelijk
maakt, waarin de gelovigen via ge
spreksgroepen hun inbreng hebben.
PASTORAAL CENTRUM
Deken Loonen, meer gesloten als
zijn voorganger, hoort men over de
ze zorgen naar buiten uit weinig
zeggen, hoewel vele dingen toch ook
hem als mogen we zeggen oudere
man en priester vreemd moeten
voorkomen. Hij benadert dat nieu
we echter positief en het schijnt
voor hem een prikkel temeer te zijn
om samen met anderen te pogen dat
nieuwe en misschien vreemde te be
grijpen, te verstaan en verstaanbaar
te maken en/of ten goede te laten
komen aan zijn parochianen
Samen met anderen, want ook dit
is zeker niet het minste facet van
het te schetsen beeld. Niet als DE
autoriteit van het dekenaat, maar
als zielzorger met andere zielzor
gers, als Christen met andere chris
tenen gezamenlijk overleg te plegen,
gezamenlijk te zoeken naar nieuwe
lijnen, nieuwe vormen, nieuwe mo
gelijkheden. Het Pastoraal Centrum
in Venrays dekenaat is daar een
goed voorbeeld van en het is alleen
jammer dat zijn wens om hierin ook
leken te betrekken tot heden niet
vervuld is, want dan zou waar
schijnlijk nog beter dan nu, aange
toond kunnen worden, hoe de pries
ter Loonen juist hier bewijst een
herder te zijn, vol zorg en begrip
voor de zijnen, van harte bereid uit
het nieuwe dat te puren, wat goed
is en dit verder door te geven, opdat
ook anderen er van profiteren lam-
nenTrouwens hoe zou hij het
grote program in deze afgelopen ja
ren hebben kunnen vervullen zonder
medewerking van anderen, priesters
en leken. Een medewerking die
graag gegeven werd, omdat hij zelf
tot medewerking bereid was
GEEN ERE-AMBT
Zo pastoor-deken al ooit een ere
ambt geweest is, in deze tijd beslist
niet. En zeker niet in Venray. De
opsomming, die we hierboven nog
onvolledig gaven, is daar een
sprekend bewijs van. Wat weten we
van de tijd, die dit allemaal gekost
heeft bij de bestuderingen bij de
voorbereiding. Wat weten we van
andere initiatieven, die om wat voor
reden dan ook, niet tot uitvoering
konden komen. Ook zij hebben hun
Zware zandwagens en een geel zandspoor zyn te zien op de Oir-
loseweg. Een oud-vertrouwd bosje in een van die scherpe boch
ten is verdwenen en in plaats van de dennen steken nu de kra
nen van draglines de hemel in. Volgt men spoor en zandwagens,
dan kom je over het spoor uiteindelijk terecht op de W'anssumse-
weg, waar aannemersketen staan en men bulldozers hoort grom
men in en op de bergen gele zand
„Reef Oldenzaal", staat op de keet
en de borden. En dat is de naam
van het aannemingsbedrijf, dat op
dracht heeft gekregen het zandbed
aan te leggen van de verbinding van
Deurneseweg met Wanssumseweg.
Een zandbed dat de lieve som van
1.283.700,gaat kosten.
3200 METER
liggen tussen het einde van de
Deurneseweg en de scherpe hoek,
die de Wanssumseweg achter Tran-
cedron maakt. Deze 3200 meter moe
ten overbrugd worden, letterlijk en
figuurlijk. Want de nieuwe weg
moet over het spoor, moet over de
nieuwe Noord Zuid-verbinding,
moet uiteindelijk nog over de Deur
neseweg. Dat betekent dat in deze
3200 m liefst 3 viaducten moeten
komen.
Dat betekent ook dat de Oostrum-
se Beek verlegd moet worden. Die
komt nu uit de Lullse Pas, volgt
een stukje de Oirloseweg, steekt
voor het station de weg over, volgt
de spoorbaan, steekt die weer over
om dan via de Watermolen weer
aan de weg naar Wanssum te ko
men. Een hele lus dus door Oostrum
heen, die men nu kort en bondig af
snijdt, door de nieuwe tunnel onder
het spoor door, langs deze nieuwe
verbindingsweg, om via deze dan
uiteindelijk weer in zijn oude bed
ding terecht te komen. Ook die kar
wei moet geklaard worden door dit
aannemingsbedrijf, dat sinds kort
met haar werkzaamheden is begon
nen.
40.000 GROTE VRACHTWAGENS
gele zand zijn nodig voor het zand
bed, zo vertelt ons de heer Hoeks
van dit aannemingsbedrijf. 280.000
m3 gele zand, zo is de berekening, is«
nodig om deze weg met zijn op- en
afritten voor de viaducten het ge
wenste bed te geven. Een bed, dat
op sommige plaatsen meer dan 80
meter breed is en meer dan 10 meter
hoog. „Als er 7 m3 op iedere GMC
vrachtwagen gaan, dan kunt U zelf
becijferen dat we 40.000 vrachtwa
gens nodig hebben
Maar dan is men er nog niet. Wie
gedacht zou hebben, dat we in Ven
ray onderhand geen veen en turf
meer hebben, moet eens gaan kijken
aan de Oirloseweg, waar men bezig
is met de nieuwe bedding van de
Oostrumse Beek en met het zoeken
van „vaste grond" voor het zandbed
van de weg. De draglines zakken
weg in de drassige weiden en wat
zij met lange halen opscheppen is
ven en turf, vieze blubber, volge
zogen van water, dat zelfs een dag
en nacht draaiend gemaal niet vol
doende weg kan krijgen. Men heeft
er hulp van andere pompen bij moe
ten halen. Daar zijn ontwaterings
kanalen gegraven moeten worden,
om tenminste enigermate droge
grond te krijgen, maar dat verhin
dert niet dat zelfs de timmerlui met
zwarte spetten op hun gezicht lopen
van de rondspattende modder. Die
„rotzooi", zoals een der werkers daar
kort en krachtig die rommel noem
de, wordt voorlopig nog opgeslagen
op het terrein zelf, maar zal toch
afgevoerd moeten worden. En men
verwacht dat dit ook nog nog zo'n
100.000 m3 worden, zodat ook hier
nog eens zo'n kleine 15.000 vracht
wagens aan te pas zullen komen.
BINNEN EEN HALF JAAR
En dat allemaal binnen een half
jaarWe zijn leken t.a.v. het
vervoersprobleem, maar wie eens
rondrijdt om deze op zich zeer spec
taculaire werkzaamheden te bekij-
tijd en zorgen gevraagd.
Dit zijn dan nog veelal dingen, die
algemene en/of groepsbelangen
dienden, maar daarnaast zijn er de
persoonlijke contacten. Van hoeveel
menselijke nood en ellende wordt hij
deelgenoot; welke andere menselij
ke problemen moet hij helpen oplos
senHet bliift verborgen achter
de muren van een pastorie, die veel
verbergt van het priesterwerk.
De mensen van deze tijd zijn kri
tisch ingesteld. Ook de priester
krijgt de waardering niet alleen
door het feit dat hij priester is,
maar omdat hij in zijn priesterlijk
ambt zijn man staat, zich waar moet
maken
We menen in deze onvolledige
schets aangetoond te hebben dat De
ken Loonen in de achter ons lig
gende jaren zijn man gestaan heeft
en zich waar gemaakt heeft. En on
getwijfeld zal daarvan zondag a.s.
de Eucharistieviering en de receptie
getuigenis afleggen
ken, die vraagt zich toch wel af, wat
in deze hoek van de gemeente over
zal blijven van de pas nieuw aan
gelegde verkavelingen. Wegen, die
ten ene male niet zijn ingesteld op
een dergelijk zwaar en intensief ver
voer en die nu al hier en daar de
last niet kunnen dragen. Daarbij
komt de vraag of men voldoende
gele zand in deze contreien kan
krijgen, zonder al te zware sporen
achter te laten in het landschap
We nemen gemakkelijk aan, dat
ook dit probleem bekeken zal zijn
voordat men aan deze reuze karwei
begon, maar intussen draaien de
draglines, rijden de wagens, met al
le gevolgen van dien.
De geruchten als zou spoedig
verlof afkomen van Provinciale
Waterstaat om het benodigde gele
zand middels een zuig-installatie
„ergens" vandaan te mogen halen,
konden niet bevestigd worden, wel
dat hierover overleg gaande is,
waarbij ook nog de plaats waar
zand gezogen zal moeten worden,
worden vastgesteld. We kunnen
slechts hopen dat dit overleg
spoedig resultaat zal hebben,
waardoor het transport en daar
door de wegen enigermate ontlast
worden en er verder het buiten
kansje in zit een waterplas voor
recreatieve doeleinden over te
houden.
PRACHT GEZICHT
Terwijl men op de spoorlijn zelf
bezig is de damwanden van de ge
storte duiker onder het spoor weg
te halen, heeft men vanaf de Wans
sumseweg een pracht uitzicht op het
begonnen werk. De zandwagens rij
den af en aan en driftig snurkt de
bulldozer om de ladingen gele zand
uit een te krijgen, te verdelen en
aan te drukken. Telkens opnieuw,
telkens weer. Zwaar brommen de
motoren van de zandwagens, die
vreemde toeren moeten uithalen
voordat het zand op de bestemde
plaats is. Maar de gele baan, het
wegbed groeit met iedere zandwa-
gen. In de keet praten de opzichters
over de duiker, die onder deze nieu
we weg moet worden aangelegd om
de Oostrumse Beek vrij baan te ge
ven. Daar komen buizen in van
liefst 3,5 meter doorsnee. En een op
zichter komt melden dat er over het
spoor een nieuwe pomp bijgeplaatst
is, die nu hopelijk het zijne bij zal
dragen om al dat water daar weg te
krijgen. Er hangen tekeningen van
wegprofielen en doorsneden. Er
wordt overleg gepleegd over het be
waren van zwarte grond, die later
moet dienen om de zijkanten van de
viaduct-opritten te bekleden, zodat
die gele zand niet weg zal stuiven
en de zaak wat beplant kan worden.
We vragen of ze nadat deze
karwei klaar is direct aan de weg
zelf gaan beginnen„Dat moet U
ons niet vragenzo is het be
scheid, „dat is een kwestie van Prov.
Waterstaat. We zijn nog maar goed
en wel aan de gang en kunnen al
leen maar hopen dat het weer zo
meewerkt, dat we door kunnen blij
ven gaan en binnen een half jaar
inderdaad die karwei gerund heb-
Uw keuze bepaalt de zendtijd
van een omroeporganisatie.
Waarom zoudt U dan de
niet kiezen
De Katholieke Radio- en Televisiegids mag er zijn: het best
verzorgde programmablad met uitgebreide toelichtingen op
binnen- en buitenlandse t.v.-programma's.
Vraag een proefnummer aan bij K.R.O.-Agentschap
Beatrixstraat 15 Venray
V/H COOPMANS
LANGSTRAAT
TEL. 1281
ben. Maar dan ligt er een berg zand
verwerkt, waarvan men geen notie
heeft en al dat zand zal tot rust
moeten komenEn daarnaast is
dan nog de grote vraag of er geld
voor beschikbaar is.
Het klinkt wat teleurstellend,
maar later buiten staan we in de
koude wind naast een oude inwoner
van Oostrum, die hier op zijn fiets
eens naar toe gekomen is, om eens
een kijkje te nemen naar wat men
er toch allemaal uitspookt
,,'t Is toch watzei hij, „ze
gaon evvel ok aoveral dur
En inderdaad, met dit pas begon
nen werk gaat men overal door
heen, door beken en spoorlijnen,
door turf en veen, over wegen en
waterlossingen. Het is een nieuw be
gin van een groot werk, dat we al
weer gewoon vinden
GOUDEN PRIESTERFEEST
Medio juli zal Pater Antoon Op-
hey van de orde der Lazaristen,
thans als pastoor werkzaam in Ver
dun Frankrijk, naar zijn geboorte
dorp Oirlo terugkeren, om een groot
se hulde in ontvangst te nemen ter
gelegenheid van zijn gouden pries
terfeest. Pater Ophey is pastoor van
een van de armste parochies van
Frankrijk en de parochianen zijn
niet in staat om Pater Ophey op
grootse wijze te huldigen. Er werd
voor de huldiging in Oirlo bereids
een comité gevormd.
Onder overweldigende belangstel
ling namen meer dan 30 ouderen
zaterdagmiddag deel aan de zgn.
paint-in in zaal Wilhelmina, op ini
tiatief van de jeugdsociëteit SR 65.
Wij zagen o.m. mevr. Custers ge
assisteerd door burgemeester mr.
Custers, mevr. Reusel, aalmoezenier
Dings, de heren L. Laurensse, Fran
ken, J. Colsen, Cor Janssen, Toon
Kateman, Pater Latte, Batenburg,
Cals, gemeentesecretaris Vorst, ka
pitein Timmermans, Gussen Wie en
verschillende anderen in deze paint
een werkzaam aandeel leveren aan
SR 65.
Met kwast en penceel, met stift
of potlood werd 3 uur gewerkt en
reeds 's avonds werd een deel van
de geschapen kunstwerken geveild.
Het leek een echte schilderijen
veiling, welke door de radheid van
de heer P. Rippe aan elkaar werd
gepraat. Zestien werken werden
verkocht en de opbrengst (van 2,-
tot 51.50) was voor een totaalbe
drag van 333.
Een veertigtal werken zal op na
der aan te geven datum in de foyer
van het cultureel centrum worden
geveild om iedereen de kans te ge
ven als steun aan de jeugdsociëteit
SR 65.
Geslaagd is déze eerste paint-in
in Venray voor meer dan honderd
procent.