P.A.H. LOONEN 12% jaar deken PAINT-IN WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Doortrekking Deurneseweg U hebt het voor het zeggen! K. R. 0. L. van MIL Voor modieuse heren- en jongenskleding VRIJDAG 17 MAART 1967 No. 11 ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS I TEL 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 et p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Vnnroy 2.—) „Uitnodiging" staat er op de kaart, die de parochianen van de St. Petrus-Bandenparochie en andere belangstellenden, vrienden en bekenden, er van op de hoogte stelt dat zondag met een plech tige Eucharistieviering in de Grote Kerk en met een receptie in het Cultureel Centrum het feit herdacht wordt dat de Hoog Eerw. Heer P. A. H. Loonen 12Vs jaar pastoor-deken in Venray is. En dat betekent dan ook een uitnodiging aan het plaatselijke blad om de persoon en het ambt van de jubilaris by deze gelegenheid maar eens wat nader te belichten. PASTOOR Men kan zulks doen, door er op te wijzen, dat hij voor alles pastoor is van de Petrus Bandenparochie. Een pastoor, die consentieus zijn herder lijke plichten vervult, zijn zieken bezoekt, voor de zorgen van de zij nen openstaat, zijn parochianen voorgaat op de weg en met hen on derweg isEen pastor bonus, die poogt in de uitoefening van zijn ambt, de opdracht, die hem gegeven is, te toetsen aan Zijn Grote Voor beeld Als facet van dat alles kan men o.m. wijzen op de grote liefde voor zijn kerkgebouw, waarvan de toren bouw wel het grootste „karwei" was, maar waarnaast ook gewezen mag worden op de nieuwe klokken, het nieuwe orgel, de gebrandschilderde ramen in het koor, de kruisweg, die hij als enig cadeau vroeg bij zijn zilveren priesterfeest, de nieuwe koorbanken en het weer in gebruik stellen van de prachtige koperen adelaar. Is ook het feit dat hij ook nu pertinent weigerde een persoon lijk cadeau te accepteren, maar wel graag een nieuw altaar zou zien, van deze liefde voor zijn kerk geen duidelijk bewijs? Maar men kan ook een ander fa cet weer belichten van zijn herder schap. Neem de jeugd-zorg, die in deze veranderende tijd steeds op nieuw aandacht vraagt, steeds nieu we experimenten nodig maakt. Welnu, die komen er en zijn er. Al zijn het de kapelaans, die voor de uitvoering en verwezenlijking zor gen, niets gebeurt dan na onderling en diepgaand overleg. Kan men de zorg voor het onderwijs ook niet zien als jeugdzorg in de meest al gemene zin? Wat op het terrein van onderwijs in de parochie van St. Pe trus-Banden gebeurd is, of het nu is voor de kleuters of voor de werken de jongen of meisje, of welke ande re groep ook, mag model staan En niet alleen in zijn eigen parochie, maar ook in het hele dekenaat kan men zijn zorg hiervoor speuren in nieuwe scholen, in nieuwe onder wijsmogelijkheden. Bij de nieuw bouw van de Land- en Tuinbouw school is hij even goed betrokken als bij de uitbouwplannen van de Lagere Technische School, bij de ve le uitbreidingen van de MULO even zo goed als bii het nieuwe Lyceum en de nieuwe Levensschool. En we zwijgen over de centrale school-ad ministratie, die ook voor dit facet belangrijk kan worden. PASTOOR-DEKEN is zijn officiële titelatuur. Dat bete kent dat hem door de Bisschop van Roermond o.m. de zorg voor het goed functioneren van alle kerke lijke aangelegenheden in het Deke naat Venray zijn opgedragen. Een Deken, die na I2V2 jaar kan wijzen op twee nieuw gestichte pa rochies (Paterskerk en Vredeskerk), op nieuwe kerken in West, in Vre- depeel, in Heide, op uitbreiding v^n de Leunse kerk, nieuwbouwplannen in Ysselsteyn en Smakt en uitbrei dingsplannen in Merselo, die legt hiermede een goede staat van dienst over. Niet alleen dat er fraaie ge bouwen zijn verrezen, waardige Godshuizen, maar ze zijn de in steen geworden zorg voor het godsdien stig welzijn van de aan hem toever trouwden. Maar niet alleen het godsdienstig welzijn, dat mede ge stimuleerd wordt door godsdienst cursussen voor 18-jarigen, verloof den- en gehuwdencursussen, vereni- gignen als Christelijke Moeders e.a., maar ook het algemeen welzijn ging en gaat hem ter harte. Een Centrum van Maatschappelijk Werk ligt hem even na aan het hart als de nieuw bouw van het ziekenhuis, de moge lijkheden van een bejaardencentrum de bouw van gymnastiekzalen, de stichting van een cultureel centrum (mogelijk gemaakt door beschik baarstelling van schadegelden van het oude patronaat), de instelling van een openbare leeszaal en biblio theek, de oprichting van een katho liek Vrouwengilde, de omvorming van een KAB tot NKV en de stich ting van een jeugdraad. Het zijn al lemaal evenveel facetten van een rijk en gevuld priesterleven EN TOCH We zouden zo door kunnen blij ven gaan. We zouden kunnen schrij ven over nieuwe financiële regelin gen in het dekenaat die via gezins bijdragen moeten zorgen, dat ook op kerkelijk gebied wat meer armslag mogelijk wordt. Over moeilijkheden, die daardoor in sommige parochies zijn ontstaan en opgelost moesten worden. We zouden kunnen schrij ven over medewerkers en voorgan gers, die hem ontvallen zijn. We denken aan kapelaan Heymans, Pas toor Keijzers, Pater Wolfgang, Deken Berden, Pastoor Vostermans, Rector Geurts, Pastoor Vercoulen, die sa men met hem eens stonden in het Dekenaat. En tochhoe lang en hoe groot deze lijst ook wordt, hoeveel facet ten we ook belichten, ergens geven ze een onvolledig beeld van deze 61 jaren oude priester, die nu I2V2 jaar geleden naar Venray, zijn geboorte grond, geroepen werd. Geroepen werd naar een plaats, die uit de dommel van jaren wak ker geschrokken door oorlogsgeweld zich opmaakte voor een nieuwe snel le ontwikkeling, in een wereld die anders was dan in de tijd dat de nieuwe Deken priester gewijd werd. Waarheen dit allemaal zou gaan en nog gaat, wist geen mens en weet geen mens. De oude zekerheden vie len weg en de geslotenheid van eeu wen was verbroken. Op ieder ge bied van het leven kwamen en ko men nieuwe denkbeelden, nieuwe vormen. Als aalmoezenier en Pas toor elders, had hij de voorboden van dit alles reeds gemerkt, nu werd het zijn taak om mee te helpen al dat nieuwe ten goede te vormen voor de aan hem toevertrouwden, in dit betrekkelijk jonge dekenaat. Wie zijn gedachten laat gaan over de voorbije I2V2 jaar, die ziet dat er veel, veel veranderd is, op alle mo gelijke terrein. En het lijkt ons juist voor een geestelijk leider als een Deken dat deze veranderingen evenveel zorgen zijn. Zorgen, die er niet minder op geworden zijn nu ook de Kerk zelf in het jongste concilie de ramen open gegooid heeft om frisse lucht binnen te laten; het Vaticaanse Con cilie, dat zijn beurt weer een Ne derlands Pastoraal Concilie mogelijk maakt, waarin de gelovigen via ge spreksgroepen hun inbreng hebben. PASTORAAL CENTRUM Deken Loonen, meer gesloten als zijn voorganger, hoort men over de ze zorgen naar buiten uit weinig zeggen, hoewel vele dingen toch ook hem als mogen we zeggen oudere man en priester vreemd moeten voorkomen. Hij benadert dat nieu we echter positief en het schijnt voor hem een prikkel temeer te zijn om samen met anderen te pogen dat nieuwe en misschien vreemde te be grijpen, te verstaan en verstaanbaar te maken en/of ten goede te laten komen aan zijn parochianen Samen met anderen, want ook dit is zeker niet het minste facet van het te schetsen beeld. Niet als DE autoriteit van het dekenaat, maar als zielzorger met andere zielzor gers, als Christen met andere chris tenen gezamenlijk overleg te plegen, gezamenlijk te zoeken naar nieuwe lijnen, nieuwe vormen, nieuwe mo gelijkheden. Het Pastoraal Centrum in Venrays dekenaat is daar een goed voorbeeld van en het is alleen jammer dat zijn wens om hierin ook leken te betrekken tot heden niet vervuld is, want dan zou waar schijnlijk nog beter dan nu, aange toond kunnen worden, hoe de pries ter Loonen juist hier bewijst een herder te zijn, vol zorg en begrip voor de zijnen, van harte bereid uit het nieuwe dat te puren, wat goed is en dit verder door te geven, opdat ook anderen er van profiteren lam- nenTrouwens hoe zou hij het grote program in deze afgelopen ja ren hebben kunnen vervullen zonder medewerking van anderen, priesters en leken. Een medewerking die graag gegeven werd, omdat hij zelf tot medewerking bereid was GEEN ERE-AMBT Zo pastoor-deken al ooit een ere ambt geweest is, in deze tijd beslist niet. En zeker niet in Venray. De opsomming, die we hierboven nog onvolledig gaven, is daar een sprekend bewijs van. Wat weten we van de tijd, die dit allemaal gekost heeft bij de bestuderingen bij de voorbereiding. Wat weten we van andere initiatieven, die om wat voor reden dan ook, niet tot uitvoering konden komen. Ook zij hebben hun Zware zandwagens en een geel zandspoor zyn te zien op de Oir- loseweg. Een oud-vertrouwd bosje in een van die scherpe boch ten is verdwenen en in plaats van de dennen steken nu de kra nen van draglines de hemel in. Volgt men spoor en zandwagens, dan kom je over het spoor uiteindelijk terecht op de W'anssumse- weg, waar aannemersketen staan en men bulldozers hoort grom men in en op de bergen gele zand „Reef Oldenzaal", staat op de keet en de borden. En dat is de naam van het aannemingsbedrijf, dat op dracht heeft gekregen het zandbed aan te leggen van de verbinding van Deurneseweg met Wanssumseweg. Een zandbed dat de lieve som van 1.283.700,gaat kosten. 3200 METER liggen tussen het einde van de Deurneseweg en de scherpe hoek, die de Wanssumseweg achter Tran- cedron maakt. Deze 3200 meter moe ten overbrugd worden, letterlijk en figuurlijk. Want de nieuwe weg moet over het spoor, moet over de nieuwe Noord Zuid-verbinding, moet uiteindelijk nog over de Deur neseweg. Dat betekent dat in deze 3200 m liefst 3 viaducten moeten komen. Dat betekent ook dat de Oostrum- se Beek verlegd moet worden. Die komt nu uit de Lullse Pas, volgt een stukje de Oirloseweg, steekt voor het station de weg over, volgt de spoorbaan, steekt die weer over om dan via de Watermolen weer aan de weg naar Wanssum te ko men. Een hele lus dus door Oostrum heen, die men nu kort en bondig af snijdt, door de nieuwe tunnel onder het spoor door, langs deze nieuwe verbindingsweg, om via deze dan uiteindelijk weer in zijn oude bed ding terecht te komen. Ook die kar wei moet geklaard worden door dit aannemingsbedrijf, dat sinds kort met haar werkzaamheden is begon nen. 40.000 GROTE VRACHTWAGENS gele zand zijn nodig voor het zand bed, zo vertelt ons de heer Hoeks van dit aannemingsbedrijf. 280.000 m3 gele zand, zo is de berekening, is« nodig om deze weg met zijn op- en afritten voor de viaducten het ge wenste bed te geven. Een bed, dat op sommige plaatsen meer dan 80 meter breed is en meer dan 10 meter hoog. „Als er 7 m3 op iedere GMC vrachtwagen gaan, dan kunt U zelf becijferen dat we 40.000 vrachtwa gens nodig hebben Maar dan is men er nog niet. Wie gedacht zou hebben, dat we in Ven ray onderhand geen veen en turf meer hebben, moet eens gaan kijken aan de Oirloseweg, waar men bezig is met de nieuwe bedding van de Oostrumse Beek en met het zoeken van „vaste grond" voor het zandbed van de weg. De draglines zakken weg in de drassige weiden en wat zij met lange halen opscheppen is ven en turf, vieze blubber, volge zogen van water, dat zelfs een dag en nacht draaiend gemaal niet vol doende weg kan krijgen. Men heeft er hulp van andere pompen bij moe ten halen. Daar zijn ontwaterings kanalen gegraven moeten worden, om tenminste enigermate droge grond te krijgen, maar dat verhin dert niet dat zelfs de timmerlui met zwarte spetten op hun gezicht lopen van de rondspattende modder. Die „rotzooi", zoals een der werkers daar kort en krachtig die rommel noem de, wordt voorlopig nog opgeslagen op het terrein zelf, maar zal toch afgevoerd moeten worden. En men verwacht dat dit ook nog nog zo'n 100.000 m3 worden, zodat ook hier nog eens zo'n kleine 15.000 vracht wagens aan te pas zullen komen. BINNEN EEN HALF JAAR En dat allemaal binnen een half jaarWe zijn leken t.a.v. het vervoersprobleem, maar wie eens rondrijdt om deze op zich zeer spec taculaire werkzaamheden te bekij- tijd en zorgen gevraagd. Dit zijn dan nog veelal dingen, die algemene en/of groepsbelangen dienden, maar daarnaast zijn er de persoonlijke contacten. Van hoeveel menselijke nood en ellende wordt hij deelgenoot; welke andere menselij ke problemen moet hij helpen oplos senHet bliift verborgen achter de muren van een pastorie, die veel verbergt van het priesterwerk. De mensen van deze tijd zijn kri tisch ingesteld. Ook de priester krijgt de waardering niet alleen door het feit dat hij priester is, maar omdat hij in zijn priesterlijk ambt zijn man staat, zich waar moet maken We menen in deze onvolledige schets aangetoond te hebben dat De ken Loonen in de achter ons lig gende jaren zijn man gestaan heeft en zich waar gemaakt heeft. En on getwijfeld zal daarvan zondag a.s. de Eucharistieviering en de receptie getuigenis afleggen ken, die vraagt zich toch wel af, wat in deze hoek van de gemeente over zal blijven van de pas nieuw aan gelegde verkavelingen. Wegen, die ten ene male niet zijn ingesteld op een dergelijk zwaar en intensief ver voer en die nu al hier en daar de last niet kunnen dragen. Daarbij komt de vraag of men voldoende gele zand in deze contreien kan krijgen, zonder al te zware sporen achter te laten in het landschap We nemen gemakkelijk aan, dat ook dit probleem bekeken zal zijn voordat men aan deze reuze karwei begon, maar intussen draaien de draglines, rijden de wagens, met al le gevolgen van dien. De geruchten als zou spoedig verlof afkomen van Provinciale Waterstaat om het benodigde gele zand middels een zuig-installatie „ergens" vandaan te mogen halen, konden niet bevestigd worden, wel dat hierover overleg gaande is, waarbij ook nog de plaats waar zand gezogen zal moeten worden, worden vastgesteld. We kunnen slechts hopen dat dit overleg spoedig resultaat zal hebben, waardoor het transport en daar door de wegen enigermate ontlast worden en er verder het buiten kansje in zit een waterplas voor recreatieve doeleinden over te houden. PRACHT GEZICHT Terwijl men op de spoorlijn zelf bezig is de damwanden van de ge storte duiker onder het spoor weg te halen, heeft men vanaf de Wans sumseweg een pracht uitzicht op het begonnen werk. De zandwagens rij den af en aan en driftig snurkt de bulldozer om de ladingen gele zand uit een te krijgen, te verdelen en aan te drukken. Telkens opnieuw, telkens weer. Zwaar brommen de motoren van de zandwagens, die vreemde toeren moeten uithalen voordat het zand op de bestemde plaats is. Maar de gele baan, het wegbed groeit met iedere zandwa- gen. In de keet praten de opzichters over de duiker, die onder deze nieu we weg moet worden aangelegd om de Oostrumse Beek vrij baan te ge ven. Daar komen buizen in van liefst 3,5 meter doorsnee. En een op zichter komt melden dat er over het spoor een nieuwe pomp bijgeplaatst is, die nu hopelijk het zijne bij zal dragen om al dat water daar weg te krijgen. Er hangen tekeningen van wegprofielen en doorsneden. Er wordt overleg gepleegd over het be waren van zwarte grond, die later moet dienen om de zijkanten van de viaduct-opritten te bekleden, zodat die gele zand niet weg zal stuiven en de zaak wat beplant kan worden. We vragen of ze nadat deze karwei klaar is direct aan de weg zelf gaan beginnen„Dat moet U ons niet vragenzo is het be scheid, „dat is een kwestie van Prov. Waterstaat. We zijn nog maar goed en wel aan de gang en kunnen al leen maar hopen dat het weer zo meewerkt, dat we door kunnen blij ven gaan en binnen een half jaar inderdaad die karwei gerund heb- Uw keuze bepaalt de zendtijd van een omroeporganisatie. Waarom zoudt U dan de niet kiezen De Katholieke Radio- en Televisiegids mag er zijn: het best verzorgde programmablad met uitgebreide toelichtingen op binnen- en buitenlandse t.v.-programma's. Vraag een proefnummer aan bij K.R.O.-Agentschap Beatrixstraat 15 Venray V/H COOPMANS LANGSTRAAT TEL. 1281 ben. Maar dan ligt er een berg zand verwerkt, waarvan men geen notie heeft en al dat zand zal tot rust moeten komenEn daarnaast is dan nog de grote vraag of er geld voor beschikbaar is. Het klinkt wat teleurstellend, maar later buiten staan we in de koude wind naast een oude inwoner van Oostrum, die hier op zijn fiets eens naar toe gekomen is, om eens een kijkje te nemen naar wat men er toch allemaal uitspookt ,,'t Is toch watzei hij, „ze gaon evvel ok aoveral dur En inderdaad, met dit pas begon nen werk gaat men overal door heen, door beken en spoorlijnen, door turf en veen, over wegen en waterlossingen. Het is een nieuw be gin van een groot werk, dat we al weer gewoon vinden GOUDEN PRIESTERFEEST Medio juli zal Pater Antoon Op- hey van de orde der Lazaristen, thans als pastoor werkzaam in Ver dun Frankrijk, naar zijn geboorte dorp Oirlo terugkeren, om een groot se hulde in ontvangst te nemen ter gelegenheid van zijn gouden pries terfeest. Pater Ophey is pastoor van een van de armste parochies van Frankrijk en de parochianen zijn niet in staat om Pater Ophey op grootse wijze te huldigen. Er werd voor de huldiging in Oirlo bereids een comité gevormd. Onder overweldigende belangstel ling namen meer dan 30 ouderen zaterdagmiddag deel aan de zgn. paint-in in zaal Wilhelmina, op ini tiatief van de jeugdsociëteit SR 65. Wij zagen o.m. mevr. Custers ge assisteerd door burgemeester mr. Custers, mevr. Reusel, aalmoezenier Dings, de heren L. Laurensse, Fran ken, J. Colsen, Cor Janssen, Toon Kateman, Pater Latte, Batenburg, Cals, gemeentesecretaris Vorst, ka pitein Timmermans, Gussen Wie en verschillende anderen in deze paint een werkzaam aandeel leveren aan SR 65. Met kwast en penceel, met stift of potlood werd 3 uur gewerkt en reeds 's avonds werd een deel van de geschapen kunstwerken geveild. Het leek een echte schilderijen veiling, welke door de radheid van de heer P. Rippe aan elkaar werd gepraat. Zestien werken werden verkocht en de opbrengst (van 2,- tot 51.50) was voor een totaalbe drag van 333. Een veertigtal werken zal op na der aan te geven datum in de foyer van het cultureel centrum worden geveild om iedereen de kans te ge ven als steun aan de jeugdsociëteit SR 65. Geslaagd is déze eerste paint-in in Venray voor meer dan honderd procent.

Peel en Maas | 1967 | | pagina 13