spinazie a la crème lïleM-ttónkamti r tot Ook in Duitsland werkloosheid Slag in de Javazee HIJ blijft in SMAKT P'jls MARTENS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Camps Dit hebt u nog nóóit gegeten! BLAUPUNKT televisie komt van is nog altijd de moeite waard... Fa. DerKS-CaiIipS, OOStrUIÜ VRIJDAG 17 FEBRUARI 1967 No. 7 ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652 ar ADVERTENTIEPRIJS 12 ct p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Vunray 2.— PENDELAARS DE DUPE Het aantal pendelaars dat uit Duitsland nu met lege handen naar Nederland teruggestuurd wordt, bedraagt alleen al in het rayon van het Venrayse arbeidsbureau meer dan 140 mensen. Daaruit blykt dat ook by onze oosterburen het niet allemaal meer boter tje btf de boom is. Niet alleen in Nederland maakt men zich ongerust over de econo mische vooruitzichten. Ook in het buurland West-Duitsland kijkt men met zorg naar de symptomen, die duidelijk maken, dat de conjunctuur griep heeft en de patiënt een goede verzorging nodig heeft. Een van de duidelijkste aanwijzingen is het werklozencij f er WERKLOZEN Voor het eerst sinds jaren is het aantal arbeiders zonder werk in Duitsland groter dan het aantal open arbeidsplaatsen: 350 duizend tegen 300 duizend. Bovendien werden met Kerstmis 1966 driehonderdduizend Westduitse werknemers voor een verplichte vakantie naar huis ge stuurd. In talrijke bedrijven wordt wekelijks nog maar 26 tot 38 uren gewerkt. Voor vele werknemers be tekende dit een karige Kerstviering: een arbeider, die vroeger rond 650 mark per maand verdiende, ont vangt, nu hij nog maar 28 uren per week kan werken, niet meer dan ruim 400 mark. De Kerstgratificaties werden vorig jaar in vele bedrijven gehalveerd ten opzichte van 1965. VERKOPEN ACHTERUIT De grootwinkelbedrijven en de middenstand in de Bondsrepubliek hebben al ondervonden, dat de West- Duitser bezorgd is over de economi sche toestand. (Volgens een opinie onderzoek vreest meer dan zestig procent van de West-Duitsers voor een economische crisis). De verkopen zijn hard achteruit gegaan, waardoor de situatie nog slechter is gewor den. „De huisvrouw mist het geld van de premies en het overwerk, dat haar man vroeger thuis bracht. Wij kunnen dat goed merken", aldus de directeur van een groot Duits „Kaufhaus". Luxueuze etenswaren laat men liggen. De Duitser keert terug naar de simpele kost, aldus een onderzoek van het ministerie van economische zaken. Vleeswaren blijven in de winkels liggen, alleen brood wordt meer verkocht. Het is langzamerhand een bekend ver schijnsel, dat wanneer het pessimis me over de economie eenmaal de kop heeft opgestoken, het zich ra zendsnel verspreidt. In West-Duits land zijn het kennelijk de rijken ge weest, die het eerst de noodvlag he- sen. Dure, luxe artikelen worden, in tegenstelling met 1965 en begin 1966, vrijwel niet meer verkocht. De han delaren in juwelen en bont bemer ken, dat hun klanten de zuinigheid voorlopig tot hoogste ideaal hebben uitgeroepen. Vooral de durdere ar tikelen bontjassen van zevendui zend gulden, juwelen van tiendui zend en Perzische tapijten van twaalf- tot vijftienduizend gulden zijn onverkoopbaar. Opvallend was in december, dat onze Oosterburen bij het kopen van Kerstcadeaus In een aparte afdeling van onze moderne zaak vindt U vele modellen couverts en cassettes overzichtelijk opgesteld. Uit zo'n unieke kollektie is het fijn om te kiezen en de beste keuze te maken. GROTESTRAAT 16 - VENRAY vooral nuttige artikelen verlangen, zoals sokken en overhemden. Voor de txetielfabrikanten betekende dit echter nog geen oplossing voor hun probleem. Evenals hun Nederlandse collega's zitten zij met reusachtige voorraden. MINDER ORDERS De orderportefeuilles van de West duitse bedrijven belangrijke graadmeters voor de economische stand van zaken raken steeds le ger. In het laatste kwartaal van 1966 waren de nieuwe opdrachten aan de industrie 3,7 procent lager dan eind 1965. Er waren slechts een paar lichtpunten. De chemische in dustrie en de meubelfabrikanten konden op een toename van de be stellingen wijzen. Ook de exportor ders namen weer toe (met negen procent). De zware industrie ver toonde echter duidelijk de tekenen van de malaise in West-Duitslands economie. Scheepsbouw, metaalbe werking en machine-industrie zagen hun orders belangrijk teruglopen (de scheepsbouw zelfs met meer dan tachtig procent). OUDERE AUTO'S Bedroevender nog bleek de situa tie in West-Duitslands kernindustrie de autobranche. Bijna drie miljoen werknemers zijn in de Bondsrepu bliek afhankelijk van de auto (ar beiders in autofabrieken, garages, handelszaken, verzekeringen, ben zinestations, wegenbouw, enz.). De verkoop van nieuwe auto's is sterk gedaald. „De mensen, die in het ver leden twee jaren met een auto de den, laten er nu liever een ruil- motor inzetten dan dat zij tot de kostbare aankoop van een nieuwe auto overgaan", aldus de directeur van de Volks wagenfabriek. De klei nere autofabrieken zijn begonnen met het gedeetelijk stilleggen van de produktie. AFREMMEN INFLATIE Is het pessimisme van de West- Duitser gerechtvaardigd? De presi dent van de Westduitse „Bundes bank", dr. Blessing, meent van niet. Volgens hem is de situatie in West- Duitsland vergelijkbaar met die Nederland. Jarenlang zijn de om zetten sterk gestegen. De Droduktie nam zo sterk toe, dat West-Duits land honderdduizenden buitenlandse arbeidskrachten moest aantrekken. Maar de spanning, die deze sterke groei met zich bracht, sleepte ook de inflatie achter zich aan. Twee ja ren geleden begon de Westduitse re gering met maatregelen, die bedoeld waren als rem op de te sterke groei. De „Bundesbank" speelde een be langrijke rol door de geldsomloop te bemoeilijken (via een hoger discon to). „Deze maatregelen hebben hun nut bewezen. De inflatie is tot staan gebracht. De laatste maanden zijn de prijzen niet meer gestegen", al dus dr. Blessing. Begin van het jaar kreeg hij echter veel kritiek te ver werken toen hij bleef volhouden, dat het kunstmatig hoog gehouden disconto gehandhaafd moest blijven. Zijn kritici wezen er op, dat de Westduitse industrie dit jaar tien procent minder zal investeren. En van de investeringen hangt haar toekomstige groei af. Dr. Blessing is nu voor de kritiek gezwicht. Het disconto is in februari met een half procent verlaagd (tot 4Vs). „Het opendraaien van de geldkraan brengt geen complete oplossing voor de huidige malaise", zei de West- Duitse minister voor economische zaken, Höcherl. Hij voegde er aan toe: „Voor wat betreft de toekomst van de Duitse economie ben ik ech ter in het geheel niet pessimistisch. De West-Duitsers hopen weer op een nieuw „Wirtschaftswunder", maar zolang het aantal werklozen nog toeneemt en de lonen achteruit gaan, blijven zij zuinig kijken. 1 Kijk, wat de Iglo-koks deden. Zij hakten zorgvuldig spinazie. Die werd snel gaar gekookt. Intussen maakten zij een apart romig sausje met exquise Kruiden. Dat mengden zij door de spinazie. En toen proeven... verrassend I En kijk nu eens bij uw winkelier in de diep- vrieskast. Daar ligt die verbazend lekker» spinazie la crèmel Voor ul Tafelklaarl Alleen maar opwarmen. Niets toevoegenl Niets I Eet vandaag nog deze heerlijke Iglo- keuken-vondst Spinazie la crèmel Pak van 450 gram 1.45. Met proefbon 25 ct. reductie. Verkrijgbaar in: CuIJk, Venray, Helmond en omstreken. 27 FEBRUARI 1942 TITANENSTRIJD VAN KAREL DOORMAN EN ZIJN MANNEN 27 februari vond de slag in de Javazee plaats, een der droevigste gebeurtenissen uit onze maritieme geschiedenis. Het is de vraag of schout-bü-nacht Karei Doorman en de zynen prys zouden hebben gesteld op de hulde, die men hun een kwart eeuw later zou bren gen. Zü waren in de hitte van het ongelijke gevecht volkomen ge lukkig en niemand dacht aan zyn dood of aan een aftocht. Toch wisten deze dappere mannen, dat zü onder de Japanse opper macht zouden bezwyken. Onze vloot kreeg te weinig bescherming uit de lucht en was ook in andere opzichten onvoldoende uitge rust. Vóór de invasie van Nederland had men gedreigd, geroepen, gesmeekt om verbetering van de marine in Indië. Maar er was weinig of niets gebeurd. „IK VAL AAN, VOLG MIJ" Iedere matroos in Indië voelde zich bevoorrecht boven zijn landge noten in het vaderland. Hij keek om zich heen in een der schoonste stre ken van de wereld. Hij zag de eigen vlag in top van zijn schip, dat de Indonesische wateren doorkliefde alsof er een afscheidsparade plaats vond. Men convooieerde en boorde zo nu en dan een Japans schip in de grond. Een beslissend treffen met de Jappen had nog niet plaats gevonden. Een gedeelte van Indië was al veroverd. Tarakan en Palembang bijvoorbeeld waren verloren posten. Ons handjevol schepen zou bij een echt treffen volkomen kansloos zijn. Maar ondanks de oververmoeidheid aan boord van alle schepen na drie maanden onafgebroken zware oor- logsdienst was iedereen opgewekt, toen eind februari de grote dag was aangebroken. Het werd een dag van tragiek en ondergang. ONGELIJKE STRIJD Het verloop van de ongelijke strijd is bekend. Om vier uur kreeg ons vlaggeschip „De Ruyter" vele sche pen aan stuurboord in zicht. Onze befaamde kruiser was in gezelschap van de „Java" en de Britse „Exeter" de Amerikaanse „Houston" en de Australische „Perth". Bovendien hadden de geallieerden nog een ne- OUD-LEERLINGEN VER. MIDDELBARE LANDBOUW SCHOOL HORST Op vrijdag 17 februari a.s. zal de oud-leerlignen vereniging van de Middelbare Landbouwschool te Horst haar jaarlijkse oud-leerlin gen-avond organiseren. Deze avond begint om 18.30 uur met een gezamenlijke koffietafel. Om plm. 20.00 uur zal door de Z.E. Heer Aalmoezenier Dings een inlei ding worden gehouden met als on derwerp: „Enkele gedachten over Noord-Limburg nu en straks", waar na een discussie zal plaats vinden. Alvorens echter het woord aan de inleider wordt gegeven zullen er nog enkele belangrijke punten wor den behandeld zoals bestuursverkie zing enz. De avond wordt gehouden zoals gewoonlijk in zaal J. van Heyster te Horst. Het spreekt vanzelf dat alle oud-leerlignen en ook de huidige leerlingen van de genoemde school van harte welkom zijn. gental jagers. De vijand was sterk in de meerderheid en beschikte o.m. over zware kruisers en een groot aantal onderzeeërs, die als een be schermend gordijn om de vloot ope reerden en kwistig hun torpedo's af vuurden. Boven en onder de zee was de ge combineerde vloot praktisch onbe schermd en op het water voer een aantal bodems die grotendeels wa ren verouderd. De geallieerde vloot lag meteen al onder zwaar vuur van het Japanse geschut. Schout-bij-nacht Karei Doorman kon niets anders doen dan doorvaren om de tegenstanders bin nen bereiken van eigen kanonnen te brengen. Toch vloog eerst een Ja panse kruiser in brand, maar kort daarna kreeg de „Exeter" twee tref fers, zodat er vaart moest worden verminderd. Even later werd de „Kortenaer" in de grond geboord door een toroedo. Om ongeveer 6 uur 's avonds gaf Doorman als opperbevelhebber van de geallieerden vloten zijn beroem de bevel: „Ik val aan, volg mij!" De gehele avond duurde het felle gevecht met tussenpozen voort. Om streeks middernacht voltrok zich het onvermijdelijke lot over onze beide kruisers „De Ruyter" en „Ja va". Zij werden door een aantal tor pedo's getroffen en braken midden door. IN DE GOLVEN Admiraal Helfrich heeft later be schreven hoe onze jongens van de „Java" daar midden in de nacht spartelend in de oceaan, toch luid keels een driewerf hoera op onze koningin uitbrachten. Zij waren niet teleurgesteld. Hun ondergang was tragisch maar gezien de omstandig heden zeer eervol. De brug en de commandotoren van „De Ruyter" bleven het langst boven water. Een geweldige explo sie deed schout-bij-nacht Doorman met zijn schip in de golven verdwij nen. Het was metterdaad midder nacht geworden voor Indië, voor de geallieerden in het Verre Oosten, maar vooral voor Nederland. Luitenant ter zee jhr. van Heurne heeft onder meer deze strijd in de Javazee meegemaakt. Hij werd bij de ondergang van de „Kortenaer" in zee geslingerd. In zijn boek vertelt hij op treffende wijze hoe trots hij nog op onze schepen was, toen zij in het donker voorbij stoven terwijl hijzelf voor zijn leven vocht. Dat is de ware geest die alle mannen op de vloot op deze dramatische dag heeft bezield. CAPITULATIE Slechts de „Perth" en de „Hous ton" slaagden er in zich van de vij and los te maken en zetten koers naar Batavia, waar zij de volgende ochtend binnenliepen. Na brandstof te hebben ingenomen verlieten de Australische en Amerikaanse krui ser Batavia om te proberen door Straat Soenda te ontsnappen. Toevallig kwamen zij midden in de Japanse invasievloot terecht die troepen aan land zette in de Baai van Bantam aan de uiterste west punt van Java. Zij wreekten zich voordat zij ten onder gingen door twee transportschepen die troepen debarkeerden in de grond te boren. Onze marinestrijdkrachten waren dus vernietigd en Java was van drie kanten door de Jappen ingesloten. ONDOENLIJK Nadat het geallieerde opperbevel was ontbonden, stonden alle geal lieerde strijdkrachten onder Neder lands bevel. Generaal Ter Poorten voerde het bevel over 25.000 be roepssoldaten van het Nederlandse garnizoen. Hier werden aan toege voegd het Britse contingent onder Generaal-majoor Sitwell en een aantal Amerikaanse artilleristen. Aan deze kleine strijdmacht was de taak toebedeeld een eiland te verdedigen waarvan de noordkust 800 mijl lang was, met ontelbare stranden waar de vijand kon lan den. De Japanse convooien die uit het oosten en het westen kwamen, brachten vijf divisies aan land. Het einde bleek nabij. De achtste maart moest ons bewind capitule ren. De Japanse verovering van Ne derlands Oost-Indië was een feit. Wanneer je tegenwoordig iets moet schrüven over een heilige heb je het gevoel dat een jongen van een jaar of 20 moet hebben wanneer by luistert naar de pry- .zende woorden waarmee de moe der van het meisje dat hy toeval lig in de Carnavalsdagen ontmoet te, de kwaliteiten van haar doch ter aanpryst. Zo'n jongen gelooft natuurlük wel wat zo'n vrouw zegt maar de hele boutade van die moeder is niet in staat om ook maar een greintje echte liefde in hem wakker te slaan: „Het zal wel een goed meisje zyn maar zo zyn er zoveel". En hy kykt weer rustig naar andere meisjes en wacht tot de echte komt. Ik zou dus wel een hele boutade kunnen schrijven over Sint Jozef van Smakt, maar tien tegen een zoudt U reageren als die jongen. Sint Jozef is iemand die het niet moet hebben van reclame en prij zende woorden, zelfs niet al zouden dat woorden van Moeder de Kerk zijn. Je moet hem vinden. Op een goeie dajj heb je opeens door dat er zo maar één is. Hoe dat komt heeft me nog nooit iemand kunnen ver tellen. Ik heb het verschillende mensen gevraagd, die regelmatig naar Smakt komen. Hun antwoord komt steeds neer op hetzelfde: op een goeie dag heb ik hem leren ken nen en als je hem eenmaal kent blijf je naar hem toekomen. Mis schien is het de heilige van de me demenselijkheid zei me iemand, die er niet erg gelukkig mee was dat er zoveel en zo oppervlakkig gespro ken wordt over de medemenselijk heid. Weet je, zo ging hij verder, bij Sint Jozef heb je echt de ervaring dat iemand naar je luistert; dat hij tijd heeft; dat hij altijd thuis is en alle interesse heeft in jou. Naar zo iemand ga je eens graag terug. Een bezoekster uit Alkmaar ze kwam al 26 jaar, ieder jaar naar Smakt vroeg me een beetje on zeker: Hoe lang zou dat nog duren? Zou Sint Jozef ook niet moeten ver dwijnen bij al die vernieuwingen? - Ik heb maar geantwoord dat Sint Jozef altijd verdwijnt. Hij is typisch de man die od de achtergrond blijft Maar je kunt wel op hem aan! Als je hem nodig hebt is hij er weer. En wij hier in Smakt zorgen dat hij er kan blijven. Nu we een nieu we kerk gaan bouwen, doen we dat heel eenvoudig. Hij zal er zich thuis voelen. Ik denk dat dit zo de over wegingen zijn van de mensen die hem hier steeds weten te vinden. De route naar Smakt hoeft echt niet in de nieuwe Katechismus te staan, als zijn naam maar even wordt genoemd en dat gebeurt o~ de juiste plaats dan heeft men al de indruk te doen te hebben met een oude be kende. Dan wordt de herinnering weer fris en fleurig zoals het gazon rond het zestiende-eeuwse kapelletje in Smakt bij het begin van de len te. Dan wordt het weer een komen en gaan van heinde en verre: ja, ja: wij allemaal, de komenden en de gaanden; hij is de blijvende man in Smakt.

Peel en Maas | 1967 | | pagina 11