HUISVUIL Werkeloosheidsuitkering Boerenleenbank Politierechter WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Rijschool JAN JANSEN ia. MARTENS Laat Uw salaris door Uw werkgever storten op Uw VRIJDAG 6 JANUARI 1967 No. 1 ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG F PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 ei p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten V.nroy 2.—) De kerstboom begint, zoals men dat in Venray zegt, te „ruuzele" en zyn naalden te verliezen. En daarmede komt het afscheidsuur naderby. Nog enkele dagen, dan wordt htf afgetuigd en staat men voor het probleem, waarmede met dat onttakelde ding, dat veer tien dagen geleden nog een pracht kerstboom was, te blijven. De een stookt hem op, de ander verliest hem onderweg naar de puinplaats en nummer drie zet hem naast de vuilnisemmer in de hoop dat de mannen van de vuilnisophaaldienst voor de zoveel ste maal maar weer een oog dicht knijpen. Want een kerstboom is nu ten ene male geen huisvuil en de vuilnisop haaldienst hoeft hem dus beslist niet mee te nemen. Zitten wij in de knoei, wat te doen met onze afval, hoeveel te meer dan een gemeente als de onze, die iedere dag opnieuw geconfronteerd wordt met bergen huisvuil, met rommel en rotzooi, met afval en afbraak en maar te zorgen heeft dat de inwo ner der gemeente dat op de een of andere wijze legaal kwijt kan raken. Daar zorgt dan de vuilnisophaal dienst voor, die op gezette tijden de vuilnisemmers komt ledigen die ver der zorgt dat de grootste vuillakke- rij van de straten komt en die ten slotte ook nog kolken en zinkputten leeg maakt, al is dat feitelijk meer een „rioleringskwestie NOG NIET ZO LANG GELEDEN We kunnen het in onze tijd nog maar moeilijk voorstellen dat deze diensten er nog niet zo heel lang zijn. Dat de tijd nog niet zo lang voorbij is, dat iedereen maar moest zien hoe hij zijn afval kwijt raak te. In de twintiger jaren eerst is men hier begonnen met het ophalen van huisvuil. Ongeveer tegelijkertijd dat er riolering kwam. Een paard met wagen reed rond en daarop konden degenen, die aangesloten waren op de vuilnisdienst hun huis-afval kwijt, die dan naar het huidige in dustrie-terrein aan de Maasheseweg gebracht werd en daar tot een soort compost werd omgewerkt. Dat kon vrij goed, omdat het vuil toen wei nig blik, in het geheel geen plastic en betrekkelijk weinig scherven be vatte. De restanten waren over het algemeen goed verteerbaar en het verteringsproces werd nog bevor derd, doordat men er ook de inhoud van de huuskes en de putten op mocht gooien, voor zover men die niet gebruikte als bemesting van eigen tuin en land. GROEI BRENGT ZORGEN Intussen is ons goede Venray uit de kluiten gewassen en met Venray het huisvuil, dat in last en tal dwong tot andere maatregelen als vroeger. De oude vuilniswagen een fraai, maar lomp staaltje tim- mermanswerk was al voor de oorlog vervangen door een vracht wagen, waarover nog al wat inge zonden stuken kwamen. Want als het een beetje waaide, vloog de stof er even hard vanaf als hij er opge- smeten werd. De oude vuilnisbelt werd industrieterrein en een nieu we vuilnisbelt in Veltum ingericht. „Hier mijne heren hebben we de ruimte tot het jaar twee duizend en wie dan leeft, die dan zorgtzei de toenmalige wethouder van open bare zaken, toen hij onofficieel deze Veltumse belt openstelde voor Ven- rays huisvuilNu vindt men op de nieuwe kalenders van Gemeente werken de datum 1 juli dik onder streept, want dan is het afscheid ne men van Veltum. Die zit dan tot aan „zijn nek" vol Al die fraaie berekening van 15 20 jaren geleden zijn intussen al lang achterhaald en tonen daarmede wel aan hoe ook de bergen huis vuil zijn toegenomen in al die jaren. OVERAL VUILNIS Een sprekend bewijs daarvan is ook dat behalve in Veltum thans ook stortplaatsen zijn ingericht tussen Oostrum en Oirlo, op d'n Haag in Merselo en dat men zowel voor Ys- selsteyn als voor Castenray bii Ged. Setaten verlof heeft gevraagd om ook daar stortplaatsen in te richten. Dit is wel geen heel chique manier om het vuil kwijt te raken, maar er zijn weinig andere mogelijkheden. De composteringsbedrijven, zoals men in verschillende grote steden heeft ingericht om van het huisvuil compost te maken, blijken te duur. De landbouw haalt er zijn neus voor op. De verbrandingsmethode, die men weer elders volgt, is nog 'n duurdere aangelegenheid en zodoen de wordt men wel gedwongen tot deze open stortplaatsen, die soms alles behalve smakelijk aandoen. Deze stortplaatsen zijn er en moe ten komen ondanks het feit dat de vuilnisophaaldienst behalve in de kom ook twee keer per week in de kommen van de kerkdorpen het huisvuil op gaat halen. Tonnen afvalPer week slepen de vuilniswagens alleen al uit de Venrayse vuilnisemmers gemiddeld zo'n 350 m3 vuil naar de Veltumse vuilnisbelt. Men schat dat van andere zijde, van bedrijven, instellingen en par ticulieren per week ook nog eens zo'n kleine 400 m3 vuilnis op deze belt gestort wordt, terwijl de kol- kenzuiger er nog eens een kuub of tien bij doet en de stratenveger ook zo'n 70 - 80 m3 per week aan frites- zakjes, pakpapier, schillen en wat dies meer zij opgehaald van de straten daar netjes deponeert. Dat heeft tot gevolg dat in 1966 de vuil nisbelt in Veltum alleen per week 840 m3 huisvuil te verwerken kreeg ofwel dat deze belt in een jaar tijds bijna 44.000 m3 groter en dikker ge worden is. Daar verteert dan wel zowat een derde deel van (de broei hitte is er oorzaak van dat een groot gedeelte van de aanplant afsterft) maar dan blijft er nog altijd een 600 m3 liggen. En dat is wat jaren bij elkaar een hele hap. VENRAYS BROEK Men zit dan ook met smart te wachten op de nu eenmaal van Ged. Staten vereiste toestemming voor de nieuwe vuilnisbelt in het Venrays Broek, waar een terrein van 5 hec taren weer voor enige jaren soulaas zal geven. Voor enige jaren, want zoals het zich laat aanzien, wordt 't huisvuil met de dag meer en daar moet ruimte voor komen, evenals voor afvallen van fabrieken, instel lingen en bedrijven, die ook met het jaar groter worden. Ook een ruil verkaveling brengt veel rommel met zich. Men heeft dat kunnen mer ken bij de ruilverkaveling Lolle- beek, die de stortplaats van Oirlo dreigde vol te maken. En bij het Venrays Broek telt men al, wat dat betreft, op een flinke hap van de ruilverkaveling Merselo. De vraag is maar, wat Ged. Staten voor eisen zullen stellen. Mag men als navol ging van het Duitse voorbeeld, daar een berg van maken, dan kan er na tuurlijk nog heel wat op, maar mag zulks niet, dan is men over een jaar of 4, 5 al weer op zoek naar een nieuwe belt, die en dat mag ook wel eens gezegd worden ook al weer verder van de kom komt lig gen en dus ook weer meer risico's met zich brengt. MOEILIJK De gang naar de bestaande vuil nisbelt is voor vele mensen schijn baar moeilijk. Er zijn nu eenmaal dingen, die de vuilnisophaaldienst niet meeneemt en niet mee kan ne men en die men dus zelf ter be stemde plaatse moet brengen. On danks het feit dat men bijv. ook za terdags nog in Veltum op de belt te recht kan, is het voor iedereen dui delijk dat men in vele gevallen die moeite niet doet doch zijn afvallen hier of daar ergens laat vallen. Er is reeds eerder geschreven in dit blad dat we langzaam maar ze ker vervuilen en we geloven dat een verre vuilnisbelt dit euvel alleen maar zal verergeren. En blijft de vraag bestaan wat er gaat gebeuren als de 5 hektaren in Venrays Broek binnen afzienbare tijd ook weer vol zijn. De kosten van de vuilnisophaal dienst worden voor dit jaar geraamd op ruim anderhalve ton. Daar draaien de vuilniswagens van, daar werkt de veegmachine voor en de kolkenzuiger, maar daar werken ook de machines voor en de mensen op de belt zelf. Want men is er natuur lijk niet met het vuil maar op een hoop te stoten en het verder maar aan de natuur over te laten. Dat gaat rotten en stinken en het wordt een geliefde plaats voor ratten en De verdachte bleef hardnekkig ontkennen. „Zeg het nou maar eer lijk", adviseerde de officier. „Je zult er de doodstraf niet voor krij gen!" Maar de man draaide de pun ten van zijn snor op, zwaaide met breed gebaar en riep: „Ik kan toch niet bekennen wat ik niet gedaan heb! Ik mag toch zeker tegen de justitie niet liegen." „Je mag nooit liegen, dus ook niet tegen de justitie", vond de officier, „maar die kippen heb je gegapt, zo vast als een huis." „Edelachtbare, van drie kippen kan ik toch niet beter worden. Ik ben toch niet gek!" „Daar kan ik niet over oordelen." Toen kwamen de getuigen. Eerst de boer, die in totaal zes eierleg- sters was kwijt geraakt, in twee nachten drie, met een tussenruimte van een paar dagen. „Ze waren van mij", zei hij en „Natuurlijk niet", antwoordde hij op de bekende vraag of hij de verdachte recht of ver gunning had gegeven, die kippen 's nachts weg te halen. „Kenden de kippen elkaar, toen de in beslag genomen dieren in het hok werden gebracht!?" vroeg de rech ter. „Meneer, als ik zeg dat ze mekaar omhelsden overdrijf ik. Maar ze wa ren blij dat ze mekaar zagen, dat is zeker. Even later liepen ze ge woon weer door mekaar te schar relen. Dat waren mijn kippen, da's een ding dat zeker is." De verdachte bleef er bij, dat hij drie kippen al maanden in zijn be zit had. Maar toen werd een dunne dame naar voren geroepen. „Ik wou liever niet tegen hem getuigen, want ik ben zoveel als zijn kostjuffrouw", zei ze. De wet erkent dat evenwel niet als een band, die recht geeft op verschoning van de eed. Zodat ze even later enigszins hakkelend de formule afwerkte. Ze kon zich niet herinneren, of die kippen er al lang waren. En ze wist ook niet, of de man die nachten de deur uit was geweest. „Dan moet u maar eens luisteren", zei de rechter. Hij las de verklaring voor, die de juffrouw voor de poli tie had afgelegd: namelijk dat de kostganger die nachten op pad was geweest en dat ze niet precies wist, hoeveel kippen de man er op na hield. „Hebt u tegen de politie gelogen of niet?" „Ja, als het zo gesteld is „Dus de verdachte is die nachten weg geweest?" De hospita keek naar de verdach te, die dreigend terug keek. Toen keek ze naar de rechter, die nog dreigender terug keek. Toen knik te ze. Ja, hij was weg geweest. Dat was een zware dobber voor de kostganger. Hij liep een beetje rood aan achter zijn snor. Maar hij hield zich nog goed. „En toch heb ik het niet gedaan." Toen nam de rechter een tabaks pijp van de groene tafel. Zo'n door rokertje, met een windmolen en wat wolkjes er op. Met een touwtje en een zegeltje, want het was een in beslag genomen voorwerp. „Moet u die pijp eens zien", zei de rechter. „Hé, da's mijn pijp. Hoe komt die hier?" vroeg de verdachte. De rechter legde de oude pijp zorgvuldig weer neer, alsof het een kostbaar familiestuk was. „Die lag de volgende morgen in het kippen hok", vertelde hij bedaard. De verdachte wriemelde weer aan zijn snor. „En toch ben ik er niet geweest", zei hij, „ik leg toch m'n pijp niet op zo'n plek neer. Ik kijk wel uit!" Het bewijs werd geleverd geacht. Twee maanden kreeg hij, zonder af trek van voorarrest. ,Ik schei d'r uit met roken", zei de verdachte. Wie autorijden wil Ieren, moet het bij Jansen proberen. Tedderstraat 19 tel. 04780-1600 ander ongedierte. Zeker op de grote belt in Veltum wordt ernstig toe gezien dat van dit alles zo weinig mogelijk ongemak wordt ondervon den. Er wordt alles gedaan om de ratten de baas te blijven en de rom mel en de afval wordt zo mogelijk met een laag teeltaarde bedekt. Maar van de andere kant is het zo, dat nu Venray uit gaat breiden in de richting van Veltum en in de on middellijke omgeving van deze belt al een kampeerplaats en vakantie huisjes gebouwd worden, het zaak is, dat die belt daar verdwijnt. En dat alles is gepland op 1 juli a.s. Met alle haken en ogen, die daaraan vast zitten. HELAAS THANS ACTUEEL SINDS 1 JANUARI 1965 GUNSTIGER REGELING Het spook van de werkloosheid waart rond door Nederland en richt hier en daar nogal wat verwoestingen aan. Toen minister Veldkamp op 15 augustus 1964 de Tweede Kamer een wetsont werp aanbood, die een wijziging van de bestaande werkloosheids wet beoogde, zal hjj niet vermoed hebben dat twee jaren later reeds vele werknemers van de voorgestelde verbeteringen profi teerden. Ofschoon wij niet de bedoeling hebben paniek te zaaien en de huidige werkloosheid hopelijk als een tijdelijk verschijnsel mag worden beschouwd, heeft het wel zin eens uiteen te zetten op welke uitkering de werknemers recht hebben, wanneer zij buiten hun schuld plotseling werkeloos mochten worden. EERST 80 pet., NA HALF JAAR 75 pet. De wijziging van de oude werk- loosheidwet met ingang van 1 janu ari 1965 betrof drie zaken. Aller eerst werd de bestaande loongrens van 9700,afgeschaft. Tot die da tum gold deze z.g. weistandsgrens wel, waardoor de kring van verze kerden werd beperkt tot personen, die een loon genoten dat beneden dit bedrag lag. De minister meende terecht, dat het stellen van een der gelijke grens onredelijk was. Dat was al in 1958 gebleken toen ook werknemers, wier loon de in werk loosheidswet gestelde loongrens overschreed, door werkloosheid wer den getroffen. In het sprookje dat werknemers met hogere inkomens slechts een gering werkloosheidsri sico lopen, kon dus niet langer wor den geloofd. Bezien in het kader van de EEG is deze wijziging ook logisch, want in de EEG-landen kende behalve Nederland alleen west-Duitsland in de werkloosheidsverzekering een loongrens, die overigens alleen voor beambten gold en bovendien aan zienlijk hoger lag dan in ons land. Kortom, er was dus alle reden die loongrens af te schaffen en met in gang van 1 jan. 1965 is dat dan ook gebeurd. Deze lijn wordt trouwens ook ten aanzien van de andere sociale ar beidersverzekeringswetten gevolgd. Ook de arbeidsongeschiktheidsverze kering zal geen loongrens kennen. Enige uitzondering: de verplichte ziekenfondsverzekerign. EERSTE HALF JAAR Op welke uitkering heeft een werknemer nu recht, als hij onvrij willig werkloos wordt? Het ant woord is eenvoudig: hij heeft dan recht op 80 procent van het laatst genoten loon gedurende een termijn van 26 weken. In 1965 is namelijk de oorspronkelijke termijn van 21 weken tot 26 weken verlengd. Tot 1 januari 1965 was er diffe rentiatie in de uitkeringspercenta ges. Voor gehuwde mannen en kostwinners bedroeg ze reeds 80 pet. maar de ongehuwden kregen slechts 70 procent. Dit was een volslagen onredelijke discriminatie, die thans gelulddg niet meer bestaat. Om recht te hebben op werkloos heidsuitkering moet de werknemer in de periode van zes weken aan het intreden van zijn werkeloosheid on middellijk voorafgaande, op alle werkdagen heeft gewerkt. Tot 1965 was de minimale eis: 78 dagen in het voorafgaande jaar gewerkt heb ben. EN DAARNA? Nu kan men zich voorstellen, dat de werknemer na het verstrijken van die 26 weken nog steeds werk loos is. Krijgt men dan helemaal geen uitkering meer? Er is ook nog een werkloosheids voorziening. Na het verstrijken van de halfjaarlijkse termijn, waarin hij recht heeft op een uitkering krach tens de werkloosheidswet, valt de werkloze werknemer onder deze wet. De wet werkloosheidsvoorzie ning geeft aanspraak op een uitke ring ter hoogte van 75 pet. van het loon gedurende maximaal twee ja- NA 2 JAAR Zou de werknemer na die twee jaar nog werkloos zijn, dan kan hij een uitkering aanvragen ingevolge de rijksgroepsregeling voor werk loze werknemers. De uitkeringsduur van deze op grond van de Algemene Bijstandswet getroffen regeling is niet begrensd. Hoewel de werkloosheid een de primerende en soms demoraliseren de werking kan uitoefenen (ledig heid is nu eenmaal des duivels oor kussen) zijn de financiële gevolgen dus minder ernstig dan in vroegere jaren het geval was. Bij alle narig heid is dat tenminste een niet ge ringe troost. Op 14 JANUARI op naar het ALDEWIEVERBAL te Oirlo BEKENDMAKING Burgemeester en wethouders bren gen ter openbare kennis, dat het in verband met de uitvoering van ver- bouwingswerlczaamheden aan het pand Grotestraat 24b voor het tijd vak van 30 december 1966 t.m. 4 maart 1967 of zoveel langer of kor ter als de omstandigheden vereisen, vast te stellen een verbod stilstaan voor de oostzijde van de Grotestraat, voor wat betreft het gedeelte lopen de vanaf de scheiding tussen de panden Grotestraat 21 en 23 tot aan de scheiding tussen de panden Gro testraat 25 en 27. Venray, 30 december 1966 Burgemeester en wethouders voor noemd, M. A. H. van Dijck, loco-burgemeester. H. P. L. VORST, secretaris Voor alle reparaties Schoolstraat 30 Tel. 2389 ONGELUKKEN TIJDENS WEEKEND Ook het afgelopen weekend von den te Venray verschillende ver keersongevallen plaats. Op de kruising Langstraat LangewegGroenewoltsepad vond een botsing plaats tussen een per sonenauto bestuurd door de Maat schappelijk werkster M. te L. en de bromfietsberijder L. V. Beide voer tuigen werden beschadigd, persoon lijk letsel van betekenis vond niet plaats. Op de Leunseweg vond een botsing plaats tussen een Duitse vrachtauto bestuurd door M. K. uit Krefeld, welke toen hij een rechts van de weg geparkeerde auto wilde passeren in botsing kwam met een tegenligger, bestuurd door J. v. d. L. uit Someren. Ook hier bleef de scha de beperkt tot het materiële. Op de Merseloseweg kwam de personenauto bestuurd door H. v. K. in botsing met een stilstaand volks wagenbusje. Ook hier alleen mate riële schade. Op de Maasheseweg werd de bejaarde Venrayse wielrijder V. aan gereden door de personenauto be stuurd door S. uit Mierde. De wiel rijder werd tegen het wegdek ge smakt en werd met verwondingen aan gelaat en handen naar het zie kenhuis overgebracht. U kunt Uw salaris naar behoefte opne men tijdens zeer ruime openstellingsuren. Op de gezinsrekening worden U geen kosten in rekening gebracht. Zelfs de formulieren ontvangt U gratis. U kunt de bank van Uw tegoed alle betalingen laten verrichten. Regelmatig terugkomende betalingen kun nen automatisch worden gedaan. Als U de boerenleenbank kiest vindt U ook de mogelijkheid voor aantrekkelijk sparen (rente 314% tot 514%) en voor het afdoen van al Uw bank-, effecten- en assurantiezaken. de bank roor iederéén

Peel en Maas | 1967 | | pagina 5