BEEREN
products
wildstand in IQeniayó {acktqe&ied uitgedund
Dienst in Oosterse kerken indrukwekkend
Grieks-Orthodox
meer contact met
westerse kerken
Stropers in de Vredepeel
Modinettes
In deze t(jd van oecumenische toenadering van allen die zich
christenen noemen, moet men het betreuren dat de Grieks-ortho
doxe kerk nog zo weinig belangstelling ontmoet in deze contreien.
Men kan rustig zeggen dat deze oosterse christenen eeuwenlang
door het westen zelfs totaal vergeten zyn. De benaming Grieks
orthodox wordt overigens nogal aangevochten. Verschillende theo
logen spreken liever van „Oosterse kerken". Tot die oosterse ker
ken rekent men alle kerken van de Byzantijnse ritus. Dat zyn, in
groter verband gezien, alle kerken die behoren tot de patriarcha
ten van Constantinopel, Jerusalem, Alexandrië, Antiochië, de zelf
standige kerken van Griekenland, Cyprus en Sinaï, alsook de Rus-
sisch-Orthodoxe kerk. Maar aangezien de benaming Grieks-ortho
dox nog altijd vrij algemeen is, zullen we deze benaming aanhou
den.
MENTALITEITS VERSCHIL
MET HET WESTEN
De Grieks-Orthodoxe kerk geeft
als eerste indruk aan de onbevan
gen toeschouwer dat het geheel vrij
statistisch is. De ritus is bij de ere
dienst van enorm belang. De predi
king komt pas op de tweede plaats.
In het oosten beschouwt men de
eredienst als zodanig als de beste
prediking.
Het meer beschouwende karakter
van de Oosteuropese volkeren komt
in hun eredienst sterk naar voren.
Leggen kij in het westen de nadruk
op de morele en ethische zijde van
het christendom èn in een intellec
tueel verantwoorde geloofsleer, in de
orthodoxe kerk zoekt men meer
naar de mysteries van het geloof en
de kerkelijke tradities.
In de vrij sombere kerken dringt
het daglicht nauwelijks door. Het
inwendige is veelal in schemerdon
ker gehuld. Nochtans is het bijwo
nen van zo'n dienst beslist geen
sombere en droefgeestige bezigheid.
De pracht en praal bij de dienst,
de statige priesters en diaken, ge
huld in prachtige gewaden, hun vaak
zilverwite lange haren en baarden,
de kostbare boeken, de lampjes die
de ikonen beschijnen, de geheel ge
zongen liturgie, en dit alles verlicht
door flakkerende kaarsen, maken
het bijwonen van zo'n dienst tot een
ongekende belevenis.
TIJDLOOS TEKEN
De plaats van de priester in deze
kerk is anders dan we die bijvoor
beeld in de rooms-katholieke kerk
kennen. Hij staat meer tussen de
mensen in. Hij mag trouwen, maar
slechts eenmaal in zijn leven. En
voordat hij priester is gewijd. Daar
om bestaat er een Russisch gezeg-
de:^„Hij zorgt voor zijn eigendom
men als de pope voor zijn vrouw."
De ikoon behoort tot de belang
rijkste uitingen van deze kerk. In
de voorstelling wordt een symbool
gegeven van het geloofsleven, een
symbool, dat de Westeuropese mens
over het algemeen vreemd is. Dat
komt omdat wij de ikoon benaderen
als kunstvoorwerp; op de voorstel
ling dus esthetische regels toepas
sen. Dat is onjuist. De ikoon is een
voorstelling, die de gelovige wil her
inneren aan datgene tot wie en
waarvoor zij bidden. Dit gebed
moet door het zien van de voorstel
ling worden verdiept.
Evenmin mogen we de ikoon ver
gelijken met de middeleeuwse schil
deringen in onze kerken. Die waren
bedoeld om de ongeletterde leek het
bijbelverhaal in afbeeldingen bij te
brengen. De ikoon is een tijdloos te
ken naar de heilsmysteriën.
SCHISMA
De Oosterse volkeren onderschei
den zich in hun mentaliteit aanzien
lijk van de bewoners van de wes
telijke landen. Misschien dat wel
van het begin af aan deze tempera
menten tegenover elkaar hebben ge
staan. En dat dit, nog meer dan een
afwijkende mening inzake de dog
ma's, de werkelijke reden van de
afscheiding was?.
In juli 1054 werd de scheiding tus
sen oost en west (schima) een vol
dongen feit. Vanaf dat moment gaan
de Grieks-orthodoxe en rooms ka
tholieke kerk hun eigen weg, nadat
in de jaren daarvoor de tegenstel
ling tussen Rome en Constantinopel
zich steeds sterker hadden toege
spitst. Maar de Grieks-orthodoxe
kerk zou in de daaropvolgende eeu
wen veel meer bedreigd worden dan
de Roomse moederkerk. Wanneer in
de nacht van 28 op 29 mei 1943 de
Mohammedanen de laatste grote
stormloop op Constantinopel inzet
ten en de Turken tijdens de laatste
dienst de Hagia Sofia binnendrin
gen, is dat meer dan een verovering
van een vijandige hoofdstad. Het is
volgens de Mohammedanen een
symbool dat hun profeet meer zegen
geeft dan de Heer van de Christe
nen.
ONTMOETING MET PAUS
Vele eeuwen lang heeft er toen
een reusachtige strijd gewoed tus
sen de orthodxen en de Mohamme
danen. De Turkse overheersing ken
de tijden van verlicht depotisme, af
gewisseld met jaren van ellendige
overheersing.
In de vorige eeuw kende de
Grieks-orthodoxe kerk in Rusland
een grote opbloei. Daarentegen was
er op de Balkan een zware vervol
ging. De opstand van de Grieken
tegen de Turken (1831) bracht daar
in verandering. Griekenland werd
enkele jaren later een zelfstandige
staat.
In de jongste geschiedenis heeft
de Orthodoxe kerk in Rusland veel
terrein verloren, maar misschien dat
hierdoor toch een verdieping van
het geestelijk leven is gekomen. Een
verdieping die zich manifesteerde
door de aansluiting bij de Wereld
raad van Kerken in 1960.
Gelukkig is er ook weer een in
cidenteel kontakt tussen de oosterse
en westerse kerken. In dat verband
moet vooral de ontmoeting tussen
paus Paulus en patriarch Athenago-
ras van Constantinopel in Jeruzalem
(januari 1964) worden genoemd.
Jachtopzichter van Beers neemt geen blad voor zyn mond, als
we by hem op bezoek zijn in zijn woning daar in de bossen van
de Midden Peelweg. Het is zijn taak het wild, wat daar in dat
wijde jachtgebied van Vredepeel en vliegveld-omgeving leeft en
vliegt te beschermen en te behoeden. Maar als hij dan het stin
kend kadaver van een reebok net heeft moeten begraven, wiens
poten kapot geschoten waren, dan is zijn stemming allerminst
kerstmis-achtig. „Ze zijn er met de lichtbak achteraan geweest en
hebben maar geknaldIk heb ze wel gehoord van de week
Maar het aangeschoten wild dat verrekt hier of daar ergens, vol
met grove hagel. En nu kunnen we hem onder de grond stoppen."
Hij heeft er zo al meer onder de
grond moeten stoppen van dit rood
wild, dat jaren geleden helemaal
niet meer voorkwam in de jachtter
reinen rond Venray. Het is nog al
tijd zijn trots dat er nu wel reeën
en bokken in dit jachtrevier te vin
den zijn, voorzichtig behoed als een
kostbaar kleinood. Maar je zou geen
normaal mens zijn, als je niet de
pest in krijgt als je ze terug vindt
vol hagel, met de strikdraad rond
gebroken poten, ergens weggekro
pen om letterlijk en figuurlijk in
derdaad te verrekken
Op zijn kalender wijst hij aan
hoeveel er aangereden zijn door
auto's, die ondanks de borden „over
stekend wild" toch doorrazen. Als
het zo doorgaat sneuvelt er iedere
week een ree als slachtoffer van 't
verkeer. De meesten vindt men na
een paar dagen terug, dood en ver
weesd en niet meer voor consump
tie geschikt. En de rest? De rest ligt
achter bij de chauffeur in de auto,
als een vergoeding voor de schade
aan de wagen. Want zo'n botsingen,
die het wild met de dood bekoopt,
veroorzaken gewoonlijk nog al wat
schade aan de wagens. „Dat schijnt
nu eenmaal niet anders te kunnen"
is het nuchtere bescheid van de
jachtopziener, die zich wel giftig
kan maken over de stropers.
PER AUTO
Het ergerlijke is, dat er niet alleen
meer gestroopt wordt door beroeps
stropers die daarmee een boterham
trachten te verdienen en eigenlijk
wel met name bij de politie bekend
zijn zodat men ze in de gaten kan
houden, maar dat er ook veel ama
teurs in aktie zijn gekomen die deze
vorm van „jagen" bij wijze van tijd
verdrijf beoefenen. Zij komen per
auto, rijden wat rond tot ze wat wild
zien in hun koplampen, knallen het
neer, rapen het op en zijn foetsie.
En hebben ze maar half raak ge
schoten, dan vindt men later wel
het kadaver van 't aangeschoten
dier. Zij zoeken er niet naar, maar
zijn verder gereden op zoek naar 'n
nieuwe buit.
Je staat dan als jachtopziener
voor een hopeloze taak. Dat is een
gevecht, waar geen sport meer bij
is, zo je bij stropen van een sport
kun spreken. Maar ergens kan hij
nog een soort waardering opbrengen
voor de man met de lichtbak, die
veel riskeert voor wat konijnen en
hazen en die toch altijd nog een heel
sportiever tegenstander is voor een
jachtopziener, als de mannen in de
auto's, die maar knallen en nergens
naar kijken, als om gauw uit de
buurt te zijn.
STROPEN EEN SPORT?
Het woord is nu gevallen en na
tuurlijk grijpen we het aan. „Is stro
pen een sportResoluut knikt
jachtopziener van Beers neen. „Neen,
stropen is doodgewoon diefstal. Dief
stal van wild, dat van een ander is.
Je noemt het rollen van een porte-
monnaie toch ook geen sport, dat is
doodgewone en ordinaire diefstal
Je gaat toch bij een ander ook
geen probleem leeg halen, als je er
zelf geen hebtDat men vroeger
van armoede en om tenminste eens
zo nu en dan wat vlees te krijgen,
ging stropen, dat is dan misschien
wel verklaarbaar. Maar tegenwoor
dig is bij iedere poelier volop wild
verkrijgbaar en voor prijzen, dat je
werkelijk de risico's niet kunt lopen
om het te gaan stropen
Stropen is geen sport. Ook in an
dere opzichten niet. Wie het wild in
de stroppen heeft zien hangen en aan
de sporen het gespartel en gemartel
kan afmeten voordat het beest kre-
peerde, die hoeft bepaald geen lid
te zijn van de dierenbescherming
om toch een bepaalde ergernis bij
zich te voelen opkomen. „Wat koop
ik er nu voor, dat ik die reebok in
de grond heb moeten stoppen
Wie is daar nu voor een cent rijker
van geworden en wat een pracht
beest is er zo maar overhoop ge
schotenNoemt U dat sport
Als je de koe zo afslacht, stond heel
Nederland op zijn achterste benen,
want dat is villerij, maar die ree
bokslachting zou sport moeten he
tenKom nou.
MAGERTJES
Nu in de Kersttijd is het dubbel
oppassen geblazen. Want nu meer
dan ooit in het jaar willen de men
sen wel een stukje wild. Er zijn al
tijd mensen die daar wel even voor
zullen zorgen. Met lichtbak, met de
strop, met 't flambert of met een
wagen. En dat terwijl er toch al zo
weinig konijnen zijn, die voor drie
kwart het slachtoffer zijn geworden
van de myamethose
Ook met de hazen is het zwaar
„prut". Het natte en slechte weer
van de afgelopen zomer heeft veel
jonge hazen de leverbotziekte be
zorgd en dan rest hen geen lang
leven.
Ook met de patrijzen is het „hui
len". Er zijn tijden geweest dat in
het Vredepeel jachtrevier een dikke
500 patrijzen geteld werden. Nu
schat men hun aantal op zo'n dertig,
feitelijk al te weinig om opnieuw te
beginnen. Op het moment dat pacht-
opziener van Beers deze opsomming
geeft, strijken 5 patrijzen neer op de
akker achter zijn woning. En hij
roept zijn vrouw om te kijken, zo
zeldzaam vindt hij deze „troep".
Alleen de fazanten zijn „op peil",
maar dat komt omdat er van elders
veel jong goed „gepoot" is in dit
jachtrevier. En vossen24 heeft
de jachtopziener er dit jaar op zijn
lijstje staan. En dat betekent dat
Reintje 24 maal het leven moest la
ten
Maar die rover is niet voor con
sumptie te gebruiken. Wel wild
zwijn waarvan de jachtopziener dit
jaar voor het eerst de sporen ge
vonden heeft, maar dat hij nog niet
in levende lijve "ontmoet heeft. Met
de reeën zou dit dier een werkelijke
maar misschien gevaarlijke
aanwinst betekenen voor dit revier,
dat blijkens de balans niet zo heel
best dit natte jaar afsluit.
RECREATIE
Neen jachtopziener van Beers is
er niet bang voor dat de bossen rond
Merselo en de Vredepeel een recrea
tiebestemming krijgen. Reeds nu
kan hij op zonnige zondagen 50 en
meer families tellen, die de dag
doorbrengen aan de rand van de
Midden Peelweg en de bossen in die
buurtWaarom niet
De mensen die op een flat wonen
of in een stad, komen dan een com
pensatie halen voor wat ze thuis
missen. En dat is hen van harte ge
gund. Als men met meerderen is,
dan komt men heus niet tot stropen
of om te stropen
Wel moest, volgens hem, een rege
ling gevonden worden, dat mensen,
die gesnapt zijn met stropen, de toe
gang tot de bossen ontzegd kon wor
den. Maar dat brengt een hoop ad
ministratieve rompslomp mee, die
deze vurige wens onmogelijk maakt.
HELICOPTER
Als we op die natte regenmid
dag huiswaarts rijden, gaat de
jachtopziener weer het terrein in.
Met de Kerstdagen in zicht wordt
extra gepatrouilleerdWant al
mag 1966 nog niet ten einde zijn,
reeds nu is bekend dat het aantal
overtredingen in ons land over de
verstreken elf maanden weer ver-
dubeld zijn ten opzichte van geheel
1965.En al is dit volgens de ken
ners, in deze streken nog niet het
geval, wat niet is kan nog komen.
Is het toeval dat de post ons bij
thuiskomst een Duits jagerblad in
handen speelde, waar we mis
schien tot troost van deze jachtop
ziener het volgende lazen:
Het aantal stropers in Europa
neemt met het jaar toe. Niet alleen
grondbezitters en jachtopzieners
maken zich ongerust over de slach
tingen onder het wild, vooral tegen
de kerstdagen, maar ook de autori
teiten vervult het stijgend aantal
jachtmisdrijven met grote zorg.
In de Westduitse deelstaat Beieren
liep het aantal verbalen tegen ge
snapte overtreders op van 760 over
drie jaren tot 1787 in één jaar. Nog
veel hoger moet het getal zijn van
de niet achterhaalde gevallen.
GROOTHANDELAREN IN
GEWEIEN, BAARDEN EN
POTEN
Op de Zwabische hoogvlakte werd
kennelijk door amateurs een ware
slachting aangericht onder de daar
huizende gemzen. Ontelbare man
nelijke exemplaren werden er over
dag in dit berggebied gevonden,
waarvan de stoffelijke resten waren
ontdaan van gewei, baard en poten.
De dieren waren of geschoten of ge
strikt, doch hoe er ook werd gezocht,
van de daders kon men geen sporen
vinden.
Omdat het euvel uit vele plaatsen
werd gemeld en het om grote aan
tallen gemzen ging, werd de gehele
hoogvlakte door de politie met be
hulp van speurhonden uitgekamd.
Zonder succes. Tenslotte werd de
landstreek hermetisch afgesloten en
werden alle bos- en veldwachters
met leden van de grenswacht en de
politiecorpsen gemobiliseerd.
Het bevel ging uit dat de moorde
naars van de gemzen tot elke prijs
gevangen dienden te worden.
Op een schemerige avond bevon
den zich twee jachtopzieners met de
vechtlustige doch goed afgerichte
wolfshond van de laatste op pa
trouille in de bergen, toen zij om
streeks 6 uur n.m. een schot hoor
den vallen. Zij haastten zich in de
richting van het geluid.
Naderbij gekomen hoorden zij bo
ven hun hoofden regelmatig geronk
van een hefschroefvliegtuig waar zij
aanvankelijk weinig aandacht aan
besteedden. Maar plotseling werd de
omgeving in een fel licht gezet, af
komstig van een schijnwerper aan
de onderzijde van de helicopter. De
politiemannen stelden zich met hun
hond verdekt op tussen enkele rots
blokken en wachtten op de dingen
die komen gingen.
Laag scheerde het toestel over de
hoogvlakte, terwijl de inzittenden
met het zoeklicht het jachtterrein
afzochten. Weer viel een schot en
voor de ogen van de beide speurders
sneuvelde een gems.
GEVANGEN
Na dit schot bleef de wentelwiek
stil hangen boven de plek waar de
dode klipgeit zich bevond. Behoed
zaam klom een der klandestiene ja
gers via een neergelaten touwladder
naar beneden. Hij begaf zich naar
het cadaver met een dolkmes in de
hand.
Op dat moment sprong de jacht
opziener tevoorschijn uit zijn schuil
plaats. De stroper verzette zich,
doch de wolfshond maakte daar op
één commando een einde aan. De
terugweg naar de touwladder was
bovendien afgesneden.
Voor de overige inzittenden van
de heli de touwladder konden in
trekken of het roer durfden te wen
den, werd hen al gesommeerd op 't
plateau te landen. Bij weigering zou
van vuurwapens gebruik worden
gemaakt. De piloot achtte het toen
raadzaam het toestel maar aan de
WINSTGEVENDE HANDEL
De wilddieven bleken amper
meerderjarig. Het waren drie broers
uit een boerenfamilie in Wamberg,
die zich er op bleken te hebben toe
gelegd gebruiksvoorwerpen te ver
vaardigen zoals handvaten voor
messen en vorken, inktkokers e.d.
van hoorn en kwasten en pluimen
van de baarden der gestroopte die
ren. Kwasten x pluimen brengen in
Beieren veel geld op, omdat men
daar de originele jagershoeden en
Zwabische pijpen mee opsiert.
Tal van dergelijke souvenirs en
handvaten werden geleverd aan
handelaren in München, Wenen, Pa
rijs en Brussel.
Het hefschroefvliegtuig bleek toe
te behoren aan de eigenaar van een
reclamebureau in München, die zijn
toestel regelmatig aan de jongelui
had verhuurd omdat deze zeiden er
zieken en meedicamenten mee te
moeten vervoeren ten behoeve van
enkele ziekenhuizen in de deelstaat..,
grond te zetten en kwam met „der
Dritte im Bunde" tevoorschijn.
Internationaal bekend als* fabrikant van o.a.
LINDA LU bad-, strand- en nachtmode en sinds
kort ook damesbovenkleding vraagt i.v.m. uitbrei
ding van haar produktiemogelijkheden:
Wilt u meer weten over het aantrekkelijk werk in
onze ateliers, kom dan eens praten op ons bedrijf
Merseloseweg 15, Venray, of bel 04780-1948,
(speciaal voor Asten 04936-1967), voor een vrij
blijvend gesprek bij U thuis.
<rLÜij maken van deze gelegenheid gebruik, mede na
mens onze medewerkers, al onze vrienden en relaties,
een gezegend kerstfeest en een voorspoedig
1967 toe te wensen
TRICOTAGEFABRIEKEN v.h. FRANS BEEREN ZN N.V. WEERT-VENRAY