Kon. Harmonie „Euterpe" BILJARTEN HU Katechismus voor alle soorten meubelen en bekleden van uw woning L M. DERKS 00STRUM 1 kreeg nieuw instrumentarium INGEZONDEN Politierechter WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN VRIJDAG 7 OKTOBER 1966 No. 40 ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG F PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 2B POSTBUS I TEL 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 11 <1 p. mm. ABONNEMENTS- PRUS PER KWART AAI 1.75 (buiten V.nroy L— Zaterdagmiddag was in zaal Wil- helmina een select gezelschap bijeen om getuige te zijn van de overdracht van het nieuwe instrumentarium aan de leden van de Kon. Harmonie Euterpe. Naast burgemeester Ous ters was er o.m. de H.E.H. Deken, pastoor Pothof en wethouder van Dijck. In zijn welkomstwoord wees de president van de harmonie, de heer Laurensse, er op dat in mei het be stuur stond voor een ernstige be slissing. Het instrumentarium dat de leden tot dan toe gebruikte was verouderd en slecht en stond daar naast in hoge stemming. Wilde men Harmonie Euterpe hogerop brengen, dan was aanschaf van 'n nieuw in strumentarium hard nodig. Maar een zeer voorzichtige schatting toonde al direct aan, hiermede een bedrag gemoeid zou zijn van 25.000,(in tussen is dat ruim 30.000,ge worden). De kwestie was hoe men dit ko lossale bedrag bijeen zou kunnen brengen. Welnu, iedereen heeft er zijn schouders onder gezet en in goed drie maanden tijd zijn er 23.000,bijeen gebracht. Een be drag, dat duidelijk aantoont dat Venray wat over heeft voor zijn muziekgezelschap. Hij dankte na mens de Harmonie voor de gulle gaven en voor de spontane wijze waarop het geld bijeen gebracht is. 1.000,— In dit verband wees de heer Lau rensse er nog op dat heden ten dage een muziekgezelschap grote zorgen heeft. Gemiddeld moet per lid zo'n 1.000,geïnvesteerd worden aan uniform en instrument. Daarom zal steeds opnieuw een beroep gedaan moeten worden op bevolking en overheid. De vraag waarom men niet gewacht heeft tot het hele be drag bijeen gebracht was, loste hij op door de mededeling dat de rente van het overblijvend kapitaal min- Venray, 29 september 1966 Hedenavond ging ik kijken en luisteren naar het bekende muziek corps de Limburgse Jagers. Ik stond juist voor Luxor Theater, doch zag slechts donkere gestalten met witte putties of souspieds, met blinkende instrumenten en trommels. Het was een doodse beweging. Waarom was dit mooie gebouw, waarover zoveel geschreven was, niet behoorlijk verlicht met flood light, waarom waren er geen schijn werpers opgesteld, of waarom was aan de bewoners van de School straat en rondom het Hensenius- plein niet gevraagd hun woningen en zaken van beneden naar boven op alle etages hun licht te willen doen branden en de gordijnen open te houden of langs de kozijnen de oudewetse vetpotjes? Dit alles werd in 's-Hertogenbosch gedaan bij gelegenheid van het 750- jarig bestaan van de stad. De Flood light verlichting was aangebracht rondom de kathedraal St. Jan en was een geschenk aan de stad door een vooraanstaande en welbekende firma. Wat had dit alles niet kunnen bijdragen tot een mooie opluistering van dit grote gebeuren voor Ven ray en zijn bewoners. Een toeschouwster. der kost dan het onderhoud van de oude instrumenten. VOLKSCULTUUR De heer Adams, de leverancier van de nieuwe instrumenten, wees er op dat muziek beoefenen nog al tijd een gelukkige vorm van vrije tijdsbesteding is en een stuk volks cultuur, dat men niet genoeg kan waarderen. De Harmonie van Ven ray mag zich gelukkig prijzen zo in de gunst van het publiek te staan, terwijl Venrays publiek zich op zijn beurt gelukkig mag prijzen zo'n har monie te hebben. 30.000,aldus deze spreker, is een hoop geld, maar de gemeenschap heeft hier een ren dabele investering gedaan, die het culturele leven van plaats en streek een sterke injectie zal geven. Als blijk van waardering bood hij de heer Laurense een jachthoorn aan en de harmonie een gong. ALLE GOEDE DINGEN IN DRIEËN Burgemeester Custers wees er op dat Venrays Harmonie in betrekke lijk korte tijd drie dingen gedaan had. Nieuwe uniformen, een nieuwe dirigent en nu een nieuw instru mentarium. Hij kon alleen maar dankbaar zijn voor de manier waar op Venray hier achter zijn muziek gezelschap was gaan staan en wees op de verplichtingen, die zulks weer meebrengt voor de Harmonie zelf. Gezien echter het enthousiasme, waarmede gewerkt en gerepeteerd wordt zal aan dat laatste niets man keren. Hij vroeg zich af of de mensen, die hart en beurs voor de Harmo nie open hadden weten te krijgen, zich nu niet konden gaan inzetten voor de aktie: Maak de kuip vol. Ook daar is nog veel geld nodig ende bouw van het bad gaat binnenkort beginnen. Dan bood hij ieder lid van de harmonie zijn nieuw instrument aan een lange en soms ook zware ge schiedenis, omdat b.v. de bas ruim 30 kilo weegt. En al was het dan een beetje eng op het toneel, als slot van deze plechtigheid blies de Kon. Harmonie dan enkele marsen in de lage stem ming en op de nieuwe instrumenten en zelfs de gong werd al gebruikt. AANBESTEDING MEDISCH CENTRUM Op het psychiatrisch ziekenhuis St. Anna vond onder architectuur van het architectenbureau van Hal teren uit Den Bosch de aanbesteding plaats van een nieuw medisch cen trum voor rekening van de Zusters van Liefde. Er waren vier inschrijvers, het aannemersbedrijf Gebr. Janssen uit Venray, de fa. Winters uit Breda, J. P. A. Nelissen uit Venray en de fa. v. d. Linden uit St. Michiels-Gestel. Hoogste inschrijver was het aan nemersbedrijf v. d. Linden uit St. Michiels-Gestel voor een bedrag van 1.279.000,en laagste inschrijver het aannemersbedrijf Gebr. Janssen uit Venray voor een bedrag van 1.201.000,De rijksgoedkeuring wordt binnenkort verwacht, waarna met de bouw kan worden begonnen. KIND TEGEN AUTO EN ERNSTIG GEWOND Zondagmorgen stak plotseling het 4-jarig dochtertje van de fa. R. met haar step tussen twee geparkeerde auto's aan de Vlakwaterweg ter hoogte van de Vredeskerk de weg over, juist op het moment dat de luxe auto bestuurd door W. P. uit Venray kwam aanrijden. Deze be stuurder had de kleine niet gezien en kon derhalve niet voorkomen dat de kleine werd geschept. Naast de nodige schaafwonden en een beenbreuk bekwam de kleine nog inwendige kwetsuren. Het slachtoffertje werd overge bracht naar het ziekenhuis. 40 JAAR VERPLEGER Zaterdag herdacht de heer W. van Waayenburg de dag dat hij 40 jaar onafgebroken verbonden was aan huize Servatius. De naam Ngambo wekte herinne ringen aan woeste krijgsdansen in het oerwoud, met scherpe asse gaaien, geheimzinnige amuletten, tam-tams en gesudderde ontdek kingsreizigers. Maar de jongeman die de zaal van de politierechter binnenschuifelde nadat de deur waarder de naam had afgeroepen, leek er zo een uit dat liedje van „Tien kleine negertjes". Hij stak maar weinig boven de elleboog van de parketwacht uit en keek naar de mooie witte bef zoals een kanarie beleefd de poes goedemorgen toe denkt. Ngambo zou volgens eigen zeggen een zoon zijn van een Zambiaan die in het kille deel van Europa naar werk had gezocht, maar die door de politie inmiddels als een ongewenste vreemdeling over de grens was ge zet omdat hij niet in het bezit was van papieren. Ngambo kon daarom niet vertellen waar zijn vader was en wat hij deed en nog minder hoe oud hij was en waar zijn geboorte plaats lag. Voor de wet bestond hij eigenlijk helemaal niet, maar zijn aanwezigheid bewees dat zelfs niet erkende personen voor de rechter kunnen worden gedaagd. Eén ding wist Ngambo heel ze ker. Hij had een steen geworpen en die had het aangelaat van een ge goede Nederlandse burger met voor- èn achternaam, wettelijke woon- en verblijfplaats, geboortedatum en geboorteplaats en geldig paspoort, pijnlijk aangedaan. De tolk vertaalde moeizaam, dat het hier handelde om een burger die in zijn gegoede staat was ge raakt door het exploiteren van een pension. „Dat weet ik", interrumpeerde de rechter, „meneer geeft zelf als be roep op pensionhouder." Een vloeide een reeks onbegrijpe lijke klanken uit de mond van het Afrikaantje. De tolk vatte het samen met: „Pension voor buitenlandse ar beiders". De Zambiaan onderstreep te zulks met het gebaar van hoog opgetaste stapelbedden. De officier meende toen met ge baren duidelijk moeten maken dat stenen gooien op Nederlandse grond naar mensen als wij heel stout is. Maar de opgeheven wijsvinger vaii het begrip stout werd door Ngambo verstaan als geestenbezwering en de tolk had enige tijd nodig om de zaak weer recht te zetten. De advocaat pro-deo legde in zijn pleidooi uit, dat hier een vreemde ling terecht stond die de Nederlandse wet niet kende en bovendien tegen zijn zin naar dit land was getrans porteerd, ver van de warme Afri kaanse zon waar andere zeden en gebruiken heersten, vervolgens dat de getuige meer geld had gevraagd voor het onderdak dat deze jonge man van een ongeregeld inkomen kon afstaan en tenslotte, dat de pensionhouder hem met zijn weini ge spullen op straat schopte toen 'n Marokkaan met een betere betrek king en ruimere middelen meer voor de slaapplaats bleek te kunnen betalen. „Is het dan verwonderlijk', zo riep de raadsman uit, „dat een getergde en door iedereen, ja zelfs door zijn egien vader in de steek ge laten minderjarige jongen, die ge wend is lieden die het hem lastig maken eigenhandig af te weren, het eerste de beste kleine en vrij on schuldige projectiel opraapt wat hij maar bij de hand heeft en zijn ach tervolger tot staan tracht te bren gen opda't hem niet meer leed ge schiedde?" De publieke tribune luisterde ademloos toe. De rechter twijfelde wel aan de minderjarigheid van de beklaagde en ook vond hij ergens in de stukken dat deze al verscheidene jaren in ons land moest verblijven. „Maar er bestaat geen enkel pa pier over, geen enkel bewijs van zijn verblijf of zelfs maar van zijn bestaan!" wist de advocaat. „Ik lees dit in een verklaring van de heer Ngambo zelf, afgelegd in het Nederlands tegenover de vreem delingenpolitie, door hem zelf on dertekend." „En dan vraag ik mij in gemoede af, hoe u een volgens onze wet niet bestaand persoon, waarvan de iden titeit onvoldoende is vastgesteld en waarvan wij juridisch bezien niet weten of wij de rechte voor ons hebben, kunt veroordelen. Ook dit pareerde de rechter met een verwijzing naar de rechtsarti- kelen die inhouden dat. elkeen die op Nederlands grondgebied een strafbaar feit begaat, kan worden vervolgd, ook al kan zijn identiteit niet of nauwelijks worden vastge steld, mits er geen twijfel aan be staat dat de juiste persoon terecht staat. En daarover bestond vol- ,KROEGSPORT" IS ONVERDIENDE „IMAGE" VOORAL OP HET PLATTELAND WORDT DE KEU VEEL GEHANTEERD De winter staat voor de deur. We krijgen weer lange avonden, het weer zal killer worden en menigmaal zal de regen tegen de ruiten kletteren. In dit herfstige getü komt het biljartseizoen op gang. Ongeveer 17.500 Nederlanders beoefenen deze gezelligheids- sport in wedstrijdverband als lid van de Koninklijke Nederlandse Biljart Bond. Duizenden „leken" wagen zich eveneens aan het magische spel met de twee witte ballen en de ene rode kogel. En zelfs jongeren van 12 tot 17 jaar zullen naarstig pogen om op het matgroene laken zoveel mogelijk caramboles te scoren, want de jeugdafdeling van de KNBB doet van alles om deze prachtige sport bij de jeugd populair te maken. VOOR DE JEUGD WORDT VEEL GEDAAN In talloze Nederlandse café's, res taurants, sociëteiten en clubhuizen zal men deze winter het klotsen van de ballen weer kunnen horen. Het Centraal Bureau voor de Statistiek, die ons toch van alle sportaktivitei- ten zeer gedetailleerde gegevens kan verstrekken, weet zelfs bij be nadering niet hoeveel biljarts er in Nederland zijn. Alleen in de drie grote steden schat men het aantal biljarttafels al op zo'n 600 650, KERSTPAKKETTEN VOOR OVERZEESE BESTEMMINGEN Met het oog op een tijdige ver zending van z.g. Kerstpakketten zijn hieronder voor enige overzeese bestemmingen (hoofdzakelijk emi- gratielanden) de data opgegeven waarop deze pakketten bij recht streekse zeepostverzending uiterlijk ter post moeten zijn bezorgd, ten einde onvoorziene omstandighe den voorbehouden vóór Kerstmis te kunnen worden besteld: Australië 1 november Canada 11 november Indonesië 1 november Nederlandse Antillen (Aruba, Bo naire, Curacao, Saba, St. Eustasius, St. Maarten, Ned. gedeelte) 26 november Nieuw-Zeeland 12 oktober Rhodesië 11 november Suriname 11 november Ver. Staten v. Amerika 18 november Zuid-Afrika 11 november Omtrent de data van verzending met niet-rechtstreekse zeepostver bindingen kunnen, in verband met de tijd van verwerking in de tran- sitlanden, geen inlichtingen worden verstrekt. Voor alle reparaties fa. MARTENS Schoolstraat 30 gens de politierechter geen twij fel, omdat de verdachte eigenhandig het proces-verbaal waarin zijn daad en de getuigenverklaringen stonden omschreven, had ondertekend. En deze Ngambo had al gezegd dat hij Ngambo was. En de getuigen had den hem pertinent herkend. Ngambo zelf werd tijdens dit ju ridisch steekspel zichtbaar ongedul dig. Hij stond te hippen en zag er uit alsof hij elk ogenblik met een nieuwe steen of een inktpot zou gaan gooien. De advocaat stak zijn papieren in een kalfslederen actetas. Hij kon er verder geen tijd aan verspillen, want er wachtten nog andere zaken. Toen Ngambo dat zag, barstte hij plotse ling in tranen uit. De politierechter had het vonnis al op de tong, maar slikte het nog even in. Hij keek naar de officier die knikte en toen kwam het verlossende woord: schuldig aan het ten laste gelegde doch in ver band met onvoldoende kennis van de Nederlandse wetten zónder op legging van straf. Nu zag de pensionhouder er uit alsof hij een zware steen wilde wer pen. maar particuliere biljarts en niet geregistreerde modellen in clubhui zen e.d. zijn dan niet eens meege teld. Maar meer nog dan in de grote steden viert de biljarterij op het platteland hoogtij. Vooral beneden de Moerdijk vindt men welhaast geen café zonder een biljarttafel. Helaas zijn vele Limburgse en Bra bantse biljarters geen lid van de KNBB zonder dat zij hiervoor ove- rgiens een doorslaggevende reden hebben. Dat is bijzonder jammer, want als het tot een concentratie van krachten kon komen, dan zou het peil van onze biljartsport zeker nog meer omhoog gaan. ONTVANGSTCENTRA Helaas staat de biljartsport bij velen in een kwade reuk. Wie aan biljarten denkt, denkt ook aan ster ke drank. Men spreekt dikwijls over biljarten als over een kroegvermaak. En inderdaad, in sommige café's ziet u mannen, die met onzekere tred om de biljarttafel waggelen en zich zo volstoppen met bier of jenever, dat er niet veel caramboles meer gemaakt kunnen worden. Maar dat zijn de ware biljarters niet. Het zijn de vrije-tijdsspelers die jarenlang kunnen biljarten zonder dat hun prestaties zich in stijgende lijn be wegen. Eerzuchtige wedstrijdspelers, die met de keu iets willen bereiken, laven zich evenmin aan Bachus als welke andere sportbeoefenaar ook. De KNBB heeft trouwens de bil jartsport een andere „image" willen geven. Er zijn zogenaamde ont vangstcentra voor de jeugd gesticht, waar jongeren in een atmosfeer waar de dranklucht ontbreekt, de keu naar hartelust kunnen hante ren. Speciaal geïnstrueerde jeugdlei ders hebben er de leiding en vele gemeentebesturen hebben hun steun verleend aan dit lofwaardige stre ven. En gelooft u maar dat deze jongelui aan dit fascinerende spel plezier beleven! VERSCHILLENDE TAFELS Nu zullen zij die in een café met enig succes een effectvolle trekstoot lanceren, nog niet van zichzelf kun nen zeggen, dat zij echte wedstrijd biljarters zijn. De grote toernooien worden op z.g. matchtafels ge speeld (afmeting 2,845 x 1,4225 me ter, gemeten aan de binnenkant der banden). Maar de biljarters, die u in de meeste café's aantreft, zijn kleiner van afmeting (meestal 2,30 x 1,15 m.). En vele biljarters moeten zich behelpen met een huiskamer biljart, meestal 2 bij 1 meter. Nu behoeft de gemiddelde biljar ter zich ook niet te verbeelden, dat hij op de grote matchtafel veel zal klaarmaken. Er zijn uitstekende bil jarters, die het tot de hoofdklasse brengen en zelfs doorstoten naar de kader 38/2 - 57/2 afdelingen en dus op de kleine tafel (2.30 x 1.15 m) ware meesters zijn. Maar zelfs zij brengen het op de grote matchtafel niet ver. Slechts voor de allergroot sten is het spelen op deze tafel weg gelegd. Vele uren per dag besteden deze coryfeeën aan training want alleen dan zullen zij er in slagen zich moeilijke speltypen als het een- bandstoten en het kader 47/2 en 71/2 eigen te maken (om maar niet te spreken van 71/1). STIJGENDE PRESTATIES Het is met het biljarten al niet anders dan met het wedstrijdzwem- men, schaatsen, wielrennen en roeien. De prestaties worden steeds meer opgevoerd, oude records wor den gebroken. Wat bijvoorbeeld de Eindhovenaar Henk Scholte in de kaderspelen presteert, is ronduit verbluffend en zou enkele decennia geleden nog onmogelijk hebben ge bleken. En zijn provinciegenoot Tiny Wijnen is bijna even goed. Ook in ternationaal gezien behoort Scholte tot de allersterkste grootmeesters. Slechts de Fransman Jean Marty heeft hem hier tot dusverre over troffen, terwijl ook de befaamde Belg Ceulemans (superieur in het bandspelen) en de Spanjaard Galvez tot de geduchte concurrenten beho ren. Wat deze biljarters op het groe ne laken presteren (bijvoorbeeld een gemiddelde van meer dan 100 in het ankerkader 47/2) grenst aan het on gelooflijke. Op nationaal niveau bezitten wij echter ook enkele zeer bekwame spelers als Cees van Oosterhout, Henk de Kleine en Hans Vultink. Maar let u niet teveel op deze na men, als u voornemens bent deze winter te gaan biljarten. Want u zult in een wedstrijd tegen een van de „gewone jongens", die wedstrijd routine op de kleine tafel hebben opgedaan, al veel caramboles tekort komen. SPAREN (NOG) NIET AANTREKKELIJK Van alle kanten tracht de over heid ons duidelijk te maken dat er meer gespaard moet worden, niet alleen door die overheid zelf, maar vooral ook door ons allemaal. De ministers houden bovendien de be volking voor dat de loonsverhogin gen van volgend jaar binnen de per ken i&Wo) moeten blijven en dat er eigenlijk zeer dringend een spaar loon moet komen. Men wil dus dat een gedeelte van de loonsverhogin gen niet direkt wordt uitgekeerd. Er zijn vele opmerkingen te ma ken bij deze geluiden. Men kan zeg gen dat de regering veel te laat komt met te wijzen op het belang van sparen. Immers, men heeft een inflatie toegestaan, waardoor het sparen voor grote groepen van onze bevolking niet meer aantrekkelijk is. De geldontwaarding verloopt sneller dan de rente-uitkeringen kunnen bijhouden. Dan heeft de welvaart ons te pakken gekregen, waardoor zij eraan gewend zijn ge raakt luxe artikelen aan te schaf fen. Waarom zal men zijn geld op een bank zetten als het toch maar vervliegt, redeneren velen (terecht). Sparen is een van de belangrijk ste pijlers van een gezonde econo mie, maar de overheid zal de spaar ders meer vertrouwen moeten geven. Maandag verschijnt de lang verwachte katechismus voor volwassenen. Dit is ongetwij feld een belangrijk ogenblik. De belangstelling voor dit boekwerk is zeer groot. Bijne 200.000 bestellingen zijn al op gegeven. We zijn ervan over tuigd, dat de nieuwe kate chismus in een grote leemte voorziet en dat hij vooral veel van de gewraakte onzekerheid onder de katholieken kan wegnemen. Immers veel van die onze kerheid blijkt maar aan de buitenkant van ons godsdien stig leven te liggen. De kern blijft vrijwel onaangetast, ook al lijkt het soms anders. Men mag hopen dat de nieuwe katechismus veelvul dig bron zal zijn voor de zon dagse predikatie en dat hij het onmisbare kontakt zal leggen tussen de godsdienstbeleving thuis en het reeds lang ver nieuwde godsdienstonderricht op de scholen. Maar dan zal die nieuwe katechismus ook gelezen moeten worden en veel geraadpleegd, wanneer de vragen rijzen. BOEKHANDEL VAN DEN MUNCKHOF N.V. Grotestraat 28 - Venray telefoon 04780 - 1512 HEEFT ZE IN VOORRAAD! Ook stofferen van oude meubelen id. 04780-176i

Peel en Maas | 1966 | | pagina 15