Cultureel Centrum al- en opbouw Hoe de mensheid leerde zwemmen WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN De laatste loodjes gesloten Firma Martens Opening en ingebruikneming nieuw voetbalterrein SVV Venrays sport gaat zich inzetten voor Kon. Harmonie Manege kan worden gebouwd VRIJDAG 5 AUGUSTUS 1966 No. 31 ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS NUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GgOTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIKO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 et p. mm. ABONNEMENTS- PRUS PER KWARTAAI. 1.75 (buHm Vxrai 2^-) De heer Cattoir is een druk bezet man. Als directeur van Venrays Cultureel Centrum is hy op dit moment het manusje van alles, wiens enige zorg het is, dat de schouwburg op de laatste dag van september klaar zal zijn. Klaar met zijn programma's, klaar om de vele bezoekers uit Venray zelf maar ook de hoge gasten alom uit den lande te ontvangen. Als wij hem om nadere inlichtin gen willen vragen, staat hij midden in de grote zaal te confereren met aannemer Dinghs. De wandbekle- ding van de grote zaal is juist aan gekomen na de bouwvakvakantie en nu is het zaak, dat die zo gauw mo gelijk tegen de nu nog kale wanden komt. Dan kan Philips komen om de acoustiek te regelen, zodat zelfs ieder gefluisterd woord op het to neel nog duidelijk achter in de zaal hoorbaar is. Dat is een heel voor naam ding, maar er zijn zoveel voor name dingen, die nog gebeuren moe ten, voordat de nieuwe deuren wa genwijd open gaan om de gasten te ontvangen. Ondanks de drukte zien we kans de heer Cattoir nog enige vragen te stellen en krijgen prompt antwoord. RECLAME Een van de voorname dingen, die hij onderhanden heeft, is ook de re clame. Weliswaar hebben kranten al uitvoerig bericht over het program ma van het nieuwe centrum, maar desalniettemin heeft het bestuur ge meend om in een apart boekje alle wetenswaardigheden over dit nieu we centrum bij het publiek te moe ten brengen. Meer als 10.000 van de- ze programma-boekjes zijn de laat ste week verspreid over de gehele streek. Van Grubbenvorst tot en met Bergen, van Boxmeer tot en met Deurne is in ieder gezien het programmaboekje bezorgd, dat nog eens duidelijk het programma voor het komende seizoen van onze nieu we schouwburg geeft, maar daar naast ook terecht wijst op de func tie van dit centrum als gemeen schapshuis en op de nieuwe moge lijkheden, die de vestiging van de openbare leeszaal en bibliotheek in dit centrum gaat bieden. Onze eerste vraag aan de heer Cattoir is, of deze vorm van public relations (om dat deftige woord maar eens te gebruiken) al zichtbare resultaten heeft gehad. BEKENDHEID GEVEN Ons eerste doel, aldus de heer Cattoir, is het publiek bekend te maken met dit nieuwe centrum. En nog eens nadrukkelijk te stellen dat vooral de schouwburg niet iets is, dat alleen voor Venray bedoeld is. De rijksoverheid heeft juist alle steun bij de totstandkoming van de ze schouwburg gegeven, opdat de gehele streek hiervan zou profite ren. Met dat doel hebben we dus huis- aan-huis de mensen in de hele streek op de hoogte gesteld van het gereedkomen van dit gebouw, heb ben hen laten zien, wat er voor ruitmen in zijn en hebben hun een overzicht gegeven van wat de schouwburg in dit seizoen gaat bren gen. Dit heeft men nu alemaal bij elkaar en gezien de reacties heeft men dit op grote prijs gesteld. REACTIES Onze volgende vraag was natuur lijk, wat de directeur nu wel onder „reacties" verstond. De heer Cattoir wees op enkele brieven, die hij ont vangen had van verschillende men sen, die het bestuur dank zegden voor deze uitstekende informatie. En daarnaast wees hij trots op de hele stapel reserveringsbiljetten, die de post al had gebracht, voor de ver schillende cyclussen, die de schouw burg de toekomstige gasten gaat bieden. „Het aantal aanmeldingen", aldus de heer Cattoir, „is het beste bewijs, dat onze programma's aangeslagen zijn en dat men tevreden is over wat de schouwburg in het komende sei zoen te bieden heeftDat daarbij ook uit andere plaatsen dan Venray zelf, druk gebruik gemaakt wordt van de mogelijkheid tot reserveren is een gelukkig teken, dat men in derdaad deze schouwburg als een streekcentrum beschouwt. TEVREDEN? „Bent U tevredenwas onze misschien wat onbescheiden volgende vraag. „Een goed schouw- burg-direkteur is nooit tevreden", aldus het diplomatieke antwoord van de heer Cattoir. Maar uit het verdere gesprek bleek wel dat de eerste reacties hem toch wel deugd hebben gedaan. Geen mens, die een zinnig woord kon zeggen over de te verwachten belangstelling. Vrij al gemeen was men pesimistisch over het antwoord op de vraag of de be langstelling groot zou zijn. Voor dat pessimisme vindt de heer Cattoir geen enkele reden meer, nu de post dagelijks inschrijvingsbiljetten komt brengen voor de muziek-avonden, de toneelavonden of de zgn. cock tail-serie, die voor ieder wat brengt. Het blijkt duidelijk dat het pro gramma wat de schouwburg brengt tot in de verre omtrek van Venray is aangeslagen en dat men goede verwacthingen mag heben voor de toekomst. CONCURRENTIE „Hoe is de reactie geweest in ver schillende plaatsen, waar men een culturele kring of iets dergelijks heeft. Heeft men daar het gevoel op de een of andere wijze beconcur reerd te worden door Venray's schouwburg?" De heer Cattoir had verschillende kontakten ..gehad in deze plaatsen. Misschien dat een enkeling Venrays schouwburg inderdaad ziet als een concurrent voor hun eigen plaatse lijke culturele aktiviteiten, maar de meerderheid begroet toch deze nieu we en vooral grotere mogelijkheid voor aktieve cultuur-beoefening. In de plaatsen rond Venray is nergens zulk een outillage als in Venray en de mogelijkheden zijn een stuk gro ter. Iemand, die de situatie juist ziet en beoordeelt, zal alleen maar blij zijn, dat deze kansen er zijn. Ze zul len alleen maar stimulerend kunnen werken ook voor de culturele akti viteiten van andere plaatsen en dor pen, door meer mensen het aantrek kelijke van muziek, toneel, dans en voordracht te leren kennen. PRIJZEN „We hebben horen zegen, dat de prijzen voor de abonnementen-serie door sommige mensen als vrij hoog worden gekwalificeerd. Kunt U hierover iets zeggen?' De nieuwe direkteur wordt vrij fel als hij hierover praat. Op de eer ste plaats, aldus de heer Cattoir, zijn de prijzen, gezien wat er gebo den wordt, beslist niet hoog. Hij laat aan de hand van programma-over zichten van andere schouwburgen, met evenementen als die van Ven ray zien, dat de entree-prijzen en ook de abonnementsprijzen aan de lage kant zijn. Dat ze niet te hoog zijn, moge ook blijken uit het feit dat zelfs al speelt men voor ieder onderdeel met een volledig uitverkochte schouwburg, dan zal er alsnog geld bij moeten. Geld, dat de overheid juist voor dit doel beschikbaar stelt, maar wat toch ook wel aantoont, dat men be neden de kostprijs zit. Een verge lijking met vooroorlogse prijzen of met abonnementsprijs van het O. en O. heeft natuurlijk geen zin. O. en O. bracht niet met alle respect ove rigens voor wat deze vereniging lange jaren op cultureel gebied in Venray gedaan heeft wat de schouwburg brengt. En met voor oorlogse prijzen komt men nergens meer terecht, afgezien van de kwali teit, die op velerlei terrein heel wat hoger ligt. De heer Cattoir benadrukt nog maals dat de entree-prijzen in het bestuur van het Centrum een grote discussie hebben uitgelokt en dat men inderdaad „geknepen" heeft, wat men redelijkerwijze kon. TOEKOMSTVERWACHTINGEN Naar zijn verwachtingen voor de nabije toekomst gevraagd, is de heer Cattoir optimistisch. U ziet hoe prachtig de bekleding wordt van onze schouwburgzaalU ziet hoe men ook elders in het gebouw de laatste hand aan verschillende ka mers, zalen, keukens en kantoren gelegd wordt en hoe men met man en macht werkt om eind september de zaak in optima forma te hebben. Er moet nog veel gebeuren, maar er wordt hard gewerkt en we heb ben dus de beste verwachtingen. De beste verwachtingen hebben we ook van ons programma-boekje. Gezien de resultaten, die we hier door al in de afgelopen week moch ten boeken, mogen we rustig ver trouwen dat de belangstelling groot gaat worden. En dat is de beste waarborg dat het cultureel centrum inderdaad een centrum gaat worden, dat en voor Venray en voor de ge hele streek nieuwe en grote moge lijkheden opent. Een van de grootste raadsels uit de menselijke geschiedenis is de zwemkunst. Niet zo lang geleden dacht men, dat het heel eenvoudig in elkaar zat: alle viervoetige dieren kunnen zwemmen, al hebben de meeste er een broertje dood aan. Ze kunnen het ,van nature", zelfs het schaap, mits het juist geschoren is. Welnu, als je terug gaat in de ge schiedenis der mensheid dan vind je mensen die steeds dichter bij de „na tuur" komen te staan en dus steeds betere zwemmers. Of tenminste méér zwemmers. Het leek er veel op, dat deze theo rie steek hield. De oude germanen zwommen als dolfijnen. Het zwem men wordt in de Bijbel genoemd. De Arameeërs, de Assysiërs, de Perzen, de Sumeriërs en de Egyptenaren konden het óók. Ze hebben in hiëro glyfen, reliëfs e.a. materiaal hun zwemkunst vastgelegd, dus dat klopt wel. Maar er'zijn net zo goed hele volksstammen aan te wijzen die het vertikten om zich te water te be geven. En er zijn ethnologisch sterk verwante groepen waarvan de ene wél zwom en de andere absoluut niet. Dat is bijvoorbeeld het geval bij de Indianen. Als we er de Eski mo's ook bij rekenen, is het te be grijpen dat de laatste in hun barre woonoorden bij voorkeur niet in zwemvel rondliepen of dat men in de dorre prairie geen zwembad bouwde. Maar andere stammen in waterrijke streken hadden óók een hekel aan vocht, terwijl de Indianen van Vuurland onder alle omstandig heden zwommen als ratten. EEN WARNET VAN OORZAKEN Of een bepaalde volksstam zwom of niet hing af van een menigte oor zaken. Het klimaat speelde maar een bescheiden rol (de germanen zwom men en de romeinen vrijwel niet!). Haalde men voedsel (vis) of ge bruiksvoorwerpen (sponzen, schel pen) uit het water, dan zwom men meestal. Verder speelden allerlei godsdienstige en sociale oordelen en vooroordelen een rol. Dat hopen wij u te laten zien. Op de lagere school werd ons meegedeeld, dat de romeinen wel knappe jongens waren, maar slech te zwemmers. Daarom namen graag germaanse jongelui op in hun legers, want die konden het terdege en bij gebrek aan moerdijk- of oost- schelde brugen was dat belangrijk. Toch hebben de romeinen deugde lijke smoesjes gevonden om hun ge brek goed te praten. Ovidius vertelt, dat een romeins soldaat altijd een behoorlijke wa penrusting meesleepte, waarmee het moeilijk zwemmen was. En zonder die wapenrusting vijandelijk gebied betreden was zelfmoord. Voorts sleepte een romeinse legertros bijna altijd wagens, paarden, voedsel enz. met zich mee. Zonder deze had een overtocht over een stroom veelal weinig zin. Het zal wel waar zijn, maar Ve- getius bericht toch, dat men bij sommige legerkorpsen het zwemmen leren verplicht begon te stellen. Voor de rest waren de germaanse vrijwilligers nuttig; daarmee kon je alvast een bruggehoofd vormen in een gebied waar men geen prijs stelde op een romeinse bezetting. Ook voor een snelle achtervolging van een vijand die al aan het af deinzen was konden zwemmers wor den ingezet. WEL DE ARMEN Merkwaardig is, dat de onderste laag van de romeinse bevolking wél zwom, n.l. in de Tiber. Ovidius ver telt zelfs van zwemleerboeken in dichtmaat. Keizer Augustus leerde zijn kleinzoon persoonlijk zwemmen (Ingezonden mededeling) CULTUREEL CENTRUM Een prachtige brochure over het Culturele Centrum kwam tot stand, Veel heeft men ons in het komen de seizoen te bieden. Het is jammer dat wij (buiten onze schuld) geen gelegenheid kregen deze brochure mede mogelijk te maken. Met veel vreugde hebben wij ech ter mee kunnen werken aan de BOUW van het Cultureel Centrum. Dit ter kennisgeving van de bevol king van Venray en omstreken, daar men zich wellicht afvraagt wie het stucadoorwerk verzorgde. GEBR. DE BRUIJN Stucadoorsbedrij f Hoenderstraat 41 Venray om in geval van nood te kunnen ontsnappen langs een weg die voor „gewone" romeinen afgesloten was. Want een deftig romeins burger dook niet in de Tiber: hij begaf zich naar het badhuisom zich nog verder met loodhoudend water te laten vergiftigen, zoals onlangs is gebleken. Maar dat loodwater is een onderwerp op zichzelf. Wist u dat er woestijnwolken zijn, die nooit een rivier, meer of zee hebben gezien en waarbij toch goe de zwemmers voorkwamen? Dat zat als volgt in elkaar. Door het steeds verder dalende bodemwater moesten de woestijnputten steeds verder uit gediept worden. Dat deed men door middel van arme sloebers, die zich met emmer en touw in de put lieten zakken. Zij doken dan onder water en schepten net zo lang modder en lieten zich dan weer ophijsen enz. Dat komt nóg voor en daar sommi ge putten een middellijn van nau welijks een meter hebben, is dit toch wel een griezelig kermisstukje. De oude Grieken konden óók zwemmen en dat is geen wonder, want er is geen enkel land in Euro pa, Azië of Afrika dat zo'n lange kustlijn heeft als Griekenland. Men had beroepszwemmers. Dat waren de lieden die de sponzen opdoken die in de badhuizen gebruikt wer den. Men hield ook zwem- en duik- wedstrijden. Bekend is de duikwed- strijd van Hermione, dat is op het zuidoostelijk puntje van de Pelopon- HELDENDAAD Er wordt ook beweerd, dat zwem mers en duikers de doorslag hebben gegeven in de overwinning op de Perzen. Duikers sneden namelijk de ankertouwen der Perzen door, zodat een flink aantal schepen op drift ge raakte en niet meer voor anker kon gaan. Met name een zekere Skyllis en zijn aantrekkelijke dochter Hyd- na zouden dat gelapt hebben. Dat dit méér is dan een verhaaltje blijkt uit het feit, dat voor de zwemmer en zijn dochter in Delphi standbeel den zijn opgericht, maar dat van Hydna is later door Nero naar Ro me gesleept. Uit dit alles blijkt, dat de oude Grieken meesters in de zwemkunst waren. In verscheidene Oudgriekse gedichten wordt het zwemmen ge noemd, zoals in de Odyssee en in de Dionysiaka van Nonnos. Ook Pro- pertius en Artistoteles noemen het. De laatste schrijft over de gunstige invloed van zwemmen op de spijs vertering. Allerlei slagen (manieren van zwemmen) waren bekend en voor het duiken met het hoofd naar beneden was er een afzonderlijk werkwoord, n.l. delphinisein. De Grieken hebben ook het vraag stuk opgelost hoe een zwaarbepakte krijgsman tóch al zwemende een ri vier kon oversteken. Daarvoor ge bruikte men een opgeblazen leren zak, bijvoorbeeld een wijnzak. Dat kunstje was trouwens al bekend bij de oude Assyriërs, zoals uit reliëfs is gebleken. NIET NETJES Na de romeinse tijd ging in Euro pa het zwemmen snel achteruit. Wat was de oorzaak? De deftige ridder en zijn gevolg, de gezeten poorter, de handelaar, ambachtsman en mid denstander voelden zich al gauw t( deftig om zich te ontkleden en een duik te nemen. Sociale factoren dus? Vermoedelijk wel. De militairen be gonnen ook steeds minder te wegen. De Noormannen zwommen als rat ten, evenals bijvoorbeeld de water geuzen, maar dat alles werd van steeds minder betekenis. Aan het eind van de middel eeuwen is het zo ver gekomen, dat alleen ongure lieden en buitenmen sen op stille plaatsen nog zwemmen. Het is dan eigenlijk uit de maat schappij verdwenen. Er waren ook wel religieuze oorzaken. De belang stelling voor het menselijke lichaam was erg gedaald. Bovendien hadden de badhuizen van de oudheid en van de vroege middeleeuwen nogal eens tot onzedelijkheid geleid. En dus wierp men met het badwater ook het kind (de lichamelijke hygiëne) weg. Tenslotte waren er medische oor zaken of beter: pseudo-medische. Over het menselijke lichaam deden de onzinnigste theorieën opgeld. Wa ter heette al heel slecht: het koelde teveel af, maakte het bloed dik en veroorzaakte ontstekingen. Dat werd door de praktijk bevestigd, want u begrijpt, dat als er eens iemand van kouwelijke en achterlijke gilde het water viel en het overleefde, zich helemaal niet le_kker voelde! HET SCHANDAAL Eigenlijk kwam met de renais- Wegens vakantie vanaf 6 aug. tot 16 aug. Venray, Schoolstraat 30 Telefoon 2389 sance de belangstelling voor het menselijke lichaam terug. Ook trok men wel lering uit de meer dan jammerlijke verdrinkingsgevallen die uiteraard talrijk waren. Zelfs schippers en zeelieden konden niet zwemmen en in feite heeft dat tot onze tijd geduurd! Wie overboord viel was verloren, zo luidde de stel regel en als er geen zeer snelle hulp a.nwezig was klopte dat ook wel. In de 17e eeuw begint het te da gen. De beroemde dichter Roemer Visscher liet bij zijn prachtige huis bij zijn prachtige huis bij Den Haag een grote vijver aanleggen. Dat is niets bijzonders; fraaie waterpartijen waren er toen al in overvloed, voor al bij buitenplaatsen. Maar daarin zwemmen? Dat was ongehoord. Roemer Visscher lapte de klets praatjes van buren en barbieren (namaakdokters) aan zijn laars en liet zijn beide dochters Anna en Maria Teselschade in de vijver zwemmenop Oudgriekse ma nier, zonder badpak. Want dat moest nog uitgevonden worden. Het gaf 'n groot schandaal, maar zoals het al tijd gaat als men er zich niets van aantrekt, dat ebde vanzelf weer weg. Hij heeft zelfs enige navolging ge kregen. Niet veel, want de barbiers en chirurgen bleven waarschuwen tegen het hatelijke water. Zeewater was al bar ongezond. Wie daar in de buurt woonde deed 's avonds zijn vensters potdicht want de kwade dampen brachten koorts en allerlei andere ongerechtigheid. Dat in die tijd t.b.c. en andere ziekten vrij spel hadden, is duidelijk. DE ROMANTIEK Onze zwemkunst is in wezen een kind van de romantiek. Deze gees tesstroming die in de 18e eeuw op kwam en de 19e eeuw geheel be heerste, verheerlijke de natuur, het eenvoudige, landelijke, idyllische na- turleven. Men ontdekte de zwem kunst uit de oudheid en van de na tuurvolkeren. Heel voorzichtig stak men weer eens een grote teen in 't water. Waarachtig men ging er niet dood van! De ontwikkeling van het badkostuum is een verhaal op zich zelf, maar heel langzaam kwam het dan toch zover, dat iets werd ge maakt (en gedragen) dat tijdens het zwemmen niet hinderde. Een dichter als J. P. Heye met zijn ferme „Ode aan de zwemkunst" werd natuurlijk wel eerst voor on beschoft uitgekreten. De deftigheid zwom in de 19e eeuw bepaald nog niet! Daaraan zijn de misstanden in de badhuizen uiteraard niet vreemd. Er was heel wat voor nodig eer het niet onfatsoenlijk was om in bijzijn van anderen iets méér van je li chaam te laten zien dan op straat gebruikelijk was. Maar aan het eind van de vorige eeuw is er toch al leven in onze bad plaatsen en zijn er al enkele zwem baden, zelfs al overdekte. In de bad plaatsen zijn het, tot aan de eerste wereldoorlog, vooral rijke Duitsers die het zeebad popiair maken. Dat kwam doordat deze lieden in eigen land al een hele watertherapie had den ontwikkeld, die trouwens nóg bestaat. Zoals bekend mag een Duits gehucht onmiddellijk het woord „Bad" voor zijn naam zetten, zo dra er geneeskrachtig water is ge vonden. Dat is dan water met een bepaald gehalte aan mineralen. Voor allerlei ziekten heet dat heilzaam te zijn. Tegenwoordig weten we, dat zwemmen een zeer gunstige invloed heeft op de bloedsomloop, de spijs vertering, het weerstandvermogen enz. en dat zwemmen alle spiergroe pen tegelijk oefent. Ook is het een sport die geen stof of andere lucht verontreiniging veroorzaakt. Niette min heeft het toch tot na de tweede wereldoorlog geduurd voor het zwemmen werkelijk gemeengoed werd. Daaraan zijn het schoolzwem men en de jeugdzwemdiploma's van de Kon. Ned. Zwembond niet vreemd. Dat onze badplaatsen en onze bad pakken echter alleen op het zwem men gericht zouden zijn is een al te optimistische gedachte. Onze bet overgrootouders zouden het bester ven van schrik als ze er een glimp van zagen. Gelukkig zien ze het niet! A.S. ZONDAG 7 AUGUSTUS: Zondagmiddag wordt het nieuwe voetbalterrein van S.V.V. aan de Oostsingel officieel geopend en in- gebruik worden gesteld. Om half twee zal Kon. Harmonie Euterpe ter gelegenheid hiervan vanaf zaal Wilhelmina naar de Oostsingel trekken alwaar door dit korps zowel voor de wedstrijd als tijdens de rust een muzikale show zal worden gegeven. Om half drie speelt Venray 1 te gen PSV uit Eindhoven (selectie) waarin diverse A-kontraktspelers zijn opgesteld. Dit belooft een inte ressante wedstrijd te worden aan gezien de Eindhovense gasten hier van geen feestwedstrijd, maar een behoorlijke oefenwedstrijd willen maken. Voordat de wedstrijd begint zal het nieuwe voetbalveld officieel worden geopend. Om 2 uur zal n.l. de officiële openingsceremonie wor den verricht door de beschermheer van S.V.V., de heer L. Laurensse. De aftrap van de wedstrijd zal waarschijnlijk worden verricht door Burgemeester mr. Custers. Dit nieuwe veld is in de plaats gekomen van het vroegere hoofd- veld, waarop thans de voorberei dingen worden gemaakt voor de bouw van een nieuwe sporthal voor Huize Servatius. BLIKSEMAKTIE WORDT MUZIKAAL ONDERSTEUND Op een vergadering van de sport raad werd het idee gelanceerd om de Koninklijke Harmonie „Euterpe" steun te geven bij haar aktie voor het nieuwe instrumentenfonds. Staande deze vergadering gaven zich reeds 7 sportverenigingen op om ieder 8 kollektanten in te zetten voor een bliksemaktie om gelden bijeen te brengen voor dit fonds. De rest van de andere sportverenigin gen zullen zich bij deze aktie aan sluiten. De aktie wordt gehouden in het weekend van 19 tot 21 augustus a.s. en wordt door muzikanten van deze harmonie ondersteund. Venrays sportverenigingen willen op deze manier iets terug doen voor de muziekvereniging, die altijd klaar staat voor de gemeenschap en voor de sportverenigingen. De kollektan ten zullen overal aankloppen. Venray-kom is in vieren verdeeld en men wil de aktie in 3 uur beëin digen. De sportverenigingen staan volledig achter deze aktie. Van de zijde van het bestuur van de koninklijke harmonie „Euterpe" is m enten zeerste erkentelijk, dat juist uit de sport deze aktie geboren is, waardoor de financiële zorgen van deze harmonie wat zullen wor den verlicht. De aktie mag echter NIET worden gezien als een vervanging van de jaarlijkse rondgang, maar is uitslui tend bedoeld dat Venrays sportmen sen iets terug willen doen aan de muzikanten, die altijd belangeloos voor de gemeenschap klaar staan. De rijksgoedkeuring is verleend voor de bouw van manege en stal len aan de Beekweg op de terreinen van de heer Burgman. Daarmede zijn ruiters en amazo nes uit de nood geholpen omdat de manege aan de Maasheseweg (Wis- masn) niet meer gebruikt kan wor den. Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschoold en iS£B ongeschoold !j Aanmelden dagelijks - f-TyAiook na werktijd - aan 7 y I de tabriek, bij de portie- éL W NV. IN ALFA VENRAY

Peel en Maas | 1966 | | pagina 1