M. DERKS-CAMPS VERGIFTIGING Boerenleenbank Overpeinzingen Aspergetelers hadden een goed seizoen.... SOLEX POELS Politierechter MARTENS e.d. door nieuwsgierigheid van kinderen I 50.- f 75.» televisie komt van Meubelen rechtstreeks van fabrieks toonkamers Complete woninginrichting, vlugge, vakkundige afwerking Alle soorten vloerbedekking o.a.: Tapiflex, Heugafelt, Tredford, Marmoleum enz. enz. Oostrum-Venray Tel. 04780-1762 VRIJDAG 29 JULI 1966 No. 30 ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG IE PEEL EN MAAS E ^KveSn;H?fK WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN KSfA?3JWJT5 VOORAL TWEEJARIGEN WORDEN BEDREIGD Kleine kinderen hebben de ge woonte alles in hun mond te steken, of het nu eetbaar is of niet. De „motieven" zijn veelzijdig. Al gaat het om spel, nieuwsgierigheid, snoepzucht of eenvoudig om na-ape rij, de gevolgen zijn vaak gevaarlijk genoeg; want ondanks alle waar schuwingen worden in vele gezin nen nog steeds medicamenten, gif tige stoffen, zuren e.d. gevonden, die niet achter slot en grendel liggen. Uit statistische onderzoekingen is gebleken, dat kinderen in het twee de en derde levensjaar het meest bedreigd worden door vergiftiging van deze aard. Zo wijzen Ameri kaanse statistieken over de leef tijdsverdeling van de vergiftigingen uit, dat van kinderen van de leef tijdsgroep van twee tot drie jaar er 35,3 pet. bij ongevallen betrokken is; bij de leeftijdsgroep van 3 tot 4 jaar bedraagt het aantal kinderen 21,7 pet. bij de leeftijdsgroep van 4 tot 5 jaar 11,5 pet. De bijzondere bedreiging van twee- en driejarigen hangt samen met het feit, dat op deze leeftijd de nieuwsgierigheid ontwaakt. De kin deren krijgen belangstelling voor kasten en schuifladen en gaan erin snuffelen en de inhoud onderzoeken. OPEN EN BLOOT De directeur van het pharmaco- logisch instituut van de universiteit in Göttingen, professor doktor Lud- wig Lendle, wiens werkzaamheden door de Deutsche Forschungsgemein- schaft worden bevorderd, heeft er in een zeer instructief bericht op ge wezen, dat meer da de helft van de vergiftigingen op kinderleeftijd wordt veroorzaakt door medicijnen die open en bloot op planken en in kasten staan. Vooral voor het kleine kind be staat gevaar, o.a. omdat bij hem het vermogen van de lever om een te gengif te produceren nog betrekke lijk gering ii? en de stofwisseling zeer gevoelig reageert op een der gelijke belasting. Dit veroorzaakt daarom tamelijk vlug situaties. Naast medicijnen spelen de vol gende substanties een bijzonder ge vaarlijke rol als oorzaken van ver giftigingen bij kinderen: reinigings- en bleekmiddelen, middelen ter be strijding van schadelijke insecten, lak, kleuren- en oplosmiddelen, middelen ter bescherming van plan ten, cosmetica en desinfecterende middelen. De grote gevoeligheid voor gif, juist van het kleine kind, heeft nog andere gevolgen. Zo reageert het sterk op krampgiffen, zoals bijvoor beeld cardiasol of kampfer. Verder worden celbeschadigende stoffen zeer slecht verdragen, omdat op de ze leeftijd de snelle groei ertoe bij draagt, dat de celverdeling en de stofwisseling zeer intensief verlopen. HEFTIGE REAKTIE Dat moet automatisch een heftige reaktie op celbeschadigende sub stanties van velerlei aard ten ge volge hebben. Verder is de zoge naamde extra-bedreiging van het kleine kind bij vergiftiging ook een gevaar. In zulke gevallen reageert het namelijk veel vlugger dan gro tere kinderen of volwassenen met storing van de ademhaling. Tenslotte is zijn bloedvatlabiliteit een bedreigende factor en zo komt het, dat kleinere kinderen maar al te gemakkelijk aan een vergiftiging bezwijken, die volwassenen zouden hebben doorstaan. Daarom behoorden ouders en vooral huisvrouwen er onvoorwaar delijk aan te denken en ervoor te zorgen, dat gevaarlijke substanties voor de kinderen in geen geval be reikbaar mogen zijn. Een zeer vaak onderschat vergif tigingsgevaar doet zich voor, wan neer in de woning sigaretten of si garen voor kleine kinderen „voor het grijpen" liggen. Men moet er namelijk rekening mee houden, dat volwassenen bij het roken door het kind worden gadegeslagen en de kleine dan probeert de hem onbe grijpelijke handeling na te doen. Maar al te gemakkelijk wordt daar bij tabak gegeten, en dat kan de zwaarste gevolgen hebben. Nicotine is zoals bekend een zwaar vergif, waarvoor kinderen bijzonder gevoelig zijn. Betrekke lijk geringe nicotinehoeveelheden kunnen daarom in zulke gevallen al zware schade aanrichten (krampen, verlammingsverschijnselen, even tueel dood door ademstilstand). MELK ALS HULPMIDDEL Ook petroleum moest voor kinde ren onbereikbaar zijn, want men moet beslist met de mogelijkheid rekening houden, dat ze er ondanks de hoogst onaangename smaak en reuk van drinken. Dat is gevaarlijk, het kan soms zelfs dodelijke vergif tiging ten gevolge hebben. Op een schrijftafel die voor de kleinen toe gankelijk is, behoren geen copieer- stiften te liggen. Weliswaar zijn de gebruikte kleurstoffen niet erg gif tig, maar het is al meermalen voor gekomen, dat kinderen zich bij het spelen met de punten van zulke stif ten in hun huid prikten. Dat kan tot ernstige beschadigingen van het ge raakte weefsel leiden en operatief ingrijpen noodzakelijk maken. Als eerste hulp bij vergiftigingen wordt altijd het gebruik van melk aanbevolen. Lendle en Steyffart hebben er onlangs op gewezen, dat het bij deze mening om een „her innering" aan het oude medicijn gaat. Vroeger werden de verschil lende soorten melk (vrouwenmelk, merriemelk, kameelmelk enz.) voor het behandelen van talloze ziekten zoals vergiftiging, gebruikt. GERINGE INWERKING Inderdaad wordt het effect van melk tegen giffen heel erg over schat. De mening dat de melk zou stremmen in de maag en het op genomen vergif door de stolsels zou absorberen is volstrekt twijfelachtig. Feitelijk kan zo'n remming van de gifopname door melk slechts in ge ringe mate plaats hebben, omdat de eiwitdeeltjes ten gevolge van de werking van gisten zeer snel opge lost word, zodat daardoor het gif weer vrijkomt. Bovendien hebben ongeveer dezelfde onderzoekingen aangetoond, dat de melk de maag zeer snel weer verlaat. Haar inwer king op gifstoffen kan dus slechts gering zijn. Ongetwijfeld daarente gen, is ze nuttig om dadelijk te ge bruiken tegen de plaatselijke be grensde slijmhuidbeschadigingen door bijtende stoffen, omdat zij door melkwit worden afgezwakt. Ook de toepassing van lauw-war- me melk kan doelmatig zijn om het kind snel te laten braken wanneer het een gif heeft ingenomen. Maar dat is niet meer dan een tijdelijke hulpmaatregel in bepaalde vergifti- gingsgevallen. Veel effectiever is het gebruik van kool, die tenminste een deel van de schadelijke stof kan op zuigen. voor uw oude fiets of voor huren van een safeloket ter opberging van waardevolle zaken de htm k voor iedereen voor uw oude brommer bij aankoop van 'n nieuwe Solex Service Station Grotestraat Telefoon 1553 „Ha, ha", lachte de lange magere man in het ruitjespak vals. „Daar heb je 'm nou, die uitgekauwde spekbokking!" „U bent nog niet aan de beurt om iets te zeggen", zei de rechter. „Maar u kunt al wel een bonnetje lö-ijgen wegens belediging", voegde de offi cier daar aan toe. Indien ooit in de wereldgeschiede nis een mens op een bokking heeft geleken, dan was het de persoon, die vervolgens voor de groene tafel trad. Hij glom vettig, zweeg en keek vissig naar de bedrijvig schrijvende griffier. „Hebt u deze man met een schoen geslagen?" vroeg de rech ter. „Ik weet nergens van, meneer de edelachtbare", zei de bokking zal vend en met trillende adamsappel tegen de griffier. „U kunt gerust tegen mij spreken", maande de rech ter, „meneer daar zal alles wel se cuur opschrijven." „Ja zzzeker edelachtbare rechter", zei de bokking weer tegen de grif fier. „Kunt u niet naar deze kant spreken?" vroeg de rechter ver stoord. „Ha, ha, hij is zo scheel, dat-ie met z'n linkeroog in z'n rechter- broekzak kijkt", lachte de lange ma gere weer. „U hebt hier te zwijgen als u niets gevraagd wordt. En an ders wacht u maar zo lang op de gang", zei de rechter streng. De lan ge bleef stil. „Nou zziet u izz, wat voor 'n loe der hij izz", sprak de vissige, weer tegen de griffier. „Houdt Uw mond", zei de rechter met kracht, „ander*, zal de behandeling worden voortge zet buiten uw tegenwoordigheid!" „Dan gaan ik met verztek in be roep!", dreigde de bokking, die nu minder vissig begon te worden, naar de griffier. „Stilte!!" klonk het, en de rechter sloeg een stukje van het hout uit de hamer. De eiken tafels van de raad hebben op die manier al menige „buts" gekregen. Toen kwam de lange magere met het ruitjespak aan de buurt. „Hij", wees hij in de richting van de ver dachte, „moet altijd van zijn vrouw de ramen lappen. En dan loenst hij altijd bij ons naar binnen, net zo-as hij naar die meneer de schrijver zit te staren. Dat werkt toch zeker op een mens z'n zenuwen, meneer de, rechter.. Dat zou uwes toch ook niet kennen 'hebben!" „Bepaalt u zich tot uw onder werp", verzocht de rechter. „Heeft hij u met die schoen geslagen, ja of neen." „Natuurlijk, natuurlijk, ha, ha", lachte de lange al weer. „Hij had z'n schoenen buiten staan, want daar mag-t-ie niet meer binnen van z'n vrouw. Eigenlijk is die vrouw al straf genoeg, meneer de edelachtba re. Je hoeft 'm d'r geeneens een boete bij te geven. Mot je zo'n colo radokever zien staan daar!" En te gelijk wees hij op een enigszins paars aanlopend vrouwspersoon, dat in een houding als een keulse pot de publieke tribune voor een groot deel in beslag nam. „Kom d'r maar is hier, broek met botten, dan zal ik je op je magere tronieVerder kwam ze niet, want de parketwacht ontruimde de tribunie door de keul se pot naar de gang te transporte ren. „Heeft hij u met een schoen ge slagen of niet?" herhaalde de rech ter weer. „Dat zal ik u nu is haar fijn uitleggen", antwoordde de getui ge. „Dat vraag ik niet. Heeft hij u een klap met een schoen gegeven of niet?" riep de rechter, die aan het eind van zijn geduld kwam. Maar helemaal mocht hij zijn geduld niet verliezen, want zonder deze getuige geen bewijs. „Jazeker, nou, zo'n bult, ha, ha", lachte de lange weer, terwijl hij zijn beide vuisten op zijn hoofd drukte om aan te tonen, hoe opzettelijk en gewelddadig de ramenzemende vis sige hem wel met die schoen had geraakt. „U schijnt 't nogal leuk te vinden", merkte de officier misprijzend op. „Hij izz gek", verduidelijkte de bok king rustig in de richting van de griffier. De rechter hield zich, alsof hij niets hoorde. „U hoort, wat de ge tuige zegt", zei hij. „Ik wou, daddu die kop had gezien", luidde het ver bazingwekkende antwoord, ,,'t Wazz net de Wesuwius." „Dus u erkent nu, dat u de ge tuige hebt geslagen?" concludeerde de rechter. „Nou en ov, 't izz alleen niet hard genoeg gegaan", vond de bokkingman. „Maar waarom hebt u dat dan straks niet bekend?" „Toen ztond mijn vrouw toch op de tribune?!" antwoordde de verdachte veront waardigd, voor het eerst de rechter aankijkend toen hij een oogje ach terom wilde wagen. Een maand voorwaardelijk kreeg hij, en veertig gulden boete. „Zal lastig ramen zemen wezen in de ba jes, met al die ijzers d'r voor, ha, ha", meende het ruitjespak, toen ze broederlijk samen het zaaltje uit gingen. VERKEERDE OPLOSSING De Bossche arts die plotseling is gaan staken omdat hij het hele ver dere jaar zou moeten werken om de belastingaanslagen over '64 en '66 te kunnen voldoen, zal deze en gene versterken in de overtuiging dat de fiscus een schier demonische in stantie is, maar voor anderen stelt hij zich in vreemd daglicht. Het enige ongemak dat „zelfstan digen" hebben boven belastingplich tigen in loondienst is dat zij het be lastinggeld op een gegeven moment baar op tafel moeten leggen, en dat het niet goeddeels op hun salaris in gehouden wordt. Voor het overige werken alle fis cale regelingen voor iedereen gelijk met dien verstande dat wie meer verdient meer betaalt. Het opzien barende gebaar van de stakende huisarts is een aanwijzing dat hij iemand nodig heeft om zijn finan ciële toestand in het reine te hou den. Men kan de in moeilijkheden ge raakte medicus slechts raden het werk te hervatten omdat hij zijn emotionele reaktie alle narigheid op anderen afreageert. i MIN 75 MILJOEN De Nederlandse Spoorwegen zit ten aan de grond en zullen daar anders dan de KLM krachtens hun roeping moeten blijven. Dat is niet zo erg. Voor de reiziger is het een troost is te weten dat de N.S. op zijn toch al dure kaartjes nog idem zoveel moet toeleggen. En vervol gens is verlies een goede zaak in zo verre winst het in de publieke opi nie niet meer doet. ENGELAND EEN LES VOOR NEDERLAND De overbesteding, die in Engeland bijna tot de rampzalige devaluatie van het pond heeft geleid, is voor Nederland een belangrijke aanwij zing. Ook hier is een overbesteding aan de gang, die blijkens allerlei onpartijdige en internationale rap porten tot een catastrofe kan lei den. Gelukkig hebben regering en par lement wel ingezien dat er drastisch moet worden ingegrepen. Er staan reeds een aantal bezuinigingsmaat regelen op het program. Maar deze zijn niet genoeg en zullen gepaard moeten gaan met een drastische verhoging van de belastingen. Ook zit wel in het verschiet dat de voor genomen en beloofde verlaging niet kan doorgaan, omdat men al te veel geld heeft uitgegeven. Wij zullen ons er allen aan moe ten wennen even hard te blijven werken en voorlopig een punt te zetten achter steeds meer verdienen. Er moet nu een periode van rust komen, willen we een situatie als in Engeland heerst, voorkomen. De aspergeteelt in Limburg heeft een gouden seizoen achter de rug. De aanvoer op de Coöp. Venlose Veiling bedroeg dit jaar rond 7 mil joen kg met een waarde van circa 17 miljoen gulden. De middelprijs per kg bedroeg ongeveer 2.43. In 1965 was de aanvoer op dezelfde veiling 5.7 miljoen kg met een waar de van 15,7 miljoen guldens, ter wijl de middelprijs 2,75 per kg be droeg. Op de veiling in Roermond werd in 1966 rond 1,5 miljoen kg ge veild ter waarde van 3,7 miljoen gulden. In totaal werd 8,5 miljoen kg geoogst met een geldswaarde van 20,7 miljoen gulden. De beteelde oppervlakte onge veer 40000 ha blijft de laatste ja ren vrijwel constant. De uitbreiding wordt sterk beïnvloed door het aan bod van oogstpersoneel, terwijl gron den waar asperges zijn geteeld ge durende jaren niet meer geschikt zijn voor de aanleg van een nieuwe teelt. Oude teeltgebieden zien daar door de aspergeteelt voor hun be drijven verloren gaan. Dit geldt vooral voor Grubbenvorst en Lot- tum. Hier staat tegenover, dat de teelt in Midden Limburg en in de gemeente Deurne in omvang toe neemt, zo verklaarde de heer F. M. Stappers van het Rijkstuinbouwcon- sulentschap te Roermond. Ten aanzien van het oogstperso neel was de situatie in 1966 iets gunstiger dan in voorgaande jaren. In het begin van het seizoen was de kwaliteit van het geoogste pro- dukt goed en de prijs zeer hoog. Voor de eerste asperges werd toen 3 tot 4 gulden per kg betaald. In juni werd het te warm, waardoor het niet mogelijk was eerste kwali teit te oogsten. Dit kwam tot uiting in de prijs, die daalde tot 1.50 2,per kg. In de toekomst wordt getracht de kg-opbrengst in ha op te voeren. Hiertoe wordt op de proeftuin van Noord-Limburg te Venlo in samen werking met het Proefstation voor de vollegrondsgroenteteelt te Alk maar, door ir. Franken onderzoe- kings- en selectiewerk verricht. Bin nen afzienbare tijd hoopt men de beschikking te hebben over manne lijke verervende planten, waardoor de teler in staat wordt gesteld uit sluitend mannelijke planten uit te zetten. Hierdoor stijgt de opbrengst per ha met 15%. Verder scheppen selectie- en kruisingswerk de mo gelijkheid in de toekomst te kunnen beschikken over hoog produktieve rassen. Opbrengsten van 7.0000 8.000 kg per ha zijn niet denkbeel dig. Verder is in 1964 op de proeftuin te Horst een proef genomen met het LAND EN TUINBOUW NATTE ZOMERS, KOUDE WINTERS Een oud gezegde luidt: na een natte zomer volgt een koude winter. De vorige zomer was nat en ook dit seizoen heeft overvloedig water op het land gebracht. Zelfs de voor jaarsbemesting kwam erdoor in het gedrang. Voor het grasland beteken de dit, dat de eerste snede veelal achterbleef in groei. De zomerbe- mesting moet dit weer goed maken. Gemaaide percelen hebben dan ook nu, naast de gebruikelijke stik stof, zeker extra kali nodig. Want met de oogst van hooi en kuilgras en door de vele regens zal flink wat aan de grond onttrokken zijn. En een kaali-arme zode is kwetsbaar in de winter. Zou deze winter namelijk strenge vorst brengen, dan loopt een kali- arme zode een sterk vergrote kans op uitwinteren. Een nadeel,, dat pas in het volgend voorjaar voelbaar wordt, maar dat door een flinke gift van tenminste 200 kg Kalizout 40 pet. per hectare, nu nog goed kan worden voorkomen. In de zomer moet men het hout verzamelen voor de winter, luidt 'n ander oud gezegde. Voor de gras landverzorging geldt dit evenzo. forceren van asperges. Hiertoe wer den plastic leidingen ingegraven bij de voet van de plant. Deze leidingen werden gevoed met water uit een verwarmingsketel, die op een gun stige plaats bij het perceel is opge steld. De eerste resultaten boden zo veel perspectief, dat in 1965 bij een teler de opzet in groter verband werd aangelegd nl. 20 are. In 1966 werd de proef verder voortgezet Op 9 maart begon men met de grondverwarming tot 35 40 gra den Celcius. Op 20 maart werden de eerste asperges geoogst, waarna de oogst werd voortgezet tot ca. 20 mei. De kg-opbrengst is gelijk aan die van een normale oogst, terwijl de middelprijs in 1966 rond 8,70 per kg bedroeg. Hoe of de verwachtin gen voor die verwarmde teelt in de toekomst liggen is nog niet te zeg gen, maar het ziet er naar uit, dat dit voor een aantal bedrijven goe de mogelijkheden inhoudt. BLAUP1 KIND OP HET NIPPERTJE GERED UIT KANAAL Vrijdagmorgen omstreeks 12 uur werd de aandacht van dierenarts dr. Kremer getrokken door een luid schreeuwend kind, toen hij op zijn praktijkronde van Overloon in de richting Merselo het Defensiekanaal in de Endepoel passeerde. Op het zelfde moment passeerde de heer Voesten uit Overloon met zijn brom fiets. Beiden stopten en zagen op aanwijzing van een jongetje nog juist een kind in het ruim twee me ter diepe Defensiekanaal in nood verkeren. Zonder zich te bedenken sprongen zowel dr. Kremer als de heer Voesten gekleed te water en wisten het verdrinkingsslachtoffer tje dat intussen op de op de bodem van het Defensiekanaal lag, op te vissen. Dr. Kremer paste terstond kunst matig ademhaling toe en na een kwartier gelukte het de levensgees ten op te wekken. Het bleek een 8- jarig logeetje van de familie van Well uit de Eindepoel te zijn, af komstig uit Boxmeer. Het schreeuwend kind bleek zijn speelkameraadje te zijn. Nogmaals wordt met klem ge waarschuwd dat het ten strengste verboden is in het Defensiekanaal te baden of te zwemmen aangezien de bodemgesteldheid van dit kanaal zeer gevaarlijk is. Er zijn namelijk flinke en diepe kuilen in. De politie houdt tegen dit baden of zwemmen ook een intensieve controle. Dit voorval mag een waarschuwing zijn voor dit gevaar voor degenen welke van dit water gebruik willen maken als badgelegenheid. Nu er een zwem bad is, kan men veiliger, gemakke lijker en hygiënischer in dit bad zwemmen.

Peel en Maas | 1966 | | pagina 5