M. DERKS-CAMPS
VERGIFTIGING
Boerenleenbank
Overpeinzingen
Aspergetelers hadden een
goed seizoen....
SOLEX
POELS
Politierechter
MARTENS
e.d. door nieuwsgierigheid
van kinderen
I 50.-
f 75.»
televisie
komt van
Meubelen rechtstreeks van fabrieks toonkamers
Complete woninginrichting, vlugge, vakkundige afwerking
Alle soorten vloerbedekking o.a.: Tapiflex, Heugafelt, Tredford, Marmoleum enz. enz.
Oostrum-Venray Tel. 04780-1762
VRIJDAG 29 JULI 1966 No. 30
ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
IE PEEL EN MAAS E
^KveSn;H?fK WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN KSfA?3JWJT5
VOORAL TWEEJARIGEN
WORDEN BEDREIGD
Kleine kinderen hebben de ge
woonte alles in hun mond te steken,
of het nu eetbaar is of niet. De
„motieven" zijn veelzijdig. Al gaat
het om spel, nieuwsgierigheid,
snoepzucht of eenvoudig om na-ape
rij, de gevolgen zijn vaak gevaarlijk
genoeg; want ondanks alle waar
schuwingen worden in vele gezin
nen nog steeds medicamenten, gif
tige stoffen, zuren e.d. gevonden, die
niet achter slot en grendel liggen.
Uit statistische onderzoekingen is
gebleken, dat kinderen in het twee
de en derde levensjaar het meest
bedreigd worden door vergiftiging
van deze aard. Zo wijzen Ameri
kaanse statistieken over de leef
tijdsverdeling van de vergiftigingen
uit, dat van kinderen van de leef
tijdsgroep van twee tot drie jaar er
35,3 pet. bij ongevallen betrokken
is; bij de leeftijdsgroep van 3 tot
4 jaar bedraagt het aantal kinderen
21,7 pet. bij de leeftijdsgroep van 4
tot 5 jaar 11,5 pet.
De bijzondere bedreiging van
twee- en driejarigen hangt samen
met het feit, dat op deze leeftijd de
nieuwsgierigheid ontwaakt. De kin
deren krijgen belangstelling voor
kasten en schuifladen en gaan erin
snuffelen en de inhoud onderzoeken.
OPEN EN BLOOT
De directeur van het pharmaco-
logisch instituut van de universiteit
in Göttingen, professor doktor Lud-
wig Lendle, wiens werkzaamheden
door de Deutsche Forschungsgemein-
schaft worden bevorderd, heeft er in
een zeer instructief bericht op ge
wezen, dat meer da de helft van de
vergiftigingen op kinderleeftijd
wordt veroorzaakt door medicijnen
die open en bloot op planken en in
kasten staan.
Vooral voor het kleine kind be
staat gevaar, o.a. omdat bij hem het
vermogen van de lever om een te
gengif te produceren nog betrekke
lijk gering ii? en de stofwisseling
zeer gevoelig reageert op een der
gelijke belasting. Dit veroorzaakt
daarom tamelijk vlug situaties.
Naast medicijnen spelen de vol
gende substanties een bijzonder ge
vaarlijke rol als oorzaken van ver
giftigingen bij kinderen: reinigings-
en bleekmiddelen, middelen ter be
strijding van schadelijke insecten,
lak, kleuren- en oplosmiddelen,
middelen ter bescherming van plan
ten, cosmetica en desinfecterende
middelen.
De grote gevoeligheid voor gif,
juist van het kleine kind, heeft nog
andere gevolgen. Zo reageert het
sterk op krampgiffen, zoals bijvoor
beeld cardiasol of kampfer. Verder
worden celbeschadigende stoffen
zeer slecht verdragen, omdat op de
ze leeftijd de snelle groei ertoe bij
draagt, dat de celverdeling en de
stofwisseling zeer intensief verlopen.
HEFTIGE REAKTIE
Dat moet automatisch een heftige
reaktie op celbeschadigende sub
stanties van velerlei aard ten ge
volge hebben. Verder is de zoge
naamde extra-bedreiging van het
kleine kind bij vergiftiging ook een
gevaar. In zulke gevallen reageert
het namelijk veel vlugger dan gro
tere kinderen of volwassenen met
storing van de ademhaling.
Tenslotte is zijn bloedvatlabiliteit
een bedreigende factor en zo komt
het, dat kleinere kinderen maar al
te gemakkelijk aan een vergiftiging
bezwijken, die volwassenen zouden
hebben doorstaan.
Daarom behoorden ouders en
vooral huisvrouwen er onvoorwaar
delijk aan te denken en ervoor te
zorgen, dat gevaarlijke substanties
voor de kinderen in geen geval be
reikbaar mogen zijn.
Een zeer vaak onderschat vergif
tigingsgevaar doet zich voor, wan
neer in de woning sigaretten of si
garen voor kleine kinderen „voor
het grijpen" liggen. Men moet er
namelijk rekening mee houden, dat
volwassenen bij het roken door het
kind worden gadegeslagen en de
kleine dan probeert de hem onbe
grijpelijke handeling na te doen.
Maar al te gemakkelijk wordt daar
bij tabak gegeten, en dat kan de
zwaarste gevolgen hebben.
Nicotine is zoals bekend een
zwaar vergif, waarvoor kinderen
bijzonder gevoelig zijn. Betrekke
lijk geringe nicotinehoeveelheden
kunnen daarom in zulke gevallen al
zware schade aanrichten (krampen,
verlammingsverschijnselen, even
tueel dood door ademstilstand).
MELK ALS HULPMIDDEL
Ook petroleum moest voor kinde
ren onbereikbaar zijn, want men
moet beslist met de mogelijkheid
rekening houden, dat ze er ondanks
de hoogst onaangename smaak en
reuk van drinken. Dat is gevaarlijk,
het kan soms zelfs dodelijke vergif
tiging ten gevolge hebben. Op een
schrijftafel die voor de kleinen toe
gankelijk is, behoren geen copieer-
stiften te liggen. Weliswaar zijn de
gebruikte kleurstoffen niet erg gif
tig, maar het is al meermalen voor
gekomen, dat kinderen zich bij het
spelen met de punten van zulke stif
ten in hun huid prikten. Dat kan tot
ernstige beschadigingen van het ge
raakte weefsel leiden en operatief
ingrijpen noodzakelijk maken.
Als eerste hulp bij vergiftigingen
wordt altijd het gebruik van melk
aanbevolen. Lendle en Steyffart
hebben er onlangs op gewezen, dat
het bij deze mening om een „her
innering" aan het oude medicijn
gaat. Vroeger werden de verschil
lende soorten melk (vrouwenmelk,
merriemelk, kameelmelk enz.) voor
het behandelen van talloze ziekten
zoals vergiftiging, gebruikt.
GERINGE INWERKING
Inderdaad wordt het effect van
melk tegen giffen heel erg over
schat. De mening dat de melk zou
stremmen in de maag en het op
genomen vergif door de stolsels zou
absorberen is volstrekt twijfelachtig.
Feitelijk kan zo'n remming van de
gifopname door melk slechts in ge
ringe mate plaats hebben, omdat de
eiwitdeeltjes ten gevolge van de
werking van gisten zeer snel opge
lost word, zodat daardoor het gif
weer vrijkomt. Bovendien hebben
ongeveer dezelfde onderzoekingen
aangetoond, dat de melk de maag
zeer snel weer verlaat. Haar inwer
king op gifstoffen kan dus slechts
gering zijn. Ongetwijfeld daarente
gen, is ze nuttig om dadelijk te ge
bruiken tegen de plaatselijke be
grensde slijmhuidbeschadigingen
door bijtende stoffen, omdat zij door
melkwit worden afgezwakt.
Ook de toepassing van lauw-war-
me melk kan doelmatig zijn om het
kind snel te laten braken wanneer
het een gif heeft ingenomen. Maar
dat is niet meer dan een tijdelijke
hulpmaatregel in bepaalde vergifti-
gingsgevallen. Veel effectiever is het
gebruik van kool, die tenminste een
deel van de schadelijke stof kan op
zuigen.
voor uw oude fiets of
voor huren van een safeloket ter opberging
van waardevolle zaken
de htm k voor iedereen
voor uw oude brommer
bij aankoop van 'n nieuwe
Solex Service Station
Grotestraat Telefoon 1553
„Ha, ha", lachte de lange magere
man in het ruitjespak vals. „Daar
heb je 'm nou, die uitgekauwde
spekbokking!"
„U bent nog niet aan de beurt om
iets te zeggen", zei de rechter. „Maar
u kunt al wel een bonnetje lö-ijgen
wegens belediging", voegde de offi
cier daar aan toe.
Indien ooit in de wereldgeschiede
nis een mens op een bokking heeft
geleken, dan was het de persoon,
die vervolgens voor de groene tafel
trad. Hij glom vettig, zweeg en keek
vissig naar de bedrijvig schrijvende
griffier. „Hebt u deze man met een
schoen geslagen?" vroeg de rech
ter.
„Ik weet nergens van, meneer de
edelachtbare", zei de bokking zal
vend en met trillende adamsappel
tegen de griffier. „U kunt gerust
tegen mij spreken", maande de rech
ter, „meneer daar zal alles wel se
cuur opschrijven."
„Ja zzzeker edelachtbare rechter",
zei de bokking weer tegen de grif
fier. „Kunt u niet naar deze kant
spreken?" vroeg de rechter ver
stoord.
„Ha, ha, hij is zo scheel, dat-ie
met z'n linkeroog in z'n rechter-
broekzak kijkt", lachte de lange ma
gere weer. „U hebt hier te zwijgen
als u niets gevraagd wordt. En an
ders wacht u maar zo lang op de
gang", zei de rechter streng. De lan
ge bleef stil.
„Nou zziet u izz, wat voor 'n loe
der hij izz", sprak de vissige, weer
tegen de griffier. „Houdt Uw mond",
zei de rechter met kracht, „ander*,
zal de behandeling worden voortge
zet buiten uw tegenwoordigheid!"
„Dan gaan ik met verztek in be
roep!", dreigde de bokking, die nu
minder vissig begon te worden,
naar de griffier. „Stilte!!" klonk het,
en de rechter sloeg een stukje van
het hout uit de hamer. De eiken
tafels van de raad hebben op die
manier al menige „buts" gekregen.
Toen kwam de lange magere met
het ruitjespak aan de buurt. „Hij",
wees hij in de richting van de ver
dachte, „moet altijd van zijn vrouw
de ramen lappen. En dan loenst hij
altijd bij ons naar binnen, net zo-as
hij naar die meneer de schrijver zit
te staren. Dat werkt toch zeker op
een mens z'n zenuwen, meneer de,
rechter.. Dat zou uwes toch ook niet
kennen 'hebben!"
„Bepaalt u zich tot uw onder
werp", verzocht de rechter. „Heeft
hij u met die schoen geslagen, ja of
neen." „Natuurlijk, natuurlijk, ha,
ha", lachte de lange al weer. „Hij
had z'n schoenen buiten staan, want
daar mag-t-ie niet meer binnen van
z'n vrouw. Eigenlijk is die vrouw al
straf genoeg, meneer de edelachtba
re. Je hoeft 'm d'r geeneens een
boete bij te geven. Mot je zo'n colo
radokever zien staan daar!" En te
gelijk wees hij op een enigszins
paars aanlopend vrouwspersoon, dat
in een houding als een keulse pot de
publieke tribune voor een groot deel
in beslag nam. „Kom d'r maar is
hier, broek met botten, dan zal ik
je op je magere tronieVerder
kwam ze niet, want de parketwacht
ontruimde de tribunie door de keul
se pot naar de gang te transporte
ren.
„Heeft hij u met een schoen ge
slagen of niet?" herhaalde de rech
ter weer. „Dat zal ik u nu is haar
fijn uitleggen", antwoordde de getui
ge. „Dat vraag ik niet. Heeft hij u
een klap met een schoen gegeven of
niet?" riep de rechter, die aan het
eind van zijn geduld kwam. Maar
helemaal mocht hij zijn geduld niet
verliezen, want zonder deze getuige
geen bewijs.
„Jazeker, nou, zo'n bult, ha, ha",
lachte de lange weer, terwijl hij zijn
beide vuisten op zijn hoofd drukte
om aan te tonen, hoe opzettelijk en
gewelddadig de ramenzemende vis
sige hem wel met die schoen had
geraakt.
„U schijnt 't nogal leuk te vinden",
merkte de officier misprijzend op.
„Hij izz gek", verduidelijkte de bok
king rustig in de richting van de
griffier.
De rechter hield zich, alsof hij
niets hoorde. „U hoort, wat de ge
tuige zegt", zei hij. „Ik wou, daddu
die kop had gezien", luidde het ver
bazingwekkende antwoord, ,,'t Wazz
net de Wesuwius."
„Dus u erkent nu, dat u de ge
tuige hebt geslagen?" concludeerde
de rechter. „Nou en ov, 't izz alleen
niet hard genoeg gegaan", vond de
bokkingman.
„Maar waarom hebt u dat dan
straks niet bekend?" „Toen ztond
mijn vrouw toch op de tribune?!"
antwoordde de verdachte veront
waardigd, voor het eerst de rechter
aankijkend toen hij een oogje ach
terom wilde wagen.
Een maand voorwaardelijk kreeg
hij, en veertig gulden boete. „Zal
lastig ramen zemen wezen in de ba
jes, met al die ijzers d'r voor, ha,
ha", meende het ruitjespak, toen ze
broederlijk samen het zaaltje uit
gingen.
VERKEERDE OPLOSSING
De Bossche arts die plotseling is
gaan staken omdat hij het hele ver
dere jaar zou moeten werken om de
belastingaanslagen over '64 en '66 te
kunnen voldoen, zal deze en gene
versterken in de overtuiging dat de
fiscus een schier demonische in
stantie is, maar voor anderen stelt
hij zich in vreemd daglicht.
Het enige ongemak dat „zelfstan
digen" hebben boven belastingplich
tigen in loondienst is dat zij het be
lastinggeld op een gegeven moment
baar op tafel moeten leggen, en dat
het niet goeddeels op hun salaris in
gehouden wordt.
Voor het overige werken alle fis
cale regelingen voor iedereen gelijk
met dien verstande dat wie meer
verdient meer betaalt. Het opzien
barende gebaar van de stakende
huisarts is een aanwijzing dat hij
iemand nodig heeft om zijn finan
ciële toestand in het reine te hou
den.
Men kan de in moeilijkheden ge
raakte medicus slechts raden het
werk te hervatten omdat hij zijn
emotionele reaktie alle narigheid op
anderen afreageert.
i
MIN 75 MILJOEN
De Nederlandse Spoorwegen zit
ten aan de grond en zullen daar
anders dan de KLM krachtens
hun roeping moeten blijven. Dat is
niet zo erg. Voor de reiziger is het
een troost is te weten dat de N.S. op
zijn toch al dure kaartjes nog idem
zoveel moet toeleggen. En vervol
gens is verlies een goede zaak in zo
verre winst het in de publieke opi
nie niet meer doet.
ENGELAND EEN LES VOOR
NEDERLAND
De overbesteding, die in Engeland
bijna tot de rampzalige devaluatie
van het pond heeft geleid, is voor
Nederland een belangrijke aanwij
zing. Ook hier is een overbesteding
aan de gang, die blijkens allerlei
onpartijdige en internationale rap
porten tot een catastrofe kan lei
den.
Gelukkig hebben regering en par
lement wel ingezien dat er drastisch
moet worden ingegrepen. Er staan
reeds een aantal bezuinigingsmaat
regelen op het program. Maar deze
zijn niet genoeg en zullen gepaard
moeten gaan met een drastische
verhoging van de belastingen. Ook
zit wel in het verschiet dat de voor
genomen en beloofde verlaging niet
kan doorgaan, omdat men al te veel
geld heeft uitgegeven.
Wij zullen ons er allen aan moe
ten wennen even hard te blijven
werken en voorlopig een punt te
zetten achter steeds meer verdienen.
Er moet nu een periode van rust
komen, willen we een situatie als
in Engeland heerst, voorkomen.
De aspergeteelt in Limburg heeft
een gouden seizoen achter de rug.
De aanvoer op de Coöp. Venlose
Veiling bedroeg dit jaar rond 7 mil
joen kg met een waarde van circa
17 miljoen gulden. De middelprijs
per kg bedroeg ongeveer 2.43. In
1965 was de aanvoer op dezelfde
veiling 5.7 miljoen kg met een waar
de van 15,7 miljoen guldens, ter
wijl de middelprijs 2,75 per kg be
droeg. Op de veiling in Roermond
werd in 1966 rond 1,5 miljoen kg ge
veild ter waarde van 3,7 miljoen
gulden. In totaal werd 8,5 miljoen
kg geoogst met een geldswaarde van
20,7 miljoen gulden.
De beteelde oppervlakte onge
veer 40000 ha blijft de laatste ja
ren vrijwel constant. De uitbreiding
wordt sterk beïnvloed door het aan
bod van oogstpersoneel, terwijl gron
den waar asperges zijn geteeld ge
durende jaren niet meer geschikt
zijn voor de aanleg van een nieuwe
teelt. Oude teeltgebieden zien daar
door de aspergeteelt voor hun be
drijven verloren gaan. Dit geldt
vooral voor Grubbenvorst en Lot-
tum. Hier staat tegenover, dat de
teelt in Midden Limburg en in de
gemeente Deurne in omvang toe
neemt, zo verklaarde de heer F. M.
Stappers van het Rijkstuinbouwcon-
sulentschap te Roermond.
Ten aanzien van het oogstperso
neel was de situatie in 1966 iets
gunstiger dan in voorgaande jaren.
In het begin van het seizoen was
de kwaliteit van het geoogste pro-
dukt goed en de prijs zeer hoog.
Voor de eerste asperges werd toen
3 tot 4 gulden per kg betaald. In
juni werd het te warm, waardoor
het niet mogelijk was eerste kwali
teit te oogsten. Dit kwam tot uiting
in de prijs, die daalde tot 1.50
2,per kg.
In de toekomst wordt getracht de
kg-opbrengst in ha op te voeren.
Hiertoe wordt op de proeftuin van
Noord-Limburg te Venlo in samen
werking met het Proefstation voor
de vollegrondsgroenteteelt te Alk
maar, door ir. Franken onderzoe-
kings- en selectiewerk verricht. Bin
nen afzienbare tijd hoopt men de
beschikking te hebben over manne
lijke verervende planten, waardoor
de teler in staat wordt gesteld uit
sluitend mannelijke planten uit te
zetten. Hierdoor stijgt de opbrengst
per ha met 15%. Verder scheppen
selectie- en kruisingswerk de mo
gelijkheid in de toekomst te kunnen
beschikken over hoog produktieve
rassen. Opbrengsten van 7.0000
8.000 kg per ha zijn niet denkbeel
dig.
Verder is in 1964 op de proeftuin
te Horst een proef genomen met het
LAND EN TUINBOUW
NATTE
ZOMERS, KOUDE WINTERS
Een oud gezegde luidt: na een
natte zomer volgt een koude winter.
De vorige zomer was nat en ook dit
seizoen heeft overvloedig water op
het land gebracht. Zelfs de voor
jaarsbemesting kwam erdoor in het
gedrang. Voor het grasland beteken
de dit, dat de eerste snede veelal
achterbleef in groei. De zomerbe-
mesting moet dit weer goed maken.
Gemaaide percelen hebben dan
ook nu, naast de gebruikelijke stik
stof, zeker extra kali nodig. Want
met de oogst van hooi en kuilgras
en door de vele regens zal
flink wat aan de grond onttrokken
zijn. En een kaali-arme zode is
kwetsbaar in de winter.
Zou deze winter namelijk strenge
vorst brengen, dan loopt een kali-
arme zode een sterk vergrote kans
op uitwinteren. Een nadeel,, dat pas
in het volgend voorjaar voelbaar
wordt, maar dat door een flinke
gift van tenminste 200 kg Kalizout
40 pet. per hectare, nu nog goed
kan worden voorkomen.
In de zomer moet men het hout
verzamelen voor de winter, luidt 'n
ander oud gezegde. Voor de gras
landverzorging geldt dit evenzo.
forceren van asperges. Hiertoe wer
den plastic leidingen ingegraven bij
de voet van de plant. Deze leidingen
werden gevoed met water uit een
verwarmingsketel, die op een gun
stige plaats bij het perceel is opge
steld. De eerste resultaten boden zo
veel perspectief, dat in 1965 bij een
teler de opzet in groter verband
werd aangelegd nl. 20 are. In 1966
werd de proef verder voortgezet
Op 9 maart begon men met de
grondverwarming tot 35 40 gra
den Celcius. Op 20 maart werden de
eerste asperges geoogst, waarna de
oogst werd voortgezet tot ca. 20 mei.
De kg-opbrengst is gelijk aan die
van een normale oogst, terwijl de
middelprijs in 1966 rond 8,70 per
kg bedroeg. Hoe of de verwachtin
gen voor die verwarmde teelt in de
toekomst liggen is nog niet te zeg
gen, maar het ziet er naar uit, dat
dit voor een aantal bedrijven goe
de mogelijkheden inhoudt.
BLAUP1
KIND OP HET NIPPERTJE GERED
UIT KANAAL
Vrijdagmorgen omstreeks 12 uur
werd de aandacht van dierenarts dr.
Kremer getrokken door een luid
schreeuwend kind, toen hij op zijn
praktijkronde van Overloon in de
richting Merselo het Defensiekanaal
in de Endepoel passeerde. Op het
zelfde moment passeerde de heer
Voesten uit Overloon met zijn brom
fiets. Beiden stopten en zagen op
aanwijzing van een jongetje nog
juist een kind in het ruim twee me
ter diepe Defensiekanaal in nood
verkeren. Zonder zich te bedenken
sprongen zowel dr. Kremer als de
heer Voesten gekleed te water en
wisten het verdrinkingsslachtoffer
tje dat intussen op de op de bodem
van het Defensiekanaal lag, op te
vissen.
Dr. Kremer paste terstond kunst
matig ademhaling toe en na een
kwartier gelukte het de levensgees
ten op te wekken. Het bleek een 8-
jarig logeetje van de familie van
Well uit de Eindepoel te zijn, af
komstig uit Boxmeer.
Het schreeuwend kind bleek zijn
speelkameraadje te zijn.
Nogmaals wordt met klem ge
waarschuwd dat het ten strengste
verboden is in het Defensiekanaal
te baden of te zwemmen aangezien
de bodemgesteldheid van dit kanaal
zeer gevaarlijk is. Er zijn namelijk
flinke en diepe kuilen in. De politie
houdt tegen dit baden of zwemmen
ook een intensieve controle. Dit
voorval mag een waarschuwing zijn
voor dit gevaar voor degenen welke
van dit water gebruik willen maken
als badgelegenheid. Nu er een zwem
bad is, kan men veiliger, gemakke
lijker en hygiënischer in dit bad
zwemmen.